Senat proponuje wprowadzenie zmian w finansowaniu przewozów dzieci niepełnosprawnych

Na stronie Sejmu ukazał się 28.4.2022 r. senacki projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo oświatowe. Zakresem projektu są objęte obowiązki gmin w zakresie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dzieci niepełnosprawnych. Chodzi o art. 39a PrOśw, gdzie w ust. 1 postanowiono, że obowiązki, o których mowa w art. 32 ust. 6 i art. 39 ust. 4, gmina spełnia poprzez zorganizowanie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dzieci, młodzieży i uczniów we własnym zakresie albo poprzez zwrot rodzicom kosztów przewozu dzieci, młodzieży i uczniów oraz rodziców.

Z kolei, w kolejnych jednostkach (ust. 2–3) zawarto zasady zwrotu kosztów jednorazowego przewozu według pewnego wzoru. Właśnie nowelizacja ww. ustawy dotyczyć ma ust. 2 i 3, który ma zyskać treść:

2. Zwrot kosztów jednorazowego przewozu następuje w wysokości określonej według wzoru: koszt = (a-b) x c

gdzie:

a – liczba kilometrów przewozu drogami publicznymi z miejsca zamieszkania do przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, innej formy wychowania przedszkolnego, ośrodka rewalidacyjno – wychowawczego, szkoły podstawowej albo szkoły ponadpodstawowej, a także przewozu rodzica z tego miejsca do miejsca zamieszkania lub miejsca pracy, i z powrotem,

b – liczba kilometrów przewozu drogami publicznymi z miejsca zamieszkania rodzica do miejsca pracy i z powrotem, jeżeli nie wykonywałby przewozu, o którym mowa w lit. a,

c – stawka za 1 kilometr przebiegu pojazdu.

3. Stawkę za 1 kilometr przebiegu pojazdu określa rada gminy, w drodze uchwały, przy czym stawka ta nie może być niższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 180 i 209).

W uzasadnieniu projektu ustawy wskazano zaś, że jego celem jest wprowadzenie zmian w systemie zwrotu kosztów dowozu dzieci, młodzieży i uczniów z niepełnosprawnościami do przedszkoli, szkół i innych placówek oświatowych.

Jak podano, w dotychczasowym stanie prawnym rodzicom przysługuje zwrot kosztów przewozu dzieci, w oparciu o algorytm, w którym jedną z decydujących zmiennych jest średnia cena jednostki paliwa w danej gminie właściwa dla danego pojazdu, którą określa na każdy rok szkolny gmina. W motywach projektu przewidującego zmiany ustawy podkreślono z kolei, że wzrost cen paliw powoduje, że rodzice realizujący dowóz dzieci i młodzieży do placówek oświatowych nie otrzymują zwrotu kosztów paliwa w rzeczywistym ich wymiarze. Nie otrzymują także zwrotu innych kosztów eksploatacji pojazdu używanego do realizacji tego świadczenia.

Wg zmiany stawka za 1 kilometr nie będzie mogła być niższa niż ta określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 TransDrogU. W każdym razie, proponowana zmiana PrOśw ma przyczynić się do zmniejszenia dysproporcji pomiędzy ponoszonymi, a refundowanymi przez gminę kosztami dowozu. Zmiana systemu zwrotu kosztów jest wg autorów projektu koniecznym wsparciem dla rodziców.

Warto także dodać, że projektodawcy przewidują, aby strony umowy, czyli wójt gminy i rodzice dostosowali również do zmian w przepisach postanowienia umów już trwających – w terminie 60 dni od dnia wejścia ich w życie.

Podsumowując, wskazany projekt ustawy niewątpliwie jest korzystnym rozwiązaniem dla rodziców niepełnosprawnych dzieci, a mniej dla gmin. Zakłada bowiem korzystniejszy system rozliczeń z gminą, a w konsekwencji w budżetach samorządowych trzeba będzie zapewne wyasygnować wyższe środki na zrefundowanie rodzicom ponoszonych kosztów na dowóz ww. dzieci do placówek oświatowych.

Grzywna za pomiary temperatury

Dochodzenie trwające od czerwca 2020 r. wykazało, że w okresie od czerwca 2020 r. do stycznia 2021 r. w związku z wybuchem pandemii COVID-19 na lotnisku w stolicy Belgii wykonywane były pomiary temperatury ciała przystosowanymi do tego kamerami termowizyjnymi. Kontrola przebiegała w dwóch etapach. Najpierw osoby, których temperatura przekraczała 38 stopni Celsjusza były proszone o ponowne przejście przez pas dla kamer. Gdy ta wciąż pokazywała gorączkę, pasażer był kierowany do osobnego gabinetu lekarskiego, gdzie mierzono mu temperaturę manualnie oraz sprawdzano, czy jego objawy nie wskazują na infekcję COVID-19. Jeśli obecność wirusa była potwierdzona, pasażer nie miał możliwości powrotu do terminala i podróży samolotem, a fakt ten był odnotowywany w specjalnie przeznaczonym do tego kwestionariuszu. Fotografie pasażerów z odpowiednio zielonym lub czerwonym światłem, gdy ich temperatura przekraczała dozwoloną wartość, były przechowywane w pamięci RAM urządzeń rejestrujących.

Zgodnie z artykułem 9 RODO dane dotyczące stanu zdrowia to jedna ze szczególnych kategorii danych obok między innymi danych biometrycznych czy danych ujawniających pochodzenie rasowe lub etniczne. Dane te mogą być przetwarzane jedynie w kilku enumeratywnie wymienionych w RODO przypadkach.

Podczas dochodzenia wyszło na jaw, że Port Lotniczy i zespół ratunkowy w Brukseli przetwarzając dane osobowe pasażerów nie miały ważnej podstawy prawnej wymaganej zgodnie z artykułem 6 ust. 1 i 9 ust. 2 RODO. Przetwarzający za podstawę przetwarzania podawali Protokół, który, jak się okazało, również nie był zgodny z artykułem 6 ust. 3 RODO, ponieważ nie był wiążący w rozumieniu belgijskiego prawa. Ponadto, RODO w artykule 35 ust. 1 stanowi, że „Jeżeli dany rodzaj przetwarzania ze względu na swój charakter, zakres, kontekst i cele z dużym prawdopodobieństwem może powodować wysokie ryzyko naruszenia praw lub wolności osób fizycznych, administrator przed rozpoczęciem przetwarzania dokonuje oceny skutków planowanych operacji przetwarzania dla ochrony danych osobowych”. Taka ocena skutków przetwarzania danych nie miała miejsca w zakresie gromadzenia danych zawartych w kwestionariuszu wypełnianym przez pasażerów, a także przechowywania tych danych przez okres 5 lat. Ze względu na brak podstawy prawnej przetwarzania w polityce prywatności administratora danych naruszono także zasadę przejrzystości przetwarzania. To kolejna niezgodność z prawem unijnym.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe okoliczności, ale także mając na uwadze konieczność walki z rozprzestrzenianiem się pandemii COVID-19 belgijski Urząd zdecydował o nałożeniu na podmioty kary administracyjnej w wysokości 200 000 i 20 000 EUR.

Źródła:
https://www.gegevensbeschermingsautoriteit.be/publications/beslissing-ten-gronde-nr.-48-2022.pdf

https://edpb.europa.eu/news/national-news/2022/temperature-checks-brussels-airport-belgium-part-fight-against-covid-19_en

Zmiany Polskiego Ładu wpływające na rozliczanie płac od 1.7.2022 r.

Znajdujący się w parlamencie projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 2186; dalej: projekt) przewiduje dwa terminy wejścia w życie proponowanych w nim rozwiązań. Pierwsza grupa nowości w ustawie z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej: PDOFizU) ma obowiązywać od 1.7.2022 r. Drugą natomiast trzeba będzie stosować od 1.1.2023 r.

Skala podatkowa

Od 1.7.2022 r. pierwsza stawka podatkowa spadnie z 17% do 12% przy zachowaniu progu jej obowiązywania w wysokości 120 000 zł rocznie. Będzie miała jednak zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1.1.2022 r. (art. 14 ust. 1 projektu). Ma to dwa skutki. Po pierwsze, już z początkiem lipca zatrudniający (pracodawcy, zleceniodawcy, świadczeniodawcy) zaczną pobierać od wynagrodzeń należnych ze stosunków pracy i stosunków cywilnoprawnych 12% podatku (art. 19 ust. 1 projektu). Po drugie, finalna korzyść z obniżenia stawki podatkowej o 5% będzie odczuwalna dla podatników (pracownicy, zleceniobiorcy, wykonawcy dzieła) w rozliczeniu rocznym za 2022 r.

Propozycja skali podatkowej od 1.7.2022 r.

Podstawa obliczenia podatku w złotych		Podatek wynosi
Ponad	do
	120 000	12% minus kwota zmniejszająca podatek 3600 zł
120 000		10 800 zł + 32% nadwyżki ponad 120 000 zł

Kwota zmniejszająca podatek

Z obniżeniem pierwszej stawki podatkowej wiąże się redukcja kwoty zmniejszającej podatek. Od 1.7.2022 r. (z zastosowaniem do dochodów/przychodów od 1.1.2022 r.) ma wynosić:

Zwolnienia „zerowy PIT”

Od 1.1.2022 r. obowiązują cztery zwolnienia podatkowe zwane „zerowy PIT”, które potocznie są określane ulgami: dla młodych (art. 21 ust. 1 pkt 148 PDOFizU), na powrót (art. 21 ust. 1 pkt 152 PDOFizU), dla dużych rodzin (art. 21 ust. 1 pkt 153 PDOFizU) oraz pracujących seniorów (art. 21 ust. 1 pkt 154 PDOFizU). Przychody osób, które spełniają warunki do ich uzyskania, są wolne od podatku do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, jeżeli ich źródłem jest:

Projekt poszerza katalog źródeł dla każdej z tych ulg o zasiłek macierzyński, przysługujący na mocy przepisów o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Zakłada, że zmiana ta będzie obowiązywała od 1.7.2022 r., lecz z zastosowaniem do przychodów od 1.1.2022 r. (art. 14 ust. 1 w zw. z art. 31 projektu).

Ulga dla klasy średniej

1.7.2022 r. zniknie tzw. ulga dla klasy średniej za sprawą uchylenia art. 26 ust. 1 pkt 2aa, ust. 4a-4c oraz art. 32 ust. 2a i 2b PDOFizU. Od 1.1.2022 r. przysługuje ona pracownikom o przychodach rocznych od 68 412 zł do 133 692 zł oraz miesięcznych od 5701 zł do 11 141 zł (art. 26 ust. 1 pkt 2aa i art. 32 ust. 2a PDOFizU). Do przychodów osiągniętych przez nich od tego dnia przestanie ona mieć zastosowanie (art. 14 ust. 2 projektu).

Pracodawcy mają przestać uwzględniać ulgę w rozliczeniach wynagrodzeń od 1.7.2022 r., natomiast pracownicy uzyskają zwrot różnicy, jaka wystąpi w ich zeznaniu rocznym między ustalonym podatkiem a hipotetycznym (art. 14 ust. 3 i art. 22 projektu).

Mechanizm podwójnego liczenia zaliczki

Od 1.7.2022 r. zatrudniający nie będą musieli podwójnie liczyć zaliczek podatkowych (raz według zasad obawiających do 31.12.2021 r., drugi raz – od 1.1.2022 r.), ponieważ art. 53a PDOFizU straci moc tego dnia (art. 1 pkt 41 i art. 14 ust. 3 projektu). Obecnie zmusza ich do tego zapisany w tym przepisie mechanizm przedłużenia terminów pobrania i wpłaty zaliczki podatkowej. Dotyczy on przychodów ze stosunków: pracy, służbowego, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy, w spółdzielniach pracy – wypłat z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej, jak również umów zlecenia (art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 8 PDOFizU).

Jednak tylko tych, które:

Za uchyleniem mechanizmu podwójnego liczenia zaliczek pójdzie zwolnienie zatrudniających od obowiązku poboru i wpłacenia nadwyżki zaliczki, której nie pobiorą do 30.6.2022 r. (art. 24 projektu). Z kolei zaliczkę pobraną w lipcu 2022 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do 30.6.2022 r. będą musieli zwrócić podatnikowi w części, która przekracza zaliczkę obliczoną według zasad od 1.7.2022 r. (art. 17 projektu).

Oświadczenia i wnioski

Od 1.1.2023 r. mają nastąpić zmiany w składaniu przez podatników oświadczeń i wniosków mających wpływ na obliczenie zaliczki podatkowej. Będą mogły być wnoszone na piśmie albo w inny sposób przyjęty u danego zatrudniającego, w tym według ustalonego wzoru (nowy art. 31a ust. 1 i 2 PDOFizU). W razie zmiany okoliczności muszą być wycofane albo zmodyfikowane przez złożenie nowego oświadczenia albo wniosku. Obowiązkiem zatrudniającego będzie ich uwzględnianie najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał (zasada niezmieniana w stosunku do obecnego stanu prawnego). Nie będzie mógł też żądać ich przedkładania w kolejnych latach podatkowych, o ile odrębne przepisy nie dadzą mu do tego podstawy (nowy art. 31a ust. 5-6 PDOFizU).

Projekt zakłada zmiany od 1.1.2023 r. w regułach składania PIT-2, czyli oświadczenia o stosowanie kwoty zmniejszającej zaliczkę podatkową. Ogranicza możliwość przedłożenia tego dokumentu maksymalnie do trzech zatrudniających. Zobowiązuje jednocześnie do wskazania, który z nich będzie odliczał 1/12, 1/24 lub 1/36 kwoty zmniejszającej (nowy art. 31b ust. 2-3 PDOFizU). Przyznaje prawo złożenia PIT-2 zleceniobiorcom i innym osobom wykonującym działalność osobiście.

Zaliczka podatkowa

W nowym art. 31c PDOFizU projekt uprawnia zatrudniającego do niepobierania od 1.1.2023 r. zaliczek podatkowych w danym roku podatkowym, jeżeli podatnik złoży wniosek w tej sprawie. Prawo zawnioskowania przysługuje w razie przewidywań, że uzyskane dochody podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej nie przekroczą w roku podatkowym kwoty 30 000 zł. Gdy takie przekroczenie wystąpi, zatrudniający będzie obliczał zaliczkę bez pomniejszenia o kwotę zmniejszającą.

1.1.2023 r. nastąpią również modyfikacje w sposobie obliczania zaliczek podatkowych przez pracodawców na skutek nadania nowego brzmienia art. 32 PDOFizU. Zatrudniający będzie musiał m.in. uwzględnić odpowiednią kwotę zmniejszającą (1/12, 1/24 lub 1/36) – zgodnie ze wskazaniem podatnika, a także wniosek pracownika o niestosowanie kosztów uzyskania przychodów. Natomiast już 1.7.2022 r. ma odliczać z podstawy opodatkowania składkę związkową w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 500 zł (obecnie 300 zł), co wynika ze zmiany w art. 26 ust. 1 pkt 2c PDOFizU.

Wzrost nauczycielskich pensji od 1 maja br.

Nauczycielskie pensje w górę

Ustawa z 24.3.2022 r. o zmianie ustawy – Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2022 r. poz. 935) przewiduje od maja 2022 r. wzrost nauczycielskich pensji o 4,4%. Nowe przepisy umożliwią realizację podwyżek dla nauczycieli już od 1 maja, zaś zwiększenie średniego wynagrodzenia nauczycieli umożliwi zwiększenie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia nauczycieli i dodatków do wynagrodzeń. Nauczyciele otrzymają podwyżkę najpóźniej do 30 czerwca br., z wyrównaniem od 1.5.2022 r.

Tym samym konieczna jest nowelizacja rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 31.1.2005 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 416 ze zm.). Aktualnie trwają prace legislacyjne nad zmianą jej załącznika (numer z wykazu RCL 109), który dotyczy minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, gdyż zgodnie z art. 30 ust. 1 KN wynagrodzenie zasadnicze jest jednym ze składników średniego wynagrodzenia nauczycieli, o którym mowa w art. 30 ust. 3 KartaNauczU.

Nowa tabela minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego

W celu zachowania dotychczasowej struktury wynagrodzenia nauczycieli, zgodnie z projektem rozporządzenia od 1.5.2022 r., minimalne stawki wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, określane w tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia, wzrosną o 4,4%. Ponadto, w związku z ustaloną w rozporządzeniu RM z 14.9.2021 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2022 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1690) kwotą minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2022 r. w wysokości 3010 zł, w projekcie rozporządzenia proponuje się zwiększenie wynagrodzenia zasadniczego dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych w drugiej grupie zaszeregowania płacowego:

W wyniku powyższych zmian, wzrost minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego dla nauczycieli z dotychczasowej drugiej grupy zaszeregowania płacowego (posiadających tytuł zawodowy magistra bez przygotowania pedagogicznego lub tytuł zawodowy licencjata/inżyniera z przygotowaniem pedagogicznym) wyniesie dla:

Dla nauczycieli mianowanych oraz dyplomowanych z drugiej grupy zaszeregowania płacowego (posiadających tytuł zawodowy magistra bez przygotowania pedagogicznego lub tytuł zawodowy licencjata/inżyniera z przygotowaniem pedagogicznym) oraz nauczycieli z pierwszej grupy zaszeregowania płacowego (tytuł zawodowy magistra z przygotowaniem pedagogicznym), proponowany wzrost minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego wyniesie 4,4%.

Projekt rozporządzenia przewiduje również zmianę w tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia, określającej wysokość minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego, polegającą na połączeniu dotychczasowego trzeciego poziomu zaszeregowania płacowego (przewidzianego dla nauczycieli posiadających „Tytuł zawodowy licencjata (inżyniera) bez przygotowania pedagogicznego, dyplom ukończenia kolegium nauczycielskiego lub nauczycielskiego kolegium języków obcych, pozostałe wykształcenie”) z drugim poziomem zaszeregowania płacowego (przewidzianego dotychczas dla nauczycieli posiadających tytuł zawodowy magistra bez przygotowania pedagogicznego lub tytuł zawodowy licencjata (inżyniera) z przygotowaniem pedagogicznym).

W efekcie zmiany, dla nauczycieli obecnego trzeciego poziomu zaszeregowania płacowego („Tytuł zawodowy licencjata (inżyniera) bez przygotowania pedagogicznego, dyplom ukończenia kolegium nauczycielskiego lub nauczycielskiego kolegium języków obcych, pozostałe wykształcenie”) będą obowiązywały takie same minimalne stawki wynagrodzenia zasadniczego, jak dla nauczycieli drugiego poziomu zaszeregowania płacowego, co ilustruje poniższa tabela:

Poziom wykształcenia		Stopnie awansu zawodowego nauczyciela
		nauczyciel stażysta	nauczyciel kontraktowy	nauczyciel mianowany	nauczyciel dyplomowany
1.	Tytuł zawodowy magistra z przygotowaniem pedagogicznym	3079	3167	3597	4224
2.	Tytuł zawodowy magistra bez przygotowania pedagogicznego, tytuł zawodowy licencjata (inżyniera) z przygotowaniem pedagogicznym, tytuł zawodowy licencjata (inżyniera) bez przygotowania pedagogicznego, dyplom ukończenia kolegium nauczycielskiego lub nauczycielskiego kolegium języków obcych, pozostałe wykształcenie	3010	3079	3134	3678

MEN zapowiada kolejne zmiany

Jednocześnie, zgodnie z informacją zamieszczoną na stronie internetowej resortu edukacji, decyzją Prezesa Rady Ministrów w maju br. ruszają rządowe, a następnie parlamentarne prace dotyczące awansu nauczyciela. Zmiany mają spowodować istotne, kilkunastoprocentowe podwyżki wynagrodzeń nauczycieli stażystów i kontraktowych.

Rynek pracy. Pomoc dla obywateli Ukrainy

Dzisiaj obywatele Ukrainy mają swobodny dostęp do polskiego rynku pracy. W praktyce oznacza to, że do podjęcia pracy nie potrzebują już żadnych zezwoleń ani oświadczeń. Jedyny wymóg formalny zgłoszenia faktu zatrudnienia obywatela Ukrainy leży po stronie pracodawcy. Ma na to 14 dni.

Wsparcie urzędów pracy

Ci, którzy z różnych powodów nie odnajdą się samodzielnie na rynku pracy, nie zostaną bez wsparcia. Obywatele Ukrainy mogą zarejestrować się w powiatowym urzędzie pracy, dzięki czemu będą mogli korzystać z usług i instrumentów rynku pracy. To m.in.:

Przydatne linki. Strony dostępne w języku ukraińskim

Źródło:

gov.pl

Nowy wzór wniosku o świadczenie pieniężne na zapewnienie zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy

W Dzienniku Ustaw RP ukazało się rozporządzenie z 29.4.2022 r. Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji zmieniające rozporządzenie w sprawie wzoru wniosku o świadczenie pieniężne za zapewnienie zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy przybywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z działaniami wojennymi (Dz.U. z 2022 r. poz. 941).

Zasadniczo chodzi o zmiany załącznika do ww. rozporządzenia – „Wzór wniosku o świadczenie pieniężne za zapewnienie zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z działaniami wojennymi”.

W uzasadnieniu projektu rozporządzenia wskazano m.in., że wprowadzona korekta do karty osoby przyjętej do zakwaterowania polega na tym, że będzie możliwe podanie w niej tylko nr PESEL obywatela Ukrainy oraz wpisanie kolejnych dni jego pobytu. W przypadku braku nr PESEL nie można już w karcie podać rodzaju oraz nr/serii innego dokumentu potwierdzającego tożsamość. Powyższe wynika z postanowień ustawy z 27.4.2022 r. o zmianie ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, polegającej m.in. na wydłużeniu okresu, za który przysługuje świadczenie pieniężne z 60 do 120 dni. Dodatkowo nastąpi wdrożenie odpowiednich rozwiązań teleinformatycznych, dzięki którym organ gminy będzie miał możliwość ustalenia, czy dla danej osoby, której nadano numer PESEL na podstawie art. 4 ustawy, nie został już złożony wniosek o przyznanie świadczenia pieniężnego za ten sam okres.

Rozporządzenie weszło w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia – czyli 30 kwietnia br. Termin wejścia w życie rozporządzenia nie stoi w sprzeczności z art. 4 ust. 2 AktyNormU, zgodnie z którym w uzasadnionych przypadkach akty normatywne mogą wchodzić w życie w terminie krótszym niż czternaście dni, a jeżeli ważny interes państwa wymaga natychmiastowego wejścia w życie aktu normatywnego i zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie, dniem wejścia w życie może być dzień ogłoszenia tego aktu w dzienniku urzędowym. Wskazany termin wejścia w życie rozporządzenia nie narusza zasad demokratycznego państwa prawnego i jest uzasadniony ważnym interesem państwa. Projektowane przepisy są korzystne dla osób, które zapewniają zakwaterowanie i wyżywienie obywatelom Ukrainy – umożliwią im uzyskanie świadczenia pieniężnego za ww. pomoc za wydłużony okres (z dotychczasowych 60 do 120 dni).

Podsumowując, nowelizacja wspomnianego rozporządzenia w założeniu ma na celu usprawnienie przyznawanie świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 13 PomocUkrainaU. Rzecz jasna, chodzi o świadczenie pieniężne dla każdego podmiotu, w szczególności osoby fizycznej prowadzącej gospodarstwo domowe, który zapewni, na własny koszt, zakwaterowanie i wyżywienie obywatelom Ukrainy. Zatem, nowelizacja rozporządzenia jest korzystna i ma charakter wykonawczy wobec ww. regulacji prawnych specustawy.

Pierwszy w UE branżowy kodeks postępowania w zakresie ochrony danych osobowych

Hiszpański kodeks przygotowało Stowarzyszenie Farmaindustria, które od 1963 r. zrzesza laboratoria farmaceutyczne i odpowiada za praktycznie całą sprzedaż leków na receptę w kraju. W Hiszpanii dotychczas obowiązywał kodeks z 2009 r., jednak jego postanowienia były nieaktualne i niezgodne z obowiązującym porządkiem prawnym w sektorze ochrony danych osobowych, w związku z czym zastąpi go nowy, właśnie zatwierdzony kodeks postępowania.

We wstępie do regulacji możemy przeczytać, że „Farmaindustria uznała za konieczne dostosowanie swojej działalności w zakresie badań klinicznych i nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii do gwarancji określonych w przepisach dotyczących ochrony danych osobowych, z uwzględnieniem znaczenia tych działań dla postępu naukowego i konieczności pogodzenia tego rozwoju z prawami jednostek”.

Kodeksowe unormowania dotyczą głównie stosowania przepisów o ochronie danych osobowych przez sponsorów badań klinicznych i inne podmioty posiadające pozwolenie na dopuszczenie farmaceutyków do obrotu. W kodeksie znajdują się m.in.: takie regulacje jak procedury mediacyjne czy informacje dotyczące zastosowania zasad ochrony danych, ocena skutków naruszeń, odpowiedzialność przeprowadzających badania, podstawy prawne przetwarzania danych czy sankcje związane z naruszeniem ich bezpieczeństwa.

Zgodnie z art. 40 ust. 2 RODO „Zrzeszenia i inne podmioty reprezentujące określone kategorie administratorów lub podmioty przetwarzające mogą opracowywać lub zmieniać kodeksy postępowania lub rozszerzać ich zakres, aby doprecyzować zastosowanie niniejszego rozporządzenia”, są to więc regulacje dobrowolne doprecyzowujące istniejące już przepisy i dopasowujące je do konkretnej branży. Sam kodeks postępowania powinien zaś wyznaczać niezależny organ nadzorczy, którym w tym przypadku jest Órgano de Gobierno del Código de Conducta, którego skład, struktura i funkcje zostały ustanowione w kodeksie.

Choć sam kodeks obowiązuje jedynie na terytorium Hiszpanii i dostępny jest tylko w języku hiszpańskim, to można się spodziewać, że zapoczątkował on nowy rozdział w przestrzeni unijnej ochrony danych osobowych.

Źródła:
https://www.aepd.es/es/prensa-y-comunicacion/notas-de-prensa/aepd-aprueba-primer-codigo-conducta-sectorial-desde-entrada-vigor-rgpd

https://administracionelectronica.gob.es/pae_Home/pae_Actualidad/pae_Noticias/Anio2022/Marzo/Noticia-2022-03-01-La-AEPD-aprueba-el-primer-codigo-de-conducta-sectorial.html#.YmBg4hBBw1I

https://www.aepd.es/es/documento/codigo-conducta-farmaindustria-cc-0007-2019.pdf

Odpis na zfśs. I rata do 31 maja 2022 r.

Podstawą wymiaru do naliczania odpisu podstawowego na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych jest przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego, jeżeli przeciętne wynagrodzenie z drugiego półrocza stanowiło kwotę wyższą. Wysokość tego wynagrodzenia ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym RP „Monitor Polski” nie później niż do 20 lutego każdego roku (art. 5 ust. 7 ustawy o zfśs). W 2022 r. wynagrodzenie to ustalane jest na podstawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2019 r. (art. 5k ustawy o zfśs), wynosi ono 4434,58 zł (Mon. Pol. z 2020 r. poz. 195).

Odpisy na pracownika zatrudnionego w warunkach zwykłych, w warunkach szczególnych oraz młodocianego mają charakter obligatoryjny. Pracodawca tworzący fundusz socjalny ma obowiązek obliczyć je i przekazać na konto Funduszu. Pracodawca może ponadto zdecydować (w formie zapisu w regulaminie), że będzie dodatkowo zwiększał fundusz odpisem na każdego pracownika niepełnosprawnego oraz emeryta i rencistę. Takie zwiększenia odpisu mają charakter fakultatywny, pracodawca nie musi ich naliczać. Wszystkie odpisy (obligatoryjne i fakultatywne) tworzą jeden fundusz.

Odpis podstawowy (obowiązkowy) w 2022 r.
Na jednego zatrudnionego		% podstawy wymiaru	kwota
pracownika		37,5	1662,97 zł
pracownika wykonującego prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze – w rozumieniu przepisów o emeryturach pomostowych		50	2217,29 zł
pracownika młodocianego	1 rok nauki	5	221,73 zł
	2 rok nauki	6	266,07 zł
	3 rok nauki	7	310,42 zł
Zwiększenie odpisu (nieobowiązkowe) w 2022 r.
w stosunku do pracownika, który posiada orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności		dodatkowo 6,25	dodatkowo 277,16 zł
na każdego emeryta i rencistę, nad którym pracodawca sprawuje opiekę		6,25	277,16 zł

Pracodawca, który utworzy żłobek lub klub dziecięcy ma możliwość zwiększenia odpisu na zfśs o 7,5% na każdego pracownika – w 2022 r. jest to 332,59 zł (art. 5 ust. 5a ustawy o zfśs). Możliwość taka dotyczy pracodawców, którzy łącznie spełniają trzy warunki:

1) utworzyli zakładowy żłobek lub klub dziecięcy;

2) przeznaczyli na żłobek lub klub dziecięcy z odpisu podstawowego kwotę odpowiadającą równowartości 7,5% odpisu na fundusz;

3) przeznaczyli całość zwiększenia funduszu na prowadzenie żłobka lub klubu dziecięcego.

Przepisów ustawy o zfśs dotyczące wysokości odpisu nie stosuje się do:

1) publicznych uczelni wyższych;

2) szkół i placówek objętych systemem oświaty w stosunku do nauczycieli podlegających przepisom Karty Nauczyciela.

Zapisy dotyczące odpowiedzialności za rzeczy pozostawione lub zaginione w uchwale rady gminy ws wyznaczenia miejsc handlu dla rolników

Z pierwszej regulacji wynika, że na podstawie niniejszej ustawy (ustawy o samorządzie gminnym) organy gminy mogą wydawać akty prawa miejscowego w zakresie zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

W drugiej grupie przepisów podano zaś, że miejsce do prowadzenia handlu w piątki i soboty przez rolników i ich domowników wyznacza rada gminy w drodze uchwały. Wyznaczając miejsce, o którym mowa w ust. 1, rada gminy bierze pod uwagę w szczególności dogodną komunikację, bliską lokalizację z centrum danej gminy lub miasta lub bliską lokalizację miejsc atrakcyjnych turystycznie. Nadto, rada gminy uchwala regulamin określający zasady prowadzenia handlu w piątki i soboty przez rolników i ich domowników na wyznaczonych miejscach, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Sygnalizowana problematyka była przedmiotem oceny prawnej w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Wielkopolskiego z 20.4.2022 r. (Nr NP.-III.4131.1.85.2022.6; http://edziennik.poznan.uw.gov.pl.). Na mocy ww. rozstrzygnięcia zakwestionowano zapisy przewidujący: „Za rzeczy pozostawione lub zaginione na terenie miejsca handlu Właściciel nie odpowiada”. Co istotne, zgodnie ze źródłową uchwałą rady gminy, wspomnianym właścicielem targowiska, czyli mienia samorządowego, była gmina.

W analizie prawnej organ nadzoru zwrócił uwagę na kilka aspektów:

1) rada gminy obowiązana jest przestrzegać zakresu upoważnienia ustawowego udzielonego jej przez ustawę w zakresie tworzenia aktów prawa miejscowego, a w ramach udzielonej jej delegacji w tych działaniach nie może wkraczać w materię uregulowaną ustawą. Uchwała rady gminy musi zatem respektować unormowania zawarte w aktach wyższego rzędu, a prawo miejscowe może być stanowione w granicach upoważnień zawartych w ustawie (art. 87 ust. 2 i art. 94 Konst);

2) podobnie jak w przypadku uchwał dotyczących zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności, norma kompetencyjna wynikająca z ww. art. 5 ustawy nie obejmuje upoważnienia do stanowienia przepisów w zakresie odpowiedzialności cywilnej i karnej, czy ewentualnych kar za nieprzestrzeganie postanowień zawartych w uchwale rady gminy. W pojęciu zasad prowadzenia handlu w piątki i soboty nie mieści się bowiem regulacja dotycząca odpowiedzialności podmiotów korzystających z miejsca do prowadzenia handlu w piątki i soboty przez rolników i ich domowników;

3) przywołana norma art. 5 UłatwHandRolDomU nie uprawnia zatem do wprowadzania do aktu prawa miejscowego jakichkolwiek przepisów ustalających lub modyfikujących odpowiedzialność prawną, podobnie jak nie pozwala na to norma kompetencyjna wynikająca z art. 40 ust. 2 pkt 4 SamGminU. Stanowisko takie jest ugruntowane w orzecznictwie sądowym.

Podsumowując, stanowisko wojewody jest uzasadnione. W uchwale w sprawie wyznaczenia miejsc targowych do handlu przez rolników (domowników) nie można ujmować zapisów dotyczących odpowiedzialność właściciela targowiska (gminy) za rzecz pozostawione lub zaginione.

Czy procedura zbycia nieruchomości ma charakter cywilnoprawny, czy administracyjnoprawny?

Przepisy GospNierU związane z gospodarowaniem nieruchomościami regulują kompetencje organów reprezentujących publicznoprawnego właściciela nieruchomości w taki sposób, że część kompetencji dotyczy uprawnień w zakresie działania jak właściciel (ius dominium). Natomiast część kompetencji te same organy reprezentujące Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego stanowi kompetencje władcze (ius imperium), jako organy administracji publicznej. Oznacza to, że działając jak właściciel są one stronami stosunku cywilnoprawnego, zaś działając jak organ administracji publicznej są uprawnione do władczego rozstrzygania indywidualnej sprawy administracyjnej, której przedmiot dotyczyć będzie nieruchomości. Takie wyposażenie w zasadzie tych samych organów i odmienne uprawnienia w zakresie mienia stanowiącego nieruchomości dość często stwarza problemy natury interpretacyjnej dotyczące właściwego zakresu ich działania.

Analizując zagadnienie możliwości wniesienia skargi administracyjnej w odniesieniu do przetargu na zbycie nieruchomości opisanej w GospNierU, WSA w Gorzowie Wielkopolskim w postanowieniu z 27.4.2022, II SA 171/22 przyjął, że co do zasady nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego są sprzedawane lub oddawane w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu. Oznacza to, że gdy wszczęta zostanie procedura przetargowa pomiędzy jednostką samorządu terytorialnego a zainteresowanymi podmiotami nawiązuje się stosunek cywilnoprawny. W konsekwencji rozstrzyganie sporów związanych z przeprowadzeniem procedury przetargowej dotyczy sporów cywilnych między stronami. Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie przyjmuje się, że prawidłowość przeprowadzenia procedury przetargowej może być zweryfikowana w postępowaniu wszczętym powództwem do sądu powszechnego. W związku z powyższym brak jest kompetencji sądu administracyjnego do przeprowadzenia oceny prawidłowości działań podejmowanych w ramach procedury przetargowej.