Polski Ład podatkowy podpisany przez Prezydenta

Ustawa z 29.10.2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, która wejdzie w życie 1.1.2022 r. to ponad 250 stron zmian w ustawach podatkowych między innymi: 

Najważniejsze zmiany przewidziane w ustawie to:

Zgodnie z ustawą przyjętą przez Parlament od 2022 r. podwyższeniu ulegnie kwota wolna od podatku do 30 tys. zł w skali roku. Obecnie kwota wolna wynosi w większości przypadków nieco ponad 3 tys. zł, a dla niektórych osób w ogóle jej nie ma. To oznacza, że co do zasady wynagrodzenie do kwoty 30 tys. zł nie będzie objęte PIT, natomiast nadal będą potrącane z niego składki na ubezpieczenia społeczne i składka zdrowotna. 

Kolejna zmiana obejmuje zmiany w progu podatkowym PIT. Podniesienie progu do 120 000 zł (z obecnej kwoty 85 528 zł) w skali roku oznacza, że dopiero po przekroczeniu 120 000 zł w roku podatkowym podatnik zapłacić 32% PIT. W praktyce każdy, kto zarabia miesięcznie mniej niż 10 tys. zł zapłaci PIT w wysokości 17%.  Natomiast osoby, które zarobią powyżej tej kwoty będą od nadwyżki płacili 32% PIT. 

Wśród wprowadzonych zmian pojawi się również ulga dla klasy średniej. Celem wprowadzenia ulgi dla klasy średniej jest zneutralizowanie braku możliwości odliczenia składki zdrowotnej od podatku. Ulga odnosi się do osób, które zarabiają od 5701 zł do 11 141 zł. Należy jednak mieć na uwadze, że przekroczenie chociażby o 1 zł w roku podatkowym kwoty 133 692 zł spowoduje, że ulga nie przysługuje. Ulga dostępna będzie dla pracowników i osób samozatrudnionych rozliczających się na zasadach skali podatkowej. Tym samym zleceniobiorcy nie będą mogli z niej skorzystać. Warto zaznaczyć, że na dzień 16.11.2021 r., nie został opublikowany projekt ustawy o pełnym oskładkowaniu umów zlecenia, który również był zapowiadany w ramach Polskiego Ładu. 

Planowane zmiany w obszarze składki zdrowotnej sprowadzają się do likwidacji mechanizmu odliczenia składki od podatku dochodowego od osób fizycznych. Składka na ubezpieczenie zdrowotne dla pracowników i zleceniobiorców oraz samozatrudnionych rozliczających się na skali podatkowej wyniesie 9% podstawy wymiaru. Z kolei osoby prowadzące działalność gospodarczą i korzystające z podatku liniowego odprowadzać będą składkę w wysokości 4,9% dochodu, jednak nie mniej niż 270,90 zł miesięcznie. Osoby prowadzące działalność na zasadach ryczałtu w zależności od osiąganego rocznego przychodu zapłacą składkę zdrowotną w wysokości od ok. 300 zł do ok. 900 zł miesięcznie. 

W celu wspierania rodzin wielodzietnych zwolnione z PIT będą rodziny wychowujące co najmniej czwórkę dzieci. Zwolnienie będzie miał miejsce do poziomu 115 528 dochodu każdego z rodziców. W praktyce na rodzinę 2+4 niepodatkowe będą dochody do 231 056 zł.  W tym zakresie będzie miało miejsce stosowanie definicji dziecka uwzględniającej osoby do 25. roku życia, które kontynuują naukę. 

Dotychczasowa możliwość sumowania kwoty wolnej od podatku dla rodziców samotnie wychowujących dzieci zastąpiona zostanie ulgą w stałej kwocie 1500 zł. Należy podkreślić, że ulga ta  będzie sumowała się z tzw. ulgą na dzieci. 

Od 2022 r. małżonkowie, którzy pozostawali w związku małżeńskim w roku podatkowym, i między którymi istniała rok wspólność majątkowa małżeńska, mają możliwość złożenia wspólnego zeznania podatkowego. Oznacza to, że nie zlikwidowany zostanie obowiązek pozostawiania w związku małżeńskim przez cały rok, na rzecz proporcjonalnego rozliczenia.

Ponadto ustawa podatkowa przewiduje wiele innych zmian dotyczących m.in. ulg dla osób w wieku emerytalnym, którzy zdecydują się na pracę zamiast emerytury. W ustawie zawarto również zmianę limitu transakcji gotówkowej pomiędzy przedsiębiorcami z maksymalnej kwoty 20 tys. zł do kwoty 8 tys. zł. Zmiana przepisów obejmuje również walkę z szarą strefą przez przeniesienie ciężaru odpowiedzialności za taką działalność tylko na pracodawców.

Rząd przewiduje możliwość wprowadzenia specjalnych programów pomocowych dla jednostek oświatowych na walkę ze skutkami epidemii

Projekt ten zawiera wiele zmian legislacyjnych w różnych aktach prawnych. W szczególności na uwagę zasługuje projektowany art. 5, który przewiduje zmiany w ZmKoronawirusU20(1). Zmiana polega na dodaniu w art. 65 ZmKoronawirusU20(1) nowych ust. 31–37. Spośród podanych zapisów warto wspomnieć o:

31. W celu przeciwdziałania skutkom społeczno-gospodarczym COVID-19 Rada Ministrów może przyjąć, w drodze uchwały, rządowy program polegający na udzieleniu organom prowadzącym jednostki systemu oświaty lub szkołom funkcjonującym za granicą prowadzącym nauczanie w języku polskim wsparcia ze środków Funduszu na rozwijanie infrastruktury tych jednostek lub szkół, wyposażenie w pomoce dydaktyczne lub na kształtowanie i rozwijanie umiejętności podstawowych i przekrojowych dzieci i młodzieży, w tym przez rozwijanie kompetencji kadry uczącej. 

32. Wsparcie, o którym mowa w ust. 31, jest udzielane na wniosek, który może być składany za pośrednictwem strony internetowej. Stronę internetową programu, o którym mowa w ust. 31, i jej obsługę zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów we współpracy z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania.

33. Za pośrednictwem strony internetowej programu, o której mowa w ust. 32, jest możliwe składanie dokumentów dotyczących programu, o którym mowa w ust. 31, w tym informacji o wykorzystaniu wsparcia. Na stronie internetowej programu są podawane do publicznej wiadomości dokumenty, informacje i zalecenia dotyczące realizacji programu oraz harmonogram programu, a także jest możliwe pobranie materiałów informacyjnych, w tym związanych z identyfikacją wizualną programu.

Jak więc z powyższego wynika, projekt zakłada specjalne programy rządowe w celu wsparcia JST w zakresie systemu oświaty. W uzasadnieniu projektu wspomnianej ustawy m.in. podano, że nowe regulacje mają wspomóc organy prowadzące jednostki systemu oświaty w zakresie wyposażenia szkół i placówek w sprzęt i pomoce dydaktyczne niezbędne m.in. do prowadzenia nauczania w warunkach zagrożenia zdrowia i życia, tj. nauczania w modelu hybrydowym albo nauczania z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość (nauczanie zdalne).

Według autorów projektu nadal istnieje duże zapotrzebowanie na zakup tego typu sprzętu. Brak odpowiedniego zabezpieczenia jednostek systemu oświaty w sprzęt i pomoce dydaktyczne, konieczne do realizacji nauczania w warunkach zagrożenia epidemicznego, potwierdza m.in. zainteresowanie organów prowadzących jednostki systemu oświaty znowelizowanym w 2021 r. programem „Aktywna tablica” na lata 2020–2021, w ramach którego dopuszczono finansowanie zakupu sprzętu wykorzystywanego do nauczania zdalnego. 

Wskazane regulacje prawne mogą więc w wydatny sposób wspomóc jednostki samorządu terytorialnego, zasadniczo rangi gminy i powiatu, w realizacji zadań z zakresu oświaty. Środki te mają być przyznawane w ramach specjalnych programów rządowych, co z pewnością usprawni procedurę ich pozyskiwania przez samorządy. Z pewnością są to więc zmiany oczekiwane przez samorządy i przyczynią się do poprawy funkcjonowania systemu szkolnictwa. W obliczu zaś ryzyka kolejne fali epidemii spowodowanej COVID-19 i możliwego powrotu do nauczania zdalnego, wydaje się że wskazane zmiany powinny wejść w życie możliwe szybko aby samorządy miały realną szansę na wykorzystania wsparcia na najpilniejsze potrzeby. 

Źródło: https://www.sejm.gov.pl/

Rada Ministrów zmieni uchwałę w sprawie programu rządowego „Tarcza Finansowa 2.0 PFR dla mikro, małych i średnich firm” wydłużając termin na spłatę

Od stycznia 2021 roku Polski Fundusz Rozwoju S.A. (PFR) rozpoczął realizację programu rządowego „Tarcza Finansowa 2.0 Polskiego Funduszu Rozwoju dla małych i średnich firm”, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z 4.7.2019 r. o systemie instytucji rozwoju. W ramach Tarczy Finansowej 2.0, PFR udzielał finansowania przedsiębiorstwom, które zostały dotknięte skutkami pandemii COVID-19.

Program realizowany jest w oparciu o umowy łączące Skarb Państwa z PFR – regulujące zasady powierzenia PFR przez Skarb Państwa realizacji Programu.  W związku z powstaniem potrzeby zmiany terminu zwrotu przez beneficjenta Programu różnicy pomiędzy kwotą subwencji finansowej otrzymanej w oparciu o prognozowaną wysokość spadku przychodów oraz kosztów stałych, a kwotą subwencji finansowej, którą otrzymałby bazując na rzeczywistych danych finansowych, wyznaczonego do 31.1.2022 r. na termin zwrotu do 15.3.2022 r. przedkładana jest niniejsza uchwała.

Niedopuszczalne podjęcie przez radę gminy uchwały w sprawie ustalenie cen i stawek za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzania ścieków

W kontekście wskazanej problematyki na uwagę zasługuje fakt, że przepisy WodaŚciekU, w tym art. 19 ust. 1 i 3, nie mogą stanowić podstawy do przyjęcia przez radę gminy uchwały w sprawie ustalenie cen i stawek za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzania ścieków na terenie gminy. Z podanych regulacji prawnych wynika, że rada gminy, na podstawie projektów regulaminów dostarczania wody i odprowadzania ścieków opracowanych przez przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne, przygotowuje projekt regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków oraz przekazuje go do zaopiniowania organowi regulacyjnemu, zawiadamiając o tym przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne.

Organ regulacyjny opiniuje projekt regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków w zakresie zgodności z przepisami ustawy i wydaje, w drodze postanowienia, na które służy zażalenie, opinię nie później niż w terminie miesiąca od dnia doręczenia tego projektu. Nadto, rada gminy uchwala regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków.

W rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Świętokrzyskiego z 9.11.2021 r. (PNK.I.4131.96.2021; źródło: https://www.kielce.uw.gov.pl/pl) poruszono właśnie aspekt nielegalnego podejmowania przez radę gminy uchwały w sprawie ustalenie cen i stawek za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzania ścieków na terenie gminy. W swojej uchwale rada gminy również powołała się na ww. regulacje prawne, które w jej ocenie były podstawą do przyjęcia wspomnianej (nielegalnej) uchwały.

Co ciekawe, organ nadzoru stwierdził nieważność ww. uchwały rady gminy. W motywach swojego rozstrzygnięcia zwrócił uwagę na następujące argumenty prawne:

1) podano, że powyższa uchwała została podjęta bez upoważnienia ustawowego do regulacji w zakresie ustalenia cen i stawek za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzenie ścieków na terenie gminy. 

2) zwrócono uwagę na fakt, że z dniem 12.12.2017 r. przestały obwiązywać przepisy, na mocy których organ gminy był upoważniony do zatwierdzania w drodze uchwały taryf przedstawionych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, przekazując wolą ustawodawcy kompetencje w tym zakresie organowi regulacyjnemu. Jak dodano, w aktualnym stanie prawnym, taryfy zawierające ceny i stawki opłat za usługi podlegają zatwierdzeniu przez organ regulacyjny – Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie. 

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może podejmować żadnych uchwał w sprawie ustalenia cen i stawek za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzania ścieków na terenie gminy. Nie może tego także czynić w ramach uprawnienia do wprowadzenia regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Rada gminy musi uwzględniać zasadę działania na podstawie prawa i w jego granicach. W konsekwencji, w aktualnym stanie prawnym, żaden przepis prawa nie zawiera delegacji do podjęcia przez organ stanowiący gminy odrębnej uchwały w przedmiocie określenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzenie ścieków.

Startują konsultacje objaśnień w zakresie funduszu, rezerwy inwestycyjnej dostępnej od 2021 r. dla wszystkich przedsiębiorców spełniających warunki wejścia w Estoński CIT

Rezerwa inwestycyjna to nowoczesny sposób zarzadzania kosztami inwestycji, zapewniający maksymalne wsparcie rozwoju potencjału przedsiębiorczości w Polsce. To szybka ścieżka do wzrostu firm oraz poprawy ich produktywności.

„Na świecie funkcjonują dwa podatkowe narzędzia, które najbardziej efektywnie i elastycznie promują inwestycje. To działająca m.in. w Niemczech rezerwa inwestycyjna i estoński model opodatkowania CIT. Dla polskich firm, od początku tego roku, otwarte zostały oba te warianty” – wyjaśnia wiceminister finansów Jan Sarnowski.

Nowy model podatkowego rozliczania wydatków na cele inwestycyjne

Przedsiębiorstwa spełniające warunki wejścia w system estoński mogą wybrać taką formę ulgi, która przyniesie im największe korzyści. Pierwszy wariant (ryczałt od dochodów spółek), odchodzi od standardowej formuły rozliczeń podatkowych i zastępuje je rozliczeniem uproszczonym. Drugi wariant jest ściśle zintegrowany z obowiązującym obecnie w Polsce modelem CIT. Zasady opodatkowania pozostają takie jak dotychczas, ale podatnik otrzymuje możliwość utworzenia specjalnego rachunku inwestycyjnego. Odpisy na rachunek powiększają koszty podatkowe, a zatem obniżają dochód do opodatkowania. Tylko jeśli środki z rachunku inwestycyjnego nie zostaną przeznaczane na cele inwestycyjne w określonym terminie lub zostaną przeznaczone na inne cele, wówczas podatnik zobowiązany będzie do ich opodatkowania.

„Wybór zostawiamy przedsiębiorcom. To oni zdecydują, czy chcą skorzystać z pełnego Estońskiego CITu, czyli ryczałtu od dochodów spółek, czy też z funduszu, rezerwy inwestycyjnej i innych preferencji przewidzianych w „klasycznym” systemie CIT” – informuje wiceminister Sarnowski.

Efektem jest szybsze rozliczenie inwestycji w kosztach podatkowych w porównaniu do „klasycznych” zasad opodatkowania, poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów na wyodrębniony w kapitale rezerwowym podatnika fundusz utworzony na cele inwestycyjne.

„Rezerwa inwestycyjna pozwala spółce gromadzić nieopodatkowane środki, które w przyszłości będą przeznaczone na inwestycje. Wiąże się to jednocześnie z pozostaniem przy dotychczasowym sposobie rozliczania CIT. Jest to rozwiązanie wygodne dla firm, których interesy są w toku, również te podatkowe, np. znajdują się w trakcie procesów inwestycyjnych, angażują się w działalność badawczo-rozwojową” – tłumaczy wiceminister Sarnowski.

Możliwość założenia rezerwy inwestycyjnej ma ponad 40 tys. spółek kapitałowych, które spełniają obowiązujące w tym roku warunki skorzystania z estońskiego CIT.

„Właśnie teraz, w ostatnich miesiącach roku, jest najlepszy moment na zdecydowanie się na ten krok. Wiele firm może już z dużym prawdopodobieństwem oszacować osiągnięty w tym roku dochód i podatek który trzeba będzie od niego zapłacić. Założenie rezerwy inwestycyjnej pozwoli na „wyzerowanie” podatku do zapłaty za rok 2021, a jednocześnie będzie stanowić dla spółki silny impuls rozwojowy” – podkreśla wiceminister Sarnowski.

Od przyszłego roku, dzięki rozwiązaniom zawartym w podatkowym pakiecie Polskiego Ładu, rozwiązanie to stanie się jeszcze szerzej dostępne. Zniesiony zostanie obowiązujący w tym roku limit przychodowy (100 mln zł rocznie). Z rozwiązania będą mogły także skorzystać, obok spółek akcyjnych i z spółek ograniczoną odpowiedzialnością, również spółki komandytowe i komandytowo-akcyjne, proste spółki akcyjne i spółdzielnie.

Konsultacje do 22 listopada

Konsultacje podatkowe są otwarte dla wszystkich zainteresowanych.

Uwagi i opinie można zgłaszać w terminie do 22 listopada 2021 r. na adres: estonskicitkonsultacje@mf.gov.pl.

Do dokumentów przekazywanych w formatach nieedytowalnych (np. .jpg) należy dołączyć ich postać edytowalną.

Przesłanie uwag oznacza zgodę na publikację ich treści danych podmiotu dokonującego zgłoszenia, za wyjątkiem danych osobowych.

W przypadku osób fizycznych koniecznym warunkiem uwzględnienia zgłoszonych uwag w toku konsultacji podatkowych jest wyrażenie zgody na przetwarzanie danych osobowych.

Szczegółowe informacje dotyczące przetwarzania danych osobowych zostały zamieszczone w dołączonej Klauzuli informacyjnej dotyczącej przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze.

Źródło: Ministerstwo Finansów

Scalanie gruntów ma być prostsze

Środki komunikacji elektronicznej mają być wykorzystywane przy realizacji zadań związanych z przeprowadzaniem postępowań scaleniowych. Takie rozwiązanie będzie szczególnie przydatne w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii. Jednak nie ograniczy się tylko do tego czasu. W przyszłości też będzie mogło być wykorzystywane, gdy zajdą jakieś nieprzewidziane zdarzenia i trzeba będzie usprawnić proces scaleniowy.

Także inna propozycja, zawarta w projekcie, jest powiązana ze stanem epidemii. Projekt przewiduje rezygnację z odczytywania postanowienia o wszczęciu postępowania scaleniowego oraz decyzji o zatwierdzeniu projektu scalenia gruntów na zebraniach uczestników scalenia. Projektodawcy chcą w ten sposób ograniczyć kontakty międzyludzkie. Zamiast tego pojawi się obowiązek zamieszczania postanowienia o wszczęciu postępowania scaleniowego oraz postanowienia organu wyższego stopnia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronach właściwych urzędów.

Projekt ustawy dodaje też terminy dla wojewodów i sądów administracyjnych przeznaczone na rozpatrywanie odwołań i skarg. Zarówno w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym, jak i NSA, w przypadku uwzględnienia skargi (w przedmiocie zatwierdzenia projektu scalenia lub wymiany gruntów) po upływie 2-miesięcznego terminu od dnia otrzymania przez właściwy WSA skargi opłaconej i niezawierającej braków formalnych, nie będzie możliwe uchylenie zaskarżonej decyzji. W razie nierozpatrzenia skargi w terminie dwóch miesięcy, sądy administracyjne uwzględniające skargę, nie będą mogły uchylić zaskarżonej decyzji, a jedynie stwierdzić jej wydanie z naruszeniem prawa.

Chodzi o uniknięcie występujących obecnie sytuacji, gdy jeden z uczestników scalenia kontestuje potrzebę tego procesu, a sądy uchylają decyzje scaleniowe, niwecząc wysiłek włożony w przeprowadzenie całej operacji. Terminy wprowadzane w nowelizacji uwzględniają czas potrzebny na przenoszenie przez rolników swojej działalności na grunty wydzielone im w postępowaniu scaleniowym lub wymiennym. Na rozpatrzenie odwołania od decyzji o zatwierdzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów będą teraz trzy miesiące od dnia otrzymania odwołania przez właściwy organ.  

Przedstawiciel gminy oraz sołtys wsi zostanie włączony do komisji pełniącej funkcje doradcze przy opracowaniu projektu scalenia gruntów w związku z tym, że realizacja polityki przestrzennej odbywa się na poziomie gminy i konkretnej miejscowości.

Starosta  będzie organem właściwym do występowania z wnioskiem do sądu wieczystoksięgowego o dokonanie wpisów w księgach wieczystych w zakresie zmian wynikających z decyzji o zatwierdzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów.

Nowe rozwiązania mają wejść w życie po upływie 30 dni od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw. 

Projekt ustawy o obronie Ojczyzny już opracowany!

Ustawa ma zastąpić dotychczasową ustawę o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej, która zdaniem wnioskodawcy zawiera archaiczne i nieprzystające do obecnych potrzeb Sił Zbrojnych regulacje. Ponadto jej celem jest skodyfikowanie znajdujących się w różnych ustawach przepisów prawa wojskowego (https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12353254/katalog/12829039#12829039).

Projekt ustawy zawiera także przepisy dotyczące prawa własności nieruchomości, które przewidują świadczenia rzeczowe w czasie pokoju. Zgodnie z nimi na urzędy i instytucje państwowe oraz przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne, a także osoby fizyczne może być nałożony obowiązek świadczeń rzeczowych, polegających na oddaniu do używania posiadanych nieruchomości i rzeczy ruchomych na cele przygotowania obrony państwa.

Świadczenia rzeczowe mogą być wykorzystywane na potrzeby obrony państwa albo zwalczania klęsk żywiołowych, likwidacji ich skutków oraz zarządzania kryzysowego. Przedmiotem świadczeń rzeczowych nie mogą być m. in. biblioteki, muzea, archiwa i zabytki, świątynie, domy modlitwy oraz pomieszczenia kościołów, parki narodowe i rezerwaty przyrody. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) wydaje decyzję administracyjną o przeznaczeniu nieruchomości lub rzeczy ruchomej na cele świadczeń rzeczowych, w tym planowanych do wykonania w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, na wniosek organów i kierowników jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych.

Posiadacze nieruchomości i rzeczy ruchomych, wobec których wydano ostateczną decyzję o przeznaczeniu tych nieruchomości i rzeczy ruchomych na cele świadczeń rzeczowych, są obowiązani informować wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) o rozporządzeniu tą nieruchomością lub rzeczą ruchomą.

Podobnie organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego, przedsiębiorcy i inne jednostki organizacyjne, organizacje społeczne oraz osoby fizyczne mogą być w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny zobowiązani do wykonania świadczeń rzeczowych, polegających na oddaniu posiadanych nieruchomości i rzeczy ruchomych do używania przez Siły Zbrojne lub jednostki organizacyjne wykonujące zadania na potrzeby obrony państwa. Obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych nakłada wójt lub burmistrz (prezydent miasta) na podstawie doraźnie zgłoszonych wniosków przez organy i kierowników jednostek organizacyjnych, Sił Zbrojnych, a także dowódców jednostek wojskowych. Decyzji o nałożeniu obowiązku świadczenia nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności w terminie w niej określonym.

Terenowe organy administracji rządowej, instytucje państwowe, organy samorządu terytorialnego oraz przedsiębiorcy i inne jednostki organizacyjne mogą być zobowiązane do odpłatnego: dostosowania posiadanych nieruchomości i rzeczy ruchomych do potrzeb obrony Państwa, w sposób niezmieniający ich właściwości i przeznaczenia; przystosowania budowanych (przebudowywanych i rozbudowywanych) obiektów budowlanych oraz wytwarzanych rzeczy ruchomych do potrzeb obrony Państwa, w sposób niezmieniający ich właściwości i przeznaczenia.

Ewidencję dotyczącą świadczeń ma prowadzić w systemie teleinformatycznym Minister Obrony Narodowej przy pomocy Szefa Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji i dotyczy ona w zakresie nieruchomości takich danych jak:

Projekt miałby wejść w życie 1.7.2022 r.

Maksymalna wysokość diet przysługujących radnym

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 1974 opublikowano rozporządzenie Rady Ministrów z 27.10.2021 r. w sprawie maksymalnej wysokości diet przysługujących radnemu gminy.

Rozporządzenie określa maksymalną wysokość diet przysługujących radnemu w ciągu miesiąca, zróżnicowanych ze względu na liczbę mieszkańców gminy. Wysokość diet określa art. 25 ust. 6 SamGminU, zgodnie z którym – w brzmieniu obowiązującym od 1.11.2021 r. – wysokość diet przysługujących radnemu nie może przekroczyć w ciągu miesiąca łącznie 2,4-krotności kwoty bazowej (poprzednio była to 1,5-krotność) określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów ustawy z 23.12.1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1658; dalej: WynSfBudżU).

Zgodnie z rozporządzeniem radnemu przysługują w ciągu miesiąca diety w wysokości do:

Natomiast w Dz.U. z 2021 r. pod poz. 1975 opublikowano rozporządzenie Rady Ministrów z 27.10.2021 r. w sprawie maksymalnej wysokości diet przysługujących radnemu powiatu.

Rozporządzenie określa maksymalną wysokość diet przysługujących radnemu w ciągu miesiąca, zróżnicowanych ze względu na liczbę mieszkańców powiatu. Wysokość diet określa art. 21 ust. 5 SamPowiatU, zgodnie z którym – analogicznie jak w przypadku SamGminU – wysokość diet przysługujących radnemu nie może obecnie przekroczyć w ciągu miesiąca łącznie 2,4-krotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów WynSfBudżU.

Z rozporządzenia wynika, że radnemu przysługują w ciągu miesiąca diety w wysokości do:

Ważne

Przepisy art. 25 ust. 6 SamGminU oraz art. 21 ust. 5 SamPowiatU w brzmieniu obowiązującym od 1.11.2021 r. mają zastosowanie do ustalania wysokości diet należnych od 1.8.2021 r. (art. 18 ustawy z 17.9.2021 r. o zmianie ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. z 2021 r. poz. 1834).

Rząd planuje uszczelnienie regulacji dotyczących zwolnień z podatku od nieruchomości gruntów kolejowych

Opracowanie nowych rozwiązań związane jest z apelami jednostek samorządu terytorialnego o uszczelnienie obowiązujących przepisów. Mają one na celu wyeliminowanie luk prawnych dotyczących zwolnień od podatku od nieruchomości gruntów kolejowych w szczególności w przypadkach, kiedy grunty wykorzystywane są do prowadzenia działalności nie związanej z kolejnictwem. Sygnalizowane nieprawidłowości dotyczą obowiązującego w aktualnym brzmieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 PodLokU, który jest wykorzystywany do unikania opodatkowania.

Nowa ustawa zmieniająca ustawę o podatkach i opłatach lokalnych (druk 1729) zakłada doprecyzowanie zakresu omawianego zwolnienia z uwzględnieniem przepisów zawartych w ustawie z 28.3.2003 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. 2020 r. poz. 1043 ze zm.). Zmiana ta będzie w szczególności dotyczyć doprecyzowania przepisów. Zwolnieniu będą podlegały grunty kolejowe, w szczególności zajęte na prowadzenie działalności podmiotów, takich jak zarządcy infrastruktury kolejowej i operatorzy obiektów infrastruktury usługowej.

Ze zwolnienia od podatku od nieruchomości będą zaś wyłączone grunty lub ich części zajęte na prowadzenie przez przedsiębiorców działalności innej niż związana z wykonywaniem zadań zarządcy infrastruktury lub świadczeniem usług przez operatora obiektu infrastruktury usługowej.

Nowe przepisy mają wejść w życie z dniem 1.1.2023 r. Etap legislacyjny: projekt ustawy skierowano do I czytania w Sejmie.

Maksymalna ilość i wartość energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji objętej w 2022 r.

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 1966 opublikowano rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z 24.10.2021 r. w sprawie maksymalnej ilości i wartości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji objętej wsparciem oraz jednostkowych wysokości premii gwarantowanej w roku 2022.

 Zgodnie z art. 56 ust. 1 PromEnergElektrU, minister energii określi, w drodze rozporządzenia, do 31 października każdego roku wielkości wymienione w tym przepisie. I tak, w 2022 r. maksymalna:

 

W 2022 r.:

wynosi:

jednostkowa wysokość premii gwarantowanej dla nowej małej jednostki kogeneracji oraz zmodernizowanej małej jednostki kogeneracji

  • opalanej paliwami gazowymi – 151,42 zł/MWh
  • opalanej paliwami stałymi – 0 zł/MWh
  • opalanej biomasą – 0 zł/MWh
  • innej niż wyżej wymienione – 16,57 zł/MWh

maksymalna wysokość premii kogeneracyjnej indywidualnej, w tym w odniesieniu do wytwórców energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji w jednostkach kogeneracji zlokalizowanych poza terytorium RP, dla jednostki kogeneracji

  • opalanej paliwami gazowymi – 320,27 zł/MWh
  • opalanej paliwami stałymi – 475,75 zł/MWh
  • opalanej biomasą – 272,03 zł/MWh
  • innej niż wyżej wymienione – 202,18 zł/MWh

jednostkowa wysokość premii gwarantowanej dla zmodernizowanej jednostki kogeneracji o mocy za-instalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 1 MW i mniejszej niż 50 MW

  • opalanej paliwami gazowymi – 320,27 zł/MWh
  • opalanej paliwami stałymi – 475,75 zł/MWh
  • opalanej biomasą – 272,03 zł/MWh
  • innej niż wyżej wymienione – 202,18 zł/MWh

jednostkowa wysokość premii gwarantowanej dla istniejącej jednostki kogeneracji o mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 1 MW i mniejszej niż 50 MW

  • opalanej paliwami gazowymi – 173,77 zł/MWh
  • opalanej paliwami stałymi – 0 zł/MWh
  • opalanej biomasą – 0 zł/MWh
  • innej niż wyżej wymienione – 0 zł/MWh

jednostkowa wysokość premii gwarantowanej dla istniejącej małej jednostki kogeneracji

  • opalanej paliwami gazowymi – 91,32 zł/MWh
  • opalanej paliwami stałymi – 0 zł/MWh
  • opalanej biomasą – 0 zł/MWh
  • innej niż wymienione – 0 zł/MWh

 

W 2022 r. jednostkowa wysokość premii gwarantowanej dla znacznie zmodernizowanej małej jednostki kogeneracji:

opalanej paliwami gazowymi, w przypadku poniesienia kosztów inwestycyjnych modernizacji większych niż:

  • 50%, ale nie większych niż 60% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 102,96 zł/MWh
  • 60%, ale nie większych niż 70% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 115,08 zł/MWh
  • 70%, ale nie większych niż 80% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 127,19 zł/MWh
  • 80%, ale nie większych niż 90% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 139,30 zł/MWh
  • 90%, ale nie większych niż 100% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 151,42 zł/MWh

opalanej paliwami stałymi, w przypadku poniesienia kosztów inwestycyjnych modernizacji większych niż:

  • 50%, ale nie większych niż 60% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 0 zł/MWh
  • 60%, ale nie większych niż 70% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 0 zł/MWh
  • 70%, ale nie większych niż 80% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 0 zł/MWh
  • 80%, ale nie większych niż 90% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 0 zł/MWh
  • 90%, ale nie większych niż 100% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 0 zł/MWh

opalanej biomasą, w przypadku poniesienia kosztów inwestycyjnych modernizacji większych niż:

  • 50%, ale nie większych niż 60% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 0 zł/MWh
  • 60%, ale nie większych niż 70% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 0 zł/MWh
  • 70%, ale nie większych niż 80% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 0 zł/MWh
  • 80%, ale nie większych niż 90% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 0 zł/ MWh
  • 90%, ale nie większych niż 100% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 0 zł/ MWh

innej niż wymienione wyżej, w przypadku poniesienia kosztów inwestycyjnych modernizacji większych niż:

  • 50%, ale nie większych niż 60% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 9,94 zł/MWh
  • 60%, ale nie większych niż 70% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 11,27 zł/MWh
  • 70%, ale nie większych niż 80% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 12,59 zł/MWh
  • 80%, ale nie większych niż 90% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 14,58 zł/MWh
  • 90%, ale nie większych niż 100% jak na porównywalną nową jednostkę kogeneracji – 16,57 zł/MWh