W kontekście podanej problematyki istotne znaczenie mają regulacje prawne zawarte w przepisach PodLokU. I tak, skoro przedmiotowa problematyka dotyczy opłaty targowej, warto przypomnieć o art. 15 PodLokU. Z jego treści m.in. wynika, że rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b. Targowiskami, o których mowa w ust. 1, są wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż.

W kontekście podanego wyżej rozstrzygnięcia nadzorczego na szczególną uwagę zasługuje przepis art. 19 pkt 2 PodLokU. Zgodnie z jego treścią – rada gminy, w drodze uchwały, może zarządzić pobór tych opłat w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso, a także może wprowadzić obowiązek prowadzenia przez inkasentów ewidencji osób, o których mowa w art. 17 ust. 1 PodLokU, zobowiązanych do uiszczania opłaty miejscowej oraz określić szczegółowy zakres danych zawartych w tej ewidencji, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego poboru opłaty miejscowej.

Ważne

Wskazany wyżej przepis art. 19 pkt 2 PodLokU daje więc upoważnienie dla rady gminy wyłącznie do zarządzenia poboru danej opłaty (w tym przypadku opłaty targowej) w drodze inkasa oraz do określenia inkasentów i wysokości wynagrodzenia za inkaso.

Na kanwie ww. regulacji prawnych organ nadzoru w podanym wyżej rozstrzygnięciu zakwestionował zapis o treści:

Inkasenci wymienieni w ust. 2 pkt 2, 3, 4, 5 pobierają inkaso w ramach wykonywanych obowiązków służbowych.

Ważne

Analizując ww. zapis, organ nadzoru stwierdził, że wykracza on poza delegację ustawową z art. 19 pkt 2 PodLokU. Nadto podkreślono, że przytoczony przepis delegacyjny nie uprawnia organu stanowiącego do ingerowania w regulowane przepisami prawa pracy prawa i obowiązki pracodawcy i pracownika. Jak zaakcentowano, obowiązki służbowe są elementami stosunku pracy kształtowanymi samodzielnie przez jego strony. Rada gminy nie może więc władczo wkraczać w kwestie zakresu obowiązków służbowych, które wynikają z zawartej przez pracownika z pracodawcą umowy o pracę.

Regionalna izba obrachunkowa wykazała więc istotną wadę w uchwale rady gminy w sprawie opłaty targowej. Skutkiem stwierdzenia owej wady może być wszczęcie tzw. postępowania nadzorczego przez kolegium ww. regionalnej izby obrachunkowej a następnie stwierdzenie nieważności w części ww. uchwały.

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze regionalnej izby obrachunkowej jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może określając wynagrodzenia za inkaso, ingerować w stosunki służbowe przyszłego inkasenta, który jest jednocześnie pracownikiem urzędu gminy.

Źródło: http://lublin.rio.gov.pl