Brak zlecenia sporządzenia/aktualizacji operatu szacunkowego jako nieprawidłowość z zakresu gospodarki nieruchomościami
Przepisy art. 156 ust. 3 i 4 GospNierU przewidują w zakresie operatów szacunkowych dwa rozwiązania prawne:
3. Operat szacunkowy może być wykorzystywany do celu, dla którego został sporządzony, przez okres 12 miesięcy od daty jego sporządzenia, chyba że wystąpiły zmiany uwarunkowań prawnych lub istotne zmiany czynników, o których mowa w art. 154.
4. Operat szacunkowy może być wykorzystywany po upływie okresu, o którym mowa w ust. 3, po potwierdzeniu jego aktualności przez rzeczoznawcę majątkowego.
Wskazane wyżej przepisy GospNierU są istotne z punktu widzenia gospodarki nieruchomościami JST. Obligują one bowiem m.in. gminy do posiadania aktualnych operatów szacunkowych. Są w tym zakresie dwa rozwiązania alternatywne: albo sporządzenie nowego operatu szacunkowego, albo aktualizacja dotychczasowego przez rzeczoznawcę majątkowego.
Naruszenie ww. regulacji prawnych przez wójta gminy stwierdziła Regionalna Izba Obrachunkowa w Krakowie w wystąpieniu pokontrolnym z 6.7.2021 r. (WK.6130.13.21). Izba obrachunkowa stwierdziła naruszenie – dokonano sprzedaży nieruchomości w trybie bezprzetargowym, bez zlecenia sporządzenia nowego, bądź aktualizacji przez rzeczoznawcę majątkowego operatu szacunkowego już istniejącego. Warto wspomnieć, że zgodnie z art. 7 GospNierU, jeżeli istnieje potrzeba określenia wartości nieruchomości, wartość tę określają rzeczoznawcy majątkowi, o których mowa w przepisach rozdziału 1 działu V. Zgodnie zaś z art. 28 GospNierU, sprzedaż nieruchomości albo oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej następuje w drodze przetargu lub w drodze bezprzetargowej, stosownie do przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.
Niezależnie od trybu sprzedaży nieruchomości, należy wskazać, że pod względem ekonomicznym dla gminy korzystniejsze jest zastosowanie wspomnianej wyżej aktualizacji operatu. Jak wynika zaś z ww. art. 156 GospNierU, potwierdzenie aktualności operatu szacunkowego następuje przez umieszczenie stosownej klauzuli w operacie szacunkowym przez rzeczoznawcę, który go sporządził, oraz dołączenie do operatu szacunkowego analizy potwierdzającej, że od daty jego sporządzenia nie wystąpiły zmiany uwarunkowań prawnych lub istotne zmiany czynników, o których mowa w art. 154. Po potwierdzeniu aktualności operat szacunkowy może być wykorzystywany do celu, dla którego został sporządzony, w kolejnych 12 miesiącach, licząc od dnia upływu okresu, o którym mowa w ust. 3, chyba że wystąpią zmiany uwarunkowań prawnych lub istotne zmiany czynników, o których mowa w art. 154.
Z punktu widzenia zatem prowadzenia gospodarki nieruchomościami, w tym sprzedaży nieruchomości samorządowych, kluczowe jest wykonanie ww. czynności związanych z operatem szacunkowym. Czynności te pozwalają bowiem na określenie wartości nieruchomości. Natomiast wartość nieruchomości mogą określić zgodnie z GospNierU – rzeczoznawcy majątkowi. Stąd dla zachowania wspomnianych wymogów ustawowych konieczne jest uzyskanie przez gminę potwierdzenia wartości nieruchomości w drodze jednej z ww. czynności rzeczoznawcy majątkowego. Zaniechanie tych czynności będzie skutkowało stwierdzeniem nieprawidłowości przez RIO, która dokonuje cyklicznych kontroli gospodarki finansowej JST.
Podsumowując, należy wskazać, że JST zbywające mienie komunalne powinny koniecznie przestrzegać regulacji prawnych GospNierU w zakresie określania wartości nieruchomości, które będą zbywane czy to trybie przetargowym, czy bezprzetargowym. Nieprawidłowości wykazane przez RIO są zatem uzasadnione.
NSA: Spółka z o.o. w organizacji może uczestniczyć wymianie udziałów
Takie stanowisko zajął NSA w wyrokach z 22.7.2021 r. NSA (II FSK 2416/20 i II FSK 2417/20, Legalis).
Istota sporu w rozpoznawanych łącznie sprawach przez NSA dotyczyła rozstrzygnięcia tego czy osoba fizyczna może skorzystać ze zwolnienia w PIT z tytułu wymiany udziałów w 2015 r., o których mowa w art. 24 ust. 8a PDOFizU, w sytuacji gdy spółka, będąca stroną tej wymiany, jest spółką kapitałową w organizacji.
W ocenie podatników (osób fizycznych) realizowana transakcja pomiędzy nimi a spółką z o.o. w organizacji spełnia warunki wymiany udziałów określone w art. 24 ust. 8a PDOFizU. Organy podatkowe były przeciwnego zdania. W ich ocenie, skoro w załączniku nr 3 do PDOFizU wymienione zostały dwie spółki kapitałowe, tj. spółka z o.o. i spółka akcyjna, to zwolnieniem z tytułu wymiany udziałów nie są objęte spółki kapitałowe w organizacji. Stanowisko to potwierdził sąd I instancji.
Należy zaznaczyć, że takie stanowisko zajmowały dotychczas zarówno organy podatkowe, jak i sądy administracyjne.
Jednak NSA rozpoznając sporną sprawę zauważył, że nie można poprzestać na wykładni językowej art. 24 ust. 8a PDOFizU. Tę wykładnię należało zweryfikować poprzez wykładnię celowościową i systemową z uwzględnieniem elementu europejskiego celu dyrektywy 2009/133/WE.
W ocenie NSA nie ma prawnych przeszkód, aby spółka kapitałowa w organizacji mogła uczestniczyć w procesie wymiany udziałów, o którym mowa w art. 24 ust. 8a PDOFizU. Spółka kapitałowa w organizacji może być podmiotem, do którego zastosowanie mają przepisy dotyczące wymiany udziałów, pomimo że w załączniku nr 3 do PDOFizU wymienione zostały tylko spółka akcyjna i spółka z o.o. utworzone na podstawie prawa polskiego.
Jak zauważył NSA, spółka z o.o. w organizacji nie jest odrębną formą spółki, a jedynie stadium organizacyjnym spółki z o.o. Spółka kapitałowa w organizacji ma wyłącznie przejściowy charakter i niemożliwe jest jej stałe istnienie. Jest to zatem argument, który przemawia przeciwko pojmowaniu spółki kapitałowej w organizacji jako odrębnego typu czy podtypu spółki z o.o.
W uzasadnieniu ustnym wyroku NSA podkreślił, że wymiana udziałów, jeżeli odbywa się na etapie stadialnym spółki w organizacji, w tym przypadku spółki z o.o., objęta jest również regulacjami dyrektywy 209/133/WE, jak również objęta jest regulacjami polskiego prawa podatkowego, które stanowią odwzorowanie rozwiązań przyjętych w dyrektywie. Zatem spółka kapitałowa w organizacji może być podmiotem, do którego zastosowanie mają przepisy dotyczące wymiany udziałów.
Kwota wolna od podatku nie dla wszystkich
Zgodnie z nowymi przepisami, kwota wolna od podatku wciąż obowiązuje jedynie w przypadku rozliczania podatku według skali podatkowej. W praktyce więc, z kwoty wolnej skorzystać będą mogły jedynie osoby zatrudnione na umowach o pracę i umowach cywilnoprawnych oraz te osoby prowadzące działalność gospodarczą, które rozliczają się na zasadach ogólnych, tj. według skali podatkowej.
Istnieje jednak wiele innych grup podatników, którzy rozliczają się na innych zasadach. A odpowiednie przepisy dotyczące kwoty wolnej nie zostały wprowadzone do przepisów odnoszących się do innych form opodatkowania.
Grupy podatników, których nowe przepisy nie obejmują
Ustawa wyklucza zatem korzystanie z kwoty wolnej m.in. w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą i rozliczających się podatkiem liniowym. Takich osób jest w Polsce ok. 700 tysięcy.
Kolejną grupą, która nie została objęta przywilejem kwoty wolnej, jest kilkaset tysięcy osób rozliczających się ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. W ustawie o ryczałcie również nie wprowadzono żadnych przepisów, które umożliwiałyby skorzystanie z kwoty wolnej w jakiejkolwiek postaci.
Wreszcie trzecią grupą, która nie otrzyma możliwości pomniejszenia podatku choćby o złotówkę kwoty wolnej, są przedsiębiorcy rozliczający się na podstawie karty podatkowej. Również i w tych przepisach nie wprowadzono bowiem żadnej wzmianki o możliwości korzystania z kwoty wolnej od podatku.
Łącznie zatem z przywileju związanego z możliwością korzystania z kwoty wolnej, wyłączonych zostało nawet 2 miliony Polaków.
Ulga dla klasy średniej nie dla przedsiębiorców
Artykuł 32 nowej ustawy o podatku dochodowym wprowadza nową, nieznaną dotąd ulgę, zwaną powszechnie „ulgą dla klasy średniej”. Założeniem nowej ulgi jest wyrównanie strat spowodowanych zwiększonymi obciążeniami z tytułu składki zdrowotnej.
Wprowadzony w Polskim Ładzie zakaz odliczania składki zdrowotnej od podatku spowodował drastyczne zwiększenie kwoty odprowadzanego podatku PIT. Przy dochodach powyżej 5700 zł, suma nowej nieodliczalnej składki zdrowotnej oraz wyższego PIT-u osiąga tak wysokie wartości, że nawet przysługująca niektórym grupom kwota wolna przestaje przynosić jakiekolwiek korzyści. Nowa ulga ma zatem na celu zniwelowanie tej podwyżki. Ale tylko niektórym podatnikom.
Aby skorzystać z nowej ulgi, trzeba, po pierwsze, wykazać się dochodem w przedziale dokładnie pomiędzy 5701 zł a 11141 zł miesięcznie. Dochód w wysokości 11200 zł nie uprawnia zatem już do żadnej ulgi.
O wiele ciekawszy jest drugi warunek, jaki należy spełnić, aby móc skorzystać z nowej ulgi. Otóż ulga dla klasy średniej przysługuje jedynie osobom pracującym na etacie. Nie skorzysta zatem z ulgi żadna osoba pracująca na własny rachunek. Osiąganie dochodów z tytułu działalności gospodarczej całkowicie wyklucza korzystanie z ulgi i to niezależnie od formy rozliczania podatku. Nie skorzystają zatem z ulgi nie tylko osoby na podatku liniowym, ryczałcie czy karcie podatkowej, ale również przedsiębiorcy rozliczający się według skali podatkowej.
Źródło:
zus.pl
Środki finansowe w 2021 r. podzielone między jednostki ochrony przeciwpożarowej
W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 1401 opublikowano rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 26.7.2021 r. w sprawie wysokości środków finansowych w 2021 r. i ich podziału między jednostki ochrony przeciwpożarowej działające w ramach krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.
Zgodnie z art. 15 pkt 2–6 i 8 OchrPPożU, jednostkami ochrony przeciwpożarowej są m.in. zakładowa straż pożarna, zakładowa służba ratownicza, gminna zawodowa straż pożarna, powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna, terenowa służba ratownicza, ochotnicza straż pożarna, a także inne jednostki ratownicze.
Budżet państwa uczestniczy w kosztach funkcjonowania wymienionych tu jednostek ochrony przeciwpożarowej, jeżeli jednostki te działają w ramach krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (art. 33 ust. 1 OchrPPożU).
Wysokość środków finansowych przeznaczonych wyłącznie dla zapewnienia gotowości bojowej jednostek ochrony przeciwpożarowej działających w ramach krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego ustala się w 2021 r. w kwocie 73 000 000 zł. Przy czym, środki te przeznacza się dla:
- zakładowych straży pożarnych – w kwocie 35 000 zł;
- ochotniczych straży pożarnych – w kwocie 72 965 000 zł.
Dla porównania w 2020 r. środki te wynosiły 145 590 000 zł, z czego dla zakładowych straży pożarnych przeznaczono 45 000 zł, a dla ochotniczych straży pożarnych – 145 545 000 zł.
Nowe wzory formularzy NIP
W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 1404 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 19.7.2021 r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i zgłoszeń aktualizacyjnych oraz zgłoszeń w zakresie danych uzupełniających.
Określono wzory formularzy:
- zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem (NIP-2(13)) – załącznik nr 1 do rozporządzenia;
- zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego osoby fizycznej będącej podatnikiem lub płatnikiem (NIP-7(6)) – załącznik nr 2 do rozporządzenia;
- zgłoszenia aktualizacyjnego osoby fizycznej będącej podatnikiem (ZAP-3(6)) – załącznik nr 3 do rozporządzenia;
- zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego w zakresie danych uzupełniających (NIP-8(4)) – załącznik nr 4 do rozporządzenia.
Poprzednio obowiązujące wzory formularzy, czyli określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z 27.12.2018 r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i zgłoszeń aktualizacyjnych oraz zgłoszeń w zakresie danych uzupełniających (Dz.U. z 2018 r. poz. 2496) można stosować nie dłużej niż do 31.12.2021 r.
Przypomnijmy, że formularz:
- NIP-2 składają osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej będące podatnikiem lub płatnikiem podatków, lub płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenia zdrowotne z wyjątkiem podmiotów wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego, dla których przeznaczony jest formularz NIP-8 (chodzi tu m.in. o spółki cywilne, wspólnoty mieszkaniowe, wspólnoty samorządowe, stowarzyszenia niewpisane do KRS, państwowe i samorządowe osoby prawne, takie jak m.in. instytucje kultury, szkoły publiczne itd.);
- NIP-7 przeznaczony jest dla osób niebędących przedsiębiorcami lub niepodlegających rejestracji w CEIDG: prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą lub podlegających zarejestrowaniu jako podatnicy VAT lub będących zarejestrowanymi VAT, lub będących płatnikami podatków, lub będących płatnikami składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, lub niemających nadanego numeru PESEL, lub wykonujących tzw. działalność nierejestrowaną;
- ZAP-3 przeznaczony jest dla osoby fizycznej, spełniającej łącznie kryteria: ma nadany numer PESEL, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, nie jest płatnikiem podatków, nie jest płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne;
- NIP-8 przeznaczony dla podmiotów wpisanych do KRS (z wyłączeniem rejestru dłużników niewypłacalnych), czyli m.in. spółki prawa handlowego, fundacje, stowarzyszenia itd.; NIP-8 służy zgłaszaniu i aktualizacji danych nieobjętych wpisem do KRS, czyli tzw. danych uzupełniających.
Projekt uchwały w sprawie udzielenia dotacji spółce wodnej musi zostać zaopiniowany przez UOKiK i ministra rolnictwa
Analizując motywy jakimi kierowała się RIO dokonując stwierdzenia nieważności wspomnianej uchwały dotacyjnej (zasadniczo z powodu nie przedstawienia projektu uchwały UOKiK i ministrowi rolnictwa a z dotacji mogli korzystać przedsiębiorcy) przede wszystkim warto przypomnieć przepis PrWod, który stanowił dla rady miejskiej podstawę podjęcia uchwały. W tym zakresie na uwagę zasługuje art. 443 PrWod. Z tej regulacji wynika m.in., że:
(…)
2. Spółki wodne mogą korzystać z pomocy finansowej z budżetów jednostek samorządu terytorialnego na bieżące utrzymanie wód i urządzeń wodnych oraz na finansowanie lub dofinansowanie inwestycji.
3. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 2, polega na udzielaniu dotacji celowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych z budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
4. Zasady udzielania dotacji celowej, tryb postępowania w sprawie udzielania dotacji i sposób jej rozliczania określają organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego w drodze uchwały będącej aktem prawa miejscowego.
5. Udzielenie dotacji celowej następuje na podstawie umowy zawartej przez jednostkę samorządu terytorialnego ze spółką wodną.
6. W przypadku gdy dotacja celowa stanowi pomoc publiczną lub pomoc de minimis, jej udzielenie następuje z uwzględnieniem warunków dopuszczalności tej pomocy określonych w przepisach prawa Unii Europejskiej.
Wskazana regulacja ust. 4 stanowi więc punkt wyjścia dla rady gminy dla konstruowania uchwały dotacyjnej. Co jednak istotne, wspomniana uchwała powinna także spełniać przesłankę z ust. 6. Właśnie tej przesłanki – zdaniem RIO – nie spełniła uchwała, co była zasadniczą przyczyną nieważności całej uchwały. Izba wskazała bowiem, że: W związku z powyższym procedura podejmowania uchwały w sprawie takich dotacji musi uwzględnić wymogi zawarte w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 743).
W dalszych motywach rozstrzygnięcia izba wskazała, że nie dopełniono wymogów określonych w art. 7 ust. 3 i ust. 3a PostPomPubU. Z tych regulacji wynika, że:
3. Projekt programu pomocowego przewidujący udzielanie pomocy de minimis podlega wyłącznie zgłoszeniu Prezesowi Urzędu, który w terminie 14 dni może przedstawić zastrzeżenia dotyczące przejrzystości zasad udzielania pomocy.
3a. Projekt programu pomocowego przewidujący udzielanie pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie podlega wyłącznie zgłoszeniu ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, który w terminie 14 dni może przedstawić zastrzeżenia dotyczące przejrzystości zasad udzielania pomocy.
Regionalna izba obrachunkowa ustaliła, że projekt uchwały rady miejskiej nie został przesłany ani do UOKiK, ani do ministra rolnictwa. W ocenie izby to zaniechanie świadczy o naruszeniu procedury podejmowania uchwały przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego i wskazuje na istotne naruszenie prawa – art. 443 ust. 4 PrWod w zw. z art. 7 ust. 3 i 3a PostPomPubU.
Podsumowując, w przypadku gdy uchwała dotacyjna przewiduje dotowanie spółek wodnych prowadzących działalność gospodarczą, to projekt tej uchwały powinien zostać uprzednio przedstawiony do zaopiniowania do UOKiK i ministra rolnictwa. Zaniechanie tej powinności będzie skutkować stwierdzeniem nieważności uchwały dotacyjnej, nawet wówczas, gdy merytorycznie konstrukcja uchwała jest prawidłowa.
Źródło: http://bip.bydgoszcz.rio.gov.pl
Elektroniczne potwierdzenia na PUE dla świadczeniobiorców
Dotychczas tylko ubezpieczeni i płatnicy składek mogli samodzielnie generować elektroniczne potwierdzenia o danych zgromadzonych w ZUS na PUE ZUS. Od 31 lipca taką możliwość mają również świadczeniobiorcy.
Potwierdzenie danych świadczeniobiorcy to dokument elektroniczny podpisany za pomocą kwalifikowanej pieczęci elektronicznej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który nie wymaga już podpisu pracownika ZUS. Na potwierdzeniu mogą znaleźć się informacje dotyczące przysługujących emerytur, rent i zasiłków, czy wysokości świadczenia. Taki dokument można przekazać do instytucji, która tego oczekuje.
Na zmianach zyskają również ubezpieczeni. Od 31 lipca mogą także wygenerować potwierdzenie z informacją, że nie pobierają żadnego świadczenia.
Źródło:
zus.pl
Zmiany w zatrudnieniu socjalnym. Projekt nowelizacji ustawy
Projekt nowelizacji ustawy o zatrudnieniu socjalnym zawiera propozycje poniżej wyróżnionych zmian.
1. Poprawa sytuacji uczestników centrów integracji społecznej (CIS) przez:
- podniesienie wysokości świadczenia integracyjnego do wysokości 120 % zasiłku dla bezrobotnych przez okres całego uczestnictwa w zajęciach CIS włącznie z okresem próbnym (obecnie podczas 1-miesięcznego okresu próbnego uczestnik otrzymuje jedynie 50 % świadczenia integracyjnego);
- uelastycznienie czasu uczestnictwa w CIS do 30 h tygodniowo (obecnie 6 h dziennie);
- poszerzenie możliwości przedłużania okresu uczestnictwa w CIS o 6 miesięcy, po zmianie maksymalny okres uczestnictwa będzie mógł trwać łącznie 24 miesiące (obecnie 18 miesięcy);
- przyznanie dodatkowych dni wolnych od zajęć, łącznie 12, z zachowaniem świadczenia integracyjnego (obecnie 6 dni);
- wydłużenie okresu niezdolności do pracy wskutek choroby do 21 dni, za które przysługuje świadczenie integracyjne pomniejszone o 1/40 za każdy dzień niezdolności (obecnie 14 dni);
- podniesienie górnego limitu premii motywacyjnej, wypłacanej ze środków własnych CIS, do wysokości 100 % świadczenia integracyjnego (obecnie do 50 %).
2. Ułatwienie funkcjonowania centrów integracji społecznej przez:
- rezygnację z przesłanki ubóstwa przy kierowaniu przez ośrodek pomocy społecznej do uczestnictwa w CIS;
- umożliwienie zakładania CIS i KIS przez spółdzielnie socjalne zarówno osób prawnych, jak i osób fizycznych;
- umożliwienie realizacji usług z zakresu reintegracji społecznej i zawodowej, w ramach funkcjonującego CIS, w innej gminie (obecnie konieczność uzyskania nowego statusu i stworzenia nowej struktury CIS);
- umożliwienie otrzymania od marszałka województwa dotacji na wyposażenie w przypadku np. rozbudowy CIS lub utworzenia warsztatu w innej gminie (obecnie dotacja jedynie na pierwsze wyposażenie) oraz dotacji podmiotowej dla CIS działającym w formie samorządowych zakładów budżetowych;
- przyznanie kierownikowi CIS prawa do kwalifikacji uczestnika do dalszego uczestnictwa w zajęciach CIS (obecnie kwalifikuje ośrodek pomocy społecznej na wniosek kierownika).
3. Wpływanie na jakość funkcjonowania centrów integracji społecznej przez:
- wprowadzenie nowych uprawnień nadzorczych dla wojewody w zakresie możliwości weryfikacji spełniania wymagań przez CIS w czasie posiadania statusu CIS (przez okres 5 lat);
- umożliwienie kierownikowi swobodnej decyzji w zakresie zatrudniania na podstawie umowy o pracę lub umów cywilnoprawnych osób zatrudnionych w CIS (obecnie ustawa wymienia, które osoby w CIS zatrudnione są na podstawie umowy o pracę np. pracownik socjalny, instruktor zawodu).
4. Wpływanie na pracodawców przez:
- skrócenie okresu zatrudnienia uczestnika lub absolwenta CIS lub KIS do 6 miesięcy z refundacją części wynagrodzenia do wysokości 100 % zasiłku dla bezrobotnych wraz ze składką na ubezpieczenia społeczne (obecnie 12 miesięcy; 100 % zasiłku dla bezrobotnych wraz ze składką przez 3 miesiące, 80 % kolejne 3 miesiące i 60 % w następnych 6 miesiącach).
Do tego dochodzą też m.in. zmiany korzystne dla członków Rady Zatrudnienia Socjalnego oraz możliwość tworzenie resortowych programów na rzecz rozwoju CIS i KIS. Projekt ustawy o zatrudnieniu socjalnym wprowadza także zmianę w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie przeznaczenia środków finansowych uzyskanych przez gminę z opłat za wydanie pozwoleń za sprzedaż napojów alkoholowych również na zadania realizowane przez CIS i KIS.
Źródło:
gov.pl
Przy porozumieniu pomiędzy JST o wspólnej realizacji zadania nie można podejmować uchwały o dotacji dla partnera
W motywach uzasadnienia rozstrzygnięcia nadzorczego wskazano w szczególności, że podstawy do podjęcia uchwały przez radę powiatu nie mógł stanowić art. 47 DochSamTerytU. Dla przypomnienia, z tej regulacji wynika, że:
1. Jednostka samorządu terytorialnego może udzielać dotacji innym jednostkom samorządu terytorialnego na dofinansowanie realizowanych przez nie zadań.
2. Wysokość dofinansowania określa, w drodze uchwały, organ stanowiący tej jednostki samorządu terytorialnego, która udziela dotacji.
Co istotne, w dalszych motywach rozstrzygnięcie regionalna izba obrachunkowa zwróciła uwagę na pewien bardzo istotny aspekt formalny przy finansowaniu zadań realizowanych w ramach wspólnych porozumień. Otóż podano m.in., że
Z przepisu art. 47 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego nie wynika kompetencja rady powiatu do podejmowania uchwał w sprawie przekazania dotacji celowej na realizację zadań realizowanych w ramach porozumień. Nie istnieje też żaden przepis prawa materialnego dający podstawę do podjęcia takiej uchwały.
Ponadto zaznaczono, że stosownie do przepisu § 134 TechPrawodR podstawą wydania uchwały i zarządzenia jest przepis prawny, który:
1) upoważnia dany podmiot do uregulowania określonego zakresu spraw,
2) wyznacza zadania lub kompetencje danego podmiotu.
Jednocześnie regionalna izba obrachunkowa wskazała na inną (legalną) alternatywę dla przekazania środków finansowych przez powiat – gminie. Jak podkreślono, za zadanie realizowane przez gminę w ramach wspólnej realizacji projektu przez jednostki samorządu terytorialnego w drodze porozumienia, powiat powinien przeznaczyć w uchwale budżetowej lub jej zmianie – dotację zgodnie z art. 216 ust. 2 pkt 3 FinPubU. Dla przypomnienia, z tej regulacji prawnej wynika, że wydatki budżetu jednostki samorządu terytorialnego są przeznaczone na realizację zadań określonych w odrębnych przepisach, a w szczególności na zadania przejęte przez jednostki samorządu terytorialnego do realizacji w drodze umowy lub porozumienia.
Podsumowując, stanowisko regionalnej izby obrachunkowej jakkolwiek mocno sformalizowane, ma oparcie w przepisach prawa. Oznacza to tym samym, że w przypadku gdy jednostki samorządu terytorialnego realizują wspólnie zadanie (w drodze porozumienia), to wówczas nie ma podstaw, aby organ stanowiący jednostki samorządowej podejmował specjalną uchwałę dotacyjną o przekazaniu dotacji dla „partnera”, z którym wspólnie realizuje zadanie inwestycyjne. Jedyną podstawą prawną przekazania dotacji powinny być zapisy w uchwale budżetowej, w odpowiednich podziałkach klasyfikacji budżetowej, bez podejmowania odrębnej uchwały.
Źródło: http://bip.poznan.rio.gov.pl
Program ochrony środowiska przed hałasem
W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 1409 opublikowano rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z 26.7.2021 r. w sprawie programu ochrony środowiska przed hałasem.
Zgodnie z art. 119a ust. 12 PrOchrŚrod, program ochrony środowiska przed hałasem sporządza się w formie pisemnej i składa się on z czterech części.
Po pierwsze, program składa się ze wstępu zawierającego informacje ogólne o tym programie.
We wstępie wskazuje się: |
cel programu |
właściwy organ czyli organ zobowiązany do opracowania programu |
podstawę prawną czyli podstawę prawną opracowania programu i przepisy regulujące dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku, wyrażone wskaźnikami LDWN i LN, obowiązujące w dniu uchwalenia programu |
informację o dokumentach czyli informację o dokumentach stanowiących podstawę do opracowania programu wraz z podaniem organów i podmiotów, które je sporządziły |
opis obszaru objętego programem zawierający:
|
Po drugie, w skład programu wchodzi uzasadnienie zakresu zagadnień objętych tym programem.
W uzasadnieniu wskazuje się: |
dane i wnioski wynikające ze sporządzonych strategicznych map hałasu, w tym:
|
ocenę realizacji poprzedniego programu, w tym:
|
analizy materiałów, dokumentów i publikacji wykorzystanych do opracowania programu, w tym:
|
Po trzecie, program składa się z opisu działań w zakresie ograniczenia poziomu hałasu w środowisku, w tym harmonogramu ich realizacji, oraz obowiązków i ograniczeń wynikających z realizacji tego programu.
W opisie działań w zakresie wskazuje się: |
działania w zakresie ochrony przed hałasem planowane do podjęcia w ciągu 5 lat licząc od roku uchwalenia programu, łącznie z wyznaczeniem obszarów cichych w aglomeracji i poza aglomeracją, wraz z określeniem podmiotu lub organu odpowiedzialnego za ich realizację |
zakładane efekty działań chodzi o zakładane efekty wymienionych wyżej działań obliczone na podstawie wskaźnika NHA,x |
działania w zakresie ochrony przed hałasem planowane do realizacji w ciągu 6–10 lat licząc od roku uchwalenia programu, a także identyfikację obszarów, które powinny zostać wyznaczone jako obszary ciche |
harmonogram realizacji działań chodzi tu o harmonogram realizacji poszczególnych działań w zakresie ochrony przed hałasem (planowanych do podjęcia w ciągu 5 lat, jak i planowanych do realizacji w ciągu 6–10 lat) |
opis obowiązków z programu chodzi o opis obowiązków wynikających z programu dotyczących podmiotów lub organów odpowiedzialnych za realizację działań ochrony przed hałasem (planowanych do podjęcia w ciągu 5 lat, jak i planowanych do realizacji w ciągu 6–10 lat) oraz ograniczeń wynikających z realizacji programu |
zestawienie szacunkowych kosztów realizacji programu w tym szacunkowych kosztów realizacji poszczególnych działań ochrony przed hałasem planowanych do podjęcia w ciągu 5 lat, o ile są możliwe do oszacowania, i źródeł finansowania |
opis sposobu monitorowania realizacji programu |
W programie w przypadku:
- miast o liczbie mieszkańców większej niż 100.000 zakładane efekty działań ochrony przed hałasem planowanych do podjęcia w ciągu 5 lat, oblicza się w odniesieniu do każdego źródła hałasu oddzielnie, z wyodrębnieniem głównych dróg, głównych linii kolejowych i głównych lotnisk położonych w granicach tych miast;
- głównych dróg, głównych linii kolejowych i głównych lotnisk położonych poza granicami miast o liczbie mieszkańców większej niż 100.000 zakładane efekty wymienionych wyżej działań ochrony przed hałasem, oblicza się w odniesieniu do każdego źródła hałasu oddzielnie, w podziale na powiaty.
Po czwarte, program składa się ze streszczenia tego programu sporządzonego w języku niespecjalistycznym, w którym wskazuje się:
- podstawę prawną programu, cel programu i obszar objęty programem;
- ogólne informacje o działaniach ochrony przed hałasem (planowanych do podjęcia w ciągu 5 lat, jak i planowanych do realizacji w ciągu 6–10 lat);
- harmonogram realizacji poszczególnych działań wymienionych wyżej.
Harmonogram realizacji poszczególnych działań ochrony przed hałasem (planowanych do podjęcia w ciągu 5 lat, jak i planowanych do realizacji w ciągu 6–10 lat):
- w przypadku miast o liczbie mieszkańców większej niż 100.000 określa się oddzielnie dla wszystkich dróg, wszystkich linii kolejowych i wszystkich lotnisk położonych w granicach tych miast;
- dla terenów położonych poza granicami miast powyżej 100.000 określa się oddzielnie dla głównych dróg, głównych linii kolejowych i głównych lotnisk;
- określa się na terenach z przekroczeniami dopuszczalnych poziomów hałasu wyrażonych wskaźnikiem długookresowym, w oparciu o wzór określony w § 6 ust. 3 rozporządzenia.
W programie zamieszcza się wymienione wyżej informacje w podziale na:
- miasta,
- główne drogi położone poza granicami miast,
- główne linie kolejowe położone poza granicami miast,
- główne lotniska położone poza granicami miast
– o liczbie mieszkańców większej niż 100.000.
Rozporządzenie poprzedzało rozporządzenie Ministra Środowiska z 14.10.2002 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinien odpowiadać program ochrony środowiska przed hałasem (Dz.U. z 2002 r. poz. 1498), które utraci moc 18.8.2021 r. Dla porównania w poprzednim programie określano i oceniano:
1) powstającą emisję hałasu w związku z eksploatacją: instalacji, zakładów, urządzeń, a także dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów;
2) powstający hałas w środowisku w związku z eksploatacją źródeł hałasu, o których mowa w pkt 1, przed i po realizacji zadań programu, z uwzględnieniem liczby mieszkańców na terenie objętym programem;
3) efektywności ekologicznej i ekonomicznej zadań programu we wzajemnym ich powiązaniu.
Natomiast harmonogram realizacji poszczególnych zadań w poprzednim programie ustalano, uwzględniając:
- przekroczenie progowego poziomu hałasu dla terenów zagrożonych hałasem;
- przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu na terenach przeznaczonych pod szpitale, domy opieki społecznej, obszary A ochrony uzdrowiskowej;
- przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu na terenach mieszkaniowych ((według określonego wówczas wzoru);
- przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu na pozostałych terenach, dla których ustala się dopuszczalny poziom hałasu.