Nowe treści w Legalis Administracja – kwiecień 2018

System Informacji Prawnej Legalis Administracja w kwietniu 2018 r. uzupełniony został w stosunku do poprzedniego miesiąca aż o 11 639 aktów prawnych (w tym: 1 310 z Dziennika Ustaw, Monitora Polskiego i dzienników resortowych; 9 551 aktów prawa miejscowego) oraz 24 043 orzeczeń (w tym 23 237 orzeczeń sądów).

Państwa uwagę zwracamy także na wzbogaconą bazę odautorskich porad (gotowe odpowiedzi na pytania i problemy zgłaszane przez jednostki publiczne – Praktyczne wyjaśnienia) i aktualności – 566 nowych treści.

To tylko wybrane treści, o które wzbogacony został w stosunku do poprzedniego miesiąca Legalis Administracja.

Zwracamy Państwa uwagę także na poszerzoną bazę poradników (dla urzędników, skarbników, sekretarzy, kierowników jednostek) opublikowanych on-line, które są powiązane z systemem aktów prawnych, m.in.:

Polecamy Państwu najnowsze komentarze, m.in.:

Zapraszamy do zapoznania się z plikiem, w którym graficznie przedstawiliśmy miesięczną aktualizację treści Legalis Administracja oraz prezentujemy dodane w kwietniu treści praktyczne, poradniki, komentarze Wydawnictwa C.H.Beck – do pobrania poniżej.

Nowości w Legalis Administracja – kwiecień 2018 >>

Ustawa o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi


Publikacja stanowi kompleksowe omówienie ustawy z 21.10.2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz.U. z 2016 r. poz. 1920), której celem jest implementowanie do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z 26.2.2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz.Urz. UE L Nr 94, s. 1). To pierwsza unijna dyrektywa regulująca w sposób kompleksowy zasady zawierania umów koncesji na roboty budowlane lub usługi.

Publikacja w wyczerpujący sposób omawia następujące zagadnienia:
1) szacunkową wartość umowy koncesji i koncesje mieszane,
2) zasady zawierania umowy koncesji (zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, wspólne ubieganie się o zawarcie umowy koncesji),
3) postępowanie o zawarcie umowy koncesji (sposób jego organizacji, przebieg),
4) kwalifikację wykonawców i wybór najkorzystniejszej oferty,
5) umowę koncesji (zakres, czas zawarcia, przesłanki unieważnienia),
6) umowę koncesji na usługi społeczne lub inne szczególne usługi (postępowanie o jej zawarcie),
7) kwalifikację wykonawców i wybór najkorzystniejszej oferty,
8) organy właściwe (Prezes Urzędu Zamówień Publicznych, Krajowa Izba Odwoławcza),
9) środki ochrony prawnej (odwołanie do Krajowej Izby Wykonawczej, skarga do sądu okręgowego – zamiast drogi sądowo-administracyjnej).

Książka będzie stanowić nieocenione narzędzie pracy m.in. dla pracowników administracji publicznej, w tym głównie pracowników jednostek samorządu terytorialnego.

Fragment tekstu z poradnika:

Forma pisemna. Forma pisemna, o której mowa w komentowanym przepisie to forma pisemna zwykła. Zgodnie z art. 78 KC do zachowania zwykłej pisemnej formy czynności prawnej wystarcza złożenie własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść oświadczenia woli (przepis mówi przy tym o podpisie a nie o jego odpowiedniku w postaci tzw. parafy albo inicjałów uzupełnionych o dane np. z postawionej przy skróconym podpisie pieczęci). Artykuł 78 KC przewiduje, że do zawarcia umowy wystarcza wymiana dokumentów obejmujących treść oświadczeń woli, z których każdy jest podpisany przez jedną ze stron, lub dokumentów, z których każdy obejmuje treść oświadczenia woli jednej ze stron i jest przez nią podpisany. Powyższe przepisy KC dotyczące formy pisemnej czynności prawnej znajdują pełne zastosowanie także do spełnienia wymogu zachowania formy pisemnej przy zawarciu umowy koncesji regulowanej przepisami UmowaKoncU. Artykuł 43 UmowaKoncU przewiduje dla umowy koncesji formę pisemną, a nie „stwierdzenie pismem”. Pisemne potwierdzenie, że czynność prawna w postaci zawarcia umowy koncesji została dokonana nie pozwala tym samym na wypełnienie wymogu, o którym mowa w komentowanym przepisie (patrz: SA w Katowicach w wyr. z 8.3.2005 r., I ACa 1516/04, OSA 2005, Nr 12, poz. 44). Artykuł 781 KC dotyczący elektronicznej formy czynności prawnej, przewiduje, że oświadczenie woli złożone w formie elektronicznej jest równoważne z oświadczeniem woli złożonym w formie pisemnej. Przy tym do zachowania elektronicznej formy czynności prawnej wystarcza złożenie oświadczenia woli w postaci elektronicznej i opatrzenie go kwalifikowanym podpisem elektronicznym (weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu). W obecnym stanie prawnym forma elektroniczna nie jest podtypem formy pisemnej i stanowi odrębną formę dokonania czynności prawnej, zrównaną z formą pisemną. Powyższy przepis pozwala zatem na zawarcie umowy koncesji w formie elektronicznej, jako formie równorzędnej, przewidzianej przez przepisy KC. Trzeba przy tym przyjąć, że w praktyce, ze względu na zasadę „zwykłej” pisemności postępowania o zawarcie umowy koncesji, zamawiający będą dążyć do uzyskania fizycznie istniejącego egzemplarza umowy koncesji, na którym będzie widniał podpis osób uprawnionych do reprezentowania zamawiającego i koncesjonariusza.

Zobacz także:

Więcej o umowach koncesyjnych na roboty budowlane znajdziesz w module Budownictwo, architektura i urbanistyka >>

Samorząd terytorialny w systemie odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych

Wydawnictwo Beck informuję, że w dniach 19-20 kwietnia 2018 r. odbędzie się na terenie Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu Ogólnopolska Konferencja:

„Samorząd terytorialny w systemie odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Dysfunkcje w obszarach działania jednostek sektora finansów publicznych„

Organizatorami Konferencji są m. in. Rzecznicy dyscypliny finansów publicznych w Opolu oraz Wrocławiu, Centrum Badawczo-Rozwojowe Samorządu Terytorialnego Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego, Centrum Studiów Samorządu Terytorialnego i Rozwoju Lokalnego Uniwersytetu Warszawskiego, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego.

Opracowany program Konferencji, obejmuje najistotniejsze aktualne problemy w zakresie dyscypliny finansów publicznych oraz gospodarki finansowej JST, w tym nawiązujące przykładowo do poniższych obszarów tematycznych:

Szczegółowe informacje dostępne są na stronie Konferencji >>>

 

Nowe treści w Legalis Administracja – marzec 2018

System Informacji Prawnej Legalis Administracja w marcu 2018 r. uzupełniony został w stosunku do poprzedniego miesiąca aż o 7 222 aktów prawnych (w tym: 429 z Dziennika Ustaw, Monitora Polskiego i dzienników resortowych; 6 596 aktów prawa miejscowego) oraz 4 680 orzeczeń (w tym 3 382 orzeczeń sądów).

Państwa uwagę zwracamy także na wzbogaconą bazę odautorskich porad (gotowe odpowiedzi na pytania i problemy zgłaszane przez jednostki publiczne – Praktyczne wyjaśnienia) i aktualności – 509 nowych treści.

To tylko wybrane treści, o które wzbogacony został w stosunku do poprzedniego miesiąca Legalis Administracja.


Zwracamy Państwa uwagę także na poszerzoną bazę poradników (dla urzędników, skarbników, sekretarzy, kierowników jednostek) opublikowanych on-line, które są powiązane z systemem aktów prawnych, m.in.:

Polecamy Państwu najnowsze komentarze, m.in.:

Zapraszamy do zapoznania się z plikiem, w którym graficznie przedstawiliśmy miesięczną aktualizację treści Legalis Administracja oraz prezentujemy dodane w marcu treści praktyczne, poradniki, komentarze Wydawnictwa C.H.Beck – do pobrania poniżej.

Nowości w Legalis Administracja – marzec 2018 >>

Postępowanie wykonawcy w zamówieniach publicznych. Komentarz praktyczny, tryby zamówieniowe, dokumenty przetargowe, postępowanie odwoławcze


Publikacja w jasny i precyzyjny sposób wskazuje, jak wygrać przetarg w zamówieniach publicznych. Dzięki licznym przykładom oraz odwołaniom do orzecznictwa KIO, artykułów i doktryny odpowiada na pytania rodzące się podczas procesu przetargowego. Skierowana jest zarówno do zamawiających, jak i wykonawców oraz ich pełnomocników, będących adwokatami bądź radcami prawnymi.

Zalety publikacji:

Fragment tekstu z poradnika:

7. Wyjaśnienia rażąco niskiej ceny
(…)

Aktualne brzmienie przepisu art. 90 ust. 1 PrZamPubl obliguje zamawiającego do wezwania wykonawcy do wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub ich istotne części składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzą wątpliwości zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów. Jeżeli powyższe okoliczności zaistnieją, wówczas zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, w tym złożenie dowodów dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu, w szczególności w zakresie:

1) oszczędności metody wykonania zamówienia, wybranych rozwiązań technicznych, wyjątkowo sprzyjających warunków wykonywania zamówienia dostępnych dla wykonawcy, oryginalności projektu wykonawcy, kosztów pracy, których wartość przyjęta do ustalenia ceny nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę albo minimalnej stawki godzinowej, ustalonych na podstawie przepisów ustawy z 10.10.2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 847);

2) pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów;

3) wynikającym z przepisów prawa pracy i przepisów o zabezpieczeniu społecznym, obowiązujących w miejscu, w którym realizowane jest zamówienie;

4) wynikającym z przepisów prawa ochrony środowiska;

5) powierzenia wykonania części zamówienia podwykonawcy.

Należy podkreślić, że nie jest to katalog zamknięty. Zamawiający może oczekiwać również wyjaśnień w innym zakresie, jeżeli na tym tle poweźmie wątpliwości co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów. Dyspozycja normy wynikającej z art. 90 ust. 1 PrZamPubl aktualizuje się więc dopiero w sytuacji, gdy zaoferowana cena lub koszt, lub ich istotne części składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzą wątpliwości zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów, zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień w tym zakresie. Kluczowe w tym przepisie jest zaistnienie kumulatywnego spełnienia przesłanek tj. jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub ich istotne części składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzą wątpliwości zamawiającego. Dopiero stwierdzenie tych dwóch okoliczności obliguje zamawiającego do wszczęcia procedury wyjaśnienia rażąco niskiej ceny. Potwierdza to orzecznictwo:

1) „Źródła braku konieczności precyzyjnego sformułowania okoliczności podlegających wyjaśnieniu nie można upatrywać w powstaniu z momentem wezwania domniemania prawnego rażąco niskiej ceny. Z przepisu art. 90 ust. 1 ustawy z 29.1.2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1579 ze zm.) wynika bowiem jedynie, że wezwanie jest następstwem pojawienia się stanu niepewności co do rzetelności ceny danej oferty, na co wskazuje użyte w komentowanym przepisie sformułowanie «cena oferty wydaje się rażąco niska», który to stan powinien zostać usunięty w drodze wyjaśnień. Z powyższego należy wnioskować, że nie mamy do czynienia z domniemaniem prawnym, ponieważ z istoty domniemania wynika nakaz przyjmowania określonych faktów za stwierdzone. Ponadto należy zauważyć, że przepis art. 90 ustawy różnicuje sytuacje, w których wezwanie do złożenia wyjaśnień jest obligatoryjne (patrz ust. 1a pkt 1), od sytuacji, w których zamawiający takiego obowiązku nie ma (patrz ust. 1a pkt 2). Przyjęcie zapatrywania, że w momencie wezwania powstaje domniemanie prawne rażąco niskiej ceny oferty prowadziłoby do sytuacji, w których – w warunkach fakultatywnego wezwania do złożenia wyjaśnień – źródła domniemania należałoby upatrywać nie tyle w przepisie prawa, co w uznaniowej decyzji zamawiającego. Nawet gdyby jednak przyjąć istnienie takiego domniemania, to okoliczność ta nie zwalnia zamawiającego, z przyczyn wskazanych powyżej, od wskazania z jakich powodów cena oferty wykonawcy wydaje się rażąco niska i budzi jego wątpliwości” (wyr. KIO z 23.2.2017 r., KIO 289/17, Legalis);

2) „Zamawiający samodzielnie decyduje, czy zwrócić się do wykonawcy o wyjaśnienia w konkretnej sytuacji. Należy pamiętać, że obecnie zamawiającemu musi «wydawać się», że zaoferowana cena jest rażąco niska i jednocześnie musi «budzić wątpliwość» Zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia za tą zaoferowaną cenę. Pierwszą z przesłanek należy rozpatrywać w kontekście uprawnienia zamawiającego, jednakże uprawnienia z którego zamawiający nie może korzystać swobodnie i które musi odnosić do danego postępowania o zamówienia rozpoznawanego w danych realiach rynkowych, to nie może «wydawać się» zamawiającemu pozornie co do istnienia, bądź pozornie nie «wydawać się». Pierwsza z przesłanek stanowiących podstawę zwrócenia się zamawiającego do wykonawcy o złożenie wyjaśnień, w tym dowodów, w zakresie zaoferowanej ceny oferty zaistnieć musi wespół z drugą przesłanką, tj. zaoferowana cena musi budzić wątpliwości zamawiającego tzn.: że zamówienie nie zostanie wykonane zgodnie z przedmiotem tego zamówienia wskazanym w SIWZ, że zamówienie nie zostanie wykonane zgodnie z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa jak również że zamówienie nie zostanie wykonane zgodnie z zasadami sztuki zawodowej np.: przy użyciu odpowiednich nakładów sprzętowych, osobowych, czasowych z zachowaniem określonych standardów” (wyr. KIO z 27.2.2017 r., KIO 293/17, Legalis).

Zobacz także:

Więcej o procedurach w zamówieniach publicznych znajdziesz w module Zamówienia publiczne >>

Ustawa o dostępie do informacji publicznej

Fragment z książki:

Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz 2018, wyd. 3

Art. 8 [Biuletyn Informacji Publicznej; obowiązki podmiotów udostępniających informacje; wyłączenie jawności informacji]

KOMENTOWANY PRZEPIS

1. Tworzy się urzędowy publikator teleinformatyczny – Biuletyn Informacji Publicznej – w celu powszechnego udostępniania informacji publicznej, w postaci ujednoliconego systemu stron w sieci teleinformatycznej, zwany dalej ,,Biuletynem Informacji Publicznej”.
2. Informacje publiczne są udostępniane w Biuletynie Informacji Publicznej przez podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2.
3. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, obowiązane są do udostępniania w Biuletynie Informacji Publicznej informacji publicznych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-3, pkt 4 lit. a tiret drugie, lit. c i d i pkt 5. Podmioty, o których mowa w zdaniu pierwszym, mogą udostępniać w Biuletynie Informacji Publicznej również inne informacje publiczne.
4. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, są obowiązane do udostępniania w Biuletynie Informacji Publicznej informacji dotyczących sposobu dostępu do informacji publicznych będących w ich posiadaniu i nieudostępnionych w Biuletynie Informacji Publicznej.
5. W przypadku wyłączenia jawności informacji publicznej, w Biuletynie Informacji Publicznej podaje się zakres wyłączenia, podstawę prawną wyłączenia jawności oraz wskazuje się organ lub osobę, które dokonały wyłączenia, a w przypadku, o którym mowa w art. 5 ust. 2, podmiot, w interesie którego dokonano wyłączenia jawności.
6. Podmioty udostępniające informacje publiczne w Biuletynie Informacji Publicznej są obowiązane do:
1) oznaczenia informacji danymi określającymi podmiot udostępniający informację;
2) podania w informacji danych określających tożsamość osoby, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji;
3) dołączenia do informacji danych określających tożsamość osoby, która wprowadziła informację do Biuletynu Informacji Publicznej;
4) oznaczenia czasu wytworzenia informacji i czasu jej udostępnienia;
5) zabezpieczenia możliwości identyfikacji czasu rzeczywistego udostępnienia informacji.

1. Uwagi ogólne. Przepis art. 8 DostInfPubU określa ogólne zasady udostępniania informacji w urzędowym publikatorze teleinformatycznym – Biuletynie Informacji Publicznej. Publikator ten tworzony jest w formie elektronicznej i udostępniany pod adresami witryn internetowych poszczególnych podmiotów. Celem takiego rozwiązania jest umożliwienie powszechnego dostępu do bieżących informacji publicznych. Jego podstawową zaletą z punktu widzenia zainteresowanych podmiotów jest szybki, łatwy, bezpłatny oraz bezwnioskowy dostęp do informacji. Obligatoryjny i podstawowy charakter tej formy dostępu do informacji pozwala na zminimalizowanie kosztów administracyjnych działania organów publicznych (pracowniczych, biurowych i innych). Efektywności tej formy dostępu sprzyja wprowadzenie ujednoliconego systemu stron w sieci teleinformatycznej. Multiplikowanie struktury witryn pozwala, z upływem czasu, na intuicyjne odnajdywanie pożądanych informacji, co minimalizuje prawdopodobieństwo składania wniosków w zakresie informacji de facto już udostępnionych.

2. Krąg podmiotów zobligowanych do prowadzenia BIP. Omawiany przepis określa krąg podmiotów zobligowanych do prowadzenia BIP oraz wskazuje minimalny zakres przedmiotowy niezbędnych do umieszczenia informacji. Zgodnie z art. 8 ust. 3 i 4 DostInfPubU, organy władzy publicznej, organy samorządów gospodarczych i zawodowych, organizacje związkowe i pracodawców oraz partie polityczne obligatoryjnie umieszczają w BIP informacje o polityce wewnętrznej i zagranicznej, o organach władzy publicznej oraz zasadach ich funkcjonowania, o treści i postaci dokumentów urzędowych dotyczących przebiegu i efektów kontroli oraz wystąpień, stanowisk, wniosków i opinii podmiotów je przeprowadzających, o treści innych wystąpień i ocen dokonywanych przez organy władzy publicznej, o stanie państwa, samorządów i ich jednostek organizacyjnych, jak również o majątku publicznym. Fakultatywnie podmioty te mogą udostępniać w BIP inne informacje publiczne będące w ich posiadaniu. Określenie rodzaju, zakresu i stopnia szczegółowości tych informacji zależy wyłącznie od woli organu. Niemniej jednak racjonalne wykorzystanie tej możliwości, oparte zwłaszcza na danych statystycznych wskazujących liczbę i rodzaj podejmowanych czynności, pozwala na znaczne ograniczenie liczby informacji udzielanych w trybie wnioskowym.

Ograniczenie obowiązku udostępniania danych publicznych w BIP wyłącznie do organów władzy publicznej, organów samorządów gospodarczych i zawodowych, organizacji związkowych i pracodawców oraz partii politycznych oznacza, że wszystkie pozostałe podmioty mogą realizować prawo dostępu w dowolnie wybranej przez siebie formie. Warto w tym miejscu wskazać, że obowiązek informacyjny określony w art. 8 ust. 3 DostInfPubU znajduje zastosowanie w węższym zakresie w stosunku do partii politycznych oraz związków zawodowych i ich organizacji. Powyższe spowodowane jest wyłączeniem w stosunku do nich obowiązku udostępniania informacji określonych w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3 DostInfPubU. Jak zostało to uprzednio podkreślone, rozwiązanie takie, w świetle obowiązków określonych w ustawach normujących zasady i tryb działania tych podmiotów, nie budzi większych wątpliwości (zob. kom. do art. 6 DostInfPubU). Powszechna dostępność statutów oraz aktów wewnętrznych tych podmiotów, jawność struktur organizacyjnych oraz rosnąca przejrzystość działania powoduje w praktyce, że wyłączony w ustawie DostInfPubU zakres udostępnianych informacji jest powszechnie znany wszystkim zainteresowanym podmiotom. Mając to na względzie, trudno zgodzić się z występującym w literaturze poglądem, jakoby przyjęty w art. 8 ust. 3 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3 DostInfPubU zakres podmiotowy można było uznać za istotną lukę prawną (por. S. Szuster, w: M. Kłaczyński, S. Szuster, Komentarz do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, kom. do art. 8).

Zobacz także:

Więcej w module Informacja publiczna, bezpieczeństwo publiczne >>

Lista płac w praktyce. Odpowiedzi na najtrudniejsze pytania

Fragment tekstu z poradnika:

1. Zmiany w minimalnym wynagrodzeniu

Mariusz Pigulski

Od 1.1.2017 r. wprowadzono znaczące modyfikacje w przepisach określających minimalne wynagrodzenie za pracę. Zapisano je w ustawie z 22.7.2016 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r. poz. 1265 ze zm.).

Na podstawie przywołanego aktu prawnego, po 31.12.2016 r. zlikwidowano różnicowanie ustawowego minimum płacowego w zależności od stażu pracy. Oznacza to, że od 2017 r. wszyscy pracownicy – niezależnie od stażu pracy – mają prawo do minimalnego wynagrodzenia w jednakowej wysokości wynoszącej 100% przewidzianej na dany rok płacy minimalnej. Ponadto od 2017 r. przy kalkulowaniu minimalnej pensji za pracę nie jest uwzględniany dodatek do wynagrodzenia za pracę w porze nocnej.

Wskutek nowych regulacji prawnych, ustanowiona została minimalna wysokość wynagrodzenia za każdą godzinę wykonywania zlecenia lub świadczenia usług, przysługująca przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi. Obejmuje ona osoby fizyczne:

1) wykonujące działalność gospodarczą zarejestrowaną w Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, niezatrudniające pracowników lub niezawierające umów ze zleceniobiorcami albo

2) niewykonujące działalności gospodarczej,

które przyjmują zlecenie lub świadczą usługi na podstawie umowy zlecenia albo umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami KC stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, na rzecz przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów SwobDziałGospU albo na rzecz innej jednostki organizacyjnej, w ramach prowadzonej przez te podmioty działalności.

Zobacz także:

Więcej o zagadnieniach kadrowo-płacowych znajdziesz w module Kadry i płace >>

Polityka rachunkowości 2018


W książce szczegółowo skomentowano funkcjonowanie wszystkich kont dla JST, jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych, opierając się o przepisy funkcjonujące od stycznia 2018 r. Publikacja zawiera również przykładowy wzór zarządzenia kierownika jednostki ustalającego zasady (politykę) rachunkowości oraz wzór załącznika dotyczącego metod wyceny aktywów i pasywów w ciągu roku i na dzień bilansowy oraz ustalania wyniku finansowego. Wzorcowy opis funkcjonowania wszystkich kont zamieszczony w książce z pewnością pomoże księgowym w modyfikacji „starego” ZPK w celu dostosowania go do nowych wytycznych.

Zmiany w szczególności dotyczą:

1) dodania do katalogu definicji pojęcia jednostki nadrzędnej;
2) dopuszczenia prowadzenia ewidencji prowadzonej na kontach pozabilansowych w inny sposób niż określony w załączniku Nr 3, ustalony przez jednostkę pod warunkiem, że zapewni wykonanie obowiązków sprawozdawczych wynikających z odrębnych przepisów;
3) zmiany w sprawozdawczości finansowej, w tym dodania informacji dodatkowej powodującej dostosowanie ewidencji do tych zmian;
4) dostosowania zasad budowy zakładowego planu kont, zwłaszcza ewidencji pozabilansowej oraz funkcjonowania konta 130 „Rachunek bieżący jednostki”, do specyficznych zasad funkcjonowania niektórych systemów informatycznych, przede wszystkim platformy informatycznej SAP;
5) zmiany opisu funkcjonowania kont: 226 „Należności długoterminowe”, 245 „Wpływy do wyjaśnienia”, 820 „Rozliczenie wyniku finansowego” oraz 870 „Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego”.

Fragment tekstu z poradnika:

W zależności od rozmiarów gospodarki budżetowej JST w praktyce przyjmowane są różne rozwiązania prowadzenia ewidencji księgowej w budżecie i urzędzie JST:
1. Prowadzona jest odrębna rachunkowość budżetu i urzędu jako jednostki budżetowej. Rachunek bankowy budżetu pełni także funkcje przypisane rachunkowi bankowemu bieżącemu urzędu jako jednostki budżetowej. Na rachunek bieżący budżetu wpływają bezpośrednio lub z kasy urzędu wszystkie dochody własne urzędu i z rachunku budżetu są realizowane wydatki objęte planem finansowym wydatków urzędu. Jeżeli urząd JST nie posiada wyodrębnionego rachunku bankowego dla jednostki budżetowej, to ewidencja analityczna w zakresie dochodów i wydatków własnych urzędu powinna być prowadzona do konta 133 „Rachunek budżetu”.
2. System mieszany – polegający na tym, że w urzędzie jako jednostce budżetowej rachunek bieżący służy do realizacji operacji związanych z planem finansowym wydatków jednostki budżetowej, całość dochodów własnych w urzędzie realizowana jest zaś za pośrednictwem rachunku budżetu lub odwrotnie – w urzędzie, jako jednostce budżetowej, rachunek bieżący służy do realizacji operacji związanych z planem finansowym dochodów budżetowych jednostki budżetowej, całość wydatków budżetowych urzędu realizowana jest zaś za pośrednictwem rachunku budżetu.

W urzędach, w których funkcjonuje tylko rachunek budżetu lub w których rola rachunku bankowego urzędu ograniczona jest do rejestrowania operacji związanych z planem finansowym wydatków urzędu lub dochodów budżetowych, należy równolegle dokonywać zapisów w urządzeniach księgowych budżetu i w urządzeniach księgowych urzędu jako jednostki budżetowej.

Plan kont dla budżetu JST może być uzupełniony w miarę potrzeby o właściwe konta planu kont dla jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych.

Integralną częścią ewidencji księgowej urzędu jest ewidencja podatków i jest ona prowadzona z wykorzystaniem kont syntetycznych planu kont urzędu jako jednostki budżetowej.

Zobacz także:

Więcej o polityce rachunkowości znajdziesz w module Finanse publiczne, księgowość i podatki >>

Ochrona danych osobowych w sektorze publiczny

Treści zawarte w strefie RODO ułatwiają realizację zadań z zakresu ochrony danych osobowych. Dzięki obszernej bazie praktycznych wyjaśnień, poradników i komentarzy do kluczowych ustaw Inspektorzy Ochrony Danych znajdą gotowe rozwiązania.

Poradnia ekspercka
W ramach modułu działa poradnia. Pozwala na zadawanie ekspertom pytań z zakresu ochrony danych osobowych w sektorze publicznym.

Strefa RODO zawiera następujące typy treści:

Praktyczne wyjaśnienia
Gotowe odpowiedzi na pytania z ochrony danych osobowych. Eksperci wyjaśniają, jak postąpić w konkretnym przypadku, wskazując uzasadnienie i podstawę prawną.
Odpowiedzi dotyczą m.in.:

• Reformy przepisów o ochronie danych osobowych
• Przygotowania do nowej funkcji inspektora ochrony danych
• Administracyjnych kar przewidzianych w RODO
• Obowiązku informacyjnego w RODO
• Zabezpieczenia danych osobowych w RODO
• Zgody na przetwarzanie danych osobowych zgodnie z RODO
• Zgłaszania naruszeń ochrony danych osobowych
• Analizy ryzyka

Wzory dokumentów
Baza formularzy, instrukcji, umów, pozwalająca na szybkie przygotowanie niezbędnych dokumentów w jednostce.
Opracowania dotyczą m.in.:

• Klauzul informacyjnych
• Upoważnień do przetwarzania danych osobowych
• Wyznaczenia inspektora ochrony danych osobowych
• Rejestrów czynności przetwarzania

W strefie RODO dostępne są także elektroniczne wersje poradników i komentarzy:

Poradniki dla inspektorów ochrony danych Komentarze dla inspektorów ochrony danych
W Poradnikach szczegółowo omówiono zagadnienia z zakresu RODO. Zawierają liczne przykłady, rozwiązania z praktyki, orzecznictwo
i stanowiska urzędowe.		 Komentarze do kluczowych ustaw zakresu ochrony danych osobowych, pisane przez prawników zawierają pogłębione analizy
i interpretacje przepisów.

Poradniki wspomagające realizację codziennych zadań z zakresu ochrony danych osobowych
to np.:

  • Ogólne rozporządzenie o ochronie danych. Podręczny zbiór przepisów o ochronie danych osobowych, zestawień, schematów oraz wzorów rejestru czynności przetwarzania (G.Sibiga, K. Syska)
  • Ogólne rozporządzenie o ochronie danych osobowych. Wybrane zagadnienia (M. Kawecki, T.Osiej)
  • Ochrona danych osobowych pracowników w świetle rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (D. Dörre-Kolasa)
  • Vademecum ABI. Część II – Przygotowanie do roli Inspektora Ochrony Danych (M. Kołodziej)
  • Ochrona danych osobowych medycznych (M. Jagielski, M. Krasińska, P. Litwiński, P. Kawczyński, K. Wojsyk, A. Sieradzka, E. Bielak-Jomaa, K. Andres)
  • Unijna reforma ochrony danych osobowych. Analiza zmian (A. Dmochowska, M. Zadrożny)

Komentarze do najważniejszych ustaw wykorzystywanych w pracy inspektorów to np.:

  • Rozporządzenie UE w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i swobodnym przepływem takich danych. Komentarz (P. Litwiński)
  • Ochrona danych osobowych w Unii Europejskiej po reformie. Komentarz do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (M. Krzysztofek)

Prawo spółdzielcze i mieszkaniowe. Komentarz


Jest to najobszerniejszy i najbardziej szczegółowy na rynku komentarz dotyczący tematyki spółdzielni mieszkaniowych, wzbogacony o najnowsze zmiany legislacyjne.
Jest to systemowe opracowanie tematu:

Komentarz jest wydany w dwóch tomach:
W tomie VI A poruszono m.in. następujące zagadnienia: statut spółdzielni, zakładanie spółdzielni, prawa i obowiązki członków spółdzielni, organy spółdzielni, gospodarka spółdzielni, lustracja, łączenie się i podział spółdzielni, likwidacja i upadłość spółdzielni, spółdzielnie pracy i ich przekształcenia w spółki prawa handlowego.
Tom VI B zawiera komentarz do następujących aktów prawnych:

Komentarz jest dziełem kilkunastu Autorów, którzy łączą pracę naukową z praktyką. Autorzy są adwokatami, radcami prawnymi, specjalistami w Sądzie Najwyższym, Trybunale Konstytucyjnym, Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej czy Biurze Analiz Sejmowych. Unikalne połączenie wiedzy teoretycznej z dostrzeganiem potrzeb praktyki i praktycznych aspektów stosowania prawa wpłynęło korzystnie na jakość przygotowanych przez nich komentarzy.

Komentarz z pewnością okaże się przydatny zarówno dla praktyków czynnie uczestniczących w organizacji i funkcjonowaniu każdej spółdzielni mieszkaniowej, jak i osób w inny sposób związanych z podmiotami jakimi są spółdzielnie mieszkaniowe, a które mają do czynienia z szeroko pojętą tematyką spółdzielczo-lokatorską.

Fragment tekstu z komentarza:

A. Nabycie własności budynku przez inną spółdzielnię mieszkaniową

I. Wpływ przymusowego zbycia budynku na byt prawa własnościowego

1. Z art. 1718 ust. 1 SpMieszkU a contrario wynika, że jeżeli w toku likwidacji, postępowania upadłościowego albo postępowania egzekucyjnego z nieruchomości spółdzielni, nabywcą budynku albo udziału w budynku będzie spółdzielnia mieszkaniowa, wówczas prawa własnościowe, które przysługują członkom do lokali, znajdujących się w budynkach (budynku), które nabyła (lub udziały w nich) spółdzielnia, zachowują swój charakter prawny (por. Doliwa, Prawo mieszkaniowe, 2015, art. 1718 SpMieszkU, Nb 3). Podobnie jak to miało miejsce na gruncie poprzednio obowiązującego art. 231 PrSpółdz, na podstawie którego jeśli w ramach postępowania likwidacyjnego lub upadłościowego budynek, w którym znajdują się lokale spółdzielcze, nabyła inna spółdzielnia mieszkaniowa, także obecnie zachowany jest status quo, tj. osobom uprawnionym w dalszym ciągu przysługuje własnościowe prawo do lokalu (por. R. Sztyk, Uregulowanie stosunków własnościowych, s. 41). W piśmiennictwie dotyczącym dość enigmatycznego art. 231 PrSpółdz wskazywano, że na podstawie tego przepisu spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu utrzymywało się nadal w budynku należącym po nabyciu do innej spółdzielni mieszkaniowej. Oznaczało to, że drugą stroną stosunku prawnego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu była teraz ex lege ta spółdzielnia mieszkaniowa, która nabyła budynek w trakcie likwidacji innej spółdzielni, a po wejściu w życie ustawy z 7.7.1994 r. (Dz.U. Nr 90, poz. 419 ze zm.) także w trakcie upadłości innej spółdzielni (por. Gersdorf, Ignatowicz, Prawo spółdzielcze, 1985, s. 443). Należy zatem zgodzić się ze stanowiskiem, że regulacja przyjęta w art. 1718 SpMieszkU, podobnie jak art. 16 SpMieszkU, ma w tym zakresie charakter lex specialis w stosunku do przepisów prawa upadłościowego, jak i przepisów KPC (por. S. Gurgul, Upadłość spółdzielni mieszkaniowej, dewelopera i towarzystwa budownictwa społecznego, art. 1718 SpMieszkU, Nb 11).

Zobacz także:

Więcej o prawie spółdzielczym znajdziesz w module Gospodarka nieruchomościami >>

Wydawnictwo C.H.Beck

ul. Bonifraterska 17
00-203 Warszawa
E-mail: legalis@beck.pl
NIP: 522-010-50-28,
KRS: 0000155734
Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy
w Warszawie
Kapitał Spółki: 88 000 zł

Inne produkty Legalis

Infolinia: 22 311 22 22

Zobacz także

© 2025 Legalis Administracja

Wypróbuj Legalis Administracja przez 7 dni

Zadzwoń: 22 311 22 22

lub zostaw swoje dane, a Doradca przeprowadzi szkolenie z obsługi i uruchomi dostęp:

W polu numeru telefonu należy stosować wyłącznie cyfry (min. 9).

W polu numeru NIP należy stosować wyłącznie cyfry (min. 10).

Wyślij
Oferta nie jest dostępna dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

* Pola wymagane
Administratorem danych osobowych jest Wydawnictwo C.H.Beck sp. z o.o., Warszawa, ul. Bonifraterska 17, kontakt: daneosobowe[at]beck.pl. Dane przetwarzamy w celu marketingu własnych produktów i usług, w celach wskazanych w treści zgód, jeśli były wyrażane, w celu realizacji obowiązków prawnych, oraz w celach statystycznych. W sytuacjach przewidzianych prawem, przysługują Ci prawa do: dostępu do swoich danych, otrzymania ich kopii, sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, przenoszenia, cofnięcia zgody oraz wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych. Pełne informacje w Polityce prywatności.

Zaloguj się do Legalis Administracja

Potrzebujesz pomocy z logowaniem?