Statuty jednostek oświatowych muszą określać zasady prowadzanie zajęć na odległość

W dniu 12.5.2022 r. została przyjęta ustawa zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw, która dokonała zmiany również w ustawie Prawo oświatowe. Jedną ze zmian ustawy było dodanie przepisu art. 125a PrOśw, który stanowi podstawę do zawieszania zajęć w przedszkolu, innej formie wychowania przedszkolnego, szkole lub placówce w przypadku wystąpienia m.in. zagrożenia bezpieczeństwa uczniów w związku z organizacją i przebiegiem imprez ogólnopolskich lub międzynarodowych lub zagrożenia związanego z sytuacją epidemiologiczną. W tym przepisie zostały również określone podstawy prawne do sporządzenia lub modyfikacji aktów wykonawczych. Mianowicie na podstawie art. 125a ust. 6 PrOśw minister właściwy do oświaty i wychowania powinien określić w drodze rozporządzenia warunki organizowania i prowadzenia zajęć z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość. Natomiast na podstawie art. 125a ust. 7 PrOśw konieczna jest zmiana statutu przedszkola, szkoły i placówki.

Brzmienie tego przepisu nie pozostawia wątpliwości, że statut musi wzbogacić się o dodatkowe przepisy dotyczące kształcenia na odległość. Ustawodawca wymaga, by statucie przedszkola, innej formy wychowania przedszkolnego, szkoły lub placówki zostały określone następujące punkty:

1. szczegółowa organizacja zajęć z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość, w tym technologie informacyjno-komunikacyjne wykorzystywane przez nauczycieli do realizacji tych zajęć,
2. sposób przekazywania uczniom materiałów niezbędnych do realizacji tych zajęć,
3. warunki bezpiecznego uczestnictwa uczniów w tych zajęciach w odniesieniu do ustalonych w danym przedszkolu, danej innej formie wychowania przedszkolnego, szkole lub placówce technologii informacyjno-komunikacyjnych.

To wszystko należy określić mając na uwadze łączenie przemienne kształcenia z użyciem monitorów ekranowych i bez ich użycia.

Co więcej, statut szkoły musi określać również sposób potwierdzania uczestnictwa uczniów w takich zajęciach, uwzględniając konieczność poszanowania sfery prywatności ucznia oraz warunki techniczne i oprogramowanie sprzętu służącego do nauki.

Choć od czasu uchwalenia ustawy minęło już 5 miesięcy, w dalszym ciągu w niektórych placówkach nie dokonano stosownych zmian. Należy nadmienić również, że przepis zobowiązujący do zmiany statutu stosuje się odpowiednio do niepublicznych przedszkoli, innych form wychowania przedszkolnego, szkół i placówek.

Ogłoszenie o przetargu na sprzedaż nieruchomości samorządowych a kwestie wadium

Z punktu widzenia poruszonej problematyki kluczowe znaczenie mają przepisy zawarte w PrzetargR, które określa sposób i tryb przeprowadzania przetargów oraz przeprowadzania rokowań po drugim przetargu zakończonym wynikiem negatywnym, na zbycie nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 4 ust. 1:

1. W przetargu mogą brać udział osoby, które, z zastrzeżeniem § 5, wniosą wadium w terminie wyznaczonym w ogłoszeniu o przetargu.

Ustawodawca w powyższej regulacji nawiązuje do § 5, gdzie z kolei mowa o stanach faktycznych, w których występuje zwolnienie z wadium. Zgodnie z tym przepisem, osoby, którym przysługuje prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w wyniku wypędzenia z byłego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego opuszczenia w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r., zwalnia się z obowiązku wniesienia wadium w wyznaczonym w ogłoszeniu o przetargu terminie, jeżeli zgłoszą uczestnictwo w przetargu, przedstawią oryginał zaświadczenia lub decyzji potwierdzającej prawo do zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego oraz złożą pisemne zobowiązanie do uiszczenia kwoty równej wysokości wadium ustalonego w razie uchylenia się od zawarcia umowy.

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w wystąpieniu pokontrolnym RIO w Poznaniu z 3.10.2022 r. (znak WK-0911/14/2022). W stanie faktycznym ww. sprawy ustalono, że:

W ogłoszeniu I ustnego przetargu nieograniczonego na sprzedaż działek budowlanych w miejscowości (….) oznaczonych jako działki nr: 190/14, 190/13, 190/12 wskazano różne kwoty wadium jakie potencjalni uczestnicy przetargu zobowiązani byli wpłacić w terminie wskazanym w ogłoszeniu tj. w ogłoszeniu podano kwotę wadium 4.000,00 zł (kwota wpisana w tabeli, w kolumnie „wysokość wadium”), oraz 3.000,00 zł (kwota wpisana w pkt 6 ogłoszenia jako warunek do wzięcia udziału w przetargu). Rozbieżności w kwocie wymaganego wadium mogły utrudnić wzięcie udziału w przetargu. Stosownie bowiem do § 4 PrzetargR w przetargu mogą brać udział osoby, które, z zastrzeżeniem § 5, wniosą wadium w terminie wyznaczonym w ogłoszeniu o przetargu.

W ramach wniosku pokontrolnego podano zaś, aby ogłoszenia o przetargu na zbycie nieruchomości sporządzać z należytą starannością.

Podsumowując, ustalenia kontrolne RIO są w pełni uzasadnione. Wójt gminy jako podmiot gospodarujący mieniem komunalnym, powinien przestrzegać reguł związanych z procedurą zbywania mienia nieruchomego w trybie przetargowym, w tym obowiązków związanych z prawidłowym wyznaczeniem kwoty wadium.

Resort zdrowia planuje przywrócenie obowiązku badań okresowych

Zgodnie z art. 234 § 2 i § 3 Kodeksu pracy pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim. W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. Okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w miarę możliwości w godzinach pracy. Za czas niewykonywania pracy w związku z przeprowadzanymi badaniami pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości przysługują mu należności na pokrycie kosztów przejazdu według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych.

Przepisy covidowe a badania okresowe

Na podstawie art. 12a ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1842 ze zm.), badania okresowe pracowników i wydawanie przez pracodawcę skierowań na nie, zostały zawieszone na czas stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego.

Od 16.5.2022 r., zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 12.5.2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 2027) stan epidemii w związku z zakażeniami Covid-19 został zniesiony, natomiast został ogłoszony stan zagrożenia epidemicznego, który jest aktualny do odwołania.

Zasady przeprowadzenia badań okresowych po odwołaniu stany zagrożenia epidemicznego

Po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego, albo po odwołaniu stanu epidemii, pracodawca i pracownik mają obowiązek wznowić wymóg badań okresowych i wykonać je w okresie nie dłuższym niż 180 dni od dnia odwołania danego stanu.

Badania profilaktyczne wstępne i kontrolne (po 30 dniach zwolnienia lekarskiego) pozostały bez zmian, są nadal obowiązkowe i mają do nich zastosowanie obowiązujące zapisy Kodeksu pracy.

W razie braku dostępności do lekarza medycyny pracy, z którym pracodawca posiada umowę na badania, badanie wstępne lub kontrolne może wykonać inny lekarz, w tym lekarz nieposiadający uprawnień do badań profilaktycznych pracowników. Orzeczenie lekarskie wydane przez innego lekarza traci moc po upływie 180 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego, w przypadku gdy nie zostanie ogłoszony stan epidemii, albo od dnia odwołania stanu epidemii. Orzeczenie lekarskie wydane przez innego lekarza włącza się do akt osobowych pracownika.

Regulacje regulaminu utrzymania czystości i porządku w gminie dotyczące ustalania częstotliwości i sposobu odbierania odpadów komunalnych z nieruchomości

Jak zaś wynika z ust. 2 regulamin określa szczegółowe zasady utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczące:

1) wymagań w zakresie:

a) selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych obejmującego co najmniej: papier, metale, tworzywa sztuczne, szkło, odpady opakowaniowe wielomateriałowe oraz bioodpady,

b) selektywnego zbierania odpadów komunalnych prowadzonego przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób umożliwiający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców gminy, (….)

c) uprzątania błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z części nieruchomości służących do użytku publicznego,

d) mycia i naprawy pojazdów samochodowych poza myjniami i warsztatami naprawczymi;

2) rodzaju i minimalnej pojemności pojemników lub worków, przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości, (…)

2a) utrzymania w odpowiednim stanie sanitarnym i porządkowym miejsc gromadzenia odpadów;

3) częstotliwości i sposobu pozbywania się odpadów komunalnych i nieczystości ciekłych z terenu nieruchomości oraz z terenów przeznaczonych do użytku publicznego;

(…)

5) innych wymagań wynikających z wojewódzkiego planu gospodarki odpadami;

6) obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe, mających na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku;

7) wymagań utrzymywania zwierząt gospodarskich na terenach wyłączonych z produkcji rolniczej, w tym także zakazu ich utrzymywania na określonych obszarach lub w poszczególnych nieruchomościach;

8) wyznaczania obszarów podlegających obowiązkowej deratyzacji i terminów jej przeprowadzania.

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Wielkopolskiego z 5.10.2022 r. (Nr NP-II.4131.1.225.2022.6), opublikowanym 13.10.2022 r. W podanym orzeczeniu organ nadzoru zakwestionował m.in. zapis w zakresie:

§ 15.

1. 5) pozbywanie się niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych z terenu
nieruchomości – zgodnie z harmonogramem”.

2. § 15. ust. 1 pkt 7, otrzymuje brzmienie:

㤠15. 1.

7) pozbywanie się odpadów ulegających biodegradacji ze szczególnym uwzględnieniem bioodpadów w okresie od kwietnia do października nie rzadziej niż raz tydzień z budynków wielolokalowych i nie rzadsza niż raz na dwa tygodnie z budynków mieszkalnych jednorodzinnych, w okresie od listopada do marca zgodnie z harmonogramem”.

W analizie prawnej zwrócono uwagę m.in. na fakt, że: (…) z treści uchwały zmieniającej wynika, że nie określono takiej częstotliwości pozbywania się niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych oraz odpadów ulegających biodegradacji ze szczególnym uwzględnieniem bioodpadów w okresie od listopada do marca i odesłano w tej sprawie do harmonogramu odbioru odpadów.

Organ nadzoru uznał, że ww. zapisy są nielegalne, ponieważ rada gminy nie uregulowała sprawy w zakresie częstotliwości pozbywania się niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych oraz odpadów ulegających biodegradacji ze szczególnym uwzględnieniem bioodpadów. Jednocześnie dokonano niedozwolonej subdelegacji kompetencji ustawowej na podmiot trzeci w zakresie ustalenia częstotliwości pozbywania się określonych typów opadów komunalnych z terenu nieruchomości.

Jak zaakcentowano, ustalenie w uchwale, że pozbywanie się określonych typów odpadów komunalnych nastąpi „zgodnie z harmonogramem” wskazuje, że przedsiębiorca odbierający odpady, a nie rada gminy będzie ustalał rzeczywistą częstotliwość pozbywania się takich odpadów komunalnych. W ocenie organu nadzoru w uchwale w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku w gminie, rada gminy była zobligowana na mocy art. 4 ust. 2 pkt 3 CzystGmU do określenia częstotliwości pozbywania się określonych typów opadów komunalnych z terenu nieruchomości. Brak określenia w uchwale częstotliwości pozbywania się odpadów komunalnych, stanowi istotne naruszenie ww. przepisu, skutkujące koniecznością stwierdzenia nieważności uchwały zmieniającej w całości.

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może delegować na podmiot odbierający odpady, kwestii ustalenia częstotliwości odbierania odpadów.

Źródło: https://edziennik.poznan.uw.gov.pl/actbymonths

Uchwała w sprawie regulaminu dostarczania wody i odprowadzaniu ścieków jako akt prawa miejscowego – co z tego wynika?

Natomiast w ust. 5 art. 19 WodaŚciekU postanowiono, że regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków określa prawa i obowiązki przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego oraz odbiorców usług, w tym:

1) minimalny poziom usług świadczonych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków;

2) warunki i tryb zawierania umów z odbiorcami usług;

3) sposób rozliczeń w oparciu o ceny i stawki opłat ustalone w taryfach;

oraz inne elementy.

Dla oceny poruszonego zagadnienia pomocne będzie stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Lubelskiego z 10.10.2022 r. (Nr PN-II.4131.350.2022). W omawianym stanie faktycznym, rada gminy wprowadziła zapis wskazujący, że uchwała w sprawie przyjęcia regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków wchodzi w życie z dniem podjęcia.

W argumentacji prawnej organ nadzoru zaznaczył, że ustalenie takiego terminu wejścia w życie przedmiotowej uchwały, istotnie narusza art. 2 w zw. z art. 4 ust. 1 i art. 13 pkt 2 AktyNormU. Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy, ogłoszenie aktu normatywnego w dzienniku urzędowym jest obowiązkowe. W art. 4 ust. 1 AktyNormU stanowi zaś, że akty normatywne, zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, ogłaszane w dziennikach urzędowych wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy. Z kolei art. 13 AktyNormU zawiera katalog aktów prawnych podlegających publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym. W myśl art. 13 pkt 2, w wojewódzkim dzienniku urzędowym ogłasza się akty prawa miejscowego stanowione przez sejmik województwa, organ powiatu oraz organ gminy, w tym statuty województwa, powiatu i gminy.

Znaczenie ma także art. 19 ust. 4 WodaŚciekU, z którego wynika, że uchwalany przez radę gminy regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków jest aktem prawa miejscowego. Uchwała taka zatem podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym i wchodzi w życie w trybie określonym dla tej kategorii aktów prawnych, tj. z zachowaniem odpowiedniego vacatio legis. Natomiast niespełnienie wymogów publikacji aktu prawa miejscowego, wynikających z przepisu art. 4 oraz art. 13 pkt 2 AktyNormU, stanowi istotne naruszenie prawa i powoduje, że uchwała nie nabywa mocy prawnej i nie staje się prawem obowiązującym.

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody ma prawne uzasadnienie. Rada gminy uchwalając regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków, musi zapewnić odpowiedni termin wejścia w życie i jednocześnie ogłoszenie w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

Brak pobierania opłaty adiacenckiej jest naruszeniem zasad gospodarowania nieruchomościami samorządowymi

I tak, na uwagę zasługuje m.in. art. 4 pkt 11 GospNierU, gdzie podano, że ilekroć w ustawie jest mowa o opłacie adiacenckiej należy przez to rozumieć opłatę ustaloną w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi, albo opłatę ustaloną w związku ze scaleniem i podziałem nieruchomości, a także podziałem nieruchomości.

Z art. 98a GospNierU wynika m.in., że jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu.

Z kolei, w art. 145 GospNierU postanowiono, że wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, ustalić opłatę adiacencką każdorazowo po stworzeniu warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi.

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w wystąpieniu pokontrolnym RIO w Poznaniu z 13.10.2022 r. (znak WK-0911/10/2022). W podanym orzeczeniu organ nadzoru dokonał następujących ustaleń:

4. W okresie objętym kontrolą a także w trakcie trwania czynności kontrolnych nie prowadzono postępowań w sprawie określenia opłaty adiacenckiej z tytułu:

1) wzrostu wartości nieruchomości powstałej w wyniku budowy urządzeń infrastruktury technicznej, mimo iż obowiązywała uchwała Nr VI/40/05 Rady Gminy (…..) z 28.9.2005 r. w sprawie ustalenia stawek procentowych opłaty adiacenckiej (ze zmianami);

2) wzrostu wartości nieruchomości w wyniku podziału nieruchomości, mimo iż obowiązywała uchwała Nr VI/42/08 Rady Gminy (……) z 5.9.2008 r. w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej naliczanej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku podziału nieruchomości.

W argumentacji prawnej RIO wskazała m.in. na art. 30 ust. 1 SamGminU, z którego wynika, że wójt gminy wykonuje uchwały rady gminy i zadania gminy określone przepisami prawa. Jednocześnie z przepisu art. 144 GospNierU wynika, że właściciele nieruchomości uczestniczą w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej przez wnoszenie na rzecz gminy opłat adiacenckich.

Natomiast w ramach zalecenia pokontrolnego nakazano gminie, aby podejmować na bieżąco działania zmierzające do ustalenia przypadających gminie należności pieniężnych. Obowiązek ten wynika z art. 42 ust. 5 FinPubU, który stanowi, że jednostki sektora finansów publicznych są obowiązane do ustalania przypadających im należności pieniężnych, w tym mających charakter cywilnoprawny oraz terminowego podejmowania w stosunku do zobowiązanych czynności zmierzających do wykonania zobowiązania.

Podsumowując, ustalenia pokontrolne RIO są prawnie uzasadnione. Wójt gminy musi gospodarować mieniem z uwzględnieniem obowiązujących przepisów regulujących pobieranie opłaty adiacenckiej.

Źródło: https://bip.poznan.rio.gov.pl

Zmiany w urlopach dla rodziców adopcyjnych

Ustawa o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej obowiązuje od 2012 r. Mimo pozytywnych zmian jakie już zaszły w pieczy zastępczej od jej wejścia w życie, pewne procesy wymagały udoskonalenia.

Urlopy dla rodziców adopcyjnych

Wprowadzono istotne zmiany w zakresie prawa do urlopu ojcowskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz rodzicielskiego przysługujących pracownikowi, który przyjął dziecko na wychowanie i wystąpił do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie przysposobienia dziecka. Uprawnienia te, co do zasady, wydłużono do ukończenia przez dziecko 14. roku życia. W aktualnym stanie prawnym przysługują one zasadniczo do ukończenia przez dziecko 7 lub w wyjątkowych sytuacjach do 10 roku życia.

Wyższe wynagrodzenia dla rodzin zastępczych

To jedna z zasadniczych zmian. Wynagrodzenie przysługujące rodzinie zastępczej zawodowej i osobie prowadzącej rodzinny dom dziecka znacznie wzrośnie z kwoty nie niższej niż 2168,76 zł do kwoty nie niższej niż 4100 zł miesięcznie. Natomiast w przypadku rodzin pełniących funkcję pogotowia rodzinnego z kwoty nie niższej niż 2819,39 zł do kwoty nie niższej niż 5084 zł. Wynagrodzenia będą waloryzowane według wskaźnika inflacji.

Zakaz tworzenia nowych domów dziecka

Tworzenie nowych domów dziecka będzie możliwe, co do zasady, jedynie w sytuacjach wyjątkowych, za zgodą wojewody i po zasięgnięciu opinii Rzecznika Praw Dziecka.

Uproszczone procedury

Prowadzony będzie centralny rejestr pieczy zastępczej. System zgromadzi w jednym miejscu komplet danych, co pozwoli m.in. szybciej i łatwiej znaleźć wolne miejsca dla dziecka na obszarze całego kraju. Rejestr ułatwi pracę sądom rodzinnym, a także organizatorom rodzinnej pieczy zastępczej.

Odblokowanie wolnych miejsce w rodzinnej pieczy zastępczej

Starostowie, poza wyznaczonym limitem, nie będą mogli odmawiać przyjmowania dzieci spoza swojego powiatu do rodzin zastępczych i rodzinnych domów dziecka.

Pomoc pełnoletnim wychowankom pieczy zastępczej

Zrezygnowano z kryterium dochodowego w wysokości 1200 zł obowiązującego przy przyznawaniu pomocy na usamodzielnienie oraz pomocy na zagospodarowanie osobom usamodzielnianym (czyli osobom opuszczającym pieczę zastępczą po osiągnięciu pełnoletności). Kryterium to niejednokrotnie wstrzymywało decyzję o podjęciu pierwszej pracy.

Oczekiwaną regulacją jest też możliwość pozostania w dotychczasowej formie pieczy zastępczej osobom legitymującym się znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności bez konieczności jednoczesnego spełnienia wymogu uczenia się. Wprowadzono także możliwość jednokrotnego powrotu osoby, która opuściła już po osiągnięciu pełnoletności pieczę zastępczą, do dotychczasowej rodziny zastępczej, czy też placówki. To szansa dla tych wychowanków, którzy zbyt szybko podjęli próbę samodzielnego życia.

Źródło:

gov.pl

Nowe stawki ryczałtu dla nauczycieli skierowanych do pracy za granicą

Nauczycielom skierowanym do pracy za granicą przysługuje ryczałt na pokrycie części kosztów utrzymania i zakwaterowania, a także, w niektórych przypadkach, na pokrycie kosztów składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, Funduszu Pracy oraz dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego lub na pokrycie kosztów polisy ubezpieczenia zdrowotnego odpowiadającej zakresowi dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego.

Rozporządzeniem z 31.8.2022 r. został wprowadzony ryczałt nauczycielom, którzy w związku z wystąpieniem na danym terenie zagrożenia związanego z sytuacją epidemiologiczną lub innego zdarzenia zagrażającego bezpieczeństwu lub zdrowiu uczniów, prowadzą zajęcia z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość.

Tym samym rozporządzeniem zostały podniesione stawki ryczałtu z wysokości 285% do 310% dodatku zagranicznego bazowego dla państwa, do którego nauczyciel został skierowany lub delegowany, obliczonego zgodnie z przepisami w sprawie dodatku zagranicznego i świadczeń przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej dla nauczycieli kierowanych lub delegowanych do państw europejskich oraz z 300% do 350% dla nauczycieli kierowanych lub delegowanych do państw pozaeuropejskich.

Różnice tych stawek miały zostać wypłacone do 10.10.2022 r.

Rozporządzenie weszło w życie w dniu 6.9.2022 r.

Zmiana organizacji roku szkolnego dla szkół ponadpodstawowych

Z dniem 1.9.2022 r. weszło w życie rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie organizacji roku szkolnego. Zmiana miała charakter przede wszystkim porządkujący i dotyczyła jedynie § 5 ust. 1 pkt 2 i 3 OrgRSzR. Zgodnie z dotychczasowym brzmieniem tego przepisu, dyrektor szkoły lub placówki, po zasięgnięciu opinii rady szkoły albo rady placówki, a gdy rada nie została powołana – rady pedagogicznej, a w przypadku szkół również rady rodziców i samorządu uczniowskiego, biorąc pod uwagę warunki lokalowe i możliwości organizacyjne szkoły lub placówki, może, w danym roku szkolnym, ustalić dodatkowe dni wolne od zajęć dydaktyczno-wychowawczych w wymiarze dla:

1. liceów ogólnokształcących i techników – do 10 dni,
2. branżowych szkół I stopnia, branżowych szkół II stopnia, szkół policealnych i centrów kształcenia zawodowego – do 6 dni.

Obecnie, po zmianach, dyrektor po spełnieniu tych samych warunków, może ustalić dodatkowe dni wolne od zajęć dydaktyczno-wychowawczych w wymiarze dla:

1. liceów ogólnokształcących – do 10 dni,
2. techników, branżowych szkół I stopnia, branżowych szkół II stopnia, szkół policealnych i centrów kształcenia zawodowego – do 10 dni.

Jak widać z powyższego, zmiana polegała przede wszystkim niejako na połączeniu techników z branżowymi szkołami, szkołami policealnymi i centrami kształcenia zawodowego, ale również na zwiększeniu liczby dni dla tych szkół – z 6 do 10. Oznacza to, że m.in. dyrektor branżowej szkoły I stopnia, jak i technikum, od początku roku szkolnego może ustalić do 10 dni wolnych od zajęć dydaktyczno-wychowawczych. Dla innych typów szkół niż wymienione w § 5 ust. 1 pkt 3 OrgRSzR, w tym dla liceów, nowelizacja nie wprowadziła de facto żadnej zmiany.

Kiedy dochodzi do skutecznej zmiany roku podatkowego?

Opis sytuacji:

Wspólnicy spółki z o.o. podjęli decyzje o zmianie roku podatkowego, na okres od 1.1.2021 r. do 31.8.2022 r. Wspólnicy podjęli uchwałę w tym zakresie 1.12.2020 r. Wniosek o zmianę wpisu w KRS został złożony również 1.12.2020 r. Sąd rejestrowy 7.1.2021 r. wydał postanowienie o zmianie wpisu w KRS dotyczącego roku obrotowego spółki. Spółka poinformowała o zmianie roku podatkowego Urząd Skarbowy w zeznaniu rocznym CIT-8 za 2020 r., które zostało złożone w dniu 29.6.2021 r. Na taki termin złożenia zeznania zezwalały przepisy covidowe.

Uzasadnienie odpowiedzi:

Co do zasady zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 9 RachunkU, przez rok obrotowy rozumie się rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. W przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy.

Natomiast dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zasady określania roku podatkowego zostały szczegółowo uregulowane w treści art. 8 PDOPrU. Zgodnie z art. 8 ust. 1 PDOPrU, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 2, 2a, 3 i 6 PDOPrU, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 3 PDOPrU w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Jednocześnie zgodnie z art. 8 ust. 4 PDOPrU o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 PDOPrU, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy. Powyższe przepisy stanowią, że:

do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe, 3) po trzecie podatnik ma obowiązek zawiadomienia o zmianie roku podatkowego w zeznaniu rocznym składanym za ostatni rok podatkowy przed zmianą roku podatkowego.

W analizowanej sytuacji spółka:

Spółka spełniła wszystkie warunki stanowiące o skutecznej zmianie roku podatkowego na okres od 1.1.2021 do 31.8.2022 r.

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora KIS z 29.4.2021 r., sygn. akt 0111-KDIB1.2.4010.115.2021.1.DP: „(…) na gruncie ustawy CIT do skutecznej zmiany roku podatkowego wymagane jest, aby do końca dotychczasowego roku podatkowego została podjęta stosowna uchwała o zmianie umowy lub statutu spółki. Jednakże, nie jest wymagane, aby rejestracja takiej uchwały w KRS nastąpiła przed zakończeniem dotychczasowego roku podatkowego (…) Nie sposób bowiem uznać, aby wolą ustawodawcy było uzależnienie skuteczności zmiany roku podatkowego od tego, kiedy sąd rejestrowy załatwi sprawę. Przyjęcie odmiennego podejścia mogłoby wywołać absurdalne skutki, ponieważ bezzasadnie uzależniałoby sytuację podatnika od szybkości i toku pracy odrębnego od niego podmiotu, jakim jest sąd rejestrowy (…)”.

(RA)