Komunikat GIIF nr 38 w sprawie braku możliwości ustalenia lub wątpliwości co do tożsamości osób fizycznych określonych w art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. a tiret pierwszym–czwartym ustawy AML

I. Wybrane przepisy ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Zgodnie z art. 34 ust. 1 pkt 2 lit a i b ustawy AML, środki bezpieczeństwa finansowego obejmują:

W świetle art. 37 ust. 2 ustawy AML, w przypadku identyfikacji beneficjenta rzeczywistego będącego osobą, o której mowa w art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. a tiret piąte, instytucje obowiązane dokumentują:

Jak stanowi art. 50 ust. 2 pkt 11 ustawy AML, wewnętrzna procedura instytucji obowiązanej określa, z uwzględnieniem charakteru, rodzaju i rozmiaru prowadzonej działalności, zasady postępowania stosowane w instytucji obowiązanej i obejmuje w szczególności określenie zasad dokumentowania utrudnień stwierdzonych w związku z weryfikacją tożsamości beneficjenta rzeczywistego oraz czynności podejmowanych w związku z identyfikacją jako beneficjenta rzeczywistego osoby fizycznej zajmującej wyższe stanowisko kierownicze.

II. Definicja beneficjenta rzeczywistego.

Generalny Inspektor przypomina, iż ustawowa definicja beneficjenta rzeczywistego, o której mowa w art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy AML, stanowi katalog otwarty, a wyliczenie potencjalnych beneficjentów rzeczywistych zawarte w lit. a-c tego przepisu ma charakter przykładowy. W związku z powyższym instytucja obowiązana analizuje wszystkie przesłanki zawarte w definicji beneficjenta rzeczywistego i ustala każdą osobę fizyczną sprawującą bezpośrednio lub pośrednio kontrolę nad klientem poprzez posiadane uprawnienia, które wynikają z okoliczności prawnych lub faktycznych, umożliwiające wywieranie decydującego wpływu na czynności lub działania podejmowane przez spółkę. W szczególnym przypadku przy braku możliwości ustalenia beneficjentów rzeczywistych na podstawie art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. a tiret (-) od pierwsze do czwarte, znajduje zastosowanie tiret piąte, co skutkuje obowiązkiem wzięcia pod uwagę osób zajmujących wyższe stanowisko kierownicze.

Należy również przypomnieć, iż ustalenie beneficjenta rzeczywistego na podstawie art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. a (tiret od pierwsze do piąte), lit. b,c ustawy AML, nie wyłącza obowiązku wskazania jako beneficjenta rzeczywistego także innej osoby mogącej wywierać decydujący wpływ na czynności lub działania podejmowane przez klienta zgodnie z częścią ogólną definicji, o której mowa w art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy AML (wprowadzenie do wyliczenia).

III. Praktyczne aspekty ustalania jako beneficjenta rzeczywistego osoby fizycznej zajmującej wyższe stanowisko kierownicze.

W praktyce może zdarzyć się, iż klientami instytucji obowiązanych zostaną między innymi klienci:

Należy podkreślić, że okoliczności takie jak skomplikowana i wielopoziomowa struktura własności czy brak publicznych informacji o strukturze własności co do zasady samoistnie nie stanowią okoliczności (które mogłyby zostać traktowane jako udokumentowany brak możliwości ustalenia lub wątpliwości co do tożsamości osób fizycznych) pozwalających na wskazanie jako beneficjenta rzeczywistego osoby fizycznej zajmującej wyższe stanowisko kierownicze.

Bez względu na to jak bardzo skomplikowana i wielopoziomowa struktura własności klienta występuje oraz czy brakuje publicznych informacji o strukturze własności klienta – instytucja obowiązana jest zobligowana do podjęcia działań zmierzających do identyfikacji beneficjenta rzeczywistego, weryfikacji jego tożsamości oraz ustalenia struktury własności i kontroli klienta. W tym kontekście warto podkreślić, iż zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 4 ustawy AML o wyższym ryzyku prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu może świadczyć w szczególności nietypowa lub nadmiernie złożona struktura własnościowa klienta, biorąc pod uwagę rodzaj i zakres prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W związku z tym instytucja obowiązana ustalając i analizując skomplikowaną i wielopoziomową strukturę własności jest zobligowana w szczególności do skorelowania tej okoliczności z rodzajem i zakresem prowadzonej przez klienta działalności gospodarczej a w konsekwencji rozważenia przypisania wyższego ryzyka i zastosowania wzmożonych środków bezpieczeństwa finansowego. Również wykorzystywanie przez klienta form prawnych ograniczających dostęp do informacji o właścicielach nie może pozostawać bez wpływu na poziom przypisanego klientowi poziomu ryzyka.

Na marginesie należy przypomnieć, że instytucja obowiązana, która nie może zastosować jednego ze środków bezpieczeństwa finansowego, o których mowa w art. 34 ust. 1 ustawy AML (w tym środka polegającego na identyfikacji beneficjenta rzeczywistego, weryfikacji jego tożsamości oraz ustalenia struktury własności i kontroli klienta):

Należy także pamiętać, iż zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy AML instytucje obowiązane stosują środki bezpieczeństwa finansowego w zakresie i z intensywnością uwzględniającymi rozpoznane ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcją okazjonalną oraz jego ocenę. W związku z tym katalog działań związanych z identyfikacją klienta, weryfikacją jego tożsamości i ustaleniem struktury własności i kontroli klienta musi być dostosowany do konkretnego i indywidualnego stanu faktycznego. W związku z powyższym, dla wskazania jako beneficjenta rzeczywistego osoby fizycznej zajmującej wyższe stanowisko kierownicze nie jest wystarczające ogólne stwierdzenie o wystąpieniu skomplikowanej i wielopoziomowej struktury własności. Instytucja obowiązana w ramach stosowania środków bezpieczeństwa finansowego jest zobligowana do ustalenia struktury własności i kontroli klienta – to jest zidentyfikowania konkretnych poszczególnych podmiotów a następnie identyfikacji beneficjenta rzeczywistego i weryfikacji jego tożsamości. Dopiero gdy analiza struktury własności klienta prowadzi do wniosku, iż brak jest możliwości ustalenia lub istnieją wątpliwości co do tożsamości osób fizycznych określonych w art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. a tiret od pierwsze do czwarte ustawy AML – możliwe jest ustalenie jako beneficjenta rzeczywistego osoby fizycznej zajmującej wyższe stanowisko kierownicze (zgodnie z art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. a z tiret piąte ustawy AML).

W sytuacji gdy instytucja obowiązana ustaliła jako beneficjenta rzeczywistego, na podstawie art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. a tiret piąte ustawy AML, osobę fizyczną zajmującą wyższe stanowisko kierownicze, to instytucja ta dokumentuje:

Źródło: GIIF

Raport MRiPS. Sytuacja na rynku pracy w styczniu

Według wstępnych danych w styczniu 2022 roku w urzędach pracy zarejestrowanych było 927,8 tys. osób bezrobotnych. W rejestrach urzędów pracy figurowało o 32,5 tys. osób więcej niż w grudniu 2021 roku, co oznacza wzrost – miesiąc do miesiąca – o 3,6 %.

Dynamika wzrostu najniższa od kilkunastu lat

Warto dodać, że dynamika wzrostu bezrobocia w końcu stycznia w odniesieniu do poprzedniego miesiąca była najniższa od kilkunastu lat. W rejestrach bezrobotnych w końcu stycznia 2022 roku było o 162,6 tys. (tj. o 14,9 %) mniej bezrobotnych niż w końcu stycznia 2021 roku.

Stopa bezrobocia w styczniu 2022 roku

W styczniu bezrobocie rejestrowane wyniosło 5,6 %. Oznacza to, że stopa bezrobocia w porównaniu do poprzedniego miesiąca wzrosła o 0,2 pkt. proc., ale w zestawieniu z końcem stycznia 2021 roku była niższa o 0,9 pkt proc. Najlepiej sytuacja wyglądała w województwie wielkopolskim, gdzie bezrobocie wyniosło 3,2 %. Najwyższą stopę bezrobocia odnotowano w województwie warmińsko-mazurskim (9,1 %).

Źródło:

gov.pl

Projekt zmian w ochronie zabytków

Zgodnie z nowelizacją wpis nieruchomości do rejestru zabytków będzie mógł nastąpić także na wniosek trwałego zarządcy. Ponadto, odmiennie niż to jest obecnie (starosta, w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków może umieszczać) to właściciel lub zarządca zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru obowiązany będzie do umieszczenia na tym zabytku na stałe w widocznym miejscu i utrzymywania we właściwym stanie znaku informującego o tym, że zabytek ten podlega ochronie.

Jako forma ochrony zabytków zniknie Lista Skarbów Dziedzictwa.

Zgłoszenia właściwemu wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków wymagać będzie:

W konsekwencji także ulegną zmianie przepisy GospNierU. Podział nieruchomości będzie możliwy nie na podstawie pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków, a po dokonaniu zgłoszenia, o którym mowa w art. 36b ust. 1 pkt 3 OchrZabU, wobec którego wojewódzki konserwator zabytków nie wniósł sprzeciwu.

Projekt został skierowany do opiniowania.

Zmiany w ustawie o czasie pracy kierowców

Ustawa z 26.1.2022 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym, ustawy o czasie pracy kierowców oraz niektórych innych ustaw (Dz.Uz Z 2022 r., poz. 209) jest efektem wejścia w życie 2.2.2022 r. kolejnej odsłony unijnego pakietu mobilności. Od tego dnia kierowcy wykonujący przewozy na terenie UE będą musieli – z pewnymi wyjątkami – otrzymywać wynagrodzenie nie niższe niż obowiązujące w kraju, w którym realizują usługę przewozową bez możliwości zaliczania przez pracodawcę do tego wynagrodzenia świadczeń otrzymywanych w związku z podróżami służbowymi (diet oraz ryczałtów noclegowych). Spod obowiązku wypłaty wynagrodzenia minimalnego kraju, w którym kierowca realizuje usługę przewozową wyłączone są przewozy bilateralne i tranzyt. Art. 1 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1057 z 15.7.2020 r. ustanawiającej przepisy szczególne w odniesieniu do dyrektywy 96/71/we i dyrektywy 2014/67/ue dotyczące delegowania kierowców w sektorze transportu drogowego oraz zmieniająca dyrektywę 2006/22/we w odniesieniu do wymogów w zakresie egzekwowania przepisów oraz rozporządzenie (ue) nr 1024/2012 (Dz.Urz.UE.L Nr 249, str. 49) wyłącza bowiem kierowców wykonujących te przewozy spod pojęcia pracownika delegowanego. To wiąże się z najważniejszą w skutkach zmianą wprowadzoną w ustawie o czasie pracy kierowców, czyli wyłączeniem przewozów międzynarodowych spod pojęcia podróży służbowej wraz z wyłączeniem prawa do świadczeń delegacyjnych za ich okresy.

Ostatnia szansa na zakazanie targetowanych reklam

Francja, która obecnie przewodniczy rotacyjnej prezydencji w Unii Europejskiej przyznaje, że nie ma zamiaru poprzeć wspomnianego zakazu. Wydaje się, że propozycja zakazu targetowanej reklamy, która wstrząsnęła cyfrową gospodarką nie zdobyła głosów również innych krajów.

Jednak w związku ze zbliżającym się głosowaniem nad rozporządzeniem nie ustępują działania wspierające ustanowienie zakazu w Unii. Wśród podmiotów, które wspierają wprowadzenie zakazu i o niego walczą jest 17 organizacji non profit, jak Panoptykon, wspierających prawa cyfrowe, jak również 14 firm, które dbają o prywatność np. DuckDuckGo. Działacze wierzą, że ich działania mogą spowodować jeszcze zmianę decyzji parlamentarzystów.

Proponowany zakaz miałby uniemożliwiać zbieranie danych na podstawie historii wyszukiwania, aktywności w mediach społecznościowych czy zakupów online. Wszystkie te sposoby były wykorzystywane w przypadku skandalu związanego z wykorzystaniem narzędzia Cambridge Analitica w amerykańskich wyborach w 2016 r. Nie mają być zakazane reklamy, które oparte byłyby na informacjach, które użytkownik zgodziłby się dobrowolnie przekazać firmom.

Organizacje i firmy wspierające zakaz wskazują, że obecnie targetowane reklamy nie tylko oddziałują negatywnie na jednostki, ale stanowią zagrożenie dla demokracji. Ponadto, szkodzą europejskiemu rynkowi. Korzyści ze śledzenia użytkowników odczuwają jedynie giganci technologiczni, którzy zbierają informacje z różnych stron internetowych co już teraz stanowi naruszenie europejskich przepisów o ochronie danych osobowych.

Z drugiej strony za niewprowadzeniem zakazu przesyłania reklam targetowanych opowiadają się tacy giganci jak Facebook czy Google wraz z firmami z brany reklamowej. Członkowie Komisji Europejskiej również dotychczas prezentowali stanowiska, wskazujące że są przeciwko wprowadzeniu zakazowi. Widząc w tym zagrożenie dla średnich i małych firm.

Podczas początkowych prac nad rozporządzeniem wydawało się, że zakaz reklam targetowanych będzie wprowadzony bez problemu i zyskał on większość. Jednak akt zaprezentowany Parlamentowi Europejskiemu przez komisję parlamentarną zawierał jedynie kilka kompromisowych rozwiązań jak niekierowanie reklam wobec dzieci oraz powstrzymywanie się od manipulacji online czyli tzw. ciemnych wzorców.

Zwolennicy zakazu reklam targetowanych dalej podejmują starania by przekonać parlamentarzystów do swojego stanowiska. Mają zaproponować inne rozwiązanie, które ich zdaniem jest bardziej taktyczne. Mogą też liczyć na niektórych parlamentarzystów, którzy zamierzają zgłosić poprawki do rozporządzenia, które mają na celu ograniczenie wykorzystywania danych wrażliwych.

Źródło: https://www.politico.eu/article/activist-ceo-mep-crack-down-targeted-ads-vote-digital-services-act-2/

Nowe możliwości finansowania klubów integracji społecznej

Wspomniane zmiany dotyczą m.in. art. 18 ZatrSocjU, który odnosi się do tzw. klubów integracji społecznej. Z ust. 1 tego artykułu wynika, że gmina, organizacja pozarządowa oraz podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 3 ZatrSocjU, prowadzące reintegrację zawodową i społeczną dla osób, o których mowa w art. 1 ZatrSocjU, mogą prowadzić klub integracji społecznej. Klub integracji społecznej prowadzony jest po dokonaniu wpisu w rejestrze, o którym mowa w art. 18a ZatrSocjU. Kluby te mają być wsparciem m.in. dla osób: bezdomnych realizujących indywidualny program wychodzenia z bezdomności, w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, uzależnionych od alkoholu, uzależnionych od narkotyków lub innych środków odurzających, chorych psychicznie, w rozumieniu przepisów o ochronie zdrowia psychicznego, długotrwale bezrobotnych w rozumieniu przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, czy osób niepełnosprawnych.

W podanym artykule na mocy ww. ustawy nowelizującej ulegnie zmianie ust. 6, który dotyczy aspektu finansowania ww. klubów integracji społecznej. Aktualnie brzmienie ww. przepisu jest następujące:

Utworzenie i działalność klubów integracji społecznej może być finansowana w szczególności:

1) ze środków z Unii Europejskiej;

2) z dotacji pochodzących z dochodów własnych gminy.

Natomiast po wspomnianej zmianie, treść ww. przepisu będzie następująca:

Utworzenie i działalność klubów integracji społecznej może być finansowana w szczególności:

1) ze środków z Unii Europejskiej;

2) z dotacji pochodzących z dochodów własnych gminy, w tym przeznaczonych na realizację programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych;

3) z dotacji z budżetu państwa pochodzących z resortowych programów na rzecz rozwoju Centrów i klubów integracji społecznej, o których mowa w art. 18ca.

Z punktu widzenia gospodarki finansowej gminy, kluczowe zmiana dotyczy więc ww. ust. 6 pkt 2. Warto bowiem zauważyć, że ustawodawca zmienił treść przepisu umożliwiającego sposób finansowania ww. klubów. Po nowelizacji nie będzie to już – dotacja (w rozumieniu FinPubU), lecz dochody własne gminy, w tym przewidziane na realizację programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.

To istotna nowość dla gmin. Dochody własne zostały precyzyjnie określone przez ustawodawcę w DochSamTerytU. Z kolei, nawiązanie do możliwości przeznaczenia na kluby integracji społecznej środków z programów profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, jest również istotnym novum, bowiem, co do zasady, środki z tego programu są znaczone. Oznacza to, że są to tzw. szczególne zasady wykonywania budżetu, które z zasady mogą być wykorzystane wyłącznie na cele oznaczone w art. 18² AlkU. Dla przypomnienia z tego przepisu wynika, że dochody z opłat za zezwolenia wydane na podstawie art. 18 i art. 18¹ oraz dochody z opłat określonych w art. 11¹ będą wykorzystywane na realizację:

1) gminnych programów profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przeciwdziałania narkomanii, o których mowa w art. 4¹ ust. 2 , (…)

– i nie mogą być przeznaczone na inne cele.

Podsumowując, nowelizacja ZatrSocjU stwarza gminie nowe możliwości finansowania klubów integracji społecznej. Są to zarazem możliwości znaczenie szersze od dotychczasowej formy finansowania. Oprócz dochodów własnych, na kluby będzie można przeznaczyć środki z ww. programów profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy od 1 lutego 2022 r.

Opieka w związku z wprowadzeniem nauki zdalnej

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje przez okres sprawowania opieki nad dzieckiem lub osobą niepełnosprawną w związku z wprowadzeniem do dnia 27 lutego 2022 r. nauki zdalnej w szkołach podstawowych (klasy V-VIII) i ponadpodstawowych, w tym szkołach podstawowych specjalnych (klasy V-VIII), a także w szkołach ponadpodstawowych specjalnych, w tym funkcjonujących w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych oraz zorganizowanych w podmiotach leczniczych i jednostkach pomocy społecznej.

Opieka nad dziećmi do lat 8

Rodzicom dzieci do lat 8 przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy, jeżeli rodzic sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem w przypadku:

Opieka nad dziećmi niepełnosprawnymi

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje z powodu zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko, ale również w przypadku ich ograniczonego funkcjonowania, gdy placówki te nie mogą zapewnić opieki albo w przypadku braku możliwości sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna z powodu COVID-19 przysługuje ubezpieczonym rodzicom dzieci w wieku:

Dotyczy to także rodziców lub opiekunów pełnoletnich osób niepełnosprawnych zwolnionych od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą w przypadku zamknięcia z powodu COVID-19 placówki, do której uczęszcza dorosła osoba niepełnosprawna, tj. szkoły, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, ośrodka wsparcia, warsztatu terapii zajęciowej lub innej placówki pobytu dziennego o podobnym charakterze.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy z tytułu sprawowania opieki nad dorosłymi osobami niepełnosprawnymi przysługuje również w przypadku, gdy placówka jest otwarta, ale nie może zapewnić opieki, np. ze względu na ograniczenie w liczbie podopiecznych.

Kiedy dodatkowy zasiłek opiekuńczy nie przysługuje

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy nie przysługuje, jeśli drugi rodzic może zapewnić opiekę dziecku lub osobie niepełnosprawnej, bo np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego.

Jak uzyskać dodatkowy zasiłek opiekuńczy

Aby otrzymać dodatkowy zasiłek opiekuńczy trzeba złożyć oświadczenie o sprawowaniu osobistej opieki nad dzieckiem lub osobą niepełnosprawną w związku z wprowadzeniem nauki zdalnej w szkole (ZDO).

Pracownicy, zleceniobiorcy składają oświadczenie do swojego płatnika składek, np. pracodawcy, zleceniodawcy.

Osoby prowadzące działalność pozarolniczą albo osoby współpracujące z osobami prowadzącymi działalność składają oświadczenie w ZUS. Jeśli mają konto na Platformie Usług Elektronicznych (PUE) ZUS, to mogą wysłać oświadczenie do ZUS elektronicznie. Mogą wykorzystać wniosek ZAS-58 Wniosek o udzielenie wyjaśnień/Wniosek o wydanie decyzji/Skarga w sprawie świadczeń z tytułu choroby, macierzyństwa lub zasiłku pogrzebowego.

Bez oświadczenia ZUS albo płatnik składek nie wypłaci zasiłku.

Źródło:

zus.pl

Promesa środków z Polskiego Ładu a ujęcie w budżecie JST – stanowisko RIO

Dla przypomnienia, ww. program funkcjonuje na podstawie specjalnej uchwały Nr 84/2021 Rady Ministrów z 1.7.2021 r. w sprawie ustanowienia Rządowego Funduszu Polski Ład: Programu Inwestycji Strategicznych. W uchwale tej m.in. wskazano, że program realizowany jest ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 65 ZmKoronawirusU20(1).

Program określa zasady rozdziału i przekazywania:

1) jednostkom samorządu terytorialnego,

2) związkom jednostek samorządu terytorialnego

– dofinansowania na realizację zadań inwestycyjnych, mających na celu przeciwdziałanie
COVID-19.

Regionalna izba obrachunkowa dokonując analizy problematyki w zakresie ww. promesy wskazała, m.in., że FinPubU nie zawiera definicji legalnej pojęcia „promesa”. Natomiast z definicji słownika języka polskiego wynika, że promesa jest to obietnica dokonania określonej czynności lub spełnienia określonego świadczenia, zobowiązanie się organu do wydania określonej decyzji po dopełnieniu przez zainteresowanego odpowiednich formalności, dokument zawierający takie zobowiązanie. Następnie izba podała, że powiat otrzymał wspomnianą promesę inwestycyjną na realizację zadania w postaci budowy/przebudowy budynków domu pomocy społecznej. W ocenie regionalnej izby obrachunkowej, promesa może stanowić podstawę do wprowadzenia do budżetu jednostki samorządu terytorialnego zmian w planie dochodów i wydatków budżetu, polegających – po stronie dochodów – na ich zwiększeniu o powyższe środki i po stronie wydatków – na ich zwiększeniu o wydatki mające być sfinansowane z tych środków – jeżeli zawiera ona informację o wysokości środków oraz określa ich przeznaczenie.

Z kolei, w zakresie klasyfikacji budżetowej ww. środków podano, że należy stosować paragraf 609. Został on oznaczony jako – Środki z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji i zakupów inwestycyjnych związanych z przeciwdziałaniem COVID-19. Z opisu do tego paragrafu wynika zaś, że dotyczy on środków z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 na finansowanie lub dofinansowanie zadań związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, o których mowa w ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, z wyłączeniem dofinansowania ze środków Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych.

Podsumowując, stanowisko RIO jest pomocne dla JST w kontekście promes inwestycyjnych, które gwarantują środki na inwestycję w ramach Polskiego Ładu. Promesa wystarcza, aby te środki wprowadzić do budżetu JST jeszcze przed faktycznym ich uzyskaniem z budżetu państwa.

Źródło: bip.gdansk.rio.gov.pl

Nowe terminy dla sprawozdawczości JST w 2022 r. – projekt rozporządzenia

Delegacja ustawowa do wydania ww. rozporządzenia wynika z przepisu tzw. tarczy antykryzysowej czyli art. 15zzh ust. 1 KoronawirusU. Wskazany projekt zawiera bardzo istotne zmiany m.in. z punktu widzenia jednostek samorządu terytorialnego. Mianowicie, chodzi o dodanie w InneTermSprawozdR – nowej jednostki redakcyjnej ujętej w § 4b o treści:

Terminy określone w art. 270 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, przypadające w 2022 r., przedłuża się o 30 dni.

Skoro wskazany projekt przepisu odnosi się do przepisów art. 270 ust. 1 i 4 FinPubU, to warto przytoczyć ich treść, która aktualnie jest następująca:

1. Sprawozdanie finansowe jednostki samorządu terytorialnego zarząd przekazuje organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego, w terminie do dnia 31 maja roku następującego po roku budżetowym.

(….)

4. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego rozpatruje i zatwierdza sprawozdanie finansowe jednostki samorządu terytorialnego wraz ze sprawozdaniem z wykonania budżetu, w terminie do dnia 30 czerwca roku następującego po roku budżetowym.

Zatem, wskazane terminy:

1. do 31 maja (na przekazanie organowi stanowiącemu przez zarząd sprawozdania finansowego) oraz
2. do dnia 30 czerwca (na rozpoznanie i zatwierdzenie sprawozdania z wykonania budżetu)

– miałyby ulec wydłużeniu o 30 dni.

Warto jeszcze wspomnieć o motywach wprowadzanych zmian, które podano w uzasadnieniu ww. projektu. Tamże wskazano, że zmiany zaproponowane w projekcie wynikają z trudnej do przewidzenia dynamiki i skutków trwającej pandemii, w szczególności prognozy „piątej fali” epidemii COVID-19. W związku z tym duża część jednostek może mieć problemy z terminowym wykonywaniem ww. obowiązków (absencja pracowników), pomimo że charakteryzują się one wysokim stopniem elektronizacji procesów. Dalej podkreślono, że wydanie projektowanego rozporządzenia wynika dodatkowo z uwzględnienia postulatów zgłaszanych przez środowisko księgowych, obecnie mocno zaangażowane we wdrażanie zasad nowego systemu podatkowego. W postulatach tych wskazywano, że ze względu na bezpieczeństwo obrotu gospodarczego oraz dobro podatników, a także księgowych i kadrowych, wskazane jest przesunięcie m.in. terminów na sporządzenie sprawozdań finansowych.

Podsumowując, wskazane rozwiązania legislacyjne należy ocenić pozytywnie. Z pewnością spotkają się z pozytywnym odbiorem ze strony jednostek samorządu terytorialnego w tak trudnym okresie kolejnych zagrożeń związanych z COVID-19.

Źródło: https://legislacja.gov.pl/projekt/

Dostosowanie obniżonych stawek VAT na energię i gaz ziemny

Przygotowano rozporządzenie Ministra Finansów zmieniające rozporządzenie w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych, które wejdzie w życie 31.1.2022 r. Zmienia ono rozporządzenie Ministra Finansów z 25.3.2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych. Zmiana tego rozporządzenia ma na celu dostosowanie przepisów do zmian w VATU,  wprowadzonych ustawą z 13.1.2022 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, które wejdą w życie 1.2.2022 r. a dotyczą  czasowego obniżenia  stawek VAT na żywność, energię i paliwa. Obniżenie stawek VAT w ustawie jest kontynuacją działań w zakresie obniżek podatków w  ramach działań antyinflacyjnych, w tym są kontynuacją obniżek stawek podatku VAT wprowadzonych w tym celu od 1.1.2022 r. 

Obecnie rozporządzenie z 25.3.2020 r. sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych – przewiduje czasowe (od 1.1.do 31.3.2022 r.) obniżenie stawki VAT do: 

1. 8% dla dostaw, wewnątrzwspólnotowego nabycia i importu, z wyjątkiem importu i wewnątrzwspólnotowego nabycia objętego zwolnieniem z VAT na warunkach określonych w art. 44 pkt 2 i art. 45 ust. 1 pkt 10 VATU: gazu ziemnego (CN 2711 11 00 albo 2711 21 00) oraz energii cieplnej;
2. 5% dla dostaw, wewnątrzwspólnotowego nabycia i importu energii elektrycznej (CN 2716 00 00), z wyjątkiem importu i wewnątrzwspólnotowego nabycia objętych zwolnieniem z VAT na warunkach określonych w art. 44 pkt 2 i art. 45 ust. 1 pkt 10 VATU.

Ponadto do 30.4.2022 r. obniżoną 8% stawkę VAT stosuje się także do dostawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia i importu: środków poprawiających właściwości gleby, stymulatorów wzrostu, podłoży do upraw, innych niż wymienione w poz. 12 zał. nr 3 do VATU, z wyłączeniem podłoży mineralnych – o których mowa w ustawie z 10.7.2007 r. o nawozach i nawożeniu.

Z uwagi na różne daty stosowania stawek obniżonych dla ww.  towarów w ww. rozporządzeniu i zmianie do VATU dostosowano stawki VAT z rozporządzenia do VATU.  W konsekwencji obecne daty obowiązywania obniżonych stawek VAT dla ww. towarów (odpowiednio 31.3.2022 r. oraz 30.4.2022 r.) zmieniono na datę 31.1.2022 r. Natomiast od 1.2.2022 r. do 31.7.2022 r. będą obowiązywały obniżone stawki VAT na podstawie VATU, tj. odpowiednio stawka: 

0% – na gaz ziemny, środki poprawiające właściwości gleby, stymulatory wzrostu, podłoża do upraw (z wyłączeniem podłoży mineralnych),

5% – na energię elektryczną i energię cieplną.