Projekt ustawy o wsparciu przygotowania III Igrzysk Europejskich w 2023 r.

Projekt wśród licznych zmian w przepisach zakłada m.in. określenie warunków realizacji przedsięwzięć w zakresie projektowania, budowy, przebudowy lub remontu stadionów i innych obiektów sportowych i budowlanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niezbędnych do przeprowadzenia Igrzysk, określenie podmiotów, które będą mogły realizować przedsięwzięcia.

W zakresie postępowania administracyjnego projekt zakłada określenie zasad w postępowaniu administracyjnym dotyczącym realizacji przedsięwzięć oraz wyłączenia przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z postępowaniami administracyjnymi dotyczącymi realizacji przedsięwzięć. 

W efekcie ma nastąpić uproszczenie postępowań administracyjnych w stosunku do obowiązujących przepisów w sposób ułatwiający i przyspieszający wydanie niezbędnych decyzji.

Termin przyjęcie projektu przez Radę Ministrów jest planowany na III kwartał 2021 r. 

Jak Brexit wpłynie na pozycję Wielkiej Brytanii w świecie danych osobowych

Zapowiedz działań jakie mają podjąć instytucje brytyjskie może stać w sprzeczności z unijnymi przepisami ochrony danych. Plan przewiduje, że zostaną określone priorytetowe terytoria z którymi w pierwszej kolejności będę negocjowane porozumienia w sprawie adekwatności ochrony danych. Jak również mają zostać podjęte konsultacje, które mają określić ramy ochrony danych tak by sprzyjały rozwojowi gospodarczemu.

Wielka Brytania chce wykorzystać sytuację odłączenia się od Unii Europejskiej i wypracować własny system, na którym swoją ochronę danych oprą inne państwa na świecie. Jednocześnie nowy system ma zarówno kierować się dobrem osób fizycznych, jak i firm przetwarzających dane.

Celem Wielkiej Brytanii jest osiągnięcie statusu lidera w dziedzinie technologii i nauki, dlatego współpraca ma się w pierwszej kolejności skupić na najszybciej rozwijających się gospodarkach świata. Wśród nich są: Stany Zjednoczone, Australia, Singapur czy Dubaj.

Odpowiedzialnym za wdrożenie planu miałby być John Edwards, który obecnie jest komisarzem ds. prywatności w Nowej Zelandii. Rząd brytyjski widzi go jako najlepszego zastępcę obecnego Komisarza ds. prywatności (ICO). Jego międzynarodowe doświadczenie ma być szczególnie przydatne w związku z przedstawionymi przez rząd planami.

Plan brytyjskiego rządu już jest krytykowany przez niektórych ekspertów ds. ochrony danych uznając, że odchodzi on od  dotychczasowego podejścia skupiającego się na ochronie prywatności i prawach osób, których dane dotycząca i skupia się bardziej na zyskach. Jednocześnie podkreślają, że ważne jest zachowanie płynności przepływu danych pomiędzy Wielką Brytanią a Unią Europejską.

W lipcu Komisja Europejska przyjęła decyzję o adekwatności dla Wielkiej Brytanii. Wydając tę decyzję Komisja podkreśliła, że decyzja może być w każdym momencie cofnięta jeśli system ochrony prywatności ulegnie zmianie w Wielkiej Brytanii lub zostaną przez nią zawarte umowy o przekazywaniu danych do krajów, które nie spełniają unijnych kryteriów ochrony danych, a takimi krajami są Stany Zjednoczone i Australia, które Wielka Brytania wskazała jako kraje, z którymi umowy zostaną zawarte jako pierwsze.

Stany Zjednoczone w dalszym ciągu nie posiadają krajowych rozwiązań w zakresie ochrony danych. Jedynie niektóre stany przyjęły rozwiązania prawne na poziomie stanowym. Jednak jak wskazują niektórzy brytyjscy eksperci ds. ochrony danych nowe podejście brytyjskie może mieć odwrotny skutek i nieść ze sobą lepszą ochronę jednostek. Ma ono analizować całość rozwiązań i oceniać działania ochrony prywatności w praktyce, a nie skupiać się jedynie na porównaniu tekstów prawnych, jak odbywa się to w Unii Europejskiej.

Trudności z przesyłaniem danych osobowych z Unii Europejskiej do państwa trzecich i wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Schrems II dają Wielkiej Brytanii możliwość przejęcia od UE pozycji lidera ochrony danych i dostarczenia rozwiązań dla międzynarodowych transferów danych.

Źródło: https://www.euractiv.com/section/data-protection/news/uk-launches-global-data-plans-to-become-a-technological-superpower/

Organizacja szczepień w szkołach – z punktu widzenia RODO

Przetwarzanie danych osobowych

Przede wszystkim należy pamiętać, że dyrektor szkoły będzie zbierał kilka dokumentów. Będzie wśród nich np. Deklaracja na szczepienia, na której znajdą się zarówno dane osobowe dzieci, jak i dane osobowe ich opiekunów prawnych. Czy pozyskanie takiej ankiety stanowić będzie przetwarzanie danych osobowych? Autor uważa, że tak. 

Zgodnie bowiem z definicją art. 4 pkt 2) RODO „przetwarzanie oznacza operację lub zestaw operacji wykonywanych na danych osobowych lub zestawach danych osobowych w sposób zautomatyzowany lub niezautomatyzowany, taką jak zbieranie, utrwalanie, organizowanie, porządkowanie, przechowywanie, adaptowanie lub modyfikowanie, pobieranie, przeglądanie, wykorzystywanie, ujawnianie poprzez przesłanie, rozpowszechnianie lub innego rodzaju udostępnianie, dopasowywanie lub łączenie, ograniczanie, usuwanie lub niszczenie”. Odnosząc przywołaną definicję do tej czynności, należy wskazać, że szkoła zarówno zbiera, organizuje, przechowuje i udostępnia dane osobowe do punktu szczepień. Czyli realizuje kilka wskazanych wcześniej operacji przetwarzania. 

Powyższe implikuje następne obowiązki, w tym zwłaszcza spełnianie obowiązku informacyjnego z art. 13 RODO. Jednak spełnienie go musi być poprzedzoną analizą kilku dodatkowych zagadnień.

Jaki jest status szkoły?

Autor uważa, że dla opisywanej sytuacji najbardziej właściwa jest relacja współadministrowania, o której jest mowa w art. 26 RODO. Wynika to z kilku względów. 

Po pierwsze już sama definicja wskazuje, że jeżeli co najmniej dwóch administratorów wspólnie ustala cele i sposoby przetwarzania, są oni współadministratorami. W drodze wspólnych uzgodnień współadministratorzy w przejrzysty sposób określają odpowiednie zakresy swojej odpowiedzialności dotyczącej wypełniania obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia, w szczególności w odniesieniu do wykonywania przez osobę, której dane dotyczą, przysługujących jej praw, oraz ich obowiązków w odniesieniu do podawania informacji, o których mowa w art. 13 i 14, chyba że przypadające im obowiązki i ich zakres określa prawo Unii lub prawo państwa członkowskiego, któremu administratorzy ci podlegają. W uzgodnieniach można wskazać punkt kontaktowy dla osób, których dane dotyczą. Zbieżność celów wynika z zadania – obydwu administratorom zależy na tym samym celu, czyli zaszczepieniu jak największej liczby dzieci oraz dorosłych.

Po drugie za takim rozwiązaniem przemawia aktualna linia orzecznicza Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W literaturze przedmiotu wskazuje się, że „linia ta zaczęła się co prawda od wydanego jeszcze w 2014 r. wyroku w sprawie Google Spain SL i inni przeciwko Agencia de Protección de Datos (AEPD) i innym⁶, jednak swój ostateczny kształt przybrała dopiero w latach 2018–2019 za sprawą wyroków w sprawach Unabhängiges Landeszentrum für Datenschutz Schleswig-Holstein przeciwko Wirtschaftsakademie Schleswig-Holstein GmbH⁷, Jehovan todistajat⁸ oraz Fashion ID GmbH & Co. KG przeciwko Verbraucherzentrale NRW eV⁹.” Np. „Cechy współadministrowania może mieć współpraca, w ramach której jeden podmiot świadczy na rzecz drugiego usługi związane z przetwarzaniem danych osobowych, korzystając zarazem za przyzwoleniem tego drugiego z dostępu danych również we własnych celach” (I. Kowalczuk-Pakuła, M. Chołuj, Współadministrowanie – nowy paradygmat w prawie ochrony danych osobowych (dodatek MoP 21/2019)MOP 2019, Nr 21).

Autor dopuszcza także sytuację odrębnych administratorów, ale pierwsze rekomendowane rozwiązanie dotyczy wyboru właśnie instytucji współadministrowania.

Skutki współadministrowania

Najważniejszym skutkiem wybrania takiego rozwiązania jest podpisanie porozumienia, o którym mowa w art. 26 RODO.

Należy w nim ustalić:

Właściwa podstawa przetwarzania

Jest to zagadnienie, które wzbudza spore wątpliwości bowiem ministerstwo całkowicie pomija kwestie RODO. Autor uważa, że najlepszą podstawą będzie art. 6 ust 1 lit. e) RODO, czyli działanie realizowane w interesie publicznym. 

Autor doszedł do tego drogą eliminacji, tzn. po kolei zostały wykluczone pozostałe przesłanki wskazane w poszczególnych literach w art. 6 ust. 1 RODO. W ramach uzasadnienia należy wskazać, jakie były tego przyczyny. I tak:

Dlatego, jak już wskazano wcześniej, za podstawę prawną należy uznać art. 6 ust. 1 lit. e) RODO, który stanowi, że „ przetwarzanie jest niezbędne do wykonania zadania realizowanego w interesie publicznym lub w ramach sprawowania władzy publicznej powierzonej administratorowi”. 

W opisywanej sytuacji niewątpliwie ma miejsce działanie realizowane w interesie publicznym. W związku z powyższym pozostaje problem podstawy prawnej w prawie krajowym. Niestety, idealnie pasującą podstawę trudno jest znaleźć. Materiały rozesłane do szkół takowej nie posiadają. W związku z powyższym autor postuluje, aby wskazywać art. 21 c)  ustawy z 5.12.2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, który nota bene określa w sprawie kwalifikacji osób przeprowadzających badania kwalifikacyjne i szczepienia ochronne przeciwko COVID-19. Należy wskazać, że powszechne punkty szczepień bazują zresztą na tym przepisie oraz rozporządzeniu wykonawczym (rozporządzenie Ministra Zdrowia z 9.4.2021 r. w sprawie kwalifikacji osób przeprowadzających badania kwalifikacyjne i szczepienia ochronne przeciwko COVID-19). Skoro więc punkty szczepień od kilku miesięcy działają w ten sposób i Prezes UODO nie kwestionuje tych przepisów, należy mieć nadzieję, że w sytuacji przeniesienia takiego punktu do szkoły ta podstawa będzie również wystarczająca.

Rekomendacje

Autor rekomenduje dyrektorom szkół:

1. Podpisać porozumienie o współadministrowaniu danych z punktem szczepień w myśl art. 26 RODO.
2. Informować o punkcie szczepień jako o współadministratorze.
3. Spełniać obowiązek informacyjny przy zapisie dziecka lub rodzica:
   1. informując o współadministratorze;
   2. określając podstawę prawną, czyli, jak wskazano, art. 6 ust 1 lit. e) RODO.

Od 1 października więcej okresów rozliczeniowych, za które będzie można odliczyć VAT przez korektę deklaracji

Obecnie podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego (w drodze korekty deklaracji podatkowej) ma możliwość skorygowania wyłącznie jednego okresu, tj. okresu, w którym powstało prawo do odliczenia.  Wynika to z art. 86 ust. 13 VATU, zgodnie z którym podatnik może odliczyć podatek naliczony w drodze korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia tego podatku, w przypadku gdy nie dokonał odliczenia podatku naliczonego w terminach zawartych w art. 86 ust. 10, 10d, 10e i 11 VATU.

Po  zmianie, jaką wprowadzono w ustawą z 11.8.2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – prawo bankowe (ramach pakietu Slim VAT 2) w przypadku przekroczenia okresu ujmowania faktury zakupowej „na bieżąco” podatnik będzie miał możliwość skorygowania deklaracji podatkowej:  

1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika rozliczającego się kwartalnie – za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, przypadających bezpośrednio po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

– nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało to prawo.

Po zmianie brzmienia art. 86 ust. 13 VATU decyzja w zakresie wyboru, w którym okresie zostanie ujęta kwota podatku naliczonego, zostanie pozostawiona samemu podatnikowi w sposób analogiczny, jak decyzja o ujmowaniu zakupu dokonywanego „na bieżąco”. 

Jak zaznaczono w uzasadnieniu projektu zmiany art. 86 ust. 13 VATU, przyjęte rozwiązanie ma u podatników zmniejszyć liczby obowiązków w zakresie liczby składanych korekt deklaracji. Możliwa bowiem będzie kumulacja odliczeń VAT w jednej deklaracji za wybrany okres rozliczeniowy w przypadku faktur, dla których prawo do odliczenia powstało w niedużych odstępach czasu. 

Przepis art. 86 ust. 13 VATU w nowym brzmieniu, jak większość przepisów ustawy zmieniającej, zacznie obowiązywać od 1.10.2021 r. Przy czym należy mieć na względzie przepis przejściowy (art. 4 ustawy zmieniającej) zgodnie z którym, w przypadku gdy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstało przed 1.10.2021 r. stosuje się przepis art. 86 ust. 13 VATU w dotychczasowym brzmieniu. 

 

 

Nowe progi kwot w świadczeniach rodzinnych od 1.11.2021 r.

Wskazane rozporządzenie zostało wydane na mocy upoważnienia ustawowego z art. 19 ust. 4 ŚwRodzU. W § 1 nowego rozporządzenia wskazano m.in., że: 

Od dnia 1 listopada 2021 r.: 

1) wysokość kwoty, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, zwanej dalej „ustawą”, wynosi 674,00 zł; 

2) wysokość kwoty, o której mowa w art. 5 ust. 2 ustawy, wynosi 764,00 zł; 

3) wysokość kwoty, o której mowa w art. 15b ust. 2 ustawy, wynosi 1922,00 zł; 

4) wysokość zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 6 ustawy, wynosi miesięcznie: 

a) 95,00 zł na dziecko w wieku do ukończenia 5. roku życia, 

b) 124,00 zł na dziecko w wieku powyżej 5. roku życia do ukończenia 18. roku życia, 

c) 135,00 zł na dziecko w wieku powyżej 18. roku życia do ukończenia 24. roku życia; 

5) wysokość dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu urodzenia dziecka, o którym mowa w art. 9 ustawy, wynosi 1000,00 zł;

(….).

Podane wyżej wysokości kwot dotyczą różnych świadczeń, w tym zasiłków rodzinnych. Świadczy o tym odesłanie do art. 5 ust. 1 i 2 ŚwRodzU, gdzie mowa o przysługiwaniu prawa do zasiłku rodzinnego, pod warunkiem nieprzekroczenia określonego pułapu dochodowego na osobę. Rozporządzenie dotyczy także świadczenia z tytułu urodzenia się dziecka (tzw. becikowe). 

Nadto, rozporządzenie dookreśla wskazane kwoty w zakresie poszczególnych rodzajów zasiłków rodzinnych. 

Podane wyżej dane są istotne z punktu widzenia zadań wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, a ściślej rzecz ujmując przez jednostki systemu opieki społecznej, w tym gminne ośrodki pomocy społecznej. Warto bowiem wspomnieć o art. 23 ŚwRodzU, z którego m.in. wynika, że ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych oraz ich wypłata następują odpowiednio na wniosek małżonków, jednego z małżonków, rodziców, jednego z rodziców, opiekuna faktycznego dziecka, opiekuna prawnego dziecka, rodziny zastępczej niezawodowej, osoby uczącej się, pełnoletniej osoby niepełnosprawnej lub innej osoby upoważnionej do reprezentowania dziecka lub pełnoletniej osoby niepełnosprawnej, a także osób, na których zgodnie z przepisami ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny. Nadto wniosek składa się w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby, o której mowa w ust. 1.

Podsumowując, wskazane rozporządzenie zawiera istotne dane, z punktu widzenia zadań wykonywanych przez gminy i ich jednostki organizacyjne w zakresie pomocy społecznej. Jednostki te powinny więc kierować się przy wykonywaniu zadań, przyznawaniu świadczeń, właśnie danymi z nowego rozporządzenia. Ma to znaczenie choćby w kontekście art. 44 ust. 2 FinPubU, który wyraża zasadę dokonywania wydatków zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych rodzajów wydatków.

Zmiany w dokumentowaniu przeprowadzonej kontroli przewozu towarów oraz wzorów dokumentów

Na podstawie art. 13 ust. 8 ustawy z 9.3.2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi wydano rozporządzenie Ministra Finansów z 13.8.2018 r. w sprawie sposobu dokumentowania przeprowadzonej kontroli przewozu towarów oraz wzorów dokumentów (Dz. U. poz. 1624 ze zm.).  Do ww. ustawy wprowadzono zmiany, które obowiązują do 1.9.2019 r. Ustawa z 9.3.2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi określała „zasady systemu monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów” natomiast po nowelizacji ustawa ta określa „zasady systemu monitorowania drogowego
 i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi”. Spowodowało to rozszerzenie zakresu przedmiotowego ustawy i tym samym konieczność dostosowania rozporządzenia w sprawie sposobu dokumentowania przeprowadzonej kontroli przewozu towarów oraz wzorów dokumentów do obowiązującego stanu prawnego. Druki ścisłego zarachowania wynikające ze zmienianego rozporządzenia mogą być stosowane do wyczerpania zapasów, jednak nie dłużej niż do 31.12.2022 r.

Rozporządzenie wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

 

 

 

Zwolnienie ze składek ZUS w rankingu instrumentów wsparcia dla pracodawców

Dnia 1.9.2021 r. został zaprezentowany raport Polskiego Instytutu Ekonomicznego (PIE) pt. „Tarcza Antykryzysowa. Koło ratunkowe dla firm”. Wynika z niego, że z rozwiązań dostępnych w ramach wsparcia skorzystało 86 % badanych przedsiębiorców. Firmy oceniły pomoc państwa średnio na 3,5 (w skali 1-5). Najwyżej ocenione przez przedsiębiorców i najczęściej wykorzystywane to: zwolnienia ze składek ZUS (średnia ocena: 3,63; korzystający: 73 %), Tarcza Finansowa (3,59; 65 %), dofinansowanie wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne (3,53; 65 %) oraz obniżenie wymiaru czasu pracy.

Liczba płatników składek w ubezpieczeniu społecznym w lipcu 2021 r. wyniosła 2,6 mln, o 66 tys. więcej niż w lipcu 2020 r. Ubezpieczonych było 15,6 mln, czyli o 337 tys. więcej niż rok temu.

W raporcie wskazano, że firmy szeroko czerpały z wachlarza instrumentów pomocowych i wykorzystywały jednocześnie po kilka, komplementarnych wobec siebie, instrumentów.

Według prognoz Komisji Europejskiej z wiosny 2020 r., Polska zajmowała 10. miejsce wśród krajów UE-27 w rankingu ze względu na sytuację gospodarczą, natomiast rzeczywiste odczyty uplasowały Polskę na 7. miejscu.

W publikacji zwrócono uwagę, że Polska wraz z Danią, Finlandią i Włochami to grupa krajów, którą charakteryzuje relatywnie wysoka efektywność zarówno w relacji wydatków pomocowych względem wsparcia pracowników, jak i przedsiębiorstw. Wskaźnik efektywności dla Polski zapewnił jej 6. pozycję w europejskim rankingu efektywności wydatków na utrzymanie miejsc pracy oraz 11. lokatę w rankingu efektywności wsparcia płynności finansowej przedsiębiorstw. 

Bezrobocie wynosiło 3,4 %, czyli o 4,1 pkt. proc. mniej niż prognoza z wiosny 2020 r. Poprawił się też wskaźnik zatrudnienia, który po spadku na wiosnę 2020 r. rósł w kolejnych miesiącach i pod koniec roku przekroczył poziom sprzed pandemii.

Źródło:

zus.pl

Nowy próg dla zastawu skarbowego

Punktem wyjścia dla przyjęcia nowego obwieszczenia był art. 119 § 2 OrdPU, z którego wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego, ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, do dnia 15 sierpnia danego roku, kwotę, o której mowa w art. 41 § 1 OrdPU, w zaokrągleniu do pełnych setek złotych, z pominięciem dziesiątek złotych.

Z podanego art. 41 § 1 OrdPU wynika, że:

Skarbowi Państwa i jednostkom samorządu terytorialnego z tytułu zobowiązań podatkowych powstałych w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 2, a także z tytułu zaległości podatkowych stanowiących ich dochód oraz odsetek za zwłokę od tych zaległości przysługuje zastaw skarbowy na wszystkich będących własnością podatnika oraz stanowiących współwłasność łączną podatnika i jego małżonka rzeczach ruchomych oraz zbywalnych prawach majątkowych, jeżeli wartość poszczególnych rzeczy lub praw wynosi w dniu ustanowienia zastawu co najmniej 12 400 zł, z zastrzeżeniem § 2. 

Natomiast na mocy wspomnianego obwieszczenia ustalono, że wysokość ww. kwoty granicznej (na potrzeby ustanowienia zastawu rejestrowego) stanowić będzie w 2022 r. – 13 900,00 zł. 

Jest to informacja istotna m.in. dla jednostek samorządu terytorialnego, a przede wszystkim gmin, w których interesie jest zabezpieczenie swoich wierzytelności na majątku dłużników. Kwota ta uległa zwiększeniu z poziomu 13 500,00 zł na 2021 r. do wspomnianej kwoty 13 900,00 zł na 2022 r. Różnica z pozoru nieznaczna, lecz z punktu widzenia interesów fiskalnych organów podatkowych jest istotna, bowiem próg kwalifikujący na ustanowienie zastawu regularnie wzrasta, co wpływa na możliwość (ograniczenia) określonych działań zabezpieczających, a nawet windykacyjnych. Co ciekawe, z perspektywy gmin ww. regulacja ma znaczenie choćby z uwagi na zaległości w podatku od nieruchomości.

Dla porządku warto wspomnieć, że organ prowadzący rejestr zastawów dokonuje wpisu zastawu skarbowego na wniosek organu uprawnionego do występowania w imieniu Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Wnioski i inne dokumenty przesyła się do organu prowadzącego rejestr zastawów za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Z kolei, jak wynika z nadal aktualnego rozporządzenia z 12.10.2017 r. Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie wyznaczenia organu do prowadzenia Rejestru Zastawów Skarbowych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1919) organem właściwym do prowadzenia wspomnianego rejestru jest – Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie.

Dodać należy, że sama istota zastawu, w tym zastawu skarbowego, ma doniosłe znaczenie dla wierzyciela podatkowego, jakim jest m.in. wójt gminy. W sytuacji bowiem powstania zaległości podatkowej, organ podatkowy ma gwarantowaną możliwość zaspokojenia z przedmiotu zastawu skarbowego, co następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, chyba że z ruchomości lub zbywalnego prawa majątkowego jest prowadzona egzekucja przez sądowy organ egzekucyjny.

W każdym bądź razie, z punktu widzenia organu podatkowego, jakim jest wójt gminy, wskazane obwieszczenie ma znaczenie, bowiem wpływa ma metodykę postępowania w wielu sprawach podatkowych, w tym dotyczących podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych, czy innych lokalnych danin podatkowych.

Zmiany w zwolnieniu nieruchomości lotniczych od podatku

Ustawą z 8.7.2021 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z  2021 r. poz. 1558) wprowadzono zmianę w PodLokU w zakresie zwolnień od podatku od nieruchomości. W wyniku nowelizacji przepis art. 7 w ust. 1 pkt 3 PodLokU otrzymał nowe brzmienie. Zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od nieruchomości podlegać będą grunty, budynki i budowle na obszarze części lotniczych lotnisk użytku publicznego. Przed nowelizacją zmieniony przepis określał zwolnienie dla budynków, budowli i zajętych pod nimi gruntów. 

W uzasadnieniu zmiany przepisów ustawy  wyjaśniono, że ustawa zmierza do tego, by przepisy PodLokU jasno i jednoznacznie stanowiły, że zwolnieniu z podatku od nieruchomości podlegają wszelkie grunty, budynki i budowle na obszarze części lotniczych lotnisk użytku publicznego, w tym również te grunty, które nie są zajęte przez budynki i budowle znajdujące się na tym obszarze. Zatem zmiana ma na celu wyeliminowanie wątpliwości, które sugerowały, że zwolnieniu podlegają wyłącznie te grunty, które fizycznie zajęte są przez zwolnione budynki lub budowle. 

Nowelizacja wejdzie w życie 1.1.2022 r.

Odpłatne udostępnianie danych z operatu ewidencji gruntów i budynków

w wyroku tym NSA uznał on, iż zasadą jest odpłatność za udostępnianie danych i informacji z zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Stanowi o tym wprost przepis art. 40a ust. 1 PrGeodKart. Wyjątek od zasady odpłatności, przewidziany jest w art. 40a ust. 2 pkt 2 lit. a PrGeodKart. Przepis ten stanowi, że nie pobiera się opłaty za udostępnianie w postaci elektronicznej zbiorów danych państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w celu edukacyjnym:

– jednostkom organizacyjnym wchodzącym w skład systemu oświaty, o którym mowa w PrOśw; 

– uczelniom w rozumieniu PrSzkolWyżN;

– podmiotom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 PożPubWolontU.

Działalność pożytku publicznego została zdefiniowana w art. 3 ust. 1 PożPubWolontU jako działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. Zgodnie z art. 3 ust. 2 PożPubWolontU organizacjami pozarządowymi są m.in.: niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu FinPubU lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi; niedziałające w celu osiągnięcia zysku – osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia. Z kolei w myśl art. 3 ust. 3 PożPubWolontU może być prowadzona także przez: osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego; stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego; spółdzielnie socjalne. Jak wskazuje się w art. 4 ust. 1 PożPubWolontU sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1 PożPubWolontU, obejmuje zadania min w zakresie: pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób; wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej; tworzenia warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej; udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej oraz zwiększania świadomości prawnej społeczeństwa; działalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym; działalności charytatywnej; podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej; działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego; działalności na rzecz integracji cudzoziemców; nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania; działalności na rzecz dzieci i młodzieży, w tym wypoczynku dzieci i młodzieży; kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego; wspierania i upowszechniania kultury fizycznej; turystyki i krajoznawstwa; ratownictwa i ochrony ludności; pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą. 

Zauważyć również trzeba, że zgodnie z art. 20 PożPubWolontU organizacją pożytku publicznego może być organizacja pozarządowa oraz podmiot wymieniony w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 4 PożPubWolontU, z zastrzeżeniem art. 21 PożPubWolontU, która spełnia łącznie następujące wymagania: prowadzi działalność pożytku publicznego na rzecz ogółu społeczności, lub określonej grupy podmiotów, pod warunkiem że grupa ta jest wyodrębniona ze względu na szczególnie trudną sytuację życiową lub materialną w stosunku do społeczeństwa.