Stan faktyczny

Działalność spółki z o.o. koncentruje się na wydobyciu i przetwórstwie piasków kwarcowych, przede wszystkim dla przemysłu szklarskiego, budowlanego (do produkcji chemii budowlanej) oraz odlewniczego (formierskiego). Spółka prowadzi działalność poprzez trzy złoża położone na gruntach dzierżawionych od Lasów Państwowych oraz zakład wydobywczo-przeróbczy, w którym odbywa się proces wzbogacania i przerabiania piasku transportowanego ze złóż.

W celu sprostania wymaganiom klientów oraz zwiększeniu zdolności produkcyjnych półka zamierza zrealizować przedsięwzięcie inwestycyjne obejmujące budowę nowego zakładu przetwórczego. W związku z tym spółka otrzymała decyzję o wsparciu, o której mowa w art. 13 ustawy z 10.5.2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r. poz. 1162). Decyzja o wsparciu wskazuje jako teren realizacji inwestycji zarówno nieruchomość, na której zlokalizowany jest zakład przeróbczy, jak również działki, na których spółka prowadzi wydobycie piasku oraz na których planuje wydobycie (mimo, że planowana inwestycja dotyczy bezpośrednio nakładów na budowę zakładu przeróbczego, z uwagi na fakt, iż inwestycja dotyczy działalności związanej z przetwórstwem wydobywanego piasku ze złóż, również obszary eksploatacji tych złóż zostały potraktowane jako objęte oddziaływaniem nowej inwestycji).

Zgodnie z decyzją o wsparciu, zakończenie realizacji inwestycji powinno nastąpić w terminie do dnia 31.3.2022 r. i w tym samym terminie wnioskodawca jest zobowiązany do poniesienia minimalnych kosztów kwalifikowanych inwestycji, w wysokości określonej w decyzji.

Na tym tle spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji podatkowej, pytając, czy w okresie obowiązywania decyzji zwolnieniu z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a PDOPrU podlega cały dochód z działalności wskazanej w decyzji prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji, do limitu przyznanej pomocy publicznej? Zdaniem spółki odpowiedź jest twierdząca.

Jednak organ interpretujący uznał, że „brak jest podstaw do udzielenia pomocy publicznej w stosunku do dochodów generowanych w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej niebędącej realizacją nowej inwestycji”. Zdaniem organu wsparcie inwestycyjne nie odnosi się szeroko – do rodzaju działalności podatnika, lecz do konkretnej inwestycji wymienionej w decyzji o wsparciu.

Spółka zaskarżyła interpretację do sądu.

Stan prawny

Zwolnienie z CIT z tytułu nowej inwestycji wprowadzone zostało w 2018 r. Polega na tym, że zwolnione z CIT są dochody podatników uzyskane z działalności gospodarczej określonej w uzyskanej przez podatnika decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (art. 17 ust. 1 pkt 34a PDOPrU). Zwolnienie to przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu (art. 17 ust. 4 PDOPrU).

Odpowiednikami tych przepisów na gruncie PIT są art. 21 ust. 1 pkt 63b i ust. 5a PDOFizU.

Stanowisko WSA w Łodzi

Sąd uznał, że stanowisko organu jest nieprawidłowe, wobec czego interpretację uchylił. Zdaniem sądu, z art. 17 ust. 1 pkt 34a PDOPrU nie wynika, że warunkiem zwolnienia jest osiągnięcie dochodu z konkretnej inwestycji wymienionej w decyzji o wsparciu. Przepisy podatkowe nie przewidują obowiązku ustalenia wyniku podatkowego osiągniętego jedynie w ramach projektu inwestycyjnego, na które uzyskano decyzję o wsparciu. Stanowisko organu, iż zwolnieniu podatkowemu mogą podlegać tylko dochody uzyskane z nowej inwestycji, implikuje szereg praktycznych problemów. W przypadku bowiem gdyby nowa inwestycja polegała na zwiększeniu zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa poprzez zmodernizowanie linii produkcyjnej, na którą składałyby się zarówno elementy „stare”, tj. nabyte przez podatnika przed rozpoczęciem nowej inwestycji, jak i „nowe” elementy – zakupione już w ramach nowej inwestycji, ze względu na stopień zespolenia owych „starych” i „nowych” elementów linii produkcyjnej, mogłoby się okazać praktycznie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione wydzielenie dochodu przypadającego wyłącznie na nową inwestycję. Mimo zatem dokonania inwestycji podatnik nie mógłby wówczas skorzystać ze zwolnienia podatkowego, co pozostawałoby w sprzeczności z jego celem. Omawiane zwolnienie podatkowe ma charakter stymulacyjny (bodźcowy). Jego istota polega na zachęceniu podatników do realizacji celów gospodarczych służących trwałemu rozwojowi gospodarczemu kraju i wzrostowi konkurencyjności gospodarki.

Sąd wskazał, że takie szerokie rozumienie zwolnienia z tytułu nowej inwestycji było już przyjmowane w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Potwierdzamy istnienie kilkunastu już wyroków, w których sądy administracyjne zajęły takie samo korzystne dla podatników-inwestorów stanowisko. Należy jednak zachować pewną ostrożność, gdyż wśród tych korzystnych orzeczeń nie ma jeszcze (w kwietniu 2020 r.) ani jednej wypowiedzi NSA jako sądu II instancji. Wynika to stąd, że zwolnienie z tytułu nowej inwestycji jest regulacją nową, wobec czego omawiana kwestia trafiła na wokandy sądów niedawno, bo w 2019 r.