W pierwszej kolejności należy wskazać, iż z art. 11 § 1 pkt 5 w zw. z art 10 § 1 pkt 3 lit. a Kodeksu wyborczego wynika, że prawo wybieralności do rady gminy posiada obywatel polski (…), który najpóźniej w dniu głosowania kończy 18 lat, oraz stale zamieszkuje na obszarze tej gminy.
Pojęcie „miejsca zamieszkania” należy oceniać w świetle przepisów prawa cywilnego (art. 25 Kodeksu cywilnego). Sądy administracyjne podkreślają, że „o «miejscu zamieszkania» rozstrzyga zawsze całokształt okoliczności faktycznych składających się na wspomniane ziszczenie się stanu faktycznego przebywania z zamiarem takiego przebywania. Sam zamiar stałego pobytu w danej miejscowości nie stanowi jeszcze o zamieszkaniu, musi być on nierozerwalnie powiązany z przebywaniem w danej miejscowości, i to z takim przebywaniem, które ma cechy założenia tam ośrodka swoich interesów życiowych. O stałości pobytu danej osoby w konkretnej miejscowości decyduje zatem przede wszystkim takie przebywanie tej osoby, które spełnia wskazaną wyżej cechę, czyli założenia i prowadzenia tam ośrodka swoich życiowych interesów, ich kumulacji. O miejscu zamieszkania nie decydują jedynie kryteria administracyjne, jak fakt zameldowania, ale fakt przebywania tam określonej osoby oraz uczynienie przez nią z tego miejsca centrum życiowego, centrum osobistych interesów” (zob. wyr. WSA w Gliwicach z 2.9.2019 r., III SA/Gl 672/19, Legalis).
Co więcej sądy wskazują, że czym innym jest miejsce zamieszkania, a czym innym miejscem zameldowania. Dla przykładu WSA w Gliwicach w ww. wyroku wskazał również, że „miejsce zameldowania winno pokrywać się z miejscem zamieszkania, ale nie musi. Również fakt posiadania najmowania przez osobę fizyczną lokalu mieszkalnego, czy też innej nieruchomości na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego nie ma znaczenia dla ustalenia faktycznego miejsca zamieszkiwania. Również płacenie podatków czy rejestracja samochodu nie ma znaczenia dla obiektywnej oceny zamieszkiwania, gdyż te płacone są w miejscu zameldowania”. Dalej sąd ten podkreślił, że „w postępowaniu w sprawie wygaśnięcia mandatu radnego można bowiem kwestię miejsca zamieszkania oceniać także za pomocą innych dowodów. O zamieszkiwaniu w jakiejś miejscowości można mówić wówczas, gdy okoliczności sprawy pozwolą przeciętnemu obserwatorowi na sformułowanie wniosku, że określona miejscowość jest aktualnie głównym miejscem, w którym skupia się działalność osoby fizycznej, w którym jest jej centrum życiowe”.
Wobec powyższego należy zatem przyjąć, że mandat radnego nie traci ważności, w przypadku gdy ów radny cały czas pozostaje mieszkańcem gminy, w której ten mandat uzyskał.