Senat podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Projekt ma na celu wydłużenie o 3 lata okresu zapewniania przez gminę lokalu zamiennego.

Projekt ustawy stanowi realizację postulatu zawartego w petycji indywidualnej o możliwość doręczeń w postępowaniu administracyjnym na adres skrytki pocztowej. Obecnie w postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie występuje możliwość doręczenia pisma na wniosek adresata na adres skrytki pocztowej. (https://www.senat.gov.pl/prace/druki/record,11595.html)

Istotą projektu jest zmiana ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi polegająca na tym, że na wniosek adresata doręczenie może być dokonane na wskazany przez niego adres skrytki pocztowej. W takim przypadku pismo przesłane za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z 23.11.2012 r. – Prawo pocztowe składa się w placówce pocztowej tego operatora, pozostawiając zawiadomienie o tym w skrytce pocztowej adresata. W zawiadomieniu wskazuje się placówkę pocztową operatora, w której złożono przesyłkę, oraz zamieszcza się informację, że należy ją odebrać w terminie 7 dni od dnia pozostawienia zawiadomienia.

Doręczenie na adres skrytki pocztowej nie wyklucza powtórnego zawiadomienia po upływie 7 dni, a w ostateczności przyjęcia fikcji doręczenia.

Ustawa ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Urząd KNF przygotował projekt kompleksowej regulacji prawnej dotyczącej zasad lokowania przez zakłady ubezpieczeń środków finansowych ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego (UFK)

Regulacja ta ma na celu trwałe zwiększenie poziomu ochrony klientów zakładów ubezpieczeń – osób fizycznych, zawierających umowy ubezpieczenia z UFK, do poziomu występującego już na rynku funduszy inwestycyjnych otwartych. Projekt proponowanej kompleksowej regulacji prawnej jest zgodny z art. 133 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. Wypłacalność II, który wskazuje, że państwo członkowskie UE może wprowadzić określone wymogi regulacyjne ograniczające rodzaje aktywów lub wartości odniesienia z jakimi mogą być związane świadczenia wynikające z polisy, jeżeli ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający będący osobą fizyczną, pod warunkiem, że wymogi te nie są bardziej restrykcyjne niż te przewidziane dla przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (Undertakings for Collective Investments in Transferable Securities – UCITS).

Proponowane regulacje prawne mają ograniczyć poziom ryzyka inwestycyjnego, jakim mogą być obarczani ww. klienci zakładów ubezpieczeń, poprzez wprowadzenie ograniczeń i wymogów dotyczących działalności lokacyjnej ze środków ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych, analogicznych do tych które od lat są stosowane na rynku funduszy inwestycyjnych otwartych. Przyjęcie proponowanych rozwiązań zapobiegnie praktykom zakładów ubezpieczeń w zakresie zarządzania aktywami UFK, które mogą powodować występowanie zjawiska arbitrażu regulacyjnego oraz tzw. „przepakowywanie” złożonych i ryzykownych produktów i instrumentów rynku kapitałowego, niedostępnych klientom nieprofesjonalnym, w produkty ubezpieczeniowe z elementem inwestycyjnym, dystrybuowane i sprzedawane przez zakłady ubezpieczeń szerokiemu kręgowi osób fizycznych.

Przygotowanie projektu regulacji w tej sprawie jest kolejnym działaniem organu nadzoru (obok decyzji Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 15 lipca 2021 r. dotyczącej zakazów w przedmiocie wprowadzania do obrotu, dystrybucji i sprzedaży ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych – umów ubezpieczenia na życie z UFK oraz wydanym w dniu 28 stycznia 2022 r. stanowiskiem Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego dotyczącym sposobu prezentowania opłat w umowach ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym), które ma na celu znaczące zwiększenie poziomu ochrony klientów w obszarze umów ubezpieczenia z UFK. Równocześnie jest działaniem rekomendowanym przez Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (European Insurance and Occupational Pensions Authority – EIOPA), który podczas notyfikacji wskazanej powyżej decyzji wskazał, że przyjęcie odpowiednich regulacji prawnych na poziomie krajowym będzie najlepszą odpowiedzią na identyfikowane w Polsce problemy związane z działalnością lokacyjną prowadzoną w ramach ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych.

Źródło: UKNF

Zapisy regulaminu utrzymania czystości i porządku dotyczące usytuowania pojemników na odpady

Z treści przytoczonego przepisu wynika m.in., że regulamin ten określa szczegółowe zasady utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczące:

1) wymagań w zakresie:

a) selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych obejmującego co najmniej: papier, metale, tworzywa sztuczne, szkło, odpady opakowaniowe wielomateriałowe oraz bioodpady,

b) selektywnego zbierania odpadów komunalnych prowadzonego przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych (…)

c) uprzątania błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z części nieruchomości służących do użytku publicznego,

d) mycia i naprawy pojazdów samochodowych poza myjniami i warsztatami naprawczymi;

2) rodzaju i minimalnej pojemności pojemników lub worków, przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości, w tym na terenach przeznaczonych do użytku publicznego oraz na drogach publicznych, warunków rozmieszczania tych pojemników i worków oraz utrzymania pojemników w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym, przy uwzględnieniu: (…)

2a) utrzymania w odpowiednim stanie sanitarnym i porządkowym miejsc gromadzenia odpadów;

3) częstotliwości i sposobu pozbywania się odpadów komunalnych i nieczystości ciekłych z terenu nieruchomości oraz z terenów przeznaczonych do użytku publicznego;

4) innych wymagań wynikających z wojewódzkiego planu gospodarki odpadami;

5) obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe, mających na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku;

6) wymagań utrzymywania zwierząt gospodarskich na terenach wyłączonych z produkcji rolniczej, w tym także zakazu ich utrzymywania na określonych obszarach lub w poszczególnych nieruchomościach.

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z 9.2.2022 r. (PN.4131.81.2022; http://edzienniki.olsztyn.uw.gov.pl). We wskazanym orzeczeniu zakwestionowano zapisy przewidujące, że ustawianie pojemników/worków powinno następować „w sposób niepowodujący nadmiernych uciążliwości i utrudnień dla mieszkańców nieruchomości lub osób trzecich”.

Organ nadzoru weryfikując ww. zapisy wskazał m.in., że takie sformułowanie (…) jest nieprecyzyjne i może być niezrozumiałe dla przeciętnego adresata, czego skutkiem może być brak świadomości po jego stronie, jak należy ten obowiązek wykonać. W dalszej części uzasadnienia powołano się także na orzecznictwo TK, z którego wynika, że każdy przepis prawny winien być skonstruowany poprawnie z punktu widzenia językowego i logicznego. Wymóg jasności oznacza nakaz tworzenia przepisów klarownych i zrozumiałych dla ich adresatów, którzy od racjonalnego prawodawcy oczekiwać mogą stanowienia norm prawnych niebudzących wątpliwości co do treści nakładanych obowiązków i przyznawanych praw. Związana z jasnością precyzja przepisu winna przejawiać się w konkretności nakładanych obowiązków i przyznawanych praw, tak by ich treść była oczywista i pozwalała na wyegzekwowanie.

Podsumowując, stanowisko organu nadzoru jakkolwiek jest rygorystyczne, to z prawnego punktu widzenia jest uzasadnione. W regulaminie utrzymania czystości i porządku, obowiązki właścicieli w zakresie umiejscowienia worków/pojemników powinny być precyzyjne, a nie opisane w sposób ogólny.

Polski Ład. Zatrudnianie osób niepełnosprawnych

Ulga rehabilitacyjna

Osoby z orzeczoną niepełnosprawnością oraz podatnicy, na których utrzymaniu są te osoby mogą odliczyć od dochodu oprócz wydatków dotychczas ujętych w wykazie zamieszczonym w ustawie PIT, także nowe, przeznaczone na:

Wsparcie dla firm zatrudniających osoby niepełnosprawne

Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (ZFRON) i Zakładowy Fundusz Aktywności (ZFA) zostaną zasilone ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON).

Rozwiązanie to zagwarantuje środki na ZFRON i ZFA, a w konsekwencji umożliwi udzielanie koniecznego wsparcia w rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej niepełnosprawnym pracownikom, w tym niepracującym pracownikom tych zakładów.

Źródło:

gov.pl

Wójt nie może w zarządzeniu określać sztywnych stawek za bezumowne korzystanie z nieruchomości

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Dolnośląskiego z 9.2.2022 r. (NK-N.4131.165.1.2022.AA2; https://edzienniki.duw.pl/). We wskazanym orzeczeniu zakwestionowano zapisy przewidujące, że: „Za korzystanie z gruntu stanowiącego własność Gminy (…) bez tytułu prawnego pobiera się wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z gruntu w wysokości 200% stawki czynszu określonej w załącznikach nr 1 i nr 2 do zarządzenia”.

Organ nadzoru weryfikując ww. zapisy wskazał m.in., że nieruchomości samorządowe niewątpliwie mogą być oddawane w dzierżawę, co potwierdza treść art. 13 ust. 1 GospNierU. Zgodnie zaś z art. 693 § 1 KC, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Zatem, czynsz jest elementem stosunku umowy dzierżawy – świadczeniem dzierżawcy wobec wydzierżawiającego. Natomiast po upływie okresu, na jaki umowa została zawarta, dzierżawca obowiązany jest, w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy (art. 705 KC). Organ nadzoru podkreślił nadto, że w przypadku gdy dzierżawca, mimo ustania umowy, nie wydaje wydzierżawiającemu jej przedmiotu, to wydzierżawiającemu przysługują dwa rodzaje roszczeń – po pierwsze określone w art. 471 KC roszczenie o odszkodowanie z tytułu niewykonania bądź nienależytego wykonania zobowiązania, po drugie wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy bez tytułu prawnego, którego można domagać się w oparciu o art. 224–225 KC.

Co jednak najistotniejsze, organ nadzoru wskazał również, że wysokość wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania z rzeczy nie może zostać z góry określona w sposób arbitralny w drodze aktu o charakterze publicznoprawnym. Zaakcentowano także, że wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy bez tytułu prawnego jest kategorią cywilnoprawną, określaną (w braku porozumienia stron) w postępowaniu przed sądem powszechnym, co oznacza, że gmina (jej organy) nie mogą odgórnie określać sztywnych stawek.

Podsumowując, stanowisko organu nadzoru ma prawne uzasadnienie. Wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z nieruchomości, np. po wygaśnięciu dzierżawy, powinno być dochodzone przez gminę, przy czym, nie można w uchwale/zarządzeniu określać sztywnych stawek tegoż świadczenia. Jego wysokość jest bowiem zależna od konkretnego stanu faktycznego.

Utworzenie albo powiększenie obszaru parku narodowego jako cel publiczny w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami

Na terenie parku zabrania się min.: budowy lub przebudowy obiektów budowlanych i urządzeń technicznych, z wyjątkiem obiektów i urządzeń służących celom parku narodowego; zmiany stosunków wodnych, regulacji rzek i potoków; wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu.

Powołana do życia zostanie nowa osoba prawna – Polskie Parki Narodowe, która jako państwowa osoba prawna wykonywać będzie zadania w zakresie gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa oddanymi w użytkowanie wieczyste Polskich Parków Narodowych lub będącymi ich własnością. Ponadto dyrektor parku narodowego, jako organ Polskich Parków Narodowych będzie w imieniu i na rzecz Polskich Parków Narodowych, gospodarował nieruchomościami Skarbu Państwa oddanymi w użytkowanie wieczyste Polskich Parków Narodowych lub będącymi ich własnością, położonymi na obszarze parku narodowego, w tym oddawał je w najem, dzierżawę, użytkowanie lub użyczenie, a także wykonywał prawo pierwokupu nieruchomości.

W przypadku utworzenia albo powiększenia obszaru parku narodowego, z dniem wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy (rozporządzenie Rady Ministrów), Polskie Parki Narodowe nabędzie z mocy prawa:

Nabycie praw potwierdza właściwy miejscowo wojewoda w drodze decyzji administracyjnej wydanej w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy. Nabycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, o którym mowa, oraz własności udziałów Skarbu Państwa jest wolne od podatków i opłat związanych z tym działaniem, a wynikające z niego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat. Nabycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości następuje bez obowiązku wniesienia pierwszej opłaty, a nabycie własności, oraz nabycie własności udziałów Skarbu Państwa, następuje nieodpłatnie.

Polskim Parkom Narodowym przysługuje prawo pierwokupu:

Prawo pierwokupu może być wykonane przez dyrektora parku narodowego w terminie miesiąca od dnia otrzymania przez niego zawiadomienia o treści umowy sprzedaży. W przypadku wykonania przez dyrektora parku narodowego prawa pierwokupu, właściwy miejscowo starosta oddaje nieruchomość Skarbu Państwa w użytkowanie wieczyste Polskim Parkom Narodowym. Oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości, o których mowa jest wolne od podatków i opłat związanych z tym działaniem, a wynikające z niego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat.

Zawarcie przez Polskie Parki Narodowe umowy dotyczącej rozporządzenia nieruchomościami następuje w drodze przetargu. Umowa dotycząca rozporządzenia nieruchomością jest zawierana w drodze bezprzetargowej, min. jeżeli:

Polskie Parki Narodowe nabywają z mocy prawa:

Nabycie praw, o których mowa potwierdza właściwy miejscowo wojewoda w drodze decyzji administracyjnej wydanej w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Ustawa ponadto określa własne zasady przeprowadzania przetargów, udzielania bonifikat od ceny niezależnie od tych zawartych w GospNierU.

Projekt trafił do opiniowania.

Rada gminy nie może ingerować w obowiązki służbowe inkasenta określając wynagrodzenie za inkaso

W kontekście podanej problematyki istotne znaczenie mają regulacje prawne zawarte w przepisach PodLokU. I tak, skoro przedmiotowa problematyka dotyczy opłaty targowej, warto przypomnieć o art. 15 PodLokU. Z jego treści m.in. wynika, że rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b. Targowiskami, o których mowa w ust. 1, są wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż.

W kontekście podanego wyżej rozstrzygnięcia nadzorczego na szczególną uwagę zasługuje przepis art. 19 pkt 2 PodLokU. Zgodnie z jego treścią – rada gminy, w drodze uchwały, może zarządzić pobór tych opłat w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso, a także może wprowadzić obowiązek prowadzenia przez inkasentów ewidencji osób, o których mowa w art. 17 ust. 1 PodLokU, zobowiązanych do uiszczania opłaty miejscowej oraz określić szczegółowy zakres danych zawartych w tej ewidencji, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego poboru opłaty miejscowej.

Na kanwie ww. regulacji prawnych organ nadzoru w podanym wyżej rozstrzygnięciu zakwestionował zapis o treści:

Inkasenci wymienieni w ust. 2 pkt 2, 3, 4, 5 pobierają inkaso w ramach wykonywanych obowiązków służbowych.

Regionalna izba obrachunkowa wykazała więc istotną wadę w uchwale rady gminy w sprawie opłaty targowej. Skutkiem stwierdzenia owej wady może być wszczęcie tzw. postępowania nadzorczego przez kolegium ww. regionalnej izby obrachunkowej a następnie stwierdzenie nieważności w części ww. uchwały.

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze regionalnej izby obrachunkowej jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może określając wynagrodzenia za inkaso, ingerować w stosunki służbowe przyszłego inkasenta, który jest jednocześnie pracownikiem urzędu gminy.

Źródło: http://lublin.rio.gov.pl

Polski Ład. Nowe deklaracje ZUS należy złożyć do 21 lutego 2022 r.

Dnia 1.1.2022 roku weszły w życie nowe przepisy uchwalone w ramach tzw. Polskiego Ładu. Jedną z najistotniejszych zmian, jakie dotknęły przedsiębiorców jest wprowadzenie nowych zasad opłacania składki zdrowotnej.

Nowa składka – nowe deklaracje

Wprowadzenie nowych zasad opłacania składki zdrowotnej pociągnęło za sobą kolejne zmiany. Wśród nich znalazły się nowe obowiązki dokumentacyjne. Zgodnie z nowymi przepisami, na przedsiębiorców nałożony został obowiązek składania comiesięcznych deklaracji rozliczeniowych do ZUS.

Nowe przepisy wprowadzają obowiązek comiesięcznego raportowania do ZUS informacji o podstawie wymiaru składki zdrowotnej. Obowiązek ten nałożony został na wszystkie firmy, niezależnie od tego, w jakiej formie przedsiębiorca rozlicza podatek, a co za tym idzie – niezależnie od tego, na jakich zasadach opłaca składkę zdrowotną.

W konsekwencji, obowiązkowe deklaracje ZUS każdego miesiąca złożą nie tylko Ci przedsiębiorcy, w przypadku których składka zdrowotna zależy od dochodu, a więc jest wartością zmienną. Obowiązek comiesięcznego deklarowania podstawy wymiaru nałożony został również na wszystkich pozostałych przedsiębiorców, a więc również na osoby rozliczające się kartą podatkową oraz ryczałtem.

Począwszy od 2022 roku, deklaracje ZUS DRA nie będą się automatycznie klonowały na kolejne miesiące, tak jak to miało miejsce dotychczas. Każdy kolejny miesiąc będzie zatem rodził obowiązek złożenia nowej deklaracji. Comiesięczny obowiązek złożenia dokumentów do ZUS dotyczył będzie zarówno osób, które opłacają składki ZUS w standardowej wysokości, jak i przedsiębiorców korzystających z ulg w opłacaniu składek, takich jak Ulga na Start, Mały ZUS, czy składki preferencyjne.

Deklaracje składane do ZUS w 2022 roku

Nowy obowiązek dokumentacyjny dotyczy dwóch formularzy ZUS, tj.:

Deklaracja ZUS DRA składana jest przez wszystkich przedsiębiorców, w tym również firmy jednoosobowe. Z kolei deklaracja ZUS RCA składana jest dodatkowo przez tych przedsiębiorców, którzy są płatnikami również dla innych ubezpieczonych (np. pracowników, zleceniobiorców).

Nowa deklaracja ZUS DRA

Nowe deklaracje zostały zmodyfikowane na potrzeby przepisów Polskiego Ładu, tak aby mogły służyć do raportowania comiesięcznych przychodów i dochodów osiąganych przez przedsiębiorcę.

W nowej deklaracji przedsiębiorca każdego miesiąca informował będzie ZUS o wybranej przez siebie formie opodatkowania (zasady ogólne, podatek liniowy, karta podatkowa lub ryczałt).

Kolejne sekcje formularza służą do wykazania dochodów, przychodów lub samej tylko podstawy wymiaru składek – w zależności od wybranej formy opodatkowania. I tak, jeśli przedsiębiorca wybrał:

Termin złożenia deklaracji ZUS DRA

Obowiązek składania nowych deklaracji dotyczy okresów rozliczeniowych w 2022 roku. Pierwszym miesiącem, za który złożymy nowe deklaracje jest zatem miesiąc styczeń.

Źródło:

zus.pl

Chroń swoje dane na co dzień

Według Policji odnotowujemy spadek stwierdzonych przestępstw z wykorzystaniem dokumentów innej osoby, ale cyberprzestępcy ciągle zwiększają swoją aktywność w działaniach dotyczących sektora finansowego. Co niepokojące Polacy przyznają, że nie posiadają umiejętności pozwalających ocenić czy odwiedzana strona jest bezpieczna. Jak również ponad połowa Polaków nie korzysta z narzędzi, które służą do ostrzegania przed wyłudzeniami.

Wzrost aktywności cyberprzestępców, którzy często wykorzystują coraz większą wiedze o funkcjonowaniu ludzkiego umysłu i jego niedoskonałości powinny skłonić użytkowników do lepszej ochrony swoich danych, bo to ludzki czynnik odgrywa dużą rolę w bezpieczeństwie w sieci.

Korzystając z sieci warto stosować się do tzw. zasad cyberhigieny, które pomogą użytkownikom jak i organizacji w zwiększeniu bezpieczeństwa. Wielokrotnie powtarzane, ale ciągle przez wielu nieprzestrzegane zasady jak np. niedzielenie się hasłami do serwisów czy usług, z których korzysta użytkownik czy udostępnianie informacji w serwisach społecznościowych, a także korzystanie z usług bankowych poprzez otwarte sieci internetowe.

Większość Polaków obawia się, że wyciek danych może wiązać się z negatywnymi konsekwencjami dla ich finansów, ale jednocześnie już niewielu zdaje sobie sprawę ze skali zagrożenia. Jedynie połowa zdaje sobie sprawę, że wyciek danych może skończyć się zaciągnięciem kredytu na ich dane, co piąty respondent nie potrafi określić żadnych potencjalnych zagrożeń z tym związanych.

Jeśli jednak padniesz ofiarą oszustwa lub kradzieży dokumentów pamiętaj by zgłosić to do odpowiednich służb, zabezpieczyć dokument w banku i powiadom podmiot wydający dokument oraz złóż wniosek o wyrobienie nowego dokumentu.

Źródła: https://alebank.pl/dzien-ochrony-danych-osobowych-jak-sie-lepiej-chronic-przed-cyberzagrozeniami/?id=397900&catid=32532&cat2id=32533

Przedłużenie terminów do składnia sprawozdań finansowych i zeznań podatkowych w CIT

Upoważnienie zawarte w art. 15zzh ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych – umożliwia przesunięcie terminów wypełniania obowiązków w zakresie ewidencji oraz w zakresie sporządzenia, zatwierdzenia, udostępnienia i przekazania do właściwego rejestru, jednostki lub organu sprawozdań lub informacji. Na podstawie tego przepisu przygotowano projekt rozporządzenia, które zmienia rozporządzenie Ministra Finansów z 31.3.2020 r. w sprawie określenia innych terminów wypełniania obowiązków w zakresie ewidencji oraz w zakresie sporządzenia, zatwierdzenia, udostępnienia i przekazania do właściwego rejestru, jednostki lub organu sprawozdań lub informacji (Dz. U. z 2021 r. poz. 1832).

Projekt przewiduje wydłużenie odpowiednio o 3 miesiące lub 1 miesiąc niektórych terminów wynikających z przepisów o rachunkowości dotyczących: inwentaryzacji, sporządzenia zestawienia obrotów i sald, sporządzenia sprawozdania finansowego, jego przekazywania oraz zatwierdzenia dla wybranych jednostek. Przewidziano równie wydłużenie terminów dotyczących sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych oraz sprawozdania z działalności, sprawozdania z działalności grupy kapitałowej, sprawozdania z płatności, skonsolidowanego sprawozdania z płatności, sprawozdania nt. informacji niefinansowych oraz sprawozdanie grupy kapitałowej nt. informacji niefinansowych.

Wydłużono również termin przypadający 2022 r. o 30 dni, który dotyczy sprawozdań finansowych jednostek samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 270 ust. 1 i 4 ustawy o finansach publicznych.

Przewiduje się także wydłużenie terminu określonego w art. 45 ust. 5 PDOFizU do 1.8.2022 r. Termin ten dotyczy podatników prowadzących księgi rachunkowe zobowiązanych do sporządzenia sprawozdania finansowego i przekazania go za pomocą środków komunikacji elektronicznej Szefowi KAS.

Wydłużono o 3 miesiące dla wszystkich podatników termin na składanie zeznań podatkowych w CIT za 2021 r. będzie dotyczyć wszystkich podatników.

Wydłużenie ww. terminów ma zastosowanie do obowiązków dotyczących roku obrotowego kończącego się po 29.9.2021 r., jednak nie później niż 30.4.2022 r., których termin wykonania nie upłynął przed 31.3.2022 r.

Rozporządzenie wprowadzające przedłużenie terminów wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia tego rozporządzenia.