W przypadku, gdy strona nie ma adresu do doręczeń elektronicznych, organ pomocy społecznej nie jest zobowiązany do zastosowania publicznej usługi hybrydowej z uwagi na jej powszechną niedostępność i może dokonać doręczenia pocztą tradycyjną.
W związku z regulacją art. 147 ust. 5 ustawy o doręczeniach elektronicznych (dalej: DorElektrU) można przyjąć, że organy publiczne mają dodatkowy okres przejściowy do końca 2025 r., w którym nie muszą stosować publicznej usługi hybrydowej w zakresie korespondencji z osobami fizycznymi, które nie dysponują adresem do doręczeń elektronicznych. Przepis ten stanowi bowiem, że do 31.12.2025 r. przepisów art. 4 i art. 5 DorElektrU nie stosuje się w przypadku gdy korespondencja nie może być doręczona na adres do doręczeń elektronicznych albo z wykorzystaniem publicznej usługi hybrydowej ze względu na przesłanki organizacyjne. Istnienie przesłanek organizacyjnych ocenia nadawca.
Mając na uwadze powszechną niedostępność publicznej usługi hybrydowej, można przyjąć, że faktycznie istnieją przesłanki organizacyjne uniemożliwiające realizację tej formy doręczenia. Pomijając zatem ograniczenia doręczeń elektronicznych wynikające z art. 39 Kodeksu postępowania administracyjnego czy art. 6 DorElektrU, organ może zastosować tradycyjną formę korespondencji powołując się właśnie na przepis przejściowy, tzn. art. 147 ust. 5 DorElektrU.
