Z dniem 14.10.2021 r. wejdzie w życie ustawa z 11.8.2021 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1773). Ustawa wprowadza mechanizm osiągnięcia dotychczas określonego poziomu nakładów na ochronę zdrowia w wysokości 6% produktu krajowego brutto (PKB) w 2023 r. jak również określa dalszy wzrost minimalnych wartości nakładów na ochronę zdrowia w celu osiągnięcia poziomu 7% PKB w 2027 r.
Przepisy ustawy wprowadzają również zmiany do ustawy z 5.12.2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1845 ze zm.)oraz ustawy z 15.4.2011 r. o działalności leczniczej (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 711; dalej: DziałLeczU).
W postanowieniach ustawy dodano przepis karny odnoszący się do sytuacji naruszenia nietykalności cielesnej osoby prowadzącej badanie kwalifikacyjne lub szczepienie ochronne przeciwko COVID-19 lub osoby pomagającej w przeprowadzeniu badania lub szczepienia, której nie przysługuje ochrona prawna należna funkcjonariuszowi publicznemu, podczas lub w związku z przeprowadzanym badaniem lub szczepieniem. Uzupełnić należy, że w powyższej sytuacji jest to kara grzywny, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.
Ustawa precyzuje również możliwość (zamiast obowiązku) pokrycia straty netto samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przez podmiot tworzący. W odniesieniu do powyższego trzeba zauważyć, że powyżej opisana zmiana ustawy dotyczy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 20.11.2019 r. (K 4/17, OTK-A 2019/67), w którym uznano, że art. 59 ust. 2 DziałLeczU jest niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie, w jakim zobowiązuje jednostkę samorządu terytorialnego, będącą podmiotem tworzącym samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, do pokrycia straty netto stanowiącej ekonomiczny skutek wprowadzania przepisów powszechnie obowiązujących, które wywołują obligatoryjne skutki finansowe dla działania samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.
Nie sposób także nie zauważyć, że ustawą przedłużono także obowiązywanie aktualnych wykazów świadczeniodawców zakwalifikowanych do systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej (tzw. sieci szpitali) do 30.6.2022r.
Nie ma wątpliwości, że powyżej opisane zmiany w ustawie są istotne dla podmiotów leczniczych oraz personelu medycznego, ponieważ wprowadzają zmiany w celu zwiększenia nakładów finansowych w ochronie zdrowia oraz przedłużają aktualny wykaz świadczeniodawców zakwalifikowanych do sieci szpitali. Postanowienia ustawy są także ważne dla osób wykonujących i pomagających w szczepieniach przeciwko COVID-19, którym nie przysługuje ochrona prawna należna funkcjonariuszowi publicznemu. Ustawa jest także kluczowa dla podmiotów tworzących samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej ze względu na zmianę dotyczącą pokrywania straty netto za rok obrotowy samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.
Ustawa wejdzie w życie z dniem 14.10.2021r.