Zamieszkiwanie w akademiku a opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi

Analiza zapytania wymaga uwzględnienia wybranych przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej: CzystGmU), w tym:

„Art. 6i [Obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami, terminy]

1. Obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi powstaje:

1) w przypadku nieruchomości, na której zamieszkują mieszkańcy − za każdy miesiąc, w którym na danej nieruchomości zamieszkuje mieszkaniec;

2) w przypadku nieruchomości, na której nie zamieszkują mieszkańcy − za każdy miesiąc, w którym na danej nieruchomości powstały odpady komunalne”.

„Art. 6m [Deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami]

1. Deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi są obowiązani złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta:

1) właściciele nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy”.

W kontekście podanych przepisów kluczowe znaczenie ma identyfikacja sformułowania – zamieszkiwanie, a nie miejsce zamieszkania. Na szczególną uwagę zasługuje ostatni wyrok NSA z 28.8.2024 r., w którym pojawił się aspekt akademiku jako nieruchomości zamieszkiwanej w kontekście naliczenia opłaty za tego typu nieruchomość.

Założenie, jakie wynika z ww. wyroku NSA, pozwala uznać za uzasadniony wniosek w zakresie przyjęcie deklaracji zmniejszającej ilość osób zamieszkujących na nieruchomości, z tego względu, że syn zamieszkuje w akademiku, a tam jest już naliczana opłata za odpady.

Obecność studenta w niektóre dni miesiąca w domu rodzinnym nie zmienia założenia, że istnieją przesłanki do przyjęcia deklaracji z mniejszą liczbą osób. Należy mieć na uwadze to, że opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi jest naliczana w systemie miesięcznym. Świadczy o tym treść art. 6i ust. 1 pkt 1 CzystGmU, przytoczona wyżej.

W podanym stanie faktycznym nieobecności w niektóre dni miesiąca w akademiku z jednej strony nie oznacza, że osoba ta nie ponosi opłaty za odpady (za miesiąc), a z drugiej strony – nie oznacza, że jej obecność przez kilka dni w miesiącu pod innym adresem może stanowić automatycznie podstawę do ponoszenia opłaty z tego tytułu.

Wymagania co do treści umów w sprawach zamówień publicznych

Podkreślić należy, że niektóre omawiane przez UZP postanowienia umowne są właściwe dla każdego rodzaju zamówień. Dotyczy to zwłaszcza postanowień regulujących:

1. planowany termin zakończenia dostawy/usługi/roboty budowlanej oraz w razie potrzeby: planowane terminy wykonania poszczególnych części dostaw/usług/robót budowlanych – w tym zakresie UZP przypomina, że zamawiający ma obowiązek co do zasady określić termin zakończenia realizacji umowy nie konkretną datą, ale przez wskazanie okresu, w którym wykonawca ma wykonać przedmiot umowy; tylko wyjątkowo, gdy jest to uzasadnione specyfiką zamówienia, można określić termin za pomocą konkretnej daty;
2. warunki zapłaty wynagrodzenia – w tym zakresie UZP przypomina, że warunkami mogą być np. zasady sporządzania protokołów odbioru, załączników do protokołów, decyzji organów itp.;
3. łączna maksymalna wysokość kar umownych, których mogą dochodzić strony – przepisy PrZamPubl ani KC nie określają konkretnych limitów kar umownych; określając górny limit kar umownych zamawiający powinien wziąć pod uwagę: zakres, rodzaj naruszenia, wielkość i specyfikę przedmiotu zamówienia, zasadę proporcjonalności i uczciwej konkurencji; nadmierny limit kar umownych może bowiem spowodować małą liczbę ofert w postępowaniu lub rozbieżność cen ofert wynikającą z odmiennego szacowania ryzyk przez wykonawców.

Warto zwrócić szczególną uwagę na dodatkowe wymagania co do treści umów w sprawie zamówienia publicznego na roboty budowlane, wynikające z przepisów PrZamPubl, a mianowicie między innymi w zakresie:

1. postanowień dotyczących obowiązku przedkładania przez wykonawcę zamawiającemu projektu umowy o podwykonawstwo, której przedmiotem są roboty budowlane, a także projektu jej zmiany, oraz poświadczonej za zgodność z oryginałem kopii zawartej umowy o podwykonawstwo, której przedmiotem są roboty budowlane, i jej zmian – co istotne, niedopuszczalne jest uregulowanie obowiązków wykonawców związanych z zawieraniem umów o podwykonawstwo w sposób odmienny niż określony w przepisach PrZamPubl;
2. wskazania terminu na zgłoszenie przez zamawiającego zastrzeżeń do projektu umowy o podwykonawstwo, której przedmiotem są roboty budowlane, i do projektu jej zmiany lub sprzeciwu do umowy o podwykonawstwo, której przedmiotem są roboty budowlane, i do jej zmian – zamawiający, w terminie określonym zgodnie z art. 437 ust. 1 pkt 2 PrZamPubl, zgłasza w formie pisemnej, pod rygorem nieważności, zastrzeżenia do projektu umowy o podwykonawstwo, której przedmiotem są roboty budowlane, w przypadku gdy: (1) nie spełnia ona wymagań określonych w dokumentach zamówienia; (2) przewiduje ona termin zapłaty wynagrodzenia dłuższy niż określony w art. 464 ust. 2; (3) zawiera ona postanowienia niezgodne z art. 463 (art. 464 ust. 3 PrZamPubl); niedopuszczalne jest uregulowanie obowiązków wykonawców, związanych z zawieraniem umów o podwykonawstwo, w sposób odmienny niż określony w przepisach PrZamPubl;
3. postanowień dotyczących obowiązku przedkładania przez wykonawcę zamawiającemu poświadczonej za zgodność z oryginałem kopii zawartych umów o podwykonawstwo, których przedmiotem są dostawy lub usługi, oraz ich zmian;
4. zasad zapłaty wynagrodzenia wykonawcy, uwarunkowanych przedstawieniem przez niego dowodów potwierdzających zapłatę wymagalnego wynagrodzenia podwykonawcom lub dalszym podwykonawcom – w postanowieniach umownych zamawiający może określić, jakie dowody posłużą potwierdzeniu ww. okoliczności, jednak nie powinien być to katalog zamknięty, gdyż przepis ten posługuje się ogólnym pojęciem „dowodów”;
5. terminu zapłaty wynagrodzenia podwykonawcom lub dalszym podwykonawcom – termin ten nie może być dłuższy niż 30 dni i jest on terminem maksymalnym, co oznacza, że zamawiający jest uprawniony do określenia krótszego terminu płatności wynagrodzenia na rzecz podwykonawców oraz dalszych podwykonawców; natomiast porozumienie między wykonawcą a podwykonawcą co do odroczenia terminu płatności jest nieważne z powodu sprzeczności z PrZamPubl, jeżeli termin ten byłby dłuższy niż 30 dni.

Źródło: https://www.gov.pl/web/uzp/co-musi-znalezc-sie-w-umowach-zgodnie-z-prawem-zamowien-publicznych

Wyłączenie burmistrza z prowadzenia postępowania administracyjnego w sytuacji pokrewieństwa ze stroną postępowania

Analiza zapytania wymaga przypomnienia art. 25−26 Kodeksu postępowania administracyjnego, z których wynika:

„Art. 25 [Podstawy wyłączenia organu]

§ 1. Organ administracji publicznej podlega wyłączeniu od załatwienia sprawy dotyczącej interesów majątkowych:

1) jego kierownika lub osób pozostających z tym kierownikiem w stosunkach określonych w art. 24 § 1 pkt 2 i 3;

2) osoby zajmującej stanowisko kierownicze w organie bezpośrednio wyższego stopnia lub osób pozostających z nim w stosunkach określonych w art. 24 § 1 pkt 2 i 3.

Art. 26 [Wyznaczenie pracownika i organu]

§ 2. W przypadku wyłączenia organu sprawę załatwia:

1) w okolicznościach przewidzianych w art. 25 § 1 pkt 1 − organ wyższego stopnia nad organem załatwiającym sprawę;

2) w okolicznościach przewidzianych w art. 25 § 1 pkt 2 − organ wyższego stopnia nad organem, w którym osoba wymieniona w tym przepisie zajmuje stanowisko kierownicze.

Organ wyższego stopnia może do załatwienia sprawy wyznaczyć inny podległy sobie organ. W razie gdy osobą wymienioną w art. 25 § 1 pkt 2 jest minister albo prezes samorządowego kolegium odwoławczego, organ właściwy do załatwienia sprawy wyznacza Prezes Rady Ministrów”.

Organem wyższego stopnia w podanym kontekście będzie – SKO. Istnieją podstawy do założenia, że burmistrz podlega wyłączeniu z prowadzenia postępowania administracyjnego w podanym stanie faktycznym. Przyjęcie założenia, że fakt współuczestnictwa stron uchyla stosowanie ww. przepisów byłoby błędne i mogłoby stanowić wypaczenie mechanizmu wyłączenia organu.

Zatem, sprawa powinna zostać rozpoznana przez SKO, co oznacza konieczność przekazania temu organowi sprawy zgodnie z właściwością rzeczową i miejscową. Należy mieć na uwadze art. 19 Kodeksu postępowania administracyjnego:

„Art. 19 [Przestrzeganie właściwości]

Organy administracji publicznej przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej”.

Dochód zmarłego męża rozliczony przez wdowę ubiegającą się o zasiłek rodzinny

Warunki nabywania prawa do świadczeń rodzinnych oraz zasady ustalania, przyznawania i wypłacania tych świadczeń określono w ustawie o świadczeniach rodzinnych (dalej: ŚwRodzU). Wprowadzając w przepisach kryteria, ustawodawca wskazał między innymi katalog osób mogących ubiegać się o świadczenia rodzinne.

Z treści pytania wynika, iż wdowa ubiega się o zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego na okres zasiłkowy 2024/2025. Współmałżonek zmarł 22.11.2023 r., a z pozyskanych informacji z urzędu skarbowego wynika, iż żona rozliczyła dochód zmarłego męża. Co do zasady, w sytuacji śmierci małżonka owdowiała osoba zobowiązana jest do rozliczenia podatku dochodowego od osiągniętych przychodów swoich oraz swojego zmarłego małżonka. Przepisy umożliwiają dokonanie rozliczenia z uwzględnieniem zmarłego małżonka. Ponadto, z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zainteresowana w 2023 r. nie osiągnęła własnego dochodu.

Kwestią sporną podniesioną w pytaniu jest ustalenie prawidłowego dochodu rodziny, a w szczególności czy dochód wykazany przez zmarłego męża w kwocie 13 457,85 zł podlega utracie. Podkreślenia wymaga, że śmierć podmiotu nie została wskazana jako przyczyna utraty dochodu. Zatem w omawianym przypadku nie będzie mieć zastosowanie art. 3 pkt 23 ŚwRodzU.

W tym miejscu należy wskazać, że w roku 2023 stanowiącym podstawę do wyliczenia miesięcznego dochodu rodziny, mąż strony zmarł i przestał być członkiem wskazanej rodziny. Zatem zmiana składu rodziny (jej zmniejszenie) nastąpiło w roku kalendarzowym stanowiącym podstawę do wyliczenia miesięcznego dochodu rodziny. W świetle art. 3 pkt 16 ŚwRodzU powoduje to, że nie można uznać tej osoby w bieżącym okresie zasiłkowym 2024/2025 za członka rodziny – w konsekwencji jego dochód z roku bazowego nie może podlegać zsumowaniu z dochodem innych członków rodziny. W takiej sytuacji zmiana dochodu po tym roku, a także zmiana składu osobowego rodziny, to również istotne okoliczności przy ustalaniu wysokości dochodu, ale nie powinny być one oceniane w aspekcie utraty dochodu, o którym mowa w art. 5 ŚwRodzU, ponieważ dochód dotyczy osoby, która aktualnie nie występuje w składzie osobowym rodziny.

W myśl art. 3 pkt 2a ŚwRodzU dochód członka rodziny oznacza przeciętny miesięczny dochód członka rodziny osiągnięty w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 4, art. 5 ust. 4a, art. 5 ust. 4b, art. 5 ust. 4c ŚwRodzU. Na gruncie art. 3 pkt 2 ŚwRodzU dochód rodziny oznacza to sumę dochodów członków rodziny. Do członków rodziny nie można zaliczyć zmarłego męża jak i również samych dochodów, które uzyskał w 2023 r. Sytuacja, w której wdowa rozlicza dochód zmarłego współmałżonka, nie oznacza, że osiągnięcie tego dochodu należy przypisać owdowiałej osobie. Organ w tym zakresie powinien uczynić odpowiednie ustalenia, które powinny znaleźć się w aktach sprawy – potwierdzenie, że rozliczony dochód był dochodem osiągniętym przez zmarłego współmałżonka. Dochód ten nie podlega utracie, jak i również wliczeniu do dochodu rodziny.

Obligatoryjność konsultacji przy uchwałach JST – organizacje pozarządowe a mieszkańcy powiatu

W kontekście podanego zapytania na uwagę zasługują przepisy art. 5 ust. 5 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, gdzie podano:

„Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określa, w drodze uchwały, szczegółowy sposób konsultowania z radami działalności pożytku publicznego lub organizacjami pozarządowymi i podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 projektów aktów prawa miejscowego w dziedzinach dotyczących działalności statutowej tych organizacji”.

Podany przepis niewątpliwie stanowi podstawę dla organu stanowiącego JST do przyjęcia sposobu konsultacji projektów aktów miejscowych. Przepis nakłada powinność podjęcia uchwały.

Natomiast inne jest konstrukcja przepisu art. 3d ustawy o samorządzie powiatowym, gdzie m.in. podano:

„1. W przypadkach przewidzianych ustawą oraz w innych sprawach ważnych dla powiatu mogą być przeprowadzane na jego terytorium konsultacje z mieszkańcami powiatu”.

Zatem, z porównania ww. przepisów należy wnioskować, że o ile w przypadku organizacji pozarządowych istnieje obligatoryjna powinność konsultacji aktów prawa miejscowego, o tyle w przypadku innych konsultacji (np. z mieszkańcami powiatu) nie jest to obligatoryjne.

Wliczanie dodatków zadaniowych i specjalnych do podstawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego

Pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy pełnego roku kalendarzowego, nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy.

Ustawa o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym wymienia określone przypadki, które uchylają wymóg przepracowania minimum 6 miesięcy. Mianowicie, półroczny okres warunkujący nabycie prawa do wynagrodzenia rocznego nie jest wymagany m.in. w przypadkach rozwiązania stosunku pracy w związku z: przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne.

Zatem, pracownik, który w 2024 r. przeszedł na emeryturę np. w lutym czy w kwietniu, ma prawo do „trzynastki” proporcjonalnej.

Wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy.

Z kolei ekwiwalent, podobnie jak wynagrodzenie urlopowe, ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia i innych świadczeń ze stosunku pracy, z wyłączeniem m.in. jednorazowych lub nieperiodycznych wypłat za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcie.

O ile więc wymienione dodatki nie mają charakteru wypłaty jednorazowej, podlegają wyliczeniu do podstawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego, niezależnie od źródeł ich finansowania.

Nowelizacja ustawy o doręczeniach elektronicznych z podpisem Prezydenta

Celem ustawy jest wprowadzenie dodatkowego okresu przejściowego, który potrwa do 31 grudnia 2025 r. i umożliwi podmiotom obowiązanym do stosowania e-Doręczeń stopniowe dostosowanie się do nowego sposobu prowadzenia korespondencji.

E-Doręczenia to elektroniczny odpowiednik tradycyjnych przesyłek listowych z potwierdzeniem odbioru. Ostatecznie adres do doręczeń elektronicznych oraz obowiązek prowadzenia korespondencji w tej formie obejmą wszystkie podmioty publiczne oraz dużą część podmiotów niepublicznych.

Nowe przepisy wejdą w życie 1 stycznia 2025 r., z wyjątkiem zmian dotyczących tworzenia adresu do doręczeń elektronicznych w oparciu o dane otrzymane od operatora wyznaczonego, które zaczną obowiązywać 1 czerwca 2025 r. oraz zmian dotyczących bezterminowości adresu do doręczeń, które wejdą w życie 1 marca 2025 r.

Do 100 mln zł dla Poczty Polskiej S.A.

Na mocy ustawy z 2019 roku o doręczeniach elektronicznych Poczta Polska S.A. została wyznaczona przez państwo jako dostawca publicznych usług rejestrowanego doręczenia elektronicznego oraz publicznej usługi hybrydowej. Spółka pełni rolę strategicznego partnera w realizacji tych usług.

W latach 2020-2024 Poczta Polska S.A. zainwestowała w infrastrukturę i oprogramowanie niezbędne do świadczenia tych usług. Spółka nieustannie monitoruje i dostosowuje systemy do wymagań dotyczących funkcjonalności oraz bezpieczeństwa, wprowadzając modyfikacje zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Cyfryzacji.

Ustawa o doręczeniach elektronicznych nie uwzględniała kosztów dostosowania systemów teleinformatycznych operatora wyznaczonego ani zakupu czy modyfikacji infrastruktury, niezbędnej do realizacji usług. Koszt ten miał być pokrywany przez operatora wyznaczonego, czyli Pocztę Polską S.A., z opłat pobieranych za świadczenie usług. Model finansowania, oparty na opłatach za doręczenia, okazał się jednak nieefektywny. Kilkakrotne przesunięcia terminu obowiązku stosowania e-Doręczeń przez podmioty publiczne spowodowały, że model finansowania nie zrealizował założonego celu.

Do września 2024 r. w ramach usług PURDE i PUH nadano około 1,35 mln przesyłek, podczas gdy początkowe założenia finansowe przewidywały nadanie około 100 mln przesyłek w tym samym okresie. Oznacza to, że usługi, realizowane w ogólnym interesie gospodarczym, są finansowane z środków Poczty Polskiej S.A.

Po trzech latach świadczenia usług pozytywne efekty działań Ministerstwa Aktywów Państwowych (MAP) wspierają Poczty Polską S.A. w trudnym procesie transformacji.

Źródło: https://www.gov.pl

Opis przedmiotu zamówienia w świetle kontroli Prezesa UZP i orzecznictwa KIO

Zaprezentowane zostały w niej obszernie zagadnienia dotyczące opisu przedmiotu zamówienia na podstawie kontroli przeprowadzonych przez Prezesa UZP, opinii prawnych wydanych przez Prezesa UZP oraz orzecznictwa KIO. Przykładowe jedynie problemy przedstawia się poniżej.

Równoważny przedmiot zamówienia

Szczególną uwagę zwraca się w publikacji na wywołujący wiele problemów w praktyce art. 99 ust. 4 PrZamPubl. Przewiduje on 2 przesłanki, których kumulatywne spełnienie wyłącza generalny zakaz opisywania przedmiotu zamówienia m.in. przez wskazanie znaków towarowych. Przesłanki te stanowią:

1. niemożność opisania przedmiotu zamówienia w wystarczająco precyzyjny i zrozumiały sposób, tj. w sposób inny niż za pośrednictwem znaków towarowych, patentów itp.;
2. użytym znakom towarowym, patentom lub pochodzeniu, źródle lub szczególnemu procesowi towarzyszą wyrazy „lub równoważny” (treść tej przesłanki wyłącza możliwość zastąpienia sformułowania „lub równoważny” jakimkolwiek innym zwrotem, niezależnie od jego możliwego zbliżonego znaczenia słownikowego).

Podkreślić należy, że opisanie przedmiotu zamówienia z zastosowaniem znaków towarowych może doprowadzić do uprzywilejowania lub wyeliminowania niektórych wykonawców lub produktów m.in. z uwagi na fakt, że taki opis przedmiotu zamówienia mógł skutkować rezygnacją z udziału w postępowaniu przez wykonawców oferujących produkty inne aniżeli oznaczone danym znakiem towarowym, co należy uznać za działanie mogące utrudniać uczciwą konkurencję.

Jednocześnie znaczenia nabiera art. 99 ust. 6 PrZamPubl, zgodnie z którym jeżeli przedmiot zamówienia został opisany w sposób, o którym mowa w art. 99 ust. 5 PrZamPubl, zamawiający wskazuje w opisie przedmiotu zamówienia kryteria stosowane w celu oceny równoważności. Opis tych kryteriów równoważności, zgodny z art. 99 ust. 1 PrZamPubl, ma za zadanie pozwolić zidentyfikować przez potencjalnych wykonawców produkt lub usługę odmienną niż referencyjna, przy tym wypełniającą preferencje zamawiającego oraz możliwość jej zaoferowania.

Przykład z kontroli doraźnej Prezesa UZP z 14.3.2022 r. (KND/132/21/DKZP)

Zamawiający prowadził postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na dzierżawę i świadczenie kompleksowej obsługi serwisowej 15 fabrycznie nowych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z dostawą i wdrożeniem Systemu Obsługi Wydruku. W toku kontroli doraźnej ustalono, że w zakresie zgodności z opisem przedmiotu zamówienia spełniają jedynie produkty pochodzące od konkretnego producenta. Nie ma przy tym znaczenia fakt, iż dany podmiot oferuje określone produkty pod różnymi markami, jak również fakt, że możliwość dostarczania konkretnych produktów danego producenta także przez inne podmioty, jeśli istniejąca sytuacja prowadzi do uprzywilejowania lub wyeliminowania co najmniej niektórych wykonawców lub produktów, co jak należy uznać nastąpiło w przedmiotowym stanie faktycznym. Ponadto, brak jest podstaw do stwierdzenia, że zachodziły obiektywne przeszkody wynikające z uwarunkowań techniczno-organizacyjnych dla sformułowania opisu przedmiotu zamówienia w sposób dopuszczający produkty pochodzące od większej liczby wykonawców (producentów), zauważyć należy także, iż w toku postępowania o udzielenie zamówienia, jak również w toku kontroli doraźnej, zamawiający nie wskazał na szczególne, uzasadnione potrzeby, z których wynikałaby konieczność ukształtowania postanowień opisu przedmiotu zamówienia w sposób wykluczający produkty innych producentów aniżeli wykonawca.

Opis przedmiotu zamówienia przez odniesienie do norm

W praktyce wątpliwości wywołuje także kwestia opisu przedmiotu zamówienia poprzez odniesienie do norm i związana z tym relacja art. 104 ust. 1 PrZamPubl do art. 99 ust. 5 i 6 PrZamPubl. Pomocny może w związku z tym być przywołany w publikacji UZP wyrok KIO z 13.9.2022 r. (KIO 2257/22), w którym Izba nie podzieliła stanowiska odwołującego jakoby zamawiający w okolicznościach sprawy obowiązany był ustanowić w postanowieniach SWZ parametry minimalne dotyczące oferowanych rozwiązań równoważnych. Podkreśliła, że art. 101 ust. 4 PrZamPubl, odmiennie niż art. 99 ust. 6 PrZamPubl, nie wskazuje konieczności określenia kryteriów równoważności ani imiennego wskazania norm równoważnych, lecz jedynie nakłada na zamawiającego obowiązek dopuszczenia rozwiązań równoważnych opisywanym oraz użycia określenia „lub równoważne”.

Z kolei z Informacji Prezesa UZP o wyniku kontroli uprzedniej z 19.8.2021 r. (KU/100/21) wynika, że zamawiający poproszony został m.in. o udzielenie wyjaśnień poprzez wskazanie, czy opisał przedmiot zamówienia w sposób, o którym mowa w art. 101 ust. 4 PrZamPubl, a jeżeli tak, czy dopuścił rozwiązania równoważne opisywanym, zgodnie z tym przepisem. Prezes UZP podkreślił, że zamawiający realizuje obowiązek wynikający z art. 101 ust. 4 PrZamPubl, gdy sporządza opis w ten sposób, że przywołanej w opisie konkretnej normie (innemu systemowi referencji technicznej, itp.) towarzyszy określenie „lub równoważny”. Jak wynikało z wyjaśnień udzielonych przez zamawiającego formułując opis niektórych elementów przedmiotu zamówienia poprzez odwołanie się do norm, zamawiający zaniechał użycia sformułowania „lub równoważny”, co uznano za naruszenie art. 101 ust. 4 PrZamPubl.

Źródło: https://www.gov.pl/web/uzp/opis-przedmiotu-zamowienia-w-swietle-kontroli-prezesa-uzp-i-orzecznictwa-kio

Ulga w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla osób niepełnosprawnych

Analiza zapytania wymaga wskazania, że ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej: CzystGmU) wprowadziła zamknięty katalog możliwych zwolnień w opłatach za odpady komunalne.

Na uwagę zasługują przepisy zawarte w art. 6k CzystGmU:

„4. Rada gminy, w drodze uchwały, może zwolnić w całości lub w części z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy, w części dotyczącej gospodarstw domowych, w których dochód nie przekracza kwoty uprawniającej do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, o której mowa w art. 8 ust. 1 lub 2 ustawy o pomocy społecznej, lub rodziny wielodzietne, o których mowa w ustawie o Karcie Dużej Rodziny.

4a. Rada gminy, w drodze uchwały, zwalnia w części z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi właścicieli nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi kompostujących bioodpady stanowiące odpady komunalne w kompostowniku przydomowym, proporcjonalnie do zmniejszenia kosztów gospodarowania odpadami komunalnymi z gospodarstw domowych”.

W kontekście ww. przepisów ustawodawca stworzył prawne podstawy do stanowienia przepisów ws. zwolnień w podanych opłatach. W podanym katalogu nie ma jednak przepisu upoważniającego do wprowadzenia ulg/zwolnień w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla osób niepełnosprawnych.

Przepisy właściwe dla zawieszonego postępowania w sprawie o wydanie pozwolenia na budowę

Na podstawie ustawy z 7.7.2023 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw (dalej: ZmPlanZagospU23) wprowadzono istotne zmiany do przepisów PlanZagospU, m.in. w drodze wprowadzania samej instytucji „planu ogólnego” i zasad (nowych) jego uchwalania.

W zakresie postępowań będących w toku ZmPlanZagospU23 zawiera przy tym przepisy przejściowe. Tak też, na podstawie art. 59 ust. 1 ZmPlanZagospU23, do spraw dotyczących ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego lub wydania decyzji o warunkach zabudowy, wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, stosuje się przepisy PlanZagospU w brzmieniu dotychczasowym. Z kolei do spraw dotyczących ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego lub wydania decyzji o warunkach zabudowy, wszczętych od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej i przed dniem utraty mocy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy w danej gminie:

Na podstawie z kolei art. 61-63 ZmPlanZagospU23, do budowy obiektów budowlanych, w przypadku których przed dniem wejścia w życie ZmPlanZagospU23 dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 29 ustawy z 7.7.1994 r. Prawo budowlane, stosuje się przepis art. 59 ust. 2a PlanZagospU w brzmieniu dotychczasowym. Przepisu art. 59 ust. 2b PlanZagospU nie stosuje się zaś.

Do dnia wejścia w życie planu ogólnego gminy w danej gminie obszary zabudowy śródmiejskiej określone w:

– są z kolei obszarami zabudowy śródmiejskiej w rozumieniu PlanZagospU w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą.

Natomiast na podstawie art. 64 ust. 2 ZmPlanZagospU23, do dnia wejścia w życie planu ogólnego gminy w danej gminie, w przepisach ustaw zmienianych przez ZmPlanZagospU23, z wyjątkiem ustawy z 16.11.2006 r. o opłacie skarbowej, odnoszących się do planu ogólnego gminy, przez plan ogólny gminy należy rozumieć studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, z wyjątkiem spraw uchwalania planów ogólnych gminy.

Z uwzględnieniem powyższych przepisów przejściowych podnieść należy, że postępowanie w sprawie wydania pozwolenia na budowę, wszczęte w oparciu o ostateczną decyzję o warunkach zabudowy, wydaną przed datą wejścia w życie ZmPlanZagospU23, toczy się na dotychczasowych zasadach, z uwzględnieniem brzmienia przepisów PlanZagospU sprzed nowelizacji.