Czynności zamawiającego w przypadku zastrzeżenia przez wykonawcę informacji jako tajemnica przedsiębiorstwa

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 18 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych (dalej: PrZamPubl) nie ujawnia się informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli wykonawca, nie później niż wraz z przekazaniem informacji, zastrzegł, że nie mogą być one udostępniane oraz wykazał, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa. To zatem na wykonawcę nałożono obowiązek wykazania zamawiającemu przesłanek zastrzeżenia danych informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa. Niemniej rolą zamawiającego w toku badania złożonych dokumentów objętych tajemnicą przedsiębiorstwa (w przypadku z pytania – wyjaśnień dotyczących rażąco niskiej ceny) jest ustalenie, czy wykonawca temu obowiązkowi sprostał udowadniając, że zastrzeżone informacje stanowią taką tajemnicę.

Aby zastrzeżone przez wykonawcę informacje mogły zostać nieujawnione, wykonawca musi najpierw „wykazać”, czyli udowodnić, że w stosunku do tych informacji ziściły się wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 11 ust. 2 ZNKU. Nie wystarczy uzasadnienie zastrzeżenia tajemnicy ogólnikowe, obejmujące gołosłowne deklaracje wykonawcy oraz teoretyczne wywody na temat obowiązującego stanu prawnego czy orzecznictwa. Tym bardziej prowadzić będzie do takiego wniosku uzasadnienie na tyle ogólne, że mogłoby w tym samym kształcie zostać przedstawione w każdym innym postępowaniu o udzielenie zamówienia.

W praktyce brak wyjaśnień lub złożenie wyjaśnień ogólnikowych uznaje się za wyłącznie formalne dopełnienie obowiązku i traktowane jest jako rezygnacja z ochrony przewidzianej art. 18 ust. 3 PrZamPubl. W konsekwencji aktualizuje się po stronie zamawiającego obowiązek odtajnienia nieskutecznie utajnionych informacji.

W przedmiotowym przypadku, zwłaszcza w odniesieniu do drugiego pytania, pomocne może być stanowisko wyrażone w wyroku KIO z 21.1.2022 r., KIO 18/22. Wskazano w nim, że nie jest rolą zamawiającego ocena, czy określone informacje mogą stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa, ale zbadanie, czy wykonawca należycie uzasadnił zastrzeżenie informacji, gdyż to jakość tego uzasadnienia decyduje, czy informacje pozostaną niejawne. Izba ustaliła w tej sprawie, że uzasadnienie zastrzeżenia jest ogólnikowe, obejmujące gołosłowne deklaracje wykonawcy oraz teoretyczne wywody na temat obowiązującego stanu prawnego, w związku z tym ma ono charakter na tyle ogólny, że mogłoby w tym samym kształcie zostać przedstawione w każdym innym postępowaniu o udzielenie zamówienia.

Podobnie w wyroku KIO z 9.5.2022 r., KIO 991/22, Izba podkreśliła, że zamawiający nie był uprawniony do oceny, czy dane informacje faktycznie stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, a jedynie do tego, czy wykonawca, który tak twierdzi, powyższe wykazał. Negatywnie oceniała, że w treści uzasadnienia czynności odtajnienia zamawiający w ogóle nie odnosi się do uzasadnienia zastrzeżenia informacji sporządzonego przez odwołującego i przez podmiot udostępniający zasoby, a przedstawia własną ocenę zastrzeżonych informacji, co jest niedopuszczalne. Zdaniem KIO czynności zamawiającego w ww. zakresie powinny ograniczać się do weryfikacji przedłożonych przez odwołującego wyjaśnień i dowodów oraz oceny, czy spełniony został obowiązek wykazania, o którym mowa w PrZamPubl, w zakresie zaistnienia przesłanek niezbędnych do tego, aby mówić o skutecznym zastrzeżeniu tajemnicy przedsiębiorstwa.

Załączniki do pozwolenia na rozbiórkę lub zgłoszenie rozbiórki budynku garażowego

Tryb wydawania zgody na rozbiórkę (wydania decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę lub przyjęcia zgłoszenia rozbiórki obiektu) określony jest w art. 30b i art. 31 ustawy Prawo budowlane (dalej: PrBud). Co do ogólnej zasady określonej w art. 30b ust. 1 PrBud, rozbiórkę można rozpocząć po uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę. Kolejne przepisy PrBud zawierają wyjątki od tej zasady.

I tak – art. 31 ust. 1 PrBud określa sytuacje, w których rozbiórkę można rozpocząć po dokonaniu zgłoszenia. Wśród nich wymieniono m.in. rozbiórkę „budynków i budowli o wysokości poniżej 8 m, jeżeli ich odległość od granicy działki jest nie mniejsza niż połowa wysokości”. Art. 31 ust. 1a PrBud określa zaś rozbiórki zwolnione w ogóle z konieczności uzyskiwania decyzji lub dokonywania zgłoszenia. Taka możliwość dotyczy: obiektów i urządzeń budowlanych, na budowę których nie jest wymagane pozwolenie na budowę (np. budowa wolno stojącego garażu o powierzchni zabudowy do 35 m² może być zwolniona z konieczności uzyskiwania pozwolenia na budowę na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 14 PrBud) oraz budynków i budowli zlokalizowanych na terenach zamkniętych, ustalonych decyzją Ministra Obrony Narodowej. Wyjątki te nie mają zastosowania, jeśli przedmiotem rozbiórki jest obiekt albo urządzenie budowlane wpisane do rejestru zabytków lub objęte ochroną konserwatorską.

Analiza wysokości planowanego do rozbiórki garażu i jego położenia względem granic działki budowlanej oraz ustalenie, czy garaż ten lub teren, na którym jest zlokalizowany, nie jest wpisany do rejestru zabytków lub objęty inną ochroną konserwatorską lub czy nie leży on w granicach terenów zamkniętych – dadzą odpowiedź na temat trybu wymaganej zgody. Jeśli rozbiórka ta nie będzie zwolniona w ogóle z konieczności uzyskiwania pozwolenia na rozbiórkę lub dokonywania zgłoszenia, to wówczas oprócz zgody właściciela obiektu należy złożyć w organie administracji architektoniczno-budowlanej wniosek sporządzony wg wzoru PB-3 lub zgłoszenie wg wzoru PB-4. Formularze te są dostępne na stronie GUNB (https://www.gunb.gov.pl/strona/wzory-wnioskow-zgloszen-i-zawiadomien, dostęp: 13.11.2024 r.) lub w systemie eBudownictwo (https://wnioski.gunb.gov.pl/, dostęp: 13.11.2024 r.).

Jeśli więc rozbiórka garażu, o którym mowa w pytaniu, wymaga w świetle powyżej przytoczonych przepisów uzyskania pozwolenia lub dokonania zgłoszenia, to zgodnie z art. 30b ust. 3 PrBud do wniosku lub zgłoszenia należy dołączyć:

• zgodę właściciela obiektu budowlanego lub jej kopię;
• szkic usytuowania obiektu budowlanego;
• opis zakresu i sposobu prowadzenia robót rozbiórkowych;
• opis sposobu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i mienia;
• pozwolenia, uzgodnienia, opinie i inne dokumenty, których obowiązek dołączenia wynika z przepisów odrębnych ustaw, lub kopie tych pozwoleń, uzgodnień, opinii i innych dokumentów – nie dotyczy to uzgodnień i opinii uzyskiwanych w ramach oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko albo oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000;
• projekt rozbiórki lub jego kopię – w zależności od potrzeb.

Biblioteka gminna a zatrudnienie głównego księgowego 

Państwowe i samorządowe instytucje kultury zaliczone są do jednostek sektora finansów publicznych. Zgodnie z FinPubU to kierownik jednostki sektora finansów publicznych jest odpowiedzialny za całość gospodarki finansowej tej jednostki, przy czym może on powierzyć określone obowiązki w zakresie gospodarki finansowej pracownikom jednostki. Przyjęcie obowiązków przez te osoby powinno być potwierdzone dokumentem w formie odrębnego imiennego upoważnienia albo wskazania w regulaminie organizacyjnym tej jednostki. Przepisy FinPubU nie nakazują zatem zatrudniania głównego księgowego, a wskazany art. 54 FinPubU określa jedynie wymogi kwalifikacyjne dla pracownika zajmującego takie stanowisko oraz niektóre kompetencje i obowiązki wynikające z zasad obowiązujących sektor publiczny.

Należy jednak pamiętać, że w przypadku instytucji kultury prowadzącej szeroką działalność – a tak może być w przypadku biblioteki gminnej – ze względów organizacyjnych i finansowych należy zatrudnić taką osobę, która „odciąży” w zakresie obowiązków finansowych dyrektora biblioteki i będzie miała pozytywny wpływ na gospodarowanie środkami budżetowymi którymi dysponuje biblioteka.

Odwołanie zastępcy wójta oraz rozwiązanie z nim stosunku pracy w tym samym dniu

Zastępca wójta zatrudniony jest na podstawie powołania (art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o pracownikach samorządowych). Natomiast na podstawie art. 70 § 1 Kodeksu pracy (dalej: KP) pracownik zatrudniony na podstawie powołania może być w każdym czasie – niezwłocznie lub w określonym terminie – odwołany ze stanowiska przez organ, który go powołał. Dotyczy to również pracownika, który na podstawie przepisów szczególnych został powołany na stanowisko na czas określony. Przy czym odwołanie jest równoznaczne z wypowiedzeniem umowy o pracę. W okresie wypowiedzenia pracownik ma prawo do wynagrodzenia w wysokości przysługującej przed odwołaniem (art. 70 § 2 KP).

I to właśnie powyższa regulacja (art. 70 § 2 KP) przesądza o tym, że nie można tego samego dnia dokonać odwołania zastępcy wójta i rozwiązać z nim stosunku pracy na skutek upływu okresu wypowiedzenia. Odwołanie zastępcy wójta musi poprzedzać upływ okresu wypowiedzenia.

Dodatek motywacyjny a maksymalne stawki dyrektora DPS i PCPR

Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o pracownikach samorządowych wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta lub marszałek określi, w drodze zarządzenia, maksymalne miesięczne wynagrodzenie kierowników i zastępców kierowników jednostek budżetowych oraz samorządowych zakładów budżetowych.

Ponadto w art. 39 ust. 3 ustawy o pracownikach samorządowych mowa o wynagrodzeniu. Z kolei na podstawie art. 24 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej Rada Ministrów może przyjąć rządowy program dofinansowania wynagrodzeń oraz kosztów składek od tych wynagrodzeń pracowników określonych w tym programie, zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego lub na ich zlecenie. W odniesieniu do powyższej regulacji należ wskazać, że zgodnie z treścią Załącznika do uchwały Nr 62 Rady Ministrów w sprawie ustanowienia rządowego programu „Dofinansowanie wynagrodzeń pracowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej w postaci dodatku motywacyjnego na lata 2024-2027” program ten ma na celu wsparcie pracowników realizujących zadania z zakresu pomocy społecznej w wyszczególnionych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznych i wykazanych zgodnie ze statystyką resortową. Jednocześnie powyższy dokument wprost przewiduje, że przedmiotowy dodatek motywacyjny nie stanowi podstawy naliczania świadczeń, odszkodowań i innych wypłat wynikających z odrębnych przepisów, w tym dodatkowego wynagrodzenia rocznego i nagród rocznych, jak również nie może pomniejszać dotychczas pobieranego wynagrodzenia, ani zastąpić innych przyznanych dodatków przez pracodawcę. To właśnie na podstawie tego warunku dofinansowania w ramach programu „Dofinansowanie wynagrodzeń pracowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej w postaci dodatku motywacyjnego na lata 2024-2027” należy stwierdzić, że przedmiotowy dodatek motywacyjny nie powinien być wliczany do maksymalnego miesięcznego wynagrodzenia kierowników i zastępców kierowników jednostek budżetowych oraz samorządowych zakładów budżetowych.

Szacowanie wartości zamówień na usługi przeglądów i napraw sprzętu medycznego

Zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych (dalej: PrZamPubl), w przypadku kiedy zamawiający planuje udzielić zamówienia na roboty budowlane lub usługi w częściach, z których każda stanowi przedmiot odrębnego postępowania, lub dopuszcza możliwość składania ofert częściowych, wartością zamówienia jest łączna wartość poszczególnych części zamówienia.

Jak wynika z powyższego, zamawiający, wszczynając postępowanie na usługi, w tym usługi serwisowania i napraw sprzętu medycznego, zobowiązany jest postępować z należytą starannością. W tym celu powinien w pierwszej kolejności ocenić, jakie zamówienia z zakresu serwisowania i napraw jest w stanie zaplanować. Zgodnie z Komentarzem UZP do art. 28 PrZamPubl: „Prawidłowe zdefiniowanie zamówienia wymaga rozpoznania zakresu potencjalnych zakupów, planowanych zamówień wieloletnich, dofinansowania zewnętrznego (np. ze środków UE) i wynikających z niego zakupów itp. Zdefiniowanie zamówienia stanowi pierwszą przesłankę, pod kątem której weryfikuje się, czy kilka postępowań powinno być traktowanych jako jedno zamówienie. Inaczej mówiąc, jeżeli zamawiający posiada lub powinien posiadać wiedzę o określonych postępowaniach i ich zakresie przedmiotowym, to takie postępowania składać się mogą na jedno zamówienie. Regułą ustalania wartości zamówienia z uwzględnieniem wszystkich jego części (stanowiących odrębne postępowania) objęte są te części, które zostały lub powinny zostać przewidziane przez zamawiającego, z zastrzeżeniem, że aby mówić o konieczności łącznego ustalenia wartości zamówienia, konieczne jest także wystąpienie innych przesłanek. Agregacji nie podlegają natomiast te postępowania, które pojawiają się następczo i nie były możliwe do przewidzenia (zaplanowania), pomimo dochowania należytej staranności”.

Możliwość przewidzenia danego zamówienia jest ważną przesłanką i dotyczy wszystkich rodzajów zamówień, w tym usług, nie jest jednak przesłanką jedyną. Dlatego po jej zweryfikowaniu należy jeszcze rozstrzygnąć, czy usługi napraw i przeglądów są usługami jednorodnymi. Należy bowiem pamiętać, iż w przypadku usług zamawiający nie musi stosować zasady podobieństwa, charakterystycznej dla dostaw. Ani przepisy PrZamPubl, ani dyrektywy europejskie, nie wskazują na taki obowiązek. W przypadku usług agregacji będą podlegać tylko jednorodne, czyli „takie same” usługi, których wartość nie musi być szacowana łącznie z wartościami usługi o podobnym przeznaczeniu.

W przypadku przeglądów i naprawy sprzętu medycznego sumowanie będzie zasadne i wymagane jedynie w przypadku, jeżeli zamawiający zaplanował udzielenie zamówienia na te usługi, tzn. gdy zamówienie to będzie udzielane w określonej tej samej perspektywie czasowej (zajdzie tzw. tożsamość czasowa), usługi będą miały to samo przeznaczenie (tożsamość przedmiotowa) i będzie istniała możliwość ich uzyskania u jednego i tego samego wykonawcy. Oczywiście w takiej sytuacji zamawiający może udzielić jednego zamówienia, zamówienia z podziałem na części lub kilku zamówień częściowych.

Odmiennie należy postąpić z zamówieniami na naprawy sprzętu o charakterze nieprzewidywalnym, tzw. awarie, których wystąpienia nie da się zaplanować. Takie zamówienia będą udzielane odrębnie i nie będą podlegać sumowaniu, ani z zamówieniami na przeglądy, ani z zamówieniami na naprawy, które zostały zaplanowane wcześniej.

Podział środków Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej w poszczególnych województwach

Z rozporządzenia wynika, że podziału środków Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej na dofinansowanie realizacji zadań własnych organizatorów w zakresie przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej w poszczególnych województwach, przewidzianych na dany rok budżetowy w planie finansowym Funduszu, dokonuje się w sposób określony w § 1 ust. 1 rozporządzenia, tzn. po pierwsze: środki na umowy o dopłatę, których okres obowiązywania i przewidzianego w tych umowach dofinansowania przewozów o charakterze użyteczności publicznej przekracza rok budżetowy, w którym te umowy zostały zawarte, przyznaje się poszczególnym województwom zgodnie ze zgłoszonym przez wojewodów i dotyczącym odpowiedniego roku budżetowego zaangażowaniem, które nie może przekroczyć 70% kwoty środków przekazanych wojewodzie w roku poprzednim.

Po drugie, kwotę środków funduszu na dofinansowanie pomniejsza się o wymienione wyżej środki oraz o kwotę rezerwy, a następnie dzieli się na poszczególne województwa w następujący sposób:

Organizacja zajęć na basenie przez szkołę podstawową

Zajęcia na basenie mogą być organizowane w szkole podstawowej jako zajęcia obowiązkowe realizujące podstawę programową. Stosownie do § 1 ust. 1 rozporządzenia MEN z 29.06.2017 r. w sprawie dopuszczalnych form realizacji obowiązkowych zajęć wychowania fizycznego (Dz.U. z 2017 r. poz. 1322) obowiązkowe zajęcia wychowania fizycznego dla uczniów klas IV–VIII szkół podstawowych i uczniów szkół ponadpodstawowych są realizowane w formie:

Zajęcia na basenie prowadzone w ramach wychowania fizycznego realizuje nauczyciel wychowania fizycznego czyli osoba, która ma kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela wychowania fizycznego w danym typie szkoły, określone w rozporządzeniu MEN z 14.9.2023 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli (Dz.U. z 2023 r. poz. 2102). Nie ma dla nauczycieli wychowania fizycznego przewidzianego obowiązku posiadania dodatkowych kwalifikacji z zakresu uprawnienia trenera pływania.

Zasady przenoszenia decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego oraz o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych na nowego inwestora

Zgodnie z art. 40 ust. 2 PrBud przepisy art. 40 ust. 1 i 1a PrBud (dotyczące zasad przenoszenia decyzji o pozwoleniu na budowę) stosuje się odpowiednio do decyzji o zatwierdzeniu projektu zamiennego i o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych, o której mowa w art. 51 ust. 4 PrBud, wydawanej przez organ nadzoru budowlanego. Skutek takiej decyzji jest identyczny, jak pozwolenia na budowę – inwestor zyskuje uprawnienia do kontynuacji zamierzenia. Odpowiednie stosowanie art. 40 ust. 1 PrBud oznacza, że właściwym organem do przeniesienia decyzji będzie ten, który wydał decyzję w trybie art. 51 ust. 4 PrBud, czyli organ nadzoru budowlanego.

Zależność powyższych przepisów prawa jest następująca:

• zastosowanie art. 51 ust. 4 PrBud jest efektem postępowania wszczętego postanowieniem organu nadzoru budowlanego wydanym na podstawie art. 50 ust. 1 PrBud, które dotyczy wstrzymania robót budowlanych w sytuacjach innych, niż samowole wyszczególnione w art. 48 ust. 1 PrBud (budowa lub wybudowanie obiektu bez pozwolenia na budowę lub bez zgłoszenia lub pomimo wniesienia sprzeciwu) lub w art. 49f PrBud (budowa obiektu bez pozwolenia na budowę lub bez zgłoszenia lub pomimo wniesienia sprzeciwu, lecz od zakończenia budowy upłynęło co najmniej 20 lat). Opisany przypadek nie dotyczy długotrwałej samowoli;
• wstrzymanie robót budowlanych na mocy art. 50 ust. 1 PrBud różni się od trybów dotyczących samowoli z art. 48 ust. 1 PrBud tym, że w postanowieniu informuje się również o możliwości złożenia wniosku o legalizację obiektu budowlanego lub jego części oraz o konieczności wniesienia opłaty legalizacyjnej oraz o zasadach jej obliczania. Po uiszczeniu opłaty legalizacyjnej organ nadzoru budowlanego wydaje decyzję o legalizacji, która zatwierdza projekt budowlany albo projekt zagospodarowania działki lub terenu oraz zezwala na wznowienie budowy, jeżeli budowa nie została zakończona. Decyzja legalizacyjna kierowana jest do podmiotu, który ma prawo kontynuować budowę, czyli inwestora (wcześniej podmiot realizujący inwestycję w warunkach samowoli nie był inwestorem w rozumieniu pojęcia „uczestnik procesu budowlanego”);
• z literalnej wykładni powyższych przepisów można wprawdzie wywnioskować, że możliwość przeniesienia na inny podmiot decyzji o zatwierdzeniu zamiennego projektu zagospodarowania działki lub terenu i / lub projektu architektoniczno-budowlanego oraz o wznowieniu robót budowlanych nie dotyczy decyzji będących efektem samowoli budowlanych, ale działanie takie byłoby nieracjonalne i nosiłoby znamiona dodatkowych sankcji.

Należy więc powyższe przepisy poddać wykładni celowościowej. Wskazana w art. 51 ust. 4 PrBud decyzja (którą można na podstawie art. 40 ust. 2 PrBud przenieść na inny podmiot) ma identyczne skutki, jak decyzja legalizacyjna wydawana na podstawie art. 49 ust. 4 PrBud. W obu przypadkach organ zezwala konkretnemu inwestorowi na wznowienie robót budowlanych wykonanych lub wykonywanych dotychczas niezgodnie z przepisami. Różnicowanie sytuacji prawnych adresatów decyzji administracyjnych wywierających podobny skutek może być postrzegane jako naruszenie konstytucyjnej zasady równości podmiotów wobec prawa.

W opisanej w pytaniu sytuacji, w opinii autorki odpowiedzi, możliwe jest przeniesienie decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego oraz wznowieniu robót budowlanych na innego inwestora.

Windykacja opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej: CzystGmU) w gminach pod pojęciem właściciela nieruchomości, rozumie się także i współwłaścicieli, w tym współwłaścicieli jakimi są współmałżonkowie. Co do zasady złożenie deklaracji w przypadku małżonków właścicieli nieruchomości jest czynnością z zakresu zwykłego zarządu, tak więc możliwe jest złożenie deklaracji przez jednego tylko ze współmałżonków. Złożenie deklaracji tylko przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości nie zwalnia drugiego ze współwłaścicieli z obowiązku ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Jeżeli urząd miałby co do tego wątpliwości, to winien sięgnąć do treści art. 6o ust. 1 CzystGmU. Zgodnie z tym przepisem w razie niezłożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uzasadnionych wątpliwości co do danych zawartych w deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę dostępne dane właściwe dla wybranej przez radę gminy metody, a w przypadku ich braku – uzasadnione szacunki, w tym w przypadku nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, średnią ilość odpadów komunalnych powstających na nieruchomościach o podobnym charakterze.

Skoro wątpliwości nie było, to można na jednego z zobowiązanych, tj. małżonkę wystawić upomnienie, jest ona bowiem zobowiązana do regulowania opłat wspomnianych w pytaniu.