Stan faktyczny
W przedmiotowej sprawie spółka żądała od miasta P. odszkodowania w kwocie ponad 10 mln zł z tytułu wywłaszczenia kilku działek. Spółka nabyła je, gdy miejscowy plan zagospodarowania przewidywał na nich zabudowę mieszkalno-usługową. Jednak po zmianie planu na tych działkach miała powstać droga publiczna i te działki, wydzielone z większej nieruchomości przeszły na własność miasta z mocy prawa. Sprawa trafiła do sądu, ale uprzednio musiał zostać rozwiązany problem prawny: czy pojęcie zbycia nieruchomości w rozumieniu art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 27.3.2003 r. (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 778 ze zm., dalej: PlanZagospU) obejmuje również utratę prawa własności nieruchomości wydzielonej pod drogi publiczne na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21.8.1997 r. o Gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1774, dalej: GospNierU)
Zbycie nieruchomości a utrata prawa własności nieruchomości pod drogi publiczne
Na podstawie art. 98 ust. 1 GospNierU działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe – z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela ewentualnie użytkownika wieczystego, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne (w przypadku użytkowania wieczystego, prawo to wygasa).
Z kolei art. 36 ust. 3 PlanZagospU stanowi, że gdy w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, wartość nieruchomości uległa obniżeniu, a właściciel albo użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość i nie skorzystał z możliwości otrzymania odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo wykupienia nieruchomości lub jej części, może żądać od gminy odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości.