Z opublikowanego rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 7.2.2024 r. w sprawie domów dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży (Dz.U. z 2024 r. poz. 169) wynika m.in., że dom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży zapewnia całodobowy, okresowy pobyt:

  1. matkom z małoletnimi dziećmi;
  2. kobietom w ciąży;
  3. ojcom z małoletnimi dziećmi;
  4. innym osobom sprawującym opiekę prawną nad małoletnimi dziećmi.
Więcej treści o pomocy społecznej po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Wypróbuj!Sprawdź

Rozporządzenie określa też standardy podstawowych usług świadczonych przez takie domy w zakresie: interwencyjnym, terapeutyczno-wspomagającym, a także potrzeb bytowych. Ponadto, w domu będą świadczone usługi, odpowiednio do potrzeb, przez osoby posiadające kwalifikacje zawodowe: psychologa, pedagoga, terapeuty, prawnika oraz pracownika socjalnego.

Pomoc w ramach usług w zakresie terapeutyczno-wspomagającym świadczonych przez dom odbywa się na podstawie indywidualnego planu wsparcia opracowanego niezwłocznie po przyjęciu do domu przez wyznaczonego przez osobę kierującą domem pracownika domu w uzgodnieniu z mieszkańcem, a następnie realizowanego przy współpracy i zaangażowaniu mieszkańca. Plan określa wyznaczone w porozumieniu z mieszkańcem cele, które ma osiągnąć dla przezwyciężenia trudnej sytuacji życiowej, oraz działania podejmowane dla osiągnięcia tych celów, opracowane na podstawie dokonanej diagnozy sytuacji mieszkańca.

Ważne

Skierowanie do domu następuje w drodze decyzji administracyjnej, wydanej się na czas określony, nie dłuższy niż 12 miesięcy. Przy czym, w uzasadnionych przypadkach pobyt mieszkańca domu może być przedłużony ponad 12 miesięcy, nie dłużej jednak niż o 6 miesięcy. Decyzję w tej sprawie podejmuje starosta na uzasadniony wniosek mieszkańca po uzyskaniu opinii kierownika domu.

Bądź na bieżąco ze zmianami w prawie. Wypróbuj System Legalis Administracja. Sprawdź

Pobyt w domu, ze względu na jego tymczasowy charakter, nie zmienia właściwości gminy w zakresie udzielania mieszkańcowi domu świadczeń z pomocy społecznej. Osoba ubiegająca się o skierowanie do domu składa wniosek w ośrodku pomocy społecznej właściwym ze względu na jej miejsce zamieszkania, a w przypadku osób bezdomnych – w ośrodku właściwym ze względu na gminę miejsca pobytu.

Podstawę do wydania decyzji administracyjnej o skierowaniu do domu stanowi:

  1. wniosek osoby ubiegającej się o skierowanie do domu;
  2. rodzinny wywiad środowiskowy;
  3. zaświadczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do umieszczenia w domu w odniesieniu do wszystkich osób kierowanych do domu, a w odniesieniu do kobiety w ciąży także dokument potwierdzający ciążę;
  4. skrócony odpis aktu urodzenia dziecka;
  5. orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, o ile osoba takie posiada;
  6. opinia ośrodka, w którym złożono wniosek o skierowanie do domu, zawierająca uzasadnienie pobytu w domu.