Stawka opłaty kogeneracyjnej na 2022 r.

Zgodnie z art. 60 PromEnergElektrU, operator systemu przesyłowego pobiera opłatę związaną z zapewnieniem dostępności energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji w krajowym systemie elektroenergetycznym, czyli opłatę kogeneracyjną.

Płatnik opłaty kogeneracyjnej oblicza opłatę i pobiera ją od (art. 61 ust. 1 PromEnergElektrU):

Natomiast operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego pobiera opłatę kogeneracyjną od podmiotów przyłączonych bezpośrednio do sieci przesyłowej, niebędących płatnikami opłaty kogeneracyjnej.

Stawkę opłaty kogeneracyjnej na rok, w którym będzie obowiązywać ta stawka kalkuluje się według wzoru określonego w art. 64 PromEnergElektrU.

 

Regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków – niedozwolone zapisy

Z kolei, jak wynika z ust. 5 art 19 WodaŚciekU, regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków określa prawa i obowiązki przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego oraz odbiorców usług, w tym:

1) minimalny poziom usług świadczonych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków;

2) warunki i tryb zawierania umów z odbiorcami usług;

3) sposób rozliczeń w oparciu o ceny i stawki opłat ustalone w taryfach;

4) warunki przyłączania do sieci;

5) warunki techniczne określające możliwości dostępu do usług wodociągowo-kanalizacyjnych;

6) sposób dokonywania przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne odbioru wykonanego przyłącza;

7) sposób postępowania w przypadku niedotrzymania ciągłości usług i odpowiednich parametrów dostarczanej wody i wprowadzanych do sieci kanalizacyjnej ścieków;

8) standardy obsługi odbiorców usług, w tym sposoby załatwiania reklamacji oraz wymiany informacji dotyczących w szczególności zakłóceń w dostawie wody i odprowadzaniu ścieków;

9) warunki dostarczania wody na cele przeciwpożarowe.

W związku z poruszonym zagadnieniem warto odnotować stanowisko wyrażone w  rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Śląskiego z 9.11.2021 r. (NPII.4131.1.1035.2021; https://suw.bip.gov.pl/), w którym organ nadzoru podważył m.in. zapis uchwały rady gminy przewidujący wymóg dołączenia do wniosku o wydanie warunków przyłączenia do sieci planu zabudowy lub szkicu sytuacyjnego, określającego usytuowanie przyłącza w stosunku do istniejącej sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej oraz innych obiektów i sieci uzbrojenia terenu.

Finalnie organ nadzoru stwierdził, że powyższe zapisy istotnie naruszają art. 19 ust. 5 pkt 4 w związku z art. 7 Konst.

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może wymagać od wnioskodawców przedkładania dokumentów dotyczących planu zabudowy czy szkicu sytuacyjnego jako elementów wniosku o wydanie warunków przyłączenia do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej. 

Rada gminy nie może w uchwale dotyczącej sposobu i zakresu świadczenia usług odbierania odpadów komunalnych pominąć odpadów niebezpiecznych odbieranych przez PSZOK

Z kolei, z ust. 3 art. 6r CzystGmU wynika, że w uchwale, o której mowa w ust. 3, dopuszcza się ograniczenie ilości zużytych opon, odpadów wielkogabarytowych oraz odpadów budowlanych i rozbiórkowych, stanowiących odpady komunalne, odpadów stanowiących części roślin pochodzących z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów, parków i cmentarzy, odbieranych lub przyjmowanych przez PSZOK-i od właścicieli nieruchomości w zamian za pobraną opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Nadto, jak wynika z ust. 3b, dopuszcza się zróżnicowanie częstotliwości odbierania odpadów, w szczególności w zależności od ilości wytwarzanych odpadów i ich rodzajów, z tym, że w okresie od kwietnia do października częstotliwość odbierania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych oraz bioodpadów stanowiących odpady komunalne nie może być rzadsza niż raz na tydzień z budynków wielolokalowych i nie rzadsza niż raz na dwa tygodnie z budynków mieszkalnych jednorodzinnych, z wyłączeniem gmin wiejskich oraz części wiejskiej gmin miejsko-wiejskich, w przypadku których częstotliwość odbierania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych oraz bioodpadów stanowiących odpady komunalne może być rzadsza.

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w  rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Lubelskiego z 29.11.2021 r. (PN-II.4131.343.2021; https://luwwlublinie.bip.gov.pl/2021), w którym organ nadzoru zwrócił uwagę na następujące istotne kwestie:

1) postanowienia uchwały podejmowanej na podstawie art. 6r ust. 3 CzystGmU muszą uwzględniać regulacje tej ustawy, zobowiązujące gminę do zorganizowania kompleksowego systemu gospodarki odpadami na jej terenie, zapewniającego mieszkańcom możliwość pozbywania się wszystkich określonych ustawowo rodzajów odpadów;

2) przepisy CzystGmU zobowiązują gminę do takiego zorganizowania PSZOK-u, aby jego funkcjonowanie zapewniało mieszkańcom gminy możliwość pozbywania się wszystkich określonych w ustawie frakcji, w tym również
odpadów niebezpiecznych;

3) pozbawiona podstaw prawnych jest regulacja uchwały, według której tylko niektóre z frakcji odpadów komunalnych podlegających selektywnej zbiórce są przyjmowane bezpłatnie w PSZOK-u;

4) pominięcie w odbieraniu przez PSZOK frakcji „odpady niebezpieczne” stanowi istotne naruszenie wskazanych wyżej przepisów CzystGmU.

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może pominąć w uchwale dotyczącej sposobu i zakresu świadczeń usług w ramach odbierania odpadów komunalnych pominąć odbierania przez PSZOK odpadów niebezpiecznych.

 

Rynek pracy w Polsce. Eurostat publikuje dane o bezrobociu

Z danych Eurostatu wynika, że w końcu października 2021 r. bez pracy w Polsce było 574 tys. osób, a stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła 3,4 % i była na podobnym poziomie jak we wrześniu.  Daje to czwarte miejsce w zestawieniu państw unijnych. Niższym bezrobociem mogą wykazać się Czechy (2,6 %), Holandia (2,9 %) oraz Niemcy (3,3 %).

Stopa bezrobocia w Polsce utrzymuje się na niższym poziomie niż unijna średnia, która w październiku wyniosła 6,7 %, tyle samo co we wrześniu. Z kolei dla państw strefy euro średnia to 7,3 %, co oznacza spadek miesiąc do miesiąca o 0,1 pkt. %.

Źródło: 

gov.pl

Uchwała rady gminy w sprawie zasad ustanawiania służebności przesyłu – niedozwolone zapisy

Z powyższej regulacji należy wnioskować więc o ogólnej kompetencji rady gminy do podejmowania uchwał w przedmiocie zasad ustanawiania służebności przesyłu na nieruchomościach gminnych. Co jednak istotne, w powyższy zakres upoważnienia dla rady gminy nie wchodzą inne kwestie, w tym dotyczące ponoszenia kosztów ustanowienia oraz terminu płatności wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu. Te kwestie należą do wyłącznych kompetencji organu wykonawczego gminy. 

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w  rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Lubelskiego z 30.11.2021 r. (PN-II.4131.325.2021; https://luwwlublinie.bip.gov.pl/2021). W rozstrzygnięciu tym organ nadzoru podważył zaś m.in. zapis o następującej treści: „Przedsiębiorca przesyłowy ponosi koszty ustanowienia służebności przesyłu w szczególności koszty: sporządzenia operatu szacunkowego określającego wartość wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu, umowy, wpisu praw nabytych do księgi wieczystej oraz aktu notarialnego” (ust. 3). (…) „Wynagrodzenie jest płatne jednorazowo, przed dniem zawarcia aktu notarialnego” (ust. 4)”.

W motywach rozstrzygnięcia zwrócono uwagę na kilka aspektów prawnych:

1)  przypomniano, że ww. uprawnienia rady gminy mają charakter wyjątku od zasady wynikającej z art. 30 ust. 2 pkt 3 SamGminU, który stanowi, że gospodarowanie mieniem gminy należy do zadań wójta;

2) podano, że analogiczne regulacje zawiera art. 11 ust. 1 GospNierU, w myśl którego z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów tej ustawy oraz odrębnych ustaw, organami reprezentującymi jednostki  samorządu terytorialnego w sprawach gospodarowania nieruchomościami są ich organy wykonawcze

3) stosownie do treści art. 25 ust. 1 GospNierU, gminnym  zasobem nieruchomości gospodaruje wójt, burmistrz albo prezydent miasta. Zaakcentowano, że  powyższe oznacza, że bieżące gospodarowanie nieruchomościami gminnymi, a więc podejmowanie czynności prawnych i faktycznych dotyczących nieruchomości stanowiących własność gminy, należy do wójta. Finalnie stwierdzono, że zapisy uchwały dotyczące kosztów obciążających przedsiębiorcę przesyłowego oraz sposobu dokonywania płatności wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności należą do postanowień, których nie można kwalifikować jako podstawowych reguł postępowania w zakresie ustalenia zasad obciążania nieruchomości służebnościami. Zatem kwestie te nie mogą być regulowane w drodze uchwały, lecz powinny być konkretyzowane w umowie w sprawie obciążenia nieruchomości.

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może w uchwale w sprawie zasad obciążania nieruchomości służebnością przesyłu, regulować kwestii, które pozostają w gestii wójta gminy. 

Praktyki platformy Vinted pod obserwacją organów nadzorczych

Organy ochrony danych koncentrują się w szczególności na następujących kwestiach: wymaganiu przez operatora strony internetowej przesłania skanu dowodu tożsamości, w celu odblokowania środków otrzymanych ze sprzedaży na koncie użytkownika oraz związanej z tym podstawie prawnej, a także na procedurze i kryteriach blokowania konta oraz odpowiednich okresach przechowywania danych.

W związku z tym, że główna siedziba spółki Vinted znajduje się na Litwie, wiodącym organem nadzorczym jest litewski organ ochrony danych. Platforma Vinted jest również dostępna w kilku innych krajach w Europie. Z tego powodu krajowe organy nadzorcze wspólnie podjęły decyzję o utworzeniu zespołu zadaniowego, który usprawni podjęcie skoordynowanych działań przy rozstrzyganiu otrzymanych skarg. Zagwarantuje to spójne i efektywne zbadanie zgodności z przepisami RODO procesów przetwarzania danych przez spółkę Vinted.

Źródło: https://uodo.gov.pl/pl/138/2213

Od 1 grudnia 2021 r. elektroniczny PIT-11, PIT-40A/11A za 2021 rok tylko w najnowszej wersji

Ma to zapobiegać przesyłaniu przez płatników ww. elektronicznych PIT za rok 2021 na wcześniejszych i nieobowiązujących formularzach, które nie uwzględniają wprowadzonych zmian.

Interaktywne formularze są dostępne na podatki.gov.pl w zakładce Formularze elektroniczne dla płatników.

Przypominamy o stosowaniu najnowszych wersji formularzy deklaracji za dany okres. Oznaczenie wersji znajduje się w prawym dolnym rogu każdego formularza.

Źródło: Ministerstwo Finansów

Zasady i tryb wprowadzania ograniczeń dotyczących paliw i energii elektrycznej

Rozporządzenie określa:

Utraciło tym samym moc rozporządzenie Rady Ministrów z 23.7.2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (Dz.U. z 2007 r. poz. 924).

 

Pracodawca zbada trzeźwość w pracy. Projekt ustawy

Od wielu miesięcy trwają konsultacje w zakresie wprowadzenia nowych uprawnień dla pracodawców, zapowiedź resortu pracy wskazuje, że są szanse, na przyspieszenie procesu legislacyjnego w tym zakresie. W nowelizacji ustawy zaplanowano między innymi rozwiązanie problemu wynikającego z braku podstaw prawnych do przeprowadzania przez uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego badań pracowników na obecność tzw. narkotyków w ich organizmach. W chwili obecnej w polskim porządku prawnym nie ma przepisów, które określałyby procedurę takiego badania na żądanie pracodawcy lub samego pracownika. Obecnie w przepisach nie ma wyraźnej podstawy prawnej, dzięki której pracodawca mógłby nie dopuścić do pracy pracownika, którego można podejrzewać, że jest pod wpływem środków odurzających albo zażywał je w czasie pracy.

Przepisy dotyczące trzeźwości pracownika docelowo w Kodeksie pracy

Zgodnie z informacją przekazaną przez resort pracy komentowany projekt dotyczący wprowadzenia kontroli trzeźwości oraz kontroli na obecność środków działających podobnie do alkoholu, przewiduje wpisanie do Kodeksu pracy między innymi: 

1) określenie podstaw prawnych umożliwiających pracodawcy wprowadzenie – gdy jest to niezbędne dla ochrony określonych dóbr – prewencyjnych kontroli trzeźwości pracowników lub kontroli na obecność środków działających podobnie do alkoholu w ich organizmach, a także określeniu zasad przeprowadzania takich kontroli;

2) w zakresie obowiązku pracodawcy niedopuszczenia pracownika do wykonywania pracy:

3) określeniu podstaw do przeprowadzania badania w celu ustalenia obecności alkoholu, wskazującej na stan po użyciu alkoholu albo stan nietrzeźwości, lub środka działającego podobnie do alkoholu w organizmie pracownika przez uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego;

4) wprowadzeniu możliwości odpowiedniego zastosowania wskazanych powyżej rozwiązań do pracodawców organizujących pracę wykonywaną przez osoby fizyczne na innej podstawie niż stosunek pracy oraz osoby prowadzące na własny rachunek działalność gospodarczą;

5) uzupełnieniu katalogu przesłanek uzasadniających nałożenie na pracownika kary upomnienia, kary nagany lub kary pieniężnej o przypadki stawienia się do pracy w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie lub zażywanie takiego środka w czasie pracy.

Zmiany w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

Kolejną zmianą w tym zakresie, którą zapowiedział projektodawca jest zmiana ustawy z 26.10.1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. 2021 r. poz. 1119), polegającą na uchyleniu art. 17.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami kierownik zakładu pracy, albo osoba przez niego upoważniona jest zobowiązana, do niedopuszczenia do pracy pracownika, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że stawił się on do pracy w stanie po użyciu alkoholu lub spożywał alkohol w czasie pracy. Po zmianach, regulacje zawarte w art. 17 zostaną przeniesione do Kodeksu pracy, dzięki temu całość zagadnienia zostanie ujęta w jednym miejscu. W związku z powyższym, proponuje się zmianę przepisu zawartego w art. 47 ust. 2 ustawy z 26.10.1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, czego konsekwencją ma być uchylenie art. 17 ustawy z 26.10.1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz szczegółowe uregulowanie kwestii związanych z niedopuszczeniem do wykonywania pracy pracowników, wobec których zachodzi podejrzenie, że znajdują się w stanie po użyciu środków działających podobnie do alkoholu.

Zmiany związane z zachowaniem trzeźwości w ustawie – Prawo o prokuraturze

Zaproponowano również  uchylenie art. 118 § 6 ustawy z 28.1.2016 r. – Prawo o prokuraturze (Dz.U. z 2021 r. poz. 66 i 1236). Celem tej zmiany będzie zminimalizowanie liczby przypadków, w których pracownik wykonywałby powierzone mu przez pracodawcę zadania znajdując się w stanie po użyciu substancji, czy środków negatywnie wpływających na jego sprawność psychofizyczną, dzięki czemu pomysłodawcy zmian liczą na poprawę bezpieczeństwa osób znajdujących się na terenie zakładu pracy. 

Pożyczki udzielane przez gminę w roku budżetowym nie powinny być ujmowane w przychodach i rozchodach budżetu

We wskazanej uchwale rada gminy postanowiła o dodaniu zapisów o treści:

4) Upoważnia się Wójta Gminy (…) do udzielania pożyczek do łącznej wysokości
 12.000,00 zł. 

5) Pożyczki udzielone w roku budżetowym pokryte będą z wolnych środków jako nadwyżki środków pieniężnych na rachunku bieżącym budżetu jednostki samorządu terytorialnego, wynikających z rozliczeń wyemitowanych papierów wartościowych, kredytów i pożyczek z lat ubiegłych.

Na kanwie powyższych zapisów regionalna izba obrachunkowa wskazała, że w związku z tym, że udzielane w roku budżetowym przez wójta pożyczki krótkoterminowe nie podlegają planowaniu w budżecie gminy po stronie przychodów oraz rozchodów, wskazanie źródła, z którego zostaną udzielone, stanowi naruszenie prawa. Rzecz jasna, owym nieprawidłowo źródłem, są przychody w postaci wolnych środków, o który mowa w art. 217 ust. 2 pkt 6 FinPubU.

Powyższe założenie regionalna izba obrachunkowa oparła o regulacje prawne SamGminU oraz regulacje FinPubU.

I tak, przywołano w uchwale izby art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. i SamGminU, z którego wynika, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących ustalania maksymalnej wysokości pożyczek i poręczeń udzielanych przez wójta w roku budżetowym.

Ponadto, podano treść art. 211 ust. 1 i 4 oraz art. 212 FinPubU. Z podanych regulacji art. 211 FinPubU wynika, że budżet jednostki samorządu terytorialnego jest rocznym planem dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów tej jednostki. Uchwała budżetowa stanowi podstawę gospodarki finansowej jednostki samorządu terytorialnego w roku budżetowym. Z kolei, z art. 212 FinPubU wynika m.in., że uchwała budżetowa określa:

1) łączną kwotę planowanych dochodów budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyodrębnieniem dochodów bieżących i majątkowych;

2) łączną kwotę planowanych wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyodrębnieniem wydatków bieżących i majątkowych;

3) kwotę planowanego deficytu albo planowanej nadwyżki budżetu jednostki samorządu terytorialnego wraz ze źródłami pokrycia deficytu albo przeznaczenia nadwyżki budżetu jednostki samorządu terytorialnego;

4) łączną kwotę planowanych przychodów budżetu jednostki samorządu terytorialnego;

5) łączną kwotę planowanych rozchodów budżetu jednostki samorządu terytorialnego;

Podsumowując, w kontekście podanych argumentów prawnych uchwała kolegium regionalnej izby obrachunkowej jest jak najbardziej uzasadniona. Skoro bowiem pożyczki udzielane przez gminę w roku budżetowym nie są ujmowane w przychodach i rozchodach budżetu, to tym samym nie było podstaw, aby określać w uchwale budżetowej, że pożyczki te będą udzielane z wolnych środków. Warto bowiem raz jeszcze podkreślić, że wspomniane wolne środki, z prawnego punktu widzenia są właśnie przychodami budżetu gminy. 

Źródło: http://rzeszow.rio.gov.pl