Projekt unormowań w zakresie kooperatyw mieszkaniowych

Z podanych przez projektodawców motywów wynika również, że kooperatywa ma być jedynie stosunkiem prawnym obligacyjnym, a nie organizacją członków. W konsekwencji nie będzie ona posiadać osobowości prawnej, czy zdolności prawnej.

Kluczową kwestią dla istoty ww. kooperatywy jest dysponowanie przez członków prawem do nieruchomości pod zabudową mieszkaniową. I właśnie projektodawcy w tym zakresie przewidzieli pewne możliwości w działalności gmin. W art. 11 projektu przewidziano zapisy, w myśl których w celu wsparcia realizacji inwestycji mieszkaniowych rada gminy może podjąć uchwałę o zbyciu nieruchomości należącej do gminnego zasobu nieruchomości w trybie ograniczonym do członków kooperatyw mieszkaniowych na podstawie umów określających zasady współdziałania członków kooperatywy mieszkaniowej oraz do spółdzielni mieszkaniowych. Owo zbycie ma nastąpić w trybie przetargu ograniczonego.

Z kolei w dalszych regulacjach projektu przewidziano dla rady gminy możliwości wyrażenia zgody na różne formy rozliczeń związanych z ww. nieruchomościami, tj.:

1) zaliczenie na poczet ceny nieruchomości:  

– ceny lokalu mieszkalnego lub budynku przeznaczonych do sprzedaży gminie albo 

– należności z tytułu najmu gminie ww. lokali/budynku,

2) rozłożenie na raty ceny nieruchomości,

3) umorzenie niezapłaconej części ceny nieruchomości jako bonifikatę.

W związku z ww. zapisami w uchwale mają być też określone m.in. zasady odkupu nieruchomości przez gminę.

Z przywołanych zapisów wnioskować więc należy, że korzyści z wprowadzenia tych zmian mogą być obopólne. Z jednej bowiem strony korzyścią jest dla członków kooperatywy nabycie nieruchomości od gminy na preferencyjnych warunkach z różnymi formami wsparcia  w postaci bonifikaty czy rozłożenia na raty. Z drugiej zaś strony przez takie działanie gmina może wzmocnić wykonywanie zadania związanego z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych w tych sferach, w których jest ustawowo zobligowana do zapewnienia lokali dla uprawnionych grup osób, bowiem możliwe będzie wykonanie odkupu nieruchomości przez gminę. Zachętą dla gmin do udzielania wsparcia w formie bonifikaty mogą być zapisy przewidujące dla tych gmin możliwość uzyskania grantu na przedsięwzięcia infrastrukturalne, który jest udzielany w oparciu o przepisy FinWspLokBezdU. Możliwość ta ma stanowić dodatkową zachętę dla gmin do wspierania oddolnych inicjatyw mieszkaniowych.

Podsumowując, można ogólnie założyć, że projektowana ustawa może stanowić ciekawe rozwiązanie dla gmin, które mogą korzystnie wpłynąć na sferę wydatków majątkowych ich budżetów. Dużą zaletą projektowanych zmian jest ich elastyczność, co pozwoli dopasować potrzeby danej gminy do określonej sytuacji m.in. na rynku lokali komunalnych, a w konsekwencji być może umożliwi racjonalniejsze wydatkowanie środków budżetowych na te cele.

Projekt zmiany ustawy o ochronie zabytków – rozszerzenie możliwości przeznaczania dotacji „zabytkowej” na nowe cele

Warto bowiem przypomnieć, że na mocy art. 81 OchrZabU samorządy są uprawnione do wprowadzenia uchwał w sprawie zasad udzielania dotacji na zabytki wpisane do rejestru zabytków, albo wpisane do gminnej ewidencji zabytków. Co prawda, akurat ta regulacja nie jest przedmiotem projektu, to jednak zmianie mogą ulec inne regulacje pozostające z nią w bezpośredniej korelacji. Chodzi w tym zakresie przede wszystkim o art. 77 OchrZabU, który określa w zamkniętym katalogu możliwe cele finansowania dotacją. Nowelizacja zaś przewiduje:

1. dodanie możliwości finansowania dotacją monitoringu wizyjnego (zmiana art. 77 pkt 17 OchrZabU),
2. umożliwienie finansowania dotacją działań związanych z przemieszczeniem zabytku nieruchomego będącego budynkiem albo budowlą o konstrukcji drewnianej obejmujące: demontaż zabytku, ponowny montaż zabytku, przetransportowanie zabytku (nowy pkt 17 w art. 77 OchrZabU).

Zatem, z przywołanych wyżej regulacji prawnych należy wnioskować, że projekt przewiduje rozszerzenie możliwości przeznaczenia dotacji „zabytkowej” na nowe cele, które wydają się być bardzo użyteczne, szczególnie finansowanie systemu monitoringu wizyjnego, co praktycznie dotyczy każdego zabytku. W interesie zaś samorządów jest, aby zabytki były w odpowiedni sposób zabezpieczone przed różnymi zagrożeniami.

Podsumowując, podane przykładowo zapisy projektu należy z pewnością ocenić pozytywnie. Samorządy mogą zyskać nowe możliwości wspierania zabytków i to m.in. tych wpisanych do gminnej ewidencji zabytków.

Źródło: https://legislacja.rcl.gov.pl

Zmiany w budżecie gminy i w wieloletniej prognozie finansowej muszą być równoległe

W uproszczeniu rada gminy przyjęła więc na to samo zadanie różne kwoty w wieloletniej prognozie finansowej i w budżecie. W budżecie na 2021 r. zaplanowana była na ww. zadanie kwota w wysokości 136 144 zł, natomiast w prognozie finansowej zaplanowano jako limit wydatków kwotę 139 397 zł.

Analizując ww. rozbieżności RIO uznała, że taki dysonans narusza art. 226 ust. 3 pkt 4 FinPubU. Z podanej regulacji wynika zaś, że:

W załączniku do uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej określa się odrębnie dla każdego przedsięwzięcia:

4) limity wydatków w poszczególnych latach;

Z kolei, z art. 229 FinPubU wynika, że:

Wartości przyjęte w wieloletniej prognozie finansowej i budżecie jednostki samorządu terytorialnego powinny być zgodne co najmniej w zakresie wyniku budżetu i związanych z nim kwot przychodów i rozchodów oraz długu jednostki samorządu terytorialnego.

W kontekście wspomnianego limitu wydatków stanowisko zajmowały już regionalne izby obrachunkowe. Z uchwały Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Łodzi z 12.3.2013 r. (Nr 25/2013) wynika, że nieprawidłowe określenie limitów wydatków na wieloletnie przedsięwzięcie stanowi naruszenia art. 226 ust. 3 pkt 4 FinPubU. Z kolei, w uchwale Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie z 23.2.2016 r. (Nr 5.86.2016) podkreślono, że w załączniku do uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej określa się odrębnie dla każdego przedsięwzięcia m.in. okres realizacji i łączne nakłady finansowe, limity wydatków w poszczególnych latach oraz limit zobowiązań. W sytuacji zaś, gdy rada gminy uchwalając załącznik obejmujący wykaz realizowanych przez gminę przedsięwzięć nie zapewniła mu wewnętrznej zgodności i spójności, co w efekcie doprowadziło do ustalenia w sposób nieprawidłowy okresu realizacji, łącznych nakładów finansowych oraz limitów wydatków i zobowiązań w poszczególnych latach, naruszyła w konsekwencji przepis art. 226 ust. 3 pkt 3, 4 i 5 FinPubU.

Z zestawienia przywołanych regulacji prawnych wynika więc, że ustawodawca kładzie nacisk na spójność danych wykazywanych w budżecie i w wieloletniej prognozie finansowej. Spójność ta dotyczy różnych aspektów wskazanych dokumentów finansowych, w tym kwot odnoszących się do finansowania wydatku np. za wykonanie ogrodzenia terenu przedszkola – w zakresu limitu wydatków na dany rok budżetowy.

Podsumowując, należy przyjąć, że wskazana uchwała Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie jest istotnym rozstrzygnięciem z punktu widzenia prowadzenia gospodarki finansowej jednostek samorządu terytorialnego. Finalnie zaś przyjęto w niej, że: Z powyższego wynika niezgodność pomiędzy limitem wydatków określonych na ww. zadanie w badanej uchwale, a uchwałą budżetową, co stanowi istotne naruszenie przepisów prawa.  Kolegium Izby zwraca uwagę, że wartości przyjęte w wieloletniej prognozie finansowej i budżecie jednostki samorządu terytorialnego powinny być zgodne, a każdorazowa zmiana budżetu we wskazanych obszarach pociąga za sobą zmianę danych prognozy (tak: wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2016 r. II GSK 3517/15).

Z powyższego należy więc wnioskować, że limit wydatków z prognozy finansowej musi być spójny z kwotami wydatków z uchwały budżetowej – w zakresie danego wydatku.

Wykaz krajowych stanowisk i funkcji publicznych będących eksponowanymi stanowiskami politycznymi

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 1381 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 27.7.2021 r. w sprawie wykazu krajowych stanowisk i funkcji publicznych będących eksponowanymi stanowiskami politycznymi. 

Zgodnie z art. 2 ust. 2 pkt 11 lit. a–g, i oraz j TerroryzmU, osoby zajmujące eksponowane stanowiska polityczne to, z wyłączeniem grup stanowisk średniego i niższego szczebla, osoby zajmujące znaczące stanowiska publiczne lub pełniące znaczące funkcje publiczne, w tym m.in.:

Trzeba dodać, że w celu ustalenia, czy klient lub beneficjent rzeczywisty jest osobą zajmującą eksponowane stanowisko polityczne, instytucje obowiązane wdrażają procedury oparte na analizie ryzyka, w tym mogą przyjmować od klienta oświadczenie w formie pisemnej lub formie dokumentowej, że jest on albo nie jest osobą zajmującą takie stanowisko, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. 

Składający oświadczenie ma obowiązek zawrzeć w nim klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia (art. 46 ust. 1 TerroryzmU). 

Zgodnie z wchodzącym w życie od 31.10.2021 r. art. 46a TerroryzmU, Generalny Inspektor Informacji Finansowej przekazuje Komisji Europejskiej wykaz krajowych stanowisk i funkcji publicznych będących eksponowanymi stanowiskami politycznymi, o których mowa wyżej. 

Omawiane rozporządzenie wydano na podstawie delegacji ustawowej określonej w art. 46c TerroryzmU, który również wchodzi z życie 31.10.2021 r. 

 

Państwowy rejestr granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 1373 opublikowano rozporządzenie Rady Ministrów z 16.7.2021 r. w sprawie państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju. 

Zakres informacji gromadzonych w bazie danych PRG

W PRG gromadzi się informacje wymienione w § 3 rozporządzenia dotyczące:

Organizacja, tryb i standardy techniczne tworzenia, aktualizacji i okresowej weryfikacji PRG

Przepisy dotyczące danych przestrzennych PRG, pól powierzchni oraz nadawania obiektom przestrzennym PRG identyfikatorów infrastruktury informacji przestrzennej, określa § 4 rozporządzenia. 

PRG prowadzi się z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego PRG, który zapewnia w szczególności:

Aktualizacji i weryfikacji PRG dokonuje się z urzędu w zakresie określonym w § 6 i 7 rozporządzenia. 

Tryb udostępniania danych zawartych w PRG

Dane zawarte w PRG udostępnia się za pomocą usług sieciowych przeglądania i pobierania, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 i 3 u ustawy z 4.3.2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 214). Specyfikację tych usług sieciowych dotyczących udostępniania danych z PRG określa załącznik do rozporządzenia.

Przepisy przejściowe

Zgodnie z § 9 rozporządzenia, baza danych państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju prowadzona na podstawie przepisów dotychczasowych staje się bazą danych państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju w rozumieniu omawianego rozporządzenia. To samo dotyczy systemu teleinformatycznego PRG prowadzonego na podstawie przepisów dotychczasowych.

 

Nowe dowody osobiste z odciskiem palców i odręczny podpisem właściciela

Projektowane uszczelnienie zakazu handlu w niedziele

Nie wszystkie placówki pocztowe otworzą się w niedziele 

Propozycja nowelizacji ustawy o zakazie handlu przewiduje dwie zasadnicze zmiany, pierwsza z nich odnosi się do zmiany w art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy polegającej na przesadzeniu, iż z wyłączenia spod zakazu handlu mogą̨ korzystać́ placówki pocztowe, których przeważająca działalność polega na świadczeniu usług pocztowych w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, a nie jak to jest obecnie, czyli każda placówka pocztowa może skorzystać z tego wyłączenia, nawet jeżeli działalność pocztowa jest minimalna. 

Zgodnie z proponowaną zmianą ustawy, przez przeważającą działalność należy rozumieć „rodzaj przeważającej działalności wskazany we wniosku o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, o którym mowa w ustawie z 29.6.1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2021 r. poz. 955), jeżeli działalność́ ta stanowi co najmniej 50% miesięcznego przychodu ze sprzedaży, uzyskanego w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym jest prowadzony handel lub są̨ wykonywane czynności związane z handlem”.

Według pomysłodawców zmian w treści ustawy doprecyzowanie przepisu jest konieczne i oczekiwane społecznie ze względu na praktykę̨ stosowania tego przepisu w obecnym jego brzmieniu. Polega ona na korzystaniu z wyłączenia spod zakazu handlu przez typowe placówki handlowe, które dzięki uzyskaniu statusu placówki pocztowej mogą̨ prowadzić handel we wszystkie niedziele i święta, czego nie mogłyby czynić nie mając takiego statusu, ponieważ zakres działalności handlowej prowadzonej przez takie placówki nie jest objęty pozostałymi włączeniami spod zakazu handlu zawartymi w art. 6 ust. 1 ustawy. 

Wyroby tytoniowe do zmiany 

Druga ze zmian obejmuje nowelizacje art. art. 6 ust. 1 pkt 6 polegającą na pominięciu w nim wyrazów „wyrobów tytoniowych”. Obecnie przedsiębiorca może skorzystać z wyłączenia zakazu handlu na podstawie tego przepisu uzasadniając to tym, że jego przeważająca działalność polega na sprzedaży detalicznej żywności, napojów i wyrobów tytoniowych (PKD 42.2). Autorzy ustawy uważają, że przepis w obecnym brzmieniu jest nadużywany, ponieważ jest wykorzystywany przez przedsiębiorców, którzy w praktyce handlują̨ przede wszystkim innymi towarami, niż wyroby tytoniowe, natomiast wyroby tytoniowe są sprzedawane w niewielkiej ilości. Projekt ustawy nie przewiduje całkowitego zakazu sprzedaży wyrobów tytoniowych w niedziele i święta.

Placówki handlowe, korzystające z wyłączeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 5–7 i 28–30 ustawy o zakazie handlu w niedziele i święta będą miały obowiązek prowadzenia ewidencji miesięcznego przychodu ze sprzedaży, z podziałem na przychód z działalności określonej w ust. 1 pkt 2, 5–7 i 28– 30 ustawy o zakazie handlu w niedziele i święta oraz przychód z pozostałej działalności. Minister właściwy do spraw gospodarki będzie miał obowiązek określenia w drodze rozporządzenia sposobu prowadzenia tej ewidencji, wzoru tej ewidencji oraz szczegółowej treści wpisów w tej ewidencji, biorąc pod uwagę̨ konieczność zapewnienia prawidłowego prowadzenia tej ewidencji oraz przejrzystości, kompletności i dostępności zawartych w niej danych.

 

Geodezyjna ewidencja uzbrojenia terenu

 Zakres danych gromadzonych w GESUT

W GESUT wyróżnia się następujące rodzaje sieci uzbrojenia terenu, oznaczone literą:

W zakresie metod pozyskania informacji o obiekcie GESUT rozporządzenie wyróżnia następujące metody, oznaczone literą:

Dla wszystkich przewodów sieci uzbrojenia terenu wyróżnia się informację o przebiegu przewodu (z podziałem na: podziemny, naziemny, nadziemny) oraz o funkcji przewodu z podziałem na przewód główny i przyłącze, w zakresie wymienionym w § 7 rozporządzenia. Specyfikację pojęciowego modelu danych GESUT określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Każdemu obiektowi powiatowej bazy GESUT i krajowej bazy GESUT nadaje się identyfikator infrastruktury informacji przestrzennej (IdIIP), na który składają się:

  1) przestrzeń nazw, w której skład wchodzi identyfikator zbioru danych przestrzennych, do którego należy dany obiekt przestrzenny, według ewidencji zbiorów oraz usług danych przestrzennych infrastruktury informacji przestrzennej, o której mowa w art. 13 ust. 5 ustawy z 4.3.2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 214), uzupełniona po kropce skrótem „GESUT” albo „KGESUT” w przypadku krajowej bazy GESUT;

  2) identyfikator lokalny wyróżniający w sposób jednoznaczny dany obiekt spośród innych obiektów zapisanych w tej bazie;

  3) identyfikator wersji obiektu.

Tryb i standardy tworzenia i aktualizacji powiatowej bazy GESUT i krajowej bazy GESUT oraz udostępnienie danych z tych baz

Powiatową bazę GESUT tworzy się i prowadzi w systemie teleinformatycznym na podstawie:

Powiatową bazę GESUT aktualizuje się w drodze czynności materialno-technicznej na podstawie:

  1) materiałów przyjmowanych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego;

  2) wyników wspomnianych wyżej narad koordynacyjnych (art. 28b ust. 1 PrGeodKart);

  3) danych lub informacji pozyskiwanych z innych rejestrów publicznych oraz od podmiotów władających sieciami uzbrojenia terenu.

Powiatową bazę GESUT aktualizuje się niezwłocznie, ale nie później niż 30 dni od uzyskania materiałów, wyników, danych lub informacji.

Informacje zawarte w powiatowej bazie GESUT i krajowej bazie GESUT udostępnia się w postaci elektronicznej za pomocą usług sieciowych przeglądania i pobierania, a specyfikację usług sieciowych określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

Przepisy przejściowe

Powiatowa baza GESUT i krajowa baza GESUT prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych stają się odpowiednio powiatową bazą GESUT i krajową bazą GESUT w rozumieniu rozporządzenia. Przy czym, powiatową bazę GESUT i krajową bazę GESUT, prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych, dostosowuje się do przepisów rozporządzenia w terminie do 31.12.2022 r.

Wysokości charakterystycznych punktów obiektów GESUT określa się w układzie wysokościowym PL-EVRF2007-NH, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 5 PrGeodKart. Układ wysokościowy, inny niż taki, może być stosowany przy prowadzeniu powiatowej bazy GESUT lub krajowej bazy GESUT nie dłużej niż do 31.12.2023 r.

Ewidencja miejscowości, ulic i adresów

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 1368 opublikowano rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z 21.7.2021 r. w sprawie ewidencji miejscowości, ulic i adresów. 

Dane gromadzone w ewidencji miejscowości, ulic i adresów

Z rozporządzenia wynika, że ewidencja zawiera informacje o:

Z art. 47a ust. 1 PrGeodKart wynika, że do zadań gminy należy:

Zakres danych gromadzonych w ewidencji szczegółowo określa § 4 rozporządzenia, natomiast specyfikację pojęciowego modelu danych ewidencji określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 

Numery porządkowe

Z rozporządzenia wynika również, że w miejscowościach o charakterze miasta numery porządkowe są obligatoryjnie przypisane do ulic lub placów. W przypadku miejscowości, w której ulicom i placom nie nadaje się nazw, ewidencja zawiera zbiory punktów adresowych dla całej miejscowości.

Poza tym:

1. w przypadku obiektów położonych w bezpośrednim sąsiedztwie dwóch lub więcej ulic, posiadających odrębne wejścia od strony sąsiadujących z nimi ulic, albo gdy obiekt położony przy jednej ulicy posiada więcej niż jedno wejście główne, obiektom tym może być nadanych wiele numerów porządkowych, związanych ze wszystkimi głównymi wejściami do obiektu;
2. współrzędne przypisane do punktu adresowego powinny dotyczyć przybliżonego środka ściany obiektu zwróconej w stronę ulicy albo placu, z którą jest związany numer porządkowy, lub w przypadku obiektów wyżej wymienionych, powinny dotyczyć przybliżonej lokalizacji wejścia do obiektu, oznaczonego danym numerem porządkowym;
3. nie stosuje się jednego numeru porządkowego dla wielu budynków położonych na tej samej nieruchomości; nie nadaje się też odrębnych numerów porządkowych dla poszczególnych kondygnacji budynków;
4. w przypadku gdy nadawanie kolejnych numerów porządkowych może powodować zaburzenie dotychczasowego ładu i czytelności numeracji porządkowej, organ prowadzący ewidencję podejmuje działania umożliwiające nadawanie numerów porządkowych zgodnie z ładem w zakresie numeracji porządkowej;
5. dane określające lokalizację i przebieg osi ulic oraz obszar placów ustala się na podstawie informacji zawartych w uchwałach rady gminy w sprawie przebiegu oraz nadania nazw ulicom i placom.

 

Nadawanie numerów porządkowych związanych z określoną ulicą odbywa się w następujący sposób:

numery porządkowe wzdłuż ulic głównych wzrastają w kierunku od centrum miejscowości ku jej granicom albo z południa na północ oraz ze wschodu na zachód; numery porządkowe wzdłuż ulic bocznych wzrastają, poczynając od głównej ulicy, w kierunku granic miejscowości; numery porządkowe po lewej stronie ulicy, w kierunku zwiększających się numerów, oznacza się liczbami nieparzystymi, a po prawej stronie liczbami parzystymi; numery porządkowe obiektów przylegających do placu wzrastają, poczynając od naroża placu przy głównej ulicy, zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara; jeżeli plac powstaje z rozszerzenia lub skrzyżowania ulic, dla obiektów przylegających do placu ustala się kolejne numery porządkowe jednej z ulic przechodzących przez plac; przy nadawaniu numerów porządkowych pozostawia się wolne numery pod prognozowaną zabudowę, uwzględniając ład przestrzenny w całej miejscowości lub ład w obrębie danej ulicy lub danego placu.

 

Wzór wniosku o ustalenie numeru porządkowego (zob. art. 47a ust. 6 PrGeodKart), określa załącznik nr 2 do rozporządzenia, natomiast wzór wniosku w postaci elektronicznej umieszcza się, przechowuje oraz udostępnia w centralnym repozytorium wzorów dokumentów elektronicznych. 

W odniesieniu do numerów porządkowych rozporządzenie przewiduje przepisy przejściowe, z których wynika, że:

Aktualizacja danych gromadzonych w ewidencji

Aktualizacji danych ewidencji, ich uzupełnienia lub zmiany dokonuje się z urzędu w trybie czynności materialno-technicznej, w przypadku gdy:

W dniu, w którym dokonano aktualizacji ewidencji, organ prowadzący ewidencję przekazuje do państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju (PRG) nowe albo zmienione dane ewidencji dotyczące ulic, placów i punktów adresowych, z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego stosowanego do prowadzenia ewidencji (zob. § 8 rozporządzenia).

 

 

Przychody z tytułu dodatków spisowych

Tak stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 14.7.2021 r. (0115-KDIT2.4011.334.2021.1.MM).

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 1 SpisPowszU, zadania gmin w ramach prac spisowych obejmują zadania z zakresu administracji rządowej m.in. w zakresie weryfikacji, aktualizacji i uzupełnienia wykazu adresowo-mieszkaniowego przekazanego przez Prezesa GUS.

Środki na wykonanie tych zadań Prezes GUS przekazuje gminie za pośrednictwem dyrektora urzędu statystycznego właściwego ze względu na miejsce położenia gminy w terminach umożliwiających wykonanie prac spisowych (art. 37 ust. 3 SpisPowszU).

Natomiast w ramach wydatków osobowych można finansować m.in. dodatki za wykonywanie prac spisowych (dodatki spisowe) lub jednorazowe nagrody za wykonywanie prac spisowych dla pracowników jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego oraz zastępców komisarzy spisowych (art. 38 ust. 1 pkt 2 SpisPowszU).

Pozostaje kwestia opodatkowania otrzymanych dodatków spisowych podatkiem dochodowym, czyli zgodnie z przepisami PDOFizU. Dyrektor KIS rozpatrywał taką sprawę, w której burmistrz wyznaczył dziewięciu pracowników do prac związanych z aktualizacją wykazów adresowo-mieszkaniowych. Pracownicy wykonywali czynności spisowe zarówno w godzinach pracy, jak i po godzinach, gdyż nie zostali zwolnieni z obowiązków wynikających z umowy o pracę. Pracownikom tym wypłacono dodatki spisowe za wykonywanie tych prac.

Dyrektor KIS przyznał rację wnioskującemu o wydanie interpretacji podatkowej, że dodatki spisowe otrzymane przez pracowników nie są przychodami ze stosunku pracy. Dodatki spisowe trzeba bowiem zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, czyli z art. 13 pkt 6 PDOFizU. Z przepisu tego wynika, że do przychodów z działalności wykonywanej osobiście zalicza się m.in. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności.

W konsekwencji podmiot dokonujący wypłaty takich przychodów potrąca i odprowadza zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z zasadami określonymi w art. 41 i 41 PDOFizU.

Podsumowując, w omawianej sprawie dodatki spisowe wypłacono pracownikom, czyli osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, których wynagrodzenia i wszelkie inne wypłaty oraz świadczenia nieodpłatne z tego tytułu stanowią przychody ze stosunku pracy i innych pokrewnych, wymienione w art. 12 ust. 1 PDOFizU. Dyrektor KIS stwierdził jednak, że dodatki spisowe nie należą do tego źródła przychodu, są bowiem przychodami z działalności wykonywanej osobiście. Ma to wpływ przede wszystkim na obowiązki płatnika podatku.