Odstąpienie od bezprzetargowego zawierania umów dotyczących nieruchomości wymaga każdorazowo zgody rady gminy
W kontekście podanej problematyki na uwagę zasługują regulacje GospNierU, która w art. 37 ust. 4 stwierdza, że zawarcie umów użytkowania, najmu lub dzierżawy na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony następuje w drodze przetargu. Wojewoda albo odpowiednia rada lub sejmik mogą wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia tych umów.
Natomiast w ust. 4a podano, że umowy użytkowania, najmu lub dzierżawy zawiera się w drodze bezprzetargowej:
1) na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, jeżeli:
a) użytkownikiem, najemcą lub dzierżawcą nieruchomości jest organizacja pożytku publicznego,
b) użytkownikiem nieruchomości jest stowarzyszenie ogrodowe w rozumieniu RodzOgrDzU;
2) na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata, ale nieprzekraczający czasu trwania umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym, jeżeli użytkownikiem, najemcą lub dzierżawcą nieruchomości jest partner prywatny lub spółka, o której mowa w art. 14 ust. 1 albo 1a PartPublPrywU, jeżeli oddanie w użytkowanie, najem albo dzierżawę stanowi wniesienie wkładu własnego podmiotu publicznego, a wybór partnera prywatnego nastąpił w trybie przewidzianym w art. 4 ust. 1 lub 2 tej ustawy.
W każdym bądź razie, z powyższych przepisów wynika, że zasadą jest zawieranie umów najmu/dzierżawy nieruchomości w trybie przetargowym, poza ww. ustawowymi wyjątkami. Natomiast w pozostałych przypadkach odstąpienie od przetargowego trybu zawarcia umowy dzierżawy wymaga zgody rady gminy, co wynika z ww. art. 37 ust. 4 GospNierU.
W kontekście podanej problematyki na szczególną uwagę zasługuje rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z 6.5.2022 r. (Nr NK-N.4131.23.3.2022.MM3; https://edzienniki.duw.pl/actbymonths).
W podanym orzeczeniu nadzorczym organ nadzoru powołał się m.in. na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 29.7.2019 r. (II SA/Gl 730/19), w którym wskazano, że uprawnienia rady wynikające z art. 37 ust. 4 zdanie drugie ww. ustawy, ograniczają się do wyrażenia zgody na odstąpienie od przetargowego trybu w konkretnym zindywidualizowanym przypadku wskazanym we wniosku organu wykonawczego. Każdorazowe odstąpienie od przetargu wymaga zgody rady wyrażonej w uchwale, a przedmiotem tej zgody musi być zidentyfikowana nieruchomość. Jednocześnie podkreślono, że zgody tej nie można wyrażać w sposób generalny, abstrakcyjny, na przyszłość i w stosunku do nieskonkretyzowanych przypadków. Oznacza to, że w sytuacji, gdy organ wykonawczy gminy zdecyduje o celowości odstąpienia od obowiązku zachowania przetargowego trybu zawierania umów, co leży w jego wyłącznej kompetencji, wówczas zobowiązany jest uzyskać zgodę rady (podobnie: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 9.7.2020 r., II SA/Kr 508/20).
Finalnie stwierdzono, że art. 37 ust. 4 GospNierU, ani żaden inny przepis prawa, nie upoważnia rady gminy do określenia generalnej zgody na przyszłość do zawierania przez organ wykonawczy gminy umów najmu albo dzierżawy nieruchomości w trybie bezprzetargowym w przypadkach określonych w uchwale o zasadach wynajmowania nieruchomości. Każdorazowe odstąpienie przez organ wykonawczy gminy od przetargowego trybu zawarcia umowy najmu wymaga uzyskania indywidualnej zgody rady gminy.
Podsumowując, stanowisko organu nadzoru jest prawnie uzasadnione. Rada gminy w ramach zasad gospodarowania nieruchomościami nie może wprowadzić generalnej zgody na przyszłość zawierania umów najmu/dzierżawy w trybie bezprzetargowym
Rośnie liczba ubezpieczonych ukraińskich pracowników
Pracę w Polsce znajduje coraz więcej cudzoziemców. W ciągu minionego roku między styczniem a grudniem liczba pracowników z innych krajów wzrosła o 150 tys. i pod koniec roku sięgnęła 875 tys. Na koniec kwietnia do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zgłoszonych było już 970 tys. cudzoziemców.
W tej grupie zdecydowanie najliczniejsi są obywatele Ukrainy – pod koniec minionego miesiąca do ubezpieczeń zgłoszonych było już niemal 700 tys. pracowników zza naszej wschodniej granicy. Warto zauważyć, że wiele z tych osób zostało zatrudnionych dzięki nowej, uproszczonej procedurze umożliwiającej szybkie podjęcie pracy. Do 12.5.2022 r. w ten sposób zatrudniono 132 tys. obywateli Ukrainy. Trzy czwarte zatrudnianych to kobiety.
Obywatele Ukrainy mogą w Polsce podejmować pracę bez specjalnych pozwoleń, a jedynym formalnym wymogiem jest zgłoszenie przez pracodawcę faktu zatrudnienia takiej osoby. Z danych MRiPS wynika, że Ukraińcy znajdują zatrudnienie w różnych częściach kraju – najwięcej osób rozpoczęło pracę na Mazowszu (28,4 tys.), Dolnym Śląsku (14,1), Wielkopolsce (13,2 tys.) i Śląsku (11,3 tys.).
Osoby, które potrzebują wsparcia w poszukiwaniu pracy mogą zarejestrować się w powiatowym urzędzie pracy. Zarówno obywatele Polski, jak i Ukrainy, mogą skorzystać tam np. z pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego i szkoleń. W przypadku pytań dotyczących procedur zatrudnienia można również kontaktować się z portalem Zielona Linia https://zielonalinia.gov.pl/ oraz infolinią 19524. Warto również śledzić oferty pracy pojawiające się w Centralnej Bazie Ofert Pracy i na Wortalu Publicznych Służb Zatrudnienia.
Źródło:
gov.pl
Przedłużono obowiązek zapewnienia przez gminę lokalu zamiennego niektórym najemcom
W Dz.U. z 2022 r. pod poz. 975 opublikowano ustawę z 24.3.2022 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz ustawy o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami.
Zmianę wprowadzono do ustawy z 21.6.2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 11 ust. 2 pkt 4 OchrLokU, nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego, właściciel może wypowiedzieć stosunek prawny, jeżeli lokator używa lokalu, który wymaga opróżnienia w związku z koniecznością rozbiórki lub remontu budynku. Przy czym, jeżeli rodzaj koniecznej naprawy tego wymaga, lokator jest obowiązany opróżnić lokal i przenieść się na koszt właściciela do lokalu zamiennego, jednak na czas nie dłuższy niż rok. Po upływie tego terminu właściciel jest obowiązany udostępnić lokatorowi w ramach istniejącego stosunku prawnego naprawiony lokal. Czynsz za lokal zamienny, bez względu na jego wyposażenie techniczne, nie może być wyższy niż czynsz za lokal dotychczasowy (art. 10 ust. 4 OchrLokU).
Nowelizacja zmienia art. 32 OchrLokU, który w nowym brzmieniu stanowi, że w razie wypowiedzenia najmu, na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 4 OchrLokU, najemcy opłacającemu w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie ustawy czynsz regulowany, obowiązek zapewnienia temu najemcy lokalu zamiennego oraz pokrycia kosztów przeprowadzki spoczywa, do 31 grudnia 2024 r., na właściwej gminie. Przed zmianą obowiązek ten ciążył na gminie do końca 2021 r.
Podsumowując trzeba podkreślić, że regulacja w tym zakresie nie powoduje skutków finansowych dla budżetu państwa, ale ma wpływ na budżety gmin. Jak czytamy w uzasadnieniu tej zmiany, póki co nie ma możliwości oszacowania takich kosztów, ponieważ nie jest znana liczba budynków stanowiących własność osób fizycznych zasiedlonych przed laty w trybie administracyjnym, nie znany jest również ich stan techniczny. Zadania te były realizowane przez gminy do końca 2021 r.
Ja wynika z uzasadnienia, zmiana obejmuje swym zakresem okres od 1.1.2022 r. i została wprowadzona z uwagi na konieczność objęcia regulacją ewentualnych sytuacji, w których na gminie dotychczas spoczywał obowiązek zapewnienia najemcom prawa do lokalu zamiennego oraz pokrycia kosztów przeprowadzki w powyższym przypadku. Dotyczy to często osób w złej sytuacji materialnej i życiowej.
Niestety, nie wskazano, czy gminy otrzymają jakąś pomoc finansową w tym zakresie ze strony państwa. Jest to zastanawiające, bo w uzasadnieniu stwierdzono, że państwo: „mając możliwości zapewnienia zabezpieczenia społecznego obywatelom, powinno z nich korzystać”. Tyle, że to gminy mają tu ustawowy obowiązek ponoszenia kosztów, a nie państwo.
Unijny akt w sprawie danych: wspólna opinia EIOD i EROD
Akt w sprawie danych ma na celu ustanowienie zharmonizowanych przepisów dotyczących dostępu i wykorzystywania danych generowanych z szerokiej gamy produktów i usług, w tym przedmiotów podłączonych do Internetu („Internet rzeczy”), wyrobów medycznych lub zdrowotnych oraz wirtualnych asystentów. Dokument ten ma również na celu zwiększenie prawa osób, których dane dotyczą, do przenoszenia danych na podstawie RODO.
EIOD i EROD z zadowoleniem przyjmują wysiłki podjęte w celu zapewnienia, aby akt w sprawie danych nie oddziaływał na obecnie przyjęte ramy ochrony danych. Jeżeli chodzi o egzekwowanie przepisów, w opinii poparto wyznaczenie organów nadzorczych ds. ochrony danych jako właściwych organów odpowiedzialnych za monitorowanie stosowania aktu w sprawie danych w zakresie ochrony danych osobowych. EIOD i EROD zwracają się do współprawodawców o wyznaczenie krajowych organów ochrony danych jako właściwych organów koordynujących na mocy aktu w sprawie danych.
Jednocześnie, biorąc pod uwagę, że akt w sprawie danych miałby również zastosowanie do wysoce wrażliwych danych osobowych, EIOD i EROD wzywają współprawodawców do zapewnienia należytej ochrony praw osób, których dane dotyczą. Za istotne należy uznać, aby dostęp, wykorzystywanie i udostępnianie danych osobowych przez podmioty inne niż osoby, których dane dotyczą, odbywało się w pełnej zgodności ze wszystkimi zasadami i przepisami dotyczącymi ochrony danych. Równie istotna, zdaniem EIOD i EROD, jest możliwość skorzystania z urządzeń anonimowo lub w sposób jak najmniej inwazyjny w zakresie prywatności.
Dlatego też w opinii przedstawiono zalecenia dla współprawodawców, aby wprowadzić restrykcje lub ograniczenia dotyczące wykorzystywania danych generowanych w wyniku korzystania z produktu lub usługi przez jakikolwiek podmiot inny niż osoby, których dane dotyczą. Ograniczenia te powinny dotyczyć zwłaszcza wykorzystywania odpowiednich danych do celów marketingu bezpośredniego lub reklamy, monitoringu pracowników, czy obliczania lub modyfikowania składek ubezpieczeniowych albo punktowej oceny kredytowej.
Źródło: https://uodo.gov.pl/pl/138/2376
Zapisy uchwały rady gminy o remontach lokali komunalnych
W kontekście podanej problematyki na uwagę zasługują regulacje art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 OchrLokU. Z podanych regulacji wynika, że rada gminy uchwala wieloletnie programy gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy.
Nadto, wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy powinien być opracowany na co najmniej pięć kolejnych lat i obejmować w szczególności:
1) prognozę dotyczącą wielkości oraz stanu technicznego zasobu mieszkaniowego gminy w poszczególnych latach;
2) analizę potrzeb oraz plan remontów i modernizacji wynikający ze stanu technicznego budynków i lokali, z podziałem na kolejne lata;
3) planowaną sprzedaż lokali w kolejnych latach;
4) zasady polityki czynszowej oraz warunki obniżania czynszu;
5) sposób i zasady zarządzania lokalami i budynkami wchodzącymi w skład mieszkaniowego zasobu gminy oraz przewidywane zmiany w zakresie zarządzania mieszkaniowym zasobem gminy w kolejnych latach;
6) źródła finansowania gospodarki mieszkaniowej w kolejnych latach;
7) wysokość kosztów w kolejnych latach, z podziałem na koszty bieżącej eksploatacji, koszty remontów oraz koszty modernizacji lokali i budynków wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, koszty zarządu nieruchomościami wspólnymi, których gmina jest jednym ze współwłaścicieli, a także koszty inwestycyjne;
8) opis innych działań mających na celu poprawę wykorzystania i racjonalizację gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, a w szczególności:
a) niezbędny zakres zamian lokali związanych z remontami budynków i lokali,
b) planowaną sprzedaż lokali.
W kontekście podanej problematyki na szczególną uwagę zasługuje rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z 6.5.2022 r. (Nr NPII.4131.1.443.2022; http://dzienniki.slask.eu/actbymonths). W podanym orzeczeniu nadzorczym organ nadzoru stwierdził m.in., że skoro rada gminy przewidziała realizację remontów w okresie obowiązywania programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, to w konsekwencji powinna określić również niezbędny zakres zamian lokali z tym związany. Ponadto wskazano, że jeżeli remonty będą realizowane w sposób niewymagający przydzielenia najemcom lokalu zamiennego, rada gminy w treści niniejszego programu powinna zawrzeć taki zapis. W przeciwnym razie ów program pozbawiony jest elementu obligatoryjnego, co stanowi istotne naruszenie ww. art. 21 ust. 2 pkt 8 lit. a OchrLokU w zw. z art. 7 Konst.
Finalnie, m.in. z powyższej przyczyny organ nadzoru dokonał stwierdzenia nieważności w całości uchwały rady gminy w sprawie wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy.
Podsumowując, stanowisko organu nadzoru jest prawnie uzasadnione. Rada gminy w ramach programu gospodarowania zasobem mieszkaniowym musi uwzględnić zakres zamian lokali w związku z przewidywanymi remontami budynków, w których lokale te są usytuowane.
Rozszerzenie kompetencji organu wykonawczego w zakresie zmian w budżecie JST w kontekście wprowadzania różnych dochodów
Najnowszy projekt nowelizacji (numer z wykazu UD 327) zakłada wprowadzenie zmian m.in. w art. 257 pkt 1 FinPubU. Aktualne brzmienie ww. przepisu jest następujące:
W toku wykonywania budżetu zarząd może dokonywać zmian w planie dochodów i wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego polegających na zmianach planu:
1) dochodów i wydatków związanych ze zmianą kwot lub uzyskaniem dotacji przekazywanych z budżetu państwa, z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych.
Natomiast wspomniany projekt zakłada nadanie mu następującej treści:
W toku wykonywania budżetu zarząd może dokonywać zmian w planie dochodów i wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego polegających na zmianach planu:
1) dochodów i wydatków związanych ze zmianą kwot, uzyskaniem dotacji przekazywanych z budżetu państwa, z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych lub uzyskaniem środków przeznaczonych na określony cel, co do których organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego nie ma swobody podejmowania decyzji o ich przeznaczeniu.
W uzasadnieniu projektu m.in. wskazano, że wspomniana zmiana ma na celu uelastycznienie zarządzania budżetami JST. Proponuje się zmianę dopuszczającą wprowadzenie przez organ wykonawczy zmian do planu dochodów budżetu JST nie tylko w zakresie dotacji, ale również środków przeznaczonych na określony cel, co do których organ stanowiący nie ma swobody podejmowania decyzji o ich przeznaczeniu – bez względu na podmiot przekazujący te środki.
Warto dodać, że projekt nie przewiduje zmian w pozostałych kompetencjach organu wykonawczego JST, czyli wymienionych w pkt 2-4, które mają treść następującą:
W toku wykonywania budżetu zarząd może dokonywać zmian w planie dochodów i wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego polegających na zmianach planu:
(…)
2) dochodów jednostki samorządu terytorialnego, wynikających ze zmian kwot subwencji w wyniku podziału rezerw subwencji ogólnej;
3) wydatków jednostki samorządu terytorialnego w ramach działu w zakresie wydatków bieżących, z wyjątkiem zmian planu wydatków na uposażenia i wynagrodzenia ze stosunku pracy, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
4) dochodów i wydatków jednostki samorządu terytorialnego związanych ze zwrotem dotacji otrzymanych z budżetu państwa lub innych jednostek samorządu terytorialnego.
Podsumowując, projektowane zmiany w art. 257 pkt 1 FinPubU niewątpliwie zmierzają w dobrym kierunku, bowiem usprawniają podejmowanie „decyzji” przez organy wykonawcze JST (np. wójta) w kontekście wprowadzania dochodów do budżetu.
Źródło: RCL
0114-KDIP4-3.4012.56.2022.3.MP – Interpretacja indywidualna z dnia 12-05-2022
Interpretacja indywidualna z dnia 12-05-2022
Doprecyzowanie terminów na przekazywanie dochodów przez JST do budżetu państwa z tytułu realizacji zadań zleconych
Powyższe zmiany przewiduje projekt ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (numer z wykazu UD 327). W projekcie tym przewidziano wiele zmian legislacyjnych m.in. w art. 255 FinPubU. Zgodnie z jego ust. 1 w obecnym brzmieniu:
Zarząd jednostki samorządu terytorialnego przekazuje pobrane dochody budżetowe związane z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostce samorządu terytorialnego odrębnymi ustawami, pomniejszone o określone w odrębnych ustawach dochody budżetowe przysługujące jednostce samorządu terytorialnego z tytułu wykonywania tych zadań, na rachunek bieżący dochodów dysponenta części budżetowej przekazującego dotację celową, według stanu środków określonego na:
1) 10 dzień miesiąca – w terminie do 15 dnia danego miesiąca;
2) 20 dzień miesiąca – w terminie do 25 dnia danego miesiąca.
Wg projektu nowelizacji ww. przepis ma przyjąć treść:
Zarząd jednostki samorządu terytorialnego przekazuje pobrane dochody budżetowe związane z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostce samorządu terytorialnego odrębnymi ustawami, pomniejszone o określone w odrębnych ustawach dochody budżetowe przysługujące jednostce samorządu terytorialnego z tytułu wykonywania tych zadań, na rachunek bieżący dochodów dysponenta części budżetowej przekazującego dotację celową, według stanu środków określonego na:
1) 10 dzień miesiąca – w terminie do 15 dnia danego miesiąca,
2) 20 dzień miesiąca – w terminie do 25 dnia danego miesiąca
– a gdy ten dzień jest dniem wolnym od pracy – do pierwszego dnia roboczego po tym terminie.
W uzasadnieniu projektu m.in. wskazano, że wspomniana zmiana ma na celu doprecyzowanie terminu, w jakim zarząd jednostki samorządu terytorialnego przekazuje pobrane dochody budżetowe, poprzez wskazanie, że gdy ten dzień jest dniem wolnym od pracy – powinno to nastąpić do pierwszego dnia roboczego po tym terminie. Takie sytuacje występowały w praktyce, w zależności od tego kiedy wypadał ww. 15 dzień miesiąca albo 25 dzień miesiąca.
Oprócz ww. zmiany projekt przewiduje dodanie nowego przepisu jako ust. 6, a dotyczącego naliczania odsetek od przekazanych przez JST z opóźnieniem dochodów z realizacji zadań zleconych. Treść projektowanego przepisu jest następująca:
Od kwot dochodów budżetowych związanych z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostce samorządu terytorialnego odrębnymi ustawami, zwróconych po terminie określonym w ust. 1 lub 2, nalicza się odsetki w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, począwszy od dnia następującego po dniu, w którym upłynął termin przekazania dochodów.
W zakresie tego nowego przepisu w uzasadnieniu projektu podano, że przepisy ustawy w obecnym brzmieniu nie zawierają regulacji stanowiącej, od jakiego terminu należy liczyć odsetki od kwot dochodów przekazanych w trybie art. 255 FinPubU, z uchybieniem wskazanych w przepisie terminów. Dla przejrzystości i jasności prowadzenia postępowania administracyjnego zasadne jest precyzyjne określenie wskazanych terminów, gdyż w tej kwestii konieczne było określenie terminów na podstawie stosowanych odpowiednio przepisów OrdPU.
Podsumowując, projektowane zmiany w art. 255 FinPubU niewątpliwie zmierzają w dobrym kierunku, bowiem usuną dotychczasowe wątpliwości i dadzą pewność działań podejmowanych przez JST w zakresie metodologii przekazywania pobranych dochodów budżetowych na rzecz SP.
Źródło: RCL
Zadaniowy czas pracy dla inspektorów
Z petycją o podjęcie inicjatywy ustawodawczej w zakresie wprowadzenie systemu zadaniowego czasu pracy inspektorów pracy 2.2.2022 r. wystąpiło Stowarzyszenie Inspektorów Pracy RP. Zdaniem autorów petycji proponowana nowelizacja ustawy o PIP wychodzi naprzeciw oczekiwaniom społecznym, a także pozwoli na bardziej elastyczne rozwiązywanie przez organy PIP problemów związanych z przebiegiem czynności kontrolnych w warunkach ograniczeń i wymogów organizacyjnych wynikających ze stanów nadzwyczajnych, takich jak np. epidemia SARS-CoV-2.
Państwowa Inspekcja Pracy, jest przeciwna wprowadzeniu rozwiązania, które pozwalałoby pracownikom wykonującymi czynności kontrolne na pracę w systemie zadaniowego czasu pracy. W ocenie kierownictwa PIP wprowadzenie przedmiotowego rozwiązania w Państwowej Inspekcji Pracy mogłoby utrudnić sprawowanie kierownictwa nad podległymi pracownikami. Ponadto ze względu na specyfikę pracy pracownika wykonującego czynności kontrolne, a także różnorodność wykonywanych przez niego czynności, w praktyce niemożliwe jest odgórne ustalanie czasu niezbędnego do wykonania powierzonych zadań w trakcie danej kontroli.
Dodatkowo po wprowadzeniu zadaniowego czasu pracy praca inspektorów przestałaby być ściśle powiązana z godzinami pracy urzędu, przez co przestaliby być dostępni dla petentów, w tym przedstawicieli podmiotów kontrolowanych, a także związków zawodowych.
Komisja do Spraw Petycji postanowiła skierować dezyderat, w którym prosi Państwową Inspekcję Pracy o szczegółową analizę skutków wprowadzenia zadaniowego czasu pracy dla inspektorów pracy.
Źródło:
pip.gov.pl
Uchwała w sprawie zasad wynajmowania lokali z zasobu gminnego z zapisami dotyczącymi lokalu przeznaczonego dla osób niepełnosprawnych
W kontekście podanej problematyki przytoczyć warto w pierwszej kolejności art. 21 ust. 1 pkt 2 OchrLokU, z którego wynika, że rada gminy uchwala zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, w tym zasady i kryteria wynajmowania lokali, których najem jest związany ze stosunkiem pracy, jeżeli w mieszkaniowym zasobie gminy wydzielono lokale przeznaczone na ten cel.
Z kolei, w ust. 3 ustawodawca doprecyzował, że zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy powinny określać w szczególności:
1) wysokość dochodu gospodarstwa domowego uzasadniającą oddanie w najem lub podnajem lokalu na czas nieoznaczony i najem socjalny lokalu oraz wysokość dochodu gospodarstwa domowego uzasadniającą stosowanie obniżek czynszu;
2) warunki zamieszkiwania kwalifikujące wnioskodawcę do ich poprawy;
3) kryteria wyboru osób, którym przysługuje pierwszeństwo zawarcia umowy najmu lokalu na czas nieoznaczony i umowy najmu socjalnego lokalu;
4) warunki dokonywania zamiany lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy oraz zamiany pomiędzy najemcami lokali należących do tego zasobu a osobami zajmującymi lokale w innych zasobach;
5) tryb rozpatrywania i załatwiania wniosków o najem lokali zawierany na czas nieoznaczony i najem socjalny lokali oraz sposób poddania tych spraw kontroli społecznej;
6) zasady postępowania w stosunku do osób, które pozostały w lokalu opuszczonym przez najemcę lub w lokalu, w którego najem nie wstąpiły po śmierci najemcy;
6a) warunki, jakie musi spełniać lokal wskazywany dla osób niepełnosprawnych, z uwzględnieniem rzeczywistych potrzeb wynikających z rodzaju niepełnosprawności;
6b) zasady przeznaczania lokali na realizację zadań, o których mowa w art. 4 ust. 2b.
W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Świętokrzyskiego z 26.4.2022 r. opublikowane w dzienniku urzędowym 6.5.2022 r. (Nr PNK.I.4130.53.2022; http://edziennik.kielce.uw.gov.pl). W argumentacji prawnej organ nadzoru wskazał m.in., że załącznik do uchwały nie zawiera tego elementu, którego zawarcie w przedmiotowych zasadach jest obligatoryjne, co uzasadnia stwierdzenie nieważności uchwały w całości. Nadto, organ nadzoru podkreślił, że rada miejska nie wypełniła w pełni kompetencji ustawowej do uchwalenia zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, co w istotny sposób narusza art. 21 ust. 3 OchrLokU. Brak bowiem wskazania warunków, jakie musi spełniać lokal wskazywany dla osób niepełnosprawnych, z uwzględnieniem rzeczywistych potrzeb wynikających z rodzaju niepełnosprawności stanowi istotne naruszenie prawa i skutkuje koniecznością stwierdzenia nieważności uchwały w całości.
Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy musi w pełni zrealizować zakres ustawowego upoważnienia, w tym w zakresie warunków, jakie musi spełniać lokal wskazywany dla osób niepełnosprawnych.