Uchwała rady gminy o wyrażeniu zgody na darowiznę nieruchomości a możliwość jej zaskarżenia

Zgodnie z art. 13 GospNierU, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu, w tym także mogą stanowić przedmiot darowizny pomiędzy podmiotami publicznoprawnymi lub na cele publiczne. Darowizny nieruchomości stanowiącej przedmiot własności Skarbu Państwa dokonuje starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej – za zgodą wojewody, a nieruchomości stanowiącej przedmiot własności jednostki samorządu terytorialnego jej organ wykonawczy – za zgodą rady albo sejmiku.

Z uwagi na szczególne zasady obrotu mieniem publicznoprawnym (konieczność zbywania w drodze przetargu, konieczność sporządzania i publikowania wykazów nieruchomości, ogłoszeń o przetaku, gospodarowania zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki) zasady określające formy działa organów w tym zakresie wynikają nie tylko z przepisów prawa cywilnego, ale także z przepisów prawa publicznego. Oznacz to, że w pewnych wypadkach działalność organów może podlegać kontroli społecznej, poprzez możliwość zaskarżania podjętych uchwał czy czynności.

Skarga na taką uchwałę nie przysługuje w sytuacji braku naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia przedmiotową uchwałą strony wnoszącej skargę. Do jej wniesienia nie legitymuje ani sprzeczność z prawem zaskarżonej uchwały, ani też stan zagrożenia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, lecz dopiero naruszenie interesu prawnego lub uprawnienie. Warunkiem skutecznego wniesienia skargi jest wykazanie naruszenia interesu prawnego podmiotu wnoszącego skargę, który to interes musi być własny, indywidualny i oparty o konkretny przepis prawa powszechnie obowiązującego. Mieć interes prawny to tyle, co wskazać przepis prawa uprawniający dany podmiot do wystąpienia z określonym żądaniem w stosunku do organu administracji publicznej.

W orzecznictwie i doktrynie eksponuje się przede wszystkim bezpośredniość, konkretność i realny charakter interesu prawnego strony kształtowanego aktem stosowania prawa materialnego. Ze skargą może więc wystąpić, co do zasady, podmiot, który wykaże związek między chronionym przez przepisy prawa materialnego interesem prawnym, a aktem lub czynnością organu administracji publicznej. Od interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, kiedy to konkretny podmiot jest wprawdzie zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej, lecz dla którego z przepisu prawa nie wynikają żadne uprawnienia lub obowiązki. Podmiot taki nie posiada zatem uprawnień lub obowiązków chronionych przepisami prawa. Nawet ewentualna sprzeczność uchwały z prawem (o czym wspomniano wyżej) nie daje legitymacji do wniesienia skargi, jeżeli uchwała ta nie narusza prawem chronionego interesu prawnego lub uprawnienia skarżącego.

Dodatkowo należy podkreślić, że zarówno w orzecznictwie, jak i w literaturze przyjmuje się, iż uchwały rady gminy dotyczące spraw majątkowych przekraczających zakres zwykłego zarządu nie mają mocy obowiązującej na zewnątrz gminy i stanowią wyłącznie wytyczne czy dyrektywy adresowane do wójta. Mają charakter aktów normatywnych kierownictwa wewnętrznego, mających moc wiążącą jedynie wewnątrz określonego układu organizacyjnego i nie wywierają skutków prawnych dla żadnego innego podmiotu poza sferą administracji publiczne. Skoro zatem art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a SamGminU wymaga zgody rady gminy, to oparta o ten przepis uchwała dotycząca zbycia nieruchomości może jedynie wyrażać przyzwolenie na to zbycie; nie można jej natomiast utożsamiać z samym już zbyciem nieruchomości.

Praca w niedziele i święta na Radzie Ochrony Pracy

Przestrzeganie przepisów o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni z perspektywy działań kontrolnych Państwowej Inspekcji Pracy wygląda tak, że ustalenia, dotyczące naruszania zakazu pracy w święto, dokonywane w ramach kontroli kompleksowych wskazywały, że skala nieprzestrzegania zakazu pracy w święta była znacząca w małych sklepach (w latach 2014 – 2017 dotyczyła ok. 1/3 placówek i istotnej grupy 14,5% do 16% pracowników poddanych kontroli). Natomiast w przypadku sklepów wielkopowierzchniowych naruszenia art. 151^9a Kodeksu pracy występowały sporadycznie (2-3 placówki na ok. 40 poddanych kontroli) i dotyczyły niewielu pracowników (ok. 2,5% poddanych kontroli).

Prezentowane wyniki znalazły potwierdzenie w zmasowanych i ukierunkowanych kontrolach placówek handlowych prowadzonych w dni świąteczne (po raz ostatni tego rodzaju czynności podjęto 15 sierpnia i 11 listopada 2016 r.). Kontrole te podejmowano w wyniku sygnałów pochodzących od klientów, mediów i osób świadczących pracę, a także na podstawie rozpoznania własnego i wyników kontroli z lat poprzednich.

W skontrolowanych wówczas sklepach wielkopowierzchniowych inspektorzy pracy stwierdzili, że zakaz naruszano sporadycznie (2-3 sklepy na blisko 300 sprawdzonych) i przede wszystkim nie poprzez prowadzenie handlu w sklepie, ale np. na skutek powierzania pracy 3 pracownikom ochrony wewnętrznej zatrudnionym przez sieć, czy inwentaryzację towarów oraz obsługę sklepu internetowego.

Jak wskazują wyniki kontroli, naruszenia ustawy występują najrzadziej w placówkach wielkopowierzchniowych, natomiast skala i waga naruszeń ujawnianych w mniejszych placówkach handlowych nadal jest znacząca.

W sklepach nieprzestrzegających zakazu określonego w art. 151^9a Kodeksu pracy pracownicy najczęściej świadczyli pracę polegającą na sprzedaży towarów, układaniu ich na półkach. Niekiedy wykonywali także prace porządkowe. W pozostałych sklepach poddanych kontroli pracę świadczyli właściciele, członkowie ich rodzin bądź osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych (status prawny tych umów nie został zakwestionowany przez inspektorów pracy).

Należy podkreślić, że prowadzone od 2018 r. kontrole wykazują stosunkowo wysoki stopień respektowania postanowień ustawy, znacznie wyższy niż w przypadku uprzednio obowiązujących unormowań dotyczących zakazu pracy w święto. Ustawa o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni nie tylko rozszerzyła ograniczenia na niedziele dni poprzedzające bezpośrednio Święta Bożego Narodzenia oraz Wielkiej Nocy, ale także unormowaniami swoimi objęła inne niż pracownicy osoby zatrudnione. Tym niemniej wprowadzenie wyjątków od wprowadzonych zakazów spowodowało, że wielu przedsiębiorców, którzy nie mogliby legalnie prowadzić handlu w święta w oparciu o art. 159^9a Kodeksu pracy, może to robić pod rządami przywołanej ustawy.

Źródło:

pip.gov.pl

Obowiązkowy rejestr umów JSFP

Brak definicji umów

Pierwotnie zakładano, że przepisy dotyczące rejestru umów wejdą w życie 1.7.2022 r. Niestety nowelizacja nie obejmuje, jak wskazuje m.in. Ogólnopolskie Stowarzyszenie Organizacji Samorządowych w opinii z 12.5.2022 r. skierowanej do Marszałka Senatu, najistotniejszej zmiany – określenia definicji umów, jakie mają być ewidencjonowane w rejestrze umów, co może stanowić ogromne trudności w jej stosowaniu i kreować szereg potencjalnych naruszeń. Brak takiej definicji – zdaniem Stowarzyszenia – powoduje, że w rejestrze będą musiały być ewidencjonowane w zasadzie wszystkie umowy: dochodowe, sprzedażowe, umowy o pracę itd.

Odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych zamiast odpowiedzialności karnej

Podkreślić należy, że zrezygnowano w ustawie z sankcji karnej związanej z nieprawidłowościami w zakresie dotyczącym rejestru umów. Uchyla się bowiem art. 34b FinPubU określający, że kto nie wykonuje lub nie dopuszcza do wykonania obowiązku prowadzenia, aktualizacji, udostępnienia lub wprowadzania danych do rejestru umów, o którym mowa w art. 34a ust. 1 FinPubU, albo podaje w nim nieprawdziwe dane, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Zamiast takiej sankcji przewidziano dodanie art. 18ca DyscypFinPubU, zgodnie z którym niewykonanie lub niedopuszczenie do wykonania obowiązku wprowadzenia danych do rejestru umów, o którym mowa w art. 34a FinPubU, albo podanie w nim nieprawdziwych danych, ma stanowić naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

Podwyższenie progu wartości przedmiotu umowy

W ustawie został podwyższony znacznie próg wartości przedmiotu, po którego przekroczeniu będą wprowadzane informacje do rejestru umów. Z pierwotnie określonego na kwotę 500 zł (brutto) ulega on zmianie na 5 000 zł bez VAT. Wynika to z nowego brzmienia art. 34a ust. 5 FinPubU, tj. określenia, że w rejestrze umów zamieszcza się informacje o umowach zawartych w formie pisemnej, dokumentowej, elektronicznej albo innej formie szczególnej, których wartość przedmiotu przekracza 5000 zł bez VAT.

Odpowiedzialność kierownika JSFP

Ponadto w art. 34a ust. 9 FinPubU (w brzmieniu nadanym w wyniku nowelizacji) określono, że za wprowadzenie danych, o których mowa w art. 34a ust. 6–8 FinPubU, do rejestru umów odpowiadają kierownicy JSFP. Pierwotnie z art. 34a ust. 9 FinPubU wynikało, że od 1.7.2022 r. to kierownicy JSFP mieli wprowadzać do rejestru umów dane, o których mowa w art. 34a ust. 6–8 FinPubU. Położono zatem nacisk na odpowiedzialność kierowników JSFP za wprowadzanie danych, a nie na ich „osobiste” wprowadzanie danych do rejestru umów.

Jaki termin zawarcia umowy będzie decydował o ujęciu informacji w rejestrze

Dla zamawiających należących do JSFP niezmiernie istotne znaczenie ma przesunięcie terminu wprowadzenia nowego obowiązku dotyczącego rejestru umów. Na skutek zmiany art. 13 ust. 2 ustawy z 14.10.2021 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2054) przepis art. 34a FinPubU, tj. ustawy zmienianej w art. 6 przywołanej ustawy(tj. dotyczący rejestru umów) stosuje się do umów zawartych od dnia:

1. 1.10.2022 r.– w przypadku jednostek:
   1. o których mowa w art. 274 ust. 1 pkt 1–3 FinPubU (tj. KPRM, ministerstw, urzędów wojewódzkich),
   2. w działach w rozumieniu ustawy zmienianej w art. 6, tj. w rozumieniu FinPubU;
2. 1.1.2023 r. – w przypadku JST (np. gmin, powiatów) oraz ich związków, związków metropolitalnych i samorządowych jednostek organizacyjnych (np. zakładów budżetowych);
3. 1.4.2023 r. – w przypadku JSFP innych niż wymienione w pkt 1 i 2.

Budynek wielorodzinny, czy wielolokalowy – jakich pojęć używać tworząc regulamin utrzymania czystości i porządku w gminie?

Zasady te dotyczą m.in.:

1) wymagań w zakresie:

a) selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych obejmującego co najmniej: papier, metale, tworzywa sztuczne, szkło, odpady opakowaniowe wielomateriałowe oraz bioodpady,

b) selektywnego zbierania odpadów komunalnych prowadzonego przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych (….)

c) uprzątania błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z części nieruchomości służących do użytku publicznego,

d) mycia i naprawy pojazdów samochodowych poza myjniami i warsztatami naprawczymi;

2) rodzaju i minimalnej pojemności pojemników lub worków, przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości,(….)

2a) utrzymania w odpowiednim stanie sanitarnym i porządkowym miejsc gromadzenia odpadów;

3) częstotliwości i sposobu pozbywania się odpadów komunalnych i nieczystości ciekłych z terenu nieruchomości oraz z terenów przeznaczonych do użytku publicznego;

5) innych wymagań wynikających z wojewódzkiego planu gospodarki odpadami;

(…).

Jak zaś podano w ust. 2a, rada gminy może (fakultatywnie) w regulaminie:

1) wprowadzić obowiązek selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych innych niż wymienione w ust. 2 pkt 1 lit. a i b oraz określić wymagania w zakresie selektywnego zbierania tych odpadów;

2) postanowić o zbieraniu odpadów stanowiących części roślin pochodzących z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów, parków i cmentarzy odrębnie od innych bioodpadów stanowiących odpady komunalne;

3) określić dodatkowe warunki dotyczące ułatwienia prowadzenia selektywnego zbierania odpadów przez osoby niepełnosprawne, w szczególności niedowidzące;

4) określić wymagania dotyczące kompostowania bioodpadów stanowiących odpady komunalne w kompostownikach przydomowych na terenie nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi oraz zwolnić właścicieli takich nieruchomości, w całości lub w części, z obowiązku posiadania pojemnika lub worka na te odpady;

(….).

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Wielkopolskiego z 20.5.2022 r. (NR NP.II.4131.1.125.2022.7), w którym organ nadzoru zakwestionował zapisy m.in. o treści:

„Ustala się następującą częstotliwość pozbywania się odpadów komunalnych przez właścicieli nieruchomości, którzy objęci zostali gminnym systemem odbioru odpadów oraz sposób przyjmowania odpadów przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych:

1) niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne:

a) z budynków mieszkalnych jednorodzinnych i wielorodzinnych (w systemie pojemnikowym o poj. od 120 l do 240 l) ‒ co 2 tygodnie (…)”.

W uzasadnieniu organ nadzoru zaznaczył, że rada gminy wprowadziła dodatkowe pojęcie „budynków wielorodzinnych”, co stanowi istotne naruszenie art. 6r ust. 3b CzystGmU, gdyż ustawa ani w tym przepisie, ani w pozostałych przepisach nie posługuje się pojęciem „budynków wielorodzinnych”. Nadto zaznaczono, że CzystGmU nie posługuje się pojęciem „budynków wielorodzinnych”, lecz posługuje się wyłącznie pojęciami „budynków mieszkalnych jednorodzinnych” (art. 4 ust. 2a pkt 4, art. 6k ust. 4a, art. 6r ust. 3b) oraz „budynków wielolokalowych” (art. 6m ust. 1c i 1ca, art. 6r ust. 3b).

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może we wspomnianym regulaminie używać określeń nieznanych ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w odniesieniu do rodzaju budynków.

Źródło: https://www.poznan.uw.gov.pl.

Wstrzymanie wykonania postanowienia w sprawie odebrania osoby na podstawie Konwencji haskiej z 1980 r.

W Dz.U. z 2022 r. pod poz. 1098 opublikowano ustawę z 7.4.2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego. Zmiany wprowadzono do ustawy z 17.11.1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1805 ze zm.; dalej: KPC), gdzie dodano przepisy art. 388¹–388³ KPC.

Zgodnie z nowymi przepisami w sprawach o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką prowadzonych na podstawie Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, sporządzonej w Hadze 25.10.1980 r. (Dz.U. z 1995 r. poz. 528 ze zm.; dalej: Konwencja haska z 1980 r.), na żądanie Prokuratora Generalnego, Rzecznika Praw Dziecka lub Rzecznika Praw Obywatelskich zgłoszone Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie w terminie nieprzekraczającym 2 tygodni od dnia uprawomocnienia się postanowienia w przedmiocie odebrania osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką, wstrzymuje się z mocy prawa wykonanie tego postanowienia. Przy czym, wstrzymanie wykonania takiego postanowienia ustaje, jeżeli wymieniony wyżej podmiot nie wniesie skargi kasacyjnej w ciągu 2 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia. Natomiast w przypadku wniesienia skargi kasacyjnej w ciągu 2 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia wstrzymanie wykonania tego postanowienia przedłuża się z mocy prawa do czasu ukończenia postępowania kasacyjnego.

Podmiot, który zgłosił żądanie wstrzymania wykonania postanowienia, może je cofnąć w ciągu 2 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia, chyba że wniósł skargę kasacyjną. Wskutek cofnięcia żądania postanowienie staje się wykonalne.

Niezgłoszenie wspomnianego wyżej żądania nie wyłącza możliwości wstrzymania wykonania postanowienia na wniosek strony złożony na podstawie art. 388 § 1 KPC, zgodnie z którym jeżeli na skutek wykonania orzeczenia stronie może być wyrządzona niepowetowana szkoda, sąd drugiej instancji na wniosek strony może wstrzymać wykonanie swego orzeczenia do czasu ukończenia postępowania kasacyjnego. Jeżeli apelację oddalono, sąd drugiej instancji może wstrzymać wykonanie także orzeczenia sądu pierwszej instancji.

Dodano też przepis, zgodnie z którym wniesienie skargi nadzwyczajnej do Sądu Najwyższego w sprawie o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką prowadzonej na podstawie Konwencji haskiej z 1980 r. wstrzymuje z mocy prawa wykonanie postanowienia w przedmiocie odebrania osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką do czasu zakończenia postępowania z tej skargi (art. 388³ KPC).

Podsumowując, w założeniu twórców nowych przepisów powinny one złagodzić przewidziane Konwencją haską z 1980 r. rygory mające miejsce w sprawach rodzinnych dotyczących uprowadzenia dziecka za granicę. Starano się zabezpieczyć dobro dziecka, ale też zapewnić mu poczucie bezpieczeństwa, poszanowanie jego godności oraz nietykalności w trakcie takiego postępowania. Chodziło tu też o ewentualne uniknięcie błędnego potraktowania wywiezienia dziecka jako porwania.

Składki ZUS wzrosną 2-krotnie

Składki na ubezpieczenie społeczne dla osób prowadzących działalność gospodarczą ustalane są – co do zasady – raz w roku. Wysokość składek ZUS dla przedsiębiorców uzależniona jest od wysokości wynagrodzeń w gospodarce narodowej.

W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą dłużej niż 30 miesięcy, podstawę wymiaru składek ZUS stanowi 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego na kolejny rok. Wartość ta ogłaszana jest w połowie grudnia i obowiązuje przez cały kolejny rok.

Inaczej jest w przypadku „nowych” przedsiębiorców, czyli osób które działalność gospodarczą prowadzą krócej niż 30 miesięcy. Osoby takie mogą bowiem korzystać z przywileju opłacania obniżonych składek ZUS. Podstawa wymiaru takich składek jest zatem niższa i wynosi 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Przez lata przedsiębiorcy przyzwyczaili się do sytuacji, w której i te preferencyjne składki ogłaszane są raz na 12 miesięcy i obowiązują w stałej wysokości przez cały kolejny rok. W nadchodzącym roku sytuacja wyglądać będzie jednak inaczej.

Podwyżka składek ZUS nastąpi dwa razy

W 2023 roku przedsiębiorcy opłacający ulgowe składki ZUS muszą przygotować się na dwukrotną podwyżkę składek. Wszystko za sprawą przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.

Co do zasady, minimalne wynagrodzenie za pracę podwyższane jest raz do roku. Przepisy przewidują jednak szczególną sytuację, w której może dojść do dwukrotnej zmiany w ciągu roku. Zgodnie z przepisami, sytuacja taka ma miejsce w przypadku, gdy prognozowany wskaźnik inflacji przekroczy poziom 5%.

Zgodnie z rządowymi prognozami, przewidywany wskaźnik inflacji w roku 2023 ma wynieść 7,8%. Przekroczenie progu określonego w ustawie oznacza zatem, że będziemy mieli do czynienia z nietypową sytuacją, w której płaca minimalna podwyższona zostanie dwa razy w ciągu roku. Pierwsza podwyżka nastąpi w styczniu, druga zaś w lipcu 2023 roku.

Podwójna zmiana wynagrodzenia minimalnego oznacza również dwukrotną zmianę w zakresie wysokości składek ZUS.

O ile wzrosną składki ZUS?

Rosnąca w zawrotnym tempie inflacja pozwala przypuszczać, że obie podwyżki składek ZUS w 2023 roku będą jednymi z najwyższych w historii.

Na chwilę obecną wynagrodzenie minimalne wynosi 3010 zł. Wzrost o 400 zł w ciągu roku oznaczałby zatem podwyżkę aż o 13,3%. O tyle też musiałyby wzrosnąć składki ZUS dla nowych przedsiębiorców.

Preferencyjne składki ZUS wynoszą obecnie 285,71 zł (bez składki zdrowotnej). Podwyżka o 13,3% w 2023 roku oznaczałaby zatem wzrost składek do poziomu 323,71 zł.

Należy jednak pamiętać, że rosnąca cały czas inflacja może spowodować rewizję obecnych prognoz i ostatecznie składki ZUS mogą wzrosnąć jeszcze bardziej.

Rządowe propozycje co do wysokości nowej płacy minimalnej przedstawione zostaną już w połowie czerwca.

Źródło:

zus.pl

Nowelizacja przepisów oświatowych – egzamin ósmoklasisty będzie przeprowadzany w maju

Zmiany w egzaminie ósmoklasisty

Już od roku szkolnego 2022/2023 egzamin ósmoklasisty będzie przeprowadzany:
1) w terminie głównym:
a) w szkołach dla dzieci i młodzieży oraz w szkołach dla dorosłych, w których nauka kończy się w semestrze wiosennym – w maju,
b) w szkołach dla dorosłych, w których nauka kończy się w semestrze jesiennym – w styczniu;
2) w terminie dodatkowym:
a) w szkołach dla dzieci i młodzieży oraz w szkołach dla dorosłych, w których nauka kończy się w semestrze wiosennym – w czerwcu,
b) w szkołach dla dorosłych, w których nauka kończy się w semestrze jesiennym – w maju.

Oczywiście jest to wyłącznie potwierdzenie mającej miejsce w ostatnich latach praktyki przeprowadzania tego egzaminu w maju – co w ocenie ustawodawcy ma dać uczniom więcej czasu na przygotowanie się do tego egzaminu.

Inna zmiana dotyczy rezygnacji z przeprowadzania od roku szkolnego 2022/2023 egzaminu ósmoklasisty z czwartego przedmiotu obowiązkowego, wybranego spośród przedmiotów: biologia, chemia, fizyka, geografia lub historia. Ma to zapobiec przypadkom, kiedy uczniowie przygotowując się do egzaminu z tego przedmiotu, zaniechaliby należytego nauczania w zakresie pozostałych przedmiotów.

Ustawodawca zdecydował się również na utrzymanie zasady, która miała zastosowanie w ostatnich latach, a polegającej na przeprowadzaniu egzaminu na podstawie wymagań egzaminacyjnych, które stanowią zawężony katalog wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej. Co do zasady egzamin ten jest przeprowadzany na podstawie wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej oraz sprawdza, w jakim stopniu uczeń lub słuchacz spełnia te wymagania (art. 44zs OświatU). Ma to związek z faktem, że w latach szkolnych 2022/2023 i 2023/2024 do tego egzaminu będą przystępowali uczniowie, którzy dużą część swego kształcenia realizowali w warunkach stanu epidemii, a więc realizowali zajęcia z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość, stąd w ocenie twórców zmian należało określić nową podstawę przeprowadzania egzaminu ósmoklasisty, która uwzględniałaby skutki realizacji kształcenia w warunkach stanu epidemii. Wymagania egzaminacyjne wykorzystywane w kolejnych latach szkolnych zostaną określone w stosownym rozporządzeniu, które zostanie wydane przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Zmiany w egzaminie maturalnym

Ponieważ w latach szkolnych 2022/2023 i 2023/2024 do egzaminu maturalnego będą przystępowali absolwenci starego ustroju szkolnego (szkoły ponadgimnazjalne) i nowego ustroju szkolnego (szkoły ponadpodstawowe) ustawodawca zdecydował się na ujednolicenie zasad, na podstawie których egzamin ten będzie zdawany. W rezultacie, w latach szkolnych 2022/2023 i 2023/2024 absolwent szkoły ponadpodstawowej i ponadgimnazjalnej będzie zdawał egzamin maturalny i uzyskiwał świadectwo dojrzałości, jeżeli otrzyma z każdego przedmiotu obowiązkowego co najmniej 30% punktów możliwych do uzyskania i przystąpi do egzaminu z co najmniej jednego przedmiotu dodatkowego (a więc na warunkach analogicznych, jak absolwenci szkół ponadgimnazjalnych).

Co więcej, podobnie jak w przypadku egzaminu ósmoklasisty, również egzamin maturalny będzie przeprowadzany w latach szkolnych 2022/2023 i 2023/2024 na podstawie wymagań egzaminacyjnych określonych przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania w odpowiednim rozporządzeniu. Natomiast od roku szkolnego 2024/2025 egzamin maturalny będzie przeprowadzany na podstawie:
1) wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 1 lit. c i d PrOśw – w przypadku absolwentów nowego ustroju szkolnego;
2) wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 2 lit. b OświatU, w brzmieniu obowiązującym przed 1.9.2017 r. – w przypadku absolwentów starego ustroju szkolnego.

Zmiany w postępowaniu rekrutacyjnym

W związku z przesunięciem terminu, w którym będzie odbywał się egzamin ósmoklasisty, nowelizacja zakłada wprowadzenie kilku zmian dostosowujących w postępowaniu rekrutacyjnym do szkół ponadpodstawowych. Ponieważ wyniki egzaminu będą dostępne dopiero po zakończeniu roku szkolnego, nowelizacja zakłada skrócenie terminów przewidzianych dla poszczególnych podmiotów zaangażowanych w postępowanie rekrutacyjne. W rezultacie zmian zakłada się:
1) skrócenie do 5 dni terminu dla wójta (burmistrza, prezydenta miasta), których zadaniem jest potwierdzenie okoliczności zawartych w oświadczeniu, o którym mowa w art. 150 ust. 2 pkt 1 lit. a i c PrOśw, składanym we wniosku o przyjęcie w postępowaniu rekrutacyjnym do szkół i placówek oświatowych, z wyjątkiem postępowania rekrutacyjnego przeprowadzanego do placówek przedszkolnych, o których mowa w art. 131 ust. 1 PrOśw;
2) skrócenie do 3 dni terminu na poszczególnych etapach postępowania odwoławczego, o którym mowa w art. 158 ust. 6–9 PrOśw, dla rodziców niepełnoletnich kandydatów lub pełnoletnich kandydatów oraz dla komisji rekrutacyjnej i dyrektora publicznej szkoły lub placówki oświatowej.

Należy jednak dodać, że czynności, o których mowa w art. 150 ust. 7–9 i art. 158 ust. 6–9 PrOśw, będą mogły być podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ŚwiadUsłElektU lub za pomocą innych środków łączności, a w przypadku czynności podejmowanych przez komisje rekrutacyjne – także w trybie obiegowym. Nowelizacja zakłada również umożliwienie przeprowadzania weryfikacji wniosków rekrutacyjnych przez komisję rekrutacyjną oraz potwierdzanie okoliczności zawartych w załączanych do nich oświadczeniach za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Również przeprowadzenie procedury odwoławczej będzie mogło odbyć się w tej formie. Natomiast decyzję o przeprowadzeniu postępowania rekrutacyjnego za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub za pomocą innych środków łączności pozostawiono w kompetencji organu prowadzącego daną szkołę lub placówkę.

Dodatkowe wsparcie dla uczniów ze strony nauczycieli specjalistów

Po trudnym dla uczniów okresie związanym z nauką w okresie epidemii, ustawodawca chce zwiększyć intensywność pomocy udzielanej im ze strony nauczycieli specjalistów. Aktualnie wsparcie z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniów jest udzielane przez nauczycieli odpowiednio wychowania przedszkolnego, edukacji wczesnoszkolnej, nauczycieli przedmiotu oraz nauczycieli praktycznej nauki zawodu we współpracy z nauczycielami pedagogami, psychologami, terapeutami pedagogicznymi i logopedami. Nowelizacja zakłada uzupełnienie tych stanowisk o pedagoga specjalnego, którzy będą mogli stanowić wsparcie dla pozostałych nauczycieli prowadzących zajęcia z dziećmi i uczniami w sposób uwzględniający zróżnicowanie ich potrzeb, a także realizować specjalistyczne zajęcia bezpośrednio z uczniami i udzielać porad i konsultacji rodzicom uczniów.

Jednocześnie nowy art. 42d KartaNauczU będzie określał minimalną łączną liczbę etatów nauczycieli pedagogów, pedagogów specjalnych, psychologów, logopedów lub terapeutów pedagogicznych, którzy mają być zatrudnieni w przedszkolu niebędącym przedszkolem specjalnym, w szkole podstawowej, liceum ogólnokształcącym, technikum i branżowej szkole I stopnia, niebędących szkołami specjalnymi, w szkole artystycznej realizującej kształcenie ogólne w zakresie szkoły podstawowej lub liceum ogólnokształcącego oraz w zespole, w skład którego wchodzi to przedszkole lub ta szkoła. Obowiązek ten nie będzie dotyczył innych form wychowania przedszkolnego przedszkoli oraz przedszkoli i szkół specjalnych. Zgodnie z nowym przepisem łączna liczba etatów nauczycieli pedagogów, pedagogów specjalnych, psychologów, logopedów lub terapeutów pedagogicznych w ww. jednostkach oświatowych nie będzie mogła być niższa niż:
1) 2 etaty, które powiększa się o 0,2 etatu na każdych kolejnych 100 dzieci lub uczniów – jeżeli liczba dzieci lub uczniów przekracza 100;
2) 1,5 etatu – jeżeli liczba dzieci lub uczniów przekracza 50 i nie przekracza 100;
3) 1 etat – jeżeli liczba dzieci lub uczniów przekracza 40 i nie przekracza 50;
4) 0,8 etatu – jeżeli liczba dzieci lub uczniów przekracza 30 i nie przekracza 40;
5) 0,6 etatu – jeżeli liczba dzieci lub uczniów przekracza 20 i nie przekracza 30;
6) 0,4 etatu – jeżeli liczba dzieci lub uczniów przekracza 10 i nie przekracza 20;
7) 0,25 etatu – jeżeli liczba dzieci lub uczniów wynosi od 1 do 10.
Jednakże, zgodnie z przepisami przejściowymi, w roku szkolnym 2022/2023 i 2023/2024 łączna liczba etatów nauczycieli specjalistów nie będzie mogła być niższa niż:
1) 1,5 etatu, który powiększa się o 0,2 etatu na każdych kolejnych 100 dzieci lub uczniów – jeżeli liczba dzieci lub uczniów przekracza 100;
2) 1 etat – jeżeli liczba dzieci lub uczniów przekracza 50 i nie przekracza 100;
3) 0,5 etatu – jeżeli liczba dzieci lub uczniów przekracza 30 i nie przekracza 50;
4) 0,25 etatu – jeżeli liczba dzieci lub uczniów wynosi od 1 do 30.

Oznacza to, że docelową liczbę etatów trzeba będzie zapewnić dopiero od roku szkolnego 2024/2025. Co więcej, w przypadku przekroczenia zakładanego limitu wydatków na to zadanie, ustawodawca umożliwił pomniejszenie planowanej liczby etatów nauczycieli specjalistów, o czym będzie co roku informował minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w drodze obwieszczenia (w 2022 r. w terminie do 13 czerwca, a w kolejnych latach – do dnia 1 marca danego roku budżetowego).

Prowadzenie zajęć w formie zdalnej

Nowelizacja zakłada również wprowadzenie nowego art. 125a PrOśw, dotyczącego obowiązku prowadzenia zajęć w formie zdalnej w przypadku zawieszenia w jednostce oświatowej zajęć stacjonarnych. W przypadku ich zawieszenia na okres powyżej dwóch dni ze względu na:
1) zagrożenie bezpieczeństwa uczniów w związku z organizacją i przebiegiem imprez ogólnopolskich lub międzynarodowych,
2) temperaturę zewnętrzną lub w pomieszczeniach, w których są prowadzone zajęcia z uczniami, zagrażającą zdrowiu uczniów,
3) zagrożenie związane z sytuacją epidemiologiczną,
4) nadzwyczajne zdarzenie zagrażające bezpieczeństwu lub zdrowiu uczniów inne niż określone powyżej
– dyrektor będzie miał obowiązek zorganizować dla uczniów zajęcia z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość. Zajęcia te powinny zostać organizowane nie później niż od trzeciego dnia zawieszenia zajęć. Jednocześnie o sposobie lub sposobach realizacji zajęć z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki, a w przypadku innej formy wychowania przedszkolnego prowadzonej przez osobę prawną niebędącą jednostką samorządu terytorialnego lub osobę fizyczną – osoba kierująca tą inną formą wychowania przedszkolnego, powinien poinformować organ prowadzący i organ sprawujący nadzór pedagogiczny. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dyrektor, za zgodą organu prowadzącego i po uzyskaniu pozytywnej opinii organu sprawującego nadzór pedagogiczny, będzie mógł odstąpić od organizowania dla uczniów zajęć z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość. Szczegółowe kwestie związane z organizowaniem i prowadzeniem zajęć na powyższych zasadach zostaną określone w rozporządzeniu, które zostanie wydane na podstawie art. 125a ust. 6 PrOśw.

Z wejście w życie ww. zmiany (od 1.9.2022 r.) wiąże się konieczność wprowadzenia zmian w statutach, które powinny dodatkowo określać:
1) szczegółową organizację zajęć z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość, w tym technologie informacyjno-komunikacyjne wykorzystywane przez nauczycieli do realizacji tych zajęć,
2) sposób przekazywania uczniom materiałów niezbędnych do realizacji tych zajęć,
3) warunki bezpiecznego uczestnictwa uczniów w tych zajęciach w odniesieniu do ustalonych w danym przedszkolu, danej innej formie wychowania przedszkolnego, szkole lub placówce technologii informacyjno-komunikacyjnych, mając na uwadze łączenie przemienne kształcenia z użyciem monitorów ekranowych i bez ich użycia.

Dodatkowo statut szkoły powinien określać także sposób potwierdzania uczestnictwa uczniów w zajęciach realizowanych z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość, uwzględniając konieczność poszanowania sfery prywatności ucznia oraz warunki techniczne i oprogramowanie sprzętu służącego do nauki.

Pozostałe zmiany

Omawiana nowelizacja wprowadziła również zmiany w innych obszarach prawa oświatowego, w tym w zakresie:
1) szkolenia kandydatów na egzaminatorów i szkolenia egzaminatorów w formie zdalnej,
2) monitorowania karier absolwentów szkół ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych,
3) powoływania przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania zespołów doradczych lub ekspertów,
4) akredytacji na kształcenie ustawiczne w formie kwalifikacyjnych kursów zawodowych,
5) obowiązku uzyskania pozytywnej opinii kuratora oświaty w przypadku niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego lub niepublicznego centrum kształcenia zawodowego,
6) poszerzenia katalogu statutu niepublicznej szkoły i placówki,
7) doprecyzowania przepisu przejściowego w zakresie obowiązku uzyskania opinii wojewódzkich rad rynku pracy przez szkoły prowadzące kształcenie zawodowe,
8) umożliwienia powierzenia realizacji zadania 2.4. przewidzianego w programie kompleksowego wsparcia dla rodzin „Za życiem” osobie prawnej niebędącej jednostką samorządu terytorialnego albo osobie fizycznej,
9) przedłużenia powierzenia stanowiska dyrektorowi jednostki systemu oświaty, dokonanego w oparciu o przepisy wydane na podstawie art. 30c PrOśw.

Średnia krajowa dochodów gmin i powiatów z 2021 r. z tytułu opłat i kar z zakresu ochrony środowiska

Przypomnijmy, że część wpływów z tytułu określonych w art. 402 ust. 4, 5 i 6 PrOchrŚrod opłat i kar stanowi dochód gmin i powiatów, czyli w części 20% dla gmin i 10% dla powiatów, czy czym:

Ogłoszono więc, że średnia krajowa dochodów gmin i powiatów przypadających na jednego mieszkańca, osiągnięta w 2021 r. z tytułu tych opłat i kar wyniosła dla:

Dla porównania, za 2020 r. wielkości te wynosiły odpowiednio: dla gmin – 11,25 zł, dla powiatów – 2,67 zł.

Przypominam też, że gminy i powiaty wpłacają nadwyżkę na rachunek odpowiedniego wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska, w do 15 sierpnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła nadwyżka. Od kwot niewpłaconych w terminie nalicza się odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych.

Nowelizacja PPK opublikowana w Dzienniku Ustaw

W ostatnim czasie została znowelizowana ustawa o pracowniczych programach emerytalnych, w dalszej kolejności ustawodawca zdecydował się na zmiany w ramach PPK. Część z tych przyjętych zmian, była już zapowiadana w ramach planowanej likwidacji OFE w 2021 r., ale finalnie Sejm porzucił pracę w tym zakresie i ustawa pozostała bez rozpatrzenia. Warto wskazać, że w ramach odpowiedzi na interpelacje poselską, wskazano, że obecnie nie są prowadzone prace w tym zakresie. To oznacza, że prawdopodobnie w obecnej kadencji Sejmu nie będą prowadzone prace mające na celu likwidacji OFE.

System emerytalny w 2022 roku

Obecnie kształt systemu emerytalnego składa się z trzech filarów i prezentuje się następująco:

Możliwość zapisania do PPK po 14 dniach zatrudnienia

W obecnym brzmieniu przepisów ustawy o PPK podmiot zatrudniający zawiera umowę o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej dopiero po upływie trzeciego miesiąca zatrudnienia, nie później niż do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął ten termin 3 miesięcy. Przykładowo osoba zostaje zatrudniona na podstawie umowy o pracę 1 stycznia, co oznacza, że staż pracy osiągnie 31 marca i pracodawca zapisuje ją najpóźniej 10 kwietnia do PPK. W ramach zmian zaproponowano, żeby umowa o prowadzenie PPK mogła zostać zawarta nie wcześniej niż po upływie 14 dni zatrudnienia i nie później niż do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin 3 miesięcy zatrudnienia. Co w naszym przykładzie oznacza możliwość zapisania do PPK pomiędzy 15 stycznia a 10 kwietnia. Jest to możliwość pracodawcy a nie obowiązek. Dzięki tej zmianie, pracodawca będzie mógł szybciej zapisać nowego pracownika do PPK, nie będzie musiał czekać 3 miesięcy na tę możliwość. Ustawa, nie przewiduje trybu, w którym pracownik będzie mógł wymusić na pracodawcy szybsze zapisanie do PPK.

Wypłata transferowa nowego pracownika

W ramach art. 19 ustawy o PPK opisana jest procedura wypłaty transferowej środków z PPK poprzedniego pracodawcy do PPK nowego pracodawcy (w momencie zmiany pracy i zatrudnienia w nowym miejscu). Zgodnie z obecnym brzmieniem uczestnik PPK składa pracodawcy oświadczenie o zawartych w jego imieniu umowach o prowadzenie PPK w terminie 7 dni po upływie 10 dni miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin 3 miesięcy zatrudnienia. Co w praktyce jest dość skomplikowaną i utrudniającą procedowanie procedurą. Zgodnie z propozycja zmian oświadczenie o zawartych o posiadanych rachunkach w PPK będzie składane w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz uczestnika PPK.

Obecnie:

Po nowelizacji

Wpłata dodatkowa uczestnika PPK od kolejnego miesiąca

Obecnie ustawa o PPK nie wskazuje w jakim terminie pracodawca powinien potrącać wpłaty dodatkowe uczestnika w ramach PPK. Na zasadzie wykładni przepisów praktyka przyjęła, że powinno się to robić od miesiąca następującego po miesiącu, w którym uczestnik PPK złożył deklaracje w tym zakresie. Po zmianach taki mechanizm zostanie wpisany do ustawy o PPK, tak żeby nie było już wątpliwości – deklaracja wpłaty dodatkowej do PPK będzie obowiązywała od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona – analogicznie jak inne deklaracje dotyczące wpłat składane przez uczestników PPK. To oznacza, że jeżeli uczestnik PPK złoży deklaracje dokonywania wpłat do PPK np. w maju 2022 roku to od czerwca 2022 roku patrząc kasowo, od każdego wypłaconego w czerwcu wynagrodzenia pracodawca potrąci wpłatę dodatkową do PPK.

Nienależnie dokonane wpłaty do PPK

Kolejna zmiana obejmuje dodanie art. 28a do ustawy o PPK. Obecnie w ustawie o PPK nie ma przepisów dotyczących postępowania zarówno pracodawcy jak i instytucji finansowej w momencie, kiedy zostanie przekazana niewłaściwie potrącona wpłata do PPK.

Po zmianach instytucja finansowa w terminie 3 dni roboczych od dnia odkupienia jednostek uczestnictwa lub umorzenia jednostek rozrachunkowych, dokonuje zwrotu:

Wpłaty finansowane, za które nie zostały nabyte jednostki uczestnictwa funduszu inwestycyjnego instytucja finansowa niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni roboczych po powzięciu informacji, że wpłaty okazały się nienależne, zwraca:

Nowe uprawnienia Państwowej Inspekcji Pracy

Dotychczas przepisy ustawy o PPK nie wskazywały kto powinien kontrolować pracodawców w ramach art. 108 ustawy o PPK – zniechęcanie do uczestnictwa w PPK. O ile przewinienia w ramach przepisu art. 106 (nieterminowe zawarcie umowy o zarządzanie PPK – czyli utworzenie PPK) oraz przepisu art. 107 (przepisy administracyjne np. nieterminowe dokonywanie wpłat do PPK) mogą być kontrolowane przez PIP, to dotychczas nie uregulowano kto będzie kontrolował pracodawców w ramach zniechęcania do uczestnictwa w PPK. Po przyjęciu zmiany, nie będzie już wątpliwości, a inspekcja pracy będzie mogła dokonywać kontroli w tym zakresie.

Dotychczasowe regulacje nie dawały podstawy prawnej Państwowej Inspekcji Pracy do kontrolowania podmiotów zatrudniających w zakresie procedury wyboru instytucji finansowej, zawarcia porozumienia z przedstawicielami osób zatrudnionych czy też spełnienie obowiązków informacyjnych. Nowe brzmienie przepisów polegające na dodaniu do ustawy o PIP przepisu w art. 13 umożliwiającym PIP prowadzenie kontroli wszystkich podmiotów zatrudniających w zakresie obowiązków wynikających z przepisów ustawy o PIP umożliwi może eliminować dotychczasowe wątpliwości i dać Państwowej Inspekcji Pracy uprawnienia do kontroli wykonania przez podmiot zatrudniający obowiązków związanych z wdrożeniem PPK:

Numer identyfikacyjny

Obecnie w przepisach ustawy o PPK nie zostało zdefiniowane pojęcie „numeru identyfikacyjnego”, w związku z tym pojawiają się wątpliwości na podstawie jakiego numeru należy ewidencjonować w ewidencji PPK pracodawców i umowy o zarządzanie PPK. Po zmianach przez numer identyfikacyjny będzie należało rozumieć NIP lub REGON. Ze względu na brak w ustawie definicji numeru identyfikacyjnego REGON proponuje się dodanie również tej definicji.

W przypadku, kiedy pracodawca lub zleceniodawca nie ma numeru identyfikacyjnego obowiązki podmiotu zatrudniającego powinny spoczywać na płatniku składek na ubezpieczenia społeczne. Celem proponowanej zmiany definicji podmiotu zatrudniającego jest umożliwienie przystąpienia do PPK osobom zatrudnionym u pracodawców lub zleceniodawców, za których obowiązki związane z wypłatą wynagrodzenia oraz wynikające z przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych czy przepisów podatkowych wykonuje inny podmiot.

GUS: Bezrobocie w kwietniu wyniosło 5,2%

Stopa bezrobocia rejestrowanego pod koniec kwietnia kształtowała się w przedziale od 2,9% w województwie wielkopolskim do 8,3% w warmińsko-mazurskim. Najniższą wartość osiągnęła w powiecie poznańskim oraz w Poznaniu (1,4%), zaś najwyższą w powiecie szydłowieckim (21,7%).

W końcu kwietnia 2022 r. w urzędach pracy zarejestrowanych było 878 tys. osób bezrobotnych – to o 24,1 tys. osób mniej niż przed miesiącem i o 175,8 tys. mniej niż przed rokiem.

Spadek bezrobocia bardzo cieszy, jednak zależy nam również na podwyższaniu jakości pracy. Temu służyć będą między innymi przyjęte przez rząd przed kilkoma dniami zmiany w projekcie nowelizacji Kodeksu Pracy.

Źródło:

gov.pl