Stypendium szkoleniowe a dochód dla celów pomocy społecznej

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej (dalej: PomSpołU) za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, jeżeli PomSpołU nie stanowi inaczej, pomniejszoną o:

1) miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych i koszty uzyskania przychodu;

2) składki na ubezpieczenie zdrowotne określone w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ubezpieczenia społeczne określone w odrębnych przepisach;

3) kwotę alimentów świadczonych na rzecz innych osób.

Jednocześnie w przepisie art. 8 ust. 4 PomSpołU określono zamknięty katalog przysporzeń niebędących dochodem w rozumieniu przepisów PomSpołU. Katalog ten nie obejmuje jednak przysporzenia, o którym mowa w zapytaniu, tj. stypendium szkoleniowego w kwocie 1700 zł w ramach realizowanego projektu przez podmiot zewnętrzny.

Uzyskanie takiego dochodu ma bezpośrednie przełożenie na uprawnienie do zasiłku stałego. Zgodnie bowiem z przepisem art. 37 ust. 1 pkt 1 PomSpołU zasiłek stały przysługuje pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej. Ponieważ kryterium dochodowe dla osoby samotnie gospodarującej (art. 8 ust. 1 pkt 1 PomSpołU) wynosi 1010 zł, a dochód wyniósł 1700 zł, na zasadzie określonej przepisem art. 106 ust. 5 PomSpołU, zgodnie z którym decyzję administracyjną zmienia się lub uchyla na niekorzyść strony bez jej zgody w przypadku zmiany przepisów prawa, zmiany sytuacji dochodowej lub osobistej strony, pobrania nienależnego świadczenia, a także można zmienić lub uchylić decyzję, jeżeli wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 11, art. 12 i art. 107 ust. 5 PomSpołU – organ powinien uchylić decyzję przyznającą zasiłek stały. Następnie w kolejnym miesiącu, kiedy osoba wskazana w zapytaniu nie uzyska już tego dochodu i o ile złoży stosowny wniosek, organ winien przyznać ponownie zasiłek stały. Należy jedynie wspomnieć, że zasiłek stały pobrany w miesiącach w którym wypłacone zostało stypendium, będzie świadczeniem nienależnie pobranym w rozumieniu art. 6 pkt 16 PomSpołU, co skutkuje koniecznością wszczęcia postępowania w sprawie jego zwrotu stosownie do regulacji zawartej w przepisie art. 98 oraz przepisach art. 104 ust. 1, art. 104 ust. 3 PomSpołU.

Nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przekazana na Stały Komitet Rady Ministrów

Termin obowiązywania studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin określony w ustawie z 7.7.2023 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023 poz. 1688) zostanie wydłużony do 30.6.2026 r.

Dodatkowo projekt zakłada eliminację oczywistych omyłek oraz wątpliwości interpretacyjnych, takich jak:

Źródło: https://legislacja.rcl.gov.pl/

Oświadczenie majątkowe pracownika urzędu gminy po zmianie stanowiska pracy

Zgodnie z art. 24h ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (dalej: SamGminU) m.in. osoba wydająca decyzje administracyjne w imieniu wójta ma obowiązek złożyć oświadczenie o swoim stanie majątkowym, czyli oświadczenie majątkowe. Oświadczenie majątkowe dotyczy majątku odrębnego oraz majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową.

Osoba wydająca decyzje administracyjne w imieniu wójta składa pierwsze oświadczenie majątkowe w ciągu 30 dni od dnia zatrudnienia. Do pierwszego oświadczenia majątkowego trzeba dołączyć informację o sposobie i terminie zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej w razie jej prowadzenia przed dniem powołania lub zatrudnienia. Kolejne oświadczenia majątkowe składa się co roku do 30 kwietnia, według stanu na 31 grudnia roku poprzedniego oraz w dniu odwołania ze stanowiska lub rozwiązania umowy o pracę (art. 24h ust. 5 SamGminU).

Z przepisów tych wynika, że pierwsze oświadczenie majątkowe składa się wciągu 30 dni od dnia zatrudnienia. W moim przekonaniu zmiany stanowiska pracy nie należy utożsamiać z dniem zatrudnienia, który zobowiązuje do złożenia oświadczenia majątkowego. W sytuacji opisanej w pytaniu chodzi przecież o osobę zatrudnioną, a nie zatrudnianą.

W praktyce spotyka się przypadki składania oświadczenia majątkowego w związku ze zmianą stanowiska pracy, chociaż z przepisów nie wynika, aby była to okoliczność zobowiązująca do złożenia takiego oświadczenia. Trzeba też wskazać, że w doktrynie przyjmuje się też, że obowiązek złożenia oświadczenia majątkowego należy wiązać z uzyskaniem uprawnienia do wydawania decyzji w imieniu wójta. W tym przypadku taka okoliczność nie ma miejsca, ponieważ osoba zmieniająca stanowisko pracy posiada już takie uprawnienie. Dlatego, w moim przekonaniu, w sytuacji opisanej w pytaniu nie trzeba składać oświadczenia majątkowego w związku ze zmianą stanowiska pracy.

Moment udzielania zamówienia o wartości poniżej 130 000 zł

W przypadku zamówień, do których stosuje się przepisy Prawa zamówień publicznych momentem udzielenia zamówienia jest zawarcie umowy w formie pisemnej. Umowa musi być zawarta w tej formie pod rygorem nieważności. Brak dochowania formy oznacza, że umowa jest nieważna, więc nie można w ogóle mówić o udzieleniu zamówienia. Jeśli mimo braku umowy w formie pisemnej doszło do wykonania umowy, to przyjąć należy, że wykonawca wykonywał świadczenie bezumowne, a zamawiający przyjmując takie świadczenie bezpodstawnie się wzbogacił.

Dla zamówień o wartości mniejszej niż 130 000 zł nie ma obowiązku zawierania umów w formie pisemnej pod rygorem nieważności, dlatego ustalenie momentu udzielenia zamówienia może nastręczać trudności. Z pomocą przychodzą przepisy Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 70 § 1 Kodeksu cywilnego w razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w chwili otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane – w chwili przystąpienia przez drugą stronę do wykonania umowy.

W związku z tym momentem udzielenia zamówienia (zawarcia umowy) w okolicznościach opisanych w pytaniu będzie moment zaakceptowania oferty drukarni/zlecenie druku przez komórkę właściwą w zakresie realizacji zamówienia traktowany jako zaakceptowanie wcześniejszej oferty tej drukarni pozyskanej w ramach rozeznania rynku.

Kontynuowanie ustanowionego zabezpieczenia roszczeń w czasie obowiązywania kolejnego zezwolenia na zbieranie odpadów 

Stosownie do art. 226a ust. 1 ustawy o odpadach (dalej: OdpadyU) − w okresie do 31.12.2025 r. zezwolenie na zbieranie odpadów nie wygasa ze względu na upływ czasu, na jaki zostało wydane, jeżeli posiadacz odpadów w terminie nie później niż trzy miesiące przed upływem tego czasu złoży wniosek o wydanie nowego zezwolenia. Dotychczasowe zezwolenie, jak stanowi art. 226a ust. 2 pkt 1 OdpadyU, wygasa w dniu następującym po dniu, w którym nowe zezwolenie stało się ostateczne.

W opisanym wyżej przypadku posiadacz odpadów jest zobowiązany do utrzymania zabezpieczenia roszczeń przez okres obowiązywania zezwolenia na zbieranie odpadów i po zakończeniu jego obowiązywania − do czasu uzyskania ostatecznej decyzji o zwrocie zabezpieczenia roszczeń, o której mowa w art. 48a ust. 18 OdpadyU (art. 226a ust. 3 OdpadyU).

Działając na podstawie art. 48a ust. 18 OdpadyU właściwy organ orzeka, na wniosek posiadacza odpadów, w drodze decyzji, o zwrocie zabezpieczenia roszczeń w formie depozytu wraz z odsetkami lub o zwrocie gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej:

1) jeżeli odmówił wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów;

2) jeżeli zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie odpadów wygasło z powodu, o którym mowa w art. 48 pkt 4 OdpadyU (jeżeli podmiot objęty zezwoleniem nie rozpoczął działalności objętej zezwoleniem w terminie roku od dnia, w którym zezwolenie stało się ostateczne), albo

3) w przypadku wykonania przez posiadacza odpadów wszystkich obowiązków związanych z usunięciem oraz zagospodarowaniem odpadów i usunięciem negatywnych skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu ustawy o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie;

4) w przypadku wydania ostatecznego postanowienia o zmianie formy zabezpieczenia roszczeń.

Żaden z wymienionych wyżej przypadków uzasadniających zwrot zabezpieczenia roszczeń nie odpowiada sytuacji, w której posiadacz odpadów kontynuuje prowadzoną działalność w zakresie zbierania odpadów na podstawie nowego zezwolenia, nie zmieniając przy tym formy zabezpieczenia roszczeń.

W analizowanym przypadku nie znajduje zastosowania także art. 48a ust. 8 OdpadyU, w myśl którego w przypadku zmiany okoliczności faktycznych mających wpływ na wysokość określonego zabezpieczenia roszczeń lub jego formę, podmiot jest obowiązany do złożenia wniosku o zmianę formy lub wysokości zabezpieczenia roszczeń. Zmiana następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stosownie do art. 48a ust 16 OdpadyU odsetki od depozytu, po potrąceniu kosztów obsługi rachunku bankowego, na którym jest on przechowywany, są dopisywane do sumy depozytu i zwracane wraz z nim. Na wniosek posiadacza odpadów odsetki są zwracane po zakończeniu roku kalendarzowego, za który przysługują, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.

Ośrodek Pomocy Społecznej ofiarą cyberataku

Placówka nie ujawniła szczegółów technicznych dotyczących cyberataku. Z przekazanego komunikatu wynika jednak, że został on przeprowadzony z wykorzystaniem oprogramowania typu ransomware, które zaszyfrowało część danych przetwarzanych przez OPS. Nie wiadomo, w jaki sposób szkodliwe oprogramowanie zainfekowało infrastrukturę informatyczną placówki. Co istotne, według opublikowanych informacji, nie wiadomo również, czy naruszenie ogranicza się jedynie do pozbawienia administratora dostępu do danych, czy też wiązało się z ich wyciekiem z OPS.

W oficjalnym komunikacie placówka wskazała, że w wyniku cyberataku utraciła dostęp do danych dotyczących m.in. długów alimentacyjnych, zasiłków dla opiekunów czy programu „Czyste Powietrze”. Incydent objął dane pracowników oraz osób korzystających z usług OPS. Jakkolwiek dane osobowe pracowników ograniczają się do danych związanych z pracą (np. hasła i loginy do systemów), to katalog zagrożonych danych petentów jest bardzo szeroki i może obejmować nawet dane szczególnej kategorii. Ośrodek wskazał, że wśród danych dotkniętych cyberatakiem mogą znajdować się m.in. numery i serie dowodów osobistych, numery kont bankowych czy informacje o uprzedniej karalności. OPS zapewnia, że podjął stosowne działania, zawiadamiając o incydencie m.in. Prezesa UODO, CSIRT NASK i CBŚP. W komunikacie przedstawił również rekomendacje na temat działań, które mogą podjąć podmioty danych, np. w zakresie zastrzeżenia numeru PESEL.

Niniejsza sprawa przypomina, że zagrożenie cyberatakiem nie dotyczy tylko dużych międzynarodowych banków, wielkich korporacji czy serwisów informatycznych. Niejednokrotnie wyciek np. z gminnego urzędu może okazać się równie dotkliwy w skutkach, co wielkie wycieki opisywane potem na pierwszych stronach portali branżowych. Zarówno administratorzy, jak i osoby, których dane dotyczą, powinni pamiętać, że każda organizacja, nawet stosunkowo nieduża, może paść ofiarą cyberataku.

Źródło: http://www.ops.pszow.pl/aktualnosc-3923-komunikat_o_naruszeniu_ochrony_danych.html

Świadczenie przez szkołę usług cateringowych na rzecz żłobka

W celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych szkoła może zorganizować stołówkę. Począwszy od 1.9.2022 r. szkoła podstawowa, z wyjątkiem szkoły podstawowej dla dorosłych, oraz szkoła artystyczna realizująca kształcenie ogólne w zakresie szkoły podstawowej, zapewnia uczniom jeden gorący posiłek w ciągu dnia i stwarza im możliwość jego spożycia w czasie pobytu w szkole. Korzystanie z posiłku, o którym mowa w ust. 1, jest dobrowolne i odpłatne. Zgodnie z art. 106 Prawa oświatowego dyrektor szkoły w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne. Warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę. Do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki. Zgodnie z art. 106 ust. 5 i 6 Prawa oświatowego organ prowadzący szkołę może zwolnić rodziców albo pełnoletniego ucznia z całości lub części opłat za posiłki w przypadku szczególnie trudnej sytuacji materialnej rodziny oraz w szczególnie uzasadnionych przypadkach losowych. Z praktyki zdarzają się sytuacje, gdzie szkoły publiczne prowadzone przez jednostkę samorządu terytorialnego świadczą sobie tego typu usługi – w celu prawidłowej realizacji przez gminę zadań opiekuńczo-wychowawczych. Niemniej jednak brak jest podstaw prawnych, aby realizować tego typu usługę dla placówek prowadzonych przez osoby fizyczne, bądź prawne niebędące jednostką samorządu terytorialnego. Biorąc powyższe pod uwagę w sytuacji opisanej w pytaniu brak jest podstaw prawnych, aby szkoła świadczyła usługi cateringowe dla żłobka prowadzonego przez fundację.

Umowa dotycząca podnoszenia kwalifikacji zawodowych a wieloletnia prognoza finansowa

Zgodnie z art. 228 ust.1 ustawy o finansach publicznych (dalej: FinPubU) uchwała w sprawie wieloletniej prognozy finansowej może zawierać upoważnienie dla zarządu jednostki samorządu terytorialnego do zaciągania zobowiązań:

1) związanych z realizacją zamieszczonych w niej przedsięwzięć,

2) z tytułu umów, których realizacja w roku budżetowym i w latach następnych jest niezbędna do zapewnienia ciągłości działania jednostki i z których wynikające płatności wykraczają poza rok budżetowy.

Wzmiankowana w pytaniu umowa, jeżeli miałaby zostać ujęta w wieloletniej prognozie finansowej, to musiałaby mieć status przedsięwzięcia (przedsięwzięcia specyfikuje stosowny załącznik do uchwały). Przedsięwzięcie można zdefiniować jako zamierzone, zamknięte w czasie, dające się oszacować finansowo, działanie, nakierowane na osiągnięcie określonego celu. Przedsięwzięciami są – stosownie do art. 226 ust. 4 FinPubU – wieloletnie programy, projekty lub zadania, w tym związane z:

1) programami finansowanymi z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 FinPubU,

2) umowami o partnerstwie publiczno–prywatnym.

Prezentowane w załączniku do uchwały w sprawie WPF przedsięwzięcie musi zostać opisane w sposób wskazany w art. 226 ust. 3 FinPubU.

W przypadku umowy dotyczącej podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracownika należy zwrócić uwagę, że jest ona związana z obowiązkami pracodawcy wynikającymi z przepisów Kodeksu pracy. Zgodnie z art. 94 pkt 6 Kodeksu pracy obowiązkiem pracodawcy jest ułatwianie pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Stosownie do art. 103¹ Kodeksu pracy przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. Pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe przysługują:

1) urlop szkoleniowy,

2) zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania.

Za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Przepis art. 103³ Kodeksu pracy przewiduje z kolei, że pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie.

Natomiast zgodnie z art. 103⁴ Kodeksu pracy pracodawca zawiera z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Umowę zawiera się na piśmie. Nie ma obowiązku zawarcia umowy, jeżeli pracodawca nie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Zawarcie z pracownikiem umowy dotyczącej podnoszenia przez niego kwalifikacji zawodowych jest związane z realizacją stałego, bieżącego, obowiązku pracodawcy wynikającego z przepisów prawa pracy. Z uwagi na wskazany charakter rozważana w odpowiedzi umowa nie ma statusu przedsięwzięcia i może być zawarta w ramach upoważnienia do zawierania umów, których realizacja w roku budżetowym i w latach następnych jest niezbędna do zapewnienia ciągłości działania jednostki i z których wynikające płatności wykraczają poza rok budżetowy.

Wskazane upoważnienie obejmuje szereg płaszczyzn aktywności jednostki samorządu terytorialnego, w tym także tą, w ramach której pracodawca samorządowy realizuje swoje obowiązki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych przez pracowników. Stały, trwale wpisany w relacje między pracodawcą a pracownikami obowiązek, realizowany systematycznie w różnych formułach, pozwala na wniosek, że wynikająca z wykonywania tej powinności umowa między pracodawcą a pracownikiem nie ma charakteru przedsięwzięcia.

Umowa dotycząca podnoszenia kwalifikacji zawodowych zawarta z pracownikiem na okres dwuletnich studiów magisterskich nie musi być ujęta w wieloletniej prognozie finansowej.

Zmiana decyzji o pozwoleniu na budowę

Stosownie do art. 36a ust. 1 PrBud, istotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego lub innych warunków decyzji o pozwoleniu na budowę jest dopuszczalne jedynie po uzyskaniu decyzji o zmianie pozwolenia na budowę, wydanej przez organ administracji architektoniczno-budowlanej.

Z kolei zgodnie z art. 36a ust. 5 PrBud, istotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu zagospodarowania działki lub terenu lub projektu architektoniczno-budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę stanowi odstąpienie w zakresie:

Jak wyjaśnia się to przy tym w doktrynie, w art. 36a ust. 5 PrBud podano jedynie przykłady istotnego odstąpienia.

Ustawodawca przewidział przy tym, że to na projektancie spoczywa obowiązek dokonania kwalifikacji zamierzonego odstąpienia od projektu zagospodarowania działki lub terenu lub projektu architektoniczno-budowlanego lub innych warunków decyzji o pozwoleniu na budowę, a w przypadku uznania, że jest ono nieistotne, dołączenia do dokumentacji budowy odpowiednich informacji (rysunek i opis), dotyczących tego odstąpienia.

Jak wyjaśnił to NSA w wyroku z 27.4.2022 r., II OSK 1564/19, Legalis, decyzja zmieniająca wydana na podstawie art. 36a ust. 1, 3 i 5 PrBud musi nawiązywać w swej treści do decyzji o pozwoleniu na budowę, której przedmiot rozstrzygnięcia zmienia. Dlatego wnioskowane przez inwestora zmiany pozwolenia na budowę nie mogą doprowadzić do powstania zupełnie nowych obiektów w stosunku do obiektu zatwierdzonego w pierwotnym pozwoleniu na budowę, choćby ich przeznaczenie było podobne, a nawet identyczne. Wydanie decyzji o zmianie pozwolenia na budowę jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy zostanie zachowana tożsamość obiektu oznaczonego w pozwoleniu na budowę, i obiektu, który powstałby po zrealizowaniu proponowanych odstępstw. Tożsamości tej przykładowo nie będzie, jeśli pomiędzy dwoma projektami zachodzi rozbieżność w zakresie kubatury obiektów przedsięwzięcia, a przede wszystkim w zakresie ich lokalizacji.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym wyjaśnia się ponadto, że takiej tożsamości nie będzie, jeżeli np. zamiast jednego budynku miałaby zostać zrealizowana budowa dwóch niezależnych od siebie budynków. Taka sytuacja wymaga wówczas wydania nowego pozwolenia na budowę. Prace budowlane mają być bowiem prowadzone zgodnie z projektem, a uwzględnienie istotnych odstępstw powinno być rozpatrywane w kategoriach wyjątku i nie powinno prowadzić do wykładni rozszerzającej, prowadzącej z kolei do wydania w trybie art. 36a ust. 1 PrBud decyzji o zmianie pozwolenia na budowę, będącego w istocie pozwoleniem na budowę nowego obiektu. Niedopuszczalne jest zatem prowadzenie nowej, odrębnej od poprzedniej inwestycji w ramach pierwotnego pozwolenia na budowę, twierdząc, że nowa inwestycja mieści się w zakresie istotnych odstępstw od projektu budowlanego (wyr. NSA z 27.4.2022 r., II OSK 1564/19, Legalis). Zastosowanie regulacji art. 36a PrBud nie może wobec tego doprowadzić do wybudowania innego obiektu, choćby jego przeznaczenie było podobne, czy nawet identyczne. Tożsamość przykładowo powinna dotyczyć kubatury obiektu czy usytuowania na działce. Jeśli więc zrealizowana inwestycja zgodnie ze zmienionym projektem budowlanym będzie się różniła od zaprojektowanej pierwotnie, lecz jej istotne cechy, takie jak przebieg, usytuowanie na działce, rozmiary, rozwiązania techniczne pozostają w istotnym stopniu tożsame, to mamy do czynienia ze zmianą w rozumieniu art. 36a PrBud. W przeciwnym wypadku mamy do czynienia z brakiem tożsamości inwestycji i niemożliwością zastosowania wskazanej wyżej podstawy rozstrzygnięcia (wyr. WSA w Gdańsku z 24.6.2020 r., II SA/Gd 723/19, Legalis).

Nie oznacza to jednakże, że dokonanie zmiany decyzji o pozwoleniu na budowę jest możliwe wyłącznie w przypadku tożsamości obiektu oznaczonego w pozwoleniu na budowę oraz obiektu, który ma powstać w wyniku zmian wprowadzonych w projekcie budowlanym. Mając bowiem na uwadze treść art. 36a ust. 5 PrBud, nie można wykluczyć, że wnioskowane zmiany pozwolenia na budowę doprowadzą do powstania obiektu budowlanego, odstępującego w pewnym zakresie od charakterystycznych parametrów i właściwości obiektu zatwierdzonego w pierwotnym pozwoleniu na budowę (zob. wyr. NSA z 18.1.2017 r., II OSK 1045/15, Legalis).

Możliwość zatrudnienia obywatela Ukrainy na stanowisku urzędniczym

Zgodnie z § 1 DokJęzPolR, wymagany jest certyfikat znajomości języka polskiego potwierdzający zdany egzamin na poziomie średnim ogólnym lub zaawansowanym, wydany przez Państwową Komisję do spraw Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego. Przepisy te nie odnoszą się bezpośrednio do poziomów A1–C2 określonych w ESOKJ, jednak nie stanowi to przeszkody w interpretacji wymagań.

Poziom B1 według ESOKJ odpowiada poziomowi średnio zaawansowanemu, natomiast poziom B2 oznacza poziom wyższy średnio zaawansowany. W związku z tym certyfikat znajomości języka polskiego na poziomie B1 można uznać za spełniający wymóg znajomości języka polskiego na poziomie średnim ogólnym, o którym mowa w § 1 DokJęzPolR.