Doręczenie pism sądowoadministracyjnych możliwe na adres skrzynki pocztowej

W Dz.U. z 2022 r. pod poz. 1457 ustawę z 9.6.2022 r. o zmianie ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Zgodnie z art. 69 § 1 PostAdmU, doręczenia dokonuje się w mieszkaniu, w miejscu pracy lub tam, gdzie się adresata zastanie.

Nowelizacja wprowadza § 2 do art. 69 PostAdmU, zgodnie z którym na wniosek adresata doręczenie może być dokonane na wskazany przez niego adres skrytki pocztowej. W takim przypadku pismo przesłane za pośrednictwem operatora pocztowego składa się w placówce pocztowej tego operatora, umieszczając zawiadomienie o tym w skrytce pocztowej adresata. W zawiadomieniu wskazuje się placówkę pocztową operatora, w której złożono pismo, oraz zamieszcza się informację, że należy je odebrać w ciągu 7 dni od dnia pozostawienia zawiadomienia.

Ważne

 

W przypadku niepodjęcia pisma we wskazanym 7-dniowym terminie, stosuje się zasady ustalania terminów, w tym też tzw. fikcję doręczenia, zgodnie z nowym art. 73 § 5 PostAdmU.

Gminy nie mogą zawyżać opłat za posiłki dla uczniów dostarczane w formie cateringu

W kontekście sygnalizowanej problematyki na uwagę zasługują przede wszystkim regulacje prawne art. 106a PrOśw. Przepis ten wejdzie w życie 1.9.2022 r.

Zgodnie z art. 106a PrOśw szkoła podstawowa, z wyjątkiem szkoły podstawowej dla dorosłych, oraz szkoła artystyczna realizująca kształcenie ogólne w zakresie szkoły podstawowej, zapewnia uczniom jeden gorący posiłek w ciągu dnia i stwarza im możliwość jego spożycia w czasie pobytu w szkole. Korzystanie z posiłku, o którym mowa w ust. 1, jest dobrowolne i odpłatne.

Z powyższej regulacji wynika więc, że szkoła ma obowiązek zorganizować wspomniane wyżywienie, przy czym nie zmieniły się zasady odpłatności, bowiem w tym zakresie przepisy art. 106 PrOśw nie uległy zmianie. Wobec powyższego przy ustalaniu odpłatności za posiłki, o których mowa w art. 106a PrOśw, należy stosować m.in. przepis art. 106 ust. 4 PrOśw, z którego wynika, że do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki. Z pozostałych przepisów art. 106 PrOśw wynika zaś, że w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne. Warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę. Organ prowadzący szkołę może zwolnić rodziców albo pełnoletniego ucznia z całości lub części opłat, o których mowa w ust. 3:

1) w przypadku szczególnie trudnej sytuacji materialnej rodziny;

2) w szczególnie uzasadnionych przypadkach losowych.

Jednocześnie na kanwie przepisu art. 106 ust. 4 PrOśw warto odnotować stanowisko zawarte w wystąpieniu pokontrolnym Regionalnej Izby Obrachunkowej w Szczecinie z 18.6.2021 r., w którym m.in. podano: Zgodnie z postanowieniami art. 106 ust. 4 w zw. z art. 4 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów i dzieci z oddziałów przedszkolnych z posiłku w stołówce szkolnej nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki. Oznacza to, że cena za obiad może obejmować jedynie koszty artykułów żywnościowych (tzw. „wsadu do kotła”). Natomiast pozostałe koszty związane ze świadczeniem usługi cateringu (np. koszt przygotowania i dostawy posiłków do szkoły/oddziałów przedszkolnych, zapewnienie jednorazowych naczyń, odbiór pozostałości po niezjedzonych obiadach) powinny być sfinansowane ze środków budżetu Gminy.

Zatem, z powyższego należy wnioskować, że w odniesieniu do posiłków zapewnianych uczniom na podstawie art. 106a PrOśw, rodzic/opiekun prawny ucznia powinien dokonywać odpłatności za posiłek do wysokości tzw. „wsadu do kotła”. W sytuacji zaś zapewniania uczniom posiłku w formie cateringu, organ prowadzący ma obowiązek pokrycia wydatków związanych z przygotowaniem i dowozem posiłków do zorganizowanej stołówki. Oznacza to tym samym, że rodzic/opiekun prawny ucznia powinien dokonywać odpłatności za posiłek do wysokości tzw. „wsadu do kotła”.

Podsumowując, od nowego roku szkolnego gminy będą prawnie zobligowane do zapewnienia gorącego posiłku dla ucznia w szkole podstawowej, a przy tym nie będą mogły zawyżać opłat przy cateringu.

Źródło: RIO w Szczecinie

270 tys. obywateli Ukrainy zatrudnionych według uproszczonej procedury

Obywatele Ukrainy pracują głównie w przetwórstwie przemysłowym, transporcie, gospodarce magazynowej oraz w działalności związanej z zakwaterowaniem i usługami gastronomicznymi, a także w rolnictwie i budownictwie. Wśród zgłoszeń od pracodawców są również powiadomienia o zatrudnieniu w tak potrzebnych zawodach, jak: lekarz, pielęgniarka, opiekun osoby starszej i pomocniczy personel medyczny.

Źródło:

gov.pl

Odsetki znów wzrastają – na co muszą uważać JST?

W Dzienniku Urzędowym Monitor Polski ukazały się w dniu 8 lipca br. dwa obwieszczenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 lipca br:

1) w sprawie wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (poz. 673);

2) w sprawie wysokości odsetek ustawowych (poz. 674).

Jeśli chodzi o pierwsze z ww. odsetek, to najnowsza ich wysokość poczynając od 9.6.2022 r. wynosi 11,50% w stosunku rocznym z poziomu 10,75%, natomiast drugi rodzaj odsetek to ich wysokość od ww. daty wynosi 9,5% w stosunku rocznym, czyli wzrost z poziomu 8,75%.

Wskazane przepisy obligują jednostki samorządu terytorialnego do stosowania odsetek na wskazanej, nowej wysokości.

Jednostki te nie mają bowiem swobody w zakresie dochodzenia odsetek, a powinność. Wynika to z art. 42 ust. 5 FinPubU, gdzie postanowiono, że jednostki sektora finansów publicznych są obowiązane do ustalania przypadających im należności pieniężnych, w tym mających charakter cywilnoprawny, oraz terminowego podejmowania w stosunku do zobowiązanych czynności zmierzających do wykonania zobowiązania.

Jeśli zaś chodzi o należności cywilnoprawne, to chodzi m.in. o te wymienione w GospNierU, gdzie postanowiono, że z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

Zatem, m.in. jednostki samorządu terytorialnego, w tym gminy, są zobligowane nie tylko do dochodzenia tzw. należności głównych, np. z tytułu czynszu najmu, czy dzierżawy, ale również należności ubocznych z tych tytułów, czyli np. odsetek.

Zaniechania w tym zakresie będą stanowić zarówno naruszenie ww. regulacji prawnych FinPubU, jak również mogą nawet skutkować odpowiedzialnością w trybie dyscypliny finansów publicznych. Jak bowiem postanowiono w art. 5 DyscypFinPubU, z którego m.in. wynika, że naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest:

1) nieustalenie należności Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub innej jednostki sektora finansów publicznych albo ustalenie takiej należności w wysokości niższej niż wynikająca z prawidłowego obliczenia;

2) niepobranie lub niedochodzenie należności Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub innej jednostki sektora finansów publicznych albo pobranie lub dochodzenie tej należności w wysokości niższej niż wynikająca z prawidłowego obliczenia.

Podsumowując, wskazane obwieszczenia w sprawie odsetek ustawowych są istotnymi regulacjami prawnymi z punktu widzenia gospodarki finansowej JST. Jednostki te muszą bowiem uwzględnić nową wysokość tych odsetek w codziennym wykonywaniu zadań.

Nowy tekst jednolity ustawy podatkowej uwzględniający ostatnie nowelizacje

W Dzienniku Ustaw RP w dniu 8.7.2022 r. ukazało się obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 9 czerwca br. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (poz. 1452).

Jak podano w pkt 1 obwieszczenia – jednolity tekst PodLokU uwzględnia zmiany wprowadzone:

1) wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 24.2.2021 r. sygn. akt SK 39/19 (Dz.U. z 2021 r. poz. 401),

2) ustawą z 8.7.2021 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1558),

3) ustawą z 29.10.2021 r. o ułatwieniach w prowadzeniu handlu w piątki i soboty przez rolników i ich domowników (Dz.U. z 2021 r. poz. 2290),

4) ustawą z 17.11.2021 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 2192)

– oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed 9.6.2022 r.

Zatem, z powyższego należy wnioskować, że zdecydowano się usystematyzować przepisy prawne wspomnianej ustawy podatkowej.

Wskazane wyżej wyliczenie dotyczy m.in. nowego brzmienia zwolnienia podatkowego w art. 7 ust. 1 pkt 3 PodLokU (grunty, budynki i budowle na obszarze części lotniczych lotnisk użytku publicznego), zwolnienia podatkowego zawartego w art. 7 ust. 1 pkt 1 PodLokU (zwolnienia od podatku od nieruchomości gruntów, budynków i budowli wchodzących w skład obiektu infrastruktury usługowej, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 załącznika nr 2 do ustawy z 28.3.2003 r. o transporcie kolejowym, stosuje się od 1.1.2023 r.), sposobu opodatkowania nieruchomości osoby prowadzącej działalność gospodarczą (ww. wyrok TK SK 39/19), czy nowego zwolnienia z opłaty targowej rolników i ich domowników prowadzących w piątki i soboty handel w rozumieniu art. 2 pkt 4 UłatwHandRolDomU.

Podsumowując, wskazane obwieszczenie jest istotne zarówno z punktu widzenia organów podatkowych stosujących przepis ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jak i z perspektywy samych podatników. Wprowadzenie tekstu jednolitego zapewni przejrzystość aktu prawnego i z pewnością jest działaniem oczekiwanym przez ww. grupy odbiorców.

Wprowadzenie stawki VAT 0% do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz sił zbrojnych państwa członkowskiego, innego niż Polska

Od 1.7. 2022 r. obowiązuje Rozporządzenie Ministra Finansów z 28.6.2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2022 r., poz. 1379). Zmiany wprowadzono w związku z włączeniem do polskiego porządku prawnego zmiany wynikającej z art. 151 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE – w zakresie dodanej lit. bb (art. 1 pkt 3 dyrektywy 2019/2235). W rozporządzeniu zmieniającym w § 8 w ust. 1 oraz ust. 1a dodano pkt 3a.

Dodawane przepisy umożliwią zastosowanie stawki podatku VAT 0% do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz sił zbrojnych państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie przeznaczenia, do użytku własnego takich sił zbrojnych lub personelu cywilnego im towarzyszącego lub też w celu zaopatrzenia ich mes lub kantyn, gdy siły te biorą udział w działaniach obronnych prowadzonych w celu realizacji działania UE w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony oraz gdy dostawy towarów lub świadczenie usług dokonywane są z przeznaczeniem do państwa członkowskiego przeznaczenia innego niż Polska.

Zatem stawka 0% do dostaw towarów lub świadczenia usług na rzecz, innych niż polskie, sił zbrojnych NATO ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy są to dostawy towarów i usługi dokonywane z przeznaczeniem do innego państwa członkowskiego, a nie na terytorium Polski.

Diety za podróże służbowe wzrosną do 38 zł. Rozporządzenie zostało już opublikowane w Dzienniku Ustaw

Rozporządzenie MRiPS z 30.6.2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej stanowi wykonanie upoważnienia ustawowego zawartego w art. 775 § 2 KP. Zgodnie z tym przepisem to minister odpowiedzialny za resort pracy w ramach rozporządzenia określa między innymi wysokość należności przysługujących pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Najważniejsze to określenie wysokości diety za podróż służbową zarówno w Polsce jak i za granicą (w tym przypadku również walutę).

Dotychczas wysokość i warunki ustalania należności za podróże służbowe dla pracowników zatrudnionych w sferze budżetowej regulowało rozporządzenie MPiPS z 29.1.2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Od prawie 10 lat wysokość obowiązującej diety wynosiła za każdy dzień 30 zł przez cały ten okres nie była ona zmieniana.

Zasady przyznawania diet w podróżach służbowych

Wysokość diety za podróże służbowe odnosi się przede wszystkim do pracowników sfery budżetowej (państwowej i samorządowej), ale również żołnierzy, funkcjonariuszy oraz pracowników zatrudnionych u innych pracodawców w sektorze prywatnym.

Zgodnie z przepisami pracodawcy spoza sfery budżetowej mogą ustalać we własnym zakresie warunki wypłacania pracownikom należności z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju i poza jego granicami w drodze postanowień układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę (art. 775 § 3 KP). Obowiązujące u danego pracodawcy regulacje mogą przewidywać inne warunki zwrotu należności za podróże służbowe, niż wynikające z przepisów mających zastosowanie do wypłacania należności za podróże służbowe pracowników sfery budżetowej, z tym jednak, że nie mogą one ustalać diety za dobę podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza jego granicami w wysokości niższej niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju określona dla pracownika sfery budżetowej. W praktyce to oznacza, że zarówno w sektorze państwowym (tu stosujemy wprost rozporządzenie) jak i sektorze prywatnym minimalna dieta wynosi tyle ile zostało wskazane w rozporządzeniu za każdą dobę w podróży służbowej. Co ważne, tylko w sytuacji kiedy układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania lub umowa nie zawiera postanowień, o których mowa wyżej, pracownikowi przysługują – zgodnie z art. 775 § 5 KP – należności na pokrycie kosztów podróży służbowej według przepisów rozporządzenia.

Wysokość diety

Resort pracy wskazuje, że przy obliczeniu wysokości diety uwzględniono średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w latach 2013–2021, a także prognozowaną inflację na 2022 roku Co ważne, o zmianę wysokości diety apelowali przedstawiciele pracodawców i strony społecznej. W projekcie rozporządzenia podwyższono stawkę diety z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju o 8 zł, tj. do 38 zł. Pojawiają się również informacje, że w związku z wysoką inflacją obecnie (15,6% za czerwiec) oraz prognozami inflacji na kolejne miesiące i kwartały (według lipcowej prognozy NBP na pierwszy kwartał 2023 r. może ona wynieść 18%, a maksymalnie 26%) nie można wykluczyć, że w 2023 r. czeka nas kolejna podwyżka diety.

Wpływ wysokości diet na inne świadczenia

Wysokość diety na podróże służbowe wpływa również na inne świadczenia:

  1. ryczał na pokrycie kosztów dojazdu środkami komunikacji miejscowej wyniesie po podwyżce 7,60 zł – obecnie wynosił 6 zł;
  2. ryczał za nocleg wynosić będzie 57 zł po podwyżce – obecnie wynosił 45 zł;
  3. zwrot udokumentowanych kosztów noclegu będzie następował w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie większej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety, maksymalnie do kwoty 760 zł – obecnie wynosił maksymalnie 600 zł.
Ważne

Zgodnie z treścią rozporządzenia wchodzi ono w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia rozporządzenia w Dzienniku Ustaw. Po wejściu w życie, dieta wynosić będzie 38 zł a nie jak dotychczas 30 zł. W projekcie nie przewidziano przepisów przejściowych.

Zmiany przepisów KoronawirusU mające znaczenie w obszarze zamówień publicznych

Uchyla się zatem przepisy ograniczające możliwości potrącenia kary umownej zastrzeżonej na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy oraz możliwości dochodzenia zaspokojenia z zabezpieczenia należytego wykonania umowy w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19, i przez 90 dni od dnia odwołania stanu, który obowiązywał jako ostatni.

Jak podkreśla prawodawca w uzasadnieniu do ustawy, „utrzymanie obowiązujących rozwiązań miałoby negatywne skutki dla wykonawców, gwarantów, a także dla zamawiających, którzy mogą mieć problemy z wyegzekwowaniem skumulowanych kar umownych. Projektowane regulacje są zgodne z postulatami zamawiających i banków, którzy od samego początku sygnalizowali problemy wynikające ze stosowania art. 15r1 ustawy i postulowali jego zmianę lub uchylenie.”.

Terminy dochodzenia roszczeń

Istotne znaczenie ma w zakresie uchylenia art. 15r1 KoronawirusU przepis przejściowy zawarty w art. 32 ww. ustawy. Przewidziano w nim bowiem wprowadzenie zróżnicowanych terminów do dochodzenia roszczeń z umów wobec wykonawców przez zamawiających. Takie rozwiązanie jako korzystne – zdaniem prawodawcy – dla wykonawców i gwarantów, ma na celu umożliwienie przygotowania się do spłaty zobowiązań – skumulowanych kar umownych. W związku ze zróżnicowaniem terminów do dochodzenia roszczeń konieczne stało się dostosowanie biegu terminu przedawnienia od wskazanych dat dochodzenia roszczeń.

Stosownie do art. 32 ust. 1 ww. ustawy w przypadku roszczeń, których dochodzenie zostało ograniczone na podstawie art. 15r1 ust. 1 KoronawirusU i które dotyczyły zdarzeń powstałych:

  1. do 31.12.2020 r. – zamawiający może dokonać potrącenia z wynagrodzenia wykonawcy lub z innych jego wierzytelności, a także dochodzić zaspokojenia z zabezpieczenia należytego wykonania umowy, jednak nie wcześniej niż od 1.10.2022 r.;
  2. w okresie od 1.1.2021 r. do 31.12.2021 r. – zamawiający może dokonać potrącenia z wynagrodzenia wykonawcy lub z innych jego wierzytelności, a także dochodzić zaspokojenia z zabezpieczenia należytego wykonania umowy, jednak nie wcześniej niż od 1.1.2023 r.;
  3. w okresie od 1.1.2022 r. do dnia wejścia w życie ww. ustawy – zamawiający może dokonać potrącenia z wynagrodzenia wykonawcy lub z innych jego wierzytelności, a także dochodzić zaspokojenia z zabezpieczenia należytego wykonania umowy, jednak nie wcześniej niż od 1.4.2023 r.

Terminy przedawnienia roszczeń

Ponadto na mocy art. 32 ust. 2 ww. ustawy terminy przedawnienia roszczeń, o których mowa w art. 15r1 ust. 1 KoronawirusU, których bieg nie rozpoczął się do dnia wejścia w życie ww. ustawy, a rozpoczęty uległ zawieszeniu do tego dnia, odpowiednio rozpoczynają swój bieg albo biegną nadal w przypadku, o którym mowa w:

  1. art. 32 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – od 1.10.2022 r.,
  2. art. 32 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy – od 1.1.2023 r.,
  3. art. 32 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy – od 1.4.2023 r.

– z tym że upływ terminu przedawnienia może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia, w którym zawieszony termin rozpoczął swój bieg.

Terminy ważności zabezpieczenia należytego wykonania umowy

W art. 32 ust. 3 ww. ustawy określono z kolei, że w przypadku gdy termin ważności zabezpieczenia należytego wykonania umowy upływa w okresie od dnia wejścia w życie ww. ustawy do dnia:

  1. 13.10.2022 r. – w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy,
  2. 13.1.2023 r. – w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy,
  3. 13.4.2023 r. – w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy

– zamawiający może dochodzić zaspokojenia z tego zabezpieczenia jeszcze przed upływem terminów wskazanych odpowiednio w art. 32 ust. 1 pkt 1–3 ww. ustawy, chyba że wykonawca na 14 dni przed upływem ważności zabezpieczenia, każdorazowo przedłuży jego ważność lub wniesie nowe zabezpieczenie, którego warunki zostaną zaakceptowane przez zamawiającego.

(Zob. https://www.sejm.gov.pl/sejm9.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=2398)

Wzory wniosków o udostępnienie danych z rejestru mieszkańców i rejestru PESEL

W Dz.U. z 2022 r. pod poz. 1493 opublikowano rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z 14.7.2022 r. w sprawie określenia wzorów wniosków o udostępnienie danych z rejestru mieszkańców i rejestru PESEL oraz trybu uzyskiwania zgody na udostępnienie danych.

Zgodnie z art. 46 ust. 1 EwidLU, dane z rejestru PESEL oraz rejestrów mieszkańców w zakresie niezbędnym do realizacji ich ustawowych zadań udostępnia się:

Dane z rejestrów (mieszkańców i PESEL) można też udostępnić (art. 46 ust. 2 pkt 1–3 EwidLU):

  1. osobom i jednostkom organizacyjnym, jeżeli wykażą w tym interes prawny;
  2. jednostkom organizacyjnym, w celach badawczych, statystycznych, badania opinii publicznej, jeżeli po wykorzystaniu dane te zostaną poddane takiej modyfikacji, która nie pozwoli ustalić tożsamości osób, których dane dotyczą;
  3. innym osobom i jednostkom organizacyjnym, jeżeli wykażą interes faktyczny w otrzymaniu danych, pod warunkiem uzyskania zgody osób, których dane dotyczą.

I właśnie tryb uzyskiwania zgody na udostępnienie danych z rejestrów tym „innym osobom i jednostkom organizacyjnym” reguluje omawiane rozporządzenie. Wynika z niego, że organ właściwy do udostępnienia danych z rejestru mieszkańców lub rejestru PESEL występuje o uzyskanie takiej zgody, po wykazaniu interesu faktycznego przez osobę lub jednostkę organizacyjną wnioskującą o udostępnienie danych jednostkowych.

Ważne

Wystąpienie, na piśmie utrwalonym w postaci papierowej, opatrzonym własnoręcznym podpisem, lub w postaci elektronicznej, opatrzonym kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, kieruje się do osoby, o której dane wystąpił wnioskodawca.

Wystąpienie powinno zawierać:

Ważne

Wystąpienie doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych wpisany do bazy adresów elektronicznych albo przesyłką rejestrowaną (§ 4 rozporządzenia).

Rozporządzenie określa też wzór wniosku o udostępnienie danych:

Waloryzacja cen nieruchomości wpływa na gospodarkę nieruchomościami

W Dzienniku Urzędowym RP Monitor Polski ukazało się obwieszczenie z 5.7.2022 r. w sprawie wskaźników zmian cen dla lokali mieszkalnych w pierwszym kwartale 2022 r. z podziałem na województwa. Zostało ono wydane na podstawie upoważnienia ustawowego z art. 5 ust. 2 GospNierU. Z przepisów art. 5 ust. 1-2 GospNierU wynika m.in., że waloryzacji kwot należnych z tytułów określonych w ustawie dokonuje się przy zastosowaniu wskaźników zmian cen nieruchomości dla nieruchomości sklasyfikowanych w rejestrze cen nieruchomości, z uwzględnieniem danych wynikających z ewidencji gruntów i budynków. Nadto, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza, w formie obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wskaźniki zmian cen nieruchomości dla danego rodzaju nieruchomości, nie później niż w terminie 4 miesięcy od zakończenia kwartału, którego te wskaźniki dotyczą, z podziałem na województwa.

Co się kryje pod pojęciem waloryzacji trafnie określił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 2.3.2018 r. (II SA/Łd 887/17), gdzie m.in. wskazano, że waloryzacja zabezpiecza interes wierzyciela przez danie mu gwarancji, że mimo opóźnienia w zapłacie odszkodowania otrzyma je. Inaczej ujmując, waloryzacja jest uaktualnieniem wartości odszkodowania, ustalonego w decyzji, a jej dokonanie, na dzień zapłaty odszkodowania, jest obowiązkiem podmiotu zobowiązanego do wypłaty odszkodowania. Z racji tego, że ustalenie odszkodowania następuje w formie decyzji administracyjnej to waloryzacja, która jest urealnieniem przyjętej wysokości odszkodowania, wymaga zachowania tej samej formy. Waloryzacja służy zatem przywróceniu ekonomicznego znaczenia odszkodowania i jest dokonywana zgodnie z art. 5 GospNierU na podstawie wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych ogłaszanych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Warto wspomnieć, że wspomniana waloryzacja występuje w odniesieniu do różnego typu stanów faktyczno-prawnych objętych ustawą, w tym dotyczy:

1) art. 68 ust. 2 GospNierU dotyczącego waloryzacji kwoty udzielonej bonifikaty przy nabyciu nieruchomości od Skarbu Państwa lub od jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli bonifikata podlega zwrotowi;

2) art. 68a ust. 3 GospNierU dotyczącego waloryzacji kwoty zwracanej przez wykonującego prawo odkupu;

3) art. 132 ust. 3 GospNierU dotyczącego waloryzacji odszkodowania należnego za wywłaszczenie nieruchomości, dokonywanego na dzień wypłaty tego odszkodowania;

4) art. 148 ust. 3 GospNierU dotyczącego waloryzacji kwoty opłaty adiacenckiej w przypadku upływu stosownego terminu pomiędzy wydaniem decyzji o ustaleniu tej opłaty a dniem jej wykonalności.

Podsumowując, wspomniane obwieszczenie jest istotne z punktu widzenia gospodarki nieruchomościami samorządowymi, bowiem dotyczy różnych sfer tej działalności, co ma także ścisły związek z aspektem finansowym JST. Waloryzacja może bowiem z jednej strony generować zwiększone wydatki, a z drugiej strony wpływać na większe wpływy budżetowe – w zależności od tego, jakie świadczenie podlega waloryzacji.