Przedłużono ważność zezwoleń na wykonywanie transportu zbiorowego
W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 2445 opublikowano ustawę z 17.12.2021 r. o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na rok 2022.
Zmiany wprowadzono m.in. w PublTranspZbU i dotyczą one przesunięć czasowych obejmujących m.in. zezwolenia na wykonywanie publicznego transportu zbiorowego, i tak:
- podmioty prowadzące działalność w zakresie regularnego przewozu osób w krajowym transporcie drogowym, kolejowym, innym szynowym, linowym, linowo-terenowym, morskim i w żegludze śródlądowej mogą ją nadal wykonywać na podstawie posiadanych uprawnień, jednak nie dłużej niż do 31.12.2022 r. – wcześniej do 31.12.2021 r. (art. 78 ust. 1 PublTranspZbU);
- zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym, których termin ważności upływa w dniu 31.12.2021 r., wydane na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują ważność do 31.12.2022 r. (art. 78 ust. 7 PublTranspZbU – nowy przepis);
- działalność w zakresie krajowego regularnego przewozu osób może być podejmowana i wykonywana na podstawie przepisów dotychczasowych, jednak nie dłużej niż do 31.12.2022 r., w krajowym transporcie drogowym; do 31.12.2022 r. przepisy art. 30–37 PublTranspZbU nie mają zastosowania do regularnego przewozu osób w krajowym transporcie drogowym – wcześniej do 31.12.2021 r. (art. 79 ust. 1 PublTranspZbU);
- zezwolenia na podejmowanie i wykonywanie działalności w zakresie krajowego regularnego przewozu osób w transporcie drogowym mogą być wydawane na okres nie dłuższy niż do 31.12.2022 r. – wcześniej do 31.12.2021 r. (art. 79 ust. 2 PublTranspZbU);
- do 31.12.2022 r. na sfinansowanie utraconych przychodów z tytułu stosowania ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów w transporcie kolejowym operatorowi przysługuje rekompensata w postaci dotacji przedmiotowej z budżetu państwa – wcześniej do 31.12.2021 r. (art. 80 PublTranspZbU);
- operator publicznego transportu zbiorowego wykonujący przewozy w transporcie kolejowym stosuje kasy rejestrujące od 1.1.2023 r. – wcześniej od 1.1.2022 r. (art. 81 PublTranspZbU);
- operator publicznego transportu zbiorowego, który w okresie od dnia wejścia w życie PublTranspZbU do 31.12.2022 r. zawarł umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego w transporcie drogowym, zwolniony jest z obowiązku posiadania zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowych transporcie drogowym – wcześniej do 31.12.2021 r. (art. 82 ust. 2 PublTranspZbU);
- potwierdzenie zgłoszenia przewozu wydane na podstawie zgłoszenia uprawnia przedsiębiorcę do wykonywania przewozu w ramach publicznego transportu zbiorowego na określonej w tym potwierdzeniu linii komunikacyjnej od 1.1.2023 r. – wcześniej od 1.1.2022 r. (art. 85 ust. 2 PublTranspZbU);
- do 31.12.2022 r. podmioty prowadzące działalność w zakresie krajowego regularnego przewozu osób są obowiązane uwzględniać uprawnienia pasażerów do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego w transporcie drogowym i kolejowym, zgodnie z dotychczasowymi przepisami – wcześniej do 31.12.2021 r. (art. 87 ust. 1 PublTranspZbU);
- umowy określające zasady przekazywania przewoźnikom dopłat do utraconych przychodów z tytułu stosowania ulg ustawowych zachowują ważność przez okres, na który zostały zawarte, jednak nie dłużej niż do 31.12.2022 r. – wcześniej do 31.12.2021 r. (art. 87 ust. 3 PublTranspZbU);
- z art. 90 PublTranspZbU wynika zaś, że przepisy art. 46 ust. 1 pkt 1, art. 68 pkt 2 i 3 oraz art. 73 pkt 1 lit. a, pkt 2-8, pkt 10 lit. a i pkt 11 lit. a PublTranspZbU wchodzą w życie 1.1.2023 r. – wcześniej 1.1.2022 r.
Wzrost wysokości odsetek ustawowych – znaczenie dla JST
W dniu 31.12.2021 r. w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski ukazały się dwa ważne Obwieszczenia, tj.:
- obwieszczenie Ministra Sprawiedliwości z 28.12.2021 r. w sprawie wysokości odsetek ustawowych (M.P. z 2021 r. poz. 1201);
- obwieszczenie Ministra Sprawiedliwości z 28.12.2021 r. w sprawie wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (M.P. z 2021 r. poz. 1202).
Obwieszczenia te zostały wydane na podstawie odrębnych upoważnień ustawowych – chodzi odpowiednio o art. 359 § 4 KC i art. 481 § 24 KC.
W obu typach odsetek, począwszy od 9.12.2021 r., nastąpił znaczny ich wzrost – w porównaniu do ostatniej zmiany z końca listopada 2021 r., co jest po części konsekwencją prowadzonej polityki monetarnej NBP. Będzie to miało także znaczenie dla samorządów. Odsetki tego typu są bowiem często należnościami jednostek samorządu terytorialnego, które są naliczane w związku z różnymi stosunkami cywilnoprawnymi, umowy najmu mienia samorządowego.
Warto w tym miejscu przypomnieć, że jednostki sektora finansów publicznych mają prawny obowiązek ustalania przypadających im należności pieniężnych. Wynika to z art. 42 ust. 5 FinPubU. Tamże postanowiono, że jednostki sektora finansów publicznych są obowiązane do ustalania przypadających im należności pieniężnych, w tym mających charakter cywilnoprawny, oraz terminowego podejmowania w stosunku do zobowiązanych czynności zmierzających do wykonania zobowiązania.
Zatem, jednostki samorządu terytorialnego mają prawny obowiązek dochodzenia nie tylko roszczeń głównych, np. czynszu najmu, ale i należności ubocznych – czyli różnego typu odsetek. Z tej perspektywy podwyższenie poziomu ww. odsetek jest ważną informacją dla samorządów. Z jednej bowiem strony przepisy przewidują zwiększony poziom odsetek od różnych stosunków cywilnoprawnych, a z drugiej strony, ten zwiększony poziom odsetek skutkuje zwiększonymi wpływami dochodowymi po stronie samorządów.
Podsumowując, wejście w życie nowych obwieszczeń w sprawie odsetek ustawowych oraz odsetek ustawowych za opóźnienie, ma bezpośrednie znaczenie dla gospodarki finansowej jednostek samorządu terytorialnego. Jednostki będą musiały respektować te przepisy, bowiem w przeciwnym razie nieprawidłowości w tym zakresie mogą zostać wykazane przez regionalne izby obrachunkowe w trakcie kontroli gospodarki finansowej danego samorządu. Końcowo warto dodać, że zaniechania w ustalaniu należności jednostki samorządu terytorialnego mogą nawet skutkować odpowiedzialnością w trybie dyscypliny finansów publicznych.
Ochotnicze straże pożarne mają swoją ustawę
W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 2490 opublikowano ustawę z 17.12.2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (dalej: OSPU). W OSPU zawarto preambułę, w myśl której: „Doceniając szczególną postawę obywatelską ochotniczego pożarnictwa „Bogu na chwałę, ludziom na pożytek” na przestrzeni dziejów naszej państwowości, kierując się konstytucyjnym prawem do dobrowolnego zrzeszania się, stanowi się, co następuje: (…)”.
Pozostawiono zasadę, że ochotnicze straże pożarne (OSP) to jednostki ochrony przeciwpożarowej będące stowarzyszeniami w rozumieniu ustawy z 7.4.1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 2261), a ponadto OSP:
- są umundurowanymi, wyposażonymi w specjalistyczny sprzęt, przeznaczonymi do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi lub innymi miejscowymi zagrożeniami, w tym prowadzącymi działania w zakresie ratownictwa specjalistycznego, jednostkami ochrony przeciwpożarowej;
- zrzeszają członków OSP, czyli strażaków OSP;
- spełniają służebną rolę wobec społeczności lokalnej, wykonując swoje zadania z poszanowaniem godności i praw obywateli.
Do zadań OSP należy podejmowanie działań w celu ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska przez:
- prowadzenie działań ratowniczych, udział w działaniach ratowniczych oraz akcjach ratowniczych, a także udział w działaniach prowadzonych przez inne służby, inspekcje i straże;
- udział w działaniach ratowniczych i akcjach ratowniczych poza granicami kraju na podstawie umów międzynarodowych;
- udział w alarmowaniu i ostrzeganiu ludności o zagrożeniach;
- udział w ochronie ludności;
- wykonywanie kwalifikowanej pierwszej pomocy;
- organizowanie ćwiczeń oraz udział w szkoleniach, ćwiczeniach i zawodach sportowo-pożarniczych organizowanych przez Państwową Straż Pożarną, gminę lub inne uprawnione podmioty;
- zabezpieczanie obszaru chronionego właściwej jednostki ratowniczo-gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej, określonego w powiatowym (miejskim) planie ratowniczym;
- propagowanie zasad i dobrych praktyk w zakresie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów;
- organizowanie przedsięwzięć służących krzewieniu sportu i kultury fizycznej;
- organizowanie przedsięwzięć oświatowo-kulturalnych propagujących wiedzę i umiejętności w zakresie ochrony przeciw-pożarowej;
- upowszechnianie i wspieranie współdziałania między lokalnymi partnerami społecznymi i gospodarczymi z zakresu ochrony przeciwpożarowej;
- propagowanie zasad udzielania pierwszej pomocy;
- wspieranie gminy w realizacji pomocy na rzecz społeczności lokalnej;
- integrowanie społeczności lokalnej;
- udział we współpracy międzynarodowej gminy.
OSP mogą tworzyć młodzieżowe drużyny pożarnicze lub dziecięce drużyny pożarnicze w celu zainteresowania dzieci i młodzieży działalnością szkoleniową, sportową i społeczną na rzecz ochrony przeciw-pożarowej i ochrony ludności. Do młodzieżowej drużyny pożarniczej lub dziecięcej drużyny pożarniczej mogą należeć osoby w wieku do 18 lat – za zgodą jednego z rodziców, opiekunów prawnych albo opiekunów faktycznych.
Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej prowadzi ewidencję sił i środków ochotniczych straży pożarnych, którymi może dysponować do działań ratowniczych we współpracy z właściwym wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) oraz starostą. Ewidencję prowadzi się w celu właściwego dysponowania OSP do działań ratowniczych, z uwzględnieniem ich potencjału i możliwości. Natomiast komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, przy pomocy wskazanego zastępcy, zapewnia wsparcie OSP w celu realizacji zadań z zakresu ochrony przeciwpożarowej, a także współdziałanie ze związkami i stowarzyszeniami zrzeszającymi OSP.
Gmina jest obowiązana do zawarcia umowy ze wszystkimi OSP działającymi na jej terenie, zawierającej postanowienia dotyczące podejmowanych działań w zakresie przytoczonych wyżej zadań OSP oraz postanowienia dotyczące obowiązków w zakresie zadań własnych gminy w zakresie ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 10 ust. 1 OSPU. W przypadku gdy na terenie gminy nie ma jednostki ochrony przeciwpożarowej, gmina jest obowiązana do zawarcia umowy z gminą sąsiednią, w której funkcjonuje taka jednostka, w uzgodnieniu z właściwym komendantem powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej, w celu właściwego dla tej gminy zabezpieczenia przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem.
W OSPU uregulowano również zagadnienia dotyczące funkcjonowania OSP w zakresie:
- zasad przygotowania strażaków ratowników OSP do udziału w działaniach ratowniczych – do udziału w działaniach ratowniczych i akcjach ratowniczych jest uprawniony strażak OSP (strażak ratownik OSP), który: ukończył 18 lat, a nie ukończył 65 lat (poza wyjątkiem z art. 9 ust. 1 OSPU), posiada aktualne ubezpieczenie aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do udziału w działaniach ratowniczych, odbył szkolenie z zakresu BHP, ukończył z wynikiem pozytywnym szkolenie podstawowe przygotowujące do bezpośredniego udziału w działaniach ratowniczych (art. 8–11 OSPU);
- świadczeń na rzecz strażaków ratowników OSP – z rozdziału tego wynika m.in., że strażakowi ratownikowi OSP, który uczestniczył w działaniu ratowniczym, akcji ratowniczej, szkoleniu lub ćwiczeniu i doznał uszczerbku na zdrowiu lub poniósł szkodę w mieniu, przysługuje: jednorazowe odszkodowanie w razie doznania stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, renta z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy oraz odszkodowanie z tytułu szkody w mieniu; inne świadczenia to m.in. zwolnienie od świadczenia pracy strażaka ratownika OSP biorącego udział w działaniach ratowniczych i akcjach ratowniczych, szkoleniach lub ćwiczeniach organizowanych przez gminę, Państwową Straż Pożarną lub inne uprawnione podmioty na czas ich trwania, a także na czas niezbędny do odpoczynku, rekompensata za uszczerbek na zdrowiu w związku z udziałem w akcji ratowniczej, szkoleniu lub ćwiczeniu, ekwiwalent pieniężny oraz świadczenie ratownicze (art. 12–31 OSPU);
- finansowania OSP – koszty funkcjonowania OSP są pokrywane w szczególności z: budżetów JST, środków z budżetu państwa przekazywanych Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej, wpływów instytucji ubezpieczeniowych, środków pochodzących od osób fizycznych i osób prawnych przekazywanych w szczególności w formie dobrowolnych składek lub darowizn, środków pochodzących ze zbiórek publicznych oraz środków własnych (art. 32–34 OSPU);
- majątku OSP – OSP prowadzą ewidencję majątku niezbędnego do prowadzenia działań ratowniczych oraz udziału w akcjach ratowniczych, w skład której wchodzą ewidencje: materiałowa; przedmiotów nietrwałych, środków trwałych oraz wyposażenia osobistego; osobą odpowiedzialną za dokonywanie wpisów do ewidencji majątku jest członek zarządu OSP, któremu powierzono taką funkcję; na wniosek zarządu OSP gmina bezpłatnie prowadzi ewidencję majątku, księgowość oraz rachunkowość ochotniczej straży pożarnej.
W OSPU zawarto również przepisy przejściowe.
Strażak ratownik OSP, który uczestniczył w działaniu ratowniczym, akcji ratowniczej, szkoleniu lub ćwiczeniu, otrzymuje, niezależnie od otrzymywanego wynagrodzenia, ekwiwalent pieniężny. Wysokość tego ekwiwalentu ustala, nie rzadziej niż raz na 2 lata, właściwa rada gminy w drodze uchwały na warunkach określonych w art. 15 ust. 2 OSPU. Uchwały podejmuje się po raz pierwszy do 30.6.2022 r.
Statuty OSP uchwalone przed 1.1.2022 r. zachowują moc.
Strażakowi ratownikowi OSP przysługuje świadczenie ratownicze z tytułu wysługi lat w ochotniczej straży pożarnej w wysokości 200 zł (art. 16 ust. 1 OSPU). Członkom OSP, o których mowa w ustawie o ochronie przeciwpożarowej w brzmieniu obowiązującym przed 1.1.2022 r., którzy ukończyli 65 lat – w przypadku mężczyzn i 60 lat – w przypadku kobiet oraz przez co najmniej 25 lat – w przypadku mężczyzn i 20 lat – w przypadku kobiet brali bezpośredni udział w działaniach ratowniczych, przysługuje świadczenie ratownicze.
Osobom, które ukończyły 65 lat – w przypadku mężczyzn i 60 lat – w przypadku kobiet oraz przez co najmniej 25 lat – w przypadku mężczyzn i 20 lat – w przypadku kobiet spełniły łącznie następujące warunki:
- brały bezpośredni udział w działaniach ratowniczych jako członkowie OSP przez 1.1.2022 r.,
- brały bezpośredni udział w działaniach ratowniczych jako strażacy ratownicy OSP
– przysługuje świadczenie ratownicze.
Potwierdzeniem bezpośredniego udziału w działaniach ratowniczych jest:
- od 1.1.2022 r. – dokumentacja prowadzona przez Państwową Straż Pożarną;
- od 1.1.2012 r. do 31.12.2021 r. – dokumentacja prowadzona przez Państwową Straż Pożarną lub pisemne oświadczenie 3 świadków;
- do 31.12.2011 r. – pisemne oświadczenie 3 świadków.
Świadkiem nie może być:
- małżonek, rodzeństwo, wstępny, zstępny lub powinowaty do drugiego stopnia wnioskodawcy;
- osoba związana z wnioskodawcą tytułem przysposobienia, opieki lub kurateli;
- osoba pozostająca wobec wnioskodawcy w stosunku podrzędności służbowej;
- osoba skazana prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione umyślnie przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe.
Co najmniej jednym ze świadków jest osoba, która pełniła funkcje publiczne lub była zatrudniona w urzędzie obsługującym organ administracji samorządowej w okresie, który ma potwierdzić bezpośredni udział wnioskodawcy w działaniach ratowniczych.
Oświadczenie:
- podlega weryfikacji przez właściwego wójta (burmistrza, prezydenta miasta) pod względem jego wiarygodności, a następnie jest przekazywane do właściwego komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej w celu jego zatwierdzenia;
- składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń; składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
Możliwość pracy zdalnej coraz ważniejsza dla pracowników
Z raportu przygotowanego w 2021 r. przez Związek Liderów Sektora Usług Biznesowych (ABSL) we współpracy z The Adecco Group, Colliers i Mercer wynika, że sektor nowoczesnych usług biznesowych stanowi jeden z najważniejszych i najbardziej dynamicznie rozwijających się segmentów gospodarki Polski – zarówno w okresie przed pandemią, jak i w dobie COVID-19. W 2008 r. zatrudnionych w nim było 50 tys. osób, natomiast w 2021 r. odpowiadał on za 355 tys. miejsc pracy w ponad 1,6 tys. centrach. Raport ABSL wskazuje, że główne trendy w tym roku to przyspieszenie cyfryzacji, zmiana modelu pracy na hybrydowy lub całkowicie zdalny, potrzeba poszukiwania nowych talentów oraz nacisk na rozwój kompetencji miękkich.
Z raportu The Adecco Group wynika, że 74 % pracowników uważa połączenie pracy biurowej i zdalnej za najlepsze rozwiązanie. Z kolei dane Mercer, firmy doradczej m.in. z obszaru wynagrodzeń i świadczeń pracowniczych, pokazują, że w 2020 r. pracodawcy ocenili wpływ pracy zdalnej na produktywność pracowników pozytywnie – potwierdziło to aż 25 % polskich respondentów, a tylko 5 % określiło ten wpływ jako negatywny.
Sektor nowoczesnych usług dla biznesu jako jeden z pierwszych wdrażał pracę zdalną jeszcze przed pandemią. Było to możliwe dzięki rozwojowi nowoczesnych narzędzi, dostosowaniu procesów i systemów współpracy w zespołach.
Cyfrowa transformacja na rynku pracy to również przeniesienie rekrutacji do online’u. To w pełni wartościowe narzędzie, skuteczne i pożądane zarówno przez pracodawców, jak i pracowników.
Źródło:
newseria.pl
Sprzeczność niektórych przepisów Polskiego Ładu z duchem Konstytucji Biznesu
Rzecznik MŚP Adam Abramowicz wystąpił do Premiera Mateusza Morawieckiego, aby szybko poprawić ustawę Polski Ład wnioskując o zmianę sposobu opłacania składek. Rzecznik proponuje, aby miesięczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne miała charakter stały i była ustalana w taki sposób, w jaki ustawa o zmianie określa minimalną miesięczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne, to znaczy jako kwotę minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu 1 stycznia danego roku.
Dopłata różnicy między roczną składką na ubezpieczenie zdrowotne ustaloną od rocznej podstawy, a sumą wpłaconych za poszczególne miesiące roku kalendarzowego składek na ubezpieczenie zdrowotne następowałaby wraz ze złożeniem zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (lub przychodu, w wypadku podmiotów rozliczających się na podstawie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych) w roku podatkowym, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa podatkowego. Ważne jest także aby roczna składka była naliczana od dochodu liczonego zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli uwzgledniającego różnice remanentowe z końca 2021 i 2022 i lat następnych.
Znowelizowane przepisy o składce zdrowotnej zawarte w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, poprzez nieuwzględnienie przez ustawodawcę możliwości korygowania wysokości dochodu w związku z różnicami remanentowymi, wprowadzają chaos prawny i są niezgodne z zakładanym przez ustawodawcę celem wprowadzenia składki liczonej od rzeczywistego dochodu.
Jednocześnie powinno być jasno w przepisach określone, że przedsiębiorca oblicza składkę płaconą w styczniu 2022 a dotyczącą grudnia 2021, według przepisów obowiązujących w 2021, sprzed wejścia w życie ustawy Polski Ład, a nowe przepisy dotyczą stycznia 2022, czyli składki płaconej w lutym 2022.
– Cieszę się, że mój wniosek spotkał się z pozytywną reakcją Prezea Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Pani Profesor Gertrudy Uścińskiej. Pani Prezes zadeklarowała, że jest otwarta na wszelkie propozycje mające na celu uproszczenie rozliczenia składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Dodam, że ZUS wykonał w ostatnich latach gigantyczną pracę na rzecz likwidacji zbędnej biurokracji, informatyzacji systemu i uczynienia go przyjaznym dla MŚP. Jeżeli rząd nie zdecyduje się na proponowane przeze mnie zmiany, to uczynimy duży krok wstecz w tym zakresie – powiedział Adam Abramowicz, Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców.
Źródło: Rzecznik MŚP
Stawka kapitacyjna dla koordynatora w podstawowej opiece zdrowotnej
Zarządzenie wprowadza stawkę kapitacyjną w wysokości 5,88 gr dla koordynatora w podstawowej opiece zdrowotnej do 31.3.2022r. Wysokość powyższej stawki kapitacyjnej dla koordynatora wynika z załącznika nr 1 poz. 6.1 zmienianego zarządzenia Nr 160/2021/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z 30.9.2021 r. w sprawie warunków zawarcia i realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej. Uzupełnić należy, że stawka kapitacyjna dotyczy zadania koordynatora związanego z promocją profilaktyki, tj. koordynowania procesu rekrutacji świadczeniobiorców do programów profilaktycznych oraz zapraszania świadczeniobiorców kwalifikujących się do danego programu.
Powyżej opisane zmiany w Zarządzeniu są istotne dla świadczeniodawców udzielających świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej, ponieważ wprowadzają stawkę kapitacyjną dla koordynatora w podstawowej opiece zdrowotnej
Zarządzenie weszło w życie z dniem 6.1.2022r.
Przesunięto wejście w życie stawek opłat za niektóre usługi wodne
W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 2473 opublikowano rozporządzenie Rady Ministrów z 23.12.2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne.
Zmiany wprowadzono do rozporządzenia Rady Ministrów z 22.12.2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 736 ze zm.; dalej: OpłUWR).
Zgodnie z § 2 OpłUWR, jednostkowe stawki opłat za usługi wodne za pobór wód podziemnych w formie opłaty stałej wynoszą:
- 100 zł na dobę za 1 m3/s za określony w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalny pobór wód, jeżeli pobór wód nie jest większy niż 10% dostępnych zasobów wód podziemnych;
- 200 zł na dobę za 1 m3/s za określony w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalny pobór wód, jeżeli pobór wód jest większy niż 10% i nie jest większy niż 30% dostępnych zasobów wód podziemnych;
- 400 zł na dobę za 1 m3/s za określony w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalny pobór wód, jeżeli pobór wód jest większy niż 30% dostępnych zasobów wód podziemnych.
Natomiast z § 3 OpłUWR wynika, że jednostkowe stawki opłat za usługi wodne za pobór wód powierzchniowych w formie opłaty stałej wynoszą:
- 50 zł na dobę za 1 m3/s za określony w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalny pobór wód, jeżeli pobór wód nie jest większy niż 10% SNQ;
- 100 zł na dobę za 1 m3/s za określony w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalny pobór wód, jeżeli pobór wód jest większy niż 10% SNQ i nie jest większy niż 50% SNQ;
- 200 zł na dobę za 1 m3/s za określony w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalny pobór wód, jeżeli pobór wód jest większy niż 50% SNQ.
Wejście w życie tych przepisów przesunięto z 1.1.2022 r. na 1.1.2024 r.
Z § 15 OpłUWR, w nowym brzmieniu, wynika zaś, że do 31.12.2023 r. jednostkowe stawki opłat za usługi wodne za pobór wód w formie opłaty stałej, z wyłączeniem jednostkowych stawek opłat za usługi wodne za pobór wód do celów wytwarzania energii elektrycznej lub cieplnej dla instalacji posiadających w dniu wejścia w życie ustawy ważne pozwolenia wodnoprawne albo pozwolenia zintegrowane w formie opłaty stałej, wynoszą:
- za pobór wód podziemnych – 500 zł na dobę za 1 m3/s za określony w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalny pobór wód;
- za pobór wód powierzchniowych – 250 zł na dobę za 1 m3/s za określony w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym maksymalny pobór wód.
Pierwotnie stawki tych opłat miały obowiązywać do 31.12.2021 r.
Alternatywne modele egzekwowania przepisów ochrony danych w UE
Organy ochrony danych osobowych coraz częściej publikują decyzje w ramach mechanizmu kompleksowej współpracy, którego zastosowanie jest konieczne w przypadku postępowań transgranicznych. Wraz z pojawianiem się kolejnych decyzji pojawiały się opinie krytykujące ten mechanizm.
Wskazywano, że mechanizm kompleksowej współpracy powoduje wydłużenie postępowania. W jego ramach każda decyzja w postępowaniu transgranicznym może zostać zaopiniowana przez organy z innych krajów europejskich, a w przypadku braku porozumienia pomiędzy organami co do treści decyzji jest ona analizowana przez Europejską Radę Ochrony Danych.
Wszystkie te problemy wydają się dostrzegać organy unijne, które stworzyły ten mechanizm. Niektórzy z członków Komisji Europejskiej wyrazili opinię, że albo krajowe organy ochrony danych podejmą większą współpracę i skutecznie będą egzekwować przepisy RODO albo może nastąpić większa centralizacja. Co to oznacza w praktyce?
Najprawdopodobniej więcej uprawnień kosztem krajowych organów ochrony danych uzyskałaby Europejska Rada Ochrony Danych lub organ wykonawczy Unii Europejskiej. Prawo egzekwowania zasad ochrony danych ma szczególne znaczenie w kontekście gigantów technologicznych. Obecnie prawo to jest przypisane do organu krajowego na terytorium którego siedzibę ma firma – głównie Luksemburg oraz Irlandia.
W ramach organizowanej przez Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD) konferencji w połowie roku mają zostać omówione alternatywne rozwiązania wobec obecnie obowiązującego. Jednym z proponowanych rozwiązań jest wspomniana centralizacja.
Potrzeby zmian nie widzi przewodniczą Europejskiej Rady Ochrony Danych, której zdaniem system nie jest idealny, ale cały czas trwają prace nad jego usprawnieniem. Zdaniem przewodniczącej jest za wcześnie by jednoznacznie ocenić, że przyjęte rozwiązanie jest złe. Konferencję EIOD widzi jako możliwość omówienia zmian jakie można dokonać w ramach obowiązującego rozporządzenia.
Zcentralizowany europejski organ miałby być odpowiedzią na tzw. wąskie gardło, które wynika z umieszczenia największych gigantów technologicznych we wspomnianej Irlandii oraz Luksemburgu. Podobne rozwiązania już istnieją przy przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy czy ochronie konkurencji. Prawdopodobnie również taki model zostanie przyjęty w kolejnych przepisach regulujących moderowanie treści online.
Zmiany dotyczące egzekwowania przepisów ochrony danych raczej nie nastąpią szybko, ale to że zaczynają być prowadzone rozmowy na ten temat wskazują, że każda ze stron dostrzega potrzebę zreformowania przyjętego rozwiązania.
Źródło: https://www.politico.eu/article/eu-privacy-regulators-clash-gdpr-enforcement/
Program wsparcia wobec zaległych i bieżących należności za energię elektryczną
W Dz.U. z 2022 r. pod poz. 1 opublikowano ustawę z 17.12.2021 r. o dodatku osłonowym (dalej: DodatekOsłonU). Wprowadza ona zmiany m.in. do PrEnerg.
Na wstępie trzeba przypomnieć definicje określone w art. 3 pkt 13c i 13d PrEnerg, zgodnie z którymi:
- odbiorca wrażliwy energii elektrycznej oznacza osobę, której przyznano dodatek mieszkaniowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 DodMieszkU, która jest stroną umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży energii elektrycznej zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym i zamieszkuje w miejscu dostarczania energii elektrycznej;
- odbiorca wrażliwy paliw gazowych oznacza osobę, której przyznano ryczałt na zakup opału w rozumieniu art. 6 ust. 7 DodMieszkU, która jest stroną umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży paliw gazowych zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym i zamieszkuje w miejscu dostarczania paliw gazowych.
Ustawa o dodatku osłonowym dodaje art. 5ga i art. 5gb PrEnergU. Zgodnie z art. 5ga PrEnerg odbiorca wrażliwy energii elektrycznej i odbiorca wrażliwy paliw gazowych może złożyć odpowiednio do sprzedawcy energii elektrycznej albo sprzedawcy paliw gazowych wniosek o zastosowanie programu wsparcia wobec zaległych i bieżących należności za energię elektryczną albo paliwa gazowe lub świadczone usługi przedkładając kopię decyzji przyznającej dodatek mieszkaniowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 DodMieszkU.
Zgodnie z art. 5ga ust. 2 PrEnerg, wniosek o zastosowanie programu wsparcia może także złożyć do sprzedawcy energii elektrycznej odbiorca energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, który jest stroną umowy kompleksowej albo umowy sprzedaży energii elektrycznej, jeżeli ten odbiorca lub członek jego gospodarstwa domowego jest osobą objętą opieką długoterminową domową, w związku z przewlekłą niewydolnością oddechową, wymagającą wentylacji mechanicznej. Do wniosku załącza się kopię kwalifikacji do uzyskania świadczenia w opiece długoterminowej domowej, odpowiadającą wymogom określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 31d ŚOZŚrPubU.
Sprzedawcy energii elektrycznej oraz sprzedawcy paliw gazowych opracowują program wsparcia, który może obejmować:
- zawarcie umowy w sprawie zaległych i bieżących należności za energię elektryczną albo paliwa gazowe lub świadczone usługi obejmującej: odroczenie terminu ich płatności, rozłożenie ich na raty, ich umorzenie lub odstąpienie od naliczania odsetek za ich nieterminową zapłatę;
- zawieszenie postępowania egzekucyjnego należności za energię elektryczną albo paliwa gazowe lub świadczone usługi;
- inne formy wsparcia stosowane przez sprzedawcę energii elektrycznej albo sprzedawcę paliw gazowych.
Sprzedawca energii elektrycznej lub sprzedawca paliw gazowych ma obowiązek rozpatrzeć wniosek o zastosowanie programu wsparcia w ciągu 21 dni od dnia otrzymania tego wniosku i do poinformowania odbiorcy wrażliwego energii elektrycznej, odbiorcy wrażliwego paliw gazowych albo odbiorcy o zastosowanym rozwiązaniu w ramach programu wsparcia, o którym mowa wyżej.
Przepisy te wchodzą w życie 4.2.2022 r.
Z art. 5gb PrEnerg wynika zaś, że ubóstwo energetyczne oznacza sytuację, w której gospodarstwo domowe prowadzone przez jedną osobę lub przez kilka osób wspólnie w samodzielnym lokalu mieszkalnym lub w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, w którym nie jest wykonywana działalność gospodarcza, nie może zapewnić sobie wystarczającego poziomu ciepła, chłodu i energii elektrycznej do zasilania urządzeń i do oświetlenia, w przypadku gdy gospodarstwo domowe łącznie spełnia następujące warunki:
1) osiąga niskie dochody;
2) ponosi wysokie wydatki na cele energetyczne;
3) zamieszkuje w lokalu lub budynku o niskiej efektywności energetycznej.
Kryteria ubóstwa energetycznego kwalifikujące do programów redukcji ubóstwa energetycznego określa się każdorazowo w programach wprowadzających instrumenty redukcji ubóstwa energetycznego.
Przepisy te obowiązują od 4.1.2022 r.
Zmiany wprowadzono też do art. 6b PrEnerg. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii może wstrzymać, z zastrzeżeniem art. 6c PrEnerg, dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli:
1) w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że nastąpiło nielegalne pobieranie paliw lub energii;
2) odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi, co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności.
Zgodnie z nowym brzmieniem ust. 3 w art. 6b PrEnerg, przedsiębiorstwo energetyczne:
- któremu odbiorca zwleka z zapłatą za usługi świadczone związane z dostarczaniem paliw gazowych lub energii, powiadamia na piśmie odbiorcę paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie domowym lub odbiorcę paliw gazowych wykorzystującego te paliwa do produkcji energii elektrycznej lub ciepła o zamiarze wstrzymania dostarczania paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, jeżeli odbiorca ten nie ureguluje zaległych i bieżących należności w okresie 14 dni od dnia otrzymania tego powiadomienia;
- w powiadomieniu informuje również, że wznowienie dostarczania energii elektrycznej może nastąpić pod nieobecność odbiorcy w obiekcie lub lokalu, bez odrębnego powiadomienia odbiorcy (urządzenia, instalacje lub sieci odbiorcy powinny być przygotowane przez odbiorcę w sposób umożliwiający ich bezpieczną eksploatację po wznowieniu dostarczania energii elektrycznej, zgodną z odrębnymi przepisami).
Dodano też przepisy, zgodnie z którymi:
- sprzedawca energii elektrycznej wraz z powiadomieniem przekazuje odbiorcy energii elektrycznej w gospodarstwie domowym informację o rozwiązaniu alternatywnym w stosunku do wstrzymania dostaw energii elektrycznej stosowanym przez tego sprzedawcę;
- rozwiązanie alternatywne może odnosić się do źródeł wsparcia w celu uniknięcia wstrzymania dostaw energii elektrycznej, systemów przedpłat, audytów energetycznych, usług doradztwa w zakresie energii elektrycznej, alternatywnych planów płatności, doradztwa w zakresie zarządzania długiem lub wstrzymania dostaw energii elektrycznej na wskazany okres i nie może powodować dodatkowych kosztów dla odbiorców energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, którym grozi wstrzymanie dostaw energii elektrycznej;
- rozwiązanie alternatywne stosowane jest przez sprzedawcę energii elektrycznej w stosunku do odbiorcy energii elektrycznej w gospodarstwie domowym na wniosek tego odbiorcy złożony w ciągu 14 dni od dnia doręczenia temu odbiorcy powiadomienia;
- rozwiązaniem alternatywnym stosowanym przez wszystkie przedsiębiorstwa energetyczne w stosunku do odbiorcy wrażliwego energii elektrycznej oraz odbiorcy, o którym mowa w art. 5ga ust. 2 PrEnerg, jest zakaz wstrzymywania dostaw energii elektrycznej do tego odbiorcy w okresie od 1 listopada do 31 marca oraz w soboty, w dni uznane ustawowo za wolne od pracy w rozumieniu DniWolneU i w dni poprzedzające te dni; w powiadomieniu przedsiębiorstwo energetyczne informuje odbiorcę wrażliwego energii elektrycznej o możliwości złożenia wniosku, o którym mowa w art. 6f PrEnerg, zgodnie z którym w przypadku gdy odbiorca wrażliwy paliw gazowych lub energii elektrycznej złoży wniosek w przedsiębiorstwie energetycznym zajmującym się dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej o zainstalowanie przedpłatowego układu pomiarowo-rozliczeniowego, przedsiębiorstwo to jest obowiązane zainstalować taki układ, w ciągu 21 dni od dnia otrzymania wniosku.
Przepisy te wchodzą w życie 4.2.2022 r.
Za dystrybucję dodatku osłonowego odpowiedzialne będą gminy
W założeniu projektodawców wskazana ustawa na celu zapewnienie wsparcia dla dużej grupy gospodarstw domowych w Polsce, w tym również gospodarstw najuboższych energetycznie, w pokryciu części kosztów energii oraz w pokryciu powiązanych z nimi rosnących cen żywności. Proponowane wsparcie finansowe w postaci dodatku osłonowego ma wspomóc ich budżety oraz zwiększyć poczucie bezpieczeństwa energetycznego i socjalnego. Dodatek osłonowy jest częścią przedstawionej w listopadzie 2021 r. przez Prezesa Rady Ministrów tarczy antyinflacyjnej – rozwiązaniem przygotowanym jako narzędzie pomocowe gospodarstwom domowym w 2022 r.
Z regulacji prawnych wskazanej ustawy wynika m.in., że dodatek osłonowy przysługiwał będzie gospodarstwu domowemu, którego dochody nie przekraczają 2100 zł w gospodarstwie jednoosobowym albo 1500 zł na osobę w gospodarstwie wieloosobowym. Dodatek osłonowy będzie przyznawany na podstawie dwóch kryteriów dochodowych, co pozwoli prawidłowo oszacować koszty całego systemu. Jednocześnie obowiązywać będzie tzw. zasada złotówka za złotówkę co oznacza, iż dodatek osłonowy będzie przyznawany nawet po przekroczeniu kryterium dochodowego, a kwota dodatku będzie pomniejszana o kwotę tego przekroczenia. Minimalna kwota wypłacanych dodatków osłonowych będzie wynosić 20 zł. Poniżej 20 zł kwota dodatku osłonowego nie będzie wypłacana.
Co jednak istotne, wskazana ustawa zawiera także istotne rozwiązania legislacyjne z punktu widzenia gmin – w kontekście ich roli, a wyznaczonej przez ustawodawcę w dystrybucji wspomnianego dodatku. Otóż, wniosek o ten dodatek składa się w gminie właściwej ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Przyznanie przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta dodatku osłonowego nie wymaga wydania decyzji. Natomiast odmowa przyznania dodatku osłonowego, uchylenie lub zmiana prawa do tego dodatku oraz rozstrzygnięcie w sprawie nienależnie pobranego dodatku osłonowego wymagają wydania decyzji.
Istotne dla finansów samorządowych jest to, że wspomniane dodatki osłonowe, jakkolwiek będą wypłacane przez gminy, to jednak gminy uzyskają środki na ten cel w formie dotacji od wojewodów. Jak podano w art. 3 ustawy, gmina składa wojewodzie wniosek o przyznanie dotacji na pierwszy kwartał 2022 r. w terminie do 15.2.2022 r. Dotacje na dany kwartał są przekazywane gminom przez wojewodę, na podstawie wniosku, o którym mowa
w ust. 3, w miesięcznych ratach.
Gmina zyska także środki na obsługę programu, co ma uzasadnienie w treści art. 4 ww. ustawy. Tamże bowiem postanowiono, że przy ustalaniu wysokości dotacji celowej na realizację wypłat dodatku osłonowego, uwzględnia się koszty wypłacania odbiorcom dodatku osłonowego, w wysokości 2% łącznej kwoty dotacji wypłaconych w gminie.
Zatem, jak z powyższego wynika, wraz z nałożeniem na gminy nowych powinności związanych z wypłatą dodatków dla lokalnej społeczności, gminy uzyskają także prawo do stosownego „wynagrodzenia” z dotacji (2%), tytułem kosztów realizacji tegoż zadania. Takie rozwiązanie rzecz jasna należy uznać za korzystne i uzasadnione dla gmin, które przecież będą angażowały w wykonanie zadania własnych pracowników, własny sprzęt i wyposażenie. W tych okolicznościach, niewątpliwie, zawarty w ustawie mechanizm zapewniający wypłatę wspomnianych środków dla gmin, jest rozwiązaniem właściwym.
