Przepisy ustawy z 23.11.2012 r. – Prawo pocztowe (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1041 ze zm.) nie zawierają w tym zakresie ograniczenia. Doręczenia przesyłek mogą dokonywać osoby zarówno związane umową o pracę, jak i umową zlecenia.

Usług pocztowych nie stanowi m.in. przemieszczanie i doręczanie własnych przesyłek, jeżeli jest wykonywane bez udziału osób trzecich. Udział osób trzecich nie może być rozumiany jako zakaz korzystania z czyjejkolwiek pracy w tym zakresie. Oczywiste jest, że przesyłki własne firmy czy instytucji fizycznie doręczane są przez konkretne osoby. Nie można wyciągnąć z tej regulacji ograniczenia, że osoby te mogą być wyłącznie pracownikami. Zawarcie tym zakresie umów zlecenia, w szczególności z osobami fizycznymi nie może zostać uznane za naruszenie tego wyłączenia i oznaczać, że doręczenie takie stanowi w rezultacie usługę pocztową. Zlecenie jest powszechnie używaną umową odnoszącą się – w szerokim znaczeniu – do świadczenia usług na rzecz zleceniodawcy. Można powiedzieć, że – podobnie jak przy umowie o pracę – obejmuje ona realizowanie czynności, prac na rzecz drugiej strony. Taką pracą może być doręczanie przesyłek.

Sam przedmiot umowy nie rodzi również konfliktu w zakresie kwalifikacji umowy jako umowy cywilnoprawnej. Jeżeli umowa nie będzie miała cech stosunku pracy wskazanych w art. 22 ustawy z 26.6.1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm.) (a przy tym rodzaju wykonywanych czynności nie powinno to mieć miejsca), to jej zawarcie nie będzie mogło zostać uznane za omijanie przepisów prawa pracy.