Na stronie RCL ukazał się projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy, ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (UD 210, Wykaz prac legislacyjnych Rady Ministrów). Projekt ten sankcjonuje wykonywania tzw. pracy zdalnej, ale jak wynika z uzasadnienia projektu – jako rozwiązanie stałe, tj. ujęte w przepisach KP. Co istotne, jako że KP może być stosowany m.in. do stosunków pracy w zakresie nieuregulowanym przez PracSamU, to regulacje zawarte we wskazanym projekcie będą mogły mieć znaczenie także dla pracodawców i pracowników sektora samorządowego.

Co przy tym istotne, ewentualne stosowanie ww. zasad pracy zdalnej, będzie wiązało się z wieloma wydatkami po stronie pracodawcy. Skoro tak, to wydatki mogą obciążać także pracodawcę samorządowego, czyli np. urząd gminy.

W projekcie przedstawiono zaś całkiem konkretne powinności finansowe po stronie pracodawcy. Jest mowa o tym w projektowanym art. 6724 KP, gdzie postanowiono, że:

§ 1. Pracodawca jest obowiązany:

1) dostarczyć pracownikowi wykonującemu pracę zdalną materiały i narzędzia pracy niezbędne do wykonywania pracy zdalnej;

2) pokryć koszty związane z instalacją, serwisem, eksploatacją i konserwacją narzędzi pracy niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej, koszty energii elektrycznej oraz niezbędnego dostępu dołączy telekomunikacyjnych, a także inne koszty bezpośrednio związane z wykonywaniem pracy zdalnej, jeżeli zwrot takich kosztów został określony w porozumieniu, o którym mowa w art. 6720 § 1 i 2, regulaminie, o którym mowa w art. 6720 § 3 i 4, poleceniu albo porozumieniu zawartym z pracownikiem, o których mowa w art. 6720 § 5;

3) zapewnić pracownikowi wykonującemu pracę zdalną pomoc techniczną i niezbędne szkolenia w zakresie obsługi narzędzi pracy niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej.

Dalej postanowiono, że:

§ 2. Pracodawca może w porozumieniu zawartym z pracownikiem wykonującym pracę zdalną określić zasady wykorzystywania przez tego pracownika materiałów i narzędzi pracy niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej, niezapewnionych przez pracodawcę, spełniających wymagania określone w rozdziale IV działu dziesiątego.

§ 3. W przypadku, o którym mowa w § 2, pracownikowi wykonującemu pracę zdalną przysługuje ekwiwalent pieniężny w wysokości określonej w porozumieniu zawartym z pracownikiem.

§ 4.Obowiązek pokrycia kosztów, o których mowa w § 1 pkt 2 albo wypłaty ekwiwalentu, o którym mowa w §3, może być zastąpiony obowiązkiem wypłaty ryczałtu, którego wysokość odpowiada przewidywanym kosztom ponoszonym przez pracownika w związku z pracą zdalną.

Jak więc wynika z projektowanych rozwiązań legislacyjnych, umożliwienie pracy zdalnej będzie wiązało się z koniecznością spełnienia przez pracodawcę (w tym samorządowego) szeregu wymogów, które będą generować dodatkowe koszty. Rzecz jasna wniosek pracownika o pracę zdalną (i związane z tym koszty) nie będzie co do zasady wiążący dla pracodawcy; w sytuacji jednak, gdy już zostanie wdrożony ten system pracy, będzie on dodatkowym obciążeniem dla pracodawcy. Z tym problemem będą musieli zmierzyć się również pracodawcy samorządowi, u których też będą występowały przypadki pracy zdalnej. Warto nawet wspomnieć, że dla pewnych grup pracowników, projektodawca przewiduje, że złożenie wniosku o zdalną pracę – będzie wiążące dla pracodawców. Mowa w tym zakresie m.in. o pracownikach wychowujących dziecko do ukończenia 4 roku życia.

Podsumowując należy wskazać, że wprowadzenie na stałe pracy zdalnej do KP zapewne będzie miało wpływ na pracodawców (również samorządowych), zarówno od strony czysto organizacyjnej, jak i finansowej.