Posłowie Kukiz’15 wnieśli do Sejmu projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks Pracy oraz ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Modyfikuje on art. 92 § 1 pkt 2 ustawy z 26.6.1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 108 ze zm.; dalej: KP) gwarantującego wynagrodzenie chorobowe w wysokości 100%, usuwając z jego treści „chorobę przypadającą w czasie ciąży”. Dodaje jednocześnie do tego przepisu § 41, w którym zapewnia ciężarnej pracownicy za czas niezdolności do pracy wskutek choroby zasiłek chorobowy na zasadach określonych w odrębnych przepisach, czyli ustawą z 25.6.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2017 poz. 1368 ze zm.; dalej: ZasiłkiU). Wskutek zmiany w KP nowe brzmienie ma otrzymać art. 4 ust. 3 pkt 2 ZasiłkiU, zapewniając wypłatę zasiłku. Proponowane rozwiązanie jest identyczne, jak obowiązujące przy wypadkach w drodze z lub do pracy.
Wyłączenie ciężarnych pracownic spod działania regulacji o wynagrodzeniu chorobowym nie spowoduje zmniejszenia otrzymywanego przez nich świadczenia za czas niezdolności do pracy. Nadal będzie im przysługiwało 100% podstawy (art. 11 ust. 2 ZasiłkiU w zw. z art. 92 § 2 KP).
Całość kosztów choroby ciężarnej pracownicy spoczywałaby na barkach ZUS, co w pierwszym okresie obowiązywania projektowanych zasad zwiększyłoby obciążenie budżetu zakładu. Ten efekt długofalowo ma zniknąć, wskutek zachęcenia pracodawców do zatrudnienia młodych kobiet i opłacania za nich składek, w tym chorobowej.
Posłowie założyli, że zmiany wejdą w życie po 30 dniach od dnia ich publikacji.
