Rządowy program rozwijania szkolnej infrastruktury „Laboratorium przyszłości” szansą dla szkół publicznych i niepublicznych

W kontekście podanej problematyki na uwagę zasługują zapisy zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z 29.3.2022 r. w sprawie realizacji rządowego programu rozwijania szkolnej infrastruktury oraz umiejętności podstawowych i przekrojowych dzieci i młodzieży – „Laboratoria przyszłości” (Dz.U. z 2022 r. poz. 771). Dla przypomnienia – „Laboratoria Przyszłości” to program skierowany do szkół podstawowych oraz ogólnokształcących szkół artystycznych. Jego celem jest budowanie kompetencji kreatywnych i technicznych wśród uczniów. W ramach programu szkoły otrzymają od państwa wsparcie finansowe na zakup wyposażenia technicznego niezbędnego do rozwoju umiejętności praktycznych wśród dzieci i młodzieży.

Co ciekawe, źródłem środków na realizację programu, jest tzw. Fundusz Przeciwdziałania COVID-19. W ramach ww. rozporządzenia wskazano nawet przykładowe wydatkowanie środków m.in. na zakup:

1) sprzętu do pracy stanowiskowej,
2) pomocy do prac ręcznych,
3) narzędzi wykorzystujących elementy robotyki, wirtualnej rzeczywistości lub innych technologii komputerowych,
4) artykułów gospodarstwa domowego,
5) sprzętu służącego utrwalaniu, obróbce lub odtwarzaniu obrazu lub dźwięku,
6) pomocy projektowych,
7) materiałów eksploatacyjnych i części zamiennych,
8) sprzętu służącego zapewnieniu bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,
9) pomocy konstrukcyjnych lub modelarskich,
10) przyrządów pomiarowych,
11) sprzętu służącego przechowywaniu lub składowaniu innych przedmiotów,
12) sprzętu elektronicznego lub elektrycznego
– wraz z akcesoriami.

W § 4 wyszczególniono zaś odbiorców wsparcia, wskazując na organ prowadzący szkołę – w tym m.in. jednostkę samorządu terytorialnego, osobę prawną inną niż jednostka samorządu terytorialnego, osobę fizyczną.

W dalszych jednostkach redakcyjnych rozporządzenia wskazano nadto, że maksymalna wysokość wsparcia finansowego, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, wynosi odpowiednio:
1) w przypadku szkoły, w której liczba uczniów jest niższa niż 235:
a) 30 000 zł – w szkole liczącej do 100 uczniów,
b) 60 000 zł – w szkole liczącej od 101 do 200 uczniów,
c) 70 000 zł – w szkole liczącej od 201 do 234 uczniów;
2) w przypadku szkoły, w której liczba uczniów wynosi co najmniej 235, kwota wsparcia finansowego, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, stanowi iloczyn liczby uczniów w danej szkole i kwoty 300 zł.

Podsumowując, wskazane rozporządzenie wydaje się być racjonalnym rozwiązaniem, choćby z tego względu, że potrzeby placówek oświatowych (szkół) z pewnością będą coraz większe, m.in. z uwagi na rosnąca liczebność dzieci, w tym narodowości ukraińskiej.

Skarbówki nie interesują wielkanocne prezenty

Nowelizacja ustawy o finansowaniu zadań oświatowych przewiduje nowe możliwości wspierania m.in. niepublicznych przedszkoli

W kontekście podanej problematyki na uwagę zasługują zapisy zawarte w projekcie ustawy o zmianie ustawy o finansowaniu zadań oświatowych oraz niektórych innych ustaw (bez numeru druku).

Wskazany projekt przewiduje istotne zmiany w FinZadOśwU. Wśród zmian na szczególną uwagę zasługują te ukierunkowane na nowe możliwości wspierania przez jednostki samorządu terytorialnego placówek oświatowych różnego szczebla, w tym niepublicznych przedszkoli, czy szkół.

Projektodawca zawarł nowe regulacje w ramach nowej jednostki redakcyjnej, tj. art. 4a ww. ustawy, gdzie m.in. postanowiono:

1. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, może wyrazić zgodę na udzielenie pomocy finansowej lub rzeczowej przedszkolu, innej formie wychowania przedszkolnego, szkole, w której jest realizowany obowiązek szkolny lub obowiązek nauki, lub placówce, prowadzonym przez osobę prawną niebędącą jednostką samorządu terytorialnego lub osobę fizyczną, dla których jednostka ta jest organem rejestrującym, jeżeli udzielenie tej pomocy będzie sprzyjać poprawie warunków nauki, wychowania i opieki.
2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, jest przekazywana w formie dotacji
celowej. Wysokość dotacji, jej cel oraz projekt umowy, o której mowa w ust. 3, określa
uchwała, o której mowa w ust. 1.

Nadto, w kolejnych jednostkach redakcyjnych ww. art. 4a przewidziano, że:

3. Dotacja celowa, o której mowa w ust. 2, jest przekazywana na podstawie umowy,
która określa w szczególności:

1) cel, na jaki dotacja została przyznana;

2) wysokość udzielonej dotacji;

3) termin wykorzystania dotacji;

4) termin i sposób rozliczenia udzielonej dotacji;

5) termin zwrotu niewykorzystanej części dotacji;

6) tryb kontroli wykorzystania dotacji.

4. Pomoc rzeczowa, o której mowa w ust. 1, jest przekazywana w formie darowizny lub użyczenia obejmującego w szczególności:

1) książki i inne zbiory biblioteczne;

2) środki dydaktyczne służące procesowi dydaktyczno-wychowawczemu;

3) sprzęt rekreacyjny i sportowy dla dzieci objętych wczesnym wspomaganiem
rozwoju, uczniów, wychowanków i uczestników zajęć rewalidacyjno-wychowawczych;

4) meble i inne wyposażenie;

5) inne przedmioty nietrwałe i środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne o wartości nieprzekraczającej wielkości określonej w art. 16f ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, dla których odpisy amortyzacyjne są uznawane za koszt uzyskania przychodu w 100% ich wartości, w momencie oddania do używania, o ile będą one służyć realizacji zadań przedszkola, innej formy wychowania przedszkolnego, szkoły lub placówki lub zadań organu prowadzącego, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy – Prawo oświatowe.

Podsumowując, wejście w życie przytoczonych wyżej regulacji prawnych da samorządom legalne możliwości dodatkowego wspierania placówek oświatowych, co może mieć bardzo istotne znaczenie, w kontekście zwiększenia ilości dzieci objętych opieką, w tym dzieci narodowości ukraińskiej. Warto zauważyć, że projektodawca przewiduje udzielania dotacji celowej na zasadzie fakultatywności, bowiem jedynie stwarza prawną możliwość udzielenia dotacji, a nie obliguje samorządu w tym zakresie przedmiotowym.

Źródło: https://www.sejm.gov.pl/Sejm

Ogólnounijny zakaz udziału rosyjskich wykonawców w zamówieniach publicznych i koncesjach

W rozporządzeniu wprowadzono zakaz udzielania lub dalszego wykonywania wszelkich zamówień publicznych lub koncesji objętych zakresem dyrektyw w sprawie zamówień publicznych, a także zakresem art. 10 ust. 1, 3, ust. 6 lit. a–e, ust. 8, 9 i 10, art. 11, 12, 13 i 14 dyrektywy 2014/23/UE, art. 7 i 8, art. 10 lit. b–f i lit. h–j dyrektywy 2014/24/UE, art. 18, art. 21 lit. b–e i lit. g–i, art. 29 i 30 dyrektywy 2014/25/UE oraz art. 13 lit. a–d, lit. f)–h i lit. j dyrektywy 2009/81/WE, na rzecz lub z udziałem:

a) obywateli rosyjskich lub osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów z siedzibą w Rosji;

b) osób prawnych, podmiotów lub organów, do których prawa własności bezpośrednio lub pośrednio w ponad 50 % należą do podmiotu, o którym mowa w lit. a lub

c) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu, o którym mowa w lit. a lub b,

– w tym podwykonawców, dostawców lub podmiotów, na których zdolności polega się w rozumieniu dyrektyw w sprawie zamówień publicznych, w przypadku gdy przypada na nich ponad 10% wartości zamówienia.

Na zasadzie odstępstwa od zakazu określonego powyżej właściwe organy mogą zezwolić na udzielenie i dalsze wykonywanie zamówień, których przedmiotem jest:

a) eksploatacja, utrzymanie, likwidacja potencjału jądrowego do zastosowań cywilnych i gospodarowanie odpadami promieniotwórczymi pochodzącymi z tego potencjału, zaopatrzenie go w paliwo, ponowne przetwarzanie paliwa i zapewnienie jego bezpieczeństwa, oraz kontynuacja projektowania, budowy i oddania do eksploatacji potrzebne do ukończenia cywilnych obiektów jądrowych, a także dostawa prekursorów do wytwarzania medycznych radioizotopów i na potrzeby podobnych zastosowań medycznych, technologii krytycznych na potrzeby monitorowania promieniowania środowiskowego, jak również współpraca w dziedzinie cywilnego wykorzystania energii jądrowej, w szczególności w dziedzinie badań i rozwoju;

b) współpraca międzyrządowa w ramach programów kosmicznych;

c) dostarczanie absolutnie niezbędnych towarów lub świadczenie absolutnie niezbędnych usług, które mogą być dostarczane lub świadczone wyłącznie przez osoby, o których mowa w art. 5k ust. 1, lub których dostarczenie lub świadczenie w wystarczającej ilości lub w wystarczającym wymiarze mogą zapewnić wyłącznie osoby, o których mowa w art. 5k ust. 1;

d) funkcjonowanie przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych Unii i państw członkowskich w Rosji, w tym delegatur, ambasad i misji, lub organizacji międzynarodowych w Rosji korzystających z immunitetów zgodnie z prawem międzynarodowym;

e) zakup, przywóz lub transport gazu ziemnego i ropy naftowej, w tym produktów rafinacji ropy naftowej, a także tytanu, aluminium, miedzi, niklu, palladu i rudy żelaza z Rosji lub przez Rosję do Unii; lub

f) zakup, przywóz lub transport do Unii węgla oraz innych stałych paliw kopalnych, wymienionych w załączniku XXII, do 10.8.2022 r.

Z rozporządzenia wynika, że zainteresowane państwo członkowskie ma obowiązek poinformowania pozostałych państw członkowskich oraz Komisji o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie przywołanego przepisu w terminie dwóch tygodni od udzielenia zezwolenia. Co istotne, zakazy ustanowione w art. 5k ust. 1 ww. rozporządzenia nie mają zastosowania do wykonywania do 10.10.2022 r. umów zawartych przed 9.4.2022 r. W odniesieniu bowiem do umów w sprawie zamówienia publicznego i umów koncesji zawartych przed 9.4.2022 r. zakaz udziału rosyjskich wykonawców w rozumieniu przepisów rozporządzenia 833/2014 zmienionego rozporządzeniem 2022/576 zacznie obowiązywać po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia 2022/576, tj. 10.10. 2022 r.

W konsekwencji powyższego od 9.4.2022 r. zamówienia o wartości równej lub przekraczającej progi unijne udzielane zgodnie z przepisami PrZamPubl oraz zamówienia o wartości równej lub przekraczającej progi unijne wyłączone na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4, art. 11 ust. 1 pkt 1-5 i 7–10, art. 13 ust. 1 pkt 3–8, art. 363 ust. 1, art. 365 i art. 366 PrZamPubl, a także koncesje o wartości równej lub przekraczającej próg unijny udzielane zgodnie z przepisami ustawy o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi oraz koncesje o wartości równej lub przekraczającej próg unijny wyłączone na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b–f, pkt 3 lit. a i c–k oraz pkt 4–13 ustawy o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi nie mogą być udzielane podmiotom rosyjskim w rozumieniu przepisów rozporządzenia 833/2014 zmienionego rozporządzeniem 2022/576. Zakaz obejmuje również podwykonawców, dostawców i podmioty, na których zdolności wykonawca lub koncesjonariusz polega, w przypadku gdy przypada na nich ponad 10% wartości zamówienia lub koncesji.

Zmiany w dofinansowaniu posiłków dla pracowników

Nowelizacja rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej, zgodnie z którą istotnie wzrosła kwota zwolnienia z oskładkowania dofinansowania posiłków dla pracowników – ze 190 zł do 300 zł na pracownika miesięcznie stanowi pierwszą taką podwyżkę od 2004 roku.

Z ulgi mogą korzystać pracodawcy, którzy zapewniają pracownikom posiłki w firmowej stołówce, zamawiają catering, ale też ci, którzy oferują im kupony na posiłki, bony żywieniowe czy karty przedpłacone. Z wyliczeń wynika, że podniesienie kwoty zwolnienia oznacza około 690 zł oszczędności rocznie dla pracownika i około 740 zł dla pracodawcy. Roczna wysokość oszczędności zależy od wielkości zatrudnienia. Firma zatrudniająca 20 osób zyska ponad 14 tys. zł. Dla średniego przedsiębiorstwa, w którym pracuje 100 osób, oszczędność przekroczy 73 tys. zł rocznie, a dla firmy z kilkoma tysiącami pracowników oszczędności liczone są w milionach złotych.

Najczęściej wybierane przez pracodawców formy dofinansowania posiłków to karty przedpłacone i kupony na posiłki. To o tyle istotne, że pracownik może z nich korzystać także podczas pracy zdalnej, która w wielu firmach stała się codziennością. Nie jest potrzebna stołówka firmowa czy catering zamawiany do biura.

Źródło:

newseria.pl

Raport ZUS: Pokrycie wydatków wpływami do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

Wskaźnik pokrycia bieżących wydatków wpływami ze składek i ich pochodnych osiągnął poziom blisko 82 %. Taki wynik FUS w 2021 r. był możliwy dzięki wzrostowi zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw oraz wzrostowi przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Zdolności płatników do regulowania zobowiązań

Innym miernikiem kondycji FUS, obrazującym poziom wywiązywania się płatników z obowiązku terminowego opłacania składek, jest wskaźnik ściągalności składek rozumiany jako stosunek wpływów z tytułu składek do ich przypisu w danym roku. Wskaźnik ten w 2021 r. wyniósł 99,7 % i był wyższy od osiągniętego w 2020 r. o 5,6 p.p. Pozwala to na pozytywną ocenę zdolności płatników do regulowania zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne.

Pandemia a składki ZUS

Największą pozycją przychodów FUS były składki na ubezpieczenia społeczne, których kwota według przypisu w 2021 r. wyniosła 228,7 mld zł i była o 9,4 % wyższa od osiągniętej w 2020 r. Wpływy składek w 2021 r. wyniosły 228,1 mld zł i były o 15,9 % wyższe niż rok wcześniej – wzrost ten wynika z efektu niskiej bazy w 2020 r. spowodowanego zwolnieniem płatników składek objętych programami pomocowymi w ramach walki z pandemią COVID-19 z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.

Wzrost zatrudnienia cudzoziemców

Liczba cudzoziemców, którzy legalnie mieszkają i pracują w Polsce, systematycznie rośnie. Na koniec grudnia 2021 r. w ZUS było zarejestrowanych ponad 875 tys. obcokrajowców, co oznacza wzrost o 20,7 % w stosunku do poprzedniego roku oraz wzrost o 3,4 % w stosunku do stanu na koniec trzeciego kwartału 2021 r.

W liczbie tej 59,4 % osób było pracownikami, 2,7 % prowadziło działalność gospodarczą, a pozostali byli objęci innymi formami zatrudnienia. Największą grupę obcokrajowców (71,7 %) stanowili obywatele Ukrainy – na koniec grudnia 2021 r. ich liczba wyniosła ponad 627 tys. osób, tj. o 17,8 % więcej niż na koniec poprzedniego roku oraz o 1,6 % więcej niż we wrześniu 2021 r.

Koszty FUS

Koszty FUS w 2021 r. wyniosły 284,5 mld zł i były o 7,2 mld zł większe niż przed rokiem. Największą ich pozycją były transfery na rzecz ludności w kwocie 276,2 mld zł, obejmujące świadczenia emerytalno-rentowe oraz pozostałe świadczenia. Wydatki na emerytury i renty finansowane z FUS wyniosły 245,5 mld zł, tj. o 7,2 % więcej niż przed rokiem – to wynik rosnącej liczby świadczeń emerytalnych oraz waloryzacji.

Źródło:

zus.pl

Polski Ład. Nowa składka zdrowotna jest opodatkowana

Od 1.1.2022 r. obowiązują nowe przepisy podatkowe uchwalone w ramach tzw. Polskiego Ładu. Jedną z najważniejszych zmian, które weszły w życie, jest całkowita korekta w zakresie sposobu ustalania wysokości składki zdrowotnej.

Brak możliwości odliczania składki zdrowotnej od podatku

Nowa składka zdrowotna to jednak nie tylko jej znaczna podwyżka oraz zmiana sposobu jej liczenia. Najważniejszą konsekwencją nowego systemu podatkowego jest wprowadzenie całkowitego zakazu odliczania składki zdrowotnej od podatku.

Do końca 2021 r. każdy podatnik miał prawo do odliczania znacznej części składki zdrowotnej od podatku. W konsekwencji, rzeczywisty koszt składki zdrowotnej był wielokrotnie mniejszy niż wskazywałaby na to sama kwota składki, gdyż 85% kwoty zapłaconej składki zdrowotnej odzyskiwaliśmy w postaci pomniejszonego podatku dochodowego.

Od 2022 r. sytuacja zmieniła się diametralnie. Nowe przepisy wprowadziły całkowity zakaz odliczania składki zdrowotnej od podatku. Pomijając kwestię zubożenia podatnika, sama koncepcja zniesienia odliczalności od podatku znajduje jednak swoje uzasadnienie fiskalne. Nowy system dąży do tego, aby system opieki zdrowotnej w Polsce był rzeczywiście finansowany składką zdrowotną, a nie dotacją z budżetu państwa (czyli de facto zasilany był z pozostałych podatków).

Z nowym systemem jest jednak jeden, zasadniczy problem. Zniesienie odliczalności składki zdrowotnej zostało wprowadzone w sposób totalny. Nowej składki zdrowotnej nie odliczymy już nie tylko od podatku. Obecne przepisy zakazują odliczania jej nawet od dochodu. A to ma daleko idące konsekwencje.

Osoba prowadząca działalność gospodarczą – chcąc nie chcąc – jest ustawowo zobowiązana do opłacania składki zdrowotnej z tytułu prowadzonej działalności. Niewątpliwie, jest to zatem koszt związany z prowadzeniem tej działalności. Obecne przepisy podatkowe zabraniają jednak zaliczania zapłaconej składki zdrowotnej do kosztów uzyskania przychodów. Zabraniają również pomniejszenia podstawy opodatkowania o zapłaconą składkę zdrowotną.

W konsekwencji, podatek dochodowy obliczany jest jako procent, nie tylko od samego dochodu, ale również od składki zdrowotnej.

Opisany powyżej problem nie zaistniałby, gdyby stawka procentowa podatku dochodowego odnosiła się do rzeczywistego dochodu, a więc przychodu pomniejszonego o koszty. W rzeczywistości jednak podatek dochodowy płacimy obecnie od dochodu powiększonego o składkę zdrowotną.

Jeśli zatem podstawy opodatkowania nie pomniejszamy o składkę zdrowotną, to okazuje się, że podatek dochodowy płacimy również od kwoty samej składki.

Obowiązujące obecnie przepisy Polskiego Ładu wprowadziły podatek od podatku. Przymusowa składka zdrowotna jest bowiem w istocie niczym innym, jak właśnie kolejnym podatkiem.

Częściowe odliczenie składki zdrowotnej

W ostatnim czasie rząd przedstawił propozycję naprawy Polskiego Ładu. Jedna z proponowanych poprawek ma polegać właśnie na umożliwieniu częściowego odliczenia składki zdrowotnej od dochodu.

Problem pobierania podatku od składki zdrowotnej mógłby zostać zatem rozwiązany. Mógłby, gdyby nie fakt, że nowelizacja przepisów przewiduje kwotowe limity odliczeń. A to powoduje, że składka zdrowotna ma być odliczana od dochodu jedynie częściowo.

W przypadku przedsiębiorców na podatku liniowym, odliczenie składki zdrowotnej od dochodu ma być limitowane do kwoty 8700 zł. Oznacza to zatem, że wszystkie składki zdrowotne powyżej tej kwoty będą – tak jak dotąd – opodatkowane.

Podobnie w przypadku ryczałtowców. Odliczenie od przychodu ma dotyczyć jedynie połowy wartości zapłaconych składek zdrowotnych. Oznacza to więc, że pozostałe 50% wartości składek pozostanie, tak jak dotychczas, opodatkowane.

Z kolei w odniesieniu do osób rozliczających się na podstawie skali podatkowej, rząd nie przewiduje w ogóle żadnych zmian. Oznaczałoby to zatem pozostawienie pełnego opodatkowania składek zdrowotnych, tak jak ma to miejsce w aktualnym stanie prawnym.

Nowe przepisy trafiły już do konsultacji społecznych. Pozostaje zatem mieć nadzieję, że w trakcie prac nad projektem, podniesiona zostanie również kwestia opodatkowania przymusowego kosztu, jakim niewątpliwie jest dla każdego przedsiębiorcy płacona przez niego składka zdrowotna.

Źródło:

zus.pl

Ustanowienie pełnomocnika rządu do spraw uchodźców wojennych z Ukrainy

1. Zakres regulacji

Zgodnie z § 1 ust. 1–2 rozporządzenia Rady Ministrów z 1.4.2022 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do spraw uchodźców wojennych z Ukrainy (Dz.U. z 2022 r. poz. 721) ustanowiony Pełnomocnik Rządu do spraw uchodźców wojennych z Ukrainy, zwany dalej „Pełnomocnikiem”, jest sekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Podstawę prawną do wydania rozporządzenia Rady Ministrów w przedmiotowej sprawie stanowi art. 10 ust. 1 i 4 RadaMinistrówU. W celu doprecyzowania przywołanego art. 10 ust. 1 RadaMinistrówU należy wskazać, że stosownie do tego przepisu Rada Ministrów może ustanowić pełnomocnika Rządu do określonych spraw, których przekazanie członkom Rady Ministrów nie jest celowe. Natomiast w myśl art. 10 ust. 4 RadaMinistrówU Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zakres udzielonych pełnomocnikowi upoważnień, sposób sprawowania nadzoru nad jego działalnością oraz sposób zapewnienia pełnomocnikowi obsługi merytorycznej, organizacyjno-prawnej, technicznej i kancelaryjno-biurowej.

2. Zadania i kompetencje Pełnomocnika

Prezentowane rozporządzenie w § 2–4 określa zakres zadań i kompetencji Pełnomocnika, do którego należy realizowanie i koordynowanie działań podejmowanych w związku z przybyciem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywateli Ukrainy wskutek działań wojennych prowadzonych na terytorium tego państwa oraz obywateli Ukrainy posiadających Kartę Polaka, którzy wraz z najbliższą rodziną z powodu tych działań wojennych przybyli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pełnomocnik realizuje zadania we współdziałaniu z właściwymi organami administracji rządowej, które są zobowiązane do współpracy i udzielania pomocy Pełnomocnikowi, w szczególności przez udostępnianie mu informacji i dokumentów niezbędnych do realizacji jego zadań (§ 2 ust. 1–3). Poza tym zgodnie z § 3 rozporządzenia Pełnomocnik może, za zgodą Prezesa Rady Ministrów oraz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, wnosić do rozpatrzenia przez Radę Ministrów projekty dokumentów rządowych wynikających z zakresu jego działania. Ważne znaczenia ma także sprawozdawczość Pełnomocnika. Na mocy bowiem § 4 ust. 1–2 rozporządzenia przedstawia on Radzie Ministrów: analizy, oceny i wnioski związane z zakresem jego zadań; a także roczne sprawozdania ze swojej działalności. Oprócz tego Pełnomocnik informuje Prezesa Rady Ministrów oraz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o zagrożeniach w realizacji jego zadań.

3. Zespoły, obsługa i wydatki związane z działalnością Pełnomocnika

Pozostałe kwestie dotyczące działalności Pełnomocnika dotyczą zespołów, obsługi i wydatków. Według § 5 rozporządzenia Pełnomocnik może powoływać zespoły o charakterze opiniodawczym lub do opracowania określonych zagadnień oraz zlecać przeprowadzenie ekspertyz, w zakresie swoich zadań. Jeśli chodzi o obsługę Pełnomocnika to w świetle § 6 rozporządzenia jest to obsługa merytoryczna, organizacyjno-prawna, techniczna i kancelaryjno-biurowa, a zapewnia ją Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. stosownie natomiast do § 7 tej regulacji, wydatki związane z działalnością Pełnomocnika są pokrywane z budżetu państwa z części 17 – administracja publiczna i części 42 – sprawy wewnętrzne.

Ze względu na to, że jest to nowy akt wykonawczy wydany w związku z obecną sytuację, tzn. odnoszący się do spraw uchodźców wojennych z Ukrainy, trudno w tym momencie o właściwą ocenę tego rozporządzenia. Problem ten dotyczy także trudności w zajęciu jednoznacznego stanowiska na temat pozycji prawnej ustanowionego Pełnomocnika Rządu prowadzącego swoją działalność w związku z przybyciem na terytorium Polski obywateli Ukrainy wskutek działań wojennych prowadzonych na terytorium tego państwa.

Kolejna w tym roku podwyżka odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych ma znaczenie m.in. dla podatków i opłat samorządowych

W kontekście podanej problematyki na uwagę zasługują regulacje prawne obwieszczenia Ministra Finansów z 8.4.2022 r. w sprawie stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych, obniżonej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych oraz podwyższonej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych (M.P. z 2022 r. poz. 398).

Z treści ww. aktu prawnego wynika, że:

Na podstawie art. 56d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, 1598, 2076, 2105, 2262 i 2328) ogłasza się, że:

1) stawka odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych wynosi 12,00% kwoty zaległości w stosunku rocznym;

2) obniżona stawka odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych wynosi 6,00% kwoty zaległości w stosunku rocznym;

3) podwyższona stawka odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych wynosi 18,00% kwoty zaległości w stosunku rocznym.

Wskazana regulacja prawna nawiązuje m.in. do art. 56 OrdPU, gdzie postanowiono, że stawka odsetek za zwłokę jest równa sumie 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2%, z tym że stawka ta nie może być niższa niż 8%

Opisane wyżej zmiany w systemie odsetkowym mają zaś bezpośrednie przełożenie na gospodarkę finansową jednostek samorządu terytorialnego. Samorządy wszystkich szczebli, w tym samorządy gminne, mają bowiem prawny obowiązek stosowania odsetek w zakresie różnego typu należności. Przede wszystkim dotyczy to zaległości podatkowych w podatku od nieruchomości, podatku rolnym, podatku leśnym, czy w podatku od środków transportowych. Wskazane odsetki stosowane są również do różnych opłat pobieranych przez gminy, w tym do opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Podsumowując, zmiana stawek odsetek od zaległości podatkowych jest bardzo ważną kwestię, w kontekście gospodarki finansowej samorządów. Jednostki sektora finansów publicznych zobligowane są bowiem do dochodzenia przysługujących im należności, co wprost wynika z art. 44 ust. 2 FinPubU. W sytuacji więc, w której np. gmina nie będzie dochodzić należności z tytułu odsetek w podwyższonej wysokości, narusza ww. przepisy, co z pewnością wykaże jako nieprawidłowość właściwa dla danego samorządu regionalna izba obrachunkowa.

Przedłużono termin publikacji sprawozdania OPP

W Dz.U. z 2022 r. pod poz. 797 opublikowano rozporządzenie Przewodniczącego Komitetu do Spraw Pożytku Publicznego z 7.4.2022 r. w sprawie określenia innego terminu w zakresie zamieszczenia przez organizacje pożytku publicznego sprawozdania merytorycznego z działalności i sprawozdania finansowego w roku 2022.

Zgodnie z art. 23 ust. 6 PożPubWolontU organizacja pożytku publicznego zamieszcza zatwierdzone sprawozdanie finansowe i sprawozdanie merytoryczne ze swojej działalności w terminie do 15 lipca roku następującego po roku, za który składane jest sprawozdanie finansowe i merytoryczne, na stronie podmiotowej Narodowego Instytutu w Biuletynie Informacji Publicznej.

Przesunięcie tego terminu jest możliwe dzięki art. 15zzzzze KoronawirusU, zgodnie z którym w przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, Przewodniczący Komitetu do spraw Pożytku Publicznego, w drodze rozporządzenia, może określić inny termin wypełniania przez OPP obowiązku, o którym mowa w art. 23 ust. 6 lub ust. 6b PożPubWolontU, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia prawidłowej jego realizacji.