Rozwijanie mocnych stron zamiast walki ze słabościami sposobem na efektywność w pracy

Koncepcja oparta na rozwoju mocnych stron ogranicza ryzyko wypalenia zawodowego. Pracownik, który w pracy wykorzystuje swoje talenty, przychodzi do niej z energią, jest bardziej efektywny i odczuwa większą satysfakcję z realizacji powierzonych nam zadań.

Dlatego też firmy, żeby wspierać, motywować i podnosić efektywność swoich pracowników, coraz częściej wykorzystują metodę pracy opartą na ich mocnych stronach.

Talenty Gallupa sposobem na poznanie mocnych stron

Talenty Gallupa to utarta nazwa badania CliftonStrengths, które pokazuje w pełnej wersji 34 talenty badanego w kolejności ich występowania. Są one podzielone na cztery domeny: wykonywania, wywierania wpływu, budowania relacji i strategicznego myślenia. Dzięki temu badaniu ludzie odkrywają, co jest ich siłą napędową, zwiększają pewność siebie i budują swój sukces. Z kolei poznanie konfiguracji talentów pozwala im dostrzec swoją unikalność w społeczeństwie.

Żeby odkryć własne talenty i przekuć je w mocne strony, warto też przyjrzeć się swoim nawykom, zachowaniom i na tej podstawie wywnioskować, co przychodzi nam z absolutną łatwością.

Zadowolenie Polaków z pracy wg CBOS

Według badań CBOS na temat zadowolenia Polaków z pracy 84 % pracujących zarobkowo osób uważa, że wykonywane przez nich zadania są ważne i mają sens. Ponad trzy czwarte ocenia swoją pracę jako interesującą (77 %), podobny odsetek deklaruje, że obecne stanowisko daje im pewność zatrudnienia i poczucie stabilizacji (77 %) oraz twierdzi, że wymaga ona od nich doskonalenia posiadanych umiejętności i poznawania nowych rzeczy (76 %).

Źródło:

newseria.pl

Uchwała w sprawie sytuowania tablic i urządzeń reklamowych – wymogi formalne

W kontekście podanej problematyki na uwagę w pierwszej kolejności zasługują stosowne regulacje PlanZagospU, która w art. 37a stanowi m.in., że rada gminy może ustalić w formie uchwały zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabaryty, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane. W odniesieniu do szyldów w uchwale, o której mowa w ust. 1, określa się zasady i warunki ich sytuowania, gabaryty oraz liczbę szyldów, które mogą być umieszczone na danej nieruchomości przez podmiot prowadzący na niej działalność. W uchwale, o której mowa w ust. 1, rada gminy może ustalić zakaz sytuowania ogrodzeń oraz tablic reklamowych i urządzeń reklamowych, z wyłączeniem szyldów. Uchwała, o której mowa w ust. 1, jest aktem prawa miejscowego.

Szczególne znaczenie w kontekście podanej problematyki mają przepisy art. 43 ust. 1 DrPublU. Wskazany przepis określa minimalne odległości od zewnętrznej krawędzi jezdni (w zależności od rodzaju drogi) obiektów budowlanych przy drogach oraz niebędących obiektami budowlanymi reklam umieszczonych przy drogach poza obszarami zabudowanymi, w terenie zabudowy i poza terenem zabudowy, gdzie minimalna odległość od zewnętrznej krawędzi jezdni np. dla drogi gminnej wynosi: w terenie zabudowy – 6m, poza terenem zabudowy – 15m.

W kontekście powyższego warto odnotować stanowisko zawarte w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Świętokrzyskiego z 6.6.2022 r. (Nr SPN.III.4130.22.2022), w którym organ nadzoru ustalił, że: Tymczasem w uchwale określono minimalne odległości sytuowania szyldów, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych od zewnętrznej krawędzi jezdni niezgodnie z art. 43 DrPubU np. w § 15 ust. 4 pkt 1 lit. d uchwały określono odległość reklam wyborczych na 5,0 m od zewnętrznej krawędzi jezdni (nie podając rodzaju drogi). A zatem uchwała stoi w sprzeczności z ograniczeniami wynikającymi z u.d.p. Należy podkreślić, że określenie mniejszych niż wymagane odległości może wpłynąć na kwestię ewentualnego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Ubocznie podano, że w myśl art. 7 Konst, zgodnie z którym organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa, to w świetle brzmienia art. 37a PlanZagospU, nie było podstaw prawnych do ustalenia odległości reklam od zewnętrznej krawędzi jezdni, podczas gdy powyższe zostało uregulowane we wspomnianej ustawie.

Podsumowując, stanowisko organu nadzoru jest prawnie uzasadnione. Nie ma podstaw aby rada gminy określała w lokalnych przepisach usytuowanie obiektów reklamowych i to w sposób sprzeczny z przepisami rangi ustawowej.

Protokół z przetargu nieruchomości powinien być sporządzony w sposób kompletny

W kontekście podanej problematyki na uwagę w pierwszej kolejności zasługują stosowne regulacje GospNierU, która w art. 13 ust. 1 stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

Kluczowe znaczenie w podanym stanie faktycznym będą miały jednak przepisy PrzetargR ‒ § 10 stanowi, że przewodniczący komisji przetargowej sporządza protokół przeprowadzonego przetargu. Protokół powinien zawierać informacje o:

1) terminie i miejscu oraz rodzaju przetargu;

2) oznaczeniu nieruchomości będącej przedmiotem przetargu według katastru nieruchomości i księgi wieczystej;

3) obciążeniach nieruchomości;

4) zobowiązaniach, których przedmiotem jest nieruchomość;

5) wyjaśnieniach i oświadczeniach złożonych przez oferentów;

6) osobach dopuszczonych i niedopuszczonych do uczestniczenia w przetargu, wraz z uzasadnieniem;

7) cenie wywoławczej nieruchomości oraz najwyższej cenie osiągniętej w przetargu albo informację o złożonych ofertach wraz z uzasadnieniem wyboru najkorzystniejszej z nich albo o niewybraniu żadnej z ofert;

8) uzasadnieniu rozstrzygnięć podjętych przez komisję przetargową;

9) imieniu, nazwisku i adresie albo nazwie lub firmie oraz siedzibie osoby wyłonionej w przetargu jako nabywca nieruchomości;

10) imionach i nazwiskach przewodniczącego i członków komisji przetargowej;

11) dacie sporządzenia protokołu.

Nadto, protokół przeprowadzonego przetargu sporządza się w trzech jednobrzmiących egzemplarzach, z których dwa przeznaczone są dla właściwego organu, a jeden dla osoby ustalonej jako nabywca nieruchomości. Protokół przeprowadzonego przetargu podpisują przewodniczący i członkowie komisji przetargowej oraz osoba wyłoniona w przetargu jako nabywca nieruchomości.

Protokół przeprowadzonego przetargu stanowi podstawę zawarcia aktu notarialnego.

W kontekście powyższego warto odnotować stanowisko zawarte w wystąpieniu pokontrolnym Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu z 7.6.2022 r. (znak WK-0911/68/2021). W ramach kontroli ustalono m.in., że: Protokół z I przetargu przeprowadzonego 1.6.2020 r. nie zawierał wszystkich informacji wymaganych § 10 PrzetargR.

W ramach wniosku pokontrolnego wskazano aby w protokołach z przetargu zawierać wszystkie informacje, zgodnie § 10 ust. 1 PrzetargR.

Podsumowując, stanowisko RIO ma prawne uzasadnienie w przepisach PrzetargR. Protokół z przetargu musi zawierać wszystkie elementy wynikającego z regulacji tego aktu prawnego.

Źródło: https://bip.poznan.rio.gov.pl

10 milionów euro kary dla spółki Google

Hiszpańska Agencja Ochrony Danych (AEPD) wydała decyzję w postępowaniu, które wszczęto w 2018 r. przeciwko Google LLC w związku z naruszeniem przepisów ochrony danych osobowych w związku z przekazywaniem przez spółkę danych do projektu „Lumen”. Powodami wszczęcia czynności był między innymi fakt, że każdy użytkownik Internetu może znaleźć w Google dane osobowe użytkowników dzięki sposobowi skonstruowania formularzy Google, mających ułatwiać składanie skarg czy informowanie o problemach. Formularz automatycznie narzuca użytkownikowi przekazywanie jego danych podmiotowi Lumendatabase. Podczas wypełniania formularza można przeczytać komunikat: „Należy pamiętać, że możemy przesyłać kopię każdego z otrzymanych powiadomień prawnych do projektu Lumendatabase.org (https://www.lumendatabase.org) w celu opublikowania i opatrzenia adnotacjami. Lumendatabase usunie osobiste informacje kontaktowe nadawcy (tj. numer telefonu, adres e-mail i adres). Możemy również wysłać oryginalne powiadomienie do domniemanego sprawcy naruszenia lub posiadacza praw, jeśli mamy podstawy do podejrzeń, że roszczenie jest zasadne. Możemy również opublikować podobne informacje z Twojego zgłoszenia w naszym raporcie. Więcej informacji na temat tego raportu można znaleźć na stronie. Kliknij tutaj, aby uzyskać więcej informacji na temat tego raportu”. Dane użytkowników, takie jak adres e-mail czy adres URL były przekazywane podmiotowi trzeciemu.

Użytkownicy Google LLC zostali także pozbawieni możliwości usunięcia danych osobowych będących przedmiotem wniosku do projektu Lumen. Jak twierdzą skarżący, mimo usunięcia danych, podczas wyszukiwania danych osób zmarłych na stronie wyświetlały się informacje o usunięciu konkretnej treści czy wyszukiwaniu fraz połączonych z hiperłączem do strony Lumen.

Agencja w uzasadnieniu decyzji podaje, że ustanowienie warunku konieczności przekazania danych użytkownika przy braku możliwości wyrażenia przez niego sprzeciwu stanowi przetwarzanie danych osobowych bez ważnej zgody. Ponadto, takie zobowiązanie użytkownika do wyrażenia zgody na przetwarzanie może spowodować, że osoby wyrażą zgodę na coś, co „odbiega od ich pierwotnego zamiaru”, w celu uzyskania dostępu do formularza. Google LLC dokonuje przetwarzania danych w USA, w związku z czym przekazując je podmiotom trzecim nie stosował się do przepisów RODO. Zdaniem Agencji jest to niedopuszczalne i doprowadziłoby do pozostawienia Google LLC decyzji co do tego, kiedy stosuje przepisy RODO, a kiedy nie, a więc do akceptacji tego, że podmiot ten może uchylać się od stosowania RODO.

W związku z przedstawionymi zarzutami Agencja nałożyła na spółkę Google LLC karę grzywny w wysokości 10 milionów euro oraz zobowiązała ją do zmiany regulacji w taki sposób, aby odpowiadały one przepisom prawa obowiązującym na terenie Unii Europejskiej.

Źródła:

https://www.aepd.es/es/documento/ps-00140-2020.pdf

https://www.aepd.es/es/prensa-y-comunicacion/notas-de-prensa/la-aepd-sanciona-google-llc-por-ceder-datos-terceros-sin

Znaki Jakości Ekonomii Społecznej

Wyjątkowość ekonomii społecznej polega na tym, że w centrum zainteresowania zawsze stawia człowieka. Wzmacnia jego potencjał, odpowiada na jego indywidualne potrzeby. Z powodzeniem wykorzystuje zasoby lokalnych społeczności.

V edycja konkursu „Znak Jakości Ekonomii Społecznej i Solidarnej”

10.6.2022 r. w Ministerstwie Rodziny i Polityki Społecznej odbyło się uroczyste ogłoszenie wyników V edycji konkursu „Znak Jakości Ekonomii Społecznej i Solidarnej 2022”.

Certyfikat znaku jakości powędrował do kolejnych 164 podmiotów. W ramach poprzednich edycji konkursu Znak Jakości wyróżniono już około 370 podmiotów.

Konkurs realizowany jest w 5 kategoriach

I – DEBIUT ROKU

II – NAJLEPSZY PRACODAWCA

III – SUKCES RYNKOWY

IV – POŻYCZKA Z KORZYŚCIĄ SPOŁECZNĄ

V – SPOŁECZNIE ODPOWIEDZIALNY SAMORZĄD

Nagrody dla laureatów konkursu

Korzyści z uczestnictwa w konkursie „Znak Jakości Ekonomii Społecznej i Solidarnej” są wielorakie. Poza prestiżem wynikającym z możliwości posługiwania się certyfikatem, Laureaci Konkursu – czyli trzy najwyżej sklasyfikowane podmioty w każdej kategorii – otrzymują nagrody w postaci:

pakietów doradczo-szkoleniowych o wartości 10 000 zł (dla kategorii I-IV),
zagranicznej wizyty studyjnej lub nagród rzeczowych,
produkcji filmów o działalności laureatów,
udziału w targach branżowych (dla kategorii I-IV).

Łączna wartość nagrody dla każdego Laureata to ok. 21 tys. zł.

Dodatkowo zwycięzcy w kategorii I-IV otrzymają nagrodę finansową w wysokości 10 tys. zł.

Podmioty Certyfikowane otrzymają nagrody w postaci:

pakietów doradczo-szkoleniowych o wartości 3 000 zł (dla kategorii I-IV),
wyposażenia związanego z prowadzoną przez nich działalnością.

Źródło:

gov.pl

Formularz rocznego sprawozdania z działalności w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych

W Dz.U. z 2022 r. pod poz. 1227 opublikowano rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 2.6.2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie formularza rocznego sprawozdania z działalności w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych oraz sposobu jego wypełniania.

Zmiany wprowadzono do wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z 14.8.2012 r. w sprawie formularza rocznego sprawozdania z działalności w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych oraz sposobu jego wypełniania (Dz.U. z 2012 r. poz. 966 ze zm.).

Zgodnie z art. 41 TowNiebPrzewU, to doradca przygotowuje roczne sprawozdanie w dwóch egzemplarzach, podpisując je imieniem i nazwiskiem oraz wskazując numer świadectwa doradcy – doradcą może być osoba, która posiada ważne świadectwo doradcy odpowiednio w zakresie przewozu drogowego, przewozu koleją lub przewozu żeglugą śródlądową towarów niebezpiecznych. W przypadku wyznaczenia więcej niż jednego doradcy roczne sprawozdanie sporządza jeden z wyznaczonych doradców, wskazany przez uczestnika przewozu towarów niebezpiecznych.

Minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej określą, w drodze rozporządzenia, wzór formularza rocznego sprawozdania oraz sposób jego wypełniania, mając na uwadze zakres niezbędnych danych. Omawiane rozporządzenie wydano właśnie na podstawie tej delegacji ustawowej.

W zmienionej wersji formularza m.in. nie przewidziano miejsca na pieczątkę, która obecnie przestała być nieodzownym elementem formalnych pism i dokumentów, a także rozbudowano o dodatkowe informacje i szczegóły sprawozdania, czyli m.in.:

obowiązek podania nazwy uczestnika przewozów niebezpiecznych określonej w KRS lub CEIDG;
w krótkim opisie wypadków lub awarii, poza podaniem daty i miejsca zdarzenia, podaje się także informację, czy dany wypadek albo awaria wymagały zgłoszenia do właściwego organu zgodnie z 1.8.5.3 RID/ADR/ADN, a jeżeli tak, to trzeba wskazać organ, do którego złożono raport (w przypadku przewozu drogowego fakultatywnie można podać zdarzenia, które nie podlegają zgłoszeniu na podstawie 1.8.5.1 ADR, jeżeli w opinii doradcy pomoże to w identyfikacji słabych punktów wpływających na bezpieczeństwo przewozu towarów niebezpiecznych; dopuszczalne jest również wskazanie dodatkowego dokumentu, w którym podane są informacje o wypadkach lub awariach);
więcej informacji na temat doradcy sporządzającego sprawozdanie (np. kraj wydania świadectwa doradcy, czy numer telefonu kontaktowego).

Przypominam, że zgodnie z art. 16 ust. 1 TowNiebPrzewU, uczestnik przewozu towarów niebezpiecznych ma obowiązek wysłać jeden egzemplarz rocznego sprawozdania ze swojej działalności w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych oraz czynności z nim związanych, do 28 lutego każdego roku następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie, odpowiednio:

wojewódzkiemu inspektorowi transportu drogowego właściwemu ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania uczestnika przewozu towarów niebezpiecznych – w zakresie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych;
Prezesowi Urzędu Transportu Kolejowego – w zakresie przewozu koleją towarów niebezpiecznych;
dyrektorowi urzędu żeglugi śródlądowej właściwemu ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania uczestnika przewozu towarów niebezpiecznych – w zakresie przewozu żeglugą śródlądową towarów niebezpiecznych.

Ponadto uczestnik ma obowiązek przechowywać drugi egzemplarz rocznego sprawozdania w swojej siedzibie przez okres 5 lat od dnia jego wysłania.

Ustawa wprowadzająca automatyzację załatwiania spraw przez KAS z podpisem Prezydenta

Najważniejsze rozwiązania

e-US będzie serwisem informacyjno-transakcyjnym dla pięciu grup klientów KAS:

podatników,
płatników,
pełnomocników,
komorników sądowych,
notariuszy.

e-US zapewni dostęp do informacji związanych z podatkami. Będzie też gwarantować pełną transakcyjność – umożliwi załatwienie w sposób kompleksowy spraw podatkowych online, głównie z zakresu VAT, PIT i CIT.

Osoby korzystające z e-US nie będą ponosić kosztów opłaty skarbowej od wydawanych zaświadczeń. Wprowadzimy również system teleinformatyczny „e-Koncesje”, który pozwoli na elektroniczną obsługę i usprawnienie wydawania koncesji oraz zezwoleń.

Nowe przepisy zaczną obowiązywać po 14 dniach od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem niektórych artykułów, które zaczną obowiązywać w innych terminach.

Źródło: Ministerstwo Finansów

Wymagania techniczno-budowlane przy zatrudnianiu niepełnosprawnych

Na sposób i zakres funkcjonalno-przestrzennego dostosowania budynków, ich wyposażenia oraz otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych istotny wpływ ma rodzaj i stopień niepełnosprawności tych osób. Największych udogodnień i przystosowań typu budowlanego wymagają osoby niepełnosprawne ruchowo, głównie z dysfunkcją kończyn dolnych – szczególnie osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich, jak również osoby z dysfunkcją narządu wzroku. Spełnianie ich potrzeb oraz wymagań zaspokajają w dużej mierze oczekiwania osób o innych rodzajach niepełnosprawności i wpływa na podwyższenie standardu wnętrz przeznaczonych również dla ludzi zdrowych.

Ogrodzenia

Bramy i furtki w ogrodzeniu nie mogą otwierać się na zewnątrz działki. Furtki w ogrodzeniu przy budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i budynkach użyteczności publicznej nie mogą utrudniać dostępu do nich osobom niepełnosprawnym poruszającym się na wózkach inwalidzkich.
Szerokość furtki powinna być nie mniejsza niż 0,9 m, przy czym na drodze pożarowej szerokość tę regulują przepisy odrębne dotyczące ochrony przeciwpożarowej.

Miejsca postojowe dla samochodów osobowych

Zagospodarowując działkę budowlaną, należy urządzić, stosownie do jej przeznaczenia i sposobu zabudowy, stanowiska postojowe dla samochodów użytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym również stanowiska postojowe dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne.
Liczbę stanowisk postojowych i sposób urządzenia parkingów należy dostosować do wymagań ustalonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z uwzględnieniem potrzebnej liczby stanowisk, z których korzystają osoby niepełnosprawne.
Dla parkingów przy zakładach pracy chronionej liczbę odpowiednio przystosowanych i oznakowanych stanowisk postojowych ustala się proporcjonalnie do liczby pracowników i liczby osób korzystających z tego parkingu. Przyjmuje się średnio, że ok. 10% stanowisk, nie mniej jednak niż 2, powinno być przeznaczonych dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne.
Stanowiska postojowe dla samochodów osobowych, z których korzystają wyłącznie osoby niepełnosprawne, mogą być zbliżone bez żadnych ograniczeń do okien innych budynków. Miejsca te wymagają odpowiedniego oznakowania.
Stanowiska postojowe dla samochodów osobowych użytkowanych przez osoby niepełnosprawne powinny mieć wymiary wynoszące co najmniej: szerokość 3,6 m i długość 5 m. W przypadku usytuowania wzdłuż jezdni, stanowiska postojowe dla samochodów osobowych użytkowanych przez osoby niepełnosprawne powinny mieć wymiary wynoszące co najmniej: szerokość 3,6 m i długość 6 m.

Garaże dla samochodów osobowych

Stanowiska postojowe w garażu, przeznaczone dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne, powinny mieć zapewniony dojazd na wózku inwalidzkim z drogi manewrowej do drzwi samochodu co najmniej z jednej strony, o szerokości nie mniejszej niż 1,2 m.
Stanowiska postojowe dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne, należy sytuować na poziomie terenu lub na kondygnacjach dostępnych dla tych osób z pochylni, odpowiadającej warunkom określonym w przepisach dotyczących pochylni i schodów. W garażu wielopoziomowym lub stanowiącym kondygnację w budynku mieszkalnym wielorodzinnym oraz budynku użyteczności publicznej należy zainstalować urządzenia dźwigowe lub inne urządzenia podnośne umożliwiające transport pionowy osobom niepełnosprawnym poruszającym się na wózkach inwalidzkich na inne kondygnacje, które wymagają dostępności dla tych osób.

Dojścia i dojazdy

Do wejść do budynku mieszkalnego wielorodzinnego, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej (przez budynek użyteczności publicznej należy rozumieć budynek przeznaczony na potrzeby administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, w tym usług pocztowych lub telekomunikacyjnych, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym, oraz inny budynek przeznaczony do wykonywania podobnych funkcji; za budynek użyteczności publicznej uznaje się także budynek biurowy lub socjalny), powinny być doprowadzone od dojść i dojazdów utwardzone drogi o szerokości min. 1,5 m, przy czym co najmniej jedno dojście powinno zapewnić osobom niepełnosprawnym dostęp do całego budynku lub tych jego części, z których osoby te mogą korzystać. Wymaganie dostępności osób niepełnosprawnych nie dotyczy budynków na terenach zamkniętych, z wyjątkiem budynków użyteczności publicznej.
Wymiary płaszczyzny podestu przy wejściu do budynku powinny umożliwiać swobodne manewrowanie wózkiem inwalidzkim i zależą od rodzaju oraz kierunku otwierania skrzydeł drzwiowych. W związku z tym, w zależności od rodzaju drzwi i przyjętego rozwiązania, należy zapewnić przestrzeń o wymiarach co najmniej 1,5 x 1,5 m albo 1,5 x 2 m.
W przypadku stosowania przed wejściem lub w przedsionku wycieraczek perforowanych – kształt i wielkość otworów powinny zapewniać bezpieczny przejazd wózkiem inwalidzkim i przejście osób posługujących się kulami i laskami.
Umieszczenie odbojów, skrobaczek, wycieraczek do obuwia lub podobnych urządzeń wystających ponad poziom płaszczyzny dojścia w szerokości drzwi wejściowych do budynku jest zabronione.
Wpusty kanalizacyjne, pokrywy urządzeń sieci uzbrojenia terenu i instalacji podziemnych oraz inne osłony otworów, usytuowane na trasie przejścia lub przejazdu, powinny znajdować się w płaszczyźnie chodnika lub jezdni.
Wpusty kanalizacyjne oraz ażurowe osłony otworów w płaszczyźnie chodnika lub przejścia przez jezdnię powinny mieć odstępy między prętami lub średnice otworów nie większe niż 20 mm.

Wymagania ogólne dla budynków i pomieszczeń

Wysunięte elementy budynku, takie jak: wystawy sklepowe, gabloty reklamowe, a także obudowy urządzeń technicznych nie mogą być wysunięte poza płaszczyznę ściany zewnętrznej budynku o więcej niż 0,5 m – przy zachowaniu użytkowej szerokości chodnika nie mniejszej niż 2 m oraz zapewnieniu bezpieczeństwa ruchu dla osób z dysfunkcją narządu wzroku.
Skrzydła drzwiowe i okienne oraz kraty, okiennice lub inne osłony, w pozycji otwartej lub zamkniętej, nie mogą zawężać szerokości użytkowej chodnika usytuowanego bezpośrednio przy ścianie zewnętrznej budynku, w której się znajdują, jak również zawężać szerokości użytkowej zewnętrznych schodów i pochylni.
W budynku mieszkalnym, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, wyposażonym w dźwigi, należy zapewnić osobom niepełnosprawnym dojazd z poziomu terenu i dostęp na wszystkie użytkowe kondygnacje.
W przypadku wbudowywania lub przybudowywania szybu dźwigowego do istniejącego budynku dopuszcza się usytuowanie drzwi przystankowych na poziomie spocznika międzypiętrowego, jeżeli zostanie zapewniony dostęp do kondygnacji użytkowej osobom niepełnosprawnym.
W niskim budynku zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, niewymagającym wyposażenia w dźwigi, należy zainstalować urządzenia techniczne, zapewniające osobom niepełnosprawnym dostęp na kondygnacje z pomieszczeniami użytkowymi, z których będą korzystać.

Wejścia do budynków, drzwi

Położenie drzwi wejściowych do budynku oraz kształt i wymiary pomieszczeń wejściowych powinny umożliwiać dogodne warunki ruchu. Drzwi wejściowe do budynku i ogólnodostępnych pomieszczeń użytkowych powinny mieć w świetle ościeżnicy co najmniej szerokość 0,9 m i wysokość 2 m.
W przypadku zastosowania drzwi zewnętrznych dwuskrzydłowych szerokość skrzydła głównego nie może być mniejsza niż 0,9 m. Wysokość progów w drzwiach nie może przekraczać 20 mm.
W wejściach do budynku i ogólnodostępnych pomieszczeń użytkowych mogą być zastosowane drzwi obrotowe lub wahadłowe, pod warunkiem usytuowania przy nich drzwi rozwieranych lub rozsuwanych, przystosowanych do ruchu osób niepełnosprawnych, oraz spełnienia wymagań dotyczących drzwi stanowiących wyjście ewakuacyjne z pomieszczenia oraz na drodze ewakuacyjnej.
W budynku użyteczności publicznej drzwi wewnętrzne, z wyjątkiem drzwi do pomieszczeń technicznych i gospodarczych, powinny mieć co najmniej szerokość 0,9 m i wysokość 2 m w świetle ościeżnicy. Drzwi nie powinny mieć progów. Drzwi otwierające się systemem tradycyjnym powinny mieć klamkę umieszczoną na wysokości 0,85 – 1,1 m od poziomu podłogi. Zamiast klamek, stwarzających możliwość zaczepienia ubraniem, bezpieczniej jest stosować uchwyty,
które należy umieszczać tak, aby oś pozioma uchwytu znajdowała się nie wyżej niż 1 m i nie niżej niż 0,9 m od poziomu podłogi.
Skrzydła drzwiowe wykonane z przezroczystych tafli powinny być oznakowane w sposób widoczny i wykonane z materiału zapewniającego bezpieczeństwo użytkowników w przypadku stłuczenia. Przezroczyste ściany działowe, znajdujące się w pomieszczeniach pracy, w pobliżu takich pomieszczeń lub wzdłuż przejść – muszą być jednoznacznie oznakowane oraz wykonane z materiału odpornego na rozbicie lub tak osłonięte, aby niemożliwe było zetknięcie się pracownika ze ścianą lub jego zranienie w razie rozbicia tej ściany. Oznakowanie drzwi to – na przykład – wprowadzenie odmiennego, silnie kontrastującego koloru lub faktury obramowania drzwi w stosunku do tła, albo zastosowanie odmiennego koloru płaszczyzny skrzydeł drzwiowych w stosunku do ściany.

Konstrukcja okien

Skrzydła okien, świetliki oraz nawietrzaki okienne, wykorzystywane do przewietrzania pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, należy wyposażyć w urządzenia pozwalające na łatwe ich otwieranie i regulowanie wielkości otwarcia z poziomu podłogi lub pomostu przez osoby niepełnosprawne, jeżeli nie przewiduje się korzystania z pomocy innych współużytkowników.
Okna w pomieszczeniach przewidzianych do korzystania przez osoby niepełnosprawne powinny mieć urządzenia przeznaczone do ich otwierania, usytuowane nie wyżej niż 1,2 m nad poziomem podłogi.

Grzejniki

W pomieszczeniu przeznaczonym na zbiorowy pobyt osób niepełnosprawnych na grzejnikach centralnego ogrzewania należy umieszczać osłony, ochraniające od bezpośredniego kontaktu z elementem grzejnym.

Nawierzchnia, zmiana poziomu podłogi

Nawierzchnia dojść do budynków, schodów i pochylni zewnętrznych i wewnętrznych, ciągów komunikacyjnych w budynku oraz podłóg w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, a także posadzki w garażu, powinna być wykonana z materiałów niepowodujących niebezpieczeństwa poślizgu.
W budynku użyteczności publicznej pomieszczenia ogólnodostępne ze zróżnicowanym poziomem podłóg powinny być przystosowane do ruchu osób niepełnosprawnych.
W budynku użyteczności publicznej, produkcyjnym i magazynowym, w miejscach, w których następuje zmiana poziomu podłogi, należy zastosować rozwiązania techniczne, plastyczne lub inne sygnalizujące tę różnicę.

Pochylnie i schody

Maksymalne nachylenie pochylni do ruchu pieszego i dla osób niepełnosprawnych, poruszających się przy użyciu wózka inwalidzkiego, gdy pochylnia jest usytuowana na zewnątrz budynku bez przykrycia i przy jej wysokości do 0,15 m – nie może przekraczać 15%, przy wysokości pochylni do 0,5 m – 8%, przy wysokości pochylni ponad 0,5 m – 6%. Gdy pochylnia jest usytuowana wewnątrz budynku lub pod dachem maksymalne jej nachylenie, przy wysokości do 0,15 m nie może przekraczać 15%, przy wysokości do 0,5 m – 10%, a przy wysokości ponad 0,5 m – 8%.
Pochylnie do ruchu pieszego i dla osób niepełnosprawnych, mające długość ponad 9 m, powinny być podzielone na krótsze odcinki, przy zastosowaniu spoczników o długości co najmniej 1,4 m.
Pochylnie przeznaczone dla osób niepełnosprawnych powinny mieć szerokość płaszczyzny ruchu 1,2 m, krawężniki o wysokości co najmniej 0,07 m i obustronne poręcze, umieszczone na wysokości 0,75 m i 0,9 m od płaszczyzny ruchu, przy czym odstęp między nimi powinien mieścić się w granicach od 1 m do 1,1 m.
Długość poziomej płaszczyzny ruchu na początku i na końcu pochylni powinna wynosić co najmniej 1,5 m. Powierzchnia spocznika przy pochylni dla osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach inwalidzkich powinna mieć wymiary co najmniej 1,5 x 1,5 m poza polem otwierania skrzydła drzwi wejściowych do budynku.
Poręcze przy schodach zewnętrznych i pochylniach, przed początkiem i za końcem, należy przedłużyć o 0,3 m oraz zakończyć w sposób zapewniający bezpieczne użytkowanie.
Nawierzchnia dojść do budynków, schodów i pochylni zewnętrznych i wewnętrznych, ciągów komunikacyjnych w budynku oraz podłóg powinna być wykonana z materiałów nie powodujących niebezpiecznego poślizgu.
Krawędzie stopni schodów w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i użyteczności publicznej powinny wyróżniać się kolorem kontrastującym z kolorem posadzki.
W budynku użyteczności publicznej, produkcyjnym i magazynowym, powierzchnie spoczników schodów i pochylni powinny mieć wykończenie wyróżniające je odcieniem, barwą bądź fakturą, co najmniej w pasie 30 cm od krawędzi rozpoczynającej i kończącej bieg schodów lub pochylni.
Schody zewnętrzne i wewnętrzne, służące do pokonania wysokości przekraczającej 0,5 m, powinny być zaopatrzone w balustrady lub inne zabezpieczenia od strony przestrzeni otwartej.
Wymienione schody zewnętrzne i wewnętrzne, w budynku użyteczności publicznej powinny mieć balustrady lub poręcze przyścienne, umożliwiające lewo- i prawostronne ich użytkowanie. Przy szerokości biegu schodów większej niż 4 m należy zastosować dodatkową balustradę pośrednią.
l Poręcze przy schodach i pochylniach powinny być oddalone od ścian, do których są mocowane, co najmniej 0,05 m.

Pomieszczenia higieniczno-sanitarne

W budynku użyteczności publicznej i zakładu pracy należy urządzić ustępy ogólnodostępne. Ustępy powinny mieć wejścia z dróg komunikacji ogólnej.
W budynku, na kondygnacjach dostępnych dla osób niepełnosprawnych, co najmniej jedno z ogólnodostępnych pomieszczeń higieniczno-sanitarnych powinno być przystosowane dla tych osób przez: zapewnienie przestrzeni manewrowej o wymiarach co najmniej 1,5 x 1,5 m, stosowanie w tych pomieszczeniach i na trasie dojazdu do nich drzwi bez progów, zainstalowanie odpowiednio przystosowanej, co najmniej jednej miski ustępowej i umywalki, a także jednego natrysku, jeżeli ze względu na przeznaczenie przewiduje się w budynku takie urządzenia, zainstalowanie uchwytów ułatwiających korzystanie z urządzeń higieniczno-sanitarnych.
Dopuszcza się stosowanie dla osób niepełnosprawnych pojedynczego ustępu bez przedsionka oddzielającego go od komunikacji ogólnej.
W ustępach należy stosować drzwi do kabin ustępowych przystosowanych dla potrzeb osób niepełnosprawnych otwierane na zewnątrz, o szerokości co najmniej 0,9 m.
Odległość od stanowiska pracy chronionej do najbliższego ustępu nie może być większa niż 50 m.
Kabina natryskowa zamknięta, z urządzeniami przystosowanymi do korzystania przez osoby niepełnosprawne poruszające się na wózkach inwalidzkich, powinna mieć powierzchnię nie mniejszą niż 2,5 m2 i szerokość co najmniej 1,5 m oraz być wyposażona w urządzenia wspomagające, umożliwiające korzystanie z kabiny zgodnie z przeznaczeniem. Bezpośrednio przy kabinach natryskowych powinna znajdować się kabina ustępowa.

Urządzenia dźwigowe

Co najmniej jeden z dźwigów służących komunikacji ogólnej w budynku z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi, a także w każdej wydzielonej w pionie, odrębnej części (segmencie) takiego budynku, powinien być przystosowany do przewozu mebli, chorych na noszach i osób niepełnosprawnych.
Kabina dźwigu osobowego dostępna dla osób niepełnosprawnych powinna mieć szerokość co najmniej 1,1 m i długość 1,4 m, poręcze na wysokości 0,9 m oraz tablicę przyzywową na wysokości od 0,8 m do 1,2 m w odległości nie mniejszej niż 0,5 m od naroża kabiny z dodatkowym oznakowaniem dla osób niewidomych i informacją głosową.
Dostęp do dźwigu powinien być zapewniony z każdej kondygnacji użytkowej. Nie dotyczy to kondygnacji nadbudowanej lub powstałej w wyniku adaptacji strychu na cele użytkowe.
Różnica poziomów podłogi kabiny dźwigu, zatrzymującego się na kondygnacji użytkowej, i posadzki tej kondygnacji przy wyjściu z dźwigu nie powinna być większa niż 20 mm.
Odległość pomiędzy zamkniętymi drzwiami przystankowymi dźwigu a przeciwległą ścianą lub inną przegrodą powinna wynosić co najmniej: dla dźwigów osobowych – 1,6 m, dla dźwigów towarowych małych – 1,8 m, dla dźwigów szpitalnych i towarowych – 3 m.

Źródło: https://www.pip.gov.pl/pl/f/v/249801/Niepelnosprawni.%20Wymagania%20techniczno-budowlane.pdf

Wyznaczenie administratora targowiska w uchwale rady gminy niedozwolone

Z punktu widzenia podanej problematyki na uwagę zasługują regulacje zawarte w art. 40 ust. 2 pkt 4 SamGminU oraz art. 3 i art. 5 UłatwHandRolDomU.

Z pierwszej regulacji wynika, że na podstawie SamGmminU organy gminy mogą wydawać akty prawa miejscowego w zakresie zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. W drugiej grupie przepisów podano zaś, że miejsce do prowadzenia handlu w piątki i soboty przez rolników i ich domowników wyznacza rada gminy w drodze uchwały.

Wyznaczając miejsce, o którym mowa w ust. 1, rada gminy bierze pod uwagę w szczególności dogodną komunikację, bliską lokalizację z centrum danej gminy lub miasta lub bliską lokalizację miejsc atrakcyjnych turystycznie. Nadto, rada gminy uchwala regulamin określający zasady prowadzenia handlu w piątki i soboty przez rolników i ich domowników na wyznaczonych miejscach, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Sygnalizowana problematyka była przedmiotem oceny prawnej w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Lubelskiego z 6.6.2022 r. (Nr PN-II.4131.271.2022), na mocy którego zakwestionowano zapisy przewidujące, że:

(…) administratorem Targowiska Miejskiego jest Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w (…)

(…) do kontroli przestrzegania niniejszego regulaminu uprawniony jest Administrator.

W analizie prawnej organ nadzoru zwrócił uwagę na fakt, że organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, realizując przysługujące mu kompetencje powinien ściśle uwzględniać wytyczne zawarte w upoważnieniu ustawowym. Każde unormowanie wykraczające poza udzielone upoważnienie jest naruszeniem normy upoważniającej i zarazem naruszeniem konstytucyjnych warunków legalności aktu prawa miejscowego wydanego na podstawie upoważnienia ustawowego. Nadto zaakcentowano, że powyższa regulacja nie mieści się w granicach upoważnienia wynikającego z art. 5 ustawy o ułatwieniach w prowadzeniu handlu w piątki i soboty przez rolników oraz ich domowników oraz art. 40 ust. 2 pkt 4 SamGminU. Organ nadzoru wskazał również, że zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 GospKomU, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego postanawiają o wyborze sposobu prowadzenia i form gospodarki komunalnej. Oznacza to, że rada gminy może jedynie określić sposób i formę prowadzenia gospodarki komunalnej. W żaden natomiast sposób nie można wysnuć z przytoczonej normy kompetencyjnej, upoważnienia dla rady gminy do stanowienia w kwestii podmiotu wykonującego to zadanie. Zgodnie bowiem z art. 30 ust. 2 pkt 3 SamGminU, do zadań wójta (burmistrza, prezydenta miasta) należy w szczególności gospodarowanie mieniem komunalnym.

Orzecznictwo

Tym samym wybór konkretnego podmiotu administrującego targowiskiem oraz określenie zakresu przysługujących mu uprawnień należy do kompetencji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) jako organu gminy gospodarującego mieniem komunalnym. Nie może on natomiast subdelegować przyznanej mu kompetencji na organ stanowiący. Stąd, zadania związanego z gospodarowaniem mieniem komunalnym nie może przejmować żaden inny podmiot, a także przedmiotowa uchwała nie może określać administratora targowiska (por. wyrok WSA we Wrocławiu z 30.9.2014 r., III SA/Wr 476/14, wyrok NSA z 21.9.2007 r., II FSK 1008/06).

Podsumowując, stanowisko wojewody jest uzasadnione. W uchwale w sprawie wyznaczenia miejsc targowych do handlu przez rolników (domowników) nie można ujmować zapisów dotyczących podmiotu administrującego targowiskiem oraz określenie zakresu przysługujących mu uprawnień.

Źródło: http://edziennik.lublin.uw.gov.pl.

Zmiany Polskiego Ładu wpływające na rozliczanie płac od 1.7.2022 r.

Ustawa z 9.6.2022 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa) przewiduje dwa terminy wejścia w życie proponowanych w nim rozwiązań. Pierwsza grupa nowości w ustawie z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej: PDOFizU) ma obowiązywać od 1.7.2022 r. Drugą natomiast trzeba będzie stosować od 1.1.2023 r.

Skala podatkowa

Od 1.7.2022 r. pierwsza stawka podatkowa spadnie z 17% do 12% przy zachowaniu progu jej obowiązywania w wysokości 120 000 zł rocznie – patrz tabela. Będzie miała jednak zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1.1.2022 r. (art. 18 ust. 1 ustawy). Ma to dwa skutki. Po pierwsze, już z początkiem lipca zatrudniający (pracodawcy, zleceniodawcy, świadczeniodawcy) zaczną pobierać od wynagrodzeń należnych ze stosunków pracy i stosunków cywilnoprawnych 12% podatku (art. 23 ust. 1 ustawy). Po drugie, finalna korzyść z obniżenia stawki podatkowej o 5% będzie odczuwalna dla podatników (pracownicy, zleceniobiorcy, wykonawcy dzieła) w rozliczeniu rocznym za 2022 r.

Skala podatkowa od 1.7.2022 r.

Podstawa obliczenia podatku w złotych		Podatek wynosi
Ponad	do	Podatek wynosi
	120 000	12% minus kwota zmniejszająca podatek 3600 zł
120 000		10 800 zł + 32% nadwyżki ponad 120 000 zł

Kwota zmniejszająca podatek

Z obniżeniem pierwszej stawki podatkowej wiąże się redukcja kwoty zmniejszającej podatek. Od 1.7.2022 r. (z zastosowaniem do dochodów/przychodów od 1.1.2022 r.) będzie wynosić:

3600 zł w ujęciu rocznym (obecnie 5100 zł),
300 zł (1/12 x 3600 zł) w ujęciu miesięcznym (obecnie 425 zł) – o tę kwotę pracodawca zmniejszy zaliczkę podatkową od wynagrodzenia, jeśli pracownik złoży PIT-2.

Zwolnienia „zerowy PIT”

Od 1.1.2022 r. obowiązują cztery zwolnienia podatkowe zwane „zerowy PIT”, które potocznie są określane ulgami: dla młodych (art. 21 ust. 1 pkt 148 PDOFizU), na powrót (art. 21 ust. 1 pkt 152 PDOFizU), dla dużych rodzin (art. 21 ust. 1 pkt 153 PDOFizU) oraz pracujących seniorów (art. 21 ust. 1 pkt 154 PDOFizU). Przychody osób, które spełniają warunki do ich uzyskania, są wolne od podatku do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, jeżeli ich źródłem jest:

stosunek: służbowy, pracy, spółdzielczy oraz pracy nakładczej,
umowa zlecenia, o jakiej mowa w art. 13 pkt 8 PDOFizU,
pozarolnicza działalność gospodarcza, z której przychody są opodatkowane w trybie art. 27, art. 30c albo art. 30ca PDOFizU albo na mocy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Katalog źródeł dla każdej z tych ulg został poszerzony o zasiłek macierzyński, przysługujący na mocy przepisów o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Ta zmiana będzie obowiązywała od 1.7.2022 r., lecz z zastosowaniem do przychodów od 1.1.2022 r. (art. 18 ust. 1 w zw. z art. 31 projektu).

Ulga dla klasy średniej

1.7.2022 r. zniknie tzw. ulga dla klasy średniej za sprawą uchylenia art. 26 ust. 1 pkt 2aa, ust. 4a-4c oraz art. 32 ust. 2a i 2b PDOFizU. Od 1.1.2022 r. przysługuje ona pracownikom o przychodach rocznych od 68 412 zł do 133 692 zł oraz miesięcznych od 5701 zł do 11 141 zł (art. 26 ust. 1 pkt 2aa i art. 32 ust. 2a PDOFizU). Do przychodów osiągniętych przez nich od tego dnia przestanie ona mieć zastosowanie (art. 14 ust. 2 projektu).

Pracodawcy mają przestać uwzględniać ulgę w rozliczeniach wynagrodzeń od 1.7.2022 r., natomiast pracownicy uzyskają zwrot różnicy, jaka wystąpi w ich zeznaniu rocznym między ustalonym podatkiem a hipotetycznym (art. 14 ust. 3 i art. 22 projektu).

Mechanizm podwójnego liczenia zaliczki

Od 1.7.2022 r. zatrudniający nie będą musieli podwójnie liczyć zaliczek podatkowych (raz według zasad obawiających do 31.12.2021 r., drugi raz – od 1.1.2022 r.), ponieważ art. 53a PDOFizU straci moc tego dnia (art. 1 pkt 41 i art. 14 ust. 3 projektu). Obecnie zmusza ich do tego zapisany w tym przepisie mechanizm przedłużenia terminów pobrania i wpłaty zaliczki podatkowej. Dotyczy on przychodów ze stosunków: pracy, służbowego, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy, w spółdzielniach pracy – wypłat z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej, jak również umów zlecenia (art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 8 PDOFizU). Jednak tylko tych, które:

miesięcznie nie przekraczają 12 800 zł, przy czym ten limit obowiązuje odrębnie dla każdego źródła przychodu,
przysługują w okresie od 1.1.2022 r. do 31.12.2022 r.

Za uchyleniem mechanizmu podwójnego liczenia zaliczek pójdzie zwolnienie zatrudniających od obowiązku poboru i wpłacenia nadwyżki zaliczki, której nie pobiorą do 30.6.2022 r. (art. 28 ustawy). Z kolei zaliczkę pobraną w lipcu 2022 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do 30.6.2022 r. będą musieli zwrócić podatnikowi w części, która przekracza zaliczkę obliczoną według zasad od 1.7.2022 r. (art. 21 ustawy).

Oświadczenia i wnioski

Od 1.1.2023 r. zmienią się zasady składania przez podatników oświadczeń i wniosków mających wpływ na obliczenie zaliczki podatkowej. Będą mogły być wnoszone na piśmie albo w inny sposób przyjęty u danego zatrudniającego, w tym według ustalonego wzoru (nowy art. 31a ust. 1 i 2 PDOFizU). W razie zmiany okoliczności muszą być wycofane albo zmodyfikowane poprzez złożenie nowego oświadczenia albo wniosku. Obowiązkiem zatrudniającego będzie ich uwzględnianie najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał (zasada niezmieniona w stosunku do obecnego stanu prawnego). Nie będzie mógł też żądać ich przedkładania w kolejnych latach podatkowych, o ile odrębne przepisy nie dadzą mu do tego podstawy (nowy art. 31a ust. 5-6 PDOFizU).

Od 1.1.2023 r. możliwość złożenia PIT-2 (oświadczenie o stosowanie kwoty zmniejszającej zaliczkę podatkową) będzie ograniczona do maksymalnie trzech zatrudniających. Ma ono również wskazywać, który z nich będzie odliczał 1/12, 1/24 lub 1/36 kwoty zmniejszającej (nowy art. 31b ust. 2-3 PDOFizU). Prawo złożenia PIT-2 będzie przysługiwać zleceniobiorcom i innym osobom wykonującym działalność osobiście.

Ważne

Oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczenie zaliczki podatkowej złożone przed 1.1.2023 r. zachowają moc (art. 22 ustawy).

Zaliczka podatkowa

Na podstawie nowego art. 31c PDOFizU zatrudniający ma prawo do niepobierania od 1.1.2023 r. zaliczek podatkowych w danym roku podatkowym, jeżeli podatnik złoży wniosek w tej sprawie. Uprawnienie do zawnioskowania przysługuje w razie przewidywań, że uzyskane dochody podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej nie przekroczą w roku podatkowym kwoty 30 000 zł. Gdy takie przekroczenie wystąpi, zatrudniający będzie obliczał zaliczkę bez pomniejszenia o kwotę zmniejszającą.

1.1.2023 r. nastąpią również modyfikacje w sposobie obliczania zaliczek podatkowych przez pracodawców na skutek nadania nowego brzmienia art. 32 PDOFizU. Zatrudniający będzie musiał m.in. uwzględnić odpowiednią kwotę zmniejszającą (1/12, 1/24 lub 1/36) – zgodnie ze wskazaniem podatnika, a także wniosek pracownika o niestosowanie kosztów uzyskania przychodów. Natomiast już 1.7.2022 r. ma odliczać z podstawy opodatkowania składkę związkową w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 500 zł (obecnie 300 zł), co wynika ze zmiany w art. 26 ust. 1 pkt 2c PDOFizU.

Zaloguj się do Legalis Administracja

Najważniejsze rozwiązania

Wypróbuj Legalis Administracja przez 7 dni

Zaloguj się do Legalis Administracja