Wydatki ponoszone przez jednostkę budżetową na szkolenie pracowników powinny zostać zaklasyfikowane do § 470 „Szkolenia pracowników niebędących członkami korpusu służby cywilnej”. Uważam, że zupełnie błędne byłoby ujęcie tego typu wydatków w § 455 „Szkolenia członków korpusu służby cywilnej”, ponieważ obejmuje on w szczególności wydatki na szkolenia centralne, powszechne, specjalistyczne oraz szkolenia prowadzone w ramach studium zarządzania strategicznego dla dyrektorów generalnych, szkolenia w ramach indywidualnego programu rozwoju zawodowego urzędnika służby cywilnej, a także na szkolenia związane z organizacją służby przygotowawczej. Niezależnie od rodzaju działalności szkoleniowej, paragraf ten uwzględnia również wydatki stanowiące wypłatę wynagrodzenia z tytułu umów o dzieło lub umów zlecenia, których przedmiotem są szkolenia członków korpusu służby cywilnej organizowane przez jednostkę budżetową. Potwierdzeniem wydatku na szkolenie pracownika jednostki budżetowej powinna być faktura sprzedaży, wystawiona zgodnie z przepisami prawa, a następnie opisana zgodnie z obowiązującą w jednostce instrukcją kontroli zarządczej i finansowej. W sytuacji, w której szkolenie odbywa się poza miejscem pracy pracownika jednostki budżetowej, kierownictwo takiej jednostki powinno wystawić mu polecenie wyjazdu służbowego, na podstawie którego będzie można rozliczyć dodatkowe koszty, jakie powstaną przy okazji wyjazdu na szkolenie. Mówiąc o dodatkowych kosztach mam na myśli elementy, które dopuszczają przepisy prawa. Aktem prawnym, który reguluje kwestie podróży służbowych krajowych, jest PodrSłużbR. W § 470 ujmuje się wydatki niezależnie od rodzaju działalności szkoleniowej, stanowiące wypłatę wynagrodzenia z tytułu umów o dzieło lub umów zlecenia, których przedmiotem są szkolenia pracowników. Do kosztów szkoleń należy zaliczyć wszystkie koszty związane ze szkoleniem, w tym również ponoszone koszty dojazdów, zakwaterowania i wyżywienia uczestników.