Przygotowane zostały dwa odrębne zestawy klauzul waloryzacyjnych, różniące się przede wszystkim zastosowanymi w nich wskaźnikami makroekonomicznymi, które są użyte w algorytmach obliczeniowych, ale także poziomem skomplikowania oraz dostępnością danych statystycznych, które określają te wskaźniki. W każdym z zestawów klauzul przygotowano wzorcowe postanowienia dla poszczególnych typów zamówień z branży IT, tj. dla zamówień na:
- wdrożenia IT, gdzie wynagrodzenie płatne jest za realizację poszczególnych etapów, faz, kamieni milowych;
- usługi IT, tj. utrzymania i wsparcia, usługi rozwoju IT, usługi w zakresie body leasingu,
- usługi IT świadczone w centrach przetwarzania danych (np. kolokacja, Infrastructure-as-a-Service),
- dostawy sprzętu IT,
- usługi telekomunikacyjne.
Zestaw I wykorzystuje w algorytmach zastosowanych w klauzulach waloryzacyjnych wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych (zwany: inflacja, CPI), przy czym autorzy wskazują, że może on nie odzwierciedlać w sposób optymalny czynników kosztotwórczych specyficznych dla przemysłu, w tym branży IT. Klauzule z zestawu I, wykorzystujące wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych (CPI) oraz wskaźnik zmiany przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego brutto w sektorze przedsiębiorstw (WR) są rekomendowane przez branżę IT. Powinny być stosowane zawsze w przypadku usług, gdzie struktura kosztów wykonawcy obejmuje głównie koszty własne, w tym wynagrodzenia pracowników i koszty prowadzenia działalności.
Zestaw II wykorzystuje w algorytmach zastosowanych w klauzulach waloryzacyjnych wskaźnik cen produkcji sprzedanej przemysłu (PPI). Wskaźnik ten może lepiej niż wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych obrazować czynniki kosztotwórcze. Podnosi się przy tym, że dane właściwe określające poziom tego wskaźnika dla danego miesiąca są publikowane przez GUS z opóźnieniem, tj. dopiero w drugim miesiącu następującym po okresie badanym. Dodatkowo w pierwszym miesiącu następującym po okresie badanym publikowane są informacje wstępne o wysokości tego wskaźnika, a dopiero w kolejnym miesiącu publikowane są dane realne. Powyższe powoduje, że w obiegu informacji znajdują się dwie różne wartości tego wskaźnika – wysokość wstępna oraz właściwa (realna), co może wprowadzać pewne zamieszanie oraz powodować komplikacje z zastosowaniem algorytmów z jego użyciem w praktyce.
Zauważenia przy tym wymaga, że klauzule z zestawu II, wykorzystujące wskaźnik cen produkcji sprzedanej przemysłu (PPI) oraz wskaźnik zmiany przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego brutto w sektorze przedsiębiorstw (WR), są prostsze w korzystaniu, ale powinny mieć zastosowanie tylko w przypadku usług, gdzie struktura kosztów wykonawcy obejmuje w znaczącym stopniu koszty zakupu usług i towarów od firm trzecich.
