W przytoczonych w pytaniu okolicznościach do pracy z rodziną należy powołać jedną grupę diagnostyczno-pomocową, nawet jeśli osoby uwikłane w przemoc występują w różnych rolach.
W przypadku opisanym w pytaniu, tj. gdy tego samego dnia zostały zainicjowane dwie procedury „Niebieskie Karty” dotyczące tego samego małżeństwa, w których każda ze stron małżeństwa zgłasza siebie jako osobę doznającą przemocy, a drugą stronę jako osobę stosującą przemoc, właściwy zespół interdyscyplinarny powinien powołać jedną grupę diagnostyczno-pomocową. Decyzja ta wynikać powinna z faktu, że sytuacja dotyczy jednej rodziny i jednej relacji interpersonalnej, choć w zgłoszeniach strony występują niemal równocześnie w odmiennych rolach (osoby doznającej przemocy oraz osoby stosującej przemoc). Taka organizacja pracy grupy diagnostyczno-pomocowej pozwala na kompleksową analizę sytuacji rodzinnej, unikając zbędnego powielenia działań oraz możliwego chaosu proceduralnego. Pamiętać należy jednak, że każde ze zgłoszeń powinno być rozpatrywane indywidualnie.
Grupa w pierwszej kolejności powinna dokonać analizy faktów przedstawionych w obu zgłoszeniach i dokonać oceny sytuacji osób doznających przemocy domowej oraz osób stosujących przemoc domową zawartej w formularzach „Niebieska Karta – A”. Ocena ta powinna odbyć się przede wszystkim przez pryzmat zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie definicji przemocy domowej, tj. w szczególności, czy spełniona jest przesłanka wykorzystywania przewagi fizycznej, psychicznej lub ekonomicznej którejś ze stron oraz czy wykorzystanie tej przewagi narusza jednocześnie prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy. Pomimo faktu, iż każde ze zgłoszeń udokumentowane jest odrębnie, decyzje dotyczące dalszych kroków podejmowane w ramach jednej grupy zapewnią właściwą koordynację działań.
