Na stronie RCL ukazał się projekt zmiany rozporządzenia w sprawie ilości paliwa stałego dostępnej dla jednego gospodarstwa domowego w ramach zakupu preferencyjnego.
Dla przypomnienia „źródłem” ww. rozporządzenia są przepisy ZakPaliwGospDomU. Z art. 5 tej ustawy wynika m.in., że paliwo stałe nabyte przez gminę na podstawie umowy, o której mowa w art. 3 ust. 3, podlega sprzedaży w ramach zakupu preferencyjnego w celu zaspokojenia potrzeb własnych gospodarstw domowych znajdujących się na terenie danej gminy, a w przypadku gmin, które zawarły umowę określoną w art. 3 ust. 10 – w celu zaspokojenia potrzeb własnych gospodarstw domowych znajdujących się na terenie gmin objętych tą umową. Nadto, gmina sprzedaje paliwo stałe w ramach zakupu preferencyjnego po cenie nie wyższej niż 2000 złotych brutto za tonę tego paliwa stałego.
Natomiast na podstawie upoważnienia ustawowego z art. 8 ust. 2 ZakPaliwGospDomU wydano ZakPaliwGospDomR, w którym ustalono, że ilość paliwa stałego dostępna dla jednego gospodarstwa domowego w ramach zakupu preferencyjnego wynosi:
1) 1500 kg – do 31.12.2022 r.;
2) 1500 kg – od 1.1.2023 r.
Natomiast we wspomnianym wyżej projekcie wprowadzono modyfikację ww. limitów, poprzez zapis:
§ 1. 1. Ustala się, że ilość paliwa stałego dostępna dla jednego gospodarstwa domowego w ramach zakupu preferencyjnego wynosi:
1) do dnia 31 grudnia 2022 r. – nie więcej niż 1500 kg;
2) od dnia 1 stycznia 2023 r. – nie więcej niż 1500 kg.
2. W przypadku gdy do dnia 31 grudnia 2022 r. gospodarstwo domowe nie dokona zakupu paliwa stałego albo dokona zakupu paliwa stałego w ilości mniejszej niż 1500 kg, to niewykorzystana ilość paliwa stałego powiększa limit określony w ust. 1 pkt 2.
W ramach uzasadnienia ww. projektu m.in. wskazano, że: Pomimo że ilość węgla dostępna dla mieszkańców dla dwóch ww. okresów sumarycznie wynosi 3 000 kg, to taka konstrukcja przepisów nie pozwala na uzupełnianie niewykorzystanego w 1. okresie zapotrzebowania. Na przykład mieszkaniec, który złożył wniosek o zakup w wysokości 1 000 kg węgla w 1. okresie, nie może przenieść niewykorzystanego zapotrzebowania na 2. okres (tzn. w 2. okresie może złożyć wniosek o wyłącznie 1 500 kg, a nie o 2 000 kg). Poza tym, że takie rozwiązanie może być poddawane w wątpliwość na gruncie społecznym, sytuacja ta grozi również masowym składaniem wniosków na całą dostępną ilość w 1. okresie (tj. 1 500 kg), po to tylko, żeby nie stracić bezpowrotnie tej części zapotrzebowania, z której by się zrezygnowało.
Podsumowując, należy uznać, że projekt wspomnianego rozporządzenia ma racjonalne przesłanki. System finansowania edukacji przedszkolnej musi być racjonalny, co ma znaczenie m.in. w kontekście edukacji dzieci ukraińskich w polskich placówkach. Następnie dodano także, że projektowane przepisy są społecznie uzasadnione, gdyż będą pozwalały obywatelom zawnioskować o ilość, której naprawdę potrzebują (a niekoniecznie o maksymalną ilość 1 500 kg), a następnie tę ilość ewentualnie uzupełnić w przyszłym okresie do łącznie 3 000 kg. W tym zakresie urealniają składane wnioski. Z drugiej strony również uelastyczniają proces dystrybucji poprzez rozłożenie zgłaszanego zapotrzebowania na dłuższy okres (do 30.4.2023 r.).
Podsumowując, nowelizacja rozporządzenia ma racjonalne uzasadnienie. Poza tym umożliwi gminom sprawniejsze wykonanie ww. zadania, przenosząc je de facto na 2023 r.
Źródło: RCL
