Wadliwe wykazanie przedsięwzięcia w WPF z zerowymi danymi

W kontekście sygnalizowanej problematyki należy odnieść się do art. 226 FinPubU. W ust. 1 postanowiono, że wieloletnia prognoza finansowa powinna być realistyczna i określać dla każdego roku objętego prognozą co najmniej:

1) dochody bieżące oraz wydatki bieżące budżetu jednostki samorządu terytorialnego, w tym na obsługę długu, gwarancje i poręczenia;

2) dochody majątkowe, w tym dochody ze sprzedaży majątku, oraz wydatki majątkowe budżetu jednostki samorządu terytorialnego;

3) wynik budżetu jednostki samorządu terytorialnego;

4) przeznaczenie nadwyżki albo sposób sfinansowania deficytu;

5) przychody i rozchody budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem długu zaciągniętego oraz planowanego do zaciągnięcia;

6) kwotę długu jednostki samorządu terytorialnego oraz sposób sfinansowania jego spłaty;

6a) relacje, o których mowa w art. 242-244, w tym informację o stopniu niezachowania tych relacji w przypadkach, o których mowa w art. 240a ust. 4 i 8 oraz art. 240b;

7) (uchylony)

8) kwoty wydatków bieżących i majątkowych wynikających z limitów wydatków na planowane i realizowane przedsięwzięcia, o których mowa w ust. 3.

Natomiast w ust. 3 postanowiono, że w załączniku do uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej określa się odrębnie dla każdego przedsięwzięcia:

1) nazwę i cel;

2) jednostkę organizacyjną odpowiedzialną za realizację lub koordynującą wykonywanie przedsięwzięcia;

3) okres realizacji i łączne nakłady finansowe;

4) limity wydatków w poszczególnych latach;

5) limit zobowiązań.

W kontekście podanej problematyki na szczególną uwagę zasługuje stanowisko zawarte w piśmie Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie z 3.11.2022 r. (Nr 0102-337/22). W podanym rozstrzygnięciu organ nadzoru weryfikował uchwałę rady gminy w sprawie zmiany uchwały w sprawie uchwalenia wieloletniej prognozy finansowej.

W uzasadnieniu organ nadzoru ustalił, że:

Rada Gminy (…), w załączniku Nr 2 pn. „Wykaz przedsięwzięć do WPF” do badanej uchwały, w pozycji 1.3.1.2 wykazała przedsięwzięcie pn. „Beztroskie Przedszkolaki – Punkt Przedszkolny w Lipowinie – Beztroskie Przedszkolaki – Punkt Przedszkolny w (…)”, postanawiając, że łączne nakłady finansowe, limity wydatków w poszczególnych latach oraz limit zobowiązań na to przedsięwzięcie wynoszą „zero złotych”, w okresie jego trwania.

Na kanwie ww. zapisu wskazano, że rada gminy, niezgodnie z dyspozycją zawartą w treści art. 226 ust. 3 pkt 3, 4 i 5 FinPubU, nie określiła łącznych nakładów finansowych, limitów wydatków w poszczególnych latach na realizację przedmiotowego przedsięwzięcia oraz limitu zobowiązań.

Wskazać zatem należy, że rada miasta (gminy) wprowadzając uchwałę w sprawie wieloletniej prognozy finansowej albo jej zmianę, w przypadku tzw. przedsięwzięć, powinna dookreślić wszystkie ustawowo wymagane elementy. Zaniechanie w tym zakresie narusza przepisy art. 226 FinPubU.

Źródło: RIO w Olsztynie

Minimalne temperatury w pracy

Zgodnie z § 30 rozporządzenia w pomieszczeniach pracy należy zapewnić temperaturę odpowiednią do rodzaju wykonywanej pracy (metod pracy i wysiłku fizycznego niezbędnego do jej wykonania) nie niższą niż 14 stopni C (287 stopni K), chyba że względy technologiczne na to nie pozwalają. W pomieszczeniach pracy, w których jest wykonywana lekka praca fizyczna i w pomieszczeniach biurowych temperatura nie może być niższa niż 18 stopni C (291 stopni K).

Odpowiedzialność za odpowiednią temperaturę spoczywa na pracodawcy

Przytoczony przepis jednoznacznie wskazuje minimalne wartości temperatur jakie należy zapewnić w pomieszczeniach pracy. Jednocześnie przepisy nie wprowadzają możliwości odstępstw od tych wymagań, chyba że ma to uzasadnienie ze względów technologicznych. Tym samym odstępstwa nie mogą być usprawiedliwione sytuacją ekonomiczną. To pracodawca ponosi ewentualną odpowiedzialność w przypadku niezapewnienia odpowiedniej temperatury w pomieszczeniu pracy. Jeżeli jednak to pracownik nie stosuje się do polecenia pracodawcy, w pierwszej kolejności to pracodawca powinien podjąć odpowiednie działania.

Sankcje za nieprzestrzeganie norm

Przepisy Kodeksu pracy dają pracodawcy narzędzia, za pomocą których może nałożyć na pracownika sankcję za nieprzestrzeganie norm dotyczących bhp. W myśl art. 108§1 KP za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, pracodawca może stosować karę upomnienia, karę nagany, a nawet karę pieniężną.

W mroźne dni temperatura w pomieszczeniach biurowych nie może być niższa niż 18 stopni C. Jeżeli tak nie jest, trzeba w pierwszej kolejności powiadomić o tym pracodawcę. Za łamanie przepisów bhp pracodawcy grozi kara grzywny. Jej maksymalna wysokość to 30 tys.

Źródło:

pip.gov.pl

Sytuacja FUS w latach 2023–2027. Prognozy

Fundusz emerytalny

Z prognozy ZUS wynika, że nadal najbardziej deficytowy będzie fundusz emerytalny. Deficyt funduszu emerytalnego – od 2,24 % PKB w 2023 r. do 2,95 % PKB w 2027 r. – wynika m.in. z ogromnych zobowiązań zaciągniętych przez stary system emerytalny, obowiązujący do 1998 r.

Fundusz chorobowy

W najbliższych latach deficytowy będzie również fundusz chorobowy. Deficyt ten – od 0,25 % PKB w 2023 r. do 0,24 % PKB w 2027 r. – występuje od 2010 r. Wynika z rozszerzania w ciągu ostatniej dekady uprawnień do zasiłków przy pozostawieniu stopy składki bez zmian. W perspektywie stopień pokrycia wydatków funduszu chorobowego ze składek wzrośnie z 73 do 74 %.

Fundusze rentowy i wypadkowy

Z kolei fundusze rentowy i wypadkowy będą generować nadwyżki roczne. – Dobra sytuacja obu funduszy wynika z tego, że zdrowie Polaków oraz warunki i bezpieczeństwo pracy poprawiają się. Odnotowujemy coraz mniej wypadków przy pracy. Nasze społeczeństwo ma o wiele większą wiedzę niż poprzednie pokolenia na temat tego, jak dbać o swoje zdrowie. Do tego dochodzi postęp szeroko pojętej medycyny – komentuje szefowa ZUS.

Dalsze prognozy

ZUS opracował także prognozę długoterminową dla FUS do 2080 roku – ujawnia ona znaczną odporność systemu emerytalnego na finansowe skutki zmian demograficznych.

OECD podaje w raporcie „Pensions at a Glance 2021”, że udział publicznych wydatków emerytalno-rentowych w PKB Polski w 2019 r. wyniósł 10,6%., a w 2060 r. ma wynieść 10,8%, czyli mniej więcej tyle samo. W innych państwach obciążenie wydatkami emerytalnymi ma w przyszłości znacznie wzrosnąć, np. w Belgii o 25 %, a w Czechach, Irlandii, Nowej Zelandii, na Słowacji, w Słowenii i na Węgrzech o 50–70 %, co oznacza wzrost o kilka punktów procentowych PKB.

Źródło:

zus.pl

Rada gminy nie może podjąć uchwały w sprawie zgody na zaciągnięcie pożyczki przez gminę

W kontekście podanej problematyki na uwagę zasługują m.in. regulacje art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. c SamGminU. Zgodnie z nimi do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących zaciągania długoterminowych zobowiązań zaliczanych do tytułu dłużnego, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 2 FinPubU. Z art. 58 SamGminU wynika zaś, że uchwały i zarządzenia organów gminy dotyczące zobowiązań finansowych wskazują źródła, z których zobowiązania te zostaną pokryte. Uchwały rady gminy, o których mowa w ust. 1, zapadają bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady.

Podana problematyka była przedmiotem analizy w uchwale Nr 0102-321/22 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie z 20.10.2022 r.. W podanym orzeczeniu wskazano, że ww. przepisy nie stanowią podstawy prawnej do podjęcia uchwały w sprawie wyrażenia zgody do zaciągnięcia długoterminowej pożyczki. Jak zaznaczono, brak jest jakiegokolwiek upoważnienia prawnego na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. c SamGminU do podjęcia przedmiotowej uchwały. Rada gminy podejmując przedmiotową uchwałę, działała bez umocowania prawnego, naruszając nie tylko wskazany powyżej przepis ustawy o samorządzie gminnym, ale jednocześnie art. 7 Konstytucji RP, zgodnie z którym organy władzy działają w granicach i na podstawie prawa. Oznacza to, że organy samorządu podejmują działania w oparciu o normy wyznaczające kompetencje lub zadania. Organom jednostek samorządu terytorialnego wolno jedynie to, na co zezwalają ustawy, mogą działać tylko tam i o tyle, o ile prawo je do tego upoważnia. Jeżeli organ administracji publicznej podejmuje działania w sprawie, co do której przepis prawa nie wskazuje jego właściwości, działanie takie stanowi naruszenie konstytucyjnej zasady legalności.

Ponadto regionalna izba obrachunkowa wskazała, że w uchwale rady gminy w sprawie zmian w budżecie gminy określono kwoty limitów zobowiązań z tytułu zaciąganych kredytów i pożyczek oraz emitowanych papierów wartościowych, o których mowa w art. 212 ust. 1 pkt 6 FinPubU. W uchwale tej upoważniono wójta go zaciągania kredytów i pożyczek oraz emitowania papierów wartościowych.

Zdaniem regionalnej izby obrachunkowej wskazane w uchwale w sprawie zmiany budżetu limity oraz upoważnienia stanowią właściwą i jedyną podstawę do dalszych prac organu wykonawczego mających na celu zaciągnięcie zobowiązania.

Dalej zaznaczono, że zgodnie z ukształtowaną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, przyjąć należy, iż do rodzajów naruszeń przepisów skutkujących nieważnością uchwały bądź zarządzeń organów jednostek samorządu terytorialnego (lub jej części) zaliczyć należy naruszenia: przepisów wyznaczających kompetencje do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego – przez wadliwą ich wykładnię – oraz przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał (np. wyrok NSA z 11.2.1998 r., II SA/Wr 1459/97).

Podsumowując, orzeczenie regionalnej izby obrachunkowej ma prawne uzasadnienie. Rada gminy nie powinna podejmować uchwały w sprawie zgody na zaciągnięcie pożyczki w sytuacji, gdy w uchwale budżetowej wójt został upoważniony do tego typu czynności.

Źródło: RIO w Olsztynie

Zmiany w zasadach finansowania edukacji przedszkolnej na dzieci ukraińskie

Na stronie RCL ukazał się projekt z 25.11.2022 r. rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki zmieniający rozporządzenie w sprawie udzielania jednostkom samorządu terytorialnego dotacji celowej z budżetu państwa na dofinansowanie zadań w zakresie wychowania przedszkolnego.

Projekt przewiduje dodanie nowego paragrafu § 6a o treści:

1. Do rozliczenia wykorzystania dotacji, o którym mowa w § 4 ust. 1, za rok budżetowy 2022 w średniorocznej liczbie uczniów nie uwzględnia się uczniów będących obywatelami Ukrainy, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest uznawany za legalny na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. poz. 583, z późn. zm.), objętych wychowaniem przedszkolnym.

2. Roczne rozliczenie wykorzystania dotacji, o którym mowa w § 4 ust. 1, za rok budżetowy 2022, dotyczy wydatków bieżących, na których poniesienie jednostka samorządu terytorialnego nie otrzymała dofinansowania ze środków europejskich, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, lub nie otrzymała finansowania lub dofinansowania ze środków Funduszu Pomocy, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa.

Natomiast w uzasadnieniu wspomnianego projektu wskazano m.in., że zmiana przepisów wynika z konieczności dostosowania rozwiązań przyjętych w tym rozporządzeniu do rozwiązań przyjętych na gruncie PomocUkrainaU. Na podstawie ustawy został utworzony Fundusz Pomocy, w celu finansowania lub dofinansowania realizacji zadań na rzecz pomocy Ukrainie, w szczególności obywatelom Ukrainy dotkniętym konfliktem zbrojnym na terytorium Ukrainy, w tym zadań realizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza nim. Zgodnie z tą ustawą jednostkom samorządu terytorialnego jest udzielane wsparcie finansowe w ramach Funduszu. Z uwagi na powyższe niezbędne jest wprowadzenie rozwiązań w ww. rozporządzeniu, mających na celu usunięcie możliwości finansowania uczniów będących obywatelami Ukrainy, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest uznawany za legalny na podstawie art. 2 ust. 1 PomocUkrainaU, w ramach dwóch źródeł finansowani, tj. dotacji celowej z budżetu państwa na dofinansowanie zadań w zakresie wychowania przedszkolnego i Funduszu. W związku z powyższym, w celu uniknięcia podwójnego finansowania tych uczniów, konieczna jest nowelizacja wyżej wymienionego rozporządzenia.

W projekcie rozporządzenia proponuje się wyłączenie w 2022 r. uczniów będących obywatelami Ukrainy, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest uznawany za legalny na podstawie art. 2 ust. 1 PomocUkrainaU, przy ustalaniu średniorocznej liczby uczniów, która jest uwzględniana przy rozliczaniu wykorzystania dotacji celowej z budżetu państwa na dofinansowanie zadań w zakresie wychowania przedszkolnego. Należy wskazać, że na tych uczniów naliczono już jednostkom samorządu terytorialnego środki w ramach Funduszu. Analogicznie proponuje się wyłączenie możliwości wydatkowania środków ww. dotacji celowej na wydatki bieżące, na których poniesienie jednostka samorządu terytorialnego otrzymała dofinansowanie ze środków europejskich w rozumieniu przepisów o finansach publicznych (tak jak obecnie zgodnie § 5 ust. 3 zmienianego rozporządzenia), a ponadto proponuje się wyłączenie możliwości wydatkowania środków ww. dotacji celowej na wydatki bieżące, na których poniesienie jednostka samorządu terytorialnego otrzymała finansowanie lub dofinansowanie ze środków Funduszu, o którym mowa w art. 14 ust. 1 PomocUkrainaU.

Podsumowując, należy uznać, że projekt wspomnianego rozporządzenia ma racjonalne przesłanki. System finansowania edukacji przedszkolnej musi być racjonalny, co ma znaczenie m.in. w kontekście edukacji dzieci ukraińskich w polskich placówkach.

Źródło: RCL

Interpretacja art. 2 ust. 3c i 3d ustawy o dodatku węglowym po zmianach

Zgodnie z przepisami art. 2 ust. 3c i 3d DodatekWęgU:

Przepis art. 2 ust. 3c DodatekWęgU nie stanowi, by wymagane było wszczęcie procedury o wydzielenie odrębnego lokalu. Wnioskodawca co najwyżej może (przepis nie wskazuje, że musi) zainicjować wszczęcie procedury ustalenia odrębnego adresu. Zatem postawiona w tym pytaniu kwestia nie jest kwestią warunkującą prawo do dodatku węglowego.

Termin 30.11.2022 r. jest terminem, w jakim powinno nastąpić ustalenie nowego adresu, a nie terminem przeprowadzenia wywiadu. Przepis w ogóle nie odnowi się w tej mierze do wywiadu środowiskowego. Zaistnienie okoliczności nieustalenia adresu do 30.11.2022 r. powoduje jedynie, że dodatek węglowy przyznawany będzie decyzją administracyjną po przeprowadzeniu wywiadu rodzinnego, przepis wręcz niejako zakłada, że takie wywiady będą przeprowadzane po 30.11.2022 r.

Na ostatnie pytanie należy odpowiedzieć twierdząco. Strona składa oświadczenia, a wywiad środowiskowy je weryfikuje w momencie jego przeprowadzania. Nie jest bowiem wykluczone, że w trakcie wywiadu środowiskowego zostanie ustalona okoliczność opisana przepisem art. 2 ust. 3e DodatekWęgU, zgodnie z którym w przypadku gdy w lokalu, o którym mowa w ust. 3d, zamieszkuje więcej niż jedno gospodarstwo domowe, jeden dodatek węglowy przysługuje dla wszystkich gospodarstw domowych zamieszkujących w tym lokalu.

Zakup kawy i herbaty dla pracowników a zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych

Zgodnie z § 112 OgPrzBHPR pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników.

Powyższy przepis nie precyzuje, o jakiego rodzaju napoje chodzi. Powszechnie przyjmuje się, że pracodawca sam dokonuje tego wyboru. Niemniej zwykłą praktyką jest zakup wody, herbaty lub kawy dla pracowników. Jednocześnie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 PDOFizU wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydawanych na podstawie tych ustaw. Jednym z przypadków objętych zakresem stosowania art. 21 ust. 1 pkt 11 PDOFizU jest właśnie § 112 OgPrzBHPR.

Dlatego też kawa i herbata zakupiona dla pracowników, których dotyczy pytanie, jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zawieranie umów pracowniczych ułatwi system informatyczny

Ustawa ma przyczynić się do znacznego zmniejszenia obciążeń dla mikroprzedsiębiorców, podmiotów niebędących mikroprzedsiębiorcą zatrudniających nie więcej niż 9 osób, rolników oraz osób fizycznych związanych z obowiązkami administracyjnymi przy powierzaniu pracy, którzy są pracodawcami lub zleceniodawcami. Dzięki obsłudze umów w systemie pracownicy i zleceniobiorcy będą mieli prowadzone umowy w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami. System wspomoże pracodawcę, zleceniodawcę albo rodziców w obliczaniu należności podatkowych pracownika, zleceniobiorcy w przekazywaniu do urzędu skarbowego informacji o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy.

Informacje wprowadzane do systemu

Pracodawca, zleceniodawca albo rodzice będą wprowadzać do systemu teleinformatycznego do obsługi umów informację o podpisaniu, rozwiązaniu, wygaśnięciu lub rozwiązaniu umowy zlecenia, umowy o świadczenie usług lub umowy o pracę w terminie 30 dni od zaistnienia okoliczności powodujących taką zmianę.

Administrator danych

System będzie prowadzić i udostępniać minister rodziny i pracy, który będzie administratorem danych pracodawcy i pracownika, zleceniodawcy i zleceniobiorcy.

Czynności kadrowe wspomagane przez system
Za pośrednictwem systemu będzie można między innymi: podpisać, zmienić, rozwiązać umowę, obliczyć wymiar urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi, prowadzić i przechowywać dokumentację pracowniczą oraz dokumentację zleceniobiorców i osób wykonujących pracę na podstawie umowy o świadczenie usługi, wydać świadectwa pracy, uzyskać dostęp do dokumentacji pracowniczej i dokumentacji umowy, obliczyć należności podatkowych pracownika, zleceniobiorcy, przekazywać do urzędu skarbowego informacje o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy. System umożliwi pracodawcy, zleceniodawcy albo rodzicom przekazanie do systemu teleinformatycznego ZUS danych ubezpieczeniowych związanych z ubezpieczeniami społecznymi lub ubezpieczeniem zdrowotnym pracownika, zleceniobiorcy, niani albo członków ich rodzin, zgodnie z przepisami ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Dane ubezpieczeniowe będą przekazywane na profilu informacyjnym pracodawcy, zleceniodawcy albo rodziców utworzonym w systemie teleinformatycznym udostępnionym przez ZUS. Jeżeli pracodawca, zleceniodawca albo rodzice nie posiadają profilu informacyjnego, ZUS założy ten profil po autoryzacji dostępu do systemu teleinformatycznego ZUS.

Za pośrednictwem systemu pracodawca zostanie poinformowany o obowiązkach związanych z podpisaniem umowy, a osoba, z którą umowa została rozwiązana otrzyma informację o warunkach nabycia zasiłku dla bezrobotnych i uzyskania ubezpieczenia zdrowotnego.

Narzędzie do rozliczeń podatkowych

System będzie wspomagał pracodawcę, zleceniodawcę albo rodzica między innymi w obliczaniu należności podatkowych. Natomiast strony umowy będą wprowadzały dane do systemu, na podstawie których system wyliczy i przedstawi do akceptacji np. należności podatkowe. Wykonując czynności za pomocą systemu podmioty korzystające z niego będą akceptowały czynności dokonywane w systemie. System będzie narzędziem pomocniczym, ułatwiającym dokonywanie tych czynności. Jeżeli pracodawca nie zapłaci podatku lub składek na ubezpieczenie, będzie podlegał takiej samej odpowiedzialności jak każdy pracodawca, który nie wywiąże się ze swoich obowiązków. Projekt nie przewiduje możliwości dokonywania płatności za pośrednictwem systemu, choć Ministerstwo Rodziny i Pracy mówi, że tak będzie obecnie.

Dane wprowadzane do systemu

Za prawidłowość danych wprowadzanych do systemu będą odpowiadali pracodawca i pracownik, zleceniodawca i zleceniobiorca.

Zawarcie umowy obsługiwanej za pośrednictwem systemu nastąpi z chwilą opatrzenia umowy kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem osobistym albo podpisem zaufanym przez strony umowy.

Opatrzenie umowy podpisem osobistym albo podpisem zaufanym wywoła skutek prawny równoważny podpisowi własnoręcznemu. Zmiana umowy obsługiwanej za pośrednictwem systemu albo jej rozwiązanie nastąpi przy wykorzystaniu formularza udostępnionego w systemie. Wydanie świadectwa pracy w przypadku umowy obsługiwanej za pośrednictwem systemu nastąpi przy wykorzystaniu formularza świadectwa pracy udostępnionego w systemie. Pracodawca wypełni formularz świadectwa pracy oraz opatrzy go kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem osobistym albo podpisem zaufanym. Opatrzenie świadectwa pracy podpisem osobistym albo podpisem zaufanym wywoła skutek równoważny podpisowi własnoręcznemu.

Zakres danych niezbędnych do prawidłowego zawarcia, zmiany lub rozwiązania umowy oraz wydania świadectwa pracy, wymaganych przepisami prawa pracy udostępni minister rodziny i pracy.

Pracodawca, zleceniodawca albo rodzice będą mogli wprowadzić do systemu szczególne warunki umowy uzgodnione między stronami umowy. Telefon i mail podany przez pracownika i zleceniobiorcę nie będzie udostępniany pracodawcy.

W przypadku obsługi umowy za pośrednictwem systemu dokumentacja tej umowy będzie prowadzona i przechowywana w systemie w postaci elektronicznej. W przypadku dokumentu utworzonego w postaci papierowej pracodawca, zleceniodawca wprowadzą do systemu odwzorowanie cyfrowe tego dokumentu i opatrzą go kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem osobistym albo podpisem zaufanym potwierdzającym zgodność odwzorowania cyfrowego z dokumentem papierowym. W takim przypadku dokumentem stanowiącym dokumentację pracowniczą albo dokumentację umowy będzie dokument umieszczony w systemie.

System zawiadomi strony o zmianie danych, otrzymaniu dokumentów przez wysłanie maila, możliwe będzie także zawiadomienie przez sms. Datę złożenia dokumentów system potwierdzi automatycznie. Datą doręczenia dokumentów będzie data potwierdzenia w Systemie zapoznania się przez niego z ich treścią. W przypadku braku takiego potwierdzenia dokument będzie uznawany za doręczony po upływie 14 dni od dnia przesłania wiadomości na adres poczty elektronicznej.

Możliwość pobrania dokumentów, także po śmierci pracownika

Strony umowy będą mogły pobrać z systemu dokumentację umowy lub dokumentację pracowniczą. Pracownik albo były pracownik będzie mógł pobrać z systemu dokumentację pracowniczą w terminie do końca miesiąca kalendarzowego następującego po upływie okresu przechowywania dokumentacji pracowniczej.

W przypadku śmierci pracownika lub byłego pracownika prawo odbioru od pracodawcy dokumentacji pracowniczej pobranej z systemu będzie przysługiwało:

Dostęp do systemu będą mieli także nowy pracodawca oraz zarządca sukcesyjny. W sprawach wynikających z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku po pracodawcy będącym podmiotem zatrudniającym będzie można zawierać nowe umowy za pośrednictwem systemu na takich samych zasadach jak podmiot zatrudniający.

Czas pobierania danych

Obsługa umowy w systemie zakończy się po upływie:

1. okresu przechowywania, o którym mowa w art. 94 pkt 9b Kodeksu pracy – w przypadku w przypadku dokumentacji pracowniczej, czyli przez okres zatrudnienia, a także przez okres 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym stosunek pracy uległ rozwiązaniu lub wygasł, chyba że odrębne przepisy przewidują dłuższy okres przechowywania dokumentacji pracowniczej;
2. 10 lat od końca roku kalendarzowego, w którym umowa uległa rozwiązaniu lub wygasła – w przypadku dokumentacji umowy.

Po tym okresie minister rodziny i pracy zniszczy w systemie dokumentację pracowniczą albo dokumentację umowy w sposób uniemożliwiający odtworzenie jej treści.

Większość przepisów omawianej ustawy ma wejść w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw. Ustawa trafiła teraz do Senatu.

Wyrok TSUE dotyczący problematyki zastrzegania informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa w zamówieniach publicznych

Pytanie pierwsze KIO

Czy wyrażona w art. 18 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE zasada równego i niedyskryminacyjnego traktowania wykonawców oraz zasada przejrzystości zezwala na taką interpretację art. 21 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE i art. 2 pkt 1 dyrektywy 2016/943, w szczególności zawartych w nich określeń „jako całość lub w szczególnym zestawie i zbiorze ich elementów nie są ogólnie znane lub łatwo dostępne” i „mają wartość handlową dlatego, że są objęte tajemnicą” oraz wskazania, że „instytucja zamawiająca nie ujawnia informacji oznaczonych przez wykonawców jako poufne”, w konsekwencji której wykonawca może zastrzec jako tajemnicę przedsiębiorstwa dowolną informację, z tego powodu, że nie chce jej ujawniać konkurującym z nim wykonawcom?

Stanowisko TSUE

Trybunał potwierdził, że jako informacje poufne można zastrzegać nie tylko informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa, lecz również inne, które m.in. „mogłoby zaszkodzić uzasadnionym interesom handlowym wykonawcy”. Podniósł, że wielokrotnie powoływał się na „wartość handlową” informacji, a według jego ustaleń polskie przepisy są nadmiernie restrykcyjne. Zdaniem TSUE jako poufne mogą być zastrzeżone dowolne informacje, mające „wartość handlową” dla wykonawcy, a tym samym mają one szerszy zakres niż dotychczas dopuszczany w krajowym orzecznictwie. W celu zapewnienia poszanowania zasady dobrej administracji i zasady sumienności zamawiający zobowiązany jest do rzetelnego badania zastrzeżonych informacji, a więc nie może wyłącznie polegać na oświadczeniu wykonawcy. Powinien dokonać oceny, co jest „zasadniczą treścią” zastrzeżonych informacji, a następnie sporządzić streszczenie tych „zasadniczych treści”, celem ich ujawnienia konkurencyjnym wykonawcom.

Niezbędne jest przy tym uwzględnienie z jednej strony ochrony prawa do zachowania w poufności informacji mających „wartość handlową” dla danego wykonawcy, a z drugiej strony – ochrony prawa pozostałych wykonawców do uczciwej konkurencji i wnoszenia środków ochrony prawnej. Dlatego też streszczenie powinno gwarantować poufność informacji, ale w sposób przejrzysty wskazywać, dlaczego zastrzeżone informacje zamawiający uznaje za potwierdzające zgodność z opisem przedmiotu zamówienia, spełnieniem warunku udziału w postępowaniu czy też spełnieniem wymagań dla dodatkowych punktów w ramach kryteriów oceny ofert.

Pytanie drugie KIO

Czy wyrażona w art. 18 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE zasada równego i niedyskryminacyjnego traktowania wykonawców oraz zasada przejrzystości zezwala na taką interpretację art. 21 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE i art. 2 pkt 1 dyrektywy 2016/943, w konsekwencji której wykonawcy ubiegający się o zamówienie publiczne mogą zastrzec dokumenty wskazane w art. 59 i 60 dyrektywy 2014/24/UE oraz w załączniku XII do dyrektywy 2014/24/UE, w całości lub w części, jako tajemnicę przedsiębiorstwa, w szczególności w odniesieniu do wykazu posiadanego doświadczenia, referencji, wykazu osób proponowanych do wykonania zamówienia i ich kwalifikacji zawodowych, nazw i potencjału podmiotów, na których potencjał się powołują, lub podwykonawców, jeśli dokumenty te są wymagane w celu wykazania spełnienia warunków udziału w postępowaniu lub dla oceny według kryteriów oceny ofert lub stwierdzenia zgodności oferty z innymi wymaganiami instytucji zamawiającej zawartymi w dokumentacji postępowania (ogłoszeniu o zamówieniu, specyfikacji istotnych warunków zamówienia)?

Stanowisko TSUE

Odnośnie do stosownego doświadczenia oferentów i referencji, jakie dołączają oni do ofert na potwierdzenie tego doświadczenia i swoich zdolności, TSUE stwierdził, że takich informacji, odpowiadających w znacznym stopniu informacjom wymienionym w załączniku XII do dyrektywy 2014/24/UE, do którego odwołują się w szczególności art. 60 i 63 tej dyrektywy, nie można uznać w całości za poufne. W przypadku gdy wykonawca bierze udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, nie może on zasadnie żądać, aby zachowano w całości lub w przeważającej części poufność wykazu uzyskanych zamówień lub zrealizowanych projektów, dzięki którym zdobył on stosowne doświadczenie na potrzeby danego zamówienia publicznego, a także referencji pozwalających na potwierdzenie tego doświadczenia.

Pytanie trzecie KIO

Czy wyrażona w art. 18 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE zasada równego i niedyskryminacyjnego traktowania wykonawców oraz zasada przejrzystości w związku z art. 58 ust. 1, art. 63 ust. 1 i art. 67 ust. 2 lit. b dyrektywy 2014/24/UE zezwala na równoczesne przyjęcie przez instytucję zamawiającą deklaracji wykonawcy, iż dysponuje wymaganymi przez instytucję zamawiającą lub deklarowanymi samodzielnie zasobami osobowymi, podmiotami, na których zasobach chce polegać, lub podwykonawcami, co zgodnie z przepisami musi udowodnić instytucji zamawiającej, oraz deklaracji, że już samo ujawnienie konkurującym z nim wykonawcom danych dotyczących tych osób lub podmiotów (nazwisk, nazw, doświadczenia, kwalifikacji) może spowodować ich „podkupienie” przez tych wykonawców, przez co niezbędne jest objęcie tych informacji tajemnicą przedsiębiorstwa? W związku z powyższym, czy tak nietrwałą więź pomiędzy wykonawcą a tymi osobami i podmiotami można uznać za udowodnienie dysponowania tym zasobem, a w szczególności przyznać wykonawcy dodatkowe punkty w ramach kryteriów oceny ofert?

Stanowisko TSUE

Odnośnie do informacji odnoszących się do osób fizycznych i prawnych, w tym podwykonawców, w odniesieniu do których oferent wskazuje, że może na nich polegać przy realizacji zamówienia, należy dokonać – zdaniem TSUE – rozróżnienia między danymi umożliwiającymi identyfikację tych osób a danymi, które dotyczą kwalifikacji lub zdolności zawodowych owych osób, ale nie umożliwiają takiej identyfikacji. Instytucja zamawiająca musi ustalić, czy ujawnienie tożsamości ekspertów lub podwykonawców, którzy zobowiązali się względem oferenta do udzielenia wsparcia przy realizacji tego zamówienia w razie jego udzielenia, może narazić tego oferenta, jak również owych ekspertów lub podwykonawców, na naruszenie ochrony poufności. W tym celu instytucja zamawiająca musi uwzględnić wszystkie istotne okoliczności, w tym przedmiot danego zamówienia publicznego, a także zainteresowanie wspomnianego oferenta oraz owych ekspertów lub podwykonawców udziałem, przy zachowaniu tych samych zobowiązań wynegocjowanych w sposób poufny, w późniejszych postępowaniach o udzielenie zamówienia. Nie można odmówić ujawnienia informacji przekazanych instytucji zamawiającej w ramach postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, jeżeli informacje te, choć są istotne dla danego postępowania o udzielenie zamówienia, nie mają żadnej wartości handlowej w szerszym kontekście działalności tych wykonawców.

Pytanie czwarte KIO

Czy wyrażona w art. 18 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE zasada równego i niedyskryminacyjnego traktowania wykonawców oraz zasada przejrzystości zezwala na taką interpretację art. 21 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE i art. 2 pkt 1 dyrektywy 2016/943, w konsekwencji której wykonawcy ubiegający się o zamówienie publiczne mogą zastrzec jako tajemnicę przedsiębiorstwa dokumenty wymagane w celu badania zgodności oferty z wymaganiami zamawiającego zawartymi w SWZ (w tym w opisie przedmiotu zamówienia) albo w celu oceny oferty w ramach kryteriów oceny ofert, w szczególności jeśli dokumenty te odnoszą się do spełnienia wymagań instytucji zamawiającej zawartych w SWZ, w przepisach prawa lub w innych dokumentach powszechnie dostępnych lub dostępnych zainteresowanym, w szczególności, jeśli ocena ta nie przebiega według obiektywnie porównywalnych schematów oraz mierzalnych i porównywalnych matematycznie lub fizycznie wskaźników, lecz według indywidualnej oceny instytucji zamawiającej? W konsekwencji, czy art. 21 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE i art. 2 pkt 1 dyrektywy 2016/943 można interpretować tak, że za tajemnicę przedsiębiorstwa danego wykonawcy można uznać złożoną przez niego w ramach oferty deklarację wykonania danego przedmiotu zamówienia według wskazań instytucji zamawiającej zawartych w SWZ, kontrolowanych i ocenianych przez instytucję zamawiającą pod względem zgodności z tymi wymaganiami, nawet jeśli to do wykonawcy należy wybór metod zmierzających do osiągnięcia wymaganego przez instytucję zamawiającą efektu (przedmiotu zamówienia)?

Stanowisko TSUE

Do instytucji zamawiającej należy zbadanie, czy koncepcja projektów, które mają zostać zrealizowane w ramach zamówienia publicznego i opis stanowią elementy lub zawierają elementy, które mogą być objęte ochroną na podstawie prawa własności intelektualnej, w szczególności prawa autorskiego, a tym samym są objęte określoną w art. 55 ust. 3 dyrektywy 2014/24/UE podstawą odmowy ujawnienia informacji związaną z egzekwowaniem prawa. W tym względzie TSUE przypomniał, że nawet w przypadku uznania koncepcji i opisu lub ich części za utwory chronione prawem autorskim, co wymaga uznania ich za oryginalne w tym znaczeniu, że stanowią one własną twórczość intelektualną ich autora, odzwierciedlającą jego osobowość, ochrona ta jest zastrzeżona dla elementów stanowiących wyraz takiej twórczości i nie rozciąga się na idee, procedury, metody działania czy też koncepcje matematyczne jako takie. Ponadto – niezależnie od tego, czy stanowią one lub zawierają elementy chronione prawem własności intelektualnej – koncepcja projektów, które mają zostać zrealizowane w ramach zamówienia publicznego, oraz opis sposobu wykonania danych prac lub usług mogą w stosownych przypadkach posiadać wartość handlową, która zostałaby bezpodstawnie naruszona w przypadku ujawnienia owej koncepcji i owego opisu w niezmienionej postaci. Ich opublikowanie może w takim wypadku spowodować zakłócenie konkurencji, w szczególności przez ograniczenie zdolności danego wykonawcy do wyróżnienia się przy wykorzystaniu tej samej koncepcji i tego samego opisu w przyszłych postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego.

W związku z tym może zaistnieć konieczność odmowy pełnego dostępu do informacji dotyczących koncepcji projektów, które mają zostać zrealizowane w ramach zamówienia publicznego, oraz opisu sposobu realizacji zamówienia na podstawie zakazu ujawniania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE, lub możliwość takiej odmowy na podstawie art. 55 ust. 3 tej dyrektywy.

Pytanie piąte KIO

Czy wyrażona w art. 18 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE zasada równego i niedyskryminacyjnego traktowania wykonawców oraz zasada przejrzystości w związku z art. 67 ust. 4 dyrektywy 2014/24/UE wskazującym, że kryteria udzielenia zamówienia nie mogą skutkować przyznaniem instytucji zamawiającej nieograniczonej swobody wyboru, muszą zapewniać możliwość efektywnej konkurencji i umożliwiać skuteczną weryfikację informacji przedstawianych przez oferentów, tak aby ocenić, na ile oferty spełniają kryteria udzielenia zamówienia, zezwala instytucji zamawiającej na ustanowienie danego kryterium oceny ofert, w szczególności kryterium ocenianego według indywidualnej oceny instytucji zamawiającej, chociaż już w momencie ustanawiania tego kryterium wiadome jest, że wykonawcy część oferty odnoszącą się do tego kryterium obejmą tajemnicą przedsiębiorstwa, czemu instytucja zamawiająca się nie sprzeciwia, przez co konkurujący wykonawcy, nie mogąc zweryfikować ofert konkurentów i porównać ich z własnymi ofertami, mogą odnieść wrażenie zupełnej dowolności badania i oceny ofert przez instytucję zamawiającą?

Stanowisko TSUE

Dyrektywa 2014/24/UE stoi na przeszkodzie praktyce takiej, jak opisana w pytaniu piątym w ramach założenia faktycznego, na którym pytanie to się opiera. W konsekwencji nie ma potrzeby odpowiadania na to pytanie dotyczące kryteriów udzielenia zamówienia, jakich można używać w przypadku stosowania takiej praktyki polegającej na zachowywaniu poufności.

Pytanie szóste KIO

Czy wyrażoną w art. 18 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE zasadę równego i niedyskryminacyjnego traktowania wykonawców oraz zasadę przejrzystości w związku z art. 67 ust. 4 dyrektywy 2014/24/UE wskazującym, że kryteria udzielenia zamówienia nie mogą skutkować przyznaniem instytucji zamawiającej nieograniczonej swobody wyboru, muszą zapewniać możliwość efektywnej konkurencji i umożliwiać skuteczną weryfikację informacji przedstawianych przez oferentów, tak aby ocenić, na ile oferty spełniają kryteria udzielenia zamówienia, można interpretować tak, że zezwala ona instytucji zamawiającej na ustanowienie takiego kryterium oceny ofert, jak w niniejszym postępowaniu kryteria „koncepcja opracowania” i „opis sposobu realizacji zamówienia”?

Stanowisko TSUE

Ważne jest, aby kryteria udzielenia zamówienia nie przyznawały instytucji zamawiającej nieograniczonej swobody wyboru. W związku z tym, jak wynika z art. 67 ust. 4 dyrektywy 2014/24/UE, do kryteriów tych muszą być dołączone specyfikacje, które umożliwiają skuteczną weryfikację informacji przedstawianych przez oferentów, tak aby ocenić, na ile oferty spełniają owe kryteria. Jeżeli zatem instytucja zamawiająca ustala kryteria udzielenia zamówienia mające na celu ocenę jakości ofert, kryteria te nie mogą ograniczać się do odesłania do koncepcji projektów, które mają zostać zrealizowane w ramach danego zamówienia, lub do opisanego przez oferenta sposobu realizacji tego zamówienia, lecz muszą być do nich dołączone specyfikacje, które umożliwiają wystarczająco konkretną ocenę porównawczą oferowanego poziomu wykonania. W przypadku takim jak rozpatrywany w postępowaniu głównym, w którym kryteria związane z jakością odpowiadają łącznie 60% punktów, jakie mogą zostać przyznane w ramach punktacji oferty, tym bardziej istotne jest, w celu zagwarantowania obiektywnego porównania i uniknięcia ryzyka arbitralnego traktowania, aby kryteria te były uszczegółowione. Takie specyfikacje można podać między innymi poprzez określenie podkryteriów.

Pytanie siódme KIO

Czy art. 1 ust. 1 i 3 dyrektywy 89/665, nakazujący państwom członkowskim zapewnienie wykonawcom możliwości skutecznego odwołania od decyzji podjętych przez instytucje zamawiające oraz dostępności procedur odwoławczych dla podmiotu, który ma interes w uzyskaniu danego zamówienia i który poniósł szkodę lub może ponieść szkodę w wyniku domniemanego naruszenia, należy tak tłumaczyć, że stwierdzenie przez organ orzekający, że zastrzeżone przez wykonawców w danym postępowaniu dokumenty nie stanowią tajemnicy przedsiębiorstwa, co skutkuje nakazaniem ich ujawnienia przez instytucję zamawiającą i udostępnienia konkurującym wykonawcom – jeżeli taki skutek nie wynika wprost z przepisów prawa – powoduje dla organu orzekającego obowiązek wydania rozstrzygnięcia o treści umożliwiającej temu wykonawcy ponowne wniesienie odwołania, w zakresie wynikającym z treści tych dokumentów, której wcześniej nie znał i z którego to powodu nie mógł skutecznie skorzystać ze środka ochrony prawnej, wobec czynności, co do której odwołanie by nie przysługiwało ze względu na upływ terminu do jego wniesienia, na przykład poprzez unieważnienie czynności badania i oceny ofert, których dotyczą przedmiotowe dokumenty zastrzeżone jako tajemnica przedsiębiorstwa?

Stanowisko TSUE

W przypadku stwierdzenia w toku rozpatrywania odwołania od decyzji o udzieleniu zamówienia publicznego, że instytucja zamawiająca ma obowiązek ujawnić odwołującemu się informacje, w odniesieniu do których niesłusznie zachowano poufność, oraz że ze względu na nieujawnienie tych informacji naruszono prawo do skutecznego środka prawnego, stwierdzenie to nie musi koniecznie prowadzić do wydania przez tę instytucję zamawiającą ponownej decyzji o udzieleniu zamówienia, o ile krajowe prawo proceduralne pozwala sądowi rozpatrującemu sprawę na zastosowanie w toku postępowania środków przywracających poszanowanie prawa do skutecznego środka prawnego lub na uznanie, że odwołujący się może ponownie wnieść odwołanie od już podjętej decyzji o udzieleniu zamówienia. Bieg terminu na wniesienie takiego odwołania może rozpocząć się dopiero w dniu, w którym odwołujący się uzyskał dostęp do wszystkich informacji, w odniesieniu do których niesłusznie zachowano poufność.

Zmiany w PPK od 21 listopada 2022 roku

W PPK już ponad 10 mld zł aktywów

W PPK, według danych mojeppk.pl na dzień 31.10.2022 r. jest ponad 10 mld zł, oszczędza prawie 2,5 mln osób, a liczba aktywnych rachunków PPK wynosi 2,8 mln, co oznacza, że są osoby, które posiadają więcej niż jeden rachunek, np. pracują w dwóch miejscach lub posiadają PPK jeszcze z poprzedniego miejsca pracy. Większy poziom partycypacji jest w sektorze prywatnym od sektora publicznego. Największa partycypacja w PPK jest w województwie mazowieckim, dolnośląskim i wielkopolskim. Najniższa partycypacja w PPK jest w województwie warmińsko-mazurskim, świętokrzyskim i lubuskim. Nieco ponad 95% uczestników stanowią osoby z obywatelstwem polskim. Najliczniejsza narodowość poza polską to ukraińska (71,09 tys. osób), białoruska (8,38 tys.), indyjska (2,51 tys.), rosyjska (1,94 tys.), rumuńska (1,9 tys.), włoska (1,52 tys.) oraz francuska (0,97 tys.). Prawie 300 tys. pracodawców oferuje PPK a ich liczba cały czas rośnie.

Zasady obejmujące postępowanie z nienależnymi wpłatami do PPK w końcu w ustawie

W dniu 21.11.2022 r. weszła w życie druga część nowelizacji przepisów ustawy o PPK. Przepisy obejmują przede wszystkim art. 28a, który opisuje jak należy postępować z nienależnie dokonanymi wpłatami do PPK. Dotychczas w ustawie o PPK nie było przepisów dotyczących postępowania zarówno pracodawcy jak i instytucji finansowej w momencie, kiedy zostanie przekazana niewłaściwie potrącona wpłata do PPK. Taka sytuacja może mieć miejsce np. w sytuacji, kiedy pracodawca przekaże wpłatę w zbyt dużej wysokości lub przekaże wpłatę, za osobę, która nie jest uczestnikiem PPK, np. błędne automatyczne zapisanie do PPK osoby w wieku 58 lat. Takie same zasady dotyczą zasileń ze środków publicznych, tj. wpłaty powitalnej lub dopłaty rocznej.

Zgodnie z nowym przepisem instytucja finansowa w terminie 3 dni roboczych od dnia odkupienia jednostek uczestnictwa lub umorzenia jednostek rozrachunkowych, dokonuje zwrotu:

Wpłaty finansowane, za które nie zostały nabyte jednostki uczestnictwa funduszu inwestycyjnego instytucja finansowa niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni roboczych po powzięciu informacji, że wpłaty okazały się nienależne, zwraca:

Obowiązkiem instytucji finansowej jest przekazanie do ewidencji PPK, o której mowa w rozdziale 10 ustawy o PPK, informacji o dokonanych zwrotach wpłat, które okazały się nienależne w całości lub w części, ze wskazaniem kwoty zwrotu w podziale na zwrot z wpłat osoby, na rzecz której dokonano zwrotu, podmiotu zatrudniającego oraz wpłaty powitalnej, o której mowa w art. 31, i dopłat rocznych, o których mowa w art. 32.

Zmiany w art. 34 obejmującym zaległe dopłaty roczne

Ponadto w treści przepisów ustawy o PPK pojawi się w art. 34 nowy ust. 5, który będzie obowiązywał z mocą od 2019 r., czyli obejmie wszystkie zaległe dopłaty roczne w ramach PPK. W przypadku gdy uczestnik PPK, który nabył prawo do dopłaty rocznej za dany rok, nie został uwzględniony w informacji o liczbie uczestników PPK, którzy nabyli prawo do dopłaty rocznej za ten rok, czyli faktycznie nie otrzymał tych środków, będzie mógł ją otrzymać. To oznacza, że każda osoba, która nie otrzymała dopłaty rocznej będzie mogła złożyć wniosek pod warunkiem, że prawo do tej dopłaty rocznej nie uległo przedawnieniu i otrzymać zaległa dopłatę roczną w wysokości 240 zł.