Będzie więcej kobiet we władzach spółek giełdowych

To przełomowa decyzja. Udział kobiet we władzach firm, mimo postępów w ostatnich latach, jest bowiem nadal niewielki – uważa Konfederacja Lewiatan.

Nowe przepisy zakładają również, że udział kobiet we władzach spółek giełdowych, czyli łącznie w zarządach i radach nadzorczych może od końca czerwca 2026 roku osiągnąć 33 proc. Państwa będą musiały stworzyć system kar dla firm niestosujących się do tych regulacji.

Nie ma różnic w skuteczności prowadzenia biznesu między kobietami a mężczyznami. Tak samo podejmują racjonalne decyzje, tak samo są skuteczne w biznesie. Jedyna różnica polega na tym, że kobiety mają dodatkowe obciążenie wynikające z kulturowego oczekiwania, by opiekowały się młodszymi, starszymi czy słabszymi.

– Wiele krajów na świecie zrozumiało, że zwiększenie roli kobiet w gospodarce, biznesie jest nie tylko słuszne ze względów ideowych, ale po prostu się opłaca. Nie da się zwiększać konkurencyjności gospodarki bez wyrównywania szans kobiet i mężczyzn w dostępnie do stanowisk, gdzie decyzje się podejmuje, a nie tylko wykonuje. W krajach rozwiniętych widać to gołym okiem – już dziś odczuwają niedostatek wykwalifikowanych pracowników i rosnące koszty starzejącego się społeczeństwa. Bez wykorzystania potencjału kobiet i polityki zarządzania różnorodnością nie zrobią kroku naprzód – dodaje dr Henryka Bochniarz.

Źródło: Konfederacja Lewiatan

Dzierżawa nieruchomości SP bez zgody wojewody

Z punktu widzenia gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa, ustawodawca wprowadził jednak pewne ograniczenia dla starosty jako uprawnionego do gospodarowania mieniem SP. Na uwagę zasługuje art. 23 ust. 1, gdzie postanowiono, że zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują, z zastrzeżeniem ust. 1e, art. 43 ust. 2 i 4, art. 51, art. 57 ust. 1, art. 58-60, starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a w szczególności:

1) ewidencjonują nieruchomości zgodnie z katastrem nieruchomości;

2) zapewniają wycenę tych nieruchomości;

3) (uchylony)

4) zabezpieczają nieruchomości przed uszkodzeniem lub zniszczeniem;

5) wykonują czynności związane z naliczaniem należności za nieruchomości udostępniane z zasobu oraz prowadzą windykację tych należności;

6) współpracują z innymi organami, które na mocy odrębnych przepisów gospodarują nieruchomościami Skarbu Państwa, a także z właściwymi jednostkami samorządu terytorialnego;

7) zbywają oraz nabywają, za zgodą wojewody, nieruchomości wchodzące w skład zasobu, z zastrzeżeniem art. 17;

7a) wydzierżawiają, wynajmują, użyczają oraz oddają w użytkowanie nieruchomości wchodzące w skład zasobu, przy czym umowa zawierana na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub czas nieoznaczony wymaga zgody wojewody; zgoda wojewody jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony nie dłuższy niż 3 lata strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość;

8) podejmują czynności w postępowaniu sądowym, w szczególności w sprawach dotyczących własności lub innych praw rzeczowych na nieruchomości, o zapłatę należności za korzystanie z nieruchomości, o roszczenia ze stosunku najmu, dzierżawy lub użyczenia, o stwierdzenie nabycia spadku, o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie;

9) składają wnioski o założenie księgi wieczystej dla nieruchomości Skarbu Państwa oraz o wpis w księdze wieczystej.

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w wystąpieniu pokontrolnym RIO w Katowicach z 10.6.2022 r. (znak WK-610/3/4/22). We wskazanym dokumencie kontrolnym ustalono m.in., że:

W 2018 r. bez zgody Wojewody (…..) zawarto umowę dzierżawy nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Skarbu Państwa, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 589/120 o pow. 377 m² i część działki nr 588/120 o pow. 23 m², na czas określony (…). Powyższym naruszono art. 23 ust. 1 pkt 7aGospNierU.

We wniosku pokontrolnym nakazano wzmocnić nadzór nad pracownikami w zakresie przygotowania dokumentacji dotyczącej nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa mając na uwadze ww. art. 23 ust. 1 pkt 7a GospNierU.

Podsumowując, stanowisko RIO ma prawne uzasadnienie w przepisach GospNierU. Starosta jako gospodarujący mieniem SP musi respektować te regulacje.

Źródło: https://riokatowice.bip.net.pl/

Praca zdalna na stałe. Przyjęcie projektu nowelizacji Kodeksu pracy przez Radę Ministrów

Obecnie praca zdalna może być stosowana nadal na podstawie przepisów tzw. specustawy covidowej (KoronawirusU). Na podstawie przepisów tej ustawy praca zdalna może być polecana pracownikom nie tylko w okresie stanu epidemii COVID-19 (już odwołanego), ale także w okresie stanu zagrożenia epidemicznego oraz w okresie 3 miesięcy po dniu odwołania stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego, ogłoszonego z powodu COVID-19.

Uzgodnienie pracy zdalnej między pracownikiem a pracodawcą

Zgodnie z projektem nowelizacji Kodeksu pracy pracą zdalną jest praca wykonywana całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Praca będzie mogła być wykonywana jako praca zdalna całkowicie albo częściowo (tj. łączona z pracą typową). Wykonywanie pracy zdalnej będzie mogło być uzgodnione między pracownikiem a pracodawcą albo od razu przy zawieraniu umowy o pracę albo już w trakcie zatrudnienia.

Praca zdalna na polecenie pracodawcy

W wyjątkowych przypadkach pracodawca będzie mógł polecić pracownikowi pracę zdalną:

1. w okresie obowiązywania stanu nadzwyczajnego, stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu lub
2. w okresie, w którym zapewnienie przez pracodawcę bezpiecznych i higienicznych warunków pracy w dotychczasowym miejscu pracy pracownika nie jest czasowo możliwe z powodu działania siły wyższej.

Warunkiem wydania przez pracodawcę polecenia pracy zdalnej będzie uprzednie uzyskanie od pracownika oświadczenia, że posiada warunki lokalowe i techniczne do wykonywania takiej pracy. Dokonanie oceny w tym zakresie będzie należało do pracownika. W przypadku zmiany tych warunków (uniemożliwiającej dalszą pracę zdalną) pracownik będzie obowiązany niezwłocznie poinformować o tym pracodawcę, a pracodawca – niezwłocznie cofnąć polecenie pracy zdalnej.

Ponadto pracodawca będzie miał możliwość cofnięcia polecenia pracy zdalnej w każdym czasie, jednak z co najmniej 1-dniowym uprzedzeniem.

Praca zdalna na wiążący wniosek pracownika

W przypadku części pracowników pracodawca co do zasady będzie musiał wyrazić zgodę na pracę zdalną. Wiążący wniosek o pracę zdalną będą mogli złożyć:

1. pracownice w ciąży;
2. pracownicy wychowujący dziecko do ukończenia przez nie 4. roku życia;
3. pracownicy-rodzice dziecka posiadającego zaświadczenie o ciężkim i nieodwracalnym upośledzeniu albo nieuleczalnej chorobie zagrażającej życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu (art. 4 ust. 3 ustawy z 4.11.2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem”; t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1329 ze zm.);
4. pracownicy-rodzice dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności (określonym w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych);
5. pracownicy-rodzice dziecka posiadającego odpowiednio opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczenie o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych (ustawa – Prawo oświatowe);
6. pracownicy sprawujący opiekę nad innym członkiem najbliższej rodziny lub inną osobą pozostającą we wspólnym gospodarstwie domowym, posiadający orzeczenie o niepełnosprawności albo orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Pracodawca będzie jednak mógł odmówić uwzględnienia wniosku złożonego przez ww. pracownika – gdy jego uwzględnienie nie będzie możliwe ze względu na organizację pracy lub rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika. W takim przypadku pracodawca będzie musiał poinformować pracownika o przyczynie odmowy uwzględnienia wniosku w terminie 7 dni roboczych od dnia złożenia wniosku.

Zasady wykonywania pracy zdalnej

Zasady wykonywania pracy zdalnej będą określane w:

1. porozumieniu między pracodawcą i zakładową organizacją związkową/zakładowymi organizacjami zawodowymi;
2. regulaminie – jeżeli nie dojdzie do zawarcia porozumienia z zakładową organizacją związkową/zakładowymi organizacjami zawodowymi albo gdy u pracodawcy nie działa taka organizacja (wówczas jednak konieczna będzie konsultacja z przedstawicielami pracowników);
3. porozumieniu zawartym z pracownikiem – gdy nie zostanie zawarte porozumienie albo nie zostanie wydany regulamin;
4. poleceniu pracodawcy – w tych przypadkach, gdy pracodawca może je wydać.

W przepisach Kodeksu pracy określona będzie minimalna treść porozumienia ze związkami zawodowymi, regulaminu, porozumienia z pracownikiem lub polecenia pracy zdalnej.

Obowiązki pracodawcy związane z pracą zdalną

Projekt przewiduje szereg obowiązków pracodawcy związanych z pracą zdalną; główne to:

1. obowiązek przekazania pracownikowi rozszerzonej informacji o podstawowych warunkach zatrudnienia (w przypadku uzgodnienia pracy zdalnej przy zawieraniu umowy o pracę) oraz informacji najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy zdalnej (w przypadku uzgodnienia albo polecenia pracy zdalnej już w trakcie zatrudnienia);
2. obowiązek określenia procedury ochrony danych osobowych na potrzeby pracy zdalnej oraz przeprowadzenia – w miarę potrzeby – instruktażu i szkolenia pracownika;
3. obowiązek przekazania informacji niezbędnych do wzajemnego porozumiewania się w trakcie pracy zdalnej (dotyczy także pracownika);
4. obowiązek zapewnienia pracownikowi wykonującemu pracę zdalną materiałów i narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych, niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej,
5. obowiązek zapewnienia pracownikowi instalacji, serwisu, konserwacji narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych, niezbędnych do pracy zdalnej lub pokrycia kosztów związanych z instalacją, serwisem, eksploatacją i konserwacją narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych, niezbędnych do pracy zdalnej;
6. obowiązek pokrycia kosztów energii elektrycznej oraz usług telekomunikacyjnych niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej;
7. obowiązek pokrycia innych kosztów niż koszty bezpośrednio związane z wykonywaniem pracy zdalnej, jeśli taki obowiązek zostanie określony w porozumieniu, regulaminie lub poleceniu;
8. obowiązek zapewnienia pracownikowi szkoleń i pomocy technicznej niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej.

Będzie także możliwe używanie przez pracownika prywatnych narzędzi pracy, jeżeli zostanie to ustalone między pracownikiem a pracodawcą, o ile będą one zapewniały bezpieczeństwo pracy. Wówczas pracownikowi będzie przysługiwał ekwiwalent pieniężny w wysokości ustalonej z pracodawcą. Ekwiwalent ten będzie mógł być zastąpiony ryczałtem.

Kontrola pracownika zdalnego

Pracodawca będzie uprawniony do kontroli wykonywania pracy zdalnej przez pracownika, kontrolowania w zakresie bhp oraz przestrzegania wymogów w zakresie bezpieczeństwa i ochrony informacji, w tym procedur ochrony danych osobowych. Kontrola będzie mogła być przeprowadzana w porozumieniu z pracownikiem, w miejscu wykonywania pracy zdalnej oraz w godzinach pracy pracownika. Pracodawca będzie musiał dostosować sposób jej przeprowadzania do miejsca wykonywania pracy zdalnej i jej charakteru. Kontrola nie będzie mogła naruszać prywatności pracownika zdalnego i innych osób ani utrudniać korzystania z pomieszczeń domowych w sposób zgodny z ich przeznaczeniem.

Zakaz wypowiedzenia umowy o pracę

Odmowa wyrażenia przez pracownika zgody na pracę zdalną, wystąpienie z wiążącym wnioskiem o pracę zdalną przez pracownika, rezygnacja z pracy zdalnej przez pracownika nie będą mogły stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę.

Bhp na pracy zdalnej

W przypadku pracy zdalnej obowiązki pracodawcy z art. 207 KP będą stosowane, jednak z uwzględnieniem specyfiki tej pracy. Projekt przewiduje, że pracodawca będzie zwolniony z obowiązków określonych w art. 208 § 1, art. 209¹, art. 212 pkt 1 i 4, art. 232 i art. 233 KP. W przypadku pracy zdalnej utrzymany będzie obowiązek przeprowadzenia oceny ryzyka zawodowego. Na podstawie tej oceny pracodawca będzie ustalał zasady bezpiecznego i higienicznego wykonywania pracy zdalnej, sporządzał stosowną informację i zapoznawał z nią pracownika. Przed dopuszczeniem do pracy zdalnej, pracodawca będzie musiał uzyskać od pracownika potwierdzenie zapoznania się z tą informacją. Pracodawca będzie mógł sporządzić uniwersalną ocenę ryzyka zawodowego dla poszczególnych grup stanowisk pracy zdalnej.

Okazjonalna praca zdalna

Projekt przewiduje okazjonalną pracę zdalną – w wymiarze do 24 dni w roku kalendarzowym. O taką pracę będzie mógł wystąpić tylko pracownik (nie będzie ona mogła być wykonywana z inicjatywy pracodawcy). W przypadku pracy zdalnej okazjonalnej wyłączone będzie stosowanie przepisów dotyczących:

1. ustalenia zasad wykonywania takiej pracy zdalnej w porozumieniu zawartym ze związkami zawodowymi lub w regulaminie;
2. przekazania przez pracodawcę dodatkowej informacji o warunkach zatrudnienia pracownika;
3. możliwości wycofania się przez każdą ze stron z pracy zdalnej;
4. obowiązku pracodawcy zapewnienia pracownikowi materiałów i narzędzi pracy niezbędnych do pracy zdalnej, pokrycia wymienionych w projekcie kosztów związanych z wykonywaniem pracy zdalnej;
5. obowiązku pracodawcy zapewnienia pracownikowi zdalnemu pomocy technicznej i niezbędnych szkoleń w zakresie obsługi narzędzi pracy;
6. wyłączenia obowiązku przeprowadzania szkoleń okresowych pracowników zatrudnionych na stanowiskach administracyjno-biurowych (niezależnie od rodzaju przeważającej działalności pracodawcy).

Służba zdalna

Projekt przewiduje także zasady wykonywania pracy zdalnej przez funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Więziennej, Służby Celno-Skarbowej oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej.

Uchylenie art. 3 KoronawirusU

Projekt przewiduje uchylenie art. 3 KoronawirusU. Zatem wraz z wejściem w życie projektowanych przepisów KP w zakresie pracy zdalnej – już tylko one będą mogły być podstawą do wykonywania takiej pracy.

Wejście w życie

Projekt przewiduje, że zmiany w zakresie pracy zdalnej wejdą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia projektu ustawy (w Dzienniku Ustaw).

Uchwała rady miasta w sprawie programu ograniczenia emisji

Na uwagę zasługują w tym względzie przepisy zgrupowane w art. 403 ust. 4‒6, z których treści m.in., że finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w ust. 1 i 2, może polegać na udzielaniu dotacji celowej w rozumieniu przepisów FinPubU z budżetu gminy lub budżetu powiatu na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji:

1) podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych, w szczególności:

2) jednostek sektora finansów publicznych będących gminnymi lub powiatowymi osobami prawnymi.

Nadto, zasady udzielania dotacji celowej, o której mowa w ust. 4, obejmujące w szczególności kryteria wyboru inwestycji do finansowania lub dofinansowania oraz tryb postępowania w sprawie udzielania dotacji i sposób jej rozliczania określa odpowiednio rada gminy albo rada powiatu w drodze uchwały.

W kontekście podanej problematyki na szczególną uwagę zasługuje rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium RIO w Lublinie z 14.6.2022 r. (Nr 841.69.2022), w którym tym organ nadzoru zakwestionował m.in. zapisy, że podstawą wypłaty dotacji jest umowa zawarta między wnioskodawcą a miastem, elementy konstrukcyjne umowy dotacyjnej oraz wzór umowy.

Organ nadzoru wskazał m.in., że ww. regulacje wykraczają poza zakres przyznanej radzie delegacji określonej w art. 403 ust. 5 PrOchrŚrod. Zakres przytoczonej delegacji nie daje podstaw prawnych do regulowania w uchwale kwestii związanych z umową. Normy prawne określone w art. 403 ust. 5 i ust. 6 PrOchrŚrod nie upoważniają organu stanowiącego do regulowania kwestii związanych z zawieraniem umowy na udzielenie dotacji, a w szczególności nie dają podstaw do określania jej wzoru. Czynności związane z umową na udzielenie dotacji należą do kompetencji organu wykonawczego, z wykorzystaniem regulacji, o których mowa w art. 250 FinPubU. Dla przypomnienia, z ww. przepisu wynika, że zarząd jednostki samorządu terytorialnego, udzielając dotacji celowej, w tym jednostce sektora finansów publicznych, w przypadku gdy odrębne przepisy lub umowa międzynarodowa nie określają trybu i zasad udzielania lub rozliczania tej dotacji, zawiera umowę, która określa w szczególności:

1) wysokość dotacji, cel lub opis zakresu rzeczowego zadania, na którego realizację są przekazywane środki dotacji;

2) termin wykorzystania dotacji, nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia danego roku budżetowego;

3) termin i sposób rozliczenia udzielonej dotacji oraz termin zwrotu niewykorzystanej części dotacji celowej, z tym że termin ten nie może być dłuższy niż terminy zwrotu określone w niniejszym dziale.

Podsumowując, wskazane rozstrzygnięcie nadzorcze jest prawnie uzasadnione. Nie ma podstaw, aby w sprawie programu ograniczenia emisji zawierać zapisy dotyczące umowy dotacji.

Źródło: http://lublin.rio.gov.pl.

Kiedy nie trzeba płacić składki zdrowotnej?

Istnieją jednak grupy osób, które nie mają obowiązku opłacania składki zdrowotnej. Co więcej, nowe przepisy przewidują zwolnienie ze składki zdrowotnej dla dodatkowych grup przedsiębiorców.

Emeryt i rencista

Pierwszą grupą osób zwolnionych z opłacania składki zdrowotnej są osoby prowadzące działalność gospodarczą (oraz osoby z nimi współpracujące), które mają ustalone prawo do emerytury lub renty. Osoby takie muszą jednak spełniać dwa dodatkowe warunki, tj.: 1) świadczenie emerytalne lub rentowe nie przekracza kwoty minimalnego wynagrodzenia oraz 2) miesięczny przychód z działalności gospodarczej nie przekracza 50% kwoty emerytury minimalnej lub podatek dochodowy rozliczany jest w formie karty podatkowej. Co istotne, oba wymienione wyżej warunki muszą być spełnione jednocześnie.

Przedsiębiorca na urlopie macierzyńskim

Co do zasady, osoby prowadzące działalność gospodarczą zwolnione są z opłacania składek ZUS w okresie pobierania zasiłku chorobowego lub zasiłku opiekuńczego. Zwolnienie to dotyczy jednak tylko składek na ubezpieczenie społeczne. Nie dotyczy zaś składki zdrowotnej. Oznacza to, że w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim, przedsiębiorca musi nadal opłacać pełną składkę zdrowotną.

Nieco inaczej sytuacja wygląda w przypadku urlopu macierzyńskiego. Kobiety prowadzące działalność gospodarczą nie muszą bowiem opłacać składki zdrowotnej w okresie trwania urlopu macierzyńskiego. Jest jednak jeden warunek: Zwolnienie to dotyczy jedynie tych kobiet, które pobierają zasiłek macierzyński w kwocie nie wyższej niż kwota tzw. świadczenia rodzicielskiego (które obecnie wynosi 1000 zł netto). Jeśli zasiłek macierzyński jest wyższy od tej kwoty, zwolnienie ze składki zdrowotnej nie przysługuje.

Zwolnienie z opłacania składki zdrowotnej przysługuje niezależnie od tego z jakiego tytułu nabyte zostało prawo do zasiłku macierzyńskiego. Kobietom, które prowadzą działalność gospodarczą, ale prawo do zasiłku nabyły z innego tytułu (np. z etatu), również przysługuje zwolnienie z opłacania „firmowej” składki zdrowotnej.

Osoby niepełnosprawne

Składki zdrowotnej nie muszą również płacić osoby prowadzące działalność gospodarczą (oraz osoby z nimi współpracujące), które posiadają orzeczenie o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności.

Jednak i w tym przypadku musi być spełniony dodatkowy warunek. Składki zdrowotnej nie zapłacą bowiem jedynie te osoby, których miesięczny przychód z działalności gospodarczej nie przekracza 50% kwoty emerytury minimalnej. Składki zdrowotnej nie zapłaci również osoba niepełnosprawna, która rozlicza się w formie karty podatkowej.

Co ważne, w przypadku wszystkich opisanych powyżej grup (emeryci i renciści, kobiety na urlopie macierzyńskim oraz osoby niepełnosprawne), brak obowiązku opłacania składki zdrowotnej nie powoduje utraty prawa do ubezpieczenia. Osoby te nadal podlegają ubezpieczeniu zdrowotnemu (choć nie płacą składki) i mogą cały czas korzystać z publicznych świadczeń zdrowotnych.

Działalność gospodarcza na ryczałcie

Nowe przepisy obowiązujące od stycznia 2022 roku wprowadziły zwolnienie ze składki zdrowotnej dla kolejnej grupy przedsiębiorców. Co istotne, w tym przypadku zwolnienie nie będzie uzależnione od nabytych praw emerytalnych czy rentowych, ani też od posiadania orzeczenia o niepełnosprawności.

Zgodnie z nowymi przepisami, zwolnienie ze składki zdrowotnej przysługuje także tym osobom prowadzącym działalność gospodarczą, które jednocześnie uzyskują również dochody z umowy o pracę (zobacz szczegóły).

Zwolnienie ze składki zdrowotnej z tytułu działalności gospodarczej przysługuje w tym przypadku po spełnieniu określonych warunków, tj.:

Spełnienie powyższych warunków oznacza zaistnienie tzw. zbiegu tytułów ubezpieczeń. Osoba, która spełnia wszystkie te warunki, od 2022 roku ma prawo do opłacania składki zdrowotnej tylko z jednego tytułu, tj. z tytułu umowy o pracę. Dodatkowy tytuł, tj. prowadzona dodatkowo działalność gospodarcza, nie będzie zatem rodzić obowiązku opłacania składki zdrowotnej.

Obowiązki społeczne i obywatelskie

W lipcu 2022 roku wchodzi w życie kolejna nowelizacja przepisów, a wraz z nią kolejne zmiany w zakresie obowiązku opłacania składki zdrowotnej. Nowe przepisy przewidują bowiem zwolnienie ze składki zdrowotnej dla dodatkowych grup osób.

Począwszy od lipca 2022 roku z opłacania składki zdrowotnej zwolnione będą:

Co istotne, wynagrodzenie otrzymane z takiego tytułu zwolnione będzie z opłacania składki zdrowotnej do kwoty 6000 zł. Oznacza to, że składkę zdrowotną z powyższych tytułów zapłacimy dopiero od kwoty wynagrodzenia stanowiącego nadwyżkę ponad 6000 zł.

Źródło:

zus.pl

Europejska Rada Ochrony Danych ogłasza wytyczne dotyczące korzystania z technologii rozpoznawania twarzy w Policji

Technologie rozpoznawania twarzy są używane w pracy Policji i innych organów ścigania. Pozwalają one nie tylko na identyfikację osoby na podstawie wizerunku jej twarzy, ale także potwierdzenie jej tożsamości czy obserwację. Jak podkreśla w wytycznych Rada, systemy rozpoznawania twarzy używane są coraz częściej, nawet w biznesie czy administracji publicznej. Technologie te w związku z nieustannym rozwojem nauki są coraz wydajniejsze i łatwiejsze do zastosowania, a zatem mogą być stosowane na coraz większą skalę. Mimo wielu korzyści, jakie niesie ze sobą technologia, takich jak chociażby szybsza identyfikacja podejrzanych, powoduje także duże wątpliwości nie tylko w związku z naruszeniami ochrony danych osobowych, ale także dyskryminacją jakiej mogą dopuszczać się algorytmy analizujące wizerunki obywateli, zagrożeniami dla pluralizmu politycznego czy demokracji. Stanowi to ingerencję w prawo do ochrony danych osobowych wyrażone w Karcie Praw Podstawowych.

W związku z powyższym Europejska Rada Ochrony Danych zauważa potrzebę integracji w zakresie regulacji w obszarze stosowania technologii opierających swoją pracę na wizerunkach obywateli. W ślad za tym 12 maja 2022 r. przedstawiła wytyczne odnoszące się do tego zagadnienia.

Po pierwsze, EROD podkreśla, że technologie używane do rozpoznawania wizerunku powinny być używane jedynie wtedy, gdy jest to konieczne i pod warunkiem proporcjonalności działań do celu, ponieważ rozpoznawanie twarzy jest zawsze związane z przetwarzaniem danych biometrycznych należących do szczególnych kategorii danych osobowych. Zdaniem Rady może mieć to związek z naruszaniem praw zawartych w Karcie Praw Podstawowych, między innymi prawa do prywatności, godności człowieka czy prawa do wolności przemieszczania się i zgromadzeń.

Co ważne, Organ podkreśla swoje zrozumienie dla potrzeby korzystania z najnowszych technologii w celu zatrzymania podejrzanych czy ścigania sprawców przestępstw i dodaje, że powodują one zwiększenie wydajności pracy organów ścigania, jednak systemy te powinny być jednak wykorzystywane wyłącznie w ściśle określonych ramach prawnych. Urząd dodaje także, że rozwiązania te są konieczne i nie mają na celu skomplikowania nieskomplikowanych rozwiązań.

Zgodnie z wytycznymi istnieją wyraźne granice w identyfikacji osób za pomocą technologii rozpoznawania twarzy. Taką „czerwoną linią” jest zdalna identyfikacja biometryczna w miejscach publicznych, ponieważ według oceny Organu jest to związane ze zbyt dużym ryzykiem ingerencji w prawa i wolności obywatelskie i „nie ma na nie miejsca w demokratycznym państwie prawnym”. Kolejnym zjawiskiem niedopuszczalnym i naruszającym Kartę Praw Podstawowych są systemy pozwalające na kategoryzowanie ludzi na podstawie danych biometrycznych i podział na grupy ze względu na cechy takie jak płeć czy pochodzenie etniczne. Podobnie jest w przypadku rozwiązań technicznych pozwalających na identyfikację emocji ludzkich. Za niedozwolone w demokratycznym państwie ze względu na niespełnienie wymogu konieczności zostało uznane także tworzenie baz danych na podstawie wizerunków wyciętych z fotografii dostępnych w Internecie.

Źródła:

https://edpb.europa.eu/system/files/2022-05/edpb-guidelines_202205_frtlawenforcement_en_1.pdf

https://www.datatilsynet.no/aktuelt/aktuelle-nyheter-2022/nye-retningslinjer-for-ansiktsgjenkjenning-pa-horing/

Rejestr umów a odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych

Omawiana nowelizacja (druk 2186) wprowadza zmiany m.in. w zakresie tzw. rejestru umów, o którym mowa w art. 34a FinPubU, który miał pierwotnie wejść w życie 1.7.2022 r. Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 34b FinPubU, zgodnie z którym: Kto nie wykonuje lub nie dopuszcza do wykonania obowiązku prowadzenia, aktualizacji, udostępnienia lub wprowadzania danych do rejestru umów, o którym mowa w art. 34a ust. 1, albo podaje w nim nieprawdziwe dane, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Co warto odnotować, ww. przepis art. 34b FinPubU, dotyczący odpowiedzialności karnej, zostanie uchylony. Jednakże, wejdzie w życie nowy przepis przewidujący odpowiedzialność za zaniechania związane z ww. rejestrem na płaszczyźnie dyscypliny finansów publicznych. Po podpisaniu ustawy przez Prezydenta RP – w DyscypFinPubU będzie więc nowy przepis art. 18ca o treści:

Naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest niewykonanie lub niedopuszczenie do wykonania obowiązku wprowadzenia danych do rejestru umów, o którym mowa w art. 34a ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, albo podanie w nim nieprawdziwych danych.

Podsumowując, z przepisów wprowadzanych na podstawie omawianej nowelizacji wynikają korzystne zmiany dla wszystkich jednostek sektora publicznego. Należy jednak odnotować, że ustawodawca zmienił również grożącą sankcję w razie niewykonywania nowych przepisów: z karnej, na sankcję czynu naruszającego dyscyplinę finansów publicznych.

Korekta opisu paragrafu 256 dla dotacji przekazywanych dla SPZOZ przez JST

W omawianym projekcie przewidziano wiele zmian legislacyjnych w zakresie klasyfikacji budżetowej, czyli KlasBudżR. Jak wyżej zasygnalizowano projekt przewiduje m.in. zmianę w opisie do paragrafu 256. Dla przypomnienia, dotąd ten paragraf posiadał oznaczenie:

Dotacja podmiotowa z budżetu dla samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Natomiast w opisie do ww. paragrafu podano, że: Paragraf ten obejmuje dotacje, o których mowa w art. 115 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, z przeznaczeniem na wydatki bieżące, z wyjątkiem wydatków ujmowanych w paragrafie 622.

W tym miejscu warto przypomnieć treść wspomnianego art. 115 DziałLeczU. Tamże postanowiono, że:

1. Na realizację zadań, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 1 i 4-7, podmioty wykonujące działalność leczniczą mogą uzyskać środki finansowe na podstawie umowy zawartej:

1) ze Skarbem Państwa, reprezentowanym przez ministra, centralny organ administracji rządowej, wojewodę, a także z jednostką samorządu terytorialnego lub z uczelnią medyczną;

2) z innym podmiotem uprawnionym do finansowania tych zadań na podstawie odrębnych przepisów.

Natomiast w ust. 3 postanowiono:

3. Na realizację zadań, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 1-6, podmioty wykonujące działalność leczniczą mogą uzyskać od podmiotu, o którym mowa w ust. 1, z wyjątkiem uczelni medycznej, dotację w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, z zastrzeżeniem ust. 4.

Jak więc wynika z ww. przepisów DziałLeczU, operuje ona sformułowaniami dotyczącymi dotacji, aczkolwiek – bez przywołania jej rodzaju. Z kolei dotychczasowe brzmienie opisu ww. paragrafu 226 sugerowało przekazywanie dotacji jedynie podmiotowych (z odwołaniem się do art. 115 DziałLeczU), co powodowało wątpliwości właśnie w jakim paragrafie ujmować wspomniane dotacje z art. 115 DziałLeczU, które są dotacjami celowymi.

Te wątpliwości zostaną usunięte wskutek nowego opisu ww. paragrafu i usunięcia z opisu słowa „podmiotowa”. W uzasadnieniu projektu podano bowiem: Zmiany brzmienia paragrafu 256 w załącznikach nr 3 i 4 do rozporządzenia poprzez usunięcie słowa „podmiotowa” z nazwy paragrafu w związku ze zgłaszanymi wątpliwościami dotyczącymi rodzaju dotacji, jaka powinna być ujmowana w tym paragrafie. Zmiana ma charakter dostosowujący i związana jest z brzmieniem przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2022 r. poz. 633, z późn. zm.). Objaśnienia do paragrafu (w załączniku nr 4 do rozporządzenia)
pozostają bez zmian.

W następstwie ww. zmian, opis paragrafu będzie następujący:

Dotacja z budżetu dla samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Podsumowując, proponowana w projekcie rozporządzenia zmiana w zakresie wyżej podanej podziałki klasyfikacji budżetowej jest rozwiązaniem praktycznym i potrzebnym, usuwa bowiem wątpliwości związane ze stosowaniem paragrafu 256 do ujmowania dotacji celowych dla SPZOZ.

Źródło: RCL

Regulamin dostarczania wody nie może zawierać negatywnych przesłanek odmowy przyłączenia do sieci wodociągowej

Z kolei w ust. 5 postanowiono, że regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków określa prawa i obowiązki przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego oraz odbiorców usług, w tym:

1) minimalny poziom usług świadczonych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków;

2) warunki i tryb zawierania umów z odbiorcami usług;

3) sposób rozliczeń w oparciu o ceny i stawki opłat ustalone w taryfach;

4) warunki przyłączania do sieci;

5) warunki techniczne określające możliwości dostępu do usług wodociągowo-kanalizacyjnych;

6) sposób dokonywania przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne odbioru wykonanego przyłącza;

7) sposób postępowania w przypadku niedotrzymania ciągłości usług i odpowiednich parametrów dostarczanej wody i wprowadzanych do sieci kanalizacyjnej ścieków;

8) standardy obsługi odbiorców usług, w tym sposoby załatwiania reklamacji oraz wymiany informacji dotyczących w szczególności zakłóceń w dostawie wody i odprowadzaniu ścieków;

9) warunki dostarczania wody na cele przeciwpożarowe

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Lubelskiego z 15.6.2022 r. (NR PN-II.4131.285.2022), w którym organ nadzoru zakwestionował następujący zapis: „przedsiębiorstwo wodociągowe ma prawo odmówić przyłączenia nieruchomości do sieci, jeśli przyłącze zostało wykonane niezgodnie z wydanymi warunkami przyłączenia do sieci”.

Jednocześnie zaakcentowano, że w myśl art. 15 ust. 4 WodaŚciekU przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane przyłączyć do sieci nieruchomość osoby ubiegającej się o przyłączenie nieruchomości do sieci, jeżeli są spełnione warunki przyłączenia określone w regulaminie, o którym mowa w art. 19, oraz istnieją techniczne możliwości świadczenia usług. Z treści przytoczonych przepisów wynika istniejący po stronie przedsiębiorcy obowiązek przyłączenia do sieci, w sytuacji gdy określone warunki zostały spełnione. Organ stanowiący nie ma zatem uprawnień do formułowania w regulaminie przesłanek stanowiących przeszkodę w przyłączeniu nieruchomości do sieci, lecz do określenia warunków, które należy spełnić aby nieruchomość została do sieci przyłączona. Powyższe rozróżnienie ma znaczenie, szczególnie dla odbiorcy usług, który w wypadku spełnienia określonych w regulaminie warunków ma podstawy oraz prawo oczekiwać, że jego wniosek o przyłączenie do sieci zostanie zrealizowany.

Podsumowując, stanowisko organu nadzoru ma prawne uzasadnienie. Rada gminy nie może w regulaminie dostarczania wody wprowadzać negatywnych przesłanek odmowy przyłączenia do sieci wodociągowej.

Źródło: https://www.lublin.uw.gov.pl.

Inwentaryzacja za pomocą dronów

Dron może pomóc w sprawdzeniu m.in. liczby i zgodności ze stanem palet, paczek czy nawet produktów. Zbliża się on do poszczególnych aktywów i odczytuje, dzięki wykorzystaniu RFID, kolejne tagi, uprzednio umieszczone na paletach czy paczkach. Wówczas nie jest konieczna obecność człowieka, który odszukiwałby kolejne aktywa – a to znacznie przyspiesza proces inwentaryzacji. Drony są też używane do pomiaru materiałów sypkich przechowywanych na otwartym terenie. Specjalistyczne oprogramowanie umożliwia dość dokładny pomiar powierzchni i objętości sfotografowanych pryzm oraz dostęp do budowli trudno dostępnych, np. na bagnach.

Warto wspomnieć, że w Polsce nie ma jeszcze przepisów, które precyzyjnie określałyby warunki i wytyczne użytkowania dronów.