Organ decyzyjny w sprawie przyznania uposażenia

Dodatkowe uposażenie roczne żołnierzy zawodowych jest przyznawane w rozkazie personalnym albo decyzji dowódcy jednostek wojskowych zajmującego stanowiska służbowe dowódcy batalionu lub równorzędne, albo wyższe – w stosunku do wszystkich żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową w podległej jednostce wojskowej, z wyjątkiem tego dowódcy i jego zastępcy. W stosunku do dowódców jednostek wojskowych i ich zastępców oraz żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową w jednostkach wojskowych, których dowódcy zajmują stanowisko niższe niż określone wyżej, właściwymi organami są bezpośredni przełożeni dowódców tych jednostek.

Dodatkowe uposażenie roczne przyznaje dowódca właściwy według miejsca pełnienia przez żołnierza zawodowego służby wojskowej w roku, za który przysługuje dodatkowe uposażenie roczne. Odmowa przyznania uposażenia dodatkowego następuje w formie rozkazu personalnego albo decyzji odpowiedniego dowódcy jednostki wojskowej, o których mowa wyżej.

Rozporządzenie nakłada też na dowódców jednostek wojskowych obowiązek przekazywania informacji o liczbie nieusprawiedliwionych dni nieobecności żołnierza zawodowego, w przypadku jego przeniesienia do innej jednostki w trakcie roku.

Termin wypłaty świadczenia

Dodatkowe uposażenie roczne jest wypłacane w terminie wypłaty uposażenia w okresie pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który ono przysługuje. Ponadto uposażenie to przysługuje żołnierzowi zwalnianemu z zawodowej służby wojskowej oraz żołnierzowi zawodowemu, który zmarł, został uznany za zmarłego albo zaginął i w takich wypadkach będzie ono wypłacane odpowiednio w terminie wypłaty odprawy lub w terminie wypłaty odprawy pośmiertnej.

Prawo do dodatkowego uposażenia rocznego

Prawo do dodatkowego uposażenia rocznego żołnierzom zawodowym daje ustawa z 11.9.2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Żołnierz zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową przez okres całego roku kalendarzowego nabywa prawo do dodatkowego uposażenia rocznego w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. W razie pełnienia przez żołnierza zawodowego zawodowej służby wojskowej przez część roku kalendarzowego dodatkowe uposażenie roczne przysługuje w wysokości proporcjonalnej do liczby miesięcy kalendarzowych, za które żołnierzowi przysługiwało uposażenie miesięczne w pełnej wysokości.

Żołnierzowi zawodowemu powołanemu do zawodowej służby wojskowej w trakcie roku kalendarzowego dodatkowe uposażenie roczne za ten rok przysługuje, jeżeli pełnił on służbę przez okres co najmniej 6 miesięcy kalendarzowych.

Dodatkowe uposażenie roczne nie przysługuje w przypadku:

  • nieobecności żołnierza zawodowego w służbie przez okres dłuższy niż dwa dni robocze w ciągu roku, która nie została usprawiedliwiona;
  • zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej.

Dodatkowe uposażenie roczne wypłaca się nie później niż w okresie pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to uposażenie, przyjmując za podstawę jego obliczenia uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym należne 31 grudnia roku kalendarzowego, za który uposażenie przysługuje. W przypadku zwolnienia żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej w trakcie roku kalendarzowego podstawę obliczenia dodatkowego uposażenia rocznego stanowi uposażenie należne żołnierzowi w ostatnim dniu pełnienia służby.

Tryb przyznawania dodatkowego uposażenia rocznego żołnierzom zawodowym, jak również terminy jego wypłacania określa – w drodze rozporządzenia – minister obrony narodowej, w porozumieniu z ministrem pracy i polityki społecznej.

Podstawa prawna:

  • rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z 28.2.2014 r. w sprawie przyznawania żołnierzom zawodowym dodatkowego uposażenia rocznego