Konieczność stosowania prawidłowego paragrafu klasyfikacji budżetowej w przypadku przychodów z tytułu obligacji komunalnych

Otóż, regionalna izba obrachunkowa w toku analizy uchwały rady miejskiej w sprawie zmiany w budżecie miasta przyjęła, że rada miasta zastosowała nieprawidłowy paragraf klasyfikacji budżetowej dla przychodów z tytułu emisji obligacji komunalnych. W toku analizy odwołano się do regulacji prawnych KlasBudżR.

I tak, we wspomnianej uchwale rady miejskiej wprowadzającej zmiany w budżecie miasta wskazane przychody z emisji obligacji ujęto w paragrafie 952. Paragraf ten został oznaczony w KlasBudżR jako: Przychody z zaciągniętych pożyczek i kredytów na rynku krajowym. Z kolei, regionalna izba obrachunkowa wskazała, że właściwym paragrafem dla tego typu przychodów powinien być paragraf 931, który został oznaczony jako: Przychody ze sprzedaży innych papierów wartościowych. Bez wątpienia stanowisko izby jest uzasadnione, skoro przychody mają źródło w emisji obligacji komunalnych.

W motywach rozstrzygnięcia izba wskazała, że: Stosownie do postanowień art. 39 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych (Dz.U. z 2019 roku, poz. 869 z późn. zm.) przychody, o których mowa w art.5 ust 1 pkt 4 klasyfikuje się według paragrafów określających źródło przychodu. W myśl zaś postanowień § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 marca 2010 roku w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz.U. z 2014 roku, poz. 1053 z późn. zm.) – przychody budżetu klasyfikuje się do paragrafów zgodnie z załącznikiem Nr 5 do ww. rozporządzenia. Nadto dodano, że w załączniku Nr 5 KlasBudżR, dla klasyfikowania przychodów z tytułu sprzedaży obligacji komunalnych przewidziany został § 9310 Przychody ze sprzedaży innych papierów wartościowych.

W kontekście takiej formy „interwencji” regionalnej izby obrachunkowej warto dodać, że z reguły tego typu naruszenia izby „sygnalizują” w dużo mniej sformalizowany sposób. Nie jest bowiem podejmowana specjalna uchwała wykazująca nieprawidłowość w zakresie klasyfikacji budżetowej, lecz jednostka samorządu terytorialnego uzyskuje informację o danej nieprawidłowości np. w drodze pisemnej informacji, czy po prostu informacji telefonicznej. W tych okolicznościach podejmowanie przez organ nadzoru (kolegium regionalnej izby obrachunkowej) uchwały jest działaniem stosunkowo rzadkim, lecz co do zasady, jest to działanie uzasadnione. Jedynym elementem łagodzącym wydźwięk sformalizowanej formy przekazu jest to, że wspomniana na wstępie uchwała zawiera informacje, że naruszenie prawa ma charakter nieistotny. 

Podsumowując warto wskazać, że nieprawidłowości stwierdzane przez regionalne izby obrachunkowe w odniesieniu do klasyfikacji budżetowej, mogą być wykazywane w różny sposób, bowiem zasadniczo zależy to od przyjętej praktyki właściwej miejscowo izby. Opisana wyżej uchwała jest zaś przykładem wysoce sformalizowanej reakcji RIO, co ma jednak swoje uzasadnienie faktyczne i prawne. W konsekwencji dla przychodów z emisji obligacji komunalnych rada miasta powinna zastosować paragraf 931, a nie paragraf 952.

Źródło: http://rzeszow.rio.gov.pl/

Zmiana obligatoryjnej przesłanki wykluczenia wykonawcy w PrZamPubl

W art. 108 w ust. 1 w pkt 1 lit. c (obligatoryjna podstawa wykluczenia wykonawcy) nadaje się nowe brzmienie, na mocy którego z postępowania o udzielenie zamówienia wykluczy się wykonawcę będącego osoba fizyczną, którego prawomocnie skazano za  przestępstwo, o którym mowa w art. 228–230a, art. 250a KK, w art. 46–48 SportU lub w art. 54 ust. 1–4 RefundLekU.

ROP o wykazie prac wzbronionych młodocianym

Rada Ochrony Pracy przyjęła stanowisko w sprawie procesów technologicznych, w których dochodzi do uwolnienia czynników o działaniu rakotwórczym, oceny narażenia w świetle obowiązujących przepisów.

Następnie przedstawiciele Centralnego Instytutu Ochrony Pracy – Państwowego Instytutu Badawczego omówili stan prawny i doświadczenia związane ze stosowaniem w praktyce  wykazu prac wzbronionych młodocianym. 

Zaprezentowane materiały pokazały, że obowiązujące obecnie ograniczenia dotyczące zatrudniania młodocianych uniemożliwiają wielu branżom prowadzenie praktycznej nauki zawodu.

W dyskusji na temat kierunku prac nad zmianami w wykazie prac wzbronionych młodocianym uczestniczyli także przedstawiciele Państwowej Inspekcji Pracy, z których przekazu wynikało, że jednym z priorytetów PIP w najbliższych latach będzie działanie na rzecz rozwijania szeroko pojętych działań prewencyjnych i promocyjnych kierowanych do młodych ludzi mających na celu wzmocnienie bezpieczeństwa pracy, aby było stałym elementem praktycznej nauki zawodu.

Źródło:

pip.gov.pl

Bezpieczeństwo danych przetwarzanych przez szkoły

Szkoły obok szpitali, firm energetycznych oraz producentów żywności uznaje się za główny cel ataków hakerskich. Celami najczęściej są sektory o niskiej technologii, które coraz częściej korzystają z cyfrowych narzędzi, ale cyberbezpieczeństwo w celu ochrony systemów pozostawia wiele do życzenia. Wobec czego szkoły są celem, który nie wymaga wiele wysiłku, a może się wiązać z wysoką nagrodą.

Niedawno hakerzy zaatakowali grupę ROC Mondriaan, która prowadzi kilkadziesiąt szkół średnich w Holandii, w których uczy się ponad 25 tysięcy uczniów. Atak doprowadził do chaosu na kilka dni przez rozpoczęciem roku szkolnego. Rodzice nie mieli dostępu do planu lekcji, nie był możliwy kontakt ze szkołami. Dla dyrekcji szkół oznaczało to konieczność przygotowania wszystkiego na papierze w tradycyjny sposób.

Wspomniany atak nie jest wyjątkiem, jak wykazał raport dot. cyberbezpieczeństwa opublikowany w lipcu przez Sophos spośród prawie 500 organizacji edukacyjnych, które były badane około 44 % stały się ofiarami ataków ransomware. Co więcej, około 1/3 zapłaciło okup w celu odzyskania danych.

Również wśród osób zajmujących się cyberbezpieczeństwem w sektorze edukacji, jak wynika z danych firmy Proofpoint, około 70% czuje się narażonych na ataki m.in. na ataki ransomware. Hakerom zależy by w wyniku przeprowadzonego ataku uzyskać jak najwyższy okup. Wobec czego wybierają oni staranie okres i podmioty, w których atak może wyrządzić szczególnie dużo szkód i zakłóceń w funkcjonowaniu co ma skłonić do zapłacenia okupu. Początek roku szkolnego jest właśnie takim okresem, gdy szkoły mogą być bardziej skłonne zapłacić okup w celu uniknięcia kłopotów.

Dodatkowo szkoły przetwarzają nie tylko dane o swoich uczniach, ale również o ich rodzicach, stanie zdrowia czy sytuacji rodzinnej co dodatkowo wywiera nacisk by dane te nie zostały ujawnione czy usunięte i może skłaniać do zapłacenia okupu. Gdy systemy już padną ofiarą ataków to koszt naprawienia zniszczeń w sektorze edukacyjnym jest wysoki i według raportu Sophos może wynieść kilka milionów.

Niestety przed pandemią cyberbezpieczeństwo w sektorze edukacji nie było na najwyższym poziomie i nie zapobiegało atakom w najlepszy sposób. Pandemia, która spowodowała przeniesienia nauki do świata on-line tylko skomplikowała tę sytuację. Obecnie sektor edukacji dąży do powrotu do nauki stacjonarnej, ale nie można zapomnieć o cyberbezpieczeństwie i tym, że choć nauka zdalna się skończyła większość danych i informacji przechowywanych jest w systemach informatycznych, a nie w formie papierowej.

Źródło: https://www.politico.eu/article/its-back-to-school-for-ransomware-criminals/

Podpis kwalifikowany z użyciem algorytmu SHA-1 tylko do końca 2021 roku

Zmiana algorytmu SHA-1 na SHA-256 nie wymaga aktualizacji samego podpisu kwalifikowanego.

Prosimy o aktualizację oprogramowania podpisującego lub jego przekonfigurowanie (np. zmianę w parametrach podpisu funkcji skrótu z SHA-1 na SHA-256) do końca 2021 roku.

Wycofanie algorytmu SHA-1 ze środowiska do wysyłki plików ma na celu podniesienie bezpieczeństwa użytkowników.

Zasady wysyłania plików podpisanych profilem zaufanym lub danymi autoryzującymi pozostają bez zmian.

Źródło: Ministerstwo Finansów

Obowiązkowy od 1.1.2022 r. publiczny rejestr umów zawartych przez JSFP

Prawodawcy podkreślili w uzasadnieniu zmian, że w art. 34 FinPubU wskazano poszczególne formy realizacji zasady jawności i przejrzystości finansów publicznych. Wśród nich brakowało jednak formy, która realnie pozwoliłaby na powiązanie zakresu zadań wykonywanych przez konkretną JSFP ze sprawowaną przez nią gospodarką środkami publicznymi. Cel ten może realizować obowiązek publikacji rejestrów umów. W związku z tym w art. 34 w ust. 1 FinPubU dodaje się pkt 12, na mocy którego zasada jawności gospodarowania środkami publicznymi będzie realizowana także przez udostępnianie przez JSFP rejestru umów, o którym mowa w dodawanym art. 34a FinPubU. 

Dotychczas udostępnianie rejestrów umów odbywało się na podstawie przepisów ustawy z 6.9.2001 r. o dostępie do informacji, bądź to w trybie udostępnienia na wniosek, bądź (co jest szczególnie rzadką praktyką) poprzez publikację rejestru umów w BIP danego podmiotu. O ile rejestry umów publikowane są w BIP-ach wielu podmiotów, tak szczebla centralnego, jak i samorządowego, to nie jest to praktyka powszechna, a forma rejestru, jak i zakres udostępnianych informacji, często znacznie się różni i utrudnia sprawowanie realnej kontroli gospodarowania finansami publicznymi przez obywateli. Dlatego za pożądane uznano utworzenie rejestru zawieranych umów przez JSFP i w tym celu stosowne przepisy ustrojowe dodaje się w FinPubU.

Z dodanego w FinPubU art. 34a ust. 1 wynika, że rejestr umów jest zbiorczym zestawieniem informacji o umowach zawartych przez JSFP. Ma być on prowadzony w formie elektronicznej i udostępniany na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej JSFP (art. 34 ust. 2 i 3 FinPubU). Co istotne, informacje zamieszczone w rejestrze umów mają dotyczyć umów, które mogą podlegać udostępnieniu na podstawie przepisów o dostępie do informacji publicznej. Przepisy art. 5 ust. 1, 2 i 2a DostInfPubU będzie się stosować odpowiednio, a wskazuje się w nich, że prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych i przymusowej restrukturyzacji, a także (co do zasady) ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy.

W rejestrze umów nie będzie zamieszczać się informacji o umowach zawartych w wyniku rozstrzygnięcia zamówień oraz konkursów, o których mowa w art. 12 ust. 1 PrZamPubl, a więc zawartych z wyłączeniem stosowania PrZamPubl ze względu na ochronę  informacji niejawnych lub ochronę istotnego interesu bezpieczeństwa państwa. 

W rejestrze umów – stosownie do art. 34a ust. 6 FinPubU – zamieszcza się informacje o umowach zawartych w formie pisemnej, dokumentowej, elektronicznej albo innej formie szczególnej. Założono, że katalog informacji o umowach, które podlegają zamieszczeniu w rejestrze umów, będzie miał charakter zamknięty. W związku z tym w rejestrze umów zamieszcza się: 

1) numer umowy – o ile taki nadano; 

2) datę i miejsce zawarcia umowy; 

3) okres obowiązywania umowy; 

4) oznaczenie stron umowy, w tym przedstawicieli stron; 

5) określenie przedmiotu umowy; 

6) wartość przedmiotu umowy; 

7) informacje o źródłach i wysokości współfinansowania przedmiotu umowy. 

Ponadto – na mocy art. 34a ust. 8 FinPubU – w rejestrze umów będzie zamieszczać się informacje o uzupełnieniu lub zmianie umowy, rozwiązaniu za zgodą stron umowy, jak również informacje o odstąpieniu od umowy, jej wypowiedzeniu lub wygaśnięciu. Ma to pozwolić na kontrolę stosunków umownych, których stroną jest JSFP. 

Ustawodawca nakazuje w art. 34a ust. 9 FinPubU, aby informacje w rejestrze umów zamieszczać bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy lub zaistnienia okoliczności określonej w ust. 8. 

Wzór rejestru umów określi Minister Finansów w drodze rozporządzenia, mając na uwadze konieczność zapewnienia kompletności, jednolitości i przejrzystości informacji zamieszczanych w tym rejestrze oraz łatwości wyszukiwania tych informacji. 

Warto zwrócić uwagę, że zgodnie z przepisem przejściowym zawartym w art. 13 ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, w rejestrze umów, o którym mowa w art. 34a ust. 1 FinPubU (tj. ustawy zmienianej w art. 6 ww. ustawy), zamieszcza się informacje o umowach zawartych od dnia wejścia w życie ustawy, tj. od 1.1.2022 r. 

Niezmiernie ważne jest dopilnowanie wypełnienia nowych ww. obowiązków związanych z rejestrem umów, zważywszy na to, że dodany art. 34b FinPubU zawiera sankcję „karną”. Określono bowiem w nim, że kto nie wykonuje lub nie dopuszcza do wykonania obowiązku prowadzenia, aktualizacji lub udostępnienia rejestru umów, o którym mowa w art. 34a ust. 1 FinPubU, albo podaje w nim nieprawdziwe dane, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Do 30 września można składać wnioski o zwolnienie z opłacania składek

Zwolnienie dla sklepików szkolnych

Jeśli przedsiębiorca na 30 września 2020 r. miał rodzaj przeważającej działalności oznaczony kodem PKD 47.11.Z lub 47.19, może skorzystać ze zwolnienia z opłacania składek za listopad 2020 r., grudzień 2020 r., styczeń 2021 r., luty 2021 r., marzec 2021 r. Wniosek (RDZ-SK) może przekazać tylko przez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS do 30 września 2021 r. Pozostałe warunki skorzystania ze zwolnienia z opłacania składek są następujące:

Zwolnienie dla pilotów wycieczek i przewodników turystycznych

Do 30 września wniosek (RDZ-M) o zwolnienie z opłacania składek za lipiec, sierpień i wrzesień 2020 r. może również złożyć przedsiębiorca, który świadczył usługi na rzecz muzeów oznaczone kodem PKD 79.90.A.

Aby skorzystać ze zwolnienia z opłacania składek przedsiębiorca musi także spełnić następujące warunki:

Źródło:

zus.pl

Dochody z opłat za sprzedaż alkoholu mogą zostać przeznaczone tylko na określone cele

W ocenie regionalnej izby obrachunkowej doszło do naruszenia art. 18² AlkU, gdzie postanowiono, że:

Dochody z opłat za zezwolenia wydane na podstawie art. 18 lub art. 181 oraz dochody z opłat określonych w art. 111 wykorzystywane będą na realizację:

1) gminnych programów profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz Gminnych Programów, o których mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

2) zadań realizowanych przez placówkę wsparcia dziennego, o której mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, w ramach gminnego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz Gminnych Programów, o których mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

– i nie mogą być przeznaczane na inne cele.

W stanie faktycznym opisanym w wystąpieniu pokontrolnym, wskazane środki zostały przeznaczone na zakup artykułów żywnościowych na okazjonalne spotkania emerytów i rencistów, co nie mieściło się w gminnym programie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.

W powyższym kontekście warto wspomnieć o art. 4¹ ust. 1 i 2 AlkU, z których wynika, po pierwsze, że prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy do zadań własnych gmin. W szczególności zadania te obejmują:

1) zwiększanie dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej dla osób uzależnionych od alkoholu;

2) udzielanie rodzinom, w których występują problemy alkoholowe, pomocy psychospołecznej i prawnej, a w szczególności ochrony przed przemocą w rodzinie;

3) prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej i edukacyjnej w zakresie rozwiązywania problemów alkoholowych i przeciwdziałania narkomanii, w szczególności dla dzieci i młodzieży, w tym prowadzenie pozalekcyjnych zajęć sportowych, a także działań na rzecz dożywiania dzieci uczestniczących w pozalekcyjnych programach opiekuńczo-wychowawczych i socjoterapeutycznych;

5) wspomaganie działalności instytucji, stowarzyszeń i osób fizycznych, służącej rozwiązywaniu problemów alkoholowych;

6) podejmowanie interwencji w związku z naruszeniem przepisów określonych w art. 131 i 15 ustawy oraz występowanie przed sądem w charakterze oskarżyciela publicznego;

7) wspieranie zatrudnienia socjalnego poprzez organizowanie i finansowanie centrów integracji społecznej.

Po drugie, realizacja zadań, o których mowa wyżej, jest prowadzona w postaci gminnego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, stanowiącego część strategii rozwiązywania problemów społecznych, uchwalanego corocznie przez radę gminy, uwzględniającego cele operacyjne dotyczące profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, określone w Narodowym Programie Zdrowia. Gminny program jest realizowany przez ośrodek pomocy społecznej albo centrum usług społecznych, o których mowa w przepisach o pomocy społecznej, lub inną jednostkę wskazaną w tym programie. W celu realizacji gminnego programu wójt (burmistrz, prezydent miasta) może powołać pełnomocnika. 

Z kontekstu powyższych regulacji prawnych wynika, że gmina nie może w sposób dowolny przeznaczać środków pochodzących z ww. opłat. Wyznacznikiem legalności ich wydatkowania jest realizowanie gminnego programu przeciwdziałania alkoholizmowi. Z kolei, przeznaczenie środków na inne cele będzie naruszeniem przytoczonych regulacji ustawowych, nawet wówczas, gdy byłyby to cele związane z realizacją tzw. zadań własnych gminy. Z tych względów ustalenia kontrolne regionalnej izby obrachunkowej były słuszne i uzasadnione. 

Źródło: http://bip.bydgoszcz.rio.gov.pl

Gmina nie może przekazać dotacji celowej dla GDDKiA

Regionalna izba obrachunkowa uznała, że przyjęcie takiej uchwały było pozbawione podstaw prawnych z powodu naruszenia art. 220 ust. 1 w związku  art. 216 ust. 2 pkt 3 FinPubU. Dla przypomnienia, z art. 220 ust. 1 FinPubU wynika, że z budżetu jednostki samorządu terytorialnego może być udzielona innym jednostkom samorządu terytorialnego pomoc finansowa w formie dotacji celowej lub pomoc rzeczowa. Z kolei, w drugim przepisie postanowiono, że wydatki budżetu jednostki samorządu terytorialnego są przeznaczone na realizację zadań określonych w odrębnych przepisach, a w szczególności na zadania przejęte przez jednostki samorządu terytorialnego do realizacji w drodze umowy lub porozumienia.

Regionalna izba obrachunkowa dokonała wszechstronnej oceny legalności wskazanej uchwały rady gminy. W uzasadnieniu wskazano m.in. na istotne znaczenie art. 7 Konstytucji RP, z którego wynika, że organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. W tym zakresie na uwagę zasługuje m.in. wyrok WSA w Olsztynie z 27.5.2021 r. (II SA/Ol 297/21). Z jego treści wynika m.in., że wyrażona w art. 7 Konstytucji RP zasada praworządności, zgodnie z którą organy władzy publicznej działają w granicach i na podstawie prawa oznacza, że każda norma kompetencyjna musi być tak realizowana, aby nie naruszała innych przepisów ustawy. Zakres upoważnienia musi być zawsze ustalony przez pryzmat zasad demokratycznego państwa prawnego, działania w granicach i na podstawie prawa. Realizując kompetencję, organ musi uwzględniać treść normy ustawowej. Odstąpienie od tej zasady z reguły stanowi istotne naruszenia prawa. Naczelną zasadą prawa administracyjnego jest zakaz domniemania kompetencji. Normy upoważniające powinny być interpretowane w sposób ścisły, literalny. Jednocześnie zakazuje się dokonywania wykładni rozszerzającej przepisów kompetencyjnych oraz wyprowadzania kompetencji w drodze analogii.

W dalszej analizie, regionalna izba obrachunkowa przyjęła, że z ww. regulacji prawnych FinPubU wynika, że pomoc finansowa udzielana jest w formie dotacji, przy czym jej odbiorcą może być inna jednostka samorządu terytorialnego. Nie jest jednak dopuszczalne udzielenie pomocy finansowej w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, stanowiącej aparat administracji rządowej, co wynika z art. 18 ust. 1 w zw. z art. 18a ust. 1 DrPublU. 

Ponadto regionalna izba obrachunkowa wskazała na alternatywne rozwiązanie tej patowej sytuacji, odsyłając do art. 216 ust. 3 FinPubU. Wynika z niego, że wydatki budżetu jednostki samorządu terytorialnego mogą być przeznaczone na realizację zadań wynikających z porozumień, o których mowa w art. 19 ust. 4 DrPublU. Z art. 19 ust. 4 DrPublU wynika natomiast, że zarządzanie drogami publicznymi może być przekazywane między zarządcami w trybie porozumienia, regulującego w szczególności wzajemne rozliczenia finansowe. Zarządcy dróg mogą zawierać także porozumienia w sprawie finansowania albo dofinansowania zadań z zakresu zarządzania drogami z budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Finalnie stwierdzono, że: Analiza treści przepisów art. 216 ust. 3 ustawy o finansach publicznych, art. 19 ust. 4 ustawy o drogach publicznych oraz art. 3 ust. 6 ustawy o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego prowadzi do wniosku, że podstawą do finansowania lub dofinansowania z budżetu jednostki samorządu terytorialnego zadań z zakresu zarządzania drogami jest porozumienie, a nie uchwała organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego.

Podsumowując, gmina chcąc przekazać środki finansowe dla GDDKiA, nie może podjąć w tym zakresie specjalnej uchwały o pomocy finansowej w formie dotacji celowej, bowiem nie ma do tego kompetencji. Gmina może jednak przekazać środki finansowe w oparciu o porozumienie zawarte z ww. podmiotem, planując określone środki bezpośrednio w budżecie gminy.

Źródło: https://rio.opole.pl

Rada gminy nie ma podstaw prawnych aby podejmować uchwałę w sprawie przyjęcia planu wykorzystania gminnego zasobu nieruchomości dla gminy

Zgodnie zaś z ust. 2a ww. art. 25 GospNierU plany wykorzystania zasobu, o których mowa w ust. 2, opracowuje się na okres 3 lat. Plany zawierają w szczególności:

  1) zestawienie nieruchomości zasobu na podstawie danych zawartych w ewidencji nieruchomości prowadzonej na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 oraz zestawienie nieruchomości oddanych w użytkowanie wieczyste, w tym wskazanie: 

    a) miejscowości położenia nieruchomości, 

    b) powierzchni nieruchomości, z uwzględnieniem powierzchni użytkowej budynków lub samodzielnych lokali wykazanej w katastrze nieruchomości, 

    c) sposobu zagospodarowania nieruchomości; 

  2) prognozę dotyczącą: 

    a) udostępniania nieruchomości zasobu oraz nabywania nieruchomości do zasobu, 

    b) poziomu wydatków związanych z udostępnianiem nieruchomości zasobu oraz nabywaniem nieruchomości do zasobu, 

    c) wpływów osiąganych z opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości, opłat z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności oraz opłat z tytułu trwałego zarządu nieruchomości, 

    d) aktualizacji opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości oraz opłat z tytułu trwałego zarządu nieruchomości; 

  3) program zagospodarowania nieruchomości zasobu.

Wskazana problematyka była przedmiotem analizy w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Podlaskiego z 16.9.2021 r. (Nr NK-II.4131.87.2021.AKR), w którym m.in. stwierdzono, że: Z dyspozycji normy zawartej w powyższym przepisie jednoznacznie wynika, iż w analizowanym przypadku organem posiadającym kompetencje do sporządzenia planu wykorzystania gminnego zasobu nieruchomości jest Wójt Gminy (….) Tymczasem Rada Gminy (……) podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia planu wykorzystania gminnego zasobu nieruchomości gminy (….) w latach 2021‒2023 wbrew ww. przepisom, które nie zawierają delegacji do wydania takiego aktu przez organ stanowiący gminy.

W dalszej części uzasadnienia organ nadzoru podał, że powyższe uchybienie należy zaliczyć do kategorii istotnych naruszeń prawa. Za istotne naruszenie prawa uznaje się uchybienie, prowadzące do skutków, które nie mogą być tolerowane w demokratycznym państwie prawnym. Istotne naruszenie prawa to takie naruszenie, które powoduje, że akt pozostaje w wyraźnej sprzeczności z określonym przepisem prawnym, a sprzeczność ta jest oczywista i bezpośrednia. Zatem działanie rady należy uznać za nieuprawnione wkroczenie w ustawowe kompetencje organu wykonawczego. Naruszenie przepisów kompetencyjnych stanowi zawsze naruszenie prawa i to w stopniu istotnym, gdyż podejmowanie przez radę czynności należących do sfery wykonawczej.