Płaca minimalna od 1 stycznia 2022 r. wzrośnie o 210 zł, a nie o 200 zł

W przyszłym roku minimalne pensje wzrosną do poziomu 3010 zł wobec kwoty 2800 zł w 2021 r. (co oznacza wzrost o 7,5%), a stawka godzinowa wyniesie 19,70 zł, w porównaniu do stanu z 2021 r. wzrost wyniesie 1,40 zł za godzinę pracy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, Rada Ministrów ma obowiązek ustalenia wysokości płacy minimalnej do dnia 15.9.2021 r. Przed wakacjami rząd zaproponował, że płaca minimalna zostanie podwyższona do kwoty 3000 zł. Podczas obrad Rady Dialogu Społecznego, partnerom społecznym nie udało się dojść do porozumienia w tej kwestii, co nałożyło na Radę Ministrów obowiązek ustalenia wysokości minimalnej pensji właśnie w formie rozporządzenia. Związki zawodowe lobbowały wyższą podwyżkę, pierwotnie nawet do kwoty 3500 zł, a w ostatnim czasie do kwoty 3100 zł. W przyszłym roku płaca minimalna stanowić będzie 50,82% prognozowanego na 2022 r. przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej (5922 zł), które zostało założone w projekcie ustawy budżetowej.

„Podwyższenie minimalnego wynagrodzenia za pracę pozytywnie wpłynie na sytuację finansową gospodarstw domowych, podnosząc dochody pracowników wymagających szczególnej ochrony, zwłaszcza w czasie pandemii” – tłumaczyła szefowa Resortu Rodziny, Marlena Maląg.

Nie znając jeszcze finalnej wersji zmian podatkowych w ramach ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, nie można w tym momencie wskazać, ile wyniesie kwota netto takiej osoby. Warto przypomnieć, że wprowadzenie kwoty wolnej od podatku do wysokości 30 tys. zł od stycznia 2022 r. (zgodnie z tym projektem ustawy, który jest obecnie procedowany w Sejmie) może oznaczać, że podwyżka netto będzie wyższa dla osób świadczących pracę na podstawie płacy minimalnej. Na szczegółowe wyliczenia musimy jeszcze chwilę poczekać, do momentu, kiedy finalny projekt ustawy podatkowej zostanie uchwalony i przyjęty zarówno przez Sejm jak i Senat, a następnie podpisany przez Prezydenta. 

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, podwyżka minimalnego wynagrodzenia nastąpi z dniem 1.1.2022 r.

Chiny przyjmują nowe przepisy dotyczące prywatności i danych osobowych

Oczywiście wprowadzone ograniczenia w dalszym ciągu nie będą dotyczyć chińskiego aparatu bezpieczeństwa, któremu nie ograniczono dostępu. Najpewniej nowa ustawa wpłynie w jakimś stopniu na działalność chińskich gigantów technologicznych, jak np. Didi czy Tencent wydającego gry. Jeszcze przed uchwaleniem nowych przepisów chińskie organy nadzorcze sprawdzały ich działalność w zakresie przetwarzania danych osobowych, a teraz organy zyskały dodatkowe uprawnienia. Samo ogłoszenie przyjęcia nowych regulacji spowodowało spadek wartości gigantów na giełdzie.

Zgodnie z oświadczeniem rzecznika Narodowego Kongresu Ludowego (parlament chiński) nowo przyjęte przepisy mają spełniać oczekiwania osób, które obawiają się, że dane osobowe są wykorzystywane do profilowania lub ustalenia w oparciu o algorytmy cen. Dzięki nowemu prawu, przedsiębiorstwa nie będą mogły wykorzystywać historii zakupów dokonanych przez klienta w celu ustalenia ceny produktu dla konkretnego klienta, wysokość ceny powinna być taka sama.

W Chinach do tej pory była możliwa sytuacja, w której właściciel Iphone’a zamawiający przejazd poprzez aplikację ze swojego telefonu mógł zapłacić więcej za ten sam przejazd niż osoba, która jest właścicielem innego modelu telefonu. Zróżnicowanie wysokości cen dotyczyć mogło również przejazdów służbowych i nie służbowych.

Chińskie przepisy wzorowały się na rozwiązaniach wprowadzonych wcześniej w Unii Europejskiej przez RODO. Wprowadzone środki mają wspomóc rozwój gospodarki cyfrowej w założeniu długoterminowym – najbliższych 40 lub 50 latach.

Nowe przepisy zaczną obowiązywać do 1 listopada 2021 r., podobnie jak w RODO przewidują one zakaz transferu danych osobowych do państw o niższym standardzie niż ten obowiązujący w Chinach. Jednak zakaz ten obowiązuje jedynie danych chińskich obywateli. Prawo przewiduje sankcje finansowe, które mogą zostać nałożone na przedsiębiorstwa za nieprzestrzeganie przepisów. Kary mogą wynosić maksymalnie 50 milionów juanów (ok. 8 mln dolarów) lub 5 % rocznego obrotu.

Przepisy definiują również pojęcie szczególnych danych osobowych. Uznaje się, że szczególnymi danymi są te, których ujawnienie może doprowadzić do dyskryminacji lub w sposób poważny zagrozić bezpieczeństwu osób, w tym rasa, dane biometryczne czy religia.

Pomimo uchwalenia nowych przepisów dotyczących ochrony danych, które wydają się stawiać na piedestale prywatność chińskich obywateli obecnie w wielu chińskich miastach wykorzystywane są systemy do zbierania danych biometrycznych czy nakazywane jest w niektórych regionach Chin instalowanie oprogramowania szpiegującego na urządzeniach mobilnych. Czas pokaże czy nowe prawo spowoduje zmiany w zakresie nadzoru państwa nad obywatelami czy będzie jedynie bronią przeciwko prywatnym podmiotom.

Źródło: https://www.euractiv.com/section/data-protection/news/china-passes-tough-new-online-privacy-law/

Źródło: https://www.euractiv.com/section/data-protection/news/china-passes-tough-new-online-privacy-law/

RIO: Funkcji nie należy łączyć, ale można pracować w różnych miejscach

Pytanie zadał dyrektor jednego z centrów usług wspólnych, który chciał powierzyć głównemu księgowemu dodatkowo funkcję referenta ds. kadr i płac. Zaznaczył przy tym, że ta osoba miałaby powierzone obowiązki z dwóch odrębnych funkcji. Jednocześnie zapytał, czy główny księgowy może być zatrudniony w kilku jednostkach oświatowych na cząstki etatu.

Regionalna Izba Obrachunkowa zwróciła uwagę, że pogląd o szczególnej pozycji głównego księgowego i rozłączności jego zadań od pracy pozostałych pracowników jednostki, pochodzi wprost z art. 54 ust. 3 i 4 FinPubU. Do tego można dodać przesłanki natury praktycznej czyli procedury kontroli finansowej.

Główny księgowy dokonuje wstępnej kontroli operacji na podstawie dokumentów dostarczonych przez pracownika właściwego rzeczowo. Przeprowadzenie takiej kontroli główny księgowy poświadcza podpisem, złożonym na dokumentach obok pracownika właściwego rzeczowo. Co więcej, jeśli księgowy stwierdzi nieprawidłowości, to zwraca dokument pracownikowi, a jeśli te nie usunie nieprawidłowości, to odmawia jego podpisania.

Chociaż w przypadku małych jednostek może „brakować rąk do pracy” i istnieje potrzeba łączenia zadań, to jak stwierdziła RIO, nie zwalnia to kierownika z przestrzegania obowiązującego prawa.

Inaczej rzecz się ma w przypadku podejmowania pracy przez księgowego w innych jednostkach sektora finansów publicznych. Przepisy tego nie zakazują, ponieważ obowiązuje generalna zasada wolności podejmowania pracy. Takiego zakazu nie ma też wyrażonego w art. 54 FinPubU. Warto jednak pamiętać, że jak przypomniała RIO, czasami takie ograniczenia nakładają przepisy zawarte w pragmatykach służbowych, np. art. 30 ust. 1 PracSamU, dlatego pracownik samorządowy zatrudniony na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym, nie może wykonywać zajęć pozostających w sprzeczności lub związanych z zajęciami, które wykonuje w ramach obowiązków służbowych, wywołujących uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność oraz zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy.

Rada gminy musi określić przeznaczenie dotacji dla ogrodów działkowych

Problematyka objęta wspomnianą uchwałą RIO dotyczy dotacji udzielanych przez gminę m.in. z uwzględnieniem regulacji prawnych art. 17 ust. 1 i 2 RodzOgrDzU oraz art. 221 ust. 4 FinPubU.

Z powyższych regulacji wynika zaś, że:

1. Stowarzyszenie ogrodowe, prowadzące ROD na obszarze danej gminy, może otrzymywać dotację celową z budżetu tej gminy, z zastosowaniem przepisów FinPubU w zakresie udzielania dotacji celowych dla podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych i niedziałających w celu osiągnięcia zysku.

2. Dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego, związanego z zadaniem gminy, o którym mowa w art. 6 ust. 1 RodzOgrDzU, i może być przeznaczona w szczególności na budowę lub modernizację infrastruktury ogrodowej, jeżeli wpłynie to na poprawę warunków do korzystania z ROD przez działkowców, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do tego ROD.

Z kolei, z podanej regulacji FinPubU wynika, że tryb postępowania o udzielenie dotacji na inne zadania niż określone w ustawie, o której mowa w ust. 2, sposób jej rozliczania oraz sposób kontroli wykonywania zleconego zadania określa, w drodze uchwały, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, mając na uwadze zapewnienie jawności postępowania o udzielenie dotacji i jej rozliczenia.

Na kanwie ww. regulacji prawnych regionalna izba obrachunkowa podważyła zapisy uchwały rady gminy, które przewidywały przeznaczenie dotacji nie tylko na budową lub modernizację infrastruktury ogrodowej (co było legalne), ale także na inne cele – bez ich konkretyzacji. Organ nadzoru zwrócił uwagę na kilka aspektów. Po pierwsze, podano, że przepisy SamGminU wyraźnie rozgraniczają zakres kompetencji przyznanych poszczególnym organom gminy, tj. radzie oraz wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta). Organy te są zobowiązane przestrzegać w poszczególnych sprawach swoich kompetencji ustawowych. Po drugie wskazano, że zapis uchwały dotacyjnej sformułowaniem „inny cel” narusza powołane powyżej przepisy. Skoro organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego jest uprawniony do określenia trybu udzielania dotacji, sposobu jej rozliczania oraz kontroli wykorzystania udzielonej z budżetu gminy dotacji celowej, to również tylko ten organ określa w sposób jednoznaczny przeznaczenie dotacji celowej stowarzyszeniom ogrodowym prowadzącym rodzinne odgrody działkowe. Po trzecie, w następstwie powyższego podkreślono, że pozostawienie katalogu otwartego w zakresie możliwości przeznaczenia dotacji celowej rodzinnym ogrodom działkowym organowi wykonawczemu przez organ stanowiący, narusza w sposób istotny ww. regulacje prawne art. 221 ust. 4 FinPubU, w związku z art. 17 ust. 1 i 2 RodzOgrDzU.

Zatem, regionalna izba obrachunkowa stwierdziła nieważność uchwały rady gminy przewidującej dotacje celowe, z tego względu, że rada pozostawiła otwarty katalog zadań, które mogą być finansowane z budżetu gminy. Taki margines swobody pozostawiony wójtowy gminy nie może występować w uchwale dotacyjnej, bowiem powoduje dowolność dla tego organu w zakresie przyznawania dotacji na dowolne cele.

Podsumowując, należy uznać, że rozstrzygnięcie nadzorcze regionalnej izby obrachunkowej jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może zostawić „luki decyzyjnej” dla wójta w zakresie wyboru celów, na które będzie przeznaczona dotacja. Rada musi te cele skonkretyzować w uchwale dotacyjnej. W przeciwnym razie regionalna izba obrachunkowa zakwestionuje legalność wspomnianej uchwały. 

Źródło: http://bip.rzeszow.rio.gov.pl

Projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu wzmocnienia klimatycznego wymiaru polityki miejskiej

Miejski plan adaptacji do zmian klimatu

Zgodnie z projektem zdefiniowane zostanie pojęcie „miejskiego planu adaptacji do zmian klimatu”, pod którym rozumie się dokument o charakterze strategicznym, obejmujący swoim zakresem teren danego miasta, którego celem jest zwiększenie odporności miasta na zmiany klimatu poprzez ograniczenie podatności miasta na zagrożenia związane ze zmianami klimatu, w tym poprawę zdolności przystosowywania się do zmian klimatu.

Ustawa zakłada, że miejski plan adaptacji do zmian klimatu uchwala rada miasta. Ponadto ustaw wprowadza nowe obowiązki w zakresie planowania przestrzennego. 

Wnioski i rekomendacje z uchwalonych miejskich planów adaptacji do zmian klimatu uwzględnia się w: 

W miastach o liczbie mieszkańców większej niż 20 tysięcy, w sporządzaniu i aktualizacji strategii rozwoju gmin, studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, do ustaleń dotyczących ochrony środowiska, w tym adaptacji do zmian klimatu, uwzględnia się wnioski i rekomendacje z miejskiego planu adaptacji do zmian klimatu.

Rady miast uchwalają miejskie plany adaptacji do zmian klimatu, w terminie do 24 miesięcy od dnia wejścia w życie przepisów ustawy.

Ustawa ma wejść w życie z dniem 1.1.2022 r. Projekt znajduje się na etapie opiniowania.

Łatwiejszy dostęp do sądów własności intelektualnej

1 lipca 2020r. weszła w życie nowelizacja Kodeksu Postępowania Cywilnego, która wprowadziła nowy rodzaj postępowania w sprawie własności intelektualnej. Na mocy rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości z 29 czerwca 2020 r. do życia powołano z kolei wyspecjalizowane, od dawna wyczekiwane przez przedsiębiorców sądy, których zadaniem miało być rozpatrywanie spraw z zakresu własności intelektualnej. 

Jednym z głównych problemów systemu ochrony własności intelektualnej były m. in. czas trwania postępowań oraz brak merytorycznego przygotowania sędziów do orzekania w sprawach dotyczących własności intelektualnej. Dotychczas mieliśmy do czynienia z rozproszeniem spraw pomiędzy różne sądy.

– Sądy własności intelektualnej są właściwe dla spraw o ochronę praw autorskich i pokrewnych, o ochronę praw własności przemysłowej oraz o ochronę innych praw na dobrach niematerialnych. Dodatkowo, sądy te orzekają w sprawach o zapobieganie i zwalczanie nieuczciwej konkurencji, ochronę dóbr osobistych w zakresie wykorzystania dobra osobistego w celu indywidualizacji, reklamy lub promocji przedsiębiorcy, towarów lub usług, działalności naukowej lub wynalazczej. -Specjalizacja sądów i sędziów sprzyja jednolitości orzecznictwa. Przyczynia się również do przyspieszenia postępowań i zwiększenia efektywności ochrony praw własności intelektualnej – mówi Elżbieta Dziuba, ekspertka Konfederacji Lewiatan.

Utworzono specjalne wydziały w Sądach Okręgowych w Warszawie, Gdańsku, Lublinie, Poznaniu i Katowicach. W drugiej instancji sprawy rozpatrują Sądy Apelacyjne w Warszawie i Poznaniu. Sprawy bardziej skomplikowane w sferze technicznej, a więc sprawy dotyczące programów komputerowych, wynalazków, wzorów użytkowych, topografii układów scalonych, odmian roślin, tajemnic przedsiębiorstwa o charakterze technicznym są rozpoznawane przez Sąd Okręgowy w Warszawie.

Przed powstaniem sądów własności intelektualnej, otwarcie mówiono o potrzebie dostosowania polskich sądów do realiów często skomplikowanych technicznie zagadnień dotyczących wzorów użytkowych czy rozbudowanych systemów informatycznych.

Konfederacja Lewiatan od początku opowiadała się za ich utworzeniem i podejmowała aktywne działania, aby urzeczywistnić ich powstanie, wskazując jednocześnie na potrzebę rozszerzenia liczby wyspecjalizowanych sądów, tak aby przedsiębiorcy z całego kraju mieli do nich łatwy dostęp.

– Powstanie sądów własności intelektualnej było konieczne. Dostrzegamy jednak nadal pewne obszary, które wymagają modyfikacji. Obecnie opracowujemy w ramach wewnętrznej grupy roboczej ds. IP propozycje rozwiązań, które mamy nadzieję, że spotkają się z pozytywnym odbiorem – dodaje Elżbieta Dziuba.

Źródło: Konfederacja Lewiatan

Wójt gminy nie może zarządzeniem zmieniać limitów kwot wydatków na przedsięwzięcia

Dla przypomnienia warto wspomnieć, że wskazany dokument ma normatywną podstawę w FinPubU, gdzie postanowiono, że wieloletnia prognoza finansowa powinna być realistyczna i określać dla każdego roku objętego prognozą co najmniej:

1) dochody bieżące oraz wydatki bieżące budżetu jednostki samorządu terytorialnego, w tym na obsługę długu, gwarancje i poręczenia;

2) dochody majątkowe, w tym dochody ze sprzedaży majątku, oraz wydatki majątkowe budżetu jednostki samorządu terytorialnego;

3) wynik budżetu jednostki samorządu terytorialnego;

4) przeznaczenie nadwyżki albo sposób sfinansowania deficytu;

5) przychody i rozchody budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem długu zaciągniętego oraz planowanego do zaciągnięcia;

6) kwotę długu jednostki samorządu terytorialnego oraz sposób sfinansowania jego spłaty;

6a) relacje, o których mowa w art. 242-244 FinPubU, w tym informację o stopniu niezachowania tych relacji w przypadkach, o których mowa w art. 240a ust. 4 i 8 oraz art. 240b FinPubU;

8) kwoty wydatków bieżących i majątkowych wynikających z limitów wydatków na planowane i realizowane przedsięwzięcia, o których mowa w ust. 3.

W każdym bądź razie, wspomniana prognoza finansowa, ma m.in. za zadanie wieloletnie kształtowanie budżetu jednostki samorządu terytorialnego i to z wielu perspektyw i różnych danych, w tym zadań inwestycyjnych realizowanych w ramach przedsięwzięć wieloletnich.

We wskazanej na wstępie uchwale, regionalna izba obrachunkowa stwierdziła częściową nieważność zarządzenia wójta w sprawie wspomnianej prognozy finansowej, a przyczyną tego była niezgodność tego zarządzenia z art. 232 FinPubU. Z jego treści wynika zaś, że: 

Zmian w wieloletniej prognozie finansowej, z wyłączeniem zmian limitów zobowiązań i kwot wydatków na przedsięwzięcia, dokonuje zarząd jednostki samorządu terytorialnego.

Wójt gminy dokonał zaś zmian w ww. prognozie polegających na zmianie zadań w wykazie przedsięwzięć a także zmianie kwoty limity wydatków na jedno z zadań w postaci budowy kanalizacji.

Jak podano w uzasadnieniu organu nadzoru: W ocenie Kolegium Izby Wójt Gminy (…) dokonując zmian kwoty wydatków i limitów tych wydatków na przedsięwzięcie „Budowa kanalizacji deszczowej w miejscowości (….)” przekroczyła zakres upoważnień ustawowych, określony w powołanym wyżej art. 232 ustawy o finansach publicznych. Finalnie stwierdzono, że dokonanie przez wójta gminy zmiany limitu kwot wydatków na ww. przedsięwzięcie stanowiło przekroczenie zakresu upoważnienia do dokonywania zmian w prognozie finansowej a tym samym stanowiło naruszenie ww. regulacji prawnej art. 232 FinPubU.

Podsumowując, rozstrzygnięcie regionalnej izby obrachunkowej wydaje się być słuszne. Wójt gminy przekroczył bowiem zakres swojego ustawowego upoważnienia. Ustawodawca wyłączył bowiem z jego kompetencji możliwość dokonywania zmian m.in. w zakresie – limitu kwot wydatków na przedsięwzięcia. Stąd, uchwała ww. izby była słuszna i uzasadniona. Wskazana zmiana mogła być dokonana poprzez stosowną uchwałę rady gminy, wówczas regionalna izba obrachunkowa nie kwestionowałaby takiej zmiany. 

Źródło: https://rioolsztyn.bip.net.pl

Zmiana ustawy o biegłych rewidentach

31 sierpnia 2021 r. w Dzienniku Ustaw pod pozycją 1598 została ogłoszona ustawa z dnia 8 lipca 2021 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji oraz niektórych innych ustaw („ustawa zmieniająca”).

Co warto o tym wiedzieć?

Ustawa zmieniająca wprowadziła także zmiany m. in. do ustawy o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym. Główne zmiany (zawarte w art. 21, art. 41 – art. 43 oraz art. 46) dotyczą:

Jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej okresy/terminy realizacji ww. obowiązków nie upłynęły ulegają one wydłużeniu do okresów ośmioletnich (art. 43).

W przypadku wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub postępowania w sprawie odpowiedzialności firmy audytorskiej okres przechowywania dokumentacji klienta, akt badania oraz innych dokumentów istotnych dla oceny zgodności działalności firmy audytorskiej lub biegłych rewidentów z przepisami ustawy lub rozporządzenia nr 537/2014 ulega wydłużeniu do czasu przedawnienia odpowiednio okresu karalności przewinienia dyscyplinarnego albo nałożenia kary administracyjnej. Agencja zawiadamia firmę audytorską o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego.

Zmiany do ustawy o biegłych rewidentach, które zostały dodane do ustawy zmieniającej na etapie prac sejmowych (z przebiegiem procesu legislacyjnego można zapoznać się tutaj), wchodzą w życie 15 września 2021 r. (po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia ustawy zmieniającej).

Firmy audytorskie powinny uaktualnić swoje polityki i procedury systemu wewnętrznej kontroli jakości w zakresie przechowywania dokumentów, których okres przechowywania został wydłużony ustawą zmieniającą.

Źródło: PIBR

27 grudnia może być dniem wolnym od pracy. Prezydent przygotowuje projekt ustawy

Obecnie dniami wolnymi od pracy zgodnie z ustawą z 18.1.1951 r. są:

1. 1 stycznia – Nowy Rok,
2. 6 stycznia – Święto Trzech Króli,
3. pierwszy dzień Wielkiej Nocy,
4. drugi dzień Wielkiej Nocy,
5. 1 maja – Święto Państwowe,
6. 3 maja – Święto Narodowe Trzeciego Maja,
7. pierwszy dzień Zielonych Świątek,
8. dzień Bożego Ciała,
9. 15 sierpnia – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,
10. 1 listopada – Wszystkich Świętych,
11. 11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości,
12. 25 grudnia – pierwszy dzień Bożego Narodzenia,
13. 26 grudnia – drugi dzień Bożego Narodzenia.

Do tych trzynastu dni już pod koniec roku może dołączyć kolejny – 27 grudnia. Będziemy zatem świętowali rocznicę Powstania Wielkopolskiego, które wybuchło 27.12.1918 r. w Poznaniu. Zgodnie z ideą 27 grudnia ma być dniem wolnym od pracy, co oznacza, że będziemy mieli trzy dni pod rząd wolne od pracy, tj. 25 grudnia, 26 grudnia (Święta Bożego Narodzenia) a także 27 grudnia jako nowe święto. Dodając do tego 24 grudnia, który w wielu podmiotach jest dniem wolnym przynajmniej w części, może okazać się, że pod koniec grudnia będą 4 dni wolne od pracy.

Pomysłodawcy ustanowienia dnia 27 grudnia świętem narodowym wskazują, że do tej pory pod apelem podpisało się osiem tysięcy osób, m.in. Metropolita Poznański, Prezydent Miasta Poznania, Marszałek Województwa Lubuskiego, Starosta Poznański, Wielkopolski Kurator Oświaty, Wojewoda Wielkopolski, dowódca 12 Wielkopolskiej Brygady Obrony Terytorialnej, Wielkopolski Związek Pracodawców Lewiatan. Apel poparło również wiele samorządów, wśród nich Rada Miasta Poznania i Samorząd Województwa Wielkopolskiego. Jednymi z pierwszych były samorządy w Kórniku, Śremie i Gołańczy.

Spółdzielnia mieszkaniowa nie otrzyma dotacji od gminy na tereny zielone i roślinność

Stanowisko regionalnej izby obrachunkowej zostało wydane w kontekście art. 403 PrOchrŚrod. Z tej regulacji wynikają istotne przepisy. Wśród nich na uwagę zasługuje ust. 5 i 6. Po pierwsze, finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w ust. 1 i 2, może polegać na udzielaniu dotacji celowej w rozumieniu przepisów FinPubU z budżetu gminy lub budżetu powiatu na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji:

1) podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych, w szczególności: 

a) osób fizycznych, 

b) wspólnot mieszkaniowych, 

c) osób prawnych, 

d) przedsiębiorców; 

2) jednostek sektora finansów publicznych będących gminnymi lub powiatowymi osobami prawnymi.

Po drugie, zasady udzielania dotacji celowej, o której mowa w ust. 4, obejmujące w szczególności kryteria wyboru inwestycji do finansowania lub dofinansowania oraz tryb postępowania w sprawie udzielania dotacji i sposób jej rozliczania określa odpowiednio rada gminy albo rada powiatu w drodze uchwały.

Z powyższych regulacji można wyprowadzić wniosek, że finansowanie zadań jest możliwe praktycznie dla nieograniczonego kręgu podmiotów, o czym świadczy użycie przez ustawodawcę sformułowania – „ w szczególności”. Zatem, teoretycznie, uprawnionym beneficjentem dotacji mogłaby być spółdzielnia mieszkaniowa, o ile rada gminy w uchwale dotacyjnej objęłaby tego rodzaju podmioty. Z drugiej strony, nie wszystkie zadania nawet tych podmiotów potencjalnie uprawnionych, mogą być finansowane wspomnianymi środkami dotacyjnymi, a tylko te posiadające przymiot zadań – inwestycyjnych. Właśnie ten aspekt był badany w podanym na wstępie stanowisku, a izba przyjęła, że:

Mając powyższe na względzie, spółdzielnie mieszkaniowe nie mieszczą się w tej kategorii. Jednakże w myśl art. 403 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2020 r. poz. 1219 z późn. zm.), mogą one otrzymać dotację celową, ale tylko na dofinansowanie lub finansowanie kosztów inwestycji.

W konsekwencji, regionalna izba obrachunkowa uznała, że wydatki związane z zagospodarowania terenów zielonych, np. koszty nasadzeń drzew, krzewów, ich pielęgnacji, koszty kwiatów itp. – jakkolwiek powiązane w pewnym zakresie z ochroną środowiska, to nie mogą być finansowane wspomnianymi dotacjami.

Założenie powyższe ma potwierdzenie także w innych stanowiskach izb obrachunkowych, gdzie wyraźnie akcentuje się dopuszczalność finansowania tylko zadań inwestycyjnych. Wskazywano na to m.in. w uchwale Regionalnej Izby Obrachunkowej we Wrocławiu z 11.2.2021 r. (Nr 15/2021) gdzie podano, że: Pojęcie „kosztów inwestycji” nie zostało wprost zdefiniowane w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, jednak przez dotację inwestycyjną, o której mowa w art. 403 ust. 4 tej ustawy, należy rozumieć wsparcie finansowe, które po stronie beneficjenta otrzymującego dotację w sposób bezpośredni doprowadzi do powstania rzeczy (dobra) stanowiącej środek trwały, bądź doprowadzi do ulepszenia istniejącego środka trwałego — w rozumieniu art. 3 pkt 15, 16 i 17 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Zasady ustalania „kosztów inwestycyjnych” związanych z nabyciem lub wytworzeniem środka trwałego określa art. 28 ust. 8 ustawy o rachunkowości. Z przepisu tego wynika, że jest to ogół kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia środka trwałego. Przedstawiony sposób ustalania „kosztów inwestycyjnych” obowiązuje zarówno jednostkę samorządu terytorialnego jak i beneficjenta dotacji. 

Podsumowując, wskazane stanowisko regionalnej izby obrachunkowej wydaje się być uzasadnione. Wydatki przeznaczone na wskazane cele, związane z terenami zielonymi spółdzielni mieszkaniowych, trudno uznać za zadania inwestycyjne, a raczej za zadania bieżące. 

Źródło: http://www.katowice.rio.gov.pl