Projekt ustawy o systemie do zawierania umowy o pracę i umowy zlecenia na gotowych wzorach dla mikroprzedsiębiorców

Dzięki nowym przepisom, zawieranie umów o pracę, odprowadzanie składek na ubezpieczenia społeczne i zaliczek na podatek dochodowy stanie się bardzo proste. Nie trzeba będzie oddzielnie wykonywać poszczególnych czynności wynikających z różnych obowiązków prawnych ani samodzielnie konstruować umowy. Wszystkie funkcjonalności dostępne będą w przyjaznej aplikacji internetowej, razem z gotowymi wzorami standardowych umów.

Najważniejsze rozwiązania przygotowane w projekcie ustawy:

Nowe przepisy mają wejść w życie po 30 dniach od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z tym, że system teleinformatyczny ma zostać uruchomiony do 2025 r., niemniej Minister Rodziny i Polityki Społecznej będzie mógł ogłosić wcześniejsze uruchomienie systemu.

Zimno w biurze i co dalej

Minimalne temperatury w pracy

Zgodnie z art. 207 § 2 KP, jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy jest ochrona zdrowia i życia pracowników poprzez zapewnienie im bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki.

Jak wynika z powyższego, przepisy nie uzależniają poziomu minimalnej temperatury w pomieszczeniu pracy od tego, czy jest to pomieszczenie pracy stałej (w którym praca jest wykonywana powyżej 4 godzin dziennie), czy jedynie czasowej (w którym praca jest wykonywana od 2 do 4 godzin dziennie), lecz od przeznaczenia tego pomieszczenia oraz rodzaju wykonywanych w nim prac.

Jak powinien postąpić pracodawca, który ma problemy z zapewnieniem odpowiedniej temperatury w pomieszczeniu pracy

O ile w przypadku pracowników zatrudnionych na stanowiskach produkcyjnych, robotniczych, czy gospodarczych możliwości są mocno ograniczone, o tyle w przypadku pracowników administracyjno-biurowych sprawa jest nieco prostsza, ponieważ pracodawca może skierować ich do pracy zdalnej.

Należy bowiem przypomnieć, że zgodnie z art. 3 KoronawirusU, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, w celu przeciwdziałania COVID-19 pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania (praca zdalna).

Wykonywanie pracy w tej właśnie formie może zostać polecone, jeżeli pracownik ma umiejętności i możliwości techniczne oraz lokalowe do wykonywania takiej pracy i pozwala na to rodzaj pracy. W szczególności praca zdalna może być wykonywana przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość lub dotyczyć wykonywania części wytwórczych lub usług materialnych. Obowiązkiem pracodawcy jest jednak zapewnienie pracownikowi narzędzi i materiałów potrzebnych do wykonywania pracy zdalnej oraz obsługi logistycznej.

Warto również wyjaśnić, że obniżona temperatura w pomieszczeniach pracy nie zawsze może stanowić podstawę do skorzystania przez pracownika z uprawnienia do powstrzymania się od wykonywania pracy, o którym mowa w art. 210 KP. Prawo to przysługuje jedynie w razie zaistnienia sytuacji, w której warunki pracy nie tylko nie odpowiadają przepisom bhp, ale również stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika. Obniżona np. 1 stopień Celsjusza temperatura w pomieszczeniu pracy niekoniecznie musi od razu stwarzać takie zagrożenie.

Świadectwa energetyczne budynków znowu obligatoryjne

Nowelizacja służy wdrożeniu do krajowego porządku prawnego przepisów dyrektyw unijnych w sprawie charakterystyki energetycznej budynków oraz w sprawie efektywności energetycznej, a także zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu.

Najistotniejsze zmiany obejmują:

1. dopuszczenie (oprócz wersji papierowej) również wersji cyfrowej świadectwa charakterystyki energetycznej, opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym osoby uprawnionej do jego sporządzenia;
2. umożliwienie przekazania właścicielowi części budynku, a także osobie, której przysługuje spółdzielcze własnościowe lub lokatorskie prawo do lokalu kopii świadectwa charakterystyki energetycznej w formie papierowej lub w formie wydruku świadectwa sporządzonego w postaci elektronicznej;
3. uwzględnienia podczas dokonywania czynności notarialnej informacji o spełnieniu bądź niespełnieniu wymogu przekazania nabywcy nieruchomości świadectwa charakterystyki energetycznej. W przypadku niewypełnienia tego obowiązku notariusz poucza zbywcę o możliwości wymierzenia mu kary grzywny;
4. obowiązku umieszczania w widocznym miejscu przez właściciela lub zarządcę budynku o powierzchni użytkowej przekraczającej 500 m², w którym są świadczone usługi dla ludności – kopii świadectwa charakterystyki energetycznej;
5. obowiązku umieszczania w ogłoszeniach i reklamach dotyczących zbycia lub najmu nieruchomości informacji na temat wskaźnika rocznego zapotrzebowania na energię użytkową, energię końcową i nieodnawialną energię pierwotną, udziału odnawialnych źródeł energii w rocznym zapotrzebowaniu na energię końcową oraz jednostkowej wielkość emisji CO₂, zaczerpniętych ze świadectwa charakterystyki energetycznej;
6. zmiany w zasadach przeprowadzania okresowych kontroli źródeł ciepła;
7. wprowadzenie kontroli dla połączonych systemów ogrzewania i wentylacji pomieszczeń oraz systemów klimatyzacji lub połączonych systemów klimatyzacji i wentylacji (nowelizacja wprowadziła obowiązkowe kontrole systemów ogrzewania, połączonych systemów ogrzewania i wentylacji oraz dla połączonych systemów klimatyzacji i wentylacji o mocy chłodniczej ponad 70 kW, oprócz już obecnie wymaganej kontroli kotłów o mocy cieplnej powyżej 20 kW oraz urządzeń chłodniczych o mocy większej niż 12 kW).

W następstwie powyższych zmian obowiązkowym załącznikiem do zawiadomień o zakończeniu budowy obiektu budowlanego lub wniosku o udzielenie pozwolenia na jego użytkowanie będą kopie świadectwa charakterystyki energetycznej. Obowiązkowi temu nie będą podlegać m.in. obiekty zabytkowe, użytkowane jako miejsce kultu lub działalności religijnej, mieszkalne użytkowane jedynie sezonowo (do 4 miesięcy w roku), przemysłowe i gospodarcze posiadające instalację zużywającą energię jedynie do oświetlenia itp.

Nowelizacja wprowadza również obowiązek instalacji, w terminie do 31.12.2024 r., w stosownych przypadkach, systemów automatyki i sterowania w budynkach wyposażonych w duże systemy ogrzewania, klimatyzacji, połączone systemy ogrzewania i wentylacji lub klimatyzacji i wentylacji. Urządzenia te mają za zadanie automatycznie regulować pobór energii w zależności od obiektywnych warunków atmosferycznych.

Praca zdalna i trzeźwość. Postanowienia ostatniego posiedzenia komisji sejmowej

Uniwersalna ocena ryzyka bez zmian

Posiedzenie rozpoczęło się od dyskusji na temat wyodrębnienia przepisu obejmującego uniwersalną ocenę ryzyka zawodowego dla poszczególnych grup stanowisk pracy zdalnej, były to zmiany, o których mówili przede wszystkim przedstawiciele PIP.

Praca okazjonalna 24 a nie 30 dni

Kolejna poprawka obejmowała wydłużenie liczby dni pracy zdalnej okazjonalnej w roku kalendarzowym. Pracodawcy wnosili o wydłużenie liczby dni, strona pracowników była zwolennikiem skrócenia tego okresu. Ministerstwo wskazało, że 24 dni w roku kalendarzowym jest rozwiązaniem kompromisowym.

Dodatkowe przepisy o profilaktycznych badaniach przy okazji badań z medycyny pracy

W ramach nowelizacji Kodeksu pracy zgłoszona została poprawka mająca na celu rozszerzenie katalogu badań, którym będzie poddawany pracownik. W momencie, kiedy pracownik jest kierowany na badanie wstępne, okresowe lub kontrolne badania lekarskie i spełnia jednocześnie warunki objęcia programem zdrowotnym, to lekarz, który takie badania przeprowadza, może skierować pracownika do udziału w programie profilaktycznych badań. Zgodnie z intencją resortu pracy i resory zdrowia udział w badaniach będzie dobrowolny i bezpłatny dla pracodawców, chociaż może się odbywać w godzinach pracy. Szczegóły mogą jeszcze zostać doprecyzowane w tym zakresie. Lista programów obejmująca listę badań i konkretne możliwości dla pracowników ma zostać przygotowana przez Ministerstwo Zdrowia.

Termin wejścia w życie ustawy

Ostatnią zmianą jaka była rozpatrywana było określenie vacatio legis dla tej ustawy. Zgodnie z projektem ustawa ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Pracodawcy zaproponowali wydłużenie tego okresu do 3 miesięcy w zakresie regulacji dotyczących pracy zdalnej i pozostawienie 14 dni w przypadku umożliwienia pracodawcom badania trzeźwości pracowników. Ministerstwo wskazało, że jest skłonne zgodzić się na 2 miesiące vacatio legis w zakresie wdrożenia pracy zdalnej i pozostawienie 14 dni w przypadku umożliwienia pracodawcom badania trzeźwości pracowników.

Ponadto do przepisów ustawy wprowadzono szereg zmian o charakterze redakcyjnym. Kolejnym etapem pracy nad nowelizacją Kodeksu pracy będzie rozpatrzenie tych zmian podczas posiedzenia Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Zmiany powinny być procedowane w przyszłym tygodniu, co oznacza, że w połowie listopada ustawa powinna zostać przyjęta przez Sejm z uwzględnieniem części omawianych poprawek.

Bonusy świąteczne i imprezy integracyjne finansowane z funduszu świadczeń socjalnych

Start działalności socjalnej

Pracodawca, który nie prowadził dotychczas zakładowego funduszu socjalnego nie uruchomi go z dnia na dzień. Do rozpoczęcia jego działania niezbędne jest uprzednie ustanowienie regulaminu, w którym określone zostaną formy wsparcia socjalnego, beneficjenci funduszu, a przede wszystkim sposób zróżnicowania wysokości wsparcia w zależności od sytuacji socjalnej beneficjentów, zgodnie z zasadą, że osoby o lepszej sytuacji socjalnej otrzymują niższą pomoc, a osoby w gorszej sytuacji otrzymują wyższą pomoc socjalną. Ustalając treść regulaminu zfśs pracodawca powinien obowiązkowo współpracować z zakładową organizacją związkową, a jeśli taka nie działa na terenie zakładu, to z pracownikiem wybranym przez załogę do jej reprezentowania. Należy więc przewidzieć odpowiedni czas na wybór reprezentanta załogi oraz negocjacje treści regulaminu, która zwykle wzbudza w załodze dyskusje i wątpliwości.

Święta jako okoliczność uzasadniająca przyznanie świadczeń socjalnych

Fundusz socjalny został ustanowiony w celu wyrównywania nierówności socjalnych między osobami objętymi jego działalnością, czego wyrazem jest podstawowa zasada różnicowania wysokości świadczeń przyznawanych z jego środków. Dlatego nie należy kształtować świadczenia z zfśs jako okolicznościowego (np. z tytułu świąt Bożego Narodzenia), ale uzasadniać jego przyznanie socjalną potrzebą występującą w określonym okresie roku kalendarzowego (np. zwiększone wydatki w okresie świątecznym wpływające na sytuację socjalną rodzin pracowników).

Paczki świąteczne jako jedyna forma działalności socjalnej

Przepisy ustawy o zfśs nie określają świadczeń, jakie pracodawca powinien realizować względem beneficjentów funduszu, a jedynie definiują ich charakter, tj. kulturowo-oświatowy lub sportowo-rekreacyjny. Świadczenia możliwe do otrzymania w danym zakładzie powinny zostać skonkretyzowane w regulaminie zfśs. Zwykle jest to kilka różnych świadczeń, często związanych z urlopem wypoczynkowym, tym niemniej nie ma przeszkód aby u danego pracodawcy realizowano tylko jedno świadczenie, np. paczkę na święta.

Przyznawanie świadczeń w równej wysokości

Najważniejszą zasadą prowadzenia zakładowego funduszu socjalnego jest różnicowanie wartości świadczeń przyznawanych beneficjentom w zależności od uprzednio zbadanej sytuacji socjalnej. Wyklucza to możliwość przyznania wszystkim pracownikom paczek świątecznych o tej samej wartości, co może być niezrozumiałe np. dla dzieci pracowników. Bez różnicowania świadczeń należałoby uznać, że świadczenia są realizowane z funduszu operacyjnego pracodawcy.

Uzależnienie przyznania świadczenia od stażu pracy

Przyznawanie świadczeń z funduszu socjalnego nie może zostać uzależnione od zasług pracownika dla zakładu, czy od przepracowania minimalnego okresu, np. 6 miesięcy. Byłoby to niezgodne z celem tworzenia funduszu socjalnego, którym jest wspomaganie osób znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji socjalnej. Przepisy ustawy nie przewidują bowiem związku między przyznaniem lub wysokością świadczenia zfśs a wysokością odpisu na fundusz dokonanego na danego pracownika. Możliwe jest natomiast, że świadczenia nie otrzymają wszyscy pracownicy, a mianowicie dopuszczalne jest wykluczenie z możliwości otrzymania określonego świadczenia (np. zapomogi świątecznej) pracowników znajdujący się w najlepszej sytuacji socjalnej.

Realizowanie innych świadczeń niż przewidziane w regulaminie

Z funduszu socjalnego nie mogą być realizowane świadczenia, których nie przewidziano w regulaminie danego funduszu. Takie działanie naruszałoby przepisy ustawy o zfśs, a co więcej poniesione koszty nie mogłyby zostać objęte korzyściami podatkowo-składkowymi, właściwymi dla świadczeń socjalnych z zfśs. Dotyczy to na przykład wigilijnych spotkań integracyjnych, które nie mogą być organizowane jako spotkania okolicznościowe. Ich dopuszczalność zależy od tego czy posiadają charakter kulturowo-oświatowy lub sportowo-rekreacyjny, co oznacza, że powinny zawierać w programie np. występy artystyczne.

Świąteczna pomoc w formie pieniędzy lub bonów

Ustawa o zfśs dopuszcza możliwość ustalania świadczeń w postaci pieniężnej (zapomoga) lub różnego rodzaju bonów. Jeśli więc regulamin zfśs przewiduje realizowanie takich świadczeń, to możliwe jest przyznanie bonów osobom uprawnionym. Warto jednak zwrócić uwagę, że bony nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, przez co ich wartość będzie podlegała opodatkowaniu.

Konsekwencje związane z wydatkowaniem środków zfśs niezgodnie z ustawą

Przyznawanie świadczeń z zfśs niezgodnie z ustawą o zfśs lub regulaminem zfśs może stanowić wykroczenie zagrożone karą grzywny. Sankcja taka może zostać nałożona przez inspektora pracy.

Organizacje zawodowe działające na terenie zakładu mają kompetencję do zgłaszania żądania wobec pracodawcy w zakresie zwrotu nieprawidłowo wydanych środków funduszu na rachunek zfśs.

Rabat udzielony przez dealera samochodowego – jak rozliczyć podatkowo?

Zgodnie z art. 12 ust. 1 PDOPrU, przychodami, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 3-4 PDOPrU oraz art. 14 PDOPrU, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (patrz art. 12 ust. 3 PDOPrU). W PDOPrU pojęcia „bonifikata” i „skonto” nie są zdefiniowane.

W związku z tym należy kierować się więc ich powszechnym znaczeniem.

Tutaj najlepiej sięgnąć do definicji słownikowych. Zgodnie z „Uniwersalnym słownikiem języka polskiego” pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303) „bonifikata” – to „zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat”.

Przez bonifikatę należy więc rozumieć pomniejszenie ustalonej uprzednio ceny towaru lub usługi. Bonifikata jest udzielana wówczas, gdy wystąpią okoliczności uzasadniające obniżenie ustalonej wcześniej ceny, których nie można było przewidzieć w momencie zawierania umowy sprzedaży (np. udzielenie długoletnim kontrahentom bonifikaty wyrażonej procentowo lub kwotowo w stosunku do określonej wartości zakupów w przeciągu jakiegoś ustalonego okresu czasu). Natomiast w przypadku, jeżeli okoliczności wpływające na zmniejszenie ceny są znane stronom przed zawarciem umowy sprzedaży, to powinny znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w tej umowie.

Zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 825), „rabat” to „zniżka, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów”. Zatem rabat polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru. Natomiast „bonus” to „dodatkowe wynagrodzenie; nagroda; premia”.

W naszym przypadku ma miejsce pomniejszenie, czyli odstępstwo od ustalonej ceny towarów przez dealera, który wprawdzie nie sprzedaje towarów na rzecz spółki, ale na podstawie odpowiednich indywidualnych ustaleń przyznaje mu rabaty. Spowoduje to w istocie zwrot części ceny towarów.

Czyli gdy spółka otrzyma rabat pośredni od dealera, dla sprzedawcy i dla spółki nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny sprzedanych/nabytych towarów. Otrzymywany przez spółkę rabat pośredni stanie się opustem, obniżką ceny, po jakiej spółka nabywa towary. W naszym przypadku rabat pośredni wypłacany jest przez dostawcę na rzecz spółki i dokumentowany za pomocą not księgowych.

Spółka otrzymuje (rabat pośredni), który powinien obniżyć koszty uzyskania przychodu, ponieważ przyznany rabat obniża faktycznie koszty zakupu towaru. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania wyżej cytowany przepis art. 12 ust. 3 PDOPrU.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 4j PDOPrU, jeżeli w okresie rozliczeniowym, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

Oznacza to, że w sytuacji otrzymania rabatu pośredniego należy skorygować koszty uzyskania przychodów poprzez zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca, lub w przypadku braku faktury inny dokument potwierdzający przyczyny korekty (w analizowanym przypadku takim dokumentem są noty).

Spółka otrzymując rabat pośredni od dealera, winna skorygować koszty uzyskania przychodów (poprzez ich zmniejszenie) w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymała notę (nie ma to wpływu na uzyskane przychody).

(RA)

Kontrola podmiotu korzystającego ze środowiska w zakresie uciążliwości akustycznych

Stosownie do art. 115a ust. 1 PrOchrŚrod, w przypadku stwierdzenia przez organ ochrony środowiska, na podstawie pomiarów własnych lub pomiarów podmiotu obowiązanego do ich prowadzenia, że poza zakładem, w wyniku jego działalności, są przekroczone dopuszczalne poziomy hałasu, organ ten wydaje decyzję o dopuszczalnym poziomie hałasu. Za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu uważa się przekroczenie wskaźnika hałasu LAeq _D lub LAeq _N.

W przedmiotowej decyzji określa się dopuszczalne poziomy hałasu poza zakładem przy zastosowaniu wskaźników hałasu LAeq D i LAeq N w odniesieniu do rodzajów terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1, na które oddziałuje zakład (art. 115a ust. 3 PrOchrŚrod).

W decyzji, o której mowa w art. 115a ust. 1 pkt 2 PrOchrŚrod mogą być określone wymagania mające na celu nieprzekraczanie poza zakładem dopuszczalnych poziomów hałasu, w tym zakres, sposób i częstotliwość prowadzenia pomiarów poziomu hałasu w zakresie, w jakim wykraczają one poza wymagania, o których mowa w art. 147 i 148 PrOchrŚrod.

Zgodnie z art. 378 ust. 1 PrOchrŚrod, organem ochrony środowiska właściwym w sprawach, o których mowa w art. 115a ust. 1 PrOchrŚrod jest starosta.

W świetle powyższego właściwym organem ochrony środowiska dla wykonywania czy zlecania badań natężenia hałasu prowadzących do wydania decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu jest starosta.

Zgodnie z art. 379 ust. 1 PrOchrŚrod, marszałek województwa, starosta oraz wójt, burmistrz lub prezydent miasta sprawują kontrolę przestrzegania i stosowania przepisów o ochronie środowiska w zakresie objętym właściwością tych organów. Organy te mogą upoważnić do wykonywania funkcji kontrolnych pracowników podległych im urzędów marszałkowskich, powiatowych, miejskich lub gminnych lub funkcjonariuszy straży gminnych (art. 379 ust. 2 PrOchrŚrod). W świetle art. 379 ust. 3 PrOchrŚrod kontrolujący, wykonując kontrolę, jest uprawniony do:

Z czynności kontrolnych kontrolujący sporządza protokół, którego jeden egzemplarz doręcza kierownikowi kontrolowanego podmiotu lub kontrolowanej osobie fizycznej (art. 380 ust. 1 PrOchrŚrod).

Zgodnie z art. 147 ust. 1 PrOchrŚrod, prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani do okresowych pomiarów wielkości emisji. Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani do ciągłych pomiarów wielkości emisji w razie wprowadzania do środowiska znacznych ilości substancji lub energii (art. 147 ust. 2 PrOchrŚrod). Minister właściwy do spraw klimatu określił, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji, o których mowa w art. 147 ust. 1 i 2 PrOchrŚrod. Właściwym aktem wykonawczym jest w tym przypadku rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z 7.9.2021 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji (Dz.U. z 2021 r. poz. 1710 ze zm.; dalej: rozporządzenie).

Stosownie do § 8 ust. 1 Rozporządzenie, okresowe pomiary hałasu w środowisku, który jest wyrażony wskaźnikami hałasu mającymi zastosowanie do ustalania i kontroli warunków korzystania ze środowiska (LAeq D i LAeq N), prowadzi się dla zakładu, na którego terenie są eksploatowane instalacje lub urządzenia emitujące hałas, dla którego została wydana decyzja o dopuszczalnym poziomie hałasu.

PIP o eliminowaniu nielegalnego zatrudnienia

Raport PIP

Liczba osób, wobec których inspektorzy pracy zastosowali kontrolę legalność zatrudnienia, wynosiła w poszczególnych latach: 2019 r. – prawie 113 tys., 2020 r. – ponad 66,6 tys., 2021 r. – ponad 80,6 tys., pierwsza połowa 2022 r. – prawie 62 tys. osób. Nielegalne zatrudnienie lub nielegalną inną pracę zarobkową stwierdzono: w 2019 r. wobec prawie 12,5 tys. osób, co stanowi 11% objętych kontrolą w danym roku, w 2020 r. było to 8,7 tys. osób (13%), w 2021 r. – 9,9 tys. osób (12,4%), pierwsza połowa 2022 r. – 7,7 tys. osób (12,4%).

Raport przedstawiono z zastrzeżeniem, dane statystyczne Państwowej Inspekcji Pracy o liczbie ujawnionych przypadków nielegalnego zatrudnienia na pewno nie oddają rzeczywistej skali tego zjawiska ponieważ firmy jak i pracownicy ukrywają fakt nielegalnego zatrudnienia.

Zgłoszenie potrzeby przepisów prawa pracy i ubezpieczeń społecznych

Państwowa Inspekcja Pracy od lat sygnalizuje potrzebę zmian przepisów prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, by ułatwić weryfikację statusu osoby świadczącej pracę. Dzięki działaniom PIP wyeliminowano tzw. syndrom pierwszej dniówki. W sprawozdaniach PIP znajdują się również inne wnioski legislacyjne, których realizacja ograniczy nielegalne zatrudnienie, ale nie zostały one wciąż zrealizowane.

Źródło:

pip.gov.pl

Gospodarowanie szlamami ze zbiorników bezodpływowych służących do gromadzenia nieczystości

Informacje zawarte w treści pytania budzą moje wątpliwości, czy przedmiotem decyzji ma być:

Żadne z wyżej wymienionych zezwoleń nie stanowi decyzji wydawanej z urzędu. Zezwolenie na zbieranie odpadów wydaje się na wniosek posiadacza odpadów (art. 42 ust. 1 OdpadyU). Także zezwolenia wymagane treścią art. 7 ust. 1 pkt 2 CzystGmU wydaje się na wniosek przedsiębiorcy zamierzającego prowadzić tego rodzaju działalność.

Przedmiotem zezwolenia wydawanego w oparciu o art. 42 ust. 1 OdpadyU jest zbieranie odpadów rozumiane zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 34 OdpadyU jako gromadzenie odpadów przed ich transportem do miejsc przetwarzania, w tym wstępne sortowanie nieprowadzące do zasadniczej zmiany charakteru i składu odpadów i niepowodujące zmiany klasyfikacji odpadów oraz tymczasowe magazynowanie odpadów, o którym mowa w pkt 5 lit. b OdpadyU.

W świetle powyższego należy rozstrzygnąć czy przedmiotem decyzji ma być opróżnianie osadników w instalacjach przydomowych oczyszczalni ścieków czy gromadzenie poza miejscem wytworzenia odpadów wskazanych w treści pytania.

Wymagania dla wniosku o wydanie zezwolenia na zbieranie odpadów określa art. 42 ust. 1, 3a–3d, 4a–4c OdpadyU.

Gospodarowanie szlamami ze zbiorników bezodpływowych służących do gromadzenia nieczystości

Informacje zawarte w treści pytania budzą moje wątpliwości, czy przedmiotem decyzji ma być:

Żadne z wyżej wymienionych zezwoleń nie stanowi decyzji wydawanej z urzędu. Zezwolenie na zbieranie odpadów wydaje się na wniosek posiadacza odpadów (art. 42 ust. 1 OdpadyU). Także zezwolenia wymagane treścią art. 7 ust. 1 pkt 2 CzystGmU wydaje się na wniosek przedsiębiorcy zamierzającego prowadzić tego rodzaju działalność.

Przedmiotem zezwolenia wydawanego w oparciu o art. 42 ust. 1 OdpadyU jest zbieranie odpadów rozumiane zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 34 OdpadyU jako gromadzenie odpadów przed ich transportem do miejsc przetwarzania, w tym wstępne sortowanie nieprowadzące do zasadniczej zmiany charakteru i składu odpadów i niepowodujące zmiany klasyfikacji odpadów oraz tymczasowe magazynowanie odpadów, o którym mowa w pkt 5 lit. b OdpadyU.

W świetle powyższego należy rozstrzygnąć czy przedmiotem decyzji ma być opróżnianie osadników w instalacjach przydomowych oczyszczalni ścieków czy gromadzenie poza miejscem wytworzenia odpadów wskazanych w treści pytania.

Wymagania dla wniosku o wydanie zezwolenia na zbieranie odpadów określa art. 42 ust. 1, 3a–3d, 4a–4c OdpadyU.