Terminy na dokonywanie zgłoszeń w sprawie nieprawidłowości przy odbieraniu odpadów przez przedsiębiorców

Z kolei jak podano w art. 6r ust. 3 CzystGmU: rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości i sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych.

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Wielkopolskiego z 5.5.2022 r. (Nr NPIII.4131.1.95.2022.2; opublikowanym w dzienniku urzędowym województwa wielkopolskiego 17.5.2022 r.).

W uchwale rada gminy zawarła m.in. następujące zapisy:

Wszelkie nieprawidłowości oraz przypadki niewłaściwego świadczenia usług przez przedsiębiorcę odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości lub pracownika obsługującego PSZOK należy zgłaszać niezwłocznie po stwierdzeniu tego faktu, nie później jednak niż w terminie 2 dni roboczych od dnia, w którym usługa została niewłaściwie wykonana. Zgłoszenie winno nastąpić osobiście w Urzędzie Miejskim w (…..), pisemnie – pocztą tradycyjną lub elektronicznie (…..) albo telefonicznie tel. (………………..)

W kontekście ww. zapisów wojewoda wskazał, że regulacja ta, w zakresie w jakim wskazuje termin dokonywania przedmiotowych zgłoszeń, została wydana z przekroczeniem granic upoważnienia ustawowego wynikającego z art. 6r ust. 3 i ust. 3d CzystGmU. Nadto podkreślono, że pod pojęciem „tryb” należy rozumieć ustaloną kolejność czynności prowadzących do załatwienia danej sprawy, jednakże nie oznacza on upoważnienia dla rady gminy do wyznaczania terminów zgłaszania niewykonania, bądź niewłaściwego wykonania usługi odbioru odpadów komunalnych.

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody ma prawne uzasadnienie. Rada gminy nie może w uchwale w sprawie sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odpadów komunalnych nie można narzucać mieszkańcom terminu na dokonywanie zgłoszeń w sprawie nieprawidłowości przy odbieraniu odpadów przez przedsiębiorcę.

Źródło: https://www.poznan.uw.gov.pl.

Kto sporządza wykaz nieruchomości przeznaczonych do zbycia?

Na uwagę zasługują także regulacje prawne art. 35 ust. 1 w zw. z art. 25b GospNierU. Z ich treści wynika, że właściwy organ sporządza i podaje do publicznej wiadomości wykaz nieruchomości przeznaczonych do zbycia lub oddania w użytkowanie, najem, dzierżawę lub użyczenie. Wykaz ten wywiesza się na okres 21 dni w siedzibie właściwego urzędu, a także zamieszcza się na stronach internetowych właściwego urzędu. Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, przekazuje wykaz wojewodzie, w celu jego zamieszczenia na stronie podmiotowej wojewody w Biuletynie Informacji Publicznej przez okres 21 dni. Informację o zamieszczeniu wykazu właściwy organ podaje do publicznej wiadomości przez ogłoszenie w prasie lokalnej o zasięgu obejmującym co najmniej powiat, na terenie którego położona jest nieruchomość. Ponadto, powiatowym zasobem nieruchomości gospodaruje zarząd powiatu. Przepisy art. 25 ust. 2 i 2a stosuje się odpowiednio.

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w wystąpieniu pokontrolnym RIO we Wrocławiu z 11.5.2022 r. (WK.WR.40.8.2022.P18). W stanie faktycznym ww. sprawy ustalono, że:

Wykazy nieruchomości stanowiących mienie Powiatu (…..), przeznaczonych do zbycia w latach 2019-2020 (Wykaz Nr 1/2019 z dnia 26.02.2019 r., Wykaz Nr 3/2020 z 02.04.2020 r. i Wykaz Nr 2/2021 z 02.07.2021 r.) sporządzał i podawał do wiadomości Starosta Powiatu (…..), mimo iż właściwym organem do sporządzenia wykazów nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży stanowiących mienie Powiatu (….) był Zarząd Powiatu (…..) co było niezgodne z art. 35 ust. 1 w związku z art. 25b GospNierU.

W ramach wniosków pokontrolnych ustalono zaś, że należy przestrzegać GospNierU m.in. w zakresie sporządzania wykazów nieruchomości stanowiących mienie powiatu, a przeznaczonych do zbycia przez zarząd powiatu.

Podsumowując, stanowisko RIO ma prawne uzasadnienie. W gospodarowaniu mieniem powiatu nie ma swobody, a organy są zobowiązane stosować w szczególności regulacje GospNierU. W podanym zakresie przedmiotowym czynności związane z wykazem nieruchomości przeznaczonych do zbycia winien przeprowadzić zarząd powiatu, a nie samodzielnie starosta.

Źródło: https://bip.wroclaw.rio.gov.pl.

Rynek pracy. Program szkoleniowo-stażowy dla młodych pracowników

Z ubiegłorocznego raportu firmy doradczej PwC („Młodzi Polacy na rynku pracy 2021”) wynika, że zdaniem 48,8 % studentów i absolwentów wyższych uczelni ich możliwości na rynku pracy uległy pogorszeniu w związku z pandemią. Dlatego – jak wskazują eksperci – aktywizacja zawodowa młodych osób w dalszym ciągu pozostaje w Polsce wyzwaniem. Istotna jest także kwestia wyposażenia ich w odpowiednie umiejętności cyfrowe. Na ten aspekt duży nacisk stawiają także programy realizowane ze środków unijnych.

Program szkoleniowo-stażowy „Kariera Jutra”

Badanie PwC wskazuje, że blisko 28 % młodych szuka na rynku pracy stażu w niepełnym wymiarze godzin, aby móc połączyć go ze studiami. Kolejne 8 % najchętniej podjęłoby staż w pełnym wymiarze. Części z nich takie możliwości stworzy „Kariera Jutra” – największy w Polsce, bezpłatny program szkoleniowo-stażowy z obszaru kompetencji cyfrowych, który jest wspólną inicjatywą sektora publicznego, prywatnego, naukowego i biznesowego. W projekcie, który właśnie wystartował, uczestniczą NASK – Państwowy Instytut Badawczy, warszawska Szkoła Główna Handlowa, Google Polska, Centrum GovTech oraz Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej.

W ramach tej współpracy 8 tys. młodych osób do 30. roku życia otrzyma możliwość ukończenia szkoleń przygotowanych przez ekspertów marketingu internetowego. Projekt Umiejętności Jutra pomoże im rozwijać karierę związaną właśnie z tą perspektywiczną branżą. Szkolenia potrwają od kwietnia do lipca i będą się skupiały na praktycznych umiejętnościach. Następnie 1,2 tys. wybranych uczestników szkoleń przygotowanych przez Google i SGH otrzyma ofertę płatnego stażu w polskich MŚP, gdzie będą mieli szansę wdrażania narzędzi cyfrowych w celu zwiększania ich obecności online. Dzięki programowi stażowemu zyskają szansę na rozwój nabytych kompetencji i dalszy rozwój kariery. Z kolei przedsiębiorstwa zyskają profesjonalną pomoc w transformacji cyfrowej.

Dla kogo?

Program jest skierowany do młodych Polaków, których sytuacja na rynku pracy jest szczególnie trudna. Preferencyjny dostęp do staży będą miały m.in. osoby z niepełnosprawnościami, zamieszkujące w mniejszych ośrodkach miejskich i na wsiach, a także osoby, które straciły zatrudnienie w czasie pandemii. Projekt będzie również w pełni otwarty dla młodych ludzi z Ukrainy, którzy uciekli do Polski przed toczącą się wojną. Dzięki specjalnie przygotowanej ścieżce w języku ukraińskim będą mogli oni zdobyć nowy zawód.

Źródło:

newseria.pl

Stanowisko Rzecznika Generalnego odnośnie do homologacji na części zamienne do autobusów

Rzecznik generalny w opinii wziął pod uwagę przepisy dwóch dyrektyw, tj. dyrektywy sektorowej 2014/25/UE oraz dyrektywy 2007/46/WE ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów. Efektem analizy Rzecznika było uznanie prymatu dyrektywy 2007/46/WE.

Opinia powstała na kanwie sprawy we Włoszech, gdzie dwa przedsiębiorstwa publiczne odpowiedzialne za świadczenie usług miejskiego i międzymiastowego transportu pasażerskiego w swoich gminach ogłosiły przetarg na dostawę części zamiennych do autobusów. Części zamienne mogły być oryginalnymi częściami zamiennymi marki Iveco, której były pojazdy, lub równoważnymi częściami zamiennymi. Rzecznik przeanalizował wniosek prejudycjalny w zakresie zagadnienia „czy okoliczność – w szczególności w odniesieniu do dostaw w ramach zamówienia publicznego części zamiennych do autobusów przeznaczonych do świadczenia usługi publicznej – że instytucja zamawiająca może przyjmować części zamienne przeznaczone do określonego pojazdu, wykonane przez wytwórcę innego niż producent pojazdu, w związku z czym nie są one homologowane wraz z pojazdem, należące do jednej z kategorii części objętych przepisami technicznymi wymienionymi w załączniku IV do dyrektywy 2007/46/WE (Wymogi do celów homologacji typu WE pojazdów) i oferowane w przetargu bez dołączonego świadectwa homologacji i bez jakichkolwiek informacji dotyczących rzeczywistej homologacji, co więcej, w oparciu o założenie, że homologacja nie jest konieczna, gdyż wystarczające jest złożone przez oferenta oświadczenie o równoważności z homologowaną częścią oryginalną, jest zgodna z prawem Unii, w szczególności z przepisami dyrektywy 2007/46/WE (zawartymi w art. 10, 19 i 28 tej dyrektywy), a także z zasadami równego traktowania i bezstronności, wolnej konkurencji i dobrej administracji?

Rzecznik zaproponował, aby TSUE udzielił odpowiedzi w następujący sposób, że „artykuł 10 ust. 2, art. 19 ust. 1 i art. 28 ust. 1 dyrektywy 2007/46/WE należy interpretować w ten sposób, że w przypadku gdy w przetargu na zamówienie publiczne na dostawy części zamiennych do autobusów przeznaczonych do świadczenia usługi transportu publicznego zezwala się na składanie ofert na równoważne części zamienne, których homologacja jest wymagana na mocy jednego z aktów prawnych wymienionych w załączniku IV do tej dyrektywy, oferenci muszą przedstawić świadectwo homologacji typu WE i nie wystarczy w tym celu przedstawienie samego oświadczenia o równoważności”.

Rzecznik podkreślił, że homologacja jest czymś zupełnie innym niż oświadczenie o równoważności, ponieważ potwierdza spełnienie niezbędnych warunków związanych z bezpieczeństwem, których nie można pominąć w przypadku używania pojazdów na drogach publicznych. Tymczasem oświadczenie o równoważności to raczej potwierdzenie, że zamiennik spełnia tę samą funkcję, ma podobne cechy. Homologowana część może nie być równoważna części wymaganej przez instytucję zamawiającą i odwrotnie, część, która nie była homologowana, może być materialnie równoważna oryginalnym częściom przewidzianym w specyfikacji technicznej przetargu.

Maksymalna wysokość świadczenia dla udzielających pomocy uchodźcom z Ukrainy

W Dz.U. z 2022 r. pod poz. 1020 opublikowano rozporządzenie Rady Ministrów z 4.5.2022 r. w sprawie maksymalnej wysokości świadczenia pieniężnego przysługującego z tytułu zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy oraz warunków przyznawania tego świadczenia i przedłużania jego wypłaty.

Z rozporządzenia wynika, że wysokość takiego świadczenia, podobnie jak dotąd, wynosi 40 zł za osobę dziennie. Wojewoda może podwyższyć to świadczenie w przypadku:

Wniosek rozpatruje się w ciągu miesiąca od dnia jego złożenia w jednostce organizacyjnej gminy lub gminnej osobie prawnej. Gmina może uzależnić przyznanie lub wypłatę świadczenia od weryfikacji warunków zakwaterowania i wyżywienia. Weryfikacji dokonują upoważnieni pracownicy jednostki organizacyjnej gminy lub gminnej osoby prawnej. Świadczenie nie przysługuje, jeżeli warunki zakwaterowania i wyżywienia zagrażają życiu lub zdrowiu ludzi lub gdy we wniosku podano nieprawdę.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres wypłaty świadczenia, za zgodą wojewody, może zostać przedłużony na okres dłuższy niż 120 dni. Zgoda wojewody może dotyczyć:

Środki z budżetu obywatelskiego można dzielić na kategorie kwotowe projektów

W Dz.U. z 2022 r. pod poz. 1005 opublikowano ustawę z 28.4.2022 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym.

Zmiana dotyczy art. 5a ust. 6 SamGminU, który w nowym brzmieniu stanowi, że środki wydatkowane w ramach budżetu obywatelskiego mogą być dzielone na pule obejmujące całość gminy i jej części lub kategorie kwotowe projektów dotyczące całości obszaru gminy lub jej części. Przed zmianą środki te mogły być dzielone na pule obejmujące całość gminy i jej części w postaci jednostek pomocniczych lub grup jednostek pomocniczych.

Przepis w nowym brzmieniu stosuje się po raz pierwszy do konsultacji społecznych prowadzonych w gminach w ramach budżetu obywatelskiego na 2023 r., jeżeli do 27.5.2022 r. nie zakończono etapu zgłaszania projektów budżetu obywatelskiego na ten rok.

Trzeba przypomnieć, że w ramach budżetu obywatelskiego mieszkańcy w bezpośrednim głosowaniu decydują corocznie o części wydatków budżetu gminy. Zadania wybrane w ramach budżetu obywatelskiego zostają uwzględnione w uchwale budżetowej gminy. Rada gminy w toku prac nad projektem uchwały budżetowej nie może usuwać lub zmieniać w stopniu istotnym zadań wybranych w ramach budżetu obywatelskiego (art. 5a ust. 4 SamGminU). Przy czym, w gminach będących miastami na prawach powiatu utworzenie budżetu obywatelskiego jest obowiązkowe, z tym że wysokość budżetu obywatelskiego wynosi co najmniej 0,5% wydatków gminy zawartych w ostatnim przedłożonym sprawozdaniu z wykonania budżetu (art. 5a ust. 5 SamGminU).

Z orzecznictwa wynika m.in., że interpretując przepis art. 5a SamGminU trzeba mieć na względzie, że instytucja budżetu obywatelskiego została wprowadzona do SamGminU w celu zwiększenia udziału obywateli w procesie wybierania, funkcjonowania i kontrolowania niektórych organów publicznych. Budżet obywatelski służy angażowaniu mieszkańców w proces podejmowania decyzji, które zadania publiczne w określonym roku budżetowym powinny zostać zrealizowane, a co za tym idzie – sfinansowane ze środków publicznych. Decydentami w powyższym zakresie nie mogą być zatem osoby nie będące mieszkańcami gminy (wyr. WSA w Rzeszowie z 5.2.2019 r., II SA/Rz 1185/18, Legalis).

Konkretne stawki opłaty za pojemnik na odpady

Na szczególną uwagę zasługuje stanowisko wyrażone w uchwale Kolegium RIO w Poznaniu z 5.5.2022 r. (Nr 13/636/2022; https://bip.poznan.rio.gov.pl/?p=document&action=save&id=61010&bar_id=29708). W stanie faktycznym organ nadzoru weryfikował legalność zapisu o treści:

„e) w przypadku korzystania z pojemników o innej pojemności niż wyżej wymienione stawkę opłaty ustala się proporcjonalnie do stawki określonej w pkt a”.

W ocenie prawnej organ nadzoru wskazał m.in. na art. 6j ust. 3 CzystGmU, w którym postanowiono, że w przypadku nieruchomości niezamieszkałych, na których wytwarzane są odpady, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn liczby pojemników z odpadami komunalnymi powstałymi na tej nieruchomości oraz stawki za pojemnik. Zaakcentowano nadto, że przepis art. 6k ust. 1 pkt 2 CzystGmU nakazuje organowi stanowiącemu ustalenie stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności. Ustawodawca wskazał zatem w tym przepisie sposób ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi odbieranymi z nieruchomości, które nie są zamieszkałe jako iloczyn włącznie dwóch czynników: liczby pojemników i stawki za pojemnik o określonej pojemności, o której mowa w art. 6k ust. 1 pkt 2 CzystGmU.

Niezależnie od powyższego wskazano, że powinno się ustalić stawki opłat oddzielnie za każdy pojemnik o określonej pojemności (przy zachowaniu proporcji do ich pojemności), jak miało to miejsce w przypadku pozostałych pojemności ujętych w uchwale organu stanowiącego.

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze RIO jest prawnie uzasadnione. Rada gminy winna określić stawki opłat za pojemnik na odpady o określonej pojemności. Nie można określać stawki w sposób opisowy, czy poprzez odniesienie się do bliżej nieokreślonej metodologii proporcjonalności naliczania w stosunku do innych stawek. Stawka musi być bowiem określona precyzyjnie.

Badania okresowe w trakcie stanu zagrożenia epidemicznego – wyjaśnienia PIP

Od 16.5.2022 r., tj. z dniem ogłoszenia rozporządzenia Ministra Zdrowia z 12.5.2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 1027), został odwołany na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stan epidemii w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2. Jednocześnie, w okresie od 16.5.2022 r. do odwołania, na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z 12.5.2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 1028,) został ogłoszony stan zagrożenia epidemicznego na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej.

Wprowadzenie stanu zagrożenia epidemicznego w Polsce nie zmieniło sytuacji w zakresie aktualnie obowiązujących przepisów dotyczących pracowników. Większość uregulowań związanych z narażeniem na wirusa Sars-Cov-2, wynikających z z ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2095 ze zm.) obowiązuje zarówno w czasie ogłoszenia stanu epidemii, jak i stanu zagrożenia epidemicznego.

Dotyczy to m.in.:

Powyższe przepisy stosuje się w okresie obowiązywania stanu epidemii albo stanu zagrożenia epidemicznego. Dopiero w przypadku odwołania obu stanów pracodawca powinien podjąć działania określone w wyżej wymienionej ustawie, skutkujące koniecznością wykonania zawieszonych obowiązków w terminach przewidzianych w tym przepisie.

Źródło: Komunikat PIP z 19.5.2022 r. https://www.pip.gov.pl/pl/rzecznik-prasowy/komunikaty-biezace/137632,badania-okresowe-trakcie-stanu-zagrozenia-epidemicznego.html

Uchwała rady gminy w sprawie zakresu pomocy obywatelom Ukrainy nie jest aktem prawa miejscowego i nie podlega publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Podlaskiego z 21.4.2022 r. (Nr NK-II.4131.62.2022; https://edziennik.bialystok.uw.gov.pl). We wskazanym rozstrzygnięciu nadzorczym zakwestionowano zapisy o treści: Rada Gminy w § 4 powyższej uchwały postanowiła, że uchwała wchodzi w życie z dniem opublikowania w Dzienniku Urzędowym Województwa Podlaskiego.

W analizie prawnej organ nadzoru stwierdził m.in., że taki zabieg legislacyjny jest prawnie niedopuszczalny ze względu na charakter norm prawnych zawartych w przedmiotowej uchwale. Dalej podkreślono, że zgodnie z art. 4 ust. 1 AktyNormU, akty normatywne zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, ogłaszane w dziennikach urzędowych, wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy. W ust. 2 ww. przepisu wskazano ponadto, że w uzasadnionych przypadkach akty normatywne, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wchodzić w życie w terminie krótszym niż 14 dni, a jeżeli ważny interes państwa wymaga natychmiastowego wejścia w życie aktu normatywnego i zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie, dniem wejścia w życie może być dzień ogłoszenia tego aktu w dzienniku urzędowym.

Organ nadzoru podkreślił nadto, że zgodnie z art. 13 pkt 2 AktyNormU, w wojewódzkim dzienniku urzędowym ogłasza się akty prawa miejscowego. Kwalifikacja danego aktu do aktów prawa powszechnie obowiązującego musi być przeprowadzona przy uwzględnieniu jego cech materialnych i formalnych. Tego rodzaju akt musi zawsze zawierać się w granicach upoważnienia ustawowego (art. 94 Konst). Jak zaznaczono, z samego faktu podjęcia uchwały przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego nie można jeszcze wywodzić, że mamy do czynienia z aktem prawa miejscowego. Jedynie charakter norm prawnych i kształtowania przez te normy sytuacji prawnej adresatów mają przesądzające znaczenie dla kwalifikacji danego aktu, jako aktu prawa miejscowego. Finalnie stwierdzono, że przedmiotowa uchwała nie jest aktem prawa miejscowego, co powoduje, iż nie podlega publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym na podstawie art. 13 pkt 2 AktyNormU. Jednoczenie zasygnalizowano, że uchwała ta powinna wejść w życie z dniem podjęcia.

Podsumowując, stanowisko organu nadzoru ma prawne uzasadnienie. Rada gminy nie może w uchwale w sprawie zakresu pomocy dla obywateli Ukrainy wprowadzać zapisów wskazujących na status aktu prawa miejscowego i publikację w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

Źródło: https://edziennik.bialystok.uw.gov.pl

Nadchodzące zmiany w ustawie środowiskowej – ustawa „usprawniająca”

Jak wynika z uzasadnienia: Wprowadzane zmiany mają na celu usprawnienie wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz usprawnienie przygotowania i realizacji inwestycji, w szczególności inwestycji liniowych w zakresie inwestycji drogowych, kolejowych, wodnych i przeciwpowodziowych.

W odniesieniu do strategicznej oceny oddziaływania na środowisko proponowane zmiany obejmują przede wszystkim:

W odniesieniu do procedury postępowania przy wydawaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach proponuje się:

W zakresie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, stanowiącego podstawowy dokument w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko, proponowane zmiany obejmują:

W zakresie właściwości organu do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach proponowane zmiany dotyczą:

W odniesieniu do transgranicznej oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, zmiany mają polegać na:

W przedmiocie sankcji za naruszenie warunków określonych w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, przewiduje się ich rozszerzenie w taki sposób, aby przesłanką do wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej było naruszenie tych warunków zarówno w zakresie fazy realizacji, jak i eksploatacji przedsięwzięcia, a nie tylko jak obecnie w odniesieniu do fazy realizacji.