Przepisy nie przewidują stosowania zwolnienia właścicieli nieruchomości letniskowych z części opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w przypadku kompostowania bioodpadów. Należy mieć na uwadze, że wyjątków nie można interpretować rozszerzająco, a takim przepisem jest art. 6k ust. 4a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej: CzystGmU).
Analiza zapytania wymaga przytoczenia różnych przepisów CzystGmU, w tym art. 6i CzystGmU, zgodnie z którym:
„1. Obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi powstaje:
1) w przypadku nieruchomości, na której zamieszkują mieszkańcy ‒ za każdy miesiąc, w którym na danej nieruchomości zamieszkuje mieszkaniec;
2) w przypadku nieruchomości, na której nie zamieszkują mieszkańcy ‒ za każdy miesiąc, w którym na danej nieruchomości powstały odpady komunalne;
3) w przypadku nieruchomości, na której znajduje się domek letniskowy, i innej nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjno-wypoczynkowe ‒ za rok bez względu na długość okresu korzystania z nieruchomości”.
Z powyższego należy wnioskować, że nieruchomości letniskowe stanowią odrębną kategorię nieruchomości w rozumieniu CzystGmU. Nie są to jednak nieruchomości o statusie zamieszkałych.
Na uwagę zasługuje orzecznictwo sądowe:
Opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi jest daniną publiczną. Obowiązek ponoszenia tej opłaty w odniesieniu do nieruchomości, na której znajduje się domek letniskowy, lub innej nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjno-wypoczynkowe zależy jedynie od posiadania prawa własności tego rodzaju nieruchomości oraz wykorzystywania jej na cele rekreacyjno-wypoczynkowe bez względu na długość okresu takiego korzystania. Innymi słowy bycie właścicielem nieruchomości, na której znajduje się domek letniskowy lub innej nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjno-wypoczynkowe połączone z jej nawet krótkotrwałym wykorzystaniem w ciągu roku na tego rodzaju cele, są warunkami wystarczającymi powstania obowiązku ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi (wyr. WSA w Poznaniu z 11.12.019 r., I SA/Po 786/19, Legalis).
Ustawodawca w treści art. 6j ust. 3b CzystGmU zakwalifikował nieruchomości, na których położone są domki letniskowe do nieruchomości wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe. Wskazuje na to fragment przepisu: „nieruchomości, na których znajdują się domki letniskowe, lub innych nieruchomości wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe”. Jeżeli zatem nieruchomości z domkami letniskowymi służą celom rekreacyjno-wypoczynkowym, to uzasadnionym co do zasady jest przypisanie tychże nieruchomości do kategorii nieruchomości niezamieszkałych (wyr. NSA z 1.6.2021 r., III FSK 3649/21, Legalis).
Należy również przypomnieć przepis dotyczący zwolnienia kompostownikowego: „Rada gminy, w drodze uchwały, zwalnia w części z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi właścicieli nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi kompostujących bioodpady stanowiące odpady komunalne w kompostowniku przydomowym, proporcjonalnie do zmniejszenia kosztów gospodarowania odpadami komunalnymi z gospodarstw domowych” (art. 6k, ust. 4a CzystGmU).
Z systematyki ww. przepisów należy wnioskować, że nie można, co do zasady, wobec właścicieli nieruchomości letniskowych zastosować zwolnienia z części opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi nawet w przypadku kompostowania bioodpadów. Są to bowiem w nomenklaturze CzystGmU nieruchomości niezamieszkałe, a takich zwolnienie powyższe nie obejmuje.
