Opłaty za dostarczanie wody i odbiór ścieków to należności cywilnoprawne

Umowa, o której mowa w ust.1, zawiera w szczególności postanowienia dotyczące:

1) ilości i jakości świadczonych usług wodociągowych lub kanalizacyjnych oraz warunków ich świadczenia;

2) sposobu i terminów wzajemnych rozliczeń;

3) praw i obowiązków stron umowy;

3a) warunków usuwania awarii przyłączy wodociągowych lub przyłączy kanalizacyjnych będących w posiadaniu odbiorcy usług;

4) procedur i warunków kontroli urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych;

5) ustaleń zawartych w zezwoleniu, o których mowa w art. 18;

6) okresu obowiązywania umowy oraz odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy, w tym warunków wypowiedzenia.

W kontekście podanej problematyki na szczególną uwagę zasługują ustalenia zawarte w wystąpieniu pokontrolnym RIO w Poznaniu z 10.5.2022 r. (znak WK-0911/57/2021), w którym m.in. dokonano ustaleń w zakresie następującym:

3. W zakresie dochodzenia należności cywilnoprawnych z tytułu opłat za dostarczenie wody i odbiór ścieków kontrola wykazała, że:

„Do osób zalegających z opłatami wysyłano upomnienia i z ich treści wynika, że obciążano ich kosztami upomnień w wysokości 11,60 zł. (….) Powyższe działanie było niezgodne z przepisami EgzAdmU, ponieważ powyższa ustawa nie ma zastosowania do tych należności”.

Z powyższego wynika więc, że jednostka kontrolowana (związek międzygminny zajmujący się sprawami wodociągów i kanalizacji) niezasadnie naliczała dodatkowe opłaty od osób zalegających z opłatami za wodę i ścieki. Takie działanie rzecz jasna było sprzeczne z przepisami prawa, ponieważ nie ma podstaw prawnych aby przy dochodzeniu należności cywilnoprawnych stosować przepisy o naliczaniu upomnień, w tym przypadku rozporządzenia z dnia 5 stycznia 2021 r. Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie wysokości kosztów upomnienia doręczanego zobowiązanemu przed wszczęciem egzekucji administracyjnej (Dz.U. z 2021 r. poz. 67) gdzie ustalono, że wysokość kosztów upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1 EgzAdmU, wynosi 16 zł.

Źródło: https://bip.poznan.rio.gov.pl.

Praca zdalna w Kodeksie pracy. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy

Zastąpienie telepracy bardziej elastyczną formą – pracą zdalną – w Kodeksie pracy to najważniejsze założenie projektu ustawy przyjętego przez Radę Ministrów. Wkrótce projekt zostanie przekazany do prac parlamentarnych.

Dodatkowo projekt zakłada, że pracodawcy będą mogli wprowadzić kontrolę trzeźwości pracowników – lub kontrolę na obecność środków działających podobnie do alkoholu, gdy będzie to niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia pracowników, innych osób lub ochrony mienia.

Praca zdalna. Najważniejsza zmiany

Projekt wprowadza definicję pracy zdalnej jako takiej, która wykonywana jest całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą. Projekt przewiduje zarówno pracę zdalną całkowitą jak i hybrydową, stosownie do potrzeb konkretnego pracownika i pracodawcy, a także umożliwienie polecenia pracownikowi pracy zdalnej w szczególnych przypadkach.

I tak w okresie obowiązywania stanu nadzwyczajnego, stanu epidemii czy np. pożaru lub zalania w zakładzie pracy pracodawca będzie mógł polecić pracownikowi wykonywanie pracy zdalnej.

Pracodawca będzie co do zasady musiał uwzględnić wniosek o pracę zdalną złożony m.in. przez:

Pracodawca będzie mógł takiemu pracownikowi odmówić pracy zdalnej tylko jeżeli jej wykonywanie nie będzie możliwe ze względu na rodzaj pracy albo organizację pracy. O przyczynie odmowy pracodawca będzie musiał poinformować pracownika.

Jakie będą obowiązki pracodawcy?

Pracodawca będzie zobowiązany przede wszystkim do zapewnienia pracownikowi wykonującemu pracę zdalną materiałów i narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej, a także pokrycia kosztów energii elektrycznej oraz usług telekomunikacyjnych niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej.

Projekt przewiduje możliwość używania przez pracownika prywatnych narzędzi pracy (np. komputera) w przypadku, w którym obie strony stosunku pracy tak ustalą, pod warunkiem, że prywatne urządzenia techniczne i inne narzędzia pracy pracownika wykorzystywane przez niego do pracy będą zapewniały bezpieczeństwo pracy. W takim przypadku pracownikowi będzie przysługiwał ekwiwalent pieniężny w wysokości ustalonej z pracodawcą.

Źródło:

Gov.pl

Zapisy uchwały rady gminy w sprawie dotacji na dofinansowanie wymiany urządzeń grzewczych

Wynika z nich, że finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w ust. 1 i 2, może polegać na udzielaniu dotacji celowej w rozumieniu przepisów FinPubU z budżetu gminy lub budżetu powiatu na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji:

1) podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych, w szczególności:

a) osób fizycznych,

b) wspólnot mieszkaniowych,

c) osób prawnych,

d) przedsiębiorców;

2) jednostek sektora finansów publicznych będących gminnymi lub powiatowymi osobami prawnymi.

Ponadto, zasady udzielania dotacji celowej, o której mowa w ust. 4, obejmujące w szczególności kryteria wyboru inwestycji do finansowania lub dofinansowania oraz tryb postępowania w sprawie udzielania dotacji i sposób jej rozliczania określa odpowiednio rada gminy albo rada powiatu w drodze uchwały.

W kontekście podanej problematyki na szczególną uwagę zasługuje rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium RIO w Krakowie z 18.5.2022 r. (Nr KI.411.72.2022). W orzeczeniu tym organ nadzoru zakwestionował m.in. zapisy o treści:

Inwestor dokona zwrotu dotacji celowej w przypadku i na zasadach wymienionych poniżej:

1) powrotu w okresie trwałości projektu, do ogrzewania nieruchomości paliwem stałym bądź nieprzeprowadzenia likwidacji starego źródła ciepła;

2) zamontowania w okresie trwałości projektu, nowego źródła ciepła bez pisemnej zgody Gminy;

3) wprowadzenia w okresie trwałości projektu, zmian i przeróbek urządzeń i instalacji zamontowanych w ramach zrealizowanej Inwestycji bez pisemnej zgody Gminy;

4) przeprowadzenia modyfikacji kotła, umożliwiającej spalania odpadów;

(…)

Organ nadzoru wskazał m.in., że wspomniane zapisy zostały wprowadzone bez podstawy prawnej oraz w sprzeczności z art. 251–253 FinPubU. Przesłanki zwrotu dotacji udzielonej z budżetu gminy określają przepisy art. 251 i art. 252 FinPubU. Jak wynika z art. 253 FinPubU, tylko odrębne ustawy mogą ustanawiać dodatkowe przesłanki zwrotu dotacji do budżetu gminy poza już określonymi w art. 251 i art. 252 FinPubU. Nadto podkreślono, że ww. przesłanka zwrotu dotacji nie jest przesłanką wskazaną w art. 251–253 FinPubU. Jednocześnie zaakcentowano, że ustanawianie zabezpieczeń trwałości projektu jest dopuszczalne w umowie dotacji, a zabezpieczenia takie mogą przyjmować postać kar umownych, czy innych form odpłatności nawet w wysokości otrzymanej kwoty dotacji, jednak wówczas noszą one charakter zobowiązań cywilnoprawnych.

Podsumowując, w uchwale dotacyjnej nie można ujmować zapisów dotyczących zwrotu dotacji, w innych sytuacjach aniżeli wymienione w przepisach FinPubU. Dla przypomnienia, ze wspomnianych wyżej art. 251 i art. 252 wynika m.in., że:

Art. 251 [Zwrot dotacji niewykorzystanych]

1. Dotacje udzielone z budżetu jednostki samorządu terytorialnego w części niewykorzystanej do końca roku budżetowego podlegają zwrotowi do budżetu tej jednostki w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku, z zastrzeżeniem terminów wynikających z przepisów wydanych na podstawie art. 189 ust. 4.

4. Wykorzystanie dotacji następuje w szczególności przez zapłatę za zrealizowane zadania, na które dotacja była udzielona, albo, w przypadku gdy odrębne przepisy stanowią o sposobie udzielenia i rozliczenia dotacji, wykorzystanie następuje przez realizację celów wskazanych w tych przepisach.

Art. 252 [Zwrot dotacji]

1. Dotacje udzielone z budżetu jednostki samorządu terytorialnego:

1) wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem,

2) pobrane nienależnie lub w nadmiernej wysokości

– podlegają zwrotowi do budżetu wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, w ciągu 15 dni od dnia stwierdzenia okoliczności, o których mowa w pkt 1 lub pkt 2.

Źródło: http://www.krakow.rio.gov.pl.

Uchwała rady gminy w sprawie zasad naboru wniosków o najem lokali

Na szczególną uwagę zasługuje art. 8 ust. 1 gdzie postanowiono, że:

1. Rada gminy określa w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego:

1) zasady przeprowadzania naboru wniosków, o których mowa w art. 11 ust. 1, w tym dodatkowe kryteria pierwszeństwa oraz zasady przeprowadzania oceny punktowej, o której mowa w art. 11 ust. 2, dla tych dodatkowych kryteriów pierwszeństwa oraz dla kryterium pierwszeństwa, o którym mowa w art. 7a;

2) maksymalną wysokość miesięcznego dochodu gospodarstwa domowego lub obowiązkowej kaucji, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.

W podanym wyżej przepisie chodzi o wnioski, o których mowa w art. 11 gdzie m.in. postanowiono:

1. Gmina, która zawarła z inwestorem umowę, o której mowa w art. 7 ust. 1, przeprowadza nabór wniosków o zawarcie umowy:

1) najmu mieszkań – chyba, że wszystkie z nich są mieszkaniami, o których mowa w art. 7 ust. 2, wynajętymi przez tę gminę;

2) podnajmu mieszkań, o których mowa w art. 7 ust. 2 – w przypadku ich wynajęcia przez tę gminę.

W kontekście podanej problematyki na szczególną uwagę zasługuje rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z 9.5.2022 r. (Nr PN.4131.228.2022). W orzeczeniu tym organ nadzoru zakwestionował zapisy o treści:

4. Osoby wpisane na listę najemców przed zawarciem umowy najmu zobowiązane będą do:
1) wykazania, że średni miesięczny dochód w gospodarstwie domowym jest wyższy niż dolny limit dochodowy i jednocześnie nie przekracza górnego limitu dochodowego;

2) złożyć oświadczenie (najemca i osoby zgłoszone do wspólnego zamieszkania) o nieposiadaniu tytułu prawnego do innego lokalu mieszkalnego położonego w tej samej miejscowości.

(…)

§ 5 2. Osoby wpisane na listę najemców przed zawarciem umowy najmu będą zobowiązane do wpłaty obowiązkowej kaucji zabezpieczającej umowę najmu.

Organ nadzoru wskazał m.in., że ww. zapisy uchwały nie stanowią ani zasad, ani kryteriów naboru wniosków o zawarcie umowy najmu, lecz określają obowiązki osób wpisanych już na listę najemców, które muszą osoby te spełnić przed zwarciem umowy najmu.

Podsumowując, wskazane rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może regulować materii, do której nie ma ustawowego upoważnienia. Uprawnienie rady gminy ogranicza się do określenia zasadniczo zasad naboru wniosków o najem z dofinansowaniem.

Źródło: http://edzienniki.olsztyn.uw.gov.pl.

Do 30 czerwca 2022 r. można złożyć wniosek o wyrażenie zgody na opłacenie składek po terminie

Po zmianie przepisów, od grudnia 2021 r. nie jest już możliwe objęcie dobrowolnymi ubezpieczeniami (chorobowym, emerytalnym i rentowymi) na podstawie wniosku dorozumianego, tj. na podstawie terminowej wpłaty składek. Jednocześnie – począwszy od składek należnych za grudzień 2021 r., ich wpłata po terminie nie powoduje już ustania dobrowolnych ubezpieczeń, jeśli ubezpieczenia te nie ustały już w listopadzie 2021 r.

Jeśli dobrowolne ubezpieczenia ustały w listopadzie 2021 r., to aby być ponownie objętym tymi ubezpieczeniami, trzeba złożyć w ZUS nowe zgłoszenie. Objęcie dobrowolnymi ubezpieczeniami nastąpi wówczas od daty zgłoszenia.

Źródło:

zus.pl

Zwolnienie w podatku od nieruchomości nie może być nielegalnie warunkowane cechami podatników

W kontekście podanej problematyki kluczowe znaczenie mają regulacje prawne PodLokU. W pierwszej kolejności warto wskazać, że ustawa ta reguluje różne stany faktyczno-prawne związane ze zwolnieniami w podatku od nieruchomości. W art. 7 ust. 1 PodLokU ustawodawca przewidział zwolnienia ustawowe (zamknięty katalog). Jednocześnie w ust. 3 ustawodawca wprowadził przepis o treści – rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż określone w ust. 1 oraz w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw.

Na kanwie ww. regulacji prawnych w orzecznictwie sądowym akcentuje się, że wynikające z art. 7 ust. 3 PodLokU ustawowe upoważnienie do wprowadzenia zwolnienia obejmuje tylko zwolnienia przedmiotowe. Zamieszczenie w uchwale zwolnień podatkowych o charakterze innym niż zwolnienia przedmiotowe oznacza istotne naruszenie przez uchwałę prawa i skutkuje stwierdzeniem nieważności uchwały (por. wyrok WSA w Opolu z 3.9.2021 r., I SA/Op 232/21).

W kontekście powyższej problematyki warto odnotować stanowisko wyrażone w uchwale nr XV/53/2022 Kolegium RIO w Bydgoszczy z 10.5.2022 r.

W podanym rozstrzygnięciu nadzorczym weryfikowano legalność zapisów przewidujących brak zwolnienia z podatku od nieruchomości dla przedsiębiorców posiadających zaległości z tytułu podatków i opłat lokalnych oraz innych zobowiązań wobec gminy.

W argumentacji prawnej wskazano m.in., że uzależnienie udzielenia zwolnienia od braku zaległości podatkowych i niepodatkowych wobec gminy, w sposób jednoznaczny odwołuje się do cech podatnika. W tym więc zakresie, zwolnienie ustanowione uchwałą ma charakter podmiotowy i pozostaje w sprzeczności z art. 7 ust. 3 PodLokU. Nadto podano, że tylko ustawodawca może ustanawiać zwolnienia z podatku o charakterze podmiotowym. Wskazać bowiem należy, że art. 217 Konstytucji RP stanowi, że nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. O ile zatem w drodze ustawy można wprowadzać zwolnienia o charakterze podmiotowym, o tyle jednostki samorządu terytorialnego mają uprawnienie wyłącznie do ustanawiania zwolnień przedmiotowych.

Finalnie, z ww. przyczyn regionalna izba obrachunkowa zakwestionowała możliwość warunkowania zwolnienia w podatku od nieruchomości, od braku istnienia wspomnianych zadłużeń podatnika wobec gminy.

Podsumowując, stanowisko regionalnej izby obrachunkowej ma prawne uzasadnienie. Zwolnienie w podatku od nieruchomości nie może być warunkowane cechami przypisanymi do podatnika. Takimi cechami jest m.in. brak zaległości z tytułu podatków, czy opłat wobec gminy, po stronie podatników podatku od nieruchomości.

Źródło: RIO w Bydgoszczy

Zapisy uchwały rady gminy dotyczące dotacji na dofinansowanie montażu instalacji OZE

Na uwagę zasługują regulacje zawarte szczególnie w art. 403 ust. 4 i 5. Wynika z nich, że finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w ust. 1 i 2, może polegać na udzielaniu dotacji celowej w rozumieniu przepisów FinPubU z budżetu gminy lub budżetu powiatu na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji:

1) podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych, w szczególności:

a) osób fizycznych,

b) wspólnot mieszkaniowych,

c) osób prawnych,

d) przedsiębiorców;

2) jednostek sektora finansów publicznych będących gminnymi lub powiatowymi osobami prawnymi.

Ponadto, zasady udzielania dotacji celowej, o której mowa w ust. 4, obejmujące w szczególności kryteria wyboru inwestycji do finansowania lub dofinansowania oraz tryb postępowania w sprawie udzielania dotacji i sposób jej rozliczania określa odpowiednio rada gminy albo rada powiatu w drodze uchwały.

W kontekście podanej problematyki na szczególną uwagę zasługuje rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium RIO w Lublinie z 10.5.2022 r. (Nr 839.63.2022). W orzeczeniu tym organ nadzoru zakwestionował m.in. zapisy odnoszące się do kontroli wykorzystania dotacji i funkcjonowania urządzeń. Podważono zapisy o treści:

„1. Gmina (….) zastrzega sobie prawo do przeprowadzenia kontroli realizacji inwestycji przed jej rozpoczęciem oraz na każdym etapie jej wykonania jak również w okresie trwałości. Okres trwałości inwestycji wynosi 3 lata”.

2. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron.

3. Beneficjentowi służy prawo złożenia wyjaśnień do protokołu w terminie 7 dni od daty podpisania protokołu. Wyjaśnienia składa się do Burmistrza Siedliszcza.

4. Kontrola powinna być przeprowadzona w sposób umożliwiający potwierdzenie prawidłowości wykorzystania środków dotacji celowej zgodnie z postanowieniami umowy”.

Organ nadzoru wskazał m.in., że wspomniane regulacje wykraczają poza zakres kompetencji przyznanych organowi stanowiącemu do stanowienia uchwał na podstawie art. 403 ust. 5 PrOchrŚrod, gdyż w świetle tego przepisu organ stanowiący nie ma podstaw do stanowienia przepisów kontrolnych. W ocenie RIO byłoby to możliwe tylko wówczas, gdyby upoważnienie takie wynikało wprost z przepisów PrOchrŚrod.

Podsumowując, wskazane rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może regulować elementów kontrolnych w uchwale dotacyjnej. Nie ma do tego ustawowego upoważnienia. Warunki te mogą być jednak wprowadzone w umowie dotacyjnej.

Źródło: http://lublin.rio.gov.pl.

System teleinformatyczny do kontaktów między pracodawcami i obywatelami Ukrainy uprawnionymi do pracy w Polsce

W Dz.U. z 2022 r. pod poz. 1087 opublikowano ustawę z 12.5.2022 r. o zmianie ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa oraz ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

Zmiany wprowadzono do ustawy z 12.3.2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, tzn. dodaje przepisy art. 22a–22h PomocUkrainaU, zgodnie z którymi minister informatyzacji zapewnia funkcjonowanie systemu teleinformatycznego służącego do ułatwienia nawiązywania kontaktów między pracodawcami a poszukującymi pracy obywatelami Ukrainy, w tym:

System teleinformatyczny powinien zawierać funkcjonalności pozwalające na:

Użytkownikiem systemu teleinformatycznego może być uprawniony obywatel Ukrainy, który posiada numer PESEL i został uwierzytelniony w tym systemie. Minister informatyzacji zapewni w tym systemie funkcjonalność pozwalającą na automatyczną weryfikację, czy użytkownik posiada PESEL podany podczas tworzenia profilu pracownika. Warto dodać, że utworzenie przez uprawnionego obywatela Ukrainy profilu pracownika w systemie oraz korzystanie z niego s jest dobrowolne, zaś obywatel Ukrainy, który utworzył profil, ma prawo do aktualizacji swoich danych albo do usunięcia z systemu profilu pracownika.

W systemie teleinformatycznym będą gromadzone dane w zakresie: imię (imiona) i nazwisko, data urodzenia, PESEL (w przypadku uprawnionego obywatela Ukrainy w celu utworzenia jego profilu pracownika i weryfikacji), wiek, płeć, obywatelstwo, adres poczty elektronicznej, numer telefonu, wykształcenie, kwalifikacje zawodowe, a także przebieg dotychczasowego zatrudnienia.

Minister informatyzacji przetwarza w systemie teleinformatycznym dane osobowe użytkowników tego systemu w zakresie niezbędnym do obsługi tego systemu oraz realizacji przypisanych czynności, a także do zapewnienia bezpieczeństwa teleinformatycznego i bezpieczeństwa obrotu prawnego. Dane będą przetwarzane przez 12 miesięcy od dnia ostatniej aktywności użytkownika w systemie. Po upływie tego okresu minister powiadomi użytkownika o zamiarze usunięcia jego danych. W przypadku dalszego braku aktywności użytkownika w ciągu 30 dni od przesłania powiadomienia jego dane zostaną niezwłocznie usunięte.

Minister informatyzacji:

Zasiłek chorobowy dla żołnierza zwolnionego z czynnej służby wojskowej

Zasiłek chorobowy przysługuje żołnierzowi zwolnionemu z czynnej służby wojskowej bez okresu wyczekiwania. Podstawę obliczenia wysokości tego zasiłku stanowi kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę. W pozostałym zakresie zasady ustalenia prawa do zasiłku są takie same jak dla ubezpieczonych w ZUS.

Żołnierzowi zwolnionemu ze służby nie przysługują ani świadczenie rehabilitacyjne, ani zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego.

Aby otrzymać zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy żołnierz zwolniony z czynnej służby wojskowej powinien złożyć wniosek ZCZ . Gdy ZUS go otrzyma, pozyska od płatnika składek niezbędne zaświadczenie na formularzu Z-3.

Źródło:

zus.pl

Przypis podatku od nieruchomości – liczy się data doręczenia decyzji, a nie data jej wystawienia

W kontekście podanej problematyki należy zwrócić uwagę w pierwszej kolejności na art. 21 § 1 pkt 2 OrdPU, który wskazuje, że zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania. Jak zaś postanowiono w art. 212 OrdPU, organ podatkowy, który wydał decyzję, jest nią związany od chwili jej doręczenia. Decyzje, o których mowa w art. 67d OrdPU, wiążą organ podatkowy od chwili ich wydania.

Ponadto, znaczenie mają regulacje prawne zawarte w § 4 ust. 1 pkt 2 ZasRachPodR, gdzie postanowiono, że do udokumentowania przypisów lub odpisów służą decyzje.

Na kanwie ww. regulacji prawnych w orzecznictwie sądowym akcentuje się, że poza wyjątkiem dotyczącym decyzji, o których mowa w art. 67d OrdPU, decyzja wiąże organ od chwili jej doręczenia stronie. Dopiero od tego momentu wywiera ona skutki prawne. Do momentu doręczenia decyzja może być zmieniona bez konieczności wdrożenia procedur prawnych dotyczących zmiany lub uchylenia decyzji (por. wyrok NSA z 9.12.2020 r., II FSK 2248/18).

W kontekście powyższej problematyki warto odnotować stanowisko wyrażone w wystąpieniu pokontrolnym RIO w Szczecinie z 9.5.2022 r. (Nr WK.6001.5.2022). W podanym wystąpieniu pokontrolnym stwierdzono, że:

W latach 2020-2021 przypisu podatku od nieruchomości na kontach podatników (osób fizycznych) dokonywano pod datą wystawienia decyzji, zamiast pod datą doręczenia decyzji określających wysokość zobowiązania podatkowego, co było sprzeczne z art. 21 § 1 pkt 2 w zw. z art. 212 ustawy Ordynacja podatkowa i § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie zasad rachunkowości oraz planów kont dla organów podatkowych jednostek samorządu terytorialnego. Za wskazaną nieprawidłowość odpowiedzialność ponosi Inspektor ds. księgowości podatkowej, a z nadzoru Skarbnik – str. 47 i 48 protokołu kontroli.

Natomiast we wniosku pokontrolnym wskazano, aby dokonywać przypisów podatku od nieruchomości na koncie podatnika na podstawie skutecznie doręczonej podatnikowi decyzji wymiarowej.

Podsumowując, stanowisko regionalnej izby obrachunkowej ma prawne uzasadnienie. Przypisu podatku od nieruchomości należy dokonywać z uwzględnieniem powszechnie obowiązujących przepisów prawnych, w tym przypadku zawartych we wspomnianej ustawie i rozporządzeniu. Zaniechania w tym zakresie z pewnością będą skutkowały wykazaniem nieprawidłowości przez regionalną izbę obrachunkową.

Źródło: RIO w Szczecinie