Ministerstwo Pracy zaprezentowało aplikacje ePraca

Dzięki nowoczesnej aplikacji ePraca, zgodnie z intencją autorów, znalezienie pracy powinno być szybsze i łatwiejsze. Użytkownik będzie mógł uzyskać bezpłatny dostęp do informacji o tysiącach ofert z całej Polski, targach i giełdach pracy oraz innych wydarzeniach organizowanych przez urzędy pracy. Możliwe będzie także uzyskiwanie informacji dotyczących ofert pracy dostępnych w Centralnej Bazie Ofert Pracy (https://oferty.praca.gov.pl/). Autorzy aplikacji wskazują, że każdego dnia w ePracy dostępnych będą dziesiątki tysięcy ofert oraz setki wydarzeń (targów pracy, giełd pracy, szkoleń, grupowych porad zawodowych itd.).

W aplikacji ePraca możliwe będzie przeglądanie ofert pracy pochodzących z:

Co można znaleźć w aplikacji ePraca? 

Gdzie znaleźć aplikację ePraca?

Obecnie aplikacja jest dostępna tylko sklepie Google Play na urządzenia mobilne z systemem Android, jest ona bezpłatna i każdy w dowolnym momencie może się zdecydować na jej ściągnięcie. Natomiast zgodnie z zapowiedziami resortu rodziny i pracy już wkrótce aplikacja będzie również dostępna na urządzenia z systemem iOS w AppStore. Co oznacza, że użytkownicy iPhone będą musieli jeszcze chwile poczekać, żeby móc z niej skorzystać.  

Przygotowana aplikacja może pozwolić, zwłaszcza wchodzącym na rynek pracy, osobom na przeszukiwanie ofert pracy bez wychodzenia z domu, co szczególnie w obecnych czasach może pomagać zachować bezpieczeństwo a także umożliwić znalezienie oferty, której osoby nieodwiedzające np. urzędów pracy, mogłyby nigdy nie znaleźć. 

Rada gminy nie może kształtować zakresu przedmiotowego umowy w uchwale dotyczącej zasad gospodarowania nieruchomościami gminy

Ponadto na uwagę zasługują regulacje prawne art. 25 ust. 1 i 2 w zw. z art. 23 ust. 1 GospNierU, z których wynika zaś, że gminnym zasobem nieruchomości gospodaruje wójt, burmistrz albo prezydent miasta. Gospodarowanie zasobem polega w szczególności na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 23 ust. 1, a ponadto na sporządzaniu planów wykorzystania zasobu, przygotowywaniu opracowań geodezyjno-prawnych i projektowych, dokonywaniu podziałów oraz scaleń i podziałów nieruchomości, a także wyposażaniu ich, w miarę możliwości, w niezbędne urządzenia infrastruktury technicznej. Wskazany przepis nawiązuje do art. 23 ust. 1, z którego z kolei wynika katalog czynności składających się na gospodarowanie nieruchomościami.

W kontekście podanego zapytania warto jednak odnotować najnowsze stanowisko podane w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Podkarpackiego z 30.9.2021 r. (P-II.131.2.217.2021; źródło: https://edziennik.rzeszow.uw.gov.pl). W orzeczeniu tym organ nadzoru zakwestionował m.in. zapisy odnoszące się do elementów składowych umów dzierżawy i najmu. Rada gminy wskazała bowiem, że w tych umowach powinny być różne klauzule np. umożliwiające wcześniejsze rozwiązanie umowy, czy waloryzację wysokości czynszu.

Podsumowując, wskazane rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może wykraczać poza swoje ustawowe kompetencje, które nie obejmują możliwości kształtowania postanowień umów z przyszłymi najemcami, czy dzierżawcami samorządowych nieruchomości. 

Rada gminy nie może w regulaminie parku wprowadzać przepisów dotyczących organizacji ruchu na drogach tego parku

Materia regulowana wydanym przez organ aktem normatywnym musi wynikać z upoważnienia ustawowego i nie może przekraczać zakresu tego upoważnienia. 

W kontekście podanego zapytania na szczególną uwagę zasługuje stanowisko zawarte w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Podkarpackiego z 23.9.2021 r. (P-II.4131.2.214.2021; źródło: https://edziennik.rzeszow.uw.gov.pl). W orzeczeniu tym organ nadzoru zakwestionował m.in. zapisy odnoszące się do zakazów poruszania się po parku wszelkimi pojazdami, z wyjątkiem wózków inwalidzkich, rowerów, karetek pogotowia, pojazdów służbowych Policji, Straży Miejskiej, Urzędu Miasta, służb komunalnych oraz pojazdów upoważnionych przez urząd miasta. 

W ocenie organu nadzoru ww. zapisy naruszają ww. art. 40 ust. 2 pkt 4 SamGminU. Jak podano w motywach rozstrzygnięcia: Rada Miejska nie bowiem kompetencji do uchwalania organizacji ruchu na drogach parku, gdyż w świetle art. 10 ust. 5 i ust. 7 PrDrog zarządzanie ruchem drogowym na drogach parku miejskiego należy do starosty – jako podmiotu zarządzającego drogami gminnymi albo do burmistrza – jako podmiotu zarządzającego drogami wewnętrznymi (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 21.11.2019 r., II SA/Wr 625/19).

Z przywołanych regulacji prawnych art. 10 ust. 5 i 7 PrDrog wynika, że:

5. Starosta zarządza ruchem na drogach powiatowych i gminnych, z zastrzeżeniem ust. 6.

7. Zarządzanie ruchem na drogach wewnętrznych, w tym w strefie ruchu i strefie zamieszkania, należy do podmiotu zarządzającego tymi drogami.

Podsumowując, wskazane rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może wykraczać poza swoje ustawowe kompetencje, które nie obejmują możliwości określania organizacji ruchu na drogach parku gminnego. Uprawnienia te przypisane są innym organom, w tym w zależności od posiadanego statusu drogi.

Warto także dodać, że organ nadzoru zakwestionował również zapisy przewidujące brak odpowiedzialności właściciela parku za przedmioty pozostawione bez nadzoru albo zagubione. W tym zakresie podano, że delegacja ustawowa z ww. art. 40 ust. 2 SamGminU nie obejmuje upoważnienia do wprowadzania do aktu prawa miejscowego jakichkolwiek przepisów ustalających lub modyfikujących odpowiedzialność cywilną. 

MRiPS: 5,6 % wynosi szacowane bezrobocie we wrześniu 2021 r.

Szacowana przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej stopa bezrobocia rejestrowanego we wrześniu 2021 r. wyniosła 5,6 %. To o 0,2 pkt. proc mniej niż w sierpniu tego roku i o 0,5 pkt. proc. mniej niż we wrześniu 2020 r.

Bezrobocie spada

Począwszy od marca 2021 r. poziom bezrobocia rejestrowanego w Polsce systematycznie spadał. Według wstępnych danych w końcu września 2021 r. w urzędach pracy zarejestrowanych było 936 tys. osób bezrobotnych. 

W porównaniu do stanu z końca sierpnia 2021 r. liczba ta zmniejszyła się o 24,8 tys. osób, czyli o 2,6 %. To oznacza, że tempo spadku było niemal 2-krotnie silniejsze niż miesiąc wcześniej i ponad 6-krotnie silniejsze niż we wrześniu 2020 r. 

W rejestrach bezrobotnych w końcu września 2021 r. było o 87,7 tys. (czyli o 8,6 %) mniej bezrobotnych niż w końcu września 2020 r.

Więcej ofert pracy

We wrześniu 2021 r. – według wstępnych danych – pracodawcy zgłosili do urzędów pracy 121,9 tys. wolnych miejsc pracy i miejsc aktywizacji zawodowej. To o 5,3 tys. (4,6 %) więcej niż w sierpniu 2021 r. i o 10,4 tys. (9,4 %) więcej niż we wrześniu 2020 r.

Sytuacja na rynku pracy w Polsce wg Eurostat

Z najnowszych danych opublikowanych przez Eurostat wynika, że w sierpniu 2021 r. stopa bezrobocia w Polsce – liczona według metodologii Eurostat – wyniosła 3,4 %. Taki sam wynik odnotowano w lipcu 2021 r. 

 

Źródło:

gov.pl

W przetargu ustnym nieograniczonym na sprzedaż nieruchomości o wysokości tzw. postąpienia nie może decydować gmina jako sprzedający

Warunki zbycia nieruchomości w drodze bezprzetargowej ustala się w rokowaniach przeprowadzanych z nabywcą. Z art. 40 GospNierU wynika z kolei, że przetarg przeprowadza się w formie:

1) przetargu ustnego nieograniczonego;

2) przetargu ustnego ograniczonego;

3) przetargu pisemnego nieograniczonego;

4) przetargu pisemnego ograniczonego.

Przetarg ustny ma na celu uzyskanie najwyższej ceny. Przetarg pisemny ma na celu wybór najkorzystniejszej oferty. 

Z punktu widzenia podanej problematyki kluczowe znaczenie mają jednak zapisy PrzetargR, gdzie w § 14 postanowiono m.in., że o wysokości postąpienia decydują uczestnicy przetargu, z tym że postąpienie nie może wynosić mniej niż 1% ceny wywoławczej, z zaokrągleniem w górę do pełnych dziesiątek złotych. Uczestnicy przetargu zgłaszają ustnie kolejne postąpienia ceny, dopóki mimo trzykrotnego wywołania nie ma dalszych postąpień.

Przetarg jest ważny bez względu na liczbę uczestników przetargu, jeżeli przynajmniej jeden uczestnik zaoferował co najmniej jedno postąpienie powyżej ceny wywoławczej.

Po ustaniu zgłaszania postąpień przewodniczący komisji przetargowej wywołuje trzykrotnie ostatnią, najwyższą cenę i zamyka przetarg, a następnie ogłasza imię i nazwisko albo nazwę lub firmę osoby, która przetarg wygrała.

Analizując ww. zapisy należy ogólnie wskazać, że wspomniane postąpienie to po prostu kwota, o jaką oferta danego licytanta przewyższa dotychczasową ofertę innego licytanta.  Co istotne, wysokość tego postąpienia ma określić sam uczestnik przetargu, a nie organizator przetargu. 

Ten aspekt był przedmiotem kontroli RIO w Szczecinie w wystąpieniu pokontrolnym z 9.9.2021 r. (WK.0913.1534.29.K.2021; źródło: https://szczecin.rio.gov.pl). W ustaleniach kontroli podano, że: W latach 2019–2020 w ogłoszeniach o przetargu ustnym nieograniczonym na sprzedaż nieruchomości określono wysokość postąpienia, co było sprzeczne z § 14 ust. 3 PrzetargR (…), zgodnie z którym o wysokości postąpienia decydują uczestnicy przetargu. Jednocześnie RIO nakazała zaniechanie określania wysokości postąpienia w ogłoszeniach o przetargach na sprzedaż nieruchomości.

Podsumowując, ustalenia kontrolne są uzasadnione. O wysokości postąpień każdorazowo decydują uczestnicy ustnego przetargu organizowanego przez gminę. 

Prawo do podwójnych emerytur dla wojskowych rozstrzygnie rozszerzony skład SN

Piotr O. był emerytowanym żołnierzem, który pobierał emeryturę wojskową, przyznaną od 1.7.1999 r. W 2017 r. skierował wniosek do ZUS o przeliczenie i wypłatę emerytury cywilnej, na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. ZUS ustalił, że Piotr O. przed służbą wojskową przepracował niespełna miesiąc – od 1 do 24.9.1968 r. Natomiast służbę wojskową pełnił natomiast od 1.10.1968 r. nieprzerwanie do 30.6.1999 r., po czym przeszedł na emeryturę wojskową. 

Ustalona wysługa emerytalna pana O. na dzień zwolnienia ze służby wojskowej wynosiła 88,75%, a otrzymywana emerytura wojskowa wynosi 75% podstawy wymiaru.

ZUS po rozpatrzeniu wniosku ustalił i przyznał mu emeryturę cywilną od dnia 1.10.2017 r., ale jednocześnie zawiesił jej wypłatę w związku z pobieraniem emerytury wojskowej. Do okresu wysługi emerytalnej wojskowej zaliczono też krótki okres pracy „w cywilu”.

Dwa lata później pan O. skierował do ZUS wniosek o ustalenie aktualnej wysokości emerytury cywilnej i o jej wypłacanie. Zakład tego wniosku nie uwzględnił, powołując się na nieprzedłożenie przez wnioskodawcę nowych dokumentów uzasadniających ponowne przeliczenie emerytury. Wskazał, że okoliczność niepobierania emerytury (z uwagi na jej zawieszenie) nie stanowi przesłanki do jej ponownego przeliczenia. Taka emerytura jest jedynie waloryzowana. Jeżeli chodzi o wypłatę emerytury cywilnej, to zgodnie z art. 95 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej, w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń – wyższe lub wybrane przez zainteresowanego, przy czym zasada ta obowiązuje także w przypadku gdy wnioskodawca prawo do emerytury wojskowej.

Piotr O. odwołał się od tej decyzji do sądu, ale rozpoznający sprawę Sąd Okręgowy w L. oddalił jego odwołanie. Wnioskodawca złożył więc apelację, ale rozpoznający ją wrocławski Sąd Apelacyjny stwierdził, że w sprawie istnieje ważne zagadnienie prawne: czy ubezpieczonemu, urodzonemu po 31.12.1948 r., który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed 2.1.1999 r., i pobiera emeryturę wojskową wynoszącą 75% podstawy jej wymiaru bez doliczenia okresów składkowych poprzedzających zawodową służbę wojskową, jak i przypadających po zakończeniu tej służby, może być wypłacana jednocześnie emerytura z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przysługująca z tytułu powyższych okresów składkowych? Pytanie to skierował do Sądu Najwyższego, który jednak nie udzielił na nie odpowiedzi. Problem okazał się znacznie poważniejszy, gdyż zauważono istotną rozbieżność w orzecznictwie SN: we wcześniejszych orzeczeniach akcentowano bowiem zasadę korzystania z prawa tylko do jednej emerytury. Jednak w wyroku z 24.1.2019 r. (sygn. I UK 426/17), SN uznał za uzasadnione prawo do pobierania dwóch emerytur „wypracowanych” niezależnie od siebie, zwłaszcza w sytuacji braku możliwości obliczenia emerytury wojskowej przy uwzględnieniu „cywilnego” stażu emerytalnego. Wobec tego SN nie zdecydował się na rozstrzygnięcie i przekazał zagadnienie prawne do rozpoznania przez skład 7 sędziów SN. Termin rozpoznania tego pytania przez rozszerzony skład SN nie jest jeszcze znany (postanowienie SN z 22.09.2021 r.; sygn. III UZP 5/21).

W Sejmie trwają prace nad zwiększeniem w 2022 r. dopłat na przewozy autobusowe

Zgodnie z jednym z projektowanych zapisów (art. 63):

W ustawie z dnia 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 717 i 802) użyte w art. 21 oraz w art. 30a ust. 2 wyrazy „31 grudnia 2021 r.” zastępuje się wyrazami „31 grudnia 2022 r.”.

Wskazana regulacja ma dokonać zmian we wspomnianej FundRozwAutobU, w szczególności dotyczy art. 30a FundRozwAutobU, który dotąd miał brzmienie następujące:

1. Od dnia 1 kwietnia 2020 r. dopłatę, o której mowa w art. 23 ust. 1, ustala się w kwocie nie wyższej niż 3,00 zł do 1 wozokilometra przewozu o charakterze użyteczności publicznej. 

2. Kwotę dopłaty, o której mowa w ust. 1, stosuje się do dnia 31 grudnia 2021 r. 

Rzecz jasna chodzi w podanym zakresie o dopłatę do wozokilometra, która ma ulec zwiększeniu jeszcze na 2022 r.

W tym zakresie warto wspomnieć o motywach projektodawcy gdzie wskazano m.in., że: W związku tym, wydłużenie do końca 2022 r. obowiązywania zwiększonej kwoty dopłaty z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej będzie istotnym wsparciem dla jednostek samorządu terytorialnego w zakresie organizowania autobusowego transportu zbiorowego na swoim obszarze i przyczyni się do zwiększenia dostępności do połączeń autobusowych dla mieszkańców. Jest to istotne wsparcie w kontekście pandemii wirusa SARS-CoV-2. 

Inna ważna zmiana z perspektywy samorządów, to projektowany art. 53 gdzie przewiduje się zmiany w PromZatrU. W tym zakresie proponuje się dodano nowych przepisów w tej ustawie m.in., w zakresie:

Art. 108e. 1. W roku 2022 w celu wsparcia samorządów powiatów, realizujących zadania na rzecz aktywizacji bezrobotnych, minister właściwy do spraw pracy przekazuje tym samorządom środki Funduszu Pracy na finansowanie kosztów określonych w ust. 2. 

2. W roku 2022 na dofinansowanie kosztów wynagrodzeń zasadniczych, o których mowa w przepisach o pracownikach samorządowych, oraz składek na ubezpieczenia społeczne od wypłaconego dofinansowania do wynagrodzeń zasadniczych pracowników powiatowego urzędu pracy, realizujących zadania określone ustawą, przeznacza się środki w wysokości 8% kwoty środków ustalonej dla województw na podstawie umów, o których mowa w art. 109 ust. 7, na realizację projektów współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego. 

Z uzasadnienia projektu wynika zaś, że celem wprowadzenia tych przepisów jest wsparcie samorządów powiatów, realizujących zadania na rzecz aktywizacji bezrobotnych. Minister właściwy do spraw pracy w roku 2022 ma przekazać środki Funduszu Pracy na dofinansowanie kosztów wynagrodzeń zasadniczych oraz składek na ubezpieczenia społeczne od wypłaconego dofinansowania do wynagrodzeń zasadniczych pracowników powiatowego urzędu pracy, realizujących zadania określone ustawą.

Podsumowując, obie wskazane propozycje legislacyjne należy ocenić pozytywnie. Ukierunkowane są one na wzmocnienie sytuacji finansowej samorządów w różnych dziedzinach ich działalności w roku budżetowym 2022 r.

Źródło: https://www.sejm.gov.pl/

Przelew na zły numer rachunku? Jeszcze nie wszystko stracone

Kto ponosi odpowiedzialność za to, że źle wpisałem numer przelewu?

Pamiętajmy, zarówno bank nadawcy, jak i bank odbiorcy nie ponoszą odpowiedzialności za błędne wskazanie odbiorcy przez nadawcę przelewu. Podanie właściwego numeru rachunku bankowego to odpowiedzialność nadawcy przelewu – to nasza odpowiedzialność.

Stało się. Wysłałem przelew nie tam, gdzie chciałem. Co robić?

Bank płatnika, czyli nasz bank jest zobligowany do podjęcia stosownych działań, mających na celu umożliwienie odzyskania środków przez płatnika. Co ważne, działania te są podejmowane dopiero po zawiadomieniu banku przez klienta. W pierwszej kolejności powinniśmy więc niezwłocznie powiadomić nasz bank o błędnym przelewie. To bank dysponuje informacjami i narzędziami, które mogą nam pomóc w tej sytuacji. Pamiętajmy jednak, że na tym etapie nie składamy reklamacji, a jedynie informujemy bank o zaistniałej sytuacji i prosimy o podjęcie działań.

Co może zrobić nasz bank?

Bank poinformuje odbiorcę przelewu o zaistniałej pomyłce i wskaże specjalny numer rachunku do zwrotu środków. Ma również obowiązek przekazać nam dane osobowe odbiorcy, jeśli odbiorca przelewu nie zdecyduje się na zwrot naszych pieniędzy w ciągu miesiąca. Dzięki temu, będziemy mogli dochodzić swoich roszczeń na drodze sądowej. 

W przypadku gdy odbiorca ma konto w naszym banku, ten skontaktuje się z nim bezpośrednio. Jeśli ma konto w innym banku – nasz bank skontaktuje się z bankiem odbiorcy celem podjęcia powyższych działań.

Kiedy do Rzecznika Finansowego?

Jeśli bank nie podejmie wymaganych czynności lub nie udzieli odpowiednich informacji, będzie to stanowić dla nas przesłankę do wniesienia reklamacji. W razie braku jej uwzględnienia – możemy zwrócić się do Rzecznika Finansowego.

Rzecznik Finansowy przeanalizuje naszą sprawę pod kątem prawnym, udzieli porady, może także przeprowadzić postępowanie interwencyjne w stosunku do banku, jeśli zaniedbał on swoje czynności wynikające z przepisów prawa. 

Kiedy do sądu?

Jeśli odbiorca przelewu nie zwróci nam środków w ciągu miesiąca od zgłoszenia, a środki polubownego rozstrzygnięcia sporu nie przyniosą oczekiwanego rezultatu, możemy udać się do sądu o zwrot naszych pieniędzy. Pamiętajmy, że w tej sytuacji nie pozywamy żadnego z banków (ani nasz bank, ani bank odbiorcy nie są w tym przypadku stroną sporu), tylko odbiorcę przelewu, który otrzymał nienależne mu środki. 

Źródło: Poradnik Rzecznika Finansowego

Pilotaż VAT UE CBR (Cross-Border Rulings)

Współpraca z administracją innego państwa członkowskiego UE w celu uzgodnienia interpretacji prawa podatkowego w obszarze VAT odbywa się na wniosek podatnika.

Uruchomienie przez KAS pilotażu VAT UE CBR ma zmniejszyć ryzyko różnej interpretacji przez współpracujące administracje podatkowe państw członkowskich UE tego samego stanu faktycznego lub prawnego, które dotyczy transakcji wykonywanej przez wnioskodawcę.

Szczegółowe informacje nt. pilotażu VAT UE CBR i zasady składania wniosków o uzgodnienie transgranicznej interpretacji VAT przez Szefa KAS z administracją współpracującą państwa członkowskiego UE są dostępne na podatki.gov.pl/vat/pilotaz-vat-ue-cbr/.

Źródło: Ministerstwo Finansów

Rada gminy musi określić kryterium dochodowe uprawniające do przyznania lokalu mieszkalnego w sposób konkretny

W pkt 1 ww. ust. 3 postanowiono zaś, że zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy powinny określać w szczególności wysokość dochodu gospodarstwa domowego uzasadniającą oddanie w najem lub podnajem lokalu na czas nieoznaczony i najem socjalny lokalu oraz wysokość dochodu gospodarstwa domowego uzasadniającą stosowanie obniżek czynszu. 

W kontekście podanej problematyki na szczególną uwagę zasługuje rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z 23.9.2021 r. (PN.4131.333.2021; źródło: http://edzienniki.olsztyn.uw.gov.pl). W podanym rozstrzygnięciu m.in. wskazano, że zapis umożliwiający prezydentowi miasta – w razie niespełnienia kryteriów (175% najniższej emerytury ogłaszanej przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – w gospodarstwie jednoosobowym, 125% najniższej emerytury ogłaszanej przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych –  w gospodarstwie wieloosobowym) –  samodzielne podwyższenie tych kryteriów nie więcej niż 10%, jest prawnie wadliwy. Jak podano: Zarówno wykładnia językowa, jak i celowościowa art. 21 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy prowadzi do wniosku, że rada gminy zobowiązana jest do ustalenia dochodu maksymalnego, powyżej którego dana osoba nie będzie kwalifikowała się do zawarcia umowy najmu. Jest to upoważnienie do ustalenia granicznej wysokości dochodu, przekroczenie której, dyskwalifikować będzie ubiegającego się o najem do zawarcia umowy. 
Tymczasem, zakwestionowanym postanowieniem uchwały, Rada wprowadziła możliwość „elastycznego” traktowania – ustalonego w § 4 ust. 3 pkt 2 zmienianej uchwały Nr XXII.210.2020 Rady (……. – kryterium dochodowego, dopuszczając jego zwiększenie o 10%, uzależniając jednocześnie jego zastosowanie od uznania organu wykonawczego gminy).

W oparciu o powyższe założenia Wojewoda finalnie wskazał, że ww. regulacja została podjęta z naruszeniem upoważnienia ustawowego, zawartego w art. 21 ust. 3 pkt 1 OchrLokU. Przepis ten bowiem upoważnia wyłącznie radę gminy do określenia wysokości dochodu gospodarstwa domowego uzasadniającą oddanie w najem lub podnajem lokalu na czas nieoznaczony i najem socjalny lokalu. Co jednak istotne, ustawodawca nie przewidział przepisu, uprawniającego radę gminy do delegowania ww. uprawnienia na organ wykonawczy gminy.

Podsumowując, kryteria dochodowe do przyznania lokalu z zasobu komunalnego muszą być określone precyzyjnie i rada gminy nie może dać wójtowi „wolnej ręki” w tym zakresie.