Ustawa z 25.9.2015 r. o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, ustawy o działalności leczniczej oraz ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 1887) wprowadziła nowe przepisy dotyczące wykonywania zawodu ratownika medycznego (art. 11 ustawy z 8.9.2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym) oraz dodała przepisy statuujące centra urazowe dla dzieci (art. 39e–39h). Omawiana nowelizacja nałożyła także na ministra zdrowia obowiązek określenia w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowego zakresu medycznych czynności ratunkowych, które mogą być udzielane przez ratownika medycznego samodzielnie lub pod nadzorem lekarza systemu oraz świadczeń zdrowotnych innych niż medyczne czynności ratunkowe, które mogą być udzielane przez ratownika medycznego samodzielnie lub na zlecenie – kierując się zakresem wiedzy i umiejętności nabytych w ramach kształcenia przed – i podyplomowego (art. 11 ust. 11 ustawy z 8.9.2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym); wzoru karty indywidualnej ratownika medycznego, kierując się zakresem wiedzy i umiejętności nabytych przez ratownika medycznego oraz uwzględniając konieczność zapewnienia realizacji prawa dostępu do tej karty oraz rzetelnego jej prowadzenia (art. 11 ust. 12 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym);
2) szczegółowych wymagań organizacyjnych centrum urazowego dla dzieci, w zakresie minimalnego wyposażenia diagnostycznego oraz technicznego, minimalne zasoby kadrowe zespołu urazowego dziecięcego, kryteria kwalifikacji osoby do ukończenia 18. roku życia będącej w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego do leczenia w centrum urazowym dla dzieci, sposób postępowania z pacjentem urazowym dziecięcym – uwzględniając konieczność zapewnienia pacjentowi urazowemu dziecięcemu odpowiednich świadczeń opieki zdrowotnej (art. 39h ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym).
Pomimo że przepisy omawianej nowelizacji ustawy weszły już w życie, nadal nie zostały wydane przepisy wykonawcze w zakresie wykonywania medycznych czynności ratunkowych przez ratownika medycznego (art. 11 ust. 11 ustawy z 8.9.2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym). Z dniem 1.1.2016 r. utraciło moc dotychczasowe rozporządzenie Ministra Zdrowia z 29.12.2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu medycznych czynności ratunkowych, które mogą być podejmowane przez ratownika medycznego (Dz.U. z 2007 r. Nr 4 poz. 33 ze zm.), ponieważ ustawodawca nie przewidział okresowego obowiązywania tego rozporządzenia w przepisach przejściowych.
Rzecznik Praw Obywatelskich w piśmie skierowanym do Ministra Zdrowia Konstantego Radziwiłła stwierdził, że niewydanie wymaganych przepisów wykonawczych oznacza w praktyce pozbawienie skuteczności nowych przepisów ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Brak rozporządzenia przewidzianego w art. 11 ust. 11 ustawy powoduje ponadto wątpliwości w zakresie szczegółowych zadań i uprawnień ratowników medycznych oraz ewentualnej odpowiedzialności i roszczeń z tego tytułu.
W związku z tym powyższym Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił się do ministra zdrowia o przekazanie informacji o przyczynach opóźnienia przygotowania wymienionych aktów prawnych i o przewidywanym terminie ich wydania.