Podstawą materialno-prawną ww. uchwały był m.in. art. 7 ust. 3 PodLokU, z którego wynika, że:

Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż określone w ust. 1 oraz w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw.

Na kanwie ww. regulacji prawnej, we wspomnianej uchwale regionalna izba obrachunkowa stwierdziła nielegalne zwolnienia, m.in. w zakresie zapisów: 

1) grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części zajęte na potrzeby jednostek
 budżetowych Miasta (…), z wyjątkiem gruntów, budynków lub ich części oraz budowli
lub ich części oddanych przez nie w posiadanie zależne, będących w posiadaniu samoistnym
 lub zajmowanych bezumownie,

2) lokale mieszkalne lub ich części wchodzące w skład mieszkaniowego zasobu Miasta
(…) wraz z przynależnymi częściami wspólnymi budynków oraz gruntami, oddane
 w posiadanie zależne, będące w posiadaniu samoistnym lub zajmowane bezumownie.

Przyczyną zakwestionowania ww. zapisów przez regionalną izbę obrachunkową była ich niezgodność z ww. art. 7 ust. 3 PodLokU. 

W motywach swojego rozstrzygnięcia izba obrachunkowa stwierdziła, że rada gminy nie może w drodze uchwały wprowadzać w podatku od nieruchomości zwolnień o charakterze podmiotowym, czy też przedmiotowo-podmiotowym. Wskazany przepis wyraźnie wskazuje, że rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż określone w ustawie.

Warto odnotować, że z dotychczasowego orzecznictwa sądowego wypracowanego w ww. zakresie wynika w szczególności, że zwolnienie określone we wskazanym przepisie może dotyczyć wyłącznie przedmiotu, a więc nieruchomości wykorzystywanych do różnego rodzajów działalności. Przy czym, co istotne, przedmiot ten winien być tak określony, żeby nie była możliwa identyfikacja konkretnego podatnika, a więc cechy przedmiotu muszą zostać tak w przepisie określone, żeby dotyczyły potencjalnie (hipotetycznie) nieoznaczonego indywidualnego podatnika (por. np. wyrok WSA w Białymstoku z 7.10.2020 r., I SA/Bk 511/20). Nadto akcentuje się, że zakaz ustanawiania przez rady gmin zwolnień o charakterze podmiotowym oznacza, że zwolnienie wprowadzone na podstawie upoważnienia zawartego w art. 7 ust. 3 PodLokU, może dotyczyć wyłącznie przedmiotu, wykorzystywanego do różnego rodzajów działalności. Przedmiot ten winien być tak określony, żeby nie była możliwa identyfikacja konkretnego podatnika, a więc cechy przedmiotu muszą zostać tak w przepisie określone, żeby dotyczyły potencjalnie (hipotetycznie) nieoznaczonego indywidualnego podatnika.

Podsumowując należy wskazać, że uchwała regionalnej izby obrachunkowej jest prawnie uzasadniona. W konsekwencji nielegalne było wprowadzenie zwolnienia w odniesieniu do nieruchomości zajętych na potrzeby jednostek budżetowych miasta, czy lokali mieszkalnych wchodzących w skład zasobu mieszkaniowego miasta. Są to nielegalne zwolnienia podmiotowo-przedmiotowe, które zasadnie zostały podważone przez organ nadzoru. 

Źródło: http://lublin.rio.gov.pl/