Ustawa z 22.6.2016 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 925) uporządkowała sytuację wytwórców energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii oraz zasad udzielania dla nich pomocy publicznej. W tym celu, wprowadzono definicję prosumentaodbiorcy końcowego dokonującego zakupu energii elektrycznej na podstawie umowy kompleksowej,wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji w celu jej zużycia na potrzeby własne, niezwiązane z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Wprowadzając wymóg wytworzenia energii na zaspokajanie własnych potrzeb objęto regulacją możliwie szeroki zakres podmiotów, w tym małych i średnich przedsiębiorców. Odstąpiono od dotychczasowego systemu wsparcia w postaci stałych taryf gwarantowanych dla najmniejszych wytwórców w mikroinstalacjach na rzecz rozliczania przez prosumenta nadwyżki energii elektrycznej wytworzonej przez daną mikroinstalację.

Nowelizacja wprowadziła ponadto:

  1. zmianę definicji instalacji OZE i nową definicję hybrydowej instalacji OZE;
  2. instytucję mikro- i makroklastra energii ;
  3. podział aukcji na koszyki technologiczne;
  4. możliwość wykorzystywania lokalnie dostępnych zasobów (przede wszystkim biomasy) oraz budowy nowych dedykowanych instalacji spalania wielopaliwowego oraz procedurę badania tzw. efektu zachęty dla wytwórców biogazu rolniczego;
  5. zlikwidowano zbędne elementy w oświadczeniach i deklaracjach składanych przez wytwórców energii;
  6. doprecyzowano dopuszczalną wartość pomocy publicznej;
  7. zastąpiono Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. przez Zarządcę Rozliczeń S.A.