Kontynuacja usług prawniczych w 2021 r. a odliczenie ulgi na kasę fiskalną

Zgodnie z art. 145b ust. 1 pkt 3 lit.e VATU oraz §1 ust. 1 pkt 2 KasyTerminR podatnicy mogli prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2021 r. do świadczenia m.in. usług prawniczych. Zatem, w zakresie świadczenia usług prawniczych obowiązek stosowania kas on-line powstał od 1.7.2021 r.

Zgodnie z art. 111 ust. 4 pkt 1 VATU podatnicy, u których powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy w obowiązujących terminach rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas on-line mają prawo do odliczenia od podatku należnego kwotę wydaną na zakup każdej z kas rejestrujących, w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł, a w przypadku gdy kwota ta jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, mają prawo do zwrotu ich różnicy na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, lub do odliczenia od podatku należnego tej różnicy za następne okresy rozliczeniowe, pod warunkiem że zakup kas rejestrujących nastąpił nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji.

Na podstawie § 2 ust. 1 OdliczKasyR odliczenie kwoty wydanej na zakup kasy rejestrującej on-line lub jej zwrot następuje pod warunkiem:

Ponadto, w § 1 ust. 2 pkt 2 KasyTerminR przedłużone zostały terminy przyjęte za dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 145b ust. 3 pkt 2 i 3 VATU, aby można było odliczyć kwotę wydaną na zakup kasy on-line lub otrzymać jej zwrot.

Z powyższych przepisów wynika więc, że odliczenie przysługuje, m.in. gdy podatnik świadczący usługi prawnicze obowiązany do wymiany kasy na kasę on-line, rozpocznie ewidencję przy zastosowaniu tej kasy najpóźniej od 1.7.2021 r. zatem czytelnik był obowiązany do rozpoczęcia ewidencji za pomocą kasy on-line od 1 lipca 2021r., a w związku z tym ostatecznym terminem zakupu z jednoczesną fiskalizacją kasy był ten dzień.

Podsumowując, czytelnik w ramach wykonywanych usług nie dotrzymał ustawowego terminu, ponieważ zainstalował wymaganą kasę po dniu określonym w ustawie i rozporządzeniu. Nie ma znaczenia w tym przypadku fakt, iż w okresie od 1 lipca do października czytelnik nie wykonał żadnej usługi prawniczej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, ponieważ w przypadku branż objętych obligatoryjną wymianą kas wprowadzone w art. 145b ust. 1 pkt 3 VATU w powiązaniu z § 1 ust. 1 pkt 2 KasyTerminR terminy określiły graniczną datę, od której uznawane będzie rozpoczęcie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy on-line w obowiązującym terminie, aby „ulgę” na te kasy można było odliczyć.

(RA)

Polski Ład dla samorządów – złagodzenie wyłączenia ze wskaźnika zadłużenia poprzez zmniejszenie wymogu wkładu środków unijnych

Wskaźnik ten podlega złagodzeniu w pewnych przypadkach, i takim przypadkiem jest właśnie art. 243 ust. 3a FinPubU. Dotychczas stanowił on, że:

3a. Ograniczenia określonego w ust. 1 nie stosuje się także do wykupów papierów wartościowych, spłat rat kredytów i pożyczek wraz z należnymi odsetkami i dyskontem, odpowiednio emitowanych lub zaciągniętych w związku z umową zawartą na realizację programu, projektu lub zadania finansowanego w co najmniej 60% ze środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w części odpowiadającej wydatkom na wkład krajowy finansowanych tymi zobowiązaniami. W przypadku programu, projektu lub zadania przynoszącego dochód, poziom finansowania ze środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, ustala się po odliczeniu zdyskontowanego dochodu obliczanego zgodnie z przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi takiego programu, projektu lub zadania, a kwotę wydatków na wkład krajowy ustala się w wysokości jaka wynikałaby, gdyby poziom finansowania ze środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, obliczony został bez uwzględnienia zdyskontowanego dochodu.

Opisana wyżej regulacja umożliwiała dotąd (do czasu nowelizacji) jednostkom samorządu terytorialnego wyłączenie z limitu zadłużenia zobowiązań zaciąganych na sfinansowanie wkładu własnego (krajowego) przy realizacji projektów dofinansowywanych ze środków UE. Wyłączenie to mogło być stosowane w sytuacji, gdy dofinansowanie unijne wynosiło co najmniej 60% ogólnych kosztów realizacji zadania objętego umową o dofinansowanie. Z kolei, ww. ustawa nowelizacyjna z 14.10.2021 r. zmniejszyła poziom wymaganego dofinansowania unijnego do poziomu 50% ogólnych kosztów realizacji zadania – w celu zastosowania wyłączenia umów ze wskaźnika zadłużenia. W ocenie autorów projektu ww. ustawy, zmniejszenie tego limitu z 60 do 50%, ma poprawić zdolność samorządów do wykorzystania środków unijnych. 

Wskazana regulacja (w wersji z „50%”) ma mieć zastosowanie do wydatków wynikających z umowy o dofinansowanie, o której mowa w art. 206 FinPubU, zawartej po 1.1.2022 r. i poniesionych po tym dniu.

Niewątpliwie, wskazana zmiana jest korzystna dla jednostek samorządu terytorialnego, bowiem umożliwia wyłączenie wskazanych umów z niższym unijnym poziomem dofinansowania ze wskaźnika zadłużenia z art. 243 ust. 1 FinPubU. Poprawi to z pewnością zdolność realizacji zadań, w tym inwestycyjnych, przez samorządy, a współfinansowanych ze środków unijnych.

Nowe kompetencje KRRIO – wydawanie wytycznych w sprawie stosowania przepisów z zakresu finansów publicznych

Zmiany te wejdą w życie od 1.1.2022 r. i mogą znacznie wzmocnić „pewność” decyzji podejmowanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego. Wynika to z faktu, że wskazany podmiot (KRRIO) zyska nowe uprawnienia niejako interpretacyjne. Dla przypomnienia, KRRIO to podmiot, który tworzą prezesi poszczególnych regionalnych izb obrachunkowych oraz po jednym reprezentancie wybranym przez kolegia tych izb. Dotąd kompetencje KRRIO były określone w art. 25a RegIzbObrachU, z którego wynika, że do ich zadań należy:

1) reprezentowanie izb wobec naczelnych i centralnych organów państwa;

2) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej wniosków dotyczących zmian w przepisach prawnych regulujących komunalną gospodarkę finansową;

3) przedkładanie właściwemu dysponentowi części budżetowej wniosków do projektu budżetu państwa w części obejmującej izby;

4) upowszechnianie dorobku i doświadczeń izb;

5) uzgadnianie planów i programów szkoleń pracowników izb;

6) koordynowanie planów i programów kontroli;

7) przedkładanie corocznie Sejmowi i Senatowi w terminie do 30 czerwca sprawozdań z działalności izb i wykonania budżetu przez jednostki samorządu terytorialnego.

Natomiast wspomnianą nowością będzie dodany art. 25aa, który zyska treść:

1. Krajowa Rada Regionalnych Izb Obrachunkowych w celu zapewnienia jednolitości udzielanych przez izby wyjaśnień w sprawach dotyczących stosowania przepisów o finansach publicznych może wydawać, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, wytyczne, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. 

2. Wytyczne, o których mowa w ust. 1, zawierają co najmniej opis zagadnienia oraz stanowisko Krajowej Rady Regionalnych Izb Obrachunkowych. 

3. Krajowa Rada Regionalnych Izb Obrachunkowych w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych może zmienić lub uchylić wytyczne, o których mowa w ust. 1, jeżeli stwierdzi ich nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. 

4. Wytyczne, o których mowa w ust. 1, oraz informacje o ich uchyleniu są publikowane, bez zbędnej zwłoki, w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Krajowej Rady Regionalnych Izb Obrachunkowych. 

Jak więc z przytoczonych regulacji wynika, KRRIO zyska nową kompetencję, która pozwoli temu podmiotowi na wydawanie wytycznych w określonych sprawach dotyczących stosowania przepisów o finansach publicznych. Tylko z pozoru ta zmiana wydaje się być mało znacząca. W praktyce zaś, ww. uprawnienie KRRIO ma za zadanie zapewnić jednolitość stanowisk prezentowanych przez poszczególne regionalne izby obrachunkowe. Jak bowiem pokazały ostatnie lata, w niektórych sprawach izby miewały i nadal miewają zróżnicowane stanowiska prawne. Z racji zaś faktu, że poszczególne regionalne izby obrachunkowe obejmują przypisane im poszczególne jednostki samorządowe, to zdarzało się niejednokrotnie, że macierzysta izba obrachunkowa odmiennie interpretowała dany problem od innych izb. Wówczas dochodziło do sytuacji, że ta sama sprawa mogła być oceniona przez dwie, czy więcej izb, w odmienny sposób. Natomiast jednostka samorządu terytorialnego z zasady musiała się stosować do stanowisk „własnej” regionalnej izby obrachunkowej. Ten rozdźwięk stwarzał więc niepewność prawa i tak naprawdę nierówne traktowanie jednostek w podobnej sytuacji. Co ważne, rozbieżności mogą dotyczyć fundamentalnych kwestii, w tym dotyczących budżetu, wieloletniej prognozy finansowej, legalności wydatków budżetowych, klasyfikacji, sprawozdawczości finansowej, czy budżetowej.

Wskazana nowa kompetencje KRRIO ma w założeniu wyeliminować wskazane rozbieżności. Nie jest jednak wiadome, m.in. to, jak szerokie spektrum spraw zostanie objęte tym nowym mechanizmem. W każdym razie, z punktu widzenia interesu jednostki samorządu terytorialnego, jest to zmiana korzystna. Powinna wzmocnić pewność prawa i jednolitość stanowisk izb w danym konkretnym zakresie przedmiotowym. 

Ustalanie technicznej możliwości i opłacalności urządzeń do pomiaru ciepła i ciepłej wody użytkowej

Techniczną możliwość stosowania ciepłomierzy, podzielników kosztów ogrzewania oraz wodomierzy, posiadających funkcję zdalnego odczytu ustala się w odniesieniu do rodzaju zastosowanej instalacji w danym budynku wielolokalowym oraz stanu technicznego tego budynku. Natomiast opłacalność stosowania ciepłomierzy, podzielników kosztów ogrzewania oraz wodomierzy, posiadających funkcję zdalnego odczytu ustala się, biorąc pod uwagę projektowaną oszczędność energii w wyniku zastosowania tych urządzeń oraz koszt ich zakupu, montażu i eksploatacji.

Urządzenie, czyli:	stosuje się w przypadku, gdy:
ciepłomierze posiadające funkcję zdalnego odczytu	instalacja centralnego ogrzewania w lokalu znajdującym się w budynku wielolokalowym posiada jednopunktowy układ zasilania w ciepło wszystkich grzejników znajdujących się w danym lokalu, a także gdy są spełnione łącznie warunki: analiza techniczna wykaże, że występuje techniczna możliwość zastosowania tych ciepłomierzy analiza ekonomiczna przeprowadzona dla okresu pięcioletniego wykaże, że projektowana oszczędność energii w wyniku zastosowania ciepłomierzy jest wyższa niż koszt zakupu, montażu i eksploatacji tych urządzeń ilość ciepła dostarczonego do budynku wielolokalowego nie przekracza wartości, o których mowa w art. 45a ust. 13 PrEnerg zostały zainstalowane zawory posiadające głowice termostatyczne na grzejnikach usytuowanych w lokalach znajdujących się w budynku wielolokalowym węzły cieplne umożliwiają zminimalizowanie strat ciepła wynikających z transportu nośnika zewnętrzną instalacją odbiorczą
podzielniki kosztów ogrzewania posiadające funkcję zdalnego odczytu	instalacja centralnego ogrzewania nie spełnia warunku, zgodnie z którym instalacja centralnego ogrzewania w lokalu znajdującym się w budynku wielolokalowym posiada jednopunktowy układ zasilania w ciepło wszystkich grzejników znajdujących się w danym lokalu, a także gdy są spełnione łącznie warunki: analiza techniczna wykaże, że występuje techniczna możliwość zastosowania podzielników kosztów ogrzewania analiza ekonomiczna przeprowadzona dla okresu pięcioletniego wykaże, że projektowana oszczędność energii w wyniku zastosowania podzielników kosztów ogrzewania jest wyższa niż koszt zakupu, montażu i eksploatacji tych urządzeń ilość ciepła dostarczonego do budynku wielolokalowego nie przekracza wartości, o których mowa w art. 45a ust. 13 PrEnerg zostały zainstalowane zawory posiadające głowice termostatyczne na grzejnikach usytuowanych w lokalach znajdujących się w budynku wielolokalowym węzły cieplne umożliwiają zminimalizowanie strat ciepła wynikających z transportu nośnika zewnętrzną instalacją odbiorczą
wodomierze do pomiaru ciepłej wody użytkowej służące do rozliczeń kosztów zakupu ciepła na przygotowanie ciepłej wody użytkowej i posiadające funkcję zdalnego odczytu	są spełnione łącznie warunki: analiza techniczna wykaże techniczną możliwość montażu tych urządzeń analiza ekonomiczna przeprowadzona dla okresu pięcioletniego wykaże, że projektowana oszczędność energii w wyniku instalacji wodomierzy jest wyższa niż koszt zakupu, montażu i eksploatacji tych urządzeń

W rozporządzeniu wskazano również, że właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale w tym budynku. Dokonuje tego tak, aby wybrana metoda stymulowała energooszczędne zachowania oraz zapewniała ustalanie kosztów zakupu ciepła w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie, uwzględniając współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie wynikające z położenia lokalu w bryle budynku, przy jednoczesnym zachowaniu prawidłowych warunków eksploatacji budynku określonych w odrębnych przepisach. Ponadto, właściciel (zarządca) budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania kosztów zakupu ciepła wykorzystującej wskazania podzielników kosztów ogrzewania, jeżeli jest możliwe wyznaczenie dla kosztów zmiennych zakupu ciepła zależnych od jego zużycia w lokalach dla każdego sezonu grzewczego:

Zakres przekazywanych użytkownikom lokali informacji dotyczących rozliczeń kosztów zakupu ciepła dla użytkowników lokali zaopatrywanych w energię cieplną, chłodniczą lub ciepłą wodę użytkową z centralnego źródła w budynku wielolokalowym, o których mowa w art. 45c ust. 1 PrEnerg, obejmuje elementy wymienione w § 9 rozporządzenia. Natomiast zakres przekazywanych użytkownikom lokali informacji o zużyciu ciepła dla użytkowników lokali zaopatrywanych w energię cieplną, chłodniczą lub ciepłą wodę użytkową z centralnego źródła w budynku wielolokalowym, o których mowa w art. 45c ust. 2 PrEnerg, obejmuje elementy wymienione w § 10 rozporządzenia.

Przepisów § 3–5 rozporządzenia, czyli dotyczących technicznej możliwości i opłacalności wspomnianych wyżej ciepłomierzy, podzielników ciepła oraz wodomierzy, a także dotyczących przypadków stosowania ciepłomierzy i podzielników, nie stosuje się w przypadku budynku wielolokalowego, który w dniu 24.12.2021 r. był wyposażony w ciepłomierze albo w podzielniki kosztów ogrzewania, zarówno posiadające, jak i nieposiadające funkcji zdalnego odczytu, umożliwiające indywidualne rozliczanie kosztów ogrzewania poszczególnych lokali.

Natomiast przepisów § 3 i § 6 rozporządzenia, czyli dotyczących technicznej możliwości i opłacalności wspomnianych wyżej ciepłomierzy, podzielników ciepła oraz wodomierzy, a także dotyczących przypadków stosowania wodomierzy, nie stosuje się w przypadku budynku wielolokalowego, który w dniu 24.12.2021 r. był wyposażony w wodomierze do pomiaru ciepłej wody użytkowej w poszczególnych lokalach, zarówno posiadające, jak i nieposiadające funkcji zdalnego odczytu.

Pomoc publiczna na infrastrukturę do ładowania pojazdów elektrycznych i infrastrukturę do tankowania wodoru

O pomoc może ubiegać się:

Pomocy takiej nie można udzielić:

Pomocy można udzielić pod warunkiem, że wniosek o jej udzielenie złożono przed dniem rozpoczęcia prac. Przy czym, przez:

Pomocy można udzielić na budowę:

  1) stacji ładowania o mocy nie mniejszej niż 22 kW, innej niż ogólnodostępna stacja ładowania (w przypadku budowy takiej stacji ładowania intensywność pomocy nie może przekroczyć 25% kosztów kwalifikowanych);

  2) lub przebudowę ogólnodostępnej stacji ładowania o mocy nie mniejszej niż 50 kW, wyposażonej w co najmniej dwa punkty ładowania, z czego co najmniej jeden umożliwia świadczenie usługi ładowania prądem stałym i ma moc nie mniejszą niż 50 kW;

  3) lub przebudowę ogólnodostępnej stacji wodoru (w przypadku budowy lub przebudowy ogólnodostępnej stacji wodoru intensywność pomocy nie może przekroczyć 50% kosztów kwalifikowanych).

Trzeba też wskazać, że w przypadku:

– intensywność pomocy nie może przekroczyć 30% kosztów kwalifikowanych.

Intensywność tej pomocy ulega zwiększeniu o 15 punktów procentowych, jeżeli ogólnodostępna stacja ładowania jest usytuowana w gminie, w której na 31 grudnia przedostatniego roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym został złożony wniosek o udzielenie pomocy:

Zwiększenie intensywności tej pomocy nie ma zastosowania do ogólnodostępnej stacji ładowania usytuowanej w pasie drogowym drogi ekspresowej albo autostrady.

W przypadku:

– intensywność pomocy nie może przekroczyć 50% kosztów kwalifikowalnych. 

Kosztami kwalifikowalnymi są (okres kwalifikowalności kosztów rozpoczyna się po dniu złożenia wniosku o udzielenie pomocy):

koszty nabycia środków trwałych bezpośrednio związanych z budową lub przebudową lub koszt ich wytworzenia przez beneficjenta pomocy, z wyłączeniem kosztów budowy i modernizacji instalacji odnawialnego źródła energii

część kapitałowa rat i inne opłaty związane ze spłatą lub pomniejszeniem kapitału przedmiotu umowy leasingu finansowego dotyczące środków trwałych bezpośrednio związanych z budową z wyłączeniem kosztów budowy i modernizacji instalacji odnawialnego źródła energii, pod warunkiem że umowa leasingu: ustala część kapitałową rat i opłaty zawiera zobowiązanie korzystającego będącego beneficjentem pomocy do zakupu środków trwałych po upływie okresu leasingu zawiera wskazanie, że środki trwałe będą umiejscowione na terenie stacji ładowania lub ogólnodostępnej stacji wodoru

koszty: montażu i robót budowlanych instalacji przyłączeniowej dokumentacji technicznej nadzoru inwestorskiego lub autorskiego testów i odbiorów, jeżeli zwiększają wartość środków trwałych

cena: nabycia wartości niematerialnych i prawnych lub koszt ich wytworzenia przez beneficjenta pomocy

podatki, czyli: podatki i opłaty związane z realizacją inwestycji, poniesione w okresie realizacji inwestycji, inne niż podatek akcyzowy oraz VAT; VAT związany z realizacją inwestycji, jeżeli podmiotowi ubiegającemu się o pomoc nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozumieniu przepisów ustawy o VAT

Nabór wniosków o udzielenie pomocy na:

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad opracowuje plan lokalizacji ogólnodostępnych stacji ładowania oraz stacji gazu ziemnego wzdłuż pozostających w jego zarządzie dróg sieci bazowej TEN-T, na okres nie krótszy niż 5 lat.

W przypadku:

Składka zdrowotna w 2022 r. na nowych zasadach

Obciążenie nowymi daninami będzie mocno zróżnicowane w zależności od tego, w jaki sposób zachodzi rozliczanie się z fiskusem. Przedsiębiorcy posiadający wiedzę na temat nadchodzących zmian mają więc możliwość właściwego przygotowania się do nowej rzeczywistości podatkowej. Dokonana na czas zmiana formy opodatkowania w wielu przypadkach umożliwi oszczędności na poziomie wielu tysięcy złotych.

Składka zdrowotna od 2022 roku

Zasadniczą zmianą, jaka czeka od Nowego Roku wszystkich podatników bez wyjątku, jest zniesienie odliczalności składki zdrowotnej od podatku.

W systemie obowiązującym do tej pory, niemal 90% wartości odprowadzanej składki zdrowotnej podlegało odliczeniu od podatku dochodowego. Realny koszt składki zdrowotnej był zatem do tej pory niewielki.

Od stycznia 2022 roku zasada odliczalności składki zdrowotnej zostanie definitywnie zniesiona. Składki zdrowotnej w żadnym przypadku nie odliczymy zatem od podatku. Wartości składki nie zaliczymy również do kosztów uzyskania przychodu.

Nowa zasada obowiązywać będzie w jednakowym zakresie wszystkich podatników, a więc zarówno pracowników na etacie, jak i przedsiębiorców, niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Forma opodatkowania będzie miała jednak istotny wpływ na samą wysokość składki oraz sposób jej naliczania, jak również na możliwe sposoby złagodzenia nowych obciążeń podatkowo-składkowych. Przyjrzyjmy się zatem poszczególnym formom opodatkowania pod kątem nowych danin wynikających z Polskiego Ładu.

Składka zdrowotna a podatek liniowy

Przedsiębiorcy rozliczający się podatkiem liniowym, w 2022 r. zapłacą nową składkę zdrowotną, której wysokość uzależniona będzie od dochodu firmy. W przypadku liniowców składka zdrowotna wynosić będzie 4,9% realnego dochodu przedsiębiorcy.

Wysokość składki odprowadzanej za dany miesiąc obliczana będzie na podstawie dochodu osiągniętego w miesiącu poprzednim. Przykładowo, wysokość składki zdrowotnej za miesiąc luty (płatnej w marcu) kalkulowana będzie na podstawie dochodu osiągniętego w styczniu.

Nowe przepisy wprowadzają też pojęcie składki minimalnej. Przedsiębiorca zapłaci zatem składkę zdrowotną nawet wtedy, gdy w danym miesiącu osiągnie stratę. Minimalna wysokość składki zdrowotnej określona została na poziomie odpowiadającym 9% minimalnego wynagrodzenia za pracę.

W 2022 roku wynagrodzenie minimalne wynosić będzie 3010 zł, w związku z czym minimalna kwota składki zdrowotnej wyniesie 270,90 zł. Oznacza to, że składka minimalna obowiązywać będzie dla miesięcznych dochodów w przedziale od 0 zł do 5510 zł. Dla dochodów powyżej 5510 zł, składka naliczana będzie jako 4,9% dochodu.

Składka zdrowotna a skala podatkowa

Nieco inaczej wyliczana będzie nowa składka zdrowotna w przypadku przedsiębiorców rozliczających się według skali podatkowej. Firmy, które dokonały takiej formy opodatkowania, również zapłacą składkę zdrowotną, której wysokość uzależniona będzie od dochodu. W tym przypadku jednak składka wynosić będzie aż 9% dochodu firmy.

Również i w tym przypadku obowiązywać będzie składka minimalna w wysokości 9% minimalnego wynagrodzenia za pracę. Podobnie jak w przypadku liniowców, minimalna składka zdrowotna w 2022 r. wynosić będzie 270,90 zł. Oznacza to, że przy wyborze skali podatkowej, składka minimalna obowiązywać będzie dla miesięcznych dochodów w przedziale od 0 zł do 3010 zł. Dla dochodów powyżej 3010 zł, składka naliczana będzie jako 9% dochodu.

Czy to oznacza, że w nowym systemie podatkowym podatek liniowy będzie zawsze korzystniejszy od skali podatkowej? Niekoniecznie. Musimy bowiem pamiętać, iż rozliczanie PIT według skali podatkowej wiąże się z możliwością wykorzystania ulg, odliczeń i innych preferencji, które – co do zasady – są niedostępne przy podatku liniowym.

Pierwszą z tych preferencji jest kwota wolna od podatku, która w 2022 r. wzrasta do poziomu aż 30 tys. zł. Należy pamiętać, że z kwoty wolnej skorzystają jedynie ci podatnicy, którzy rozliczają się według skali podatkowej. Więcej na temat nowej kwoty wolnej piszemy w tym artykule.

Kolejną kwestią jest sama wysokość stawki podatkowej, która przy skali podatkowej wynosi jedynie 17% (w porównaniu do 19% na podatku liniowym). Stawka w wysokości 17% obowiązuje do momentu przekroczenia progu podatkowego, który również ulega podwyższeniu. Od 2022 roku wyższą stawkę podatkową w wysokości 32% zapłacimy dopiero wówczas, gdy nasze dochody przekroczą 120 tys. zł rocznie (i tylko od nadwyżki ponad ten próg).

To jednak nie wszystko. Przedsiębiorca na skali podatkowej ma bowiem również możliwość dokonywania ustawowych odliczeń od dochodu, jak również odliczeń od podatku. Jednym z takich odliczeń jest ulga prorodzinna, niedostępna dla tzw. liniowców. Kolejną preferencją dostępną jedynie na skali podatkowej jest wreszcie możliwość wspólnego rozliczenia podatkowego z małżonkiem.

Co więcej, firmy rozliczające podatek według skali podatkowej będą również mogły skorzystać z tzw. ulgi dla klasy średniej. Założeniem nowej ulgi jest zrekompensowanie niektórym podatnikom podwyżki składki zdrowotnej tak, aby nowy system podatkowy pozostał dla nich neutralny finansowo. Podobnie jak w przypadku innych ulg, tak i ulga dla klasy średniej dostępna będzie jedynie dla firm rozliczających się według skali podatkowej. 

Polski Ład wprowadza jeszcze jedną, zupełnie nową ulgę, która z kolei dostępna będzie dla wszystkich podatników. Chodzi o ulgę dla dużych rodzin, która polega na dodatkowym zwolnieniu z podatku przychodów do kwoty 85 tys. zł. Z tego zwolnienia skorzystają zarówno przedsiębiorcy na skali podatkowej, jak i firmy ma podatku liniowym oraz na ryczałcie.

Składka zdrowotna a ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Jeszcze inaczej rozliczą składkę zdrowotną przedsiębiorcy rozliczający podatek na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Takie osoby zapłacą bowiem składkę zdrowotną w stałej kwocie.

Nowe przepisy zakładają uzależnienie składki zdrowotnej dla ryczałtowców od poziomu przeciętnego wynagrodzenia. Firmy na ryczałcie zapłacą jedną z trzech kwot, w zależności od przedziału, w jakim kształtują się ich roczne przychody:

Zgodnie z nowymi przepisami, do ustalenia podstawy wymiaru składki zdrowotnej dla ryczałtowców przyjmuje się kwotę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w IV kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez Prezesa GUS.

Przedsiębiorcy rozliczający się ryczałtem również mają możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego w kwocie 85 tys. zł przysługującego dużym rodzinom.  

Składka zdrowotna a karta podatkowa

Jeszcze inne zasady naliczania składki zdrowotnej obowiązywać będą w przypadku osób rozliczających się na podstawie karty podatkowej. W tym przypadku składka zdrowotna będzie jeszcze niższa niż na ryczałcie i wynosić będzie 9% od wynagrodzenia minimalnego. W 2022 roku kwota składki zdrowotnej dla firm na karcie podatkowej wynosić będzie zatem jedynie 270,90 zł.

Wybór formy opodatkowania na 2022 rok

Zasady opłacania składki zdrowotnej w 2022 roku ulegną zmianie w przypadku wszystkich przedsiębiorców, niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Zróżnicowanie zasad naliczania składki powoduje jednak, że zmiana aktualnej formy opodatkowania może przynieść w przyszłości istotne oszczędności.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, zmiany formy opodatkowania możemy dokonać do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym firma osiągnęła pierwszy przychód w danym roku. Jeśli więc pierwszy przychód w roku przedsiębiorca osiągnął w styczniu, zmiany formy opodatkowania może dokonać w terminie do 20 lutego.

Więcej czasu na opłacenie składek ZUS

Wprowadzenie składki zdrowotnej uzależnionej od dochodu wiąże się z kolejnym nieprzyjemnym dla przedsiębiorców faktem. Osoby prowadzące działalność gospodarczą będą bowiem miały obowiązek comiesięcznego raportowania do ZUS informacji o osiągniętym dochodzie. Przekazywanie takiej informacji będzie się zatem wiązało z comiesięcznym składaniem do ZUS odpowiednich deklaracji. Nowy obowiązek dotyczył będzie tych przedsiębiorców, w przypadku których wysokość składki zdrowotnej uzależniona będzie od wysokości dochodu, a więc w przypadku liniowców oraz przedsiębiorców na skali podatkowej.

Roczne rozliczenie składki zdrowotnej

Oprócz comiesięcznych deklaracji o dochodzie i wysokości miesięcznej składki zdrowotnej, nowe przepisy wprowadzają również obowiązek sporządzania deklaracji rocznej w zakresie składki zdrowotnej.

Nowe rozliczenie roczne będzie całkowicie odrębnym dokumentem od rocznego rozliczenia PIT. Rozliczenie to będzie jednak skonstruowane na podobnych zasadach. Miesięczne składki zdrowotne będą niejako „zaliczkami” na roczną wysokość składki zdrowotnej. Zaliczki te będą wykazywane w rozliczeniu rocznym składki zdrowotnej, a ich suma będzie porównywana z należną roczną składką zdrowotną.

Podobnie jak przy rozliczeniu PIT, tak i tutaj, na koniec roku może powstać niedopłata lub nadpłata składki, która będzie zwracana na konto przedsiębiorcy. Co ciekawe jednak, potencjalna nadpłata nie zostanie zwrócona na konto firmy automatycznie. Nowe przepisy przewidują bowiem, że w celu odzyskania nadpłaconej składki zdrowotnej, przedsiębiorca będzie musiał złożyć specjalny wniosek do ZUS. Termin na złożenie takiego wniosku upływał będzie 31 maja każdego roku.

Zauważmy, że nadpłata z tytułu składki zdrowotnej wystąpi u każdego przedsiębiorcy, który choć raz w roku osiągnie miesięczną stratę lub niski dochód powodujący konieczność zapłaty minimalnej składki zdrowotnej. Składka taka, choć podlega obowiązkowi zapłaty, w rozliczeniu rocznym podlegać będzie zwrotowi.

Od kiedy nowa składka zdrowotna?

Należy pamiętać, że o ile nowe przepisy podatkowe w ramach Polskiego Ładu wchodzą w życie już 1.1.2022 roku, to nowe zasady naliczania składki zdrowotnej zaczną obowiązywać dopiero miesiąc później.

Nowe przepisy wprowadzają pojęcie tzw. roku składkowego. Zgodnie z ustawą, rok składkowy nie jest jednak tożsamy z rokiem kalendarzowym, gdyż obejmuje on okres od 1 lutego do 31 stycznia. To ten właśnie okres uwzględniany będzie we wspomnianym wyżej rozliczeniu rocznym składki zdrowotnej.

Składkę zdrowotną według nowych zasad zapłacimy więc pierwszy raz za miesiąc luty 2022 roku, z terminem płatności do 20 marca 2022 r.

Z kolei składkę zdrowotną za miesiąc styczeń 2022 r. opłacimy jeszcze według starych zasad, obowiązujących w 2021 roku. 

Źródło:

zus.pl

Zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących

 

W art. 111 ust. 8 oraz art. 145a ust. 17 VATU zawarta jest dla ministra finansów delegacja ustawowa do wydania rozporządzenia w zakresie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Obecnie obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie ministra finansów z 28.12.2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 2519, ze zm.), które przewiduje zwolnienia o charakterze czasowym (tj. do dnia 31 grudnia 2021 r.). Dlatego konieczne jest wydanie nowego rozporządzenia w tym zakresie.

W nowym rozporządzeniu zakres zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zostanie przedłużony na okres 2 lat (2022-2023) przy utrzymaniu na dotychczasowym poziomie kryterium wielkości sprzedaży, tj. 20 000 zł dla podmiotów kontynuujących, jak i dla rozpoczynających działalność gospodarczą (dla tych ostatnich liczone w proporcji).

W zakresie zwolnień przedmiotowych w nowym rozporządzeniu zrezygnowano ze zwolnień wskazanych w poz. 40 załącznika do dotychczasowego rozporządzenia dotyczącego myjni automatycznych. W nowym rozporządzeniu bezwzględnym obowiązkiem ewidencjonowania zostały objęte  usługi mycia, czyszczenia samochodów i podobne usługi (PKWiU 45.20.30.0), w tym przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, które w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach, lub innej formie (bezgotówkowej). Likwidacja powyższego zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących ma nastąpić nastąpiła ze skutkiem od 1 lipca 2022 r.

Roszczenia uzupełniające gminy wobec lokatorów mieszkań komunalnych mają dłuższy termin przedawnienia

Stan faktyczny

Gmina miasta K. skierowała przeciwko dwójce lokatorów, zajmujących lokal komunalny, powództwo o zapłatę ponad 10 tys. zł z tytułu nie uregulowanych opłat za mieszkanie.

Dług ten obejmował nie tylko sam czynsz, ale też należności z tytułu kosztów eksploatacji mieszkania (np. za dostarczanie wody, odprowadzanie ścieków, utrzymanie instalacji).

Stanowisko sądu I instancji

Sąd I instancji jednak oddalił powództwo, gdyż lokatorzy skutecznie podnieśli zarzut przedawnienia – zdaniem sądu, żądane należności, stanowiące tzw. odszkodowanie uzupełniające, należało bowiem zaliczyć do roszczeń ściśle związanych z działalnością jednostki samorządowej w zakresie gospodarki mieszkaniowej i obowiązywać powinien w tym wypadku termin właściwy dla roszczeń z działalności gospodarczej, tj. 3 lata.  

Stanowisko sądu odwoławczego

Apelację złożył pełnomocnik miasta K. Rozpoznający apelację Sąd Okręgowy w K. dostrzegł w sprawie istotny problem prawny, który należy przedstawić SN.

Zadał więc pytanie prawne: czy roszczenie gminy wobec byłego najemcy o tzw. odszkodowanie uzupełniające (opłaty za media) jest związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i przedawnia się w terminie 3 lat?

Stanowisko Sądu Najwyższego

W odpowiedzi SN wydał uchwałę negującą ten pogląd. Stwierdził w niej, że roszczenie odszkodowawcze uzupełniające wynikające z art. 18 ust. 2 zdanie 2 OchrLokU, obejmujące opłaty niezależne od właściciela, dochodzone przez gminę przeciwko osobie zajmującej lokal bez tytułu prawnego za okres po ustaniu tego tytułu, nie jest związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 118 KC.

Wnioski z orzeczenia

W przypadku roszczenia uzupełniającego (odszkodowania, które ma pokryć straty właściciela lokalu, przekraczające wysokość niezapłaconego czynszu) gminy w stosunku do najemców lokali komunalnych obowiązywać powinien ogólny termin przedawnienia dla „zwykłych” roszczeń, wynikający z art. 118 KC. Jak wskazał SN, działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej gminy i miasta nie może być traktowana jako działalność gospodarcza.

Pozyskiwanie zwierząt do celów naukowych lub edukacyjnych

Zmiany wprowadzono do DośwZwierzU. Dodano art. 3a DośwZwierzU, zgodnie z którym hodowca, dostawca i użytkownik zapewniają:

  1) stosowanie, zawsze, gdy jest to możliwe, zamiast danej procedury, metody lub strategii badawczej, która jest zadowalająca pod względem naukowym i nie obejmuje wykorzystywania zwierząt – zasada zastąpienia;

  2) zredukowanie do minimum liczby zwierząt wykorzystywanych w procedurach, bez uszczerbku dla celów tych procedur – zasada ograniczenia;

  3) udoskonalenie hodowli zwierząt, ich utrzymywania, opieki nad nimi i metod stosowanych w procedurach tak, aby u zwierząt zostały wyeliminowane lub ograniczone do minimum potencjalne: ból, cierpienie, dystres lub trwałe uszkodzenie ich organizmu – zasada udoskonalenia.

Natomiast zgodnie z art. 3b DośwZwierzU, w przypadku konieczności uśmiercenia zwierzęcia przez hodowcę, dostawcę lub użytkownika zwierzę uśmierca osoba spełniająca wymagania określone w art. 20 ust. 2 DośwZwierzU, wyłącznie z zastosowaniem metod określonych w załączniku nr IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/63/UE z 22.9.2010 r. w sprawie ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych (Dz.Urz. UE L 276 z 20.10.2010 r., s. 33 ze zm.; dalej: dyrektywa 2010/63/UE). Zwierzę uśmierca się w ośrodku. Zwierzę może zostać uśmiercone poza ośrodkiem jedynie wtedy, gdy procedura jest wykonywana poza ośrodkiem. Przepisów tych nie stosuje się w przypadku nagłej konieczności uśmiercenia zwierzęcia ze względu na jego dobrostan lub zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub środowiska naturalnego. Z art. 13 nowelizacji wynika zaś, że hodowcy i dostawcy są obowiązani do spełnienia tych wymagań nie później niż w ciągu 3 miesięcy od 1.1.2022 r., czyli do 1.4.2022 r.

Krajowa Komisja Etyczna do Spraw Doświadczeń na Zwierzętach (dalej: krajowa komisja etyczna) może ustanawiać odstępstwa od wymagania uśmiercania zwierząt wyłącznie z zastosowaniem metod określonych w załączniku nr IV do dyrektywy 2010/63/UE i dopuścić stosowanie innej metody, jeżeli na podstawie dowodów naukowych uzna, że ta metoda jest co najmniej równie humanitarna.

Procedura, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 6 DośwZwierzU, to każda forma wykorzystania zwierząt do celów określonych w art. 3 DośwZwierzU, która może spowodować u zwierzęcia ból, cierpienie, dystres lub trwałe uszkodzenie organizmu, w stopniu równym ukłuciu igłą lub intensywniejszym, a także czynności mające na celu lub mogące spowodować urodzenie się lub wylęg zwierzęcia albo powstanie i utrzymanie genetycznie zmodyfikowanej linii zwierząt w warunkach bólu, cierpienia, dystresu lub trwałego uszkodzenia organizmu, w stopniu równym ukłuciu igłą lub intensywniejszym; nie jest procedurą uśmiercenie zwierzęcia wyłącznie po to, aby wykorzystać jego narządy lub tkanki do celów określonych w art. 3 DośwZwierzU).

Z nowego brzmienia art. 5 ust. 1 DośwZwierzU wynika, że procedury są wykonywane zgodnie z zasadami zastąpienia, ograniczenia i udoskonalenia. Przy czym, zgodnie z nowym przepisem, niedopuszczalne jest wykonanie procedury, jeżeli na mocy prawodawstwa UE, w szczególności w zakresie pasz, produktów biobójczych, produktów leczniczych, substancji chemicznych, środków ochrony roślin, wyrobów medycznych lub żywności, jest uznawana inna metoda lub strategia testowania, która pozwala na uzyskanie odpowiednich wyników bez wykorzystywania zwierząt (art. 5 ust. 5a DośwZwierzU).

Dodano też nowy art. 16a DośwZwierzU, z którego wynika, że lokalna komisja etyczna do spraw doświadczeń na zwierzętach może, na podstawie uzasadnienia naukowego przedstawionego przez użytkownika, udzielić zgody na zastosowanie innej metody uśmiercenia zwierzęcia wykorzystywanego w procedurze niż metody:

  1) określone w załączniku nr IV do dyrektywy 2010/63/UE,

  2) dopuszczone do stosowania zgodnie z art. 3b ust. 5 DośwZwierzU

– jeżeli cel procedury nie może zostać osiągnięty przez zastosowanie metod, o których mowa w pkt 1 i 2.

Zgodnie z ust. 2 dodanym do art. 17 DośwZwierzU, hodowca, dostawca i użytkownik wyznaczają do uśmiercania zwierząt osobę, która:

  1) ma wykształcenie co najmniej zasadnicze zawodowe, zasadnicze branżowe, średnie lub średnie branżowe;

  2) odbyła szkolenie w zakresie metod uśmiercania zwierząt wykorzystywanych lub przeznaczonych do wy-korzystania do celów naukowych lub edukacyjnych;

  3) odbyła 3-miesięczną praktykę w zakresie wykonywania czynności związanych z uśmiercaniem zwierząt wykorzystywanych lub przeznaczonych do wykorzystania do celów naukowych lub edukacyjnych, pod nadzorem lekarza weterynarii lub osoby, która uśmierca te zwierzęta.

Lokalna komisja etyczna będzie wydawała zgodę na przeprowadzanie doświadczenia także m.in. w zakresie (art. 36 ust. 1 pkt 1 DośwZwierzU):

  1) wykonania procedury w miejscu innym niż ośrodek użytkownika – w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 2 pkt 1 DośwZwierzU, czyli w miejscu innym, niż w ośrodku użytkownika, który został wpisany do rejestru prowadzonego przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki, jeżeli celu procedury nie da się osiągnąć, gdy wykonuje się ją w ośrodku użytkownika;

  2) wykonania procedury w środowisku życia zwierzęcia dzikiego – w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 2 pkt 2 DośwZwierzU, czyli w środowisku życia zwierzęcia dzikiego, jeżeli cel procedury może zostać osiągnięty przez jej wykonanie w tym środowisku i zmniejsza to stres zwierzęcia związany z jej wykonaniem;

  3) zastosowania innej metody uśmiercenia zwierzęcia wykorzystywanego w procedurze niż metody określone w załączniku nr IV do dyrektywy 2010/63/UE – w przypadku, o którym mowa w przytoczonym wyżej nowym art. 16a DośwZwierzU;

  4) niepodejmowania czynności minimalizujących u zwierząt ból, cierpienie, dystres lub trwałe uszkodzenie ich organizmu – w przypadku, o którym mowa w art. 8 ust. 4 DośwZwierzU, chodzi o sytuację, gdy zwierzęta dzikie, u których w trakcie pozyskiwania lub po jego zakończeniu stwierdzono zranienie lub zły stan zdrowia, są poddawane badaniu przez lekarza weterynarii lub przez inną osobę posiadającą kwalifikacje w zakresie znajomości anatomii, fizjologii i zachowań właściwych dla gatunków tych zwierząt, a następnie czynnościom minimalizującym u zwierząt ból, cierpienie, dystres lub trwałe uszkodzenie ich organizmu. Lokalna komisja etyczna do spraw doświadczeń na zwierzętach może, na podstawie uzasadnienia naukowego przedstawionego przez użytkownika, udzielić zgody na niepodejmowanie tych czynności.

Wnioski składane do lokalnych komisji w sprawach, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 DośwZwierzu, czyli w przypadku zgody lokalnej komisji etycznej na przeprowadzenie doświadczenia opisanego w tych przepisach, oraz protokoły z posiedzeń krajowej komisji etycznej oraz lokalnych komisji etycznych nie stanowią informacji publicznej (nowy art. 38a DośwZwierzU). Przy czym, wnioski o udostępnienie informacji publicznej złożone przed 1.1.2022 r. rozpatruje się na podstawie nowych przepisów (art. 5 nowelizacji).

Nowelizacja dotyczy także przepisów dotyczących m.in.:

 

GUS: Dane z rynku pracy

Dane Głównego Urzędu Statystycznego za III kwartał 2021 r. wskazują, że mimo pandemii sytuacja na rynku pracy poprawiła się w porównaniu z 2020 rokiem. Wzrosła liczba wolnych oraz nowych miejsc pracy, spadła natomiast liczba zlikwidowanych posad. Dla przypomnienia w 2020 r. odnotowano spadki w stosunku do 2019 r., zarówno pod względem liczby wolnych miejsc pracy (o 38,7 %), jak i miejsc pracy nowo utworzonych (o 16,4 %) i zlikwidowanych (o 24,1 %).

W III kwartale 2021 r. liczba osób aktywnych zawodowo w wieku 15–89 lat wyniosła 17342 tys., z tego: 16814 tys. stanowili pracujący, natomiast 528 tys. – bezrobotni. Populacja biernych zawodowo w analogicznej grupie wieku liczyła 12475 tys.  

Źródło:

stat.gov.pl