Polski Ład. Ulga dla klasy średniej

W praktyce okazało się, że konieczne jest przygotowanie propozycji ulg, dzięki którym osoby zarabiające do kwoty około 133 tys. złotych nie będą tracili na wszystkich zmianach. 

  1. W przypadku podatników, których – podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ustawy PIT – roczne przychody z pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT (z wyjątkiem przychodów, do których mają zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT) mieszczą̨ się̨ w przedziale od 68 412 zł do 102 588 zł, kwota obniżki korygującej wynosi: (przychody z pracy x 0,06684549) – 4 572 zł / 0,17.
  2. W przypadku podatników, których – podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ustawy PIT – roczne przychody z pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT (z wyjątkiem przychodów, do których mają zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT) są̨ wyższe od 102 588 zł i nie przekraczają̨ kwoty 133 692 zł, kwota ulgi wynosi: – (przychody z pracy x 0,07346090) + 9821,75 zł / 0,17.

Ulga dla pracowników stosowana będzie w rozliczeniu rocznym oraz przy obliczaniu zaliczek na podatek między innymi przez zakłady pracy, które będą stosować ulgę̨ za miesiące, w których podatnik uzyska od tego zakładu pracy przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy (podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 27 ustawy, z wyłączeniem przychodów, do których mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów, o których mowa art. 22 ust. 9 pkt 3) w wysokości od 5 701 zł do 11 141 zł. 

Jeżeli warunek wysokości i rodzajów przychodów będzie spełniony, zakład pracy pomniejszy dochód o kwotę ulgi dla pracowników w wysokości obliczonej według jednego z wzorów: (A x 0,06684549) – 381 zł / 0,17

– gdzie A oznacza przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy (które podlegają̨ opodatkowaniu zgodnie z art. 27 ustawy, z wyłączeniem przychodów, do których mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów, o których mowa art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy) w wysokości wyższej od 5701 zł i nieprzekraczającej kwoty 8549 zł miesięcznie, 

albo – (A x 0,07346090) + 818,48 zł / 0,17

– gdzie A oznacza uzyskane przez podatnika w roku podatkowym przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy (które podlegają̨ opodatkowaniu zgodnie z art. 27 ustawy, z wyłączeniem przychodów, do których mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów, o których mowa art. 22 ust. 9 pkt 3) w wysokości wyższej od 8549 zł i nieprzekraczającej kwoty 11 141 zł miesięcznie. 

Warto podkreślić, że komentowane ulgi nie obejmują osób świadczących pracę na podstawie stosunku zlecenia. Szczególnie, że trwają obecnie prace mające na celu całkowite oskładkowanie (chociaż z pewnymi wyjątkami) umów zlecenia. W tym zakresie warto jeszcze poczekać na kolejne wersje projektów ustaw, ponieważ może się okazać, że przepisy dotyczące zleceniobiorców będą ulegały dalszym zmianom. 

Zwiększenie zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju dla rolników

Projekt ustawy o zmianie ustawy o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej (druk sejmowy nr 1451) skierowano do I czytania w Sejmie. W projekcie przewidziano przede wszystkim zwiększenie limitu zużywanego oleju napędowego na 1 ha upraw rolnych ze 100 l do 110 l. Zmiany dotyczą także zwiększenia limitu zużycia oleju napędowego do 1 dużej jednostki przeliczeniowej bydła (DJP) z 30 l do 40 l – w przypadku prowadzenia przez producenta rolnego chowu i hodowli bydła, do którego przysługuje zwrot części podatku akcyzowego zawartego w cenie paliwa zakupionego do tej produkcji. Zwrot części podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego to znaczące wsparcie finansowe dla rolników.

Gminy jako zadanie zlecone będą przeprowadzały postępowania w sprawie zwrotu podatku akcyzowego producentom rolnym i jego wypłaty. Za pośrednictwem wojewodów minister finansów będzie przekazywał gminom, na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, dotację celową na realizację tego zadania. Kierownicy powiatowych biur Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa będą wystawiać dokument zawierający informację o liczbie DJP bydła dla producentów rolnych utrzymujących bydło.

Nowe rozwiązania mają wejść w życie 1.1.2022 r.

Wpływy z tytułu opłat dodatkowych za autostrady

Przygotowano projekt zmiany rozporządzenia  Ministra Rozwoju i Finansów z 13.2.2017 r w sprawie wyznaczenia naczelnika urzędu skarbowego do dysponowania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na wspólnym rachunku bankowym oraz określenia rodzaju należności pieniężnych obsługiwanych przy użyciu tego rachunku. Zmiana polega na uzupełnieniu wymienionych w tym rozporządzeniu należności pieniężnych obsługiwanych przy użyciu wspólnego rachunku bankowego – o należności z tytułu opłat dodatkowych, o których mowa w art. 37ge ust. 1 i 2 ustawy z 27.10.1994 r. o autostradach płatnych oraz Krajowym Funduszu Drogowym. Należności z tytułu opłat dodatkowych będą wpływały na wyodrębniony rachunek pomocniczy urzędu obsługującego ministra finansów, za pośrednictwem rachunku prowadzonego przez Naczelnika I Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy. Następnie Szef KAS będzie przekazywać wpływy z ww. tytułu na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego.

 

Informacja w sprawie ustawy z 11.7.2021 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o odpadach

Nowelizacja obejmuje zmiany w trzech ustawach:

  1. CzystGmU;
  2. PrOchrŚrod;
  3. OdpadyU.

Zmiany w CzystGmU:

Zmiany w PrOchrŚrod:

Zmiany w OdpadyU:

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

  1) art. 3 pkt 14, który wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia;

  2) art. 1 pkt 1 lit. a, pkt 3, 6, 7 i 13 lit. f oraz pkt 21–24, które wchodzą w życie z dniem 1.1.2022 r.

Źródło: https://www.prezydent.pl/prawo/ustawy/podpisane/art,72,sierpnien-2021-r.html

Handel na targowisku gminnym a możliwość legitymowania sprzedawców

Przepisy SamGminU w art. 40 ust. 2 pkt 4 dają możliwość radzie gminy wprowadzenia na terenie gminy w drodze aktu prawa miejscowego zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Rada gminy nie może jednak w tych ramach przyznać pracownikom gminy uprawnienia do legitymowania osób prowadzących handel na targowisku – rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubelskiego z 18.8.2021 r. (PN-II.4131.247.2021; źródło: https://www.lublin.uw.gov.pl).

Analizując podaną problematykę należy zwrócić uwagę na fakt, że wskazana regulacja art. 40 ust. 2 pkt 4 SamGminU używa pojęcia zasady i tryb korzystania. Uprawnienie rady gminy zawiera w sobie kompetencję organu stanowiącego gminy do formułowania w stosunku do terenów i urządzeń użyteczności publicznej, norm i zasad prawidłowego postępowania, ustalania obowiązujących reguł zachowania oraz określenia ustalonego porządku zachowania. Oznacza to w konsekwencji uprawnienie rady gminy do wprowadzenia reguł dotyczących obowiązującego sposobu zachowania się podmiotów, które przebywają na terenach lub w obiektach o jakich mowa w tym przepisie. 

Należy pamiętać, że normy prawa miejscowego muszą się mieścić się w granicach ustawowej delegacji, która w tym przypadku nie upoważnia do odstępstw od przepisów ogólnie obowiązujących. Regulacje zawarte w akcie prawa miejscowego mają na celu jedynie uzupełnienie przepisów powszechnie obowiązujących rangi ustawowej, a zatem nie mogą ich zastępować, tak więc niedopuszczalne jest dokonywanie powtórzeń przepisów zawartych w aktach wyższej rangi i tym bardziej poddania ich jakiejkolwiek modyfikacji.

Bez wątpienia teren targowiska jest gminnym obiektem użyteczności publicznej.  Na terenie tym rada gminy władna jest ustanawiać daniny publiczne, w tym opłaty targowe, czy opłaty za rezerwację miejsc do handlu. 

W kontekście wskazanych regulacji prawnych warto odnotować jedno z nowszych rozstrzygnięć nadzorczych z podanego zakresu przedmiotowego, tj. rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubelskiego z 18.8.2021 r. (PN-II.4131.247.2021; źródło: https://www.lublin.uw.gov.pl). W orzeczeniu tym Wojewoda zakwestionował zapis przewidujący obowiązek posiadania przez osoby prowadzące handel na targowisku dokumentu tożsamości. 

Wojewoda przede wszystkim wskazał, że nałożenie takiego obowiązku na osoby prowadzące handel na gminnym targowisku narusza wspomniany art. 40 ust. 2 pkt 4 SamGminU. Nadto podkreślono, że: Prawo do legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości wynika z przepisów regulujących działalność określonych organów. Ustawy te nie przyznają kompetencji w tym zakresie organowi samorządu. Podmiot handlujący może wykazać uprawnienie do korzystania z targowiska okazując odpowiednie pokwitowania uiszczenia opłaty targowej. Z żadnego przepisu prawa nie wynika obowiązek przedstawienia przy kontroli jej wniesienia dokumentu tożsamości czy legalności prowadzenia działalności handlowej. 

Orzecznictwo

Wojewoda ponadto odwołał się do stanowiska WSA we Wrocławiu zawartego w wyroku z 8.7.2014 r. (III SA/Wr 96/14). W wyroku tym m.in. podkreślono, że o ile zasadne (i mieszczące się w ramach upoważnienia ustawowego) byłoby nałożenie na podmioty handlujące na targowisku obowiązku przedstawienia dokumentów uprawniających do przebywania na jego obszarze i dokonywania w jego obrębie określonych czynności handlowych i usługowych (np. dowód wniesienia opłaty targowej, dokument potwierdzający rezerwację miejsca), o tyle nałożenie na nich obowiązku przedstawienia dokumentu tożsamości, czy też dokumentu potwierdzającego legalność prowadzonej działalności handlowej jest pozbawione podstaw prawnych. 

Podsumowując, wskazane rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest prawnie uzasadnione. Za zasadnością przemawia dodatkowo fakt, że dokument tożsamości osoba handlująca obowiązana jest okazywać jedynie uprawnionym organom i instytucjom, a nie przedstawicielom gminy.

Strażnicy gminni będą mogli nakładać mandaty na kierujących pojazdami na chodniku lub drodze dla pieszych

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 1483 opublikowano rozporządzenie MSWiA z 30.7.2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykroczeń, za które strażnicy straży gminnych są uprawnieni do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego. 

Zmiana dotyczy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia MSWiA z 17.11.2003 r. w sprawie wykroczeń, za które strażnicy straży gminnych są uprawnieni do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego (Dz.U. z 2003 r. poz. 2026 ze zm.), a wynika z niej, że strażnicy gminni (miejscy) są uprawnieni do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego także za wykroczenia określone w art. 86a KW.
Przepis art. 86a KW, który obowiązuje od 20.5.2021 r. stanowi, że kto, kierując rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego albo poruszając się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch na chodniku lub drodze dla pieszych, nie porusza się z prędkością zbliżoną do prędkości pieszego lub nie ustępuje pierwszeństwa pieszemu, podlega karze grzywny albo karze nagany.

Co dzieje się z Twoimi danymi finansowymi

Dane opublikowane przez Mine są niepokojące, w końcu posiadanie naszych danych finansowych przez wiele podmiotów zwiększa prawdopodobieństwo ich ujawnienia oraz utrudnia zapewnienie im bezpieczeństwa.

Ilość podmiotów, które posiadają dane finansowe od czasu przeprowadzenia badań mogły tylko wzrosnąć w związku z pandemią COVID-19, która wybuchła w zeszłym roku. Mowa tutaj o wzroście o 400% od czasu wprowadzenia obostrzeń związanych z ww. pandemią. Ma to związek ze wzrostem dokonywanych zakupów w Internecie. Dalszy wzrost jest nieunikniony w związku z ciągłym przyspieszaniem cyfrowym i korzystaniem z usług zdalnych.

Raport skupił się na badaniu danych Brytyjczyków i tak dane najczęściej przechowywane są przez Paypal, Amazon czy Apple, które są w pierwszej dwudziestce największych podmiotów przechowujących dane. Można tam również znaleźć Zoom czy Eventbrite dzięki, któremu wiele osób rezerwuje bilety na różne wydarzenia.

Przed pandemią wśród dwudziestu największych firm posiadających dane finansowe około 25% stanowiły przedsiębiorstwa z branży turystycznej m.in. Booking.com, Airbnb czy British Airways. Jednak w związku z wymuszoną przez pandemię zmianą stylu życia i zmniejszoną liczbą podróży, czy to prywatnych czy służbowych zmniejszył się również odsetek firm z branży turystycznej, które posiadają nasze dane. Obecnie wśród dwudziestu największych posiadaczy naszych danych branża turystyczna to jedynie 10%.

Miejsce firm z branży turystycznej zajęły w dużej mierze firmy zajmujące się rozrywką i grami. Stanowią one około 25% wśród dwudziestu największych posiadaczy danych. Należą do nich YouTube, Spotify czy Coinbase – firma obsługującą platformę wymiany kryptowalut.

W związku z posiadaniem naszych danych przez tak wiele podmiotów coraz ważniejsze staje się ich bezpieczeństwo. Jako, że mówimy o danych dotyczących naszych kont bankowych oraz kart kredytowych, bezpieczeństwo jest szczególnie ważne, inaczej konsekwencje mogą być szczególnie katastrofalne.

Ważne

Jeśli już podajemy dane pamiętajmy by nie tworzyć dużego śladu cyfrowego i śledzić kto ma nasze dane osobowe, ze szczególnym uwzględnieniem danych finansowych. Na podmiotach, którym powierzyliśmy nasze dane ciąży obowiązek przechowywania ich w sposób bezpieczny. Twórcy raportu wskazują, że ważne by takie podmioty umożliwiły swoim użytkownikom w sposób łatwy możliwość usunięcia swoich danych. Na co dzień warto kontrolować komu wysyłamy swoje dane, a także nadzorować czy przypadkiem nie są one wykorzystywane w niewłaściwy sposób. Jeśli nie planujesz już korzystać z usług danego podmiotu warto poprosić o usunięcie swoich danych, tak by uniknąć niepotrzebnego stresu w przypadku gdyby doszło do kradzież pieniędzy czy to z karty kredytowej czy konta bankowego.

Źródło: https://cybernews.com/privacy/how-your-financial-data-is-spread-across-the-internet/

Wysokość prowizji za wydanie biletów autostradowych

Bilet autostradowy jest jedną z możliwości uiszczenia opłaty za przejazd autostradą. Wydawany jest przed rozpoczęciem przejazdu i obowiązuje w określonym czasie i na określonym odcinku autostrady płatnej. Uprawnionym do wydawania biletu będzie Szef KAS oraz podmioty zewnętrzne, z którymi Szef KAS zawrze umowę na sprzedaż biletów. Sprzedaż biletów za pośrednictwem przedsiębiorców będzie odbywać się w systemie prowizyjnym. Prowizyjne wynagradzanie za zrealizowane usługi ma zapewnić równy i proporcjonalny do wykonanej pracy i poniesionego wkładu zarobek. Prowizja finansowana jest ze środków Krajowego Funduszu Drogowego.

Wysokość prowizji za wydanie biletu autostradowego będzie docelowo wynosić 2% kwoty opłaty wskazanej na bilecie autostradowym. Jednak w okresie od 1.12.2021 r. do 31.3.2022 r. wysokość prowizji wyniesie 3% kwoty opłaty wskazanej na bilecie autostradowym, a od 1.4.2022 r. do 30.9.2022 r. wysokość prowizji wyniesie 2,5% kwoty opłaty wskazanej na bilecie autostradowym.

Przepisy rozporządzenia mają mieć zastosowanie od 1.12.2021 r.

Zmiany dla firm. Obowiązek obliczenia dochodu do 10. dnia miesiąca

Dochód musimy znać już 10. dnia miesiąca

W aktualnym stanie prawnym, przedsiębiorca ma obowiązek zapłaty zaliczki na podatek dochodowy w terminie do 20. dnia kolejnego miesiąca. Do tego zatem dnia każdy przedsiębiorca musi znać wysokość osiągniętego przez firmę dochodu.

Z kolei termin na opłacenie składki zdrowotnej zależy od tego, czy przedsiębiorca zatrudnia inne osoby. Większość działalności gospodarczych to firmy jednoosobowe, tj. takie, w których przedsiębiorca jest jedyną ubezpieczoną osobą. W takim przypadku, przedsiębiorca jest zobowiązany do zapłaty składki zdrowotnej do 10. dnia kolejnego miesiąca. Z kolei firmy, w których przedsiębiorca jest płatnikiem składek również dla innych osób (pracowników, zleceniobiorców), opłacają składkę zdrowotną do 15. dnia miesiąca.

Dotychczas rozbieżność w terminach płatności składki zdrowotnej i zaliczki na PIT nie powodowała żadnych problemów. A to dlatego, że składka zdrowotna płacona była ryczałtem, zatem jej wysokość znana była z góry na cały rok.

W nowym stanie prawnym będzie inaczej. Składka zdrowotna będzie uzależniona od dochodu. A to oznacza, że wysokość tego dochodu będziemy musieli znać w terminie płatności składki zdrowotnej, czyli już 10. lub 15. dnia miesiąca. Do tego dnia każdy przedsiębiorca będzie musiał mieć rozliczony miesiąc poprzedni, a więc m.in. posiadać wszystkie faktury dokumentujące koszty poprzedniego okresu.

Co ciekawe, termin na opłacenie zaliczki na PIT pozostaje niezmieniony i nadal będzie to 20. dzień miesiąca. Termin ten będzie już jednak bez znaczenia, gdyż dochód i tak będziemy musieli znać już 10 dni wcześniej.

Niektórzy przedsiębiorcy wciąż będą mogli – tak jak dotychczas – rozliczać podatek dochodowy kwartalnie, płacąc zaliczki na PIT co trzy miesiące. Od Nowego Roku takie firmy dochód i tak będą musiały obliczać każdego miesiąca – jedynie na potrzeby składki zdrowotnej.

Co miesiąc deklaracja do ZUS

Projektowane przepisy zakładają również zwiększenie ilości dokumentów, jakie przedsiębiorca będzie musiał przedkładać co miesiąc instytucjom państwowym. Zgodnie z nowymi przepisami, każda osoba prowadząca działalność gospodarczą, która zobowiązana będzie do obliczania składki zdrowotnej jako procent osiągniętego dochodu, będzie również zobligowana do składania comiesięcznych deklaracji o osiągniętym dochodzie. Nowe deklaracje będą składane do ZUS i będą podlegać weryfikacji przez tę instytucję.

W obecnym stanie prawnym, przedsiębiorcy będący płatnikami składek jedynie za siebie (samozatrudnieni) nie mają obowiązku składania żadnych comiesięcznych deklaracji do ZUS. Od 15 lat przedsiębiorcy nie mają również obowiązku składania deklaracji PIT-5 i informowania fiskusa o wysokości osiągniętego dochodu. Już od stycznia ma się to jednak zmienić. Przedsiębiorcy znów będą deklarować comiesięczny dochód na piśmie, tym razem jednak nie do skarbówki, a do ZUS-u.

Rozliczenie składki zdrowotnej

Oprócz comiesięcznych deklaracji o dochodzie i wysokości miesięcznej składki zdrowotnej, nowe przepisy wprowadzają również obowiązek sporządzania deklaracji rocznej w zakresie składki zdrowotnej.

Nowe rozliczenie roczne jest całkowicie odrębnym dokumentem od rocznego rozliczenia PIT. Rozliczenie to będzie jednak skonstruowane na podobnych zasadach. Miesięczne składki zdrowotne będą niejako „zaliczkami” na roczną wysokość składki zdrowotnej. Zaliczki te będą wykazywane w rozliczeniu rocznym składki zdrowotnej (nie mylić z rozliczeniem rocznym PIT), a ich suma będzie porównywana z należną roczną składką zdrowotną.

Podobnie jak przy rozliczeniu PIT, tak i tutaj, na koniec roku może powstać niedopłata lub nadpłata składki, która będzie zwracana na konto przedsiębiorcy. Potencjalna nadpłata nie zostanie zwrócona na konto firmy automatycznie. Nowe przepisy przewidują, że w celu odzyskania nadpłaconej składki zdrowotnej, przedsiębiorca będzie musiał złożyć specjalny wniosek do ZUS.

Będą kontrole z ZUS

Co istotne, nowelizacja ustawy nadaje ZUS-owi nowe uprawnienia, polegające na możliwości kontrolowania prawidłowości przekazanych danych, a więc sprawdzania, czy dochód został ustalony w sposób rzetelny. ZUS uzyska zatem – podobnie jak skarbówka – dostęp do faktur i całej księgowości przedsiębiorcy.

Od przyszłego roku przedsiębiorców czekają zatem kontrole ZUS całkiem nowego typu – już nie tylko w zakresie prawidłowości odprowadzania składek, ale również poprawności wykazanych przychodów i ponoszonych kosztów.

Źródło:

zus.pl

Niedochodzenie przez gminę opłat za bezumowne korzystanie z jej nieruchomości może skutkować odpowiedzialnością za naruszenie dyscypliny finansów publicznych

Bezumowne korzystanie dotyczy zaś takich stanów faktycznych, w których np. osoba fizyczna albo inny podmiot użytkuje nieruchomość samorządową, nie posiadając do tego tytułu prawnego, np. w postaci umowy najmu, czy umowy dzierżawy.

Regionalna izba obrachunkowa wskazała, że gmina naruszyła wiele regulacji prawnych zaniechując dochodzenia opłat za bezumowne korzystanie z ww. nieruchomości. W szczególności naruszono art. 42 ust. 5 FinPubU, art. 4 ust. 1 pkt 4 DochSamTerytU, a ponadto regulacje art. 25 ust. 1 i 2 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 5 i pkt 8 GospNierU.

Z pierwszej z podanych regulacji wynika, że jednostki sektora finansów publicznych są obowiązane do ustalania przypadających im należności pieniężnych, w tym mających charakter cywilnoprawny oraz terminowego podejmowania w stosunku do zobowiązanych czynności zmierzających do wykonania zobowiązania. 

Z kolei, jak podano w art. 4 ust. 1 pkt 4 DochSamTerytU – źródłami dochodów własnych gminy są dochody z majątku gminy. Natomiast z podanych regulacji prawnych GospNierU wynika, że gminnym zasobem nieruchomości gospodaruje wójt, burmistrz albo prezydent miasta. Gospodarowanie zasobem polega w szczególności na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 23 ust. 1 GospNierU, a ponadto na sporządzaniu planów wykorzystania zasobu, przygotowywaniu opracowań geodezyjno-prawnych i projektowych, dokonywaniu podziałów oraz scaleń i podziałów nieruchomości, a także wyposażaniu ich, w miarę możliwości, w niezbędne urządzenia infrastruktury technicznej. Ponadto, warto wspomnieć, że w zakres wspomnianych czynności gospodarowania zasobem wchodzi m.in.:

1) wykonywanie czynności związanych z naliczaniem należności za nieruchomości udostępniane z zasobu oraz prowadzenie windykację tych należności; 

2) podejmowanie czynności w postępowaniu sądowym, w szczególności w sprawach dotyczących własności lub innych praw rzeczowych na nieruchomości, o zapłatę należności za korzystanie z nieruchomości, o roszczenia ze stosunku najmu, dzierżawy lub użyczenia, o stwierdzenie nabycia spadku, o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie.

Warto także pamiętać, że stwierdzone przez regionalną izbę obrachunkową nieprawidłowości mogą nawet skutkować dla wójta gminy odpowiedzialnością na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 DyscypFinPubU, gdzie stwierdzono, że naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest niepobranie lub niedochodzenie należności Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub innej jednostki sektora finansów publicznych albo pobranie lub dochodzenie tej należności w wysokości niższej niż wynikająca z prawidłowego obliczenia.

Podsumowując, wskazać należy, że nieprawidłowości stwierdzone przez RIO są poważnym naruszeniem wielu przepisów, a finalnie skutkują negatywnie na stan gospodarki finansowej gminy. Stąd ustalenia kontrolne regionalnej izby obrachunkowej są słuszne i prawnie uzasadnione.

Źródło: http://www.katowice.rio.gov.pl/