Posiedzenie Rady EPSCO w Brukseli z udziałem MRiPS

Podczas posiedzenia Rady odbył się szereg debat m.in. na temat Europejskiego Semestru 2023. Europejski semestr to procedura, podczas której koordynuje się w UE politykę gospodarczą, fiskalną, zatrudnieniową i społeczną. W ramach procedury, Komisja

Europejska przygotowuje sprawozdanie dla każdego państwa z realizacji przez niego zaleceń z poprzedniego roku oraz proponuje zalecenia na kolejny rok.

Nie zabrakło też dyskusji dotyczącej polityki demograficznej oraz strategii opiekuńczej. Jak podkreśla minister rodziny i polityki społecznej, rozmowy na szczeblu unijnym są potrzebne w wypracowaniu kompleksowych i długofalowych rozwiązań. To również okazja do wymiany dobrych praktyk i doświadczeń.

Źródło:

gov.pl

Konieczność nadzoru nad umowami z właścicielami nieruchomości poza gminnym systemem gospodarowania odpadami

W kontekście podanej problematyki odnieść się należy do przepisów CzystGmU szczególnie art. 6, gdzie w ust. 1 postanowiono, że właściciele nieruchomości, którzy pozbywają się z terenu nieruchomości nieczystości ciekłych, oraz właściciele nieruchomości, którzy nie są obowiązani do ponoszenia opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi na rzecz gminy, wykonując obowiązek określony w art. 5 ust. 1 pkt 3b, są obowiązani do udokumentowania w formie umowy korzystania z usług wykonywanych przez:
1) gminną jednostkę organizacyjną lub przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych lub osadników w instalacjach przydomowych oczyszczalni ścieków i transportu nieczystości ciekłych lub
2) gminną jednostkę organizacyjną lub przedsiębiorcę odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości, wpisanego do rejestru działalności regulowanej, o którym mowa w art. 9b ust. 2,
– przez okazanie takich umów i dowodów uiszczania opłat za te usługi.

W ust. 2 postanowiono, że rada gminy określa, w drodze uchwały, górne stawki opłat ponoszonych przez właścicieli nieruchomości za usługi, o których mowa w ust. 1.

Ponadto, rada gminy, określając stawki opłat, o których mowa w ust. 2, może stosować zróżnicowane stawki w zależności od gęstości zaludnienia na danym obszarze gminy oraz odpowiednio odległości od miejsca przetwarzania odpadów komunalnych, stacji zlewnej, a także właściwości nieczystości ciekłych.

Natomiast w ust. 5a postanowiono, że wójt, burmistrz lub prezydent miasta kontroluje:

1) posiadanie umów, o których mowa w ust. 1;

2) zgodność postanowień umów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, z wymaganiami określonymi w regulaminie oraz ze sposobem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 4a ust. 1;

3) dowody uiszczania opłat za usługi, o których mowa w ust. 1, lub inny sposób udokumentowania wykonania obowiązków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3b.

W kontekście poruszonego zagadnienia należy odnotować stanowisko zawarte w wystąpieniu pokontrolnym RIO w Łodzi (znak WK-602/35/2022), opublikowanym na stronie RIO w Łodzi 29.11.2022 r.

We wskazanym dokumencie podano m.in., że: gmina nie prowadziła kontroli i nadzoru nad zawartymi umowami, zgodnie z wymogami wynikającymi z art. 6 ust.5a CzystGmU. Gmina nie dysponuje tym samym danymi o liczbie właścicieli nieruchomości, którzy nie zawarli umów o świadczenie usług, o których mowa w art. 6 ust. 1. Brak kontroli i nadzoru nad tym obszarem utrzymania czystości i porządku w Gminie (…) powoduje brak działań, które Gmina powinna podjąć, a o których mowa w art.6 ust. 6–12 CzystGmU, a w szczególności: zorganizowanie odbierania odpadów komunalnych w przypadku właścicieli nieruchomości, którzy nie zawarli umów; wydanie z urzędu decyzji, w której Burmistrz ustala obowiązek uiszczania opłat za odbieranie odpadów komunalnych.

Natomiast w ramach wniosku pokontrolnego nakazano gminie, aby zapewniła podejmowanie działań kontrolnych, zgodnie z wymogiem określonym w art. 6 ust.5a i nast. CzystGmU.

Podsumowując, stanowisko organu kontroli ma prawne uzasadnienie. Gmina powinna weryfikować, czy właściciele nieruchomości nieobjęci gminnym systemem gospodarowania odpadami, wykonują swoje powinności związane z samodzielnym zapewnieniem odbierania ich odpadów, na potwierdzenie czego powinni dysponować umowami z uprawnionymi podmiotami.

Źródło: https://bip.lodz.rio.gov.pl

Ryczałt albo ekwiwalent z tytułu pracy zdalnej wpłyną na wydatki budżetowe JST

W dniu 1.12.2022 r. została uchwalona ustawa o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw. Ustawa trafiła do Senatu.

Wskazana ustawa wprowadziła wiele różnych rozwiązań legislacyjnych, w tym związanych z tzw. pracą zdalną. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że przepisy z tym związane mogą spowodować obciążenie finansowe budżetów JST.

W pierwszej kolejności warto wspomnieć o regulacji:

Praca może być wykonywana całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość (praca zdalna).

Jednak szczególną uwagę warto zwrócić uwagę na przepisy zgrupowane w ramach nowego art. 6724 ww. Kodeksu. Tamże postanowiono, że pracodawca jest obowiązany:

1) zapewnić pracownikowi wykonującemu pracę zdalną materiały i narzędzia pracy, w tym urządzenia techniczne, niezbędne do wykonywania pracy zdalnej,

2) zapewnić pracownikowi wykonującemu pracę zdalną instalację, serwis, konserwację narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych, niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej lub pokryć niezbędne koszty związane z instalacją, serwisem, eksploatacją i konserwacją narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych, niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej, a także pokryć koszty energii elektrycznej oraz usług telekomunikacyjnych niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej,

3) pokryć inne koszty niż koszty określone w pkt 2 bezpośrednio związane z wykonywaniem pracy zdalnej, jeżeli zwrot takich kosztów został określony w porozumieniu, o którym mowa w art. 6720 § 1 i 2, regulaminie, o którym mowa w art. 6720 § 3 i 4, poleceniu, o którym mowa w art. 6719 § 3, albo porozumieniu, o którym mowa w art. 6720 § 5 zdanie drugie;

4) zapewnić pracownikowi wykonującemu pracę zdalną szkolenia i pomoc techniczną niezbędne do wykonywania tej pracy.

Natomiast w pozostałych regulacjach prawnych dookreślono aspekty finansowe związane z pracą zdalną, w tym ekwiwalent pieniężny oraz ryczałt.

Więcej treści o prawie pracy po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Wypróbuj! Sprawdź

I tak, według ust. 3 – w przypadku, o którym mowa w § 2, pracownikowi wykonującemu pracę zdalną przysługuje ekwiwalent pieniężny w wysokości ustalonej z pracodawcą. Zgodnie zaś z ust. 4 – obowiązek pokrycia kosztów, o których mowa w § 1 pkt 2 i 3, albo wypłaty ekwiwalentu, o którym mowa w § 3, może być zastąpiony obowiązkiem wypłaty ryczałtu, którego wysokość odpowiada przewidywanym kosztom ponoszonym przez pracownika w związku z wykonywaniem pracy zdalnej.

Następnie dodano, że przy ustalaniu wysokości ekwiwalentu albo ryczałtu bierze się pod uwagę w szczególności normy zużycia materiałów i narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych, ich udokumentowane ceny rynkowe oraz ilość materiału wykorzystanego na potrzeby pracodawcy i ceny rynkowe tego materiału, a także normy zużycia energii elektrycznej oraz koszty usług telekomunikacyjnych.

Podsumowując, przywołane wyżej regulacje prawne niewątpliwie wpłyną na zwiększone wydatki budżetowe, szczególnie w tym przypadkach, w których pracodawca (w tym samorządowy) będzie związany wnioskiem pracownika. Te sytuacje określono także w nowelizacji, o czym świadczy przede wszystkim § 6 w art. 6719 KP, gdzie postanowiono:

Pracodawca jest obowiązany uwzględnić wniosek pracownika, o którym mowa w art. 1421 § 1 pkt 2 i 3, pracownicy w ciąży, pracownika wychowującego dziecko do ukończenia przez nie 4. roku życia, a także pracownika sprawującego opiekę nad innym członkiem najbliższej rodziny lub inną osobą pozostającą we wspólnym gospodarstwie domowym, posiadającymi orzeczenie o niepełnosprawności albo orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, o wykonywanie pracy zdalnej, chyba że nie jest to możliwe ze względu na organizację pracy lub rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika.

Szykują się kolejne zmiany w gospodarce nieruchomościami!

Projekt wprowadza nowe zasady nabywania nieruchomości pozostających w użytkowaniu wieczystym przez użytkowników wieczystych, na podstawie umowy cywilnoprawnej w trybie art. 32 GospNierU. Zdaniem wnioskodawcy przedstawiony projekt stanowi kolejny etap reformy użytkowania wieczystego. Celem zawartych w nim rozwiązań jest umożliwienie nabycia prawa własności użytkownikom wieczystym gruntów, które nie uległy dotąd uwłaszczeniu.

Po 1989 r. użytkowanie wieczyste przestało być konieczną formą prawa do gruntu dla osób fizycznych, jednak nie zakończyło to dyskusji nad zasadnością utrzymywania tego prawa w polskim systemie prawnym. Mając zatem na względzie politykę rządu w zakresie wspierania przedsiębiorczości i innowacyjności, istotne jest zapewnienie stabilności prawnej użytkownikom wieczystym inwestującym na gruntach publicznych, co w perspektywie przełoży się na rozwój przedsiębiorstw i regionów, a w ujęciu globalnym wpłynie na wzrost potencjału gospodarczego kraju.

Projekt zakłada, że sprzedaż nieruchomości gruntowej na rzecz jej użytkownika wieczystego nie może nastąpić wcześniej niż przed upływem 10 lat od dnia zawarcia umowy o oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste. Propozycja zakłada, że wojewoda lub właściwa rada lub sejmik będą mogły ustalić, odpowiednio w drodze zarządzenia lub uchwały, szczegółowe warunki sprzedaży nieruchomości gruntowych na rzecz ich użytkowników wieczystych.

Zmianie ma ulec sposób ustalania ceny sprzedaży prawa użytkowania wieczystego na rzecz użytkownika wieczystego na podstawie art. 69 GospNierU. Cenę nieruchomości gruntowej sprzedawanej jej użytkownikowi wieczystemu ustalać się ma, jako dwudziestokrotność kwoty stanowiącej iloczyn dotychczasowej stawki procentowej opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego oraz wartości nieruchomości gruntowej określonej na dzień zawarcia umowy sprzedaży. Cenę nieruchomości gruntowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, sprzedawanej jej użytkownikowi wieczystemu, ustala się w wysokości nie niższej niż dwudziestokrotność kwoty stanowiącej iloczyn dotychczasowej stawki procentowej opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego oraz wartości nieruchomości gruntowej określonej na dzień zawarcia umowy sprzedaży, jednak nie wyższej niż wartość nieruchomości gruntowej określona na dzień zawarcia umowy sprzedaży. W tym wypadku za dzień udzielenia pomocy publicznej uznaje się dzień zawarcia umowy sprzedaży. Wartość pomocy publicznej odpowiada różnicy pomiędzy wartością nieruchomości gruntowej a ceną tej nieruchomości. W przypadku gdy wartość pomocy publicznej przekracza limit pomocy de minimis, pomocy udziela się do limitu i stosuje się dopłatę do wartości nieruchomości gruntowej, określonej na dzień sprzedaży. Wysokość dopłaty jest ustalana przez właściwy organ w drodze decyzji. Dopłata, będzie mogła zostać uiszczona w pełnej wysokości, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o ustaleniu wysokości dopłaty stała się ostateczna lub w ratach rocznych płatnych przez okres nie dłuższy niż 20 lat, wnoszonych od roku następującego po roku, w którym decyzja o ustaleniu wysokości dopłaty stała się ostateczna. Rozłożona na raty niespłacona część ceny podlega oprocentowaniu według stopy referencyjnej ustalonej zgodnie z Komunikatem Komisji Europejskiej w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz. U. C 14 z 19.1.2008, str. 6). W obecnym kształcie jest to stopa redyskontowa weksli ogłaszana przez NBP.

Zapytaj o konsultację jednego z naszych 140 ekspertów. Sprawdź

Zbycie na nowych zasadach ma być możliwe w terminie roku od dnia wejście w życie ustawy, a użytkownikowi wieczystemu przysługiwać będzie żądanie zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości gruntowej. Żądanie zawarcia umowy sprzedaży nie będzie przysługiwało, jeżeli:

1) w dniu złożenia wniosku nie upłynęło 10 lat od dnia oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste;

2) jeżeli użytkownik wieczysty nie wykonał zobowiązania określonego w umowie użytkowania wieczystego; jeżeli toczy się postępowanie o rozwiązanie umowy użytkowania wieczystego;

3) jeżeli grunt jest wykorzystywany na prowadzenie rodzinnego ogrodu działkowego;

4) w odniesieniu do nieruchomości gruntowej niezabudowanej, z tym zastrzeżeniem, że żądanie zawarcia umowy sprzedaży, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również w odniesieniu do gruntów niezabudowanych, jeżeli użytkownik wieczysty:

Projekt zakłada, że w odniesieniu do PrzekPrUżytWU żądanie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego będzie mogło być zgłoszone do 31.12.2025 r. Jednocześnie stwierdza, że właściwy organ ustala opłatę z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, którą stanowi różnica wartości nieruchomości gruntowej i wartości prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości, określonych według stanu na dzień wydania decyzji. W odniesieniu do nieruchomości wykorzystywanej w dniu wydania decyzji do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 PrPrzed rozłożenie opłaty na raty wymaga zastosowania stopy referencyjnej ustalonej zgodnie z Komunikatem Komisji Europejskiej w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz.U. C 14 z 19.1.2008, str. 6), a nie jak to miało miejsce dotychczas stopy redyskonta weksli NBP. Wartość pomocy publicznej odpowiada różnicy pomiędzy wartością nieruchomości gruntowej podlegającej przekształceniu określoną w celu ustalenia opłaty a kwotą opłaty ustaloną w decyzji. W przypadku gdy wartość pomocy publicznej przekracza limit pomocy de minimis, pomocy udziela się do limitu i stosuje się dopłatę do wartości nieruchomości gruntowej podlegającej przekształceniu określonej w celu ustalenia opłaty. Wysokość dopłaty jest ustalana przez właściwy organ w drodze decyzji.

Ustawa ma wejść w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia

Projekt trafił do opiniowania.

Źródło: https://legislacja.gov.pl/projekt/12366955

System C-KOB

Konto w systemie c-KOB

W celu założenia książki obiektu budowlanego w postaci elektronicznej oraz dokonywania w niej wpisów osoby, o których mowa w art. 60e ust. 1 PrBud, są obowiązane posiadać konto w systemie c-KOB.

Przy zakładaniu konta w systemie c-KOB wprowadza się w tym systemie:

Przy zakładaniu książki obiektu budowlanego w postaci elektronicznej wprowadza się do systemu c-KOB:

Plan sytuacyjny

Osoba wskazana w książce obiektu budowlanego do jej prowadzenia zapewnia dołączenie do książki obiektu budowlanego planu sytuacyjnego.

Plan sytuacyjny zawiera:

W przypadku usytuowania urządzeń przeznaczonych do odcinania instalacji od przyłączy wewnątrz obiektu budowlanego do książki obiektu budowlanego dołącza się opis pozwalający na zlokalizowanie tych urządzeń.

Dostęp do systemu c-KOB o charakterze stałym, czasowym

Organom nadzoru budowlanego oraz innym organom lub służbom uprawnionym do kontroli przestrzegania przepisów w zakresie utrzymania obiektów budowlanych lub do prowadzenia działań ratowniczych zapewnia się dostęp do systemu c-KOB o charakterze:

Dostęp do systemu c-KOB o charakterze stałym przydziela Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego lub podmiot przez niego upoważniony – w zakresie wszystkich książek obiektu budowlanego lub niektórych książek obiektu budowlanego.

Dostęp do systemu c-KOB o charakterze czasowym może przydzielić:

W przypadkach, o których mowa w art. 60l ust. 2 i ust. 3 pkt 1 i 2 PrBud, przydzielenie dostępu do systemu c-KOB następuje na wniosek organu lub służby. Wniosek powinien wskazywać co najmniej:

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego lub organ, któremu przydzielono dostęp do systemu c-KOB o charakterze stałym, może odmówić, w drodze decyzji, przydzielenia dostępu do systemu c-KOB, jeżeli uzna, że cel, który ma zostać zrealizowany przez przydzielony dostęp, nie uzasadnia przydzielenia dostępu. Przydzielenie dostępu do systemu c-KOB następuje na żądanie organu.

Szkolenia zakresu prawa budowlanego i nieruchomości – aktualna lista szkoleń Sprawdź
 

Osoby, w związku z kontrolą, zapewniają osobie przeprowadzającej tę kontrolę dostęp do książki obiektu budowlanego w systemie c-KOB, w tym do dokonania wpisów.

System c-KOB zapewnia:

Pozbawienie dostępu, o którym mowa w art. 60e ust. 1 pkt 1 PrBud, nie może utrudniać lub uniemożliwiać osobom przeprowadzającym kontrole, o których mowa w art. 62 ust. 1 PrBud, wykonywania praw lub obowiązków wynikających z ustawy.

Administrator danych przetwarzanych w systemie, zakres odpowiedzialności

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego jest administratorem danych przetwarzanych w systemie c-KOB oraz odpowiada za jego utrzymanie i rozwój.

W systemie c-KOB są przechowywane dane osobowe:

Uwierzytelnienie i autoryzacja osoby Dostęp do systemu c-KOB następuje przez uwierzytelnienie i autoryzację osoby w tym systemie za pośrednictwem konta.

Przechowywanie książki obiektu budowlanego

System c-KOB zapewnia przechowywanie książki obiektu budowlanego przez okres istnienia obiektu budowlanego.

Po upływie 10 lat od dnia zamknięcia książki obiektu budowlanego dane zgromadzone w systemie c-KOB dotyczące tej książki są automatycznie usuwane, z uwzględnieniem przepisów NarZasArchU.

Dokument elektroniczny

Podpisujący dokument elektroniczny, powinien użyć do tej czynności kwalifikowanego podpisu elektronicznego oraz powinna istnieć możliwość weryfikacji złożonego pod takim dokumentem podpisu. Wiąże się z tym konieczność posiadania przez wojewódzki sąd administracyjny, rozpatrujący skargę na akt administracyjny sporządzony w formie dokumentu elektronicznego, danych umożliwiających taką weryfikację. Tylko bowiem po dokonaniu odpowiedniej weryfikacji złożonego podpisu, sąd administracyjny jest władny stwierdzić, czy zachowane zostały wymogi formalne pozwalające na uznanie ważności zaskarżonego aktu. Dowodem na okoliczność podpisania postanowienia przez osobę widniejącą na wizualizacji postanowienia znajdującego się w aktach administracyjnych, nie może być posiadanie przez nią ważnego certyfikatu, jeżeli z żadnych dokumentów znajdujących się w aktach sprawy administracyjnej nie wynika bowiem, że to właśnie ten certyfikat został użyty do złożenia podpisu. Jak wynika z art. 32 ust. 1 eIDAS, proces walidacji kwalifikowanego podpisu elektronicznego potwierdza ważność kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Sąd powinien był zatem dysponować danymi z których by wynikało, że proces walidacji złożonego pod postanowieniem podpisu, potwierdził prawidłowość dokonania tej czynności.

Dowód może zostać przeprowadzony wyłącznie z dokumentu. Strona internetowa, jako nośnik informacji podlegający zmianom w czasie, nie spełnia przesłanek umożliwiających uznanie jej za dokument. Dowód taki byłby dopuszczalny, gdyby treść strony internetowej na określoną datę została ustalona w sposób wiarygodny, np. przez wydrukowanie treści strony internetowej (jej zrzutu ekranowego).

Dyrektor jednostki budżetowej może samodzielnie umorzyć przedawnione i nieściągalne należności

Koniec każdego roku budżetowego wiąże się z potrzebą porządkowania różnych aspektów związanych z gospodarką finansową danej jednostki, a dotyczy to w szczególności różnego rodzaju należności, w tym nieściągalnych czy przedawnionych. Należności takie występują praktycznie w każdym samorządzie, w każdej jednostce pozostającej w strukturze samorządu.

Z uwagi na poruszoną problematykę należy przypomnieć pewne przepisy FinPubU oraz RachunkU.

W pierwszej z ustaw na uwagę zasługują m.in. art. 40 ust. 1 oraz art. 53 ust. 1 FinPubU. Wynika z ich treści, że jednostki sektora finansów publicznych prowadzą rachunkowość zgodnie z przepisami o rachunkowości, z uwzględnieniem zasad określonych w niniejszej ustawie. Nadto, kierownik jednostki sektora finansów publicznych jest odpowiedzialny za całość gospodarki finansowej tej jednostki, z zastrzeżeniem ust. 5.

Więcej treści o finansach publicznych po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Wypróbuj! Sprawdź
 

Natomiast w art. 4 ust. 5 RachunkU postanowiono, że kierownik jednostki, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, ponosi odpowiedzialność za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości określonych ustawą, w tym z tytułu nadzoru, również w przypadku, gdy określone obowiązki w zakresie rachunkowości – z wyłączeniem odpowiedzialności za przeprowadzenie inwentaryzacji w formie spisu z natury – zostaną powierzone innej osobie lub przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 11 ust. 2, za ich zgodą. Przyjęcie odpowiedzialności przez inną osobę lub przedsiębiorcę powinno być stwierdzone w formie pisemnej. W przypadku, gdy kierownikiem jednostki jest organ wieloosobowy, a nie została wskazana osoba odpowiedzialna, odpowiedzialność ponoszą wszyscy członkowie tego organu.

W kontekście sygnalizowanej problematyki warto odnotować stanowisko zawarte w piśmie Regionalnej Izby Obrachunkowej w Kielcach z 1.3.2022 r. (znak WI.54.11.2022).

W ww. piśmie zajmowano bowiem stanowisko w przedmiocie tego, czy kompetencje do odpisania w straty znacznych należności posiada kierownik jednostki budżetowej (tamże – dyrektor PCPR) czy może jednak organ wykonawczy powiatu (tamże – zarząd powiatu).

W analizie prawnej regionalna izba obrachunkowa wskazała m.in., że przepisy ustawy samorządowej (w ww. przypadku SamPowiatU) nie dają uprawnień organowi wykonawczemu powiatu w zakresie realizacji planów finansowych oraz w zakresie prowadzenia rachunkowości podległych jednostek budżetowych.

Następnie podano, że czynności w zakresie odpisania należności przedawnionych, niezależnie od ich wartości, powinien dokonać kierownik danej jednostki budżetowej, którym w ww. przypadku jest dyrektor PCPR – posiadający status kierownika jednostki sektora finansów publicznych. Dodatkowo wskazano, że wykonanie takiej czynności nie wymaga również formalnej zgody ze strony organu wykonawczego czy opinii tego organu.

Powyższe stanowisko, rzecz jasna, pozostanie także aktualne w relacjach zachodzących w strukturze samorządu gminnego, pomiędzy wójtem gminy a kierownikiem danej jednostki organizacyjnej.

Podsumowując, przepisy FinPubU oraz RachunkU stwarzają samodzielne możliwości prawne dla kierowników jednostek budżetowych JST, do dokonywania m.in. odpisów należności przedawnionych. Jest to stanowisko użyteczne, w szczególności mając na uwadze zbliżający się koniec roku budżetowego.

Źródło: RIO w Kielcach

Od grudnia pracujący renciści i wcześniejsi emeryci mogą dorobić więcej

Kwoty graniczne przychodu zmieniają się co trzy miesiące. Powinny je monitorować osoby, które pobierają renty oraz wcześniejsze emerytury. Po ich przekroczeniu ZUS może zmniejszyć lub zawiesić przyznane świadczenie.

Kwoty graniczne pracujących emerytów i rencistów

Od grudnia 2022 r. do lutego 2023 r. górna granica bezpiecznego dorabiania wynosi 4 536,50 zł brutto. Dodatkowy miesięczny przychód, który nie przekracza tej kwoty, nie spowoduje zmniejszenia emerytury bądź renty. Aby ZUS nie wstrzymał wypłaty świadczenia, przychód ten między grudniem a lutym nie powinien być wyższy niż 8 424,90 zł brutto.

Najniższa granica dorabiania w porównaniu z poprzednim okresem (wrzesień–listopad) wzrosła o 227,10 zł, a próg 130 proc. przeciętnego wynagrodzenia – o 421,70 zł.

Jeśli zarobki, które emeryt lub rencista uzyskuje z dodatkowego przychodu, będą się wahać w granicach od 70 proc. do 130 proc. przeciętnego wynagrodzenia, wówczas świadczenie z ZUS będzie zmniejszone o kwotę przekroczenia. Nie będzie ona jednak wyższa niż kwota maksymalnego zmniejszenia.

Kwota maksymalnego zmniejszenia jest różna dla poszczególnych świadczeń, a od marca 2022 r. do końca lutego 2023 r. wynosi:

Kogo limity nieobowiązują

Na limity osiąganych zarobków przy równoczesnym pobieraniu świadczeń nie muszą zważać osoby, które przeszły na emeryturę po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego, czyli kobiety po 60. roku życia i mężczyźni po ukończeniu 65 lat.

Wciąż masz wątpliwości? Zapytaj eksperta. Sprawdź
 

Bez ograniczeń mogą też dorabiać niektórzy renciści. Są to osoby, które pobierają renty dla inwalidów wojennych lub inwalidów wojskowych, których niezdolność do pracy powstała w związku ze służbą wojskową. Ten przywilej dotyczy także rent rodzinnych, które przysługują po osobach uprawnionych do tych świadczeń.

Do śledzenia kwot granicznych nie są ponadto zobowiązani renciści pobierający rentę rodzinną, która jest kwotowo korzystniejsza od ustalonej emerytury z tytułu ukończenia powszechnego wieku emerytalnego. Te osoby również mogą zarobkować bez ograniczeń.

Źródło:

zus.pl

Nowa specustawa mająca obniżyć koszty ogrzewania gazem w 2023 r. wprowadza nowe zadania dla gmin

Na stronie Sejmu ukazała się w dniu 1.12.2022 r. ustawa o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. w związku z sytuacją na rynku gazu. Wskazana ustawa wprowadza, w okresie od 1.1.2023 r. do 31.12.2023 r., obowiązek stosowania przez sprzedawców paliw gazowych w rozliczeniach z odbiorcami końcowymi paliw gazowych, o których mowa w art. 62b ust. 1 pkt 2 PrEnerg, ceny maksymalnej wynoszącej 200,17 zł/MWh. Dodatkowo, w celu zapewnienia możliwie największej efektywności rozwiązań mitygujących ryzyko wzrostu cen paliw gazowych, wprowadzono rozwiązanie, z którym ww. grupy odbiorców będę uiszczać opłatę za usługi dystrybucyjne na poziomie wynikającym z taryfy zatwierdzonej przez Prezesa URE dla operatora systemu dystrybucyjnego na 2022 r.

Z punktu widzenia gmin, istotne przepisy zawarto w art. 20 ustawy, gdzie m.in. postanowiono:

(…)

2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta dokonuje weryfikacji wniosku o refundację podatku VAT, w szczególności w zakresie zgłoszenia lub wpisania głównego źródła ogrzewania gospodarstwa domowego w centralnej ewidencji emisyjności budynków, o której mowa w art. 27a ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.

(…)

4. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, weryfikuje wniosek o refundację podatku VAT w zakresie:

1) zgłoszenia lub wpisania głównego źródła ogrzewania gospodarstwa domowego w centralnej ewidencji emisyjności budynków, o której mowa w art. 27a ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków,

2) wysokości przeciętnego miesięcznego dochodu, o którym mowa w art. 18 pkt 2, zgodnie z ust. 3

– jednorazowo przy złożeniu pierwszego wniosku o refundację podatku VAT przez odbiorcę paliw gazowych w gospodarstwie domowym, o którym mowa w art. 62b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy – Prawo energetyczne.

5. Przyznanie przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta refundacji podatku VAT nie wymaga wydania decyzji. Odmowa przyznania refundacji podatku VAT, uchylenie lub zmiana wysokości refundacji podatku VAT oraz rozstrzygnięcie w sprawie nienależnie pobranej refundacji podatku VAT wymagają wydania decyzji.

6. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta przesyła wnioskodawcy informację o przyznaniu refundacji podatku VAT na wskazany przez niego adres poczty elektronicznej – o ile wnioskodawca wskazał adres poczty elektronicznej we wniosku o refundację podatku VAT. W przypadku gdy wnioskodawca nie wskazał adresu poczty elektronicznej we wniosku o refundację podatku VAT, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, odbierając ten wniosek od wnioskodawcy, informuje go o możliwości odebrania od tego organu informacji o przyznaniu refundacji podatku VAT.

Jak podano w uzasadnieniu do projektu ww. ustawy, w celu ograniczenia wzrostu kosztów dla odbiorców paliw gazowych w gospodarstwach domowych o najniższych dochodach, zużywających paliwa gazowe do celów grzewczych, zaproponowano mechanizm refundacji podatku od towarów i usług, poniesionego przez tych odbiorców za paliwa gazowe dostarczone w 2023 r., udokumentowane dokumentem potwierdzającym dostarczenie tych paliw do odbiorców. Refundacja podatku VAT przysługiwać będzie gospodarstwu domowemu, które jako główne źródło ogrzewania wykorzystuje kocioł na paliwa gazowe, wpisany lub zgłoszony do centralnej ewidencji emisyjności budynków, a którego przeciętne miesięczne dochody, w przypadku gospodarstwa jednoosobowego nie przekraczają 2100 zł, lub 1500 zł na osobę w przypadku gospodarstwa wieloosobowego. Jako podmioty odpowiedzialne za weryfikację wniosku, wydanie decyzji o przyznaniu refundacji oraz wypłatę refundacji określono wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Na realizację tych zadań podmiotom do nich zobowiązanym, przysługiwać będą środki w wysokości 2% przyznanych środków odbiorcom, którym przysługuje wypłata refundacji.

Podsumowując, kolejna specustawa zawiera ważne rozwiązania legislacyjne związane ze wsparciem podmiotów wykorzystujących ogrzewanie gazowe. Ustawodawca przewiduje szczególną rolę gmin, w procedurze przyznawania refundacji VAT-u dla odbiorców ww. paliwa.

Bądź na bieżąco ze zmianami w prawie. Wypróbuj System Legalis Administracja. Sprawdź
 

Źródło: Sejm

ZUS: Skrócenie czasu na przekazywanie korekt dokumentów rozliczeniowych

Płatnik składek może przekazywać korekty dokumentów rozliczeniowych za okresy:

Po tym czasie ZUS nie przyjmie korekt dokumentów rozliczeniowych, ponieważ nie będzie możliwa zmiana stanu rozliczenia na koncie płatnika składek. Będzie to możliwe jedynie na podstawie prawomocnej decyzji ZUS lub prawomocnego orzeczenia sądu – wyłącznie na koncie ubezpieczonego.

Dlatego każdy płatnik składek powinien zweryfikować dokumenty rozliczeniowe, które przekazał do ZUS za okresy od stycznia 1999 do grudnia 2021 r. Korektę tych dokumentów będzie można przekazać najpóźniej 1 stycznia 2024 r.

Dane w dokumentach rozliczeniowych przekazywanych za styczeń 2022 r. i kolejne miesiące można przekazywać przez okres do 5 lat, liczony od terminu płatności składek za dany miesiąc kalendarzowy obowiązującego płatnika.

System Legalis Administracja – kompleksowe wsparcie każdego urzędnika. Wypróbuj! Sprawdź
 

Źródło:

zus.pl

Praca zdalna z poparciem Sejmu

Przyjęte przez Sejm 1.12.2022 r. zmiany w Kodeksie pracy powstały po licznych konsultacjach ze stroną społeczną i pracodawcami.

Kluczowe zmiany w Kodeksie pracy – praca zdalna

Zgodnie z nowelizacją, praca zdalna będzie pracą wykonywaną całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Szczegóły w tym zakresie będą uzgodnione przy zawieraniu umowy o pracę albo już w trakcie zatrudnienia bez konieczności jej potwierdzania w formie pisemnej.

Pracodawca – co do zasady – nie będzie mógł odmówić pracy zdalnej m.in. kobietom w ciąży, rodzicom którzy wychowują dziecko do 4. roku życia i osobom które opiekują się niepełnosprawnym członkiem rodziny.

Pracodawca będzie zobowiązany do zapewnienia pracownikowi wykonującemu prace zdalną materiałów i narzędzi, w tym urządzeń technicznych. Pokryje on również koszty energii elektrycznej oraz usług telekomunikacyjnych niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej.

Kontrola trzeźwości

Nowela Kodeku pracy, reguluje także zasady przeprowadzania przez pracodawców prewencyjnej kontroli trzeźwości pracowników. Zgodnie z przyjętymi przepisami, taka kontrola nastąpi, jeżeli będzie to niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia pracowników lub innych osób lub ochrony mienia. Pracodawca będzie mógł w tym celu użyć alkomatu lub narkotestu.

Bądź na bieżąco ze zmianami w prawie. Wypróbuj System Legalis Administracja. Sprawdź

Źródło:

gov.pl