Sektor rolno-spożywczy korzysta z zasobów, które są ograniczone, np. woda. Dlatego tak ważne jest racjonalne jej wykorzystanie. Odpowiednią „dawkę” wody mogą dozować inteligentne i precyzyjne narzędzia cyfrowe, czyli np. czujniki zbierające dane podłączone do aplikacji internetowej (internet rzeczy). Dzięki nim kontrolowane jest zużycie wody i zwiększana produktywność i wydajność plonów. Podobnie jest z CO2 − jego emisję także można w przedsiębiorstwie ograniczać stosując internet rzeczy (IoT). Można także skupić się na inwentaryzacji emisji gazów cieplarnianych i warto zająć się tym jak najszybciej.
Świadomi konsumenci i przedsiębiorstwa kupujące płody rolne oczekują zdrowej żywności. Gospodarstwa rolne (także jako przedsiębiorstwa) są jej dostawcami. Jeśli firma kupująca od rolnika produkt jest przedsiębiorstwem notowanym na giełdzie, to od 30.4.2024 r. zobowiązana jest do raportowania ESG zgodnie z dyrektywą CSRD.
Od 2026 r. wymogi ESG będą musiały stosować wszystkie duże spółki zatrudniające powyżej 250 pracowników, a w kolejnym – roku giełdowe małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP).
Zgodnie natomiast z GHG (globalny standard pomiaru i zarządzania emisjami gazów cieplarnianych (GHG) z działalności sektora prywatnego i publicznego, łańcuchów wartości i działań łagodzących – sporządza go globalna organizacja badawcza World Resources Institute [WRI]) przedsiębiorstwa muszą raportować swój ślad węglowy w zakresach:
- 1 − emisje powstające w drodze spalania paliw, emisje z ubytków czynników chłodniczych oraz emisje powstające z przeprowadzanych procesów technologicznych w obiektach należących lub będących pod kontrolą przedsiębiorstwa;
- 2 − emisje pośrednie powstające w wyniku wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej oraz pary technologicznej, które są zużywane przez przedsiębiorstwo oraz
- 3 − inne emisje pośrednie powstałe w całym łańcuchu wartości przedsiębiorstwa, w tym u dostawców.
W ramach GHG opracowano również zestaw narzędzi obliczeniowych, które mają pomóc przedsiębiorstwom w obliczaniu emisji gazów cieplarnianych i mierzeniu korzyści płynących z projektów łagodzenia zmian klimatu.
Gospodarstwo rolne (jako dostawca) musi wykazać się działaniami zgodnymi z wytycznymi ESG, mimo że bezpośrednio im nie podlega. Podmioty rolnicze będą stopniowo obejmowane standardami ESG. Można powiedzieć tak – duży biznes poprzez sprawozdania ESG wspiera zrównoważone praktyki rolne, pomaga tym samym transformacji sektora rolno-spożywczego. Przykładowo, gdy sieć handlowa zmniejsza emisję CO2 i skupuje bezpośrednio od gospodarstwa rolnego płody rolne, to w swoim sprawozdaniu musi wykazać dane dotyczące emisji CO2 nie tylko z własnej działalności, ale również emisje w całym łańcuchu dostaw. Zatem i gospodarstwo rolne (dostawca) musi zmniejszyć emisję CO2. Stąd też nieobojętna dla np. sieci handlowej jest emisyjność nawet niewielkich gospodarstw rolnych nieobjętych obowiązkiem raportowania. Duże przedsiębiorstwa mogą jeszcze skorzystać z potencjału małych gospodarstw rolnych i skorzystać, z odpowiednio prowadzonych upraw, odliczając CO2 od śladu węglowego.
Owoce o stosunkowo niskim śladzie węglowym to jabłka, gruszki, truskawki. Są stosunkowo niskokaloryczne, mają niewielki wpływ na środowisko w porównaniu do innych owoców, a ich uprawa nie generuje dużo emisji gazów cieplarnianych.
Jeśli dostawca będący np. gospodarstwem rolnym nie spełni wymogów ESG to może doprowadzić do rezygnacji ze współpracy z nim dużego przedsiębiorstwa, które nie będzie w stanie wykazać swojego śladu węglowego.
Na zakończenie nadmienię, że nowoczesne firmy myślące o przyszłości, dbające o środowisko i społeczność, liderzy branż, firmy odpowiedzialnie społecznie itp. nie powinny unikać wymogów ESG.
